N
E
HbagBlaó voor
en Siuió'óCollanè.
De Anglicaansche Kerk.
"büitejvland;
No 2867
Vrijdag 24 December 1807,
22ste Jaargang.
Ij
gïK
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUBEAU: St. Janstraat Haarlem.
Van 16 regels
Elke regel meer
50 Cent
77,
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie Contant.
Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS.
Een onecht Testament.
{Vervolg.)
Na een p0os zeide hij op liefderijken toon:
"Vader, lieve vader, hebt gij den een of anderen
KeWmen kommer, die u drukt, Wilt gij dien
v°°r mij voor Marjory verbergen
Sir ValaDy bewaarde langen tjjd het stilzwjj-
terwijl Marjory teeder de lange, witte
'°_kken gladstreek, die over zijne schouders
iclen
"Misschien, vader, zijt gij arm, terwijl de we-
r,'id u voor rijk houdt, of vreest gij het te zijn,
0ül mijnentwille.,/
Sir Valany legde zijne hand op haar hoofd,
tferWjjl zjj aan zijne zijde nederknielde, maar
Woord de niet.
"Ik hoor voetstappen,// zeide Marjory, en open-
e de deur.
"Mistres Gillies, Mylady, verzoekt u dringend
Uwe gezondheid te denken, en eenigo rust
e. nemen, en mjj te vergunnen in dien tjjd uwe
Naats in te nemen. Ik zoude niet tot nu toe
^'ivracht hebben, u mijne onwaardige diensten
®!"1 Ie bieden, maar ik vreesde uwe rust of die
J? mijnen geëerden meester te storen. Ik heb
1 eerst gedurende eenige oogenblikken verze-
e'd dat ik uwe Btemmeu hoorde.//
"e arme Shady had gedurende dien geheelen
rSt;bt <ieB gang tot zijne kamer gemaakt, en
echtop in de nabijheid van zijns meesters deur
koeten, uit vreeze dat Marjory hulp moeht noo-
{Slot.)
De geloofsbelijdenis der Engelsche Kerk
indien men zoo spreken mag is in
de 39 artikelen en in het Prayer Book j
(gebedenboek) vervat. Die 39 artikelen en
dat Prayer Book zijn vervaardigd onder
de regeering van Eduard VI.(1550), ver
volgens van tijd tot tijd veranderd, n.l. in
de jaren 1552, 1559, 1604, 1637 en ten
laatste in 1662. De laatste redactie is te
genwoordig van kracht.
Bij den eersten aanblik schjjnen deze
formulieren tamelijk veel te verschillen van
de Katholieke leer. Maar wij moeten op
merken, dat deze 39 artikelen niet den ti
tel van «geloofsartikelen»,maar van «gods
dienstartikelen» dragen. De opstellers dezer
artikelen wilden daaraan niet het onver
anderlijk karakter van de beslissingen van
een Concilie gevenzjj wilden in 't alge
meen grondbeginselen, het gelooi en de
zeden betreffende, opstellen. Zij verzeker
den, de oude geloofsbelijdenissen niet te
loochenen maar zij stelden die artikelen
°P in een vorm, welke aan de toenmaals
bestaande verschillende scholen een vrij
yeld inruimde voor de uitlegging.
Wèl moeten wij hier opmerken, dat die
opstellers minder hervormers dan veeleer
politici waren, en dat zjj zich méér aan de
Hervorming onderwierpen dan het sebpnt.
4jj spoelden méér de verzoeners tusschen
de partijen, ten einde eene algeheele scheu-
Hng van de aanhangers der Old learning
(oude leer) met de Puriteinen te voorko
men. Overigens konden zij den storm al
teen maar uitstellen en tot later verschui
ven want vreese.ljjk en geducht is die storm
oaderhand bp de politiek-godsdienstige re
volutie van 1648 losgebroken.
Ue 39 Artikelen waren derhalve een com
promis, eene poging ter verzoeningen-zon
der nader op dit of dat artikel te willen
lngaan, brengen wij alleen in herinnering
dat
éen der aanzienlijkste, Anglicaansche
feuilleton.
theologen, Dr. Pusey, herhaalde malen
verklaard heeftde 39 Artikelen behelzen
niets onverzoenlijks met de bepalingen van
het Concilie van Trente.
De 39 Artikelen hebben echter herzie
ning noodig, en dit geven tegenwoordig de
meest gezaghebbende prelaten der Angli
caansche Kerk toe. Zoo zei le de Aartsbis
schop van York op het Congres van Nor
wich, ten jare 1895, de volgende beteeke-
nisvolle woorden «Het gevaar van onze
positie is de gemakkelijkheid jegens ons
zeiven en de overtuiging, dat wij altijd in
onze 39 artikelen op onze hoede geweest
zijn voor alles, wat onze leer en ceremo
niën betreft. Wellicht is het tijdstip niet
verre meer, dat het verstandig van ons zjjn
zal om onzen toestand te doorschouwen en
te onderzoeken. Zij, die met de Hervorming
een begin maakten, en haar deden triom
feeren, verkeerden menigmaal in dwaling
en hebben in hun overpling wellicht een
gedeelte van het schip overboord gewor
pen.»
Wjj voegen hierbij, dat op het program
van het Congres der Anglicanen, hetwelk
dit jaar (1897) te Londen plaats heeft, de
herziening van het Prayer Book voorkomt.
Volgens de samenstelling van het tegen
woordige Anglicaansche Episcopaat mag
er ongetwijfeld verwacht worden, dat de
herziening in Katholieken zin geschiedt
en dit zoude eene belangrpke schrede zpn
naar Rome.
Meermalen in het jaar vergaderen ook
in de Anglicaansche Kerk de Convocations
een soort van synodale vergaderingen, waar
in over dogmatische en disciplinaire vraag
stukken gehandeld en geraadpleegd wordt,
en waarin omtrent die vraagstukken ook
besluiten genomen worden, alsook in 't al
gemeen de groote godsdienstige belangen
van het land worden besproken.
Men moet wel opmerken, dat de Angli
caansche Kerk, tengevolge van haar offi
cieel karakter tegenover den Staat,de woord
voerder voor alle belijdenissen gebleven is,
dig hebben, alvorens die bjj de hand was, t^n-
zij hij trouw de wscht hield.
Marjory zag duidelijk in dat iets meer dan
het door hem gedane verzoek hem hier had ge
bracht, en giste dadeljjk dat de dokter en haar
oom waren gekomen.
//Waar?// zeide zij zachtjes terwijl zij de ka-
mor verlie', daar Sir Valany er op aangedrongen
had, dat zij aan het verzoek van mrs. Gillies
gehoor zoude geven.
//Beneden in de zaal,// hernam Shady op den
zelfden toon.
Uitgeput van vermoeienis, verzamelde zij al
hare geestkracht, en na den trap afgetreden te
zjjn, had zij hare hand reeds op de deurkruk
toen mrs. Gillies, die haar stond, op te wachten,
haar haastig daar vandaan trok. //Zijn zij er
dan niet?,, zeide Marjory verwonderd.
In plaats van te antwoorden, legde de huis
houdster haar vinger op den mond, en na
hare hand gevat te hebben, bracht zjj haar in
den gang, die naar de keuken voerde. Zij volgde
haar gewillig, bjjna te vermoeid om nieuwsgierig
te zijn. Toen zij zich veilig op haar eigen terrein
bevond, zeide de huishoudster„Lieve jonk
vrouw, Blootworth is in de zaal hjj heeft Sha-
dy's boeken en een menigte papieren gekregen,
en verlangt Sir Valany te spreken, zoo spoedig
doenlijk, want hij zegt voornemens te zijn eene
lange reis te doen, en dat hij niets dan goed
nieuws heeft en dat alles goed gaat, en dat
Sir Valany geen reden zal hebben zich boos te
maken, en meer zulke mooie praatjes ik hield
het dus voor het beste hem stil zijn gang te
laten gaan, want ik wist dat dr. Cruden een
wanneer het geldt om het Evangelie als
den grondsteen der nationale instellingen
te verdedigen en het karakter van Enge
land als christelpken Staat te handhaven.
Daarom zijn bij de groote politiek-gods
dienstige vraagstukken van den tegenwoor-
digen tijd, met name bp de quaestiën over de
echtscheiding en de school, de Katholieken
met de Anglicanen gemeenschappelijk op
getreden, teneinde de bestormende aanval
len van het radicalisme en van de vrpden-
kers tegen te houden.
Wat betreft de convocations van de Angli
caansche Kerk, deze dagteekenen uit den
tijd der Middeleeuwen, toen op die verga
deringen de algemeene Conciliën afgekon
digd of de pauselijke decreten openbaar
gemaakt en geregistreerd werden en ver
volgens in de wetten van den Staat werden
opgenomen. De Convocations hadden, zoo
als nu in de twee aartsbisschoppelijke steden
York en Kantelberg, plaats en wel in elke
kerkprovincie voor zich zelf, op vaste tpden.
Nationale synoden vermeldt de geschie
denis slechts twee, ten tijde van Hendrik
I I onder voorzitterschap der gezanten O t h o
en Otho bon.
Ook de Hervorming liet ze bestaan, maar
zij mochten alleen met en onder konink
lijke goedkeuring en controle vergaderen.
Hunne bevoegdheid werd zeer beperkt, tot
dat het Parlement in de plaats trad van
de Convocation en sedert de 18e eeuw de
opperste rechter en wetgever zelfs in ge
loofszaken werd.
Dit waren ongelukkige dagen voor de
Anglicaansche kerk. Eindelpk in de 19e
eeuw begint het tijdperk van de godsdiens
tige renaissance of wedergeboorte. In het
jaar 1852 werd de Convocation van Kan
telberg, sinds 1717 voor de eerste maal,
wederom belegd acht jaren later ook voor
York. Tegenwoordig zjjn de Convocations
of Jbijeenroepingen onbeperkt, hunne be
voegdheid is zeer uitgebreid en men werkt
erop om de beide Convocations in een na
tionale synode om te scheppen, hetwelk de
man van zjjn woord is, en spoedig hier zal
zijn, en dan bestaat er voor hem geen kans meer
om kwaad te doen. Ik heb den sleutel van bui
ten aan de deur omgedraaid, zonder dat hjj het
weet.„
Mrs. Gillies was zoo ingenomen met hare
eigen behendigheid dat zij in den beginne geen
acht sloeg op de kleurlooze lippen en ingtzon-
ken oogen van Marjory. //Ach 1// riep zjj einde! jjk
uit, //ik sta hier te praten, cn gjjzjjt te ziek om
te luisteren.//
Warmte, eenige versterkende middelen en een
uur rust brachten weder eenige kleur op hare
wangen, eenig tecken van leven, eenig vuur
in Marjory's oogen, en het eerste gevoel van
herstel harer krachten, voerde haar onmiddel
lijk naar haren vader terug. Zijn hoofd, een
weinig op zijde, leunde tegen den rug vau zijn
stoel, en zijne oogen waren gesloten alsof hij sliep.
Shady had zijn kussen goed gelegd, de kamer
een weinig opgeredderd, en met al het vernuft
der liefde getracht een voorkomen van behage
lijkheid en gemak aan het vertrek te geven.
Met zijne gewone eerbiedige buiging verliet hij
het vertrek, toen zjj binnen kwamvast besloten
dat, wat er ook gebeuren, hoe laat de dokter
ook komen mocht, Blootworth zonder hem
geen toegang tot Sir Valany zoude verkrijgen.
Marjory zatte zich weder stilzwijgend op hare
oude plaats aan de voeten haars vaders neder,
met haar hoofd op zjjn knie geleund, na aan
Shady gezegd te hebben, hen niet te storen
alvorens de dokter gekomen was. //Hij zal niet
lang meer wegbljjven,// zeide zjj.
Eene lichte zucht ontsnapte den slaper. //Hjj
bekroning van de Oxfordsche idealen be-
teekenen en het uitgangspunt van een nieuwe
aera zijn zoude.
Elk der twee Convocations bestaat uit
twee Kamers. In de hooge Kamer zetelen
de Bisschoppen met de Aartsbisschoppen;
in de lage Kamer de dekens van de ka
pittels, de aartsdiakens en de gekozen pro
curatoren. Deze laatste zpn tweeërleide
gekozen vertegenwoordigers van het kapit
tel en van de parochie-geesteljjkheid. Al-
zoo zpn de leeken bp de Convocation niet
vertegenwoordigd; de Convocations zpn zui
ver geestelpke instellingen.
Echter bestaat naast de Convocation eene
zonderlinge inrichting, de leeken-kamer,
House of Laimen, welke aan de leeken een
zekeren invloed op de kerkeljjke aangele
genheden verzekert. Do leden worden door
een commissie van leeken uit de bisdom
men gekozen en de Aartsbisschop verza
melt ze meermalen per j'aar, teneinde met
hen de loopende zaken te bespreken. Zjj
hebben overigens geen legislatieve noch
administratieve macht, maar alleen raad
plegende stemmen. De nieuwe verkiezing
van deze leeken-kamer valt altjjd met het
nieuwe Parlement samen en de meeste
leden der leeken-kamer zpn tegelpk leden
van het Parlement. Deze instelling dient
eenigermate als een band tusschen Convo
cation en Parlementmaar hare werkkring
is slecht omschreven en de toelating van
leeken in de Convocations is een van de
kerkelpke vraagstukken van den dag. Ook
de lagere geestelijkheid beklaagt zich, dat
zij ongenoegzaam bp de Convocations is
vertegenwoordigd. Hare aanspraken, alsook
de aanspraken der leeken zpn op de jongste
Convocation van York in beraad genomen.
Engeland.
Bjj de ter aarde bestelling van den ver
moorden Engelschen tooneelspeler F e r r i s s,
waren niet minder dan 50.000 menschen
op de been en ruim duizend kransen na-
wordt wakker,// zeide Marjory, terwjjl zjj de
haud kuste, die vlak bjj hare wang lagmaar
hjj scheen op nieuw in te slapen, er volgde
geen ander geluid, en met haar aangezicht tegen
hem aangeleund, hare hand in de zjjne geklemd,
sliep zjj in, overweldigd door vermoeienis.
//Breng het rijtuig naar de herberg,// zeide de
Squire.
//Dat is raadzaam,// zeide dr. Cruden. „Ik
breng nimmer een bediende hier.»
//Ik heb den armen Shady in langen tjjd niet
gezien,// zeide de Squire, //het is een goede kerel;
maar hjj heeft zoolang alleen gewoond, dat
vreemde gezichten hem schrik aan zouden jagen
en wat de paarden betreft, zou ik ze voor niets
ter wereld in deze wildernis honger willen
laten lijden. Hoe moeten wjj hier binnen komen?
In mjjn tjjd gingen wjj door de hoofddeur in
en uit, even als alle andere menBchende
laatste maal dat ik hier kwam, bracht gjj mjj
door de kleine deur in den toren.
//Ik geloof dat hot voorzichtiger zal zjjn als
wjj door de keuken gaan Sir Valany zal ons
dan minder hooren want de dokter wist zeer
goed, dat als de Squire meende bjjzonder stil
te zjjn, hij nog altjjd eene groote mate van be
weging over zich had, die hem even noodzakeljjk
was als de lucht die hjj inademde.
//Zeer goed de keuken, tegen den tijd van
't ontbjjt, is de e-gste plaats niet waar wjj
konden geraken, en ik zou denken dat de rit
dien wij in den vroegen morgen gedaan hebben,
ons wel bereid zoude vinden voor een tweede.*
Wordt vervolgd.)
ABONNEMENTSPRIJS
mmi
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
AGITE MA NON AGITATE.
28
