N 1 E W E
ïïagBlaó voor <3fHoorè* on
Brusselsche Brieven,
No 2832
Zaterdag J3 November 1897.
2'2ste Jaargang.
ii 0 I T E A L A A' D.
Is zij schuldig?
Turkije.
Frankrijk.
ABONNBME NTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem ./1,10
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor het buitenland2,80
Afzonderlijke nummers0.03
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUBEAU: St. Janstraat Haarlem.
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels50 Cent
Elke regel meer7'/s
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
-=3
Redacteu r-TJ i t g e v e r, W. K P P E R S*
Van onzen Belgischen Correspondent.)
XXIX.
11 n'y a pas de sot metierer zijn geen
dwaze beroepen, zegt de Franschman, daar
door te kennen willende geven dat geen
Beroep ofjbetrekking zoo gek en dwaas is,
°f tnen kan er geld mee verdienen. Dat moet
wol zoo zijn, want in eene^stad als Brus-
ziet men al heel aardige voorbeelden hoe
de meusehen aan den kost komen, of al
thans trachten te komen. Het ras der Ca-
helots tiert hier welig. Dat woord Cwnelot
misschien alle lezers nietduidelyk zijn,
eü daarom dient tot opheldering dat men
°oder Camelot dat soort lieden verstaat dat
tangs de straten, vooral op drukke boule-
v®rds, voor en in de koffiehuizen alle moge
lijke snuiterpen te koop biedt, en dat volk-
Je was vooral dezen zomer, bp gelegenheid
van de Tentoonstelling buitenwoon talrpk.
Wat er al zoo niet langs de straat wordt
koop aangeboden grenst aan het onge
lofelijke en de Camdots begonnen waar-
een ware plaag te worden. Men kon
Reen tien minuten voor een calé zitten
achter een glas Münchener, Augustiper-
Spatenbrau of men werd door een do-
zïja Camelots lastig ge/allen. De een boodt
een album met dertig gezichten van Brus-
8el aan voor 20 centiemeen ander duwde
11 een plan van Brussel of briefkaarten
^et gezichten van Brussel en de Tentoon-
"felling onder den neus en werd bijna opzp
Sedrongen door een individu dat u een
^iniatuurbeeld van Brussel's oudste burger,
aUas het beroemde Manneke-P. voorhield,
Beel realistisch in een odeurspuitje ver
anderd.
Wondertakken die tevens voor ppp, pot-
'°°d, pennehouder en ik weet niet wat al
'üeer konden dienen, vervingen den exploi-
taur van Brussel's grootste bezienswaardig-
Beid altjjd volgens het oordeel der
ketjes het zooeven genoemde manne
gen. Op goud gelijkende ringen, brillen,
FEUILLETON.
40
{Vervolg.)
Toen Isabella thuis was gekomen, schreef zij
arcn man eenen brief, waarin ze nauwkeurig
&Rt verleden blootlegde. Korten zonder om we-
zonder te trachten zich zelve te verschoonen,
^"ilderde ijj hare zelfzucht en de redenen van
twijgen. Indien de toorn van haren man
zou verhinderen alles te vertellen, of zoo
a&r op het laatste oogenblik de moed zou ont-
Daen, dan zou het geschreven woord alle mo-
°e'ljkheid afsnjjden, nog terug te keeren. Zij
^choof den brief onder een presse-papier van
&teO man en ging dan hopend en vreezend
doch op God vertrouwend, naar de wieg van
„s&r kind. Zoo kwam de nacht en voor de eer-
Btaal, sedert Reginald Daire's wederzien,
ner®eugde zij zich in een kalme en rustige
4cBtrust.
XXII.
y was vrij laat geworden, toen Isabella den
'Eenden dag uit de H. Mis terugkeerde. Andreas
1 '»ing haar met de mededeeling dat Z. Excel-
(j.rhe met den eersten trein was aangekomen
Keljjktjjdig was een brief van graaf Gsorge
«ezorgd
;*?rEd en door hem afgegeven. Met de ve
toe eid eens ouden dienaars voegde hij
vertrou-
eraan
»Z. Excellentie scheen zeer opgewonden,
®Vrouw. Hij heeft terstond Sir Reginald ont-
horloge- en hondenketticgeu, miniatuur
nabootsingen van den xinoscoop, man-
chetknoopen, gedresseerde buitenlandsche
vogels die er erg veel van weg hadden of zij
gehypnotiseerd waren kortom een massa
van de meest disparate dingen werd u voor
de oogen gehouden en alsof de gewone
camel*ts van Brussel nog niet voldoende
waren om u het genot van een rustig uur
naar Metropool, Continental of Hulstkamp
te vergallen, had de Tentoonstelling nog
een massa Turken, Armeniërs, Grieken of
de hemel mag weten wat naar hier gebracht
die u tafelkleeden, tapijten, mozaïekwerken
en wat dies meer zij aanboden. Munten onze
Ketjes ot onze Marollebewouers juist niet
altijd door groote zindelijkheid uit, zp wa
ren toch nog voorbeelden van properheid
in rergelpking met die Oosterlingen, die
een doodelpken haat aan het water schenen
gezworen te hebben.
Ot nu al die vreemdsoortige bedrijven
aan hunne uitoefenaars wel altijd het da-
gelijksch brood verschaffen, zou ik zeer
in twijfel trekken; maar ik geloof dat voor
velen de eigenlpke negotie maar een bij
zaakje was en dat velen op eene minder
prijzenswaardige wjjze dan door «zaakjes
te doen» aan den kost kwamen. Met zeker
heid kan men dat alibans zeggen van eene
andere categorie straatfiguren die men den
eigenaardigen en zeer goed gekozen naam
van Grippé coteletten heeft gegeven, wel
ken naam men zeer gevoegeljjk kan ver-
dietschen met dien van coteletten-inpikkers.
Op de mooie zomerdagen eten de men-
scben gaarne buiten en zoo kan men dan
ook op de trottoirs van de boulevards voor
de restaurants de tafels gedékt vinden be
nevens eene uitstalling van de lekkernijen
die het menu van den dag aanbiedt. Sta
pels kreeften, gekookte zalm, terrines met
gelatienes, stukken vleesch om zelfs een
voldanen maag te prikkelen, laat staan een
hongerigen. En langs die gedekte tafels
en die op straat etende en smullende luid-
jes loopen natuurlijk de voorbijgangers
boden en zich toen in zjjn studeervertrek terug
getrokken.//
Isabella perste de lippen op elkaar. Zij had
gehoopt, op alles voorbereid te zijn thans ech
ter, nu de ontknooping naderde, drukte haar de
angst terneer, de onzekerheid wat het einde van
dezen dag haar kon brengen. Telkens weer kwam
de gedachte haar met verwoede felheid folteren
dat zij zelf de schuld was van haar ongeluk.//
Zjj wilde dien tjjd van martelende onzekerheid
verkorten en begaf zich naar de kamer van ba
ren man, ongeduldig zijne terugkomst verbeidend.
Haar brief lag nog op dezelfde plaats, deze dus
veroorzaakte zjjne opgewondenheid niet. Zouden
nog andere zorgen hem kwellen? Nu eens on
rustig op en neer gaande, dan weer bladerend
in een boek, welke letters voor hare oogen
schemerden, bovendien onophoudelijk door ban
ge onzekerheid gepijnigd, bracht zij den tfl'd
door, een tijd, die haar eindeloos lang scheen,
schoon hij in werkelijkheid nauwelijks een uur
bedroeg.
Eindelijk herkende zij den stap baars mans,
zij vloog hem tegemoet tot haar onuitspre
kelijk geluk zag zij, hoe zijn gezicht ophelderde
bij haar naderen een oogenblik later lag ze
in zjjue armen.
«Hoe lief, Isa, mij hier op te wachten. Toen
ik thuis kwam, zei Andreas mij, dat ge naar
de kerk waart. Dat was braaf. Wij hebben God's
bijstand noodig, want moeilijke dagen staan ons
om Bertha te wachten. Het onverstandige kind
heeft haar hart zeer dwaas weggesohonken. Lees
hier George's brief. Van der Straten heeft ein
delijk geantwoord. Hij heeft de zaak eerst willen
slenterende en lanterfantende, of dravend
en haastig, al naar de bezigheden en bet
temperament het meebrengt en daar is het
dat de Grippe-cotelette zijn slag slaat en
op eene gemakkeljjke eu weinig kostbare
wijze aan een middagmaal komt.
Ziet hjj dat een kieskeurig en voldaan
lekkerbek een cotelette of een stuk vleesch
op zjju bord heeft achtergelaten of wel
verzadigd het van zich schuift, dan is zoo'n
individu er als de kippetjes bij om bet
boutje op te pikken en bet elders op zijn
gemak te verorberen. In gegevene omstan
digheden vindt bij er ook geen bezwaar in
om een boutje weg te pikken, terwijl de
persoon voor wien het bestemd is en die
het straks met den garijon zal moeten ver
rekenen, zich even omkeert of met zijn
nevenbuur een paar woorden spreekt. Maar
dat is toch uitzondering en alleen groote
honger of sterke prikkel die geen weer
stand gedoogt, verleidt den Grippe-cote
lette tot zulk een misdrijf, want de gar-
pon, die een ocg toedoet voor bet wegka
pen van een «kliekje» is onverbiddelijk
wanneer de kaperij een goed stuk betrelt
en om het derhalve niet voor all yd te ver
bruien, gaat de volleerde tafelschuimer
met zeker decorum te werk. Hiervan kan
men derhalve met het volste recht zeggen
gu'il n'y a pas de sot metier.
Wat ook geen gek en zeker geen on-
voordeelig baantje mag heeten, is dat van
portier aan het gebouw der Kamers, le
palais de la Nation, zooals men bier zegt. Ik
las dezer dagen dat deze zeker zeer nuttige
ambtenaar inhetafgeloopen jaar aan fooitjes
van de belangstellende en kijklustige bezoe
kers van genoemd gebouw ontvangen heeft
het sommetje van 35,000 franks. Goed ge
lezen,niet waar? Vijf en dertig duizend franks
of zeventien duizend gulden. Zooveel heeft
waarachtig een Minister niet, noch een Gene
raal, noch een Bisschop of Aartsbisschop,
noch een President van het Hooge Gerechts
hof. 't Is waarlijk beter portier aan de deur
van de Kamers te zijn, dan Minister op
onderzoeken. Het verleden van Reginald Daire
is slecht, mjjn persoonlijke indruk heeft me
helaas niet bedrogen.// Hij bracht een grooten
btief te voorschijn en reikte hem haar over.
//Lees dezen op uw eigen kamer, Isa. Het is
tien uur. Sir Reginald kan ieder oogenblik
komen.//
//Ook ik heb u een mededeeling omtrent hem
te doen,// begon ze met bevende stem.
De zorgen voor Bertha deden Rothenegg de
opgewondenheid zijner vrouw voorbjjziea. Slechts
hoorde hij uit hare woorden, dat ook zij iets
ongunstigs over hem had te ztggen, en ant
woordde hij werktuigelijk //Zoo, zoo, ook gij?
Dat moet ge mij echter later vertellen. Thans
moet ik eerst en voor immer den kerel de deur
wijzen, Het verheugt me echter, dat ook gij met
dit plan ten volle instemt.//
«Ik kwam, u te vragen hem den toegang tot
uw huis te ontzeggen,// en hare stem werd vas
ter, terwijl ze sprak. «Wat ik u thans, en da-
deljjk, wil zeggen, zal u verklaren waarom."
«Goed, goed,// knikte hjj. Toen hij haar aan
zag, lag er echter iets over haar wezen, dat
hem angstig deed opschrikken. Zou hij thans
mogen vernemen, wat de oorzaak was van haar
zonderling gedrag gedurende de laatste weken?
Zorgvolle vragen lagen h m op de lippen, de
kamerdienaar meldde Sir Reginald Uaire aan
hiermede was het onderhoud met zjjne vrouw
afgebroken.
Hij voerde haar met zacht geweld naar de deur.
«Ga thans naar uwe kamer," sprak hjj, «ik
vrees heftig, kwaad te worden en wil niet, dat
gij getuige zult zijl) van mijne zwakheid.// Hjj
den fraaien zetel in het halfrond der Ka
mer; en het baantje is, dunkt mij zekerder
ookik geloof niet, althans, dat men zoo
veel van veranderingen van portier hoort
als vau verandering van ministers, ofschoon
het tegenwoordige ministerie het toch nogal
lang weet te maken.
De langdurige discussie over de rechts
persoonlijkheid der vakvereenigiugen is g
eindigd met het aannemen van het voor
stel en hetoutwerp zooals het door de Re-
geering was ingediend, 't Heeft er een
oogenblik gespannen. Door den heer He 1-
leputte was te e wijziging voorgesteld
en met veel talent verdedigd waarvan de
strekking der Regeering te gevaarlijk scheen
te zijn, zoodat de Minister te verstaan gaf
dat, werd het voorstel-H e 11 e p u 11 e aan
genomen, de Regeering de wet in den
Senaat zou bestrijden of wel haar ontwerp
intrekken. Deze bedreiging verwekte na
tuurlijk niet weinig sensatie, en daaraan
moet het zeker grooteudeels worden toe
geschreven dat bet voorstel-H el lep utte
werd verworpen. De Socialisten steunden
bet en stemden er voor en juist deze steun
en ingenomenheid der Socialisten scheen èn
der Regeering èn aan vele leden een veeg
teeken. Zonder mij nu te verklaren vóór het
voorstel-H e 11 ep u tt e, meen ik toch dat
de wet, zooals zij nu is, niet de voordeelen
zal aanbrengen, die men er van verwacht.
Ook hier blijkt liet weer hoe moeielijk het
is door allerlei lapwetten eu palliatieven
de Sociale Quaestie op te lossen.
De Porto heeft aan de werf Germania
te Kiel niet minder dan vijf oor'ogsscbe-
pen besteld, die met spoed moeten gebouwd
worden.
De grenzen der Fransche Republiek
worden door de politie streng bewaakt nu
een aantal anarchisten voor het raeeren-
deel Spaanscbe, Frankrijk trachten binnnen
kuste haar op het voorhoofd en leidde haar weg.
Het volgende oogenblik trad Sir Reginald
binnen, een zegevierend lachje speelde om
zijne lippen. Dat Rothenegg op reis was geweest,
had hjj natuurljjk geweten, dat deze terstond
na zjjn terugkeer om hem had gezonden, legde
hjj zoo uit, dat Bertha's smeeken had gezege
vierd, dat zjjne verloving een uitgemaakte zaak
was, dat hem terstond dit vreugdevolle bericht
zou geworden. Een blik op het donkere gelaat
des Graven leerde hem iets geheel anders, het
laehje om zijnen mond verdween, de wreede
trek kwam scherp te voorschijn.
«Ik heb u hierheen laten roepen,// begon de
generaal, «om u mede te deelen, dat ik u de
hand nojjner dochter moet weigeren.//
«Men pleegt dergelijke mededeelingen in hof
felijker vormen te kierden,// antwoordde hjj bru
taal. Oog om oog, tand om tand, was steeds
zijn leus geweest. Wat hier geweest was, wist
hjj nietvast en zeker echter hadden zjjne
berekeningen gefaald en kon hjj op niets meer
hopen. Hij kon zich dus voldoening gunnen,
zoo grof te zijn als hij maar wilde.
«Gij, soldaten schjjnt een eigenaardige soort
van hoffelijkheid te bezitten,// vervolgde hij.
„Mag ik de redenen weten van uwe weigering?//
«Wilt gjj de redenen werkeljjk vernemen, Sir
Reginald
«Natuurljjk, mijnheer de Graaf. Het is im
mers mjjn rech', die te hooren.//
Wordt vervolgd.)
