No. 2955.
Maandag II April 1898
Isle Jaargang
1
Paaschgedachten.
Mr.
J)it nummer bestaat
uit twee bladen.
E BUSTE BLAD.
~Ü5 U IT K N L A N D
BUREAU: St. JanBstraat. Haarlem.
i 1,10
1,40
2,80
0,03
de
8,
K
DE TWEE WEEZEN.
Oostenrijk-Hongarije.
Bulgarije.
Turkije.
Amerika.
Duitschland.
1
I
I
one"1'
HfragGlaó voo éfiooró
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het baitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
vaïtï''--.
4;a\XlKNDR4t
AGIl'E MA NOH AGITATA
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 1—6 regels50 Cents.
Elke regel meer71^»
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Con tent.
Hoojdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale Publicité Etranqht
G. L. DA UBE Sf Co. JOHN., F.JONES Succ., F-a~ts 315ts Faubourg Montmartre
Er ligt een verhevene zinnebeeldige be
tekenis in de hoogfeesten van onze Moe-
de H. Kerk. Op het Kerstfeest ju-
Eileert de Christenheid, omdat ".ij de blijde
geboorte van den Zaligmaker herdenkt.
'n de stille cGoede Week» treurt de Chris
tenheid om het bitter lijden en sterven
Van Gods Zoon, die ter verlossing der
Menschheid Zijn bloed vergoten heeft. Op
''en heerlijken Paasehmorgen roept de
^-bristenheid met blijde geestdrift het Al-
!eluia uit, omdat Christus uit het donkere
Kraf is opgestaan en ons daarmee de ze
lfheid der verlossing gebracht heeft. Op
bet Pinksterfeest herdenkt de Christenheid
zending van den H. Geest en op H.
acratnentsdag viert zij de instelling van
e' H. Sacrament des Altaars als een
ac' van zegepraal en triomf.
an alle deze hoogfeesten heeft de Got de
eek met het Paaschteest voor ons, chris
tenen, ontegenzeggelijk de meeste betee-
kenis, want dan stellen wij ons de smar-
ten en pijnen, welke de Heer om wille
*an de zonden der menscben geleden heeft,
2°o duidelijk mogelijk voor den geest,
keeren in ons zeiven en trachten ons
Met God te verzoenen. De mensch ge-
koelt in deze dagen onwillekeurig behoefte
aan rust en stille overdenking; en de
Eerk geeft iu de Goede Week met hare
Menigvuldige, op het Lijden en den Kruis
dood des Heeren betrekking hebbende,
Plechtigheden daartoe ook de gelegenheid
•an de christenen. Zelfs ongeloovige men-
•chen moeten der Kerk dankbaar zijn
°mdat zij van tjjd tot tijd in het woelig
^edruisch dezer wereld, in de politieke
drukte, voor eene wijle rust brengt en de
'dikken der menschheid aftrekt van het
Quiver stofleljjke en heenwendt tot het
'J°venaardsche, bet bovenzinnelijke. Maar
'1r,eveel te meer zijn de geloovige chris
tenen aan hunne dierbare Moeder, de
Uerk Gods, dankbaarheid verschuldigd!
de Middeleeuwen werd de Goede Week
Teel strenger gehouden. Dan rustte men
Yan de dagelijksche werkzaamhedener
^erd streng gevast en véél gebeden; er
w«rden processiën gehouden, waaraan de
v°rsten dezer aarde, de aanzienlijkste per-
s°nen dezer wereld in haren boetkleede-
ffent met een houten kruis op de borst,
'keinamen. Maar zoo treurig en ernstig
F EU ILL ET O Jt.
Vervolg.)
"Stelt gij dan zooveel belang in den ver-
rj0f(leelde, die sedert zes maanden den dood
e'wacht F//
mijnheer de Hechter, want ik vermoed,
er iets geheimzinnigs onder schuilt. Mjjn
/u® heeft geen ander doel dan de zaak tot
®HTheid te brengen. Ik heb dus op u ge
iend.#
"Ik weet dat u een werkzaam deel heeft
*jenomen aan het onderzoek naar de misdaad,
Bsr zij in uw rechtsgebied gepleegd is. Ook
eronderstel ik, dat uw onderzoek niet was af
roepen, toen u de stukken naar de recht
zak zond den dag, volgende op dien, waar-
Doriat zijn straf moest ondergaan, heeft
parquet uit Parijs u waarschijnlijk geschre-
er,i om een nieuw onderzoek te bevelen. Om
derSelÜk uitstel te verkrijgen, moeten er
|oo te zeggen, bewijzen van Doriats on-
anden zjjn. Ik spreek in het be-
mijnbeer (ie Hechter, en ik
^vertrouwen in mij stelr,
brengen.»
spblikken
jjken,
kde
de lijd van boetedoening en berouw ver
liep, met des te grooter vreugde werd
dan ook steeds het Paaschfeest gevierd.
Dit ligt ook in de bedoeling der H. Kerk;
immers, op de dagen van rouw in de
Goede Week laat zij den heerlijken Paaseh
morgen volgen en dit treft juist samen
met de lente der natuur, het heerljjkste
jaargetijde, waarin de natuur, van de
knellende en ijzige boeien des winters be
vrijd, nieuwe voorjaarspracht ontvouwt.
In den H. Paaschtjjd spiegelt zich ook
het leven van de H. Kerk weer. Haar
lijdenstijd wisselt met dagen van triomf
hoe dikwijls ook vervolgd verguisd en
miskend, ten slotte behaalt zij toch altijd
de zegepraal en zelfs de grootste boosheid
kan haar niet overwinnen. Aldus gaat het
sinds 1800 jaren en aldus zal het gaan tot
het einde der wereld toe. De Kerk neemt
een voorbeeld aan haren Stichterzij ver
duurt en lijdt nu eens door aanvallen van
dwaalleeraars, door de opgeblazenheid eener
valsche wetenschap, dan eens door over
moed en haat van Vorsten en Staatslie
den. Maar immer doorstaat zij de beproe
ving en triomfeert ten slotte over alle
bare vijanden. De Heer, die het lijden en
de vervolgingen als even zoovele beproe
vingen toelaat, verleent aan de Kerk ook
de kracht om dat alles te doorstaan en
dit juist is de troost in zoovele bezoekin
gen, bij welke de mensch zonder boven
natuurlijke versterking kleinmoedig en ver
saagd zou moeten worden.
Nemen wij als voorbeeld den zwaren
en moeilijken eCulturkampf,» dien de Ka
tholieken van Duitschland hebben moeten
doorstaan, maar die teD slotte iu een schit
terende zegepraal voor de getrouwe Ka
tholieken verkeerd is. Zonder de genade
van Boven hadden de Bisschoppende
geestelijkheid en het brave Katholieke volk
de zware verdrukking van die dagen nooit
kunnen verdurenaan die verdrukking
nooit zulk een glorieuzen tegenstand kun
nen bieden. Het trotsche woord van Von
Bismarck: tNaar Canossa gaan wij niet,*
is spoedig vergankelijk en ijdel gebleken.
De Regeering ran Pruisen moest naar
Canossa gaan, zij het dan ook tegen haren
wil en gedwongen door hare verhouding
en betrekkingen. Alle die doeleinden, welke
men toenmaals beweerde na te streven: de
schepping van eene nationale Kerk de
groei van het Oud-Katholicisme, het lang
zamerhand protestantiseeren van het Ka
tholieke volk, de verdrukking van geeste
lijkheid en Episcopaat, de afval der Ka
tholieken van Romewaar zijn zij
Is er van alle deze nagestreefde doelein
den ook maar één enkel bereikt gewor-
Voorzichtig, mjjnheer de Hechter, het vuur
gaat uit.»
Hij zelf blies het weder aan, terwijl De Mo
raines met dofte stem zeide
//Inderdaad werd ik den dog, waarop de te
rechtstelling van Doriat moest plaats hebben,
met een nieuw onderzoek belast.
„Ik had het wel gedacht, mijnheer de Hech
ter, mijn neus is zoo goed als die van een
jachthond.»
//Om u te doen begrijpen, waarin dit onder
zoek bestond, ben ik genordzaakt u eerst te
vertellen op welke wijze Doriat zoo wonder
baarlijk aan het schavot ontkomen is.»
Ik ben geheal oor, mijnheer de Rechter.
»Moraines deed hem het geheele verhaal,
zooals wij het onzen lezers reeds hebben mede
gedeeld.
Hij vertelde hem hoe Claudine en Lucienne
hulp en bescherming waren komen vragen bij
Mr. Landais, Doriat's verdedigeren eigen neef'
van den Procureur Generaal te Parjjs, hoe zij
met hun drieën een bezoek hadden gebracht
aan den heer De la Vonde, daarna aan den
zegelbewaarder, den minister van Justitie, hun
vreemdsoortig onderhoud in de Opera met hem,
die weinige dagen later met een luchtig hart
voor dien noodlottigen oorlog zou stemmen
daarop verhaalde hij, dat Doriat, reeds geheel
gereed om het schavot te bestijgen, eerst een
uitstel was verleend de verklaring der beide
weezen, het bezoek aan de sterfkamer, waar
mijnheer De Moraines verwachtte het bloedige
opschrift te zullen vinden, doch waar de muur
even wit was geweest, de wanhoop der meis
den Heelt men integendeel niet fiasco op
fiasco te boeken gehad
De Kerk heeft in den loop der tijden
veel erger en veel gevaarlijker vervolging
en strijd moeten verduren, dan de sluw
uitgedachte, maar plomp doorgevoerde
Duitsche Culturkarr.pf wasen ten slotte
bleef de Kerk toch overwinnaar. Wij her
inneren 0. a. aau de groota F ransche re
volutie. Pe geestdrijvende Sansculotten
meenden toenmaals door het vermoorden
der Katholieke priesters, ook den gods
dienst te zullen uitroeienzij hadden zelfs
de stoutheid, God af te danken en eene
veile deerne als «godin der rede» uit te
roepen. Maar ziet! De revolutie verteerde
en verzwolg hare eigen kinderendezelfde
bloeddorstige Kerkvervolgers, die zoovele
priesters, zoovele Katholieke geloovigen,
ja hun eigen koning aan het schavot hadden
overgeleverd, moesten op hunne beurt on
der de guillotine hun koold laten. Maai
de Kerk hield over de puinhoopen der Re
publiek haren intocht en Frankrijk was
gelukkig, nu de moederarmen der Kerk de
kinderen van dat land weer omstrengelden.
Hoe is het Napoleon I vergaan, die
Paus P i u s VII in de boeien sloeg en ditn
gevangen Paus dwong om hem de keizers
kroon op het hoofd te plaatsen De groote
Oorsicaan, die toen meende de geheele we
reld te kunnen trotseeren, stierf als een
gevangene op liet eenzame eiland Helena,
als een gebroken man zijne gevallen groot
heid reeds bij zijn leven betreurend. Maar
de macht der Kerk werd grooter dan ooit
te voren. Dit zal Napoleon I bij zijn
dood wel erkend hebben.
Ook tegenwoordig zien wij in Frankrijk
ongeloovige geesten tegen de Kerk woeden
en de vlekkelooze Bruid des Heeren moet
geweldige vervolgingen verduren. Diezelfde
ongeloovige geesten zijn de geheele wereld
door zelfs in onze onmiddellijke omgeving
dag in en dag uit werkzaam. Maar ook
deze ljjdenstijd zal voorbijgaan en niet een
glorieuse zegepraal eindigen. Deze ge
dachte vervult de Katholieken en het grijze
Opperhoofd der H. Kerk met troost voor
de toekomst.
De Goede Week is het symbool, bet
zinnebeeld van de lijdende Kerk. Paschen
is bet symbool, het «zinnebeeld van de
triomteerende Kerk. Op de droevige Klaag
zangen van den Goeden Vrijdag volgt het
juichend Alleluia van den Paasehmorgen.
Al is de zegepraal der Kerk niet altijd
zichtbaar cp deze aarde, zeker zal zij in
het andere leven zichtbaar wezen. De
aarde is voor ons, menscben, slechts eene
tijdelijke verblijfplaats; ons eigenlijk va
derland is de Hemel, daar wenkt ons do
jes, eindelijk zijn versing, ten gevolge waarvan
het uitstel van drie dagen veranderd was in
een van zes maanden. Ook herhaalde hij de
zonderlinge woorden, door Lucienne gesproken:
»De politie is machteloos; ik ken iets, dat
machtiger is dan de politie De liefde
»Kijk, kjjk zjj is slim, die kleine,// mompel
de Courlande, //zooicts had ik niet achter haar
gezocht
De Hechter eindigde zjjn verhaal met de
woorden
//Eenige dagen, nadat ik mijn verslag had
opgezonden, barstte de oorlog uit. Ik trok uit,
dus weet ik niet, wat er sedert gebeurd is en
het is nu voor het eertt, dat ik weer over die
zaak hoor spreken.»
//Zou ik mijnheer den Hechter ook mogen
vragen, wat hij hiervan denkt
»Ik heb geen reden zulks voor u te verber
gen," antwoordde De Moraines na een oogen-
blik, //ik voor mij ben overtuigd, dat Mont
msyeur schuldig is.»
//Ik ben van hetzelfde gevoelen, mijnheer.
Ongelukkig beteekent het niet veel of wij hem
al schuldig achten. Ik had liever de geringste
aanwijzing, zonder den naam van den dader
te kennen. Hier hebbel wij wel een naam van
den schuldige, doch geen zweem van bewijs
//Dat is uw zaak, mijnheer Courlande
Zoudt u mjj een briefje willen mrdegeven,
mijnheer Da Moraines, waarmede ik bjj Clau
dine en Lucienne werd toegelaten
»Met alle genoegen, hoewel ik, alles te za-
men genomen, niet goed beg ÜP> waarmede gij
haar van dienst kunt zjjn.»
Verrijzenis en de volle hemelsche glorie.
De geloovige Katholieken vieren der
halve ook het Paaschfeest met zoodanige
j vreugde en de tempels des Heeren tooien
j zich met hun schoonste feestgewaad, als
wilden zij te kennen geven, dat de mensch,
die door de boetvaardigheid zich van het
slijk der zonden gereinigd heeft en op
geestelijke wijze herboren isen door de
genade des Heeren is verlost, eenmaal
tot een eeuwig leven zal verrijzen.
Met welk eene vreugde begroetten wel
eer de AposteleD de Verrijzenis van Chris
tus! Aan deze vreugde geeft ook de Kerk
op h' t Paaschfeest luide en jubelende
uitdrukking. Met den verheven klaqk
der Paaschklokken vereenigt zich het Al
leluia der priesters en vol vreugde roept
de schaar der Engelen: «De Heer is ver-
rezeu, hier is Hij.» Ja inderdaad, de
Heer is hier, Hij woont ouder ons; maar
velen willen Hem niet kennen en beroo-
ven zich daardoor van hun toekomstig
heil. Maar wij, laten wij een anderen
weg betreden, den weg des Heeren. Want
alleen die weg voert tot het eeuwig heil.
De klank van de Paaschklokken is een
vreedzaam geluid. Daardoor wordt den
menscben verlossing en vrede aangekon
digd. Moge deze dag dan ook hemel-chen
vrede brengen over allen. Alleluia!
Keizer Frans Jozef is druk bezig
om liet verschil van Spanje en de Ver
eenigde Staten tot eene vredelievende op
lossing te helpen brengen, tot heden ech
ter zondei resultaat.
In Hongarije heerscht een zware
sneeuwstorm. Te Lipto-Szeril-Miklns en
Alleld zijn de velden mijlen ver over
stroomd en bruggen over de rivieren door
het water verwoest.
Dezer dagen is een aauslag gepleegd
op het leven van vorst Ferdinand van
Bulgarije.
Op den wissel, welke leidt naar het sta
tion Sestrimo, dat door den Vorst moest
gepasseerd worden, lagen groote steenen
om den trein te doen ontsporen. Te rechter
tijd werden de steenen door den stations
chef ontdekt, zoodat de trein ongehinderd
kon doorgaan.
De justitie is ditmaal nog al voortva
rend geweest. De dader, een jonge boer
uit Sestrimo, is reeds gevangen genomen.
Met de Turksche troepen die zich op
Griek-eken bodem in Tkessalië bevinden
is het treurig gestel De sterfte onder
de soldaten die gebrek lijden, is vreeselijk.
De oorlog van het vorige jaar heeft het
//Wanhoopt u dan aan het behoud van
Doriat
„Helaas ja.»
//Wanhoop niet te spoedig, mijnheer De
Moraines. Ik zal in d,ze zaak al mjjn moed,
al mijn geslepenheid en toewijding ten beste
geven.
//Ik gevoel, dat het hier geen gewone mis
daad geldt, wij moeten buitengewone middelen
te baat nemen welnu, daartoe ben ik de
rechte man, reken op mij. Doch u bemerkt
niet, mijnheer de Rechter, dat het vk-esch gaar
is en de manschappen wel, want zij komen al
bij elkander.»
Moraines nam het vleesch vau het spit, legde
het netjes op een schaal en zeide snel
»lk zal even het verlangde briefje schrijven."
Haastig schreef hij met potlood eenige regels
op een blaudj^, dat hjj uit zijn zakboekje ge
scheurd had, zette zijn naam daaronder en
reikte het den agent over met de woorden:
//Als het u belieft mijnheer Courlande."
//Dank u, mijnheer de Hechter. Nu heb ik
niets meer te doen dan u goeden moed toe te
wenschen.
»0, die ontbreekt hier niet in het Loire-
leger."
//Neen, die ontbreekt ook niet, het is alleen
maar het geluk.»
//Vaarwel. Kom mjj na ln.t eindigen van den
oorlog te Versailles opzoeken, wanneer ik ten
minste nog in leven ben. Daar zult gij mij
mededeelen, hstgeen gjj verricht heb.»
Courlande bracht dien nacbV te Vendöme
door, waar hjj na veel moeite eene slaapplaats
leger van den Sultan niet meer dan on
geveer 1000 dooden gekost, maar sedert
den wapenstilstand hebben epidemieën zoo
hevig huis gehouden, dat niet minder
dan 16000 man der bezettingstroepen zijn
j overleden. Bovendien zijn 22 000 man
I ziek naar huis gezonden, van welke on
geveer 8000, voor zoover bekend is, zijn
bezweken. Na nog zijn er 1500 zieken.
Onder de overledenen zijn 17 officieren
van gezondheid. Men schrijft te Konstan-
tinopel deze enorme sterfte toe aan wan
bestuur, ellendige verpleging en volkomen
onvoldoende kleeding der manschappen.
Spanje.
De Koningin-Regentes spant alles in
om een oorlog met de Vereenigde Staten
te voorkomen. Zij is genegen elke con
cessie toe te staan, welke door de Regee
ring der Vereenigde Staten verlangd wordt.
Daartegenover is de geestdrift onder het
Spaansche volk groot om de eer hoog te
houden van het Spaansche rijk tegenover
elke inmenging van buiten.
De Amerikaansche consulaten heb
ben reeds hun papieren opgezonden en
onder bescherming gesteld van de En-
gelsche Consuls.
De oorlogspartij is woedend over het
uitblijven van de Boodschap van den Pre
sident. Deze schijnt tijd te willen win
nen om de Amerikanen, een 2000 V ge
tal, gelegenheid te geven het eilavf Cuba
te verlaten. De heer Lee, consul-gene
raal aldaar, heeft te Washington doen
weten, dat deze menschen niet voor Zon
dag ingescheept kunnen worden.
Het Amerikaansche eskader te Hong
kong moet gisteren gereed gekomen zijn
om naar Manilla te vertrekkende com
mandant van dat smaldeel heeft het En-
gelsche stoomschip Nanshan en een voor
raad kolen gekocht.
De Italiaansche Regeering heeft een
contract geteekend van de overdracht van
drie torpedobooten aan de Vereenigde
Staten.
De Spaansche gezant te Washington,
ie heer Bernabé, zal de zaken overdrageu
aan het Fransche gezantschap.
Prins Hein rich van Pruisen zal nu
spoedig door den Keizer van China ont
vangen worden. Langen tijd is er onder
handeld over de etiquette welke de Prins
bij een eventueel bezoek in acht zou moe
ten nemen, tot eindelijk de Chineesche
Keizer er in heeft toegestemd om zijn be
zoeker staande te ontvangen.
- De generale inspecteur der Duitsche
cavalerie, generaal E d 1 e r V on d e r P1 a -
nitz, onlangs tot deze hooge milif.ai
betrekking benoemd, is 4 Juli 1836 te
Altenburg geboren, trad in 1855 als se
cond-lieutenant in dienst bij het tweede
regiment dragonders, bezocht van 1858
tot 1861 de krijgskundige school en werd
in 1866 ritmeester en escadronschef bij bet
12e regiment dragonders.
gevonden had, en vertrok den volgenden mor
gen, bet aan het lot overlatende om zjjne schre
den te geleiden
//Bah 1» zeide bij in zichzelf, «mijn kame
raden noemen mjj Ongeluksvogel, doch einde
lijk zal de fortuin het toch wel moe worden
mij voortdurend den rug too te keeren I»
Tusschen Vendöme en Versailles werd hjj
wel twintigmaal door de Duitsche troepen als
spion gevaDgen genomen. Telkens werd hjj
echter weer in vrijheid gesteld, nadat hjj eenige
verklaringen had afgelegd, doch voornamelijk
op vertoon van zjjn kaart en pa3, welke hem
door de vjjandeljjke overheden was uitgereikt.
Eindeljjk ksvam hij te Versailles aan.
Daar vroeg hjj een nieuwen vrjjbrief, ten
einde zich ongehinderd te kunnen bewegen
men opperde in het begin wel eenige bezwa
ren, doch men eindigde met zjjn verzoek in
te willigen.
Daarop begaf hij ssieh naar Garehes.
Hier moest hij zijn hoofdkwa: tier 1 'gen,
want da;r was de moord gepleegd en woo:: ia
de moordenaar.
Na veel moeite gelukte het hem, daar eene
nagenoeg dichte kamer te krijgen in een huis
waarvan nog slechts drie muren overeind stan
den. Het overige was door brand verwoest,
welke toevallig dit eonc vertrek gespaard had,
waarin de pannen, balken en stukken steen,
die langs den trap naar omlaag waren gekomen,
opeengehoopt lagen.
Wordt veroohjd.)
