N I IJ voor E Oude vrijsters. No. 2005 Donderdag 10 Februari 1898 22ste Jaargang. BDITENLAJS D. Frankrijk. Amerika. Oostenrijk-Hongarije. SEuió ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. Voor het buitenland Afzonderlijke nummers Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen. BÏÏEBAU: St. Janstraat Haarlem. 1,10 1,40 <2,80 «0.03 AGITE MA NON AGITATE. PRIJ3 DER ADVESTENTIEN. Van 16 regels50 Cent Elke regel meer7'/s Groote letters w orden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. - - -Cui-TalEHjJL.* Redacteu r-TJ itgever, W. KüPPERS. Anderen hebben de jeugdige seboonen, de beminden en gelukkigen bezongen, wij willen niet zingen, doch eenvoudig verha len wat oude vrijsters zijn. 't Is eene bekende waarheid, dat in co- mediestukken en romans oude vrijsters be schreven en vertoond worden als mismaakte en boosaardige, als dwaze en bespottelijke wezens. Maar wij weten en velen weten dit met ons dat zulke praatjes maar ver zinselen zijn. Oude vrijsters voor te stellen als misvormde en valsche oude jongeda mes, gaat te ver. Dat oude vrijsters steeds leelijk en be spottelijk zijn is lastertaal. Het kunnen toch allemaal geen schoonheden van den eersten rang zijn toch kennen wij er geen enkele, die bepaald leeljjk, dwaas en be spottelijk mag genoemd worden. Zjj zijn allen integendeel zeer harteljjk, gedienstig en behulpzaam in tegenstelling van zooveel jongeheeren die op 40-jarigen leeftijd nog jonggezellen zijn Op gevaar af, dat wij door spotvogels uitgelachen worden, noemen wij de oude jonge dames de nuttigste leden der Maat schappij. Wat zou men zonder haar, zij vooral die eiken Zondag bij tante of nicht gaan dineeren Moet een zieke worden opgepast, zijn zij bet niet >teeds, die uw lieveling met de eerste zorg verplegen Zij verstaan de kunst met kindertjes om te gaan en de buismoeders het werk te verlichten. Wanneer gij op reis gaat, vertrouwt gjj dan niet gaarne aan tante ol nicht uw buis toe Brieven of boodschappen worden bij tante of nicht bezorgd, die zich dagelijks gaat overtuigen, dat de gordijnen niet door het zonlicht verkleuren, dat de dienstmei den de meubels goed verzorgen, dat er geen stof in de salons kleeft. Buitendien breidt zij de kousen voor de neefjes, die er zoo veel noodig hebben en met Sint Nicolaas en Nieuwjaar o zoo graag, gaat het jonge FE PILLET ON. DE TWEE WEEZEN. 34. Vervolg.) '/Het eerste aan den prefect van Versailles om hem te berichten, dat de straf morgen met zonsopgang zal voltrokken wo'rden en hem zoo doende in staat te stellen maatregelen te treffen tot het handhaven van de orde; het tweede aan den heer Eollet, den aalmoezenier, hem verzoe kende eenigen tjjd te voren in de gevangenis te zijn, om den veroordeelde in zijne laatste oogenblikken bjj te staan; het derde aan den commandant der gendarmerie, tot het zenden van zes manschappen te paard, die de orde moeten handhaven bij de toebereidselen tot de terechtstelling, en van nog twintig man, even eens te paard, om den veroordeelde naar de strafplaats en daarna diens lijk naar het kerk hof voeren het vierde aan den timmerman v«n het departement om het schavot op te bokten, uur en plaats daarin vermeld het vjjf- de aan den directeur der gevangenis, met bevel den gevaDgene aan dn beul over te geven; kot zesde eveneens aan dien directeur om te morgen voor een vertrek, waarin de griffier van ket keizerlijk hof het proces-verbaal der terecht stelling kan opmaken eindeljjk is het zevende ket bevel aan den beul om de straf te vol lekken.* lie Procureur-Generaal hield stil als wilde hjj volkje naar tante! Ia haar 'edigen tijd doen de oudevrijsters hare gebedeu tot God voor het welzijn harer bloedverwanten. De oude jongejuffrouw is de voorzie nigheid van talrijke goede werken. Zij ver zamelt gelden Toer arme en noodlijdende huisgezinnen, zij bespelen het orgel in de kapellen der Congregaties en zorgen bij feesten voor versieringen. Wie durft beweren nog nooit diensten genoten te hebben van de eene of andere oude vrijster? Men vraagt haar alles en naar alles, doch duldt niets van haar. Men verwijt haar de onschuldigste vermaken, en kan zelfs niet zien, dat zjj honden of katten liefkoozen. Maar men deukt er niet aan, dat als er geen honden of katten wa ren, ons de ratten en muizen de ooren van het hoofd zouden vreten. Lach niet lezer om de oude vrijsters, heb integendeel met ons eerbied voor die brave zielen in de samenleving, zjj staan immers altijd klaar om een ieder behulp zaam te zijn. Eene oude jongejuffrouw laat ncoit een foutje harer bloedverwanten en vrienden onopgemerkt voorbijgaan doch aan haar denkt men niet altijd. Een tuiltje vioolt jes, een bouquet geurende rozen is veel te goed voor haar. Zij ontvangt geen lieve briefjes, men schrijft ni«t veel aan joDge da mes die reeds op zekeren leeftjjd zijn ge komen, want er zijn te veel jongere mebjes waaraan men zijne liefde verklaren kan. De oude vrjjster beklaagt zich echter niet over deze onverschilligheid. Zij denkt nooit aan zich zelf en vindt het daarom wellicht heel natuurlijk, dat ook andere menschen zich niet om haar be kommeren. Niets dan ondankbaarheid is haar deel. Helaas arme, miskende dames, die eens anders kiuderen wiegt, die het geluk vau anderen helpt bevorderen, zonder dit ooit van nabij gekend te kebbeD, u. oude vrij sters, meestal eenzaam in uw huis, steeds alleen in 't leven, ja zelfs dikwijls op uw den indruk gadeslaan, dien zjju woorden op de toehoorders maakten. De meisjes keken elkander ontsteld aan. Landais beet zich woedend op de lippen. De Procureur ging voort //Als ik in al deze bijzonderheden getreden ben, doe ik zulks niet uit genoegen, want ik kan mjj den angst van deze kinderen voorstellen en heb medelijden met haar. Ik wilde slechts aan- toonen, dat van het oogenblik af aan, waarop de telegrammen verzonden zijn en ter bestemde plaatse zjjn aangekomen, ik geen macht meer over den gevangene heb. Ik kan mets meer voor hem doen; niets. Door Doriat aan den beul over te leveren heb ik gehoorzaamd san de wet, aan den Minister en aan den Vorst. Gij moet u dus niet tot mjj wenden, als gij ten minste nog de hoop koestert den veroordeelde te redden, maar tot den Minister, tot den Keizer. Een van die beiden kan de voltrekking schorsen en mij het bevel daartoe geven. Ontvang ik zulk een bevel niet voor morgenochtend drie uur, dan moet het zijn loop hebben en Doriat is een man des doods.// //Maar als het nu eens onmogelijk is, dat wjj den Minister te spreken krjjgen, Als de Minister wanneer wij al tot hem worden toegelaten weigert ons te hooren, wanneer hjj het doel van onze komst vernomen heeft De heer De la Vonde viel hem in de rede. „Ik zal een paar woorden schrijven opdat gjj aanstonds bjj den Minister wordet toegelaten. Ik hoop, dat men zal begrijpen, dat gjj om een dringende zaak komt. Ëmile Olivier zal u te woord staan, tracht gjj hem nu te overtuigen,// sterfbed, wij bewonderen u, en uwe min of meer zwaarmoedige, doch zachte en zoete beeltenis, dwingt ons eerbied en hoogach ting af. Over de positie der Fransche Republiek in het Buitenland, heeft de Minister vau Buitenlandsche Zakeu Hauota ui gerust stellende verklaringen in de Kamer ge geven. Hij heeft verteld, «dat de oplossing van het grensgeschil met Brazilië elk oogen blik te wachten is. In Abbessynië is de positie van Frankrijk uitstekenzeide de Minister. In de Grieksch-Turksche qtiaestie heelt de Europeesclie diplomatie den Sultan haar wil opgelegd. Fraukrijk heeft in dit opzicht initiatieven genomen die met suc ces zijn bekroond. Het Europeesch concert onderzoekt thans de candidatuur van prins George. Frankrijk is voor diens benoe ming tot gouverneur van Kreta. Frankrijk heeft een stem in het Europeesch concert en heeft die laten hooren. «Wat het Fransch-Russiscb vei bond be treft, dat is een punt waarover niet meer te praten valt. Het is een geschiedkundig feit, dat het verbond met R island niet het werk van een partij isalle ministeries hebben aan de totstandkoming daarvan gewerkt. «In China zijn goede resultaten bereikt, eene menigte quaesties werden naar genoe gen geregeld. Frankrijk wenscht dat China zal blijven bestaan en zal niet dulden dat inbreuk wordt gemaakt op zijn rechten. Er zijn maatregelen genomen om deze te doen eerbiedigen. Frankrijk zal zoeken naar een uitweg om de harmonie tussclien de Mogendheden te handhaven.» Afrika. In Kaïro en geheel Egypte heeft men dit jaar een zeer strengen winter, üe oud ste menschen herinneren zich niet zoo'n win ter te hebben doorleefd. In Fayoemoet is veel sneeuw gevallen en in de Delta was flink ijs, met eene koude die niet zon Ier in vloed is gebleven Zoo zijn in Opper Egypte aardappel- en bananenbladeren zwart ge vroren. Tal van jonge boompjes, vooral die „Zeg ons ten minste, mijnheer,// smeekte Lucienne met gevouwen handen, //dat wij niet het onmogelijke vergen. Schenk or.s eeo weinig hoop.// „Wanneer ik u hoop geef, mejuffrouw,// zaide de ambtenaar, //bereic^ ik u wairschjjnlijk eoDe teleurstelling, die u te dieper zal grieven, daar dan alles onherroepelijk is afgehandeld en u niets meer overblijft dan weenende in uw lot te berusten.// //Dus gij wilt zeggen //Ik wil zeggen dat gij geen boop moet koes teren.// Met deze woorden trad mijnheer De la Vonde zijne studeerkamer binnen en verscheen vijf mi nuten later weder met een verzegelden brief, dien hij aan Landais overhandigde. „Gjj zult den Minister sprekendat is alles wat ik voor u doen kan.// „Dank u, oom,„ zeide Landais. //Dank c, mijnheer,// zeide Lucienne, vik be grijp, dat gij anders niets voor ons doen kunt, en dank u voor uwe goedheid.// Een kwartier later bevonden zij zich aan het Ministerie van justitie. Toen zij de groote vesti bule binnentraden, waar een twintigtal personen zaten te wachten, kwam een deurwaarder op Landais toe en vroeg hem //Wenscht gij den President van den Raad te spreken //Ja.// „Hebt gij eene aanbeveling bij u?' //Hier is ze.// //Goed, maar ik wenschte u te waarschuwen, dat de Minister afwezig is. Er is vergadering op uit warmere luchtstreken, zijn zelfs door den vorst gedood, en de inheemsche groen ten van het jaargetijde zijn opvallend ten achter gebleven. Intusschen zullen over 't geheel de goede gevolgen vau de vorst wel tegen de geringe schade voor het land bouwbedrijf opwegen. Want de kleine scha delijke diertjes zulleu zeker wel voor het grootste gedeelte omgekomen zijn. Even zoo zullen de planten, als de koude ten minste niet te lang aanhoudt, na dezen stilstand waarschijnlijk des te weelderiger opschieten. Twee-en twintig goudzoekers zijn van Klondyke te Seattle in Washington terug gekeerd met goud beladen. De rijkst ouder hen is een Zweed, een zekere Andrew A les on, wiens gevonden schatten eene waarde vertegenwoordigen van 120.000 dollars. Onder hen is ook eene jonge dame, wier vondst ook ettelijke tienduizenden moet bedragen. Zij betaalde voor de sledevaart van Dawson City naar Deya 1200 dollars in goud. De goudgravers deelden mee, dat men op den bergkam, welke aan het Klon- dyke-gebied grenst, een ertsader outdekt heeft, die als 't ware de brou genoemd kan worden waaruit de overigo goudaders ontspringen. In de geheide omgeving bij Powder Creek, Hunker Creek, Henderson river, Dominion, Big Salmon en Stewart river, heeft het goudgraven groot gewin opgeleverd. In het oeverzand vau deze berg* stroomen wordt zooveel goud aangetroffen, dat op één «pau» soms voor eene waarde van 100 dollar wordt gevonden. Op Ole- son's claim aan de Eldorado Creek werd een goudklomp ter waarde van 586 dol lars gevonden. De waarde van bet dezen winter gevonden goud wordt door de goud zoekers geschat op 12 a 15 millioen dol lars. Ingevolge een besluit van de Regeering zulleu naar aanleiding der werkstaking van professoren en studenten, alle Duitsche hoogescholen gedurende do rest van het winter-semester wordeu gesloten. Aan alle studenten is verboden de ge bouwen der hoogescholen te betreden. Alle examens worden uitgesteld tot het begin van het zomer-semester. Vóór het begin van het nieuwe semester moeten alle stu- de Tuilerieëu onder voorzitterschap van den Keizer. Al deze menschen wachten reeds twee uur. Ik weet niet of gjj hun voorbeeld wilt volgen P //Komt de heer Emile Olivier zeker?// «Dat weet ik niet.// Beleef! en koel buigende verwijderde zich de deurwaarder om een nieuw aangekomene te ontvangen Glaudine en Lucienne waren zeer bleek ge worden; Landais stond als versteend. „Ik heb u wel gewaarschuwd, kinderen nu komen de moeilijkheden verzamelt al uw moed, het zal noodtg zjjn.// Zjj namen plaats op een bankje en wachtten. Hoe lang duren zulke bange uren van wach ten: wanneer het leven van een mensch afhangt van een enkel cogcnblik, dat men onbesteed laat voorbjjgaan. Zjj hadden nauwelijks een paar minuten ge zeten, of zjj meenden, dat er reeds uren waren vervlogen. Twaalf uur, een uur, niemand. „Komt,// zeide Landais, „wjj hebben den tjjd.// „Waar brengt gjj ons heen?" Werktuigeljjk gehoorzaamden zjj. Hjj bracht haar naar een restaurant op den Boulevard de la Madeleine en dwoDg haar iets te gebruiken. Daarna keerden zjj naar het Ministerie terug. De Minister was nog steeds afwezig. In de vestibule was het getal wachtenden toegenomen in stille berusting zaten sommigen de dagbladen te lezen anderen dommelden half in slaap. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1898 | | pagina 1