N I E
E
wagBlaó voor étZooró'en
Brusselsche Brieven,
No 2824
Donderdag 4 November 1897.
22ste Jaargang.
BUITEN LA IV i).
Is zij schuldig?
Spanje.
Frankrijk.
llllllHM
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
/1,10
c 1,40
«2,80
«0.03
AGITE MA NOU AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels50 Cent
Elke regel meer7ys
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Redacteu r-TJ itgever, W. KuPPERS*
Van omen Belgischen Correspondent
XXVIII.
Toen ik ettelijke weken geleden, over
de vergadering der Ligue democratique en
over de veroordeeling van de handelingen
der Daensisten sprekende, als mijne mee
ning te kennen gaf, dat die partijzich
het tegen haar uitgebrachte vonnis in den
wind zou slaan en met haar heilloos woe
len doorgaan, had ik niet mis gezien.
Trouwens, om zulk eeue meening uit te
drukken behoeft men volstrekt geen pro
feet te zijn, het is voldoende dat men de
personen kent om te weten dat zy zich door
een streng afkeurend votum niet zouden
laten tegenhouden, nog minder op den goe
den weg brengen. België heeft geruimen
tijd op een democratischen tweesprong ge
staan, maar het schjjnt nu zoowat zijn weg
gekozen te hebben althans voor wat
een gedeelte der in democratische richting
voortschrijdende partpen betreft. Het is
nog zoolang niet geleden, hoogstens een
paar jaar, dat velen meenden eene afwach
tende houding te moeten aannemen en niet
durfden beslissen of zjj den abbé D a e n s en
zijn aanhang zouden volgen, dan wel eene
meer gematigden, meer parlementairen vorm
aan hun streven zouden geven en er zijn
«r, zoowel onder de katholieke bladen als
onder de politieke mannen, die de Ligue
democratique als hun plechtanker beschou
wen en de fiolen van hun toorn over
Planckaertc. s. uitstorten, die voor een
paar jaren nog tusschen deze en zijne te
genwoordige tegenstanders wankelden. De
alle palen en perken te buiten gaande taal
der Daensisten, hunne openlijke verachting
van de bevelen en wenken der geestelijke
overheid, hun heulen met de socialisten en
vele andere buitensporigheden zullen hun
zeker een aantal aanhangers en de sympa
thie van eene groote hoeveelheid democra
ten hebben doen verliezen, maar of daarom
het streven, het meer radicaal optreden der
FE U1LLETON.
32
Vervolg.)
»En ge meent, dat ik aan die schacherjj mee
**1 doen
"Ge zult wel moeten, edele Gravin. Zoo ge
het niet deed en ik niets meer te verliezen had,
ïou ik den Graaf tot tijdverdrijf wel eens den
roman van San Vitale kunnen opdisschen."
"Dien zal hij uit mjjnen mond vernemen."
"O, maar het komt zoozeer op de details
san. Zoo ik b. ,v. pikante bjjzaken wist in te
vlechten.»
Zjj verbleekte. «Leugens dusIk heb echter
getuigen. Gravin Heister.»
Een oogenblik bleef hij het antwoord schul
dig.
«In dergeljjke zaken/ gelooft de gemaal
eerder eenen man dan eene bevallige vriendin,
vooral wanneer hem briefjes worden voorgehou
den, onderteekend your loving little wife.»(*)
Hij zweeg. «Wees toch verstandig,» vervolg-
hjj als hij, zjjn voordeel bemerkend, Isabella
mg verbleeken en krampachtig de leuning
grjjpen'van den fauteuil, «bedenk wat ge met uw
tegenstand op het spel zet, terwjjl ge alles wint
roo ge mjj uwe hulp toezegt.» Een lang stil-
iwjjgen volgde. Isabella streed met zich zelve:
"Mjjn man zal zijne toestemming weigeren,»
®prak ze zacht. «Reeds bjj de eerste ontmoeting
bevielt gjj hem niet.»
Uw liefhobbond vrouwtje,
party Daens daarom veroordeeld is, meen
ik zeer te mogen betwijfelen. Die partij
had overal en vooral in de beide Vlaan
deren grooten aanhang verworven, niet
alleen onder de werklieden eD de lagere
klasse, maar ook onder een groot aantal
personen, wier invloed niet te miskennen is
en die in alle standen der maatschappij
verspreid waren. Ik zeg dit niet op losse
gronden, maar spreek uit ondervinding en
zou daaromtrent nog heel wat kunnen me-
dedeelen, wat ik nu liever iu de pen houdt.
Zelfs in Nederland vond de partij Daens
in enkele gewesten groote sympathie en
men werd door zekere personen met niet
zeer vriendelijke blikken aangezien, wan
neer men wat niet zoo heel moeilijk was
durfde voorspellen dat het streven en het
optreden van die partij nooit tot een goed
einde kon leiden en onvermijdeljjk de aan
hangers of althans eenigen hunner, met
hunne leidslieden in de armen van het
socialisme moest voeren, zooals dan ook
feitelijk met eenigen het geval is geweest
en ook nog met anderen zijn zal. Het votum
van de Ligue democratique heeft zeker ve
len de oogeu geopend, maar het beeft ook
van den anderen kant de laatste banden
verbroken, die de zoogenaamde Christene
Volkspartij aan de katholieke party ver
bond. Is het een fout, is het een weldaad
geweest? Dit zal de toekomst moeten
leeren.
De Kamer van Volksvertegenwoordigers
houdt zich, sedert het hervatten harer werk
zaamheden, bezig met het wetsontwerp dat
aan de Vakvereenigingen Unions projes-
sionelles) de rechtspersoonlijkheid wil toe
kennen. Een dertigtal sprekers hadden zich
aangemeld om het woord hierover te voe
ren en wij hebben dan ook reeds eenige
groote redevoeringen over het onderwerp
gehad. Het is eene quaestie van niet groote
beteekenis, waarvan men, wordt zij tot wet
verheven, moeielyk de geheele uitgestrekt
heid kan overzien en ik waag het nog niet
myne meening er over te zeggen. Indien
«Een man, die niet toegeeft als vrouw en
dochter hem smeeken, beBtaat niet, vooral als
de vrouw jong is en schoon. Daarover maak ik
mjj niet bekommerd.»
Zjj bleef zwjjgen. Hjj zag, hoe hare goede
voornemens een voor een in duigen vielen.
Frailty, thy name is womaD,» dicht hij
spottend.
«Dus gjj belooft mjj te helpen Ge belooft
mjjne voorspreekster te zjjn Ik van mjjn kant
beloof alles te zullen doen, om Bertha geluk
kig te zullen maken.»
«O spreek daar niet van,» antwoordde ze
langzaam. «Ik ken u te goed om uwe eeden
te gelooven. Als ik toegeef, derf ik zeker de
verontschuldiging door uwe beloften bedrogen
te zjjn ik weet, dat slechts ellendige zelfzucht
mjj drjjft. Maar éene zaak vorder ik van u,
tracht geene geheime samenkomsten met Bertha
te bewerken, ook niet haar te schrijven, voor
haar vader terug is.«
«Dit laatste durf ik niet beloven. Ik mag
hare liefde, die misschien een hoog opflikkerende
vlam, niet een welgevoed vuur is, niet laten
verkoelen. Dat ik haar niet tot geheime samen
komsten zal verleiden, wil ik u gaarne verzeke
ren. Nu kan ik gaan, onze zaken zjjn afgehan
deld. Vergeet niet, dat vreugde, rust, eer en
aanzien, ja, alles wat waarde heeft voor een ge
lukkig leven, bjj u op het spel staat, dat het
in uwe macht is, alles van u weg te werpen
of uw tegenwoordig geluk te bestendigen. Zoo
dra graaf Rothenegg terug is, zien we elkander
Zwakheid, uw naam is vrouw(Shakespeare).
zy alle voordeelen voor de maatschappij en
voor de werkende klassen moet brengen,
die de groote voorstanders, zooals de hee-
ren Helleputte en de Broquevilles,
om slechts deze twee te noemen, in hunne
zeer doorwrochte en schoone redevoeringen
ervan verwachten, dan zal die wet zeker
een der belangrijkste zijn welke in vele jaren
in de Belgische Kamer gestemd is. Maar
ik meen dat die schoone medaille ook eene
minder schoone keerzijde heeft. Edoch, ik
behoud mij voor mjjn gevoelen daarover
mede te deeleD, wanneer over de wet zal
gestemd ziju nu kan zij nog te veel wijzi
gingen ondergaan, «om er een goed oordeel
over te vormen en een voorbarig oordeel
wensch ik er niet over te geven.
We verkeeren voor't oogenblik in Brus
sel in een stadium van betrekkelijke rust.
Den 8sten November zal de Tentoonstelling
hare deuren sluiten, de winter staat voor
de deur en de stroom van vreemdelingen
heeft opgehouden te vloeien. Men zegt, dat
de geldelijke uitslag van de Tentoonstelling
zeer bevredigend is en dat de toelage, door
de Regeering toegezegd in geval van defi
cit, niet behoeft opgeëischt te worden.
Waarlijk, wel een zeldzaam geval, daar tot
dusverre de meeste tentoonstellingen een
meer of minder aanzienlijk tekort hadden
aan te wijzen.
De winkels wezen dezer dagen op de fees
ten en plechtigheden van Allerheiligen en
Allerzielen, en ruimschoots is gebruik ge
maakt van het bezoeken der kerkhoven en
graven waar eene vernieuwing van bloemen
en kransen op de graven der afgestorvenen
heeft plaats gehad. Ook voor St. Nicolaas
worden reeds de noodigeaanstalten gemaakt;
daarna komen Kerstmis ea Nieuwjaar, die
menigeen zullen verplichten diep in den zak
te tasten, want zonder Kerstmis- en Nieuw-
jaarscadeaux voor vrienden en bekenden
komt men er niet af en de kleinen rekenen
reeds op een goed gevulden schoen. Voor
de winkeliers dus een goeden tijd in 't ver
schiet. In de hoop, dat ik u over een en
weder: Ons verdrag is dus gesloten.»
Zij knikte. Hjj deed eene poging om hare hand
te vatten en lachte honend toen ze deze terug
trok. Als gebroken, door schaamte verplet, staar
de de Gravin naar de deur, door welke hij zich
verwijderd had, en zij hoorde, hoe zijn tred
langzaam wegstierf. Plotseling hield hjj stil.
Zjj vernam, hoe de deur, die van uit het salon
naar Bertha's kamer leidde, voorzichtig en zacht
werd geopend zij onderscheidde den lichten
tred van het meisje een zacht gefluister
een gelukkig half onderdrukt gejubel. Snel trad
ze naar buiten «Beriha, Bertha,» riep ze
angstig.
Het meisje kwam en vloog haar om den hals:
«Mama, mama, lieve, beste mama. Nu weet
ik hoe lief ge mjj hebt, hoe goed ge voor mjj
zjjt. Ik heb hem gesproken, hjj heeft mjj alles
gezegd. Ge wilt onze helpster, ODze voorspreek
ster zijn.»
Isabella schoof hare dochter van zich en blik
te in het verhitte, van vreugdestralend ge'aat.
«Zoo zeer bemint ge dus dezen man, arm kind.
Verheug u echter niet te vroeg. Uw vader zal
ialichtingen inwinnen, juffrouw Klinger zeide
dat in Ellernbeck slechte geruchten liepen
over Sir Reginald's verleden. Uwe eigene I
grootmoeder
«Leugens, mama, schandeljjke leugens,» on
derbrak Bertha, «louter jaloezie, niemand kan
zich met hem vergelijken. Eu» wat grootmama
betreft, had Sir Reginald geld, dan steeg hjj
in hare oogen tot een halfgod. Papa zal geen
geloof slaan aan het lasterljjk gewauwel en daar
gij u aan onze zijde schaart, zjjn we immers ge-
ander later eens kan onderhouden, besluit
ik voor heden mijn schrjjven.
De nieuwe bevelhebber der Spaansche
troepen op het eiland Cuba, heelt eene
proclamatie afgekondigd, verklarende, dat
hij een beleid van edelmoedigheid zal vol
gen en er naar streven, de welvaart te
herstellen.
Maarschalk Blanco rekent op Jen steun
der bevolking. Beschermen zal hij hen, die
de wetten naleven, maar daarentegen met
de uiterste gestrengheid de ondankbaren
straffen, die iu hun verzet volharden en
den oorlog willen bestendigen.
Bij deontschepingvan maarschalk Blan
co hief de menigte opgewonden juichkre
ten ter zijner eere aan, terwijl niet een
enkele stem zich verhief ten gunste van
generaal W e y 1 e r, die als toeschouwer zich
aan boord van de Montserrat bevond en
de ontscheping van zijn opvolger verplicht
was bij te wonen.
Verschillende delegaliën en het hoofd
der autonomistische partij werden door
maarschalk Blanco ontvangen, hij sprak
de hoop uil, dat de vrede, dank zij kracht
dadige maatregelen en het verleenen van
zelfbestuur, spoedig zou worden hersteld.
Het geval van den Senator Seheurer-
Kestner in de zaak van den wegeDS
landverraad veroordeelden kapitein Drey
fus trekt zeer de aandacht, nu de Figaro
mededeelt wat de Senator een der mede
werkers van het blad heeft verteld.
De heer Scheurer-Kestner moet
zich als volgt hebben uitgelaten:
«Ik weet dat kapitein Dreyfus on
schuldig is en ik zal de kracht en de ener
gie die ik bezit aanwenden, om te bereiken
dat hij in het openbaar gerehabiliteerd
worde en om hem de gerechtigheid te doen
wedervaren, op welke hij aanspraak heeft.
«Ik alleen kan oordeelen over het oogen
blik, waarop ik zal handelen, want ik laat
my slechts leiden door de belangen van
den onschuldige, wiens zaak thans in mijn
handen is. Eu in plaats van te vragen,
waarom ik gewacht heb, moest men bo
denken dat mijn motief daartoe wel ernstig
borgen. Maar, mama, ge wordt steeds bleeker,
ge zjjt toch niet ziek?»
»lk ben niet recht wel,» antwoordde Isabella.
»En toch hebt gi Reginald ontvangen en zjjt
goed en beleefd jegens hem geweest. O, hoe
goed zijt ge, mama. Maar nu zult ge ook, zoo-
dra papa terugkeert* hem onze belangen voor
houden, nietwaar
«Deel gjj hem uwe wenecben, mede, kind.
Niemand kan zoo goed voor Sir Reginald spre
ken als gjj.»
Bertha lachte. «Da's goed. Ik daag alle ad
vocaten ter wereld uit, even welsprekend voor
hem te pleiten als ik. Ik wil u echter thans
rust gunnen, ik zie hoezeer ge u geweld aan
doet, arme mama.» Zjj omhelsde Isabella nog
maals vurig en ging zingend de kamer uit.
Isabella echter zonk als gebroken inde kussens
terug, sloeg beide handen voor het gelaat en
steende
«God zjj mij genadig. Thans heb ik een Ju-
das-kus op fnijn geweten.»
XIX.
«Zeg-reis Isa, wat zijn dat voor dingen, wel
ke mjj Bertha zooeven vertelde vroeg Rothe
negg en trad met saamgetrokken wenkbrauwen
tot zjjne vrouw. Wel vei helderde zijn gelaat
eenigazins, toen hij zijne gade voor zich zag,
den kleinen Philipp op de armen wiegend en
trachtend door het neuriën van een slaapliedje
den kleine te doen insluimeren.
Wordt vervolgd.)
