NIEUWE
voor cföooró' en
Een 20ste verjaardag.
No. 2929
Donderdag 10 Maart 1898,
22ste Jaargang.
B IJ I T E N L A N D.
(8
DE TWEE WEEZEN.
Amerika.
Oostenrijk-Hongarije.
China.
ABONNEMEN TSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem ƒ1,10
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. c 1,40
Voor het buitenland2,80
Afzonderlijke nummers0.03
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
B U R E A U St. Janstraat Haarlem.
PRIJS DHR ADVERTENTIEN.
Van 16 regels50 Cent
Elke regel meer7J/,
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
AGITE MA NOW AGITATE.
Redacteur-TJitgever, W. KüPPERS.
De pauskeuze van Z. H. Leo XIII, 20
jaren geleden, is niet alleen in de Katho
lieke maar ook in de niet-Katholieke bla
den met waardeering besproken.
Een der voornaamste prolestantsche bladen
de Temps te Parijs, gaf een artikel, dat
om de hooge beteekenis er in gelegen
bier laten volgen:
«Gisteren, zegt het blad, was bet de 20e
Terjaardag, waarop kardinaal Joachim
Pecci, door het conclave tot paus geko
zen, aan den camerlingo der H. Kerk, die
hem vroeg, welken naam bij wilde dragen,
antwoordde Ego sum Leo Papa XI11, Ik
ben Paus Leo XIII.
«Twintig jaar! een mooi eindje tijds en
Weinig menschen, die op den 20 Februari
1878 den rook door den schoorsteen van
bet Vaticaan zagen opstijgen ten teeken
dat men de stembriefjes verbrandde, had
den den opvolger van P i u s IX zulk eene
lange regeering toegedacht. Deze toch be
klom den stoel van Petrus in de volle
kracht zjjns levens, op vier en vjjftigjarigen
leeftijd. Er lag niets wonderbaarszelfs
niets buitengewoons in, dat hij de jaren van
Petrus overtrof. De kardinaal vanPerouse
daarentegen, had reeds bij zjjn keuze den
leeftijd bereikt, waarop door een schrijver
de normale eindpaal van 's menschen be
staan wordt bepaald.
«Twintig jaar zijn verloopen. Leo XIII
leeft niet alleen nog, maar men zou zeg
gen, dat hij werkelijk verjongd is onder
den zwaren last van het pausschap. On
danks de slechte geruchten, die op gezette
tjjden door de berichtgevers in de wereld
Worden gezonden, geniet de Heilige Vader
oogenschijnlijk eene goede gezondheid. Hij
leest de H. Mis, hij draagt de moeieljjk-
heden aan de pauselijke bedieningen ver
bonden. Hij bezit nog een helderen geest
en bestiert de Kerk nog altoos met krach
tige hand.
«Dat alles heeft men bij eenigen zijner
FEUILLETON.
Vervolg
Hjj gaat een weinig ter zjjde en laat baar
gaan, maar opnieuw heeft de blik van het meisje,
haar verschrikte beweging, toen hjj zijne lippen
op haar voorhoofd drukte, hem pijnlijk aange
daan.
Peinzend zag hjj haar na, toen zij het vertrek
verliet.
'/Zonderling,'' mompelde hjj, //somtijds zou ik
durven zweren, datjhet meisje mjj niet liefheeft//.
Doch zulks komt hem zoo onwaarsckjjnljjk voor,
na at wat hij van haar gezien en ondervonden
heeft, dat hjj onwillekeurig met een glimlach
de schouders ophaalt.
Den volgenden dag deelde Lucienne hare
zU8ter het gesprek mede, dat zjj met George
De Montmayeur gevoerd had.
Profiteerende van een oogenblik, dat zij met
George alleen was, zeide Claudine
"Waarom hebt gij er op tegen, dat uw broe
der [met mijne zuster trouwt, en ziet gjj niet
gaarne, dat Lucienne hem liefheeft
Hjj beefde al vermocht hjj de aanvallen van
Lucienne te weerstaan hjj wist, dat zjjne krach-
ton tegenover Claudine te kort zouden schieten.
Deze ziel trok bem aan en hjj gevoelde een
onweerstaanbaren drang in zich, zijn gemoed
tegenover haar geheel uit te storten. Slechts de
voorgangers gezien. De geschiedenis levert
ons voorbeelden van pausen, die op bui
tengewoon hoogen leeftijd gekozen waren,
onder de drukkende last der tiaar (drie
kroon) zich verjongd gevoelden, en vol
werkkracht en levenskracht waren.
«Maar vooral opmerkenswaardig en zon
der voorbeeld is het, dat Leo XIII op een
leeftijd, waarop de denkbeelden steeds de
zelfde blijven, de diepe rimpels der gewoonte,
de beginselen en de vooroordeelen voor
góed hebben bevestigd, en een soort an-
kylose (gewrichtsstramheid) van den geest,
de beweegljjkste hersens versteent, steeds
voeling heeft gehouden met de groote stroo
ming der meeningen; dat hij al wat in
de kerkelijke politiek,voor verandering vat
baar is, naar de behoeften der tijden en
omstandigheden heeft weten te wijzigen;
dat hij aan het schip der Kerk een zoo
krachtigen stoot met den stuurboom heeft
weten te geven, dat het ver bleef vau al de
klippen en zandbanken waarop het gevaar
liep te verbrijzelen en weg te zinken.
«Het opmerkelijkste van dit pontificaat
is, dat, zonder aan het heiligdom der dog
ma's te roeren, de betrekkingen van het
catholicisme met de moderne wereld zoo
ingrijpend gewijzigd zijn. Zonder de minste
waardeeriDg van den grond der zaken,
moet erkend worden, dat er eene groote
zielskracht, een verheven geest en buiten
gewone wilskracht noodig waren, om deze
beweging in het leven te roepen, maar
meer nog om ze te doen uitvoeren.
«Ouder al de staatsmannen en souverei-
nen, grijs geworden in hun beroep, zoude
geen zoo'n plan aangedurfd hebben. En
hadden zij het gedaan, hoe weinigen zou
den er geweest zijn die al de moeielijkhe-
den hadden overwonnen en hoe weinigen,
die alles zoo ten goede hadden kunnen
doen gedijen, en nog wel op een leeftijd,
waarop de raenschelijke natuur naar rust
haakt en den strijd vlucht.»
vrees voor zjjn broeder weerhield hem, zoodat
bij ontwjjkende antwoorden gaf.
//Hunne karakters komen volstrekt niet over
een," zeide hjj.
//Is dat de eenige reden
sJa,// antwoordde hjj, Claudine's blik ontwij
kende, „de eenige te zamen met deze, dat ik,
terwille van u, veel van Lucienne houd en mij
uw beider geluk evenzeer ter harte gaat.//
//Zou zij dan niet het toppunt van geluk be
reikt hebben, wanneer zjj met Jan in het huwe
lijk trad
George zweeg, want hjj vreesde te veel te
zullen zeggen. Hij merkte, dat Claudine achter
docht koesterde.
//Laat mij met rust,// zei le hij eindeljjk.
//Jaagt gij mij weg ?a
„O, neen 1 ik leef slechts, wanneer gjj in mjjne
nabijheid zjjt.//
//Waarom zegt gjj dan dat ik u met rust moet
laten
//Vraag mij niet meer doch wanneer gij uwe
zuster werkeljjk liefhebt, tracht dan dit huwe
lijk te verhinderen En plotseling met
beide armen in de lucht zwaaiende, riep hjj
als waanzinnig
//Vervloekt is het geslacht der Montmayeurs,
vervloektvervloekt 1//
Daarop viel hjj wederom op zijn stoel nederen
weende.
Zij ging naar hem toe, nam zjjne hand inde
hare zonder dat hjj haar afweerde en zeide
//Zjjt gjj ongelukkig
//Ja, meer dan eens heb ik gewenscht, dat ;k
dood was."
Gisteren daalden de prijzen geducht op
de New-Yorksche Beurs. De handelaren ver
kochten sterk uit vrees voor verwikkelin
gen tusschen de Vereenigde Staten en Spanje,
alsook tusgchen Engeland, Frankrijk en
Rusland. De beurs herstelde zich scherp na
de eerste vijftien minuten maar bleef koorts
achtig en geagiteerd voor alle fondsen, en
sloot, na verscheiden reprises en reacties,
lusteloos en onbestemd.
De grootste en kostbaarste klomp
goud, tot dusverre gevonden, werd ontdekt
in Australië, in 1852. Hij woog 223,4 pond
en was ongeveer f 242,000 waard.
De grootste en fraaiste goudklomp in
Amerika werd gevonden in Calitornië, 1854,
te Camp Corona, in het district Tuolumne.
Die was 151.6 pond zwaar. Hij bestoud
bijna geheel uit zuiver goud, met wat wit
kwarts. Toen hij in staven werd verdeeld,
na geruimen tijd tentoongesteld te zijn ge
weest, bracht het goud f 87,048 op.
Laatstgenoemde klomp werd gevonden
door den goudzoeker Oliver Martin,
onder een boom, waar hij bezig was een
graf te graven voor zijn metgezel F1 o w e r,
die weken laDg met hem gebrek had ge
leden en die in een hevigen storm om het
leven was gekomen.
Martin was zelf doodziek en uitge
put maar hij trachtte toch zijn vriend
een fatsoenlijke begrafenis te verschaffen,
toen hij opeens den schat ontdekte.
Zondag-avond hebben te Praag weder
ernstige rustverstoringen plaats gehad. De
Czechen begonnen reeds in den voormiddag
het den Duitschen studenten lastig te maken.
De Czechen hadden zich getooid met de
nationale driekleur, schreeuwden en schol
den op de Duitschers en op de agenten van
politie. In het Celakowskypark werden twee
Buitsche studenten, die door een agent naar
huis werden geleid, door het gepeupel aan
gevallen. Een hunner werd door een stok
slag, de tweede door een steenworp aan het
hoofd gewond.
Tegen het vallen van den avond werd
het onrustiger. De Czechen hieven nationale
liederen aan en wierpen in tal van Duit-
sche gebouwen de ruiten in.
Het werd Claudine droevig te moede en met
tranen in de oogen vroeg zjj
//Ik meende, dat gij u gelukkig gevocldet,
wanneer ik in uwe nabjjheid was.//
//O Claudine, lieve Claudine, hoezeer zegen
ik u
//Wanneer gjj geheimen hebt, waarom deelt
gjj ze mij dan niet mede f//
//Ik heb geen geheimen," zeide hjj heftig.
//Waarom zegt gjj dan, dat de Montmayeurs
vervloekt zjjn
Doch hij bleef hardnekkig stilzwjjgen en zij
drong niet verder bjj hem aan.
Eenige oogenblikken later zag zij Lucienne.
"Ik ben het met u eens," zeide zij. „George
kent de misdaad zijns broeders, doch Jan boe
zemt hem vrees ingij zult niets uit hem
krijgen.//
Dien zelfden avond ging Lucienne, toen zij
uit haar kamer kwam, langs het vertrek, waar
in Jan zich opsloot, om te werken.
De deur stond aan.
Lucienne bleef staan en gluurde door de reet
naar binnen. Zjj werd daartoe niet uit ijdele
nieuwsgierigheid eedreven, doch zij zeide tot
zichzelf, dat op die plaats de dood van Bou-
reille besloten en voorbereid was. Ha wanneer
die wanden eens konden spreken 1 Van hieruit
was de moordenaar vertrokken. Hier was hij te
ruggekeerd nadat hjj de misdaad gepleegd had
hier had hjj de eerste dagen na den moord van
atgst zitten beven, en had hjj wederom gehoopt,
toen Doriat was gevangen genomen. Al de voor
werpen, die schrijftafel, die teekeningen, die
schilderjjen hadden zijne triomfkreten gehoord
De opgewondeubeil was zeer groot. De
troepen werden geconsigneerd. Des avonds
werden de straten door politie te paard en
te voet ontruimd.
Het nieuwe Oostenrijksche ministerie
is aldus samengesteldgraaf T h u n, voor
zitter en Binnenlandsche Zaken; Wei
sers hei mb, Landsverdediging; W i t-
t e c k, Spoorwegen; graaf B y 1 a n t-R h e i d,
Onderwijs en Eeredienst.
Deze vier maakten allen deel uit van het
vorige Kabinet.
Voorts zijn in het Ministerie opgenomen
de heer Kaste als Minister van Land
bouw, K a i z 1 als Minister van Financiën,
Baernreither als Minister vau Koop
handel, en Jenduzoivicz als Minister
zonder portefeuille.
Engeland.
In Ierland heerscht groote ellende on
der den landbouwersstand. Op vele plaat
sen hebben ds boeren geen kleèren meer
aan hun lijf. Reeds zjjn verscheidene on-
gelukkigen van honger omgekomen.
Koningin Victoria \an Engeland
is, volgens een bericht uit Windsor, onge
steld. H. M zal de reis naar Nice, die op
heden was bepaald, niet ondernemen. Zij
heeft gisteren haar gewonen rijtoer niet
gemaakt en bleef op haar kamer, waar zjj
ook het middagmaal gebruikte. Des avonds
kwam zij geheel tegen haar gewoonte, ook
niet in den kring van haar gasten.
Men gelooft, dat de ongesteldheid niet
van ernstigen aard is; doch de officieele
bevestiging van dit bericht ontbreekt.
Het Chineesche rijk wordt van alle kan
ten uit elkaar gerukt. De Europeesche
Mogendheden nemen naar welgevallen hier
en daar een gedeelte aan de kust gelegen,
en dringen van daar al verder het binnen
land in, terwijl de Onderkoningen van
Nankin, Ha Kuang en de Gouverneur van
Huuan een verbond hebben gesloten, om te
samen de geheele vallei van den Yang-
Tse-Kiang als onafhankelijk vorstendom te
beheerschen. Deze heeren weigeren dus
langer het gezag van den Keizer, ^en zoon
des Bemels, le erkennen.
Volgens een telegram, te Berlijn
ontvangen, heeft de Chineesche Regeering
voldoening gegeven wegens den aanslag op
en de zuchten van verlichting, toen hjj geen
vrees meer behoefde te koesteren.
Ha wanneer dit alles eens zjjn stem kon ver-
beffen om hem te beschuldigen, in het verderf
te storten.
Zjj ging verder. Reeds had zij de trap bereikt
en d3 leuning gegrepen om naar beneden te gaan
toen zjj plotseling stil bleef staan. Zjj meende,'
dat zjj achter zich haar naam had hooren noe
men. Zij luisterde. Netn, zij had zich niet be
drogen
Van uit de kamer van Montmayeur klonk
duideljjk een stem, die op den eigenaardigen toon
van iemand die droomt, zeide:
//Lucienne Lucienne
Zij bleef luisteren. Eerst hoorde zij niets meer,
doch spoedig vernam zij eenige driftige onsa
menhangende woorden.
//Hij droomt," mompelde zjj.
Lucienne ging naar de deur en maakte haar
een weinig verder open. Des nachts kan Mont
mayeur niet meer slapen de duisternis maakt
hem krankzinnig. Tusschenbeide krijgt dan over
dag, niettegenstaande zjjn jjzersterk gestel, ver
moeidheid de overhand. Hij vecht staande tegen
den slaap, die zjjn oogleden zwaar maakt, be
proeft te lezen, te werken, tevergeefs. Uitgeput
laat bjj het hoofd op de borst zinken
en sluimert in
Doch het is geen verkwikkende slaap, want,
evenals des nachts, benauwen hem angstige
droomen, waarin hjj altjjd Boureille ziet.
Wordt vervolgd.)