N 1 E
voor <31 oor
.Afflsterdamsohe Brieven,
No. 2963
Donderdag 21 April 1898,
23ste Jaargang.
B U IT J'J N L A N D
feuilleton.
DE TWEE WEEZEN,
Engeland.
DuitBchland.
Amerika.
België.
Frankrijk.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem 1,10
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor liet buitenland 2,80
Afzonderlijke nummers 0.03
Dit blad verschjjnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels50 Cent
Elke regel meer71/»
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS.
XXIX.
Nog een financieele grootheid weggerukt
uit het leven! Plotseling. Max F uit,
vertegenwoordiger van het huis Roth
schild, millionnair, lid van zoo vele ver-
eenigingen, geëerd, gefêteerd, drie
rijtuigen vol kransen volgden de lijkkoets,
jong nog, echtgenoot eener jeugdige vrouw,
vader van een paar kleine kinderen,
wien het leven nog zoo veel bood, is eeus-
klaps daaruit weggerukt. Van Sii-
lem, Wertheim, Fult, allen gestorven
zonder ziekbed; allen in eens opgeroepen
ten oordeel, zonder tijd tot voorbereiding,
allen weggerukt uit het leven, waarvan
de een minder, de ander méér, maar allen
toch nog véél verwachtten.
Wat sterven er velen plotseling tegen
woordig Is het niet, of God, de Heerscher
over leven en dood het materialistische
menschdom wil toeroepen: «Ga hecht u
aan uwe aardsche bezittingen, die gij toch
slechts van Mij hebt ter leen ontvangen,
gjj stelt u voor ze te vermeerderen, op te
stapelen, er van te genieten, nog vele jaren,
maar zie, Ik kom en neem u weg uit
het levengij hecht u aan het aardsche,
Ik scheur er u van los om u te leeren,
dat niets u toebehoort, dat gij uw hart
niet moogt hechten aan de goederen dezer
wereld; - en Ik doe dat plotseling, op
dat ga menschen moogt weten, dat gjj
steeds bereid moet zijn om rekenschap te
komen geven van uw rentmeesterschap!»
Weinigen zeker verlangen er naar weken
en maauden, jaren soms uitgestrekt te liggen
op het droevige ziekbed, of gekluisterd te
zjjn aan den ziekenstoel, maar zoo
plotseling te moeten scheiden «van
een haastigen en onvoorzienen dood
verlos ons, Heer!»
Maar bij de vele plotselinge sterfgevallen
vraagt men zich zeiven toch wel eens af,
of er in de tegenwoordige manier van
leven niet veel is, dat die gevolgen in het
94. {Vervolg.)
Hij was niet de eenige, die zoo dacht. Ook
LucieDne en Claudine telden met schrik de da
gen. Alleen Courlande scheen gerost. Hij bad
verscheidene malen achtereen Samenkomsten
met Claudine en Lucienne gehad eu daarop
was bjj eensklaps weggebleven. Nu leefde hij
geheel afzonderlijk in zjjn hut, terwijl hij zjjn
tijd doorbracht met naar de oefeuing der jonge
lieden te kjjken, die onafgebroken uit Duitsch-
land kwamen.
Wanneer men hem zoo zorgeloos zag rond
kropen, met de pjjp in de mond, de handen in
de zakken, zou men gezegd hebben, dat hjj zich
de wereldsche zaken weinig aantrbk. Nauwelijks
wisselde hjj eenige woorden met den een of an
deren bewoner van Garches, en wanneer hjj zulks
deed, sprak hjj niet over het weer noch vroeg
bij tijding omtrent den geweldigen uitval van
het garnizoen van Parijs, welken men dageljjka
verwachtte, doch dan won hij slechts inlichtin
gen ia betreffende de bosschen, welke Garches
omringden. Waren zjj wildr^k Wie had ze
voor den oorlog gepacht Welk soort van wild
kon men er aantreffen En zoo voort. Men be
schouwde hem met nieuwsgierigheid en was er
niet ver van af hem voor een dwaas, althans
Voor een zonderling te houden.
'even roept. Hoe onrustig, hoe gejaagd is
het tegenwoordige levenWat boven-
menschelijke krachtsinspanning wordt er
niet van velen geëischt! Op de school
banken reeds begint het rusteloos jagen!
Hoe vele kinderen leeren niet om te weten,
maar om examen te doen! Admissie's-exa-
mens, overgangs-examens, aanvulliogs-exa-
mensEn buiten de studie-uren,
geen spel, maar sport. En geen sport tot
uitspanning en tot versterking, maar sport
met wedstrijden, records en kampioenschap
pen. En in het maatschappelijk leven
Sport, rennen, zich baasten! De strijd
om het bestaau wordt mceielijker met den
dag! Geen verpoozen, rusteloos zwoegen
en haasten, want de concurrent is u op
de hielen. Geen kalm, beredeneerd werken
om het brood te verdienen, maar een ze
nuwachtig inspannen om zich boven water
te houden, niet te zinken, of om in
zoo kort mogelijken tijd, rijkdommen te
verzamelen. Terwijl de werkman strijdt
voor een werkdag van acht uren, tobt de
patroon nachten door en ontwaakt des
morgens zwaar in het hoofd van de zorgen,
die hem in zjjn droomen geen rust lieten.
En de uitspanningenNiet meer een
rustig en vreedzaam samenzijn met vrouw
en kinderen in het gezellig te huis of in
Gods vrije Datuur, neen, een de zenu
wen prikkelend genot in schouwburgen en
concert-zalen, maar ook geen tooneelspel
meer, dat veredelen, verbeteren kan
neen, fantastisch, schokkend, aangrijpend
moet het zjjn, de hartstochten streelend en
J opwekkend, café-chantants, specialitei
ten-gezelschappen en clowns. Overdag:
zwoegen en draven en rennen, 's avonds,
tot laat in den nacht: ia koffiehuizen, vol
menschen en walm en rook, de maag vul
lend en bedervend met bier, dat sterk aan
gezet is om het prikkelend te maken voor
den smaak, maar dat het hoofd zwaar maakt
en den mensch ziek.
Ziek zjjn? Is er tijd voor? O, neen!
Om eene ziekte te genezen nog minder!
Intusschen voelde George, dat hjj met den
dag zwakker werd, doch hjj kwjjnde bjina met
een gelukkig hart weg, omdat hjj beminde. Overi
gens hechtte hij niet aan bet leven, want op zijn le
venspad had hjj niet veel bloemen aangetroffen.
Slechts doornen en oneffenheden was hij tegen
gekomen, zoodat Claudines glimlach du in dub
bele mate zijn bestaan opvrooljjkte. Voorzeker
zou hq met vreugde gestorven zijn, wanneer de
herinnering aan Dcriat niette zeer als een worm
aan zjjn geweten geknaagd had.
Evenals de anderen telde ook hij de dsgen, j
die het uitstel nog zoude duren, de laatste,
welke voor Doriat nog overschoten en na el -
ken dag nam zjjn onrust toe.
«Ik ben medeplichtig aan den moord op j
Boureille,« sprak hjj in zichzelf, «en even schul-
dig als mijn broeder. Wanneer da straf aan Do
riat wordt voltrokken, zal zjjn bloed zoowel op
mijn hoofd als op dat mijns broeders nederkomen.
Ik wil niet sterven met deze gedachte
Toen hjj zich eens met Jan alleen bevond,
zeide hij
„Hoe kunt gjj nog leven, broeder! Wordt
uwe nachtrust dan niet verstoord
Schouderophalend antwoordde Jan
//Ik hoop, dat gjj niet nog eens over deze
zaak zult beginnen
„Ik weet reeds van te voren, wat u zeggen
wilt, bespaar u dus die moeite u
//Sedert eenigen tjjd zijt gjj zeer veranderd,
broeder.//
„Zoo, vindt gij
//Ja en ongetwijfeld ben ik niet de eenige,
die zulks heeft opgemerkt.
De ziekten worden niet meer geuezen, zjj
worden gestuit voor een tjjd lang in hare
werking, zjj worden verdootd. Morfine,
opium of erger
En is het te verwonderen, dat, waar aan
lichaam en geest dergeljjke afmattende
eischen gesteld worden, de machine plot
seling stokt en kraakt en breekt en in el
kander stort, dat het hart bonst en
hamert in den boezem, tot bet eensklaps
den dienst weigert en het leven wegvliedt
uit bet afgematte lichaam.
ga; Wat een pessimistische brief!
Ja, waarde lezers, tot zulke gedachten
komt men wel eens, als men bet gejaagde
dryven aanziet in eene groote wereldstad,
waarin men niet zjjn geheele leven heeft
doorgebracht, en wanneer men er dan
zoo op een keer, bij zich, naast zicb, uit
het bedrjjvige leven ziet wegrukken en
overplanten naar eene nooit veranderende,
maar ook nooit eindigende eeuwigheid.
Het is goed, dat de mensch van tjjd tot
tjjd eens ernstig nadenkt.
En, wie zich aan een ander spiegelt,
spiegelt zich zacht.
Z. D. H. de Aartsbisschop van Dublin,
vermaant de geloovigen van zijn diocees
zich van een klein deel hunner schuld van
dankbaarheid te kwijten, door den heer
Gladstone, den vriend en weldoener
van Ierland, iu hunne gebeden indachtig
te willen zjjn.
Ongetwjjteld zal het verzoek van den
Aartsbisschop het middel zgn, om den heer
Gladstone in zijn tegenwoordigea staat
van geduldig lijden bjj te staan, bij God,
op wien bij altijd vertrouwd heeft, thans
ook in de ure zijns ljjdens.
Keizer Wilhelm gaat den geheelen
maand Juli weder een reis maken naar
het Noorden. De Keizerin van Duitsehland
gaat niet mee, maar koogstwaarschjjnlijk
//Gjj ziet bleek, zijt vermagerd, uwe eogen
staan dof, gjj zjjt buitengewoon zenuwachtig ge
worden. Bjj het minste gerucht springt gjj ver
schrikt overeind. Uwe handen beven koortsig.
Kom er maar voor uit dat gjj gewotenswroe -
ging hebt.//
//Zijt gjj dwaas?//
„Neen. O, kocdet gij berouw hebben!/
//Laten wij over iets anders spreken. Gij weet
wel dat dit onderwerp mij niet bevalt. Er zjjn
enkele zaken, waarover ik niet gaarne heb, dat
gjj spreekt. Deze behoort daartoe.//
//Wjj zjjn reeds in de maand Januari, Jan.//
«Welnu dat is het nieuwe jaar.//
«Gjj waagt het te schertsen. Het uitstel, aan
Michel Doriat verleend, loopt ten einde. Hebt
gjj dan geen medelijden met dezen armen on
schuldige
Montmayeur wierp zijn broeder een minach
tenden blik toe, en vt-rvolgde na een veelbe-
teekenend stilzwjjgen
«Kom er maar rond vooruit. Wat verlangt gjj
«Het zou voor u zoo gemakkelijk zjjn hem
te redden."
„Hoe dan? Dat zou ik wel eens willen weten.//
«Ik heb u zulks reeds gezegd. Verlaat Frank-
rjjk, zoek eene schuilplaats in den vreemde, daar
kunt gjj licht een nieuw leven beginnen. Gjj
zijt vindingrijk, hebt eene uitgebreide kennis,
buiten Frankrijk kunt gij zooveel fortuin maken
als uwe kunde slechts wenschen kan. En wan
neer gjj eenmaal het land verlaten hebt en bui
ten bereik van zijne wetten zijt, schrjjft gij aan
de rechters. Gij zegt hun, dat gij in een zwak
oogenblik gestolen hebt en dat gjj, toen men u
zal H. M. wel iu den herfst den Keizer
op zijn reis naar Jerusalem vergezellen.
Den 23en Juli gaat Keizer Wilhelm
naar Dresden, om aldaar de Jubileum
feesten bij te wonen.
De beruchte Buffalo-Bil is bezig met
een legerkorps van 30.000 Indianen te
paard aan te werven.
Dertig jonge vrouwen van Brooklyn heb
ben zich aangeboden, om bij bet uitbre
ken vau den oorlog ambulancedienst te
verrichten.
Gisteren reeds in den vroegen mor
gen is men in een bjjeenkomst der com
missies tot overeenstemming gekomen over
de resoluties, zooals die door den Senaat
zijn aangenomen, met uitzondering even
wel van het amendement, waarbij de on
afhankelijkheid der Cubaansche republiek
wordt erkend. Dit amendement weid geheel
geschrapt.
De Senaat heeft daarop het rapport
aangenomen met 42 tegen 35 stemmen
Daar heeft het Huis van Afgevaardigden,
met 310 tegen 6 stemmen het rapport der
gemeenschappelijke Commissie uit Huis
eu Senaat aangenomen.
Zondag-namiddag heelt koning Leo
pold II op zgn kasteel te Laekeu een
groot feest gegeven, waaraan ongeveer
twaalf honderd personen hebben deelgeno
men. Velen waren aanwezig die deel ge
nomen hadden aan de bloemententoonstel
ling te Gent. De Koning, prinses Cle
mentine, de Graal van Vlaanderen
en de Prins en Prinses Von Ho h enz oi
ler n, bewogen zich onder de gasten. De
Koningin en de Gravin van Vlaanderen
waren ongesteld en hebben het feest niet
kunnen bijwonen.
De Franscke pers acht grootendeels dat
Spanje best tegen de Vereenigde Staten,
zoo er oorlog komt, zal zijn opgewassen.
De Amerikanen, lezen wy in de Gaulois,
kunnen hoogstens 25000 man op Cuba aan
land brengen,en deze vermogen weinig tegen
de 100.000 man linie-troepen en 70.000
vrijwilligers, waarover Spanje op Cuba
beschikt. Om het iuvasie-leger der Ame-
betrapte, den moord hebt gepleegd om aan on
eer, de bagno, welk u te wachten stond, te
ontgaan.//
«Is dat al wat gij gevonden hebt
„Ja, Jan en wanneer gij zulks niet wilt doen
voor Doriat, heb dan tenminste mede!jjdaa met
mjj, uwen bioeder."
//Wat hebt gij daarmede te maken?
George veegde zich het klamme voorhoofd af,
waarna bij antwoordde
„Ziet gij dan Diet hoe zwak ik ben, Jan
Ziet gij dan niet dat ik sterven ga Wie weet
boe weinig tjjd om te leven mij nog restO,
ik heb geen dokteis noodig. Zij kunnen mjj
niet van mijn toestand op de hoogie brengen.
Ik weet zelf wel, hoe liet met mjj gesteld is.
Welnu JaD, miju broeder, heb deernis en kat
mjj niet heengaan met de gedachte, dat een
ander voor uwe misdaad boet. Verzoek God
niet
//Gij verveelt mjj met uw klaagliederen.//
«Broeder 1//
«En gjj maakt mjj zenuwachtig
George weende, met de handen voor het ge
laat. „O, ellendige, ellendige en een zelfde
moeder heeft ons voorlgebrachtWjj hebben
hetzelfde bloed in de aderen ellendige!"
Plotseling Jan's handen grjjpende vervolg
de hij
„Ik smeek er u om, broeder, denk eraan, dat
het uitstel van Doriat ten einde loopt en dat
dit voor hem beteekeDt de guillotine De guil
lotine, verstaat gij f"
Wordt vervolgd.)
