N I IJ
voor
E
Oude vrijsters.
No. 2005
Donderdag 10 Februari 1898
22ste Jaargang.
BDITENLAJS D.
Frankrijk.
Amerika.
Oostenrijk-Hongarije.
SEuió
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
BÏÏEBAU: St. Janstraat Haarlem.
1,10
1,40
<2,80
«0.03
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJ3 DER ADVESTENTIEN.
Van 16 regels50 Cent
Elke regel meer7'/s
Groote letters w orden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
- - -Cui-TalEHjJL.*
Redacteu r-TJ itgever, W. KüPPERS.
Anderen hebben de jeugdige seboonen,
de beminden en gelukkigen bezongen, wij
willen niet zingen, doch eenvoudig verha
len wat oude vrijsters zijn.
't Is eene bekende waarheid, dat in co-
mediestukken en romans oude vrijsters be
schreven en vertoond worden als mismaakte
en boosaardige, als dwaze en bespottelijke
wezens. Maar wij weten en velen weten
dit met ons dat zulke praatjes maar ver
zinselen zijn. Oude vrijsters voor te stellen
als misvormde en valsche oude jongeda
mes, gaat te ver.
Dat oude vrijsters steeds leelijk en be
spottelijk zijn is lastertaal. Het kunnen
toch allemaal geen schoonheden van den
eersten rang zijn toch kennen wij er geen
enkele, die bepaald leeljjk, dwaas en be
spottelijk mag genoemd worden. Zjj zijn
allen integendeel zeer harteljjk, gedienstig
en behulpzaam in tegenstelling van zooveel
jongeheeren die op 40-jarigen leeftijd nog
jonggezellen zijn
Op gevaar af, dat wij door spotvogels
uitgelachen worden, noemen wij de oude
jonge dames de nuttigste leden der Maat
schappij. Wat zou men zonder haar, zij
vooral die eiken Zondag bij tante of nicht
gaan dineeren
Moet een zieke worden opgepast, zijn
zij bet niet >teeds, die uw lieveling met
de eerste zorg verplegen Zij verstaan de
kunst met kindertjes om te gaan en de
buismoeders het werk te verlichten.
Wanneer gij op reis gaat, vertrouwt gjj
dan niet gaarne aan tante ol nicht uw buis
toe Brieven of boodschappen worden bij
tante of nicht bezorgd, die zich dagelijks
gaat overtuigen, dat de gordijnen niet door
het zonlicht verkleuren, dat de dienstmei
den de meubels goed verzorgen, dat er geen
stof in de salons kleeft. Buitendien breidt
zij de kousen voor de neefjes, die er zoo
veel noodig hebben en met Sint Nicolaas
en Nieuwjaar o zoo graag, gaat het jonge
FE PILLET ON.
DE TWEE WEEZEN.
34.
Vervolg.)
'/Het eerste aan den prefect van Versailles
om hem te berichten, dat de straf morgen met
zonsopgang zal voltrokken wo'rden en hem zoo
doende in staat te stellen maatregelen te treffen
tot het handhaven van de orde; het tweede aan
den heer Eollet, den aalmoezenier, hem verzoe
kende eenigen tjjd te voren in de gevangenis
te zijn, om den veroordeelde in zijne laatste
oogenblikken bjj te staan; het derde aan den
commandant der gendarmerie, tot het zenden
van zes manschappen te paard, die de orde
moeten handhaven bij de toebereidselen tot de
terechtstelling, en van nog twintig man, even
eens te paard, om den veroordeelde naar de
strafplaats en daarna diens lijk naar het kerk
hof voeren het vierde aan den timmerman
v«n het departement om het schavot op te
bokten, uur en plaats daarin vermeld het vjjf-
de aan den directeur der gevangenis, met bevel
den gevaDgene aan dn beul over te geven;
kot zesde eveneens aan dien directeur om te
morgen voor een vertrek, waarin de griffier van
ket keizerlijk hof het proces-verbaal der terecht
stelling kan opmaken eindeljjk is het zevende
ket bevel aan den beul om de straf te vol
lekken.*
lie Procureur-Generaal hield stil als wilde hjj
volkje naar tante! Ia haar 'edigen tijd
doen de oudevrijsters hare gebedeu tot God
voor het welzijn harer bloedverwanten.
De oude jongejuffrouw is de voorzie
nigheid van talrijke goede werken. Zij ver
zamelt gelden Toer arme en noodlijdende
huisgezinnen, zij bespelen het orgel in de
kapellen der Congregaties en zorgen bij
feesten voor versieringen.
Wie durft beweren nog nooit diensten
genoten te hebben van de eene of andere
oude vrijster? Men vraagt haar alles en
naar alles, doch duldt niets van haar. Men
verwijt haar de onschuldigste vermaken,
en kan zelfs niet zien, dat zjj honden of
katten liefkoozen. Maar men deukt er niet
aan, dat als er geen honden of katten wa
ren, ons de ratten en muizen de ooren van
het hoofd zouden vreten.
Lach niet lezer om de oude vrijsters,
heb integendeel met ons eerbied voor die
brave zielen in de samenleving, zjj staan
immers altijd klaar om een ieder behulp
zaam te zijn.
Eene oude jongejuffrouw laat ncoit een
foutje harer bloedverwanten en vrienden
onopgemerkt voorbijgaan doch aan haar
denkt men niet altijd. Een tuiltje vioolt
jes, een bouquet geurende rozen is veel te
goed voor haar. Zij ontvangt geen lieve
briefjes, men schrijft ni«t veel aan joDge da
mes die reeds op zekeren leeftjjd zijn ge
komen, want er zijn te veel jongere mebjes
waaraan men zijne liefde verklaren kan. De
oude vrjjster beklaagt zich echter niet over
deze onverschilligheid.
Zij denkt nooit aan zich zelf en vindt
het daarom wellicht heel natuurlijk, dat
ook andere menschen zich niet om haar be
kommeren. Niets dan ondankbaarheid is haar
deel.
Helaas arme, miskende dames, die eens
anders kiuderen wiegt, die het geluk vau
anderen helpt bevorderen, zonder dit ooit
van nabij gekend te kebbeD, u. oude vrij
sters, meestal eenzaam in uw huis, steeds
alleen in 't leven, ja zelfs dikwijls op uw
den indruk gadeslaan, dien zjju woorden op de
toehoorders maakten.
De meisjes keken elkander ontsteld aan.
Landais beet zich woedend op de lippen.
De Procureur ging voort
//Als ik in al deze bijzonderheden getreden
ben, doe ik zulks niet uit genoegen, want ik kan
mjj den angst van deze kinderen voorstellen en
heb medelijden met haar. Ik wilde slechts aan-
toonen, dat van het oogenblik af aan, waarop
de telegrammen verzonden zijn en ter bestemde
plaatse zjjn aangekomen, ik geen macht meer
over den gevangene heb. Ik kan mets meer voor
hem doen; niets. Door Doriat aan den beul over
te leveren heb ik gehoorzaamd san de wet, aan
den Minister en aan den Vorst. Gij moet u dus
niet tot mjj wenden, als gij ten minste nog de
hoop koestert den veroordeelde te redden, maar
tot den Minister, tot den Keizer. Een van die
beiden kan de voltrekking schorsen en mij het
bevel daartoe geven. Ontvang ik zulk een bevel
niet voor morgenochtend drie uur, dan moet
het zijn loop hebben en Doriat is een man des
doods.//
//Maar als het nu eens onmogelijk is, dat wjj
den Minister te spreken krjjgen, Als de Minister
wanneer wij al tot hem worden toegelaten
weigert ons te hooren, wanneer hjj het doel
van onze komst vernomen heeft
De heer De la Vonde viel hem in de rede.
„Ik zal een paar woorden schrijven opdat gjj
aanstonds bjj den Minister wordet toegelaten.
Ik hoop, dat men zal begrijpen, dat gjj om een
dringende zaak komt. Ëmile Olivier zal u te
woord staan, tracht gjj hem nu te overtuigen,//
sterfbed, wij bewonderen u, en uwe min of
meer zwaarmoedige, doch zachte en zoete
beeltenis, dwingt ons eerbied en hoogach
ting af.
Over de positie der Fransche Republiek
in het Buitenland, heeft de Minister vau
Buitenlandsche Zakeu Hauota ui gerust
stellende verklaringen in de Kamer ge
geven.
Hij heeft verteld, «dat de oplossing van
het grensgeschil met Brazilië elk oogen
blik te wachten is. In Abbessynië is de
positie van Frankrijk uitstekenzeide de
Minister. In de Grieksch-Turksche qtiaestie
heelt de Europeesclie diplomatie den Sultan
haar wil opgelegd. Fraukrijk heeft in dit
opzicht initiatieven genomen die met suc
ces zijn bekroond. Het Europeesch concert
onderzoekt thans de candidatuur van prins
George. Frankrijk is voor diens benoe
ming tot gouverneur van Kreta. Frankrijk
heeft een stem in het Europeesch concert
en heeft die laten hooren.
«Wat het Fransch-Russiscb vei bond be
treft, dat is een punt waarover niet meer
te praten valt. Het is een geschiedkundig
feit, dat het verbond met R island niet het
werk van een partij isalle ministeries
hebben aan de totstandkoming daarvan
gewerkt.
«In China zijn goede resultaten bereikt,
eene menigte quaesties werden naar genoe
gen geregeld. Frankrijk wenscht dat China
zal blijven bestaan en zal niet dulden dat
inbreuk wordt gemaakt op zijn rechten.
Er zijn maatregelen genomen om deze te
doen eerbiedigen. Frankrijk zal zoeken
naar een uitweg om de harmonie tussclien
de Mogendheden te handhaven.»
Afrika.
In Kaïro en geheel Egypte heeft men
dit jaar een zeer strengen winter, üe oud
ste menschen herinneren zich niet zoo'n win
ter te hebben doorleefd. In Fayoemoet is
veel sneeuw gevallen en in de Delta was
flink ijs, met eene koude die niet zon Ier in
vloed is gebleven Zoo zijn in Opper Egypte
aardappel- en bananenbladeren zwart ge
vroren. Tal van jonge boompjes, vooral die
„Zeg ons ten minste, mijnheer,// smeekte
Lucienne met gevouwen handen, //dat wij niet
het onmogelijke vergen. Schenk or.s eeo weinig
hoop.//
„Wanneer ik u hoop geef, mejuffrouw,// zaide
de ambtenaar, //bereic^ ik u wairschjjnlijk eoDe
teleurstelling, die u te dieper zal grieven, daar
dan alles onherroepelijk is afgehandeld en u
niets meer overblijft dan weenende in uw lot te
berusten.//
//Dus gij wilt zeggen
//Ik wil zeggen dat gij geen boop moet koes
teren.//
Met deze woorden trad mijnheer De la Vonde
zijne studeerkamer binnen en verscheen vijf mi
nuten later weder met een verzegelden brief,
dien hij aan Landais overhandigde.
„Gjj zult den Minister sprekendat is alles
wat ik voor u doen kan.//
„Dank u, oom,„ zeide Landais.
//Dank c, mijnheer,// zeide Lucienne, vik be
grijp, dat gij anders niets voor ons doen kunt,
en dank u voor uwe goedheid.//
Een kwartier later bevonden zij zich aan het
Ministerie van justitie. Toen zij de groote vesti
bule binnentraden, waar een twintigtal personen
zaten te wachten, kwam een deurwaarder op
Landais toe en vroeg hem
//Wenscht gij den President van den Raad te
spreken
//Ja.//
„Hebt gij eene aanbeveling bij u?'
//Hier is ze.//
//Goed, maar ik wenschte u te waarschuwen,
dat de Minister afwezig is. Er is vergadering op
uit warmere luchtstreken, zijn zelfs door
den vorst gedood, en de inheemsche groen
ten van het jaargetijde zijn opvallend ten
achter gebleven. Intusschen zullen over 't
geheel de goede gevolgen vau de vorst wel
tegen de geringe schade voor het land
bouwbedrijf opwegen. Want de kleine scha
delijke diertjes zulleu zeker wel voor het
grootste gedeelte omgekomen zijn. Even
zoo zullen de planten, als de koude ten
minste niet te lang aanhoudt, na dezen
stilstand waarschijnlijk des te weelderiger
opschieten.
Twee-en twintig goudzoekers zijn van
Klondyke te Seattle in Washington terug
gekeerd met goud beladen. De rijkst ouder
hen is een Zweed, een zekere Andrew
A les on, wiens gevonden schatten eene
waarde vertegenwoordigen van 120.000
dollars. Onder hen is ook eene jonge dame,
wier vondst ook ettelijke tienduizenden moet
bedragen. Zij betaalde voor de sledevaart
van Dawson City naar Deya 1200 dollars
in goud. De goudgravers deelden mee, dat
men op den bergkam, welke aan het Klon-
dyke-gebied grenst, een ertsader outdekt
heeft, die als 't ware de brou genoemd
kan worden waaruit de overigo goudaders
ontspringen. In de geheide omgeving bij
Powder Creek, Hunker Creek, Henderson
river, Dominion, Big Salmon en Stewart
river, heeft het goudgraven groot gewin
opgeleverd. In het oeverzand vau deze berg*
stroomen wordt zooveel goud aangetroffen,
dat op één «pau» soms voor eene waarde
van 100 dollar wordt gevonden. Op Ole-
son's claim aan de Eldorado Creek werd
een goudklomp ter waarde van 586 dol
lars gevonden. De waarde van bet dezen
winter gevonden goud wordt door de goud
zoekers geschat op 12 a 15 millioen dol
lars.
Ingevolge een besluit van de Regeering
zulleu naar aanleiding der werkstaking
van professoren en studenten, alle Duitsche
hoogescholen gedurende do rest van het
winter-semester wordeu gesloten.
Aan alle studenten is verboden de ge
bouwen der hoogescholen te betreden. Alle
examens worden uitgesteld tot het begin
van het zomer-semester. Vóór het begin
van het nieuwe semester moeten alle stu-
de Tuilerieëu onder voorzitterschap van den
Keizer. Al deze menschen wachten reeds twee
uur. Ik weet niet of gjj hun voorbeeld wilt
volgen P
//Komt de heer Emile Olivier zeker?//
«Dat weet ik niet.//
Beleef! en koel buigende verwijderde zich de
deurwaarder om een nieuw aangekomene te
ontvangen
Glaudine en Lucienne waren zeer bleek ge
worden; Landais stond als versteend.
„Ik heb u wel gewaarschuwd, kinderen
nu komen de moeilijkheden verzamelt al
uw moed, het zal noodtg zjjn.// Zjj namen plaats
op een bankje en wachtten.
Hoe lang duren zulke bange uren van wach
ten: wanneer het leven van een mensch afhangt
van een enkel cogcnblik, dat men onbesteed
laat voorbjjgaan.
Zjj hadden nauwelijks een paar minuten ge
zeten, of zjj meenden, dat er reeds uren waren
vervlogen.
Twaalf uur, een uur, niemand.
„Komt,// zeide Landais, „wjj hebben den tjjd.//
„Waar brengt gjj ons heen?"
Werktuigeljjk gehoorzaamden zjj. Hjj bracht
haar naar een restaurant op den Boulevard de
la Madeleine en dwoDg haar iets te gebruiken.
Daarna keerden zjj naar het Ministerie terug. De
Minister was nog steeds afwezig. In de vestibule
was het getal wachtenden toegenomen in stille
berusting zaten sommigen de dagbladen te lezen
anderen dommelden half in slaap.
Wordt vervolgd.)