N I E W E
fDaaêlaó voor tSfiooró* en SEuió'cfaollanó,
Rotterdamsche Brieven.
No. 2988
Zaterdag 21 Mei 1898,
23ste Jaargang.
de twee weezen;
BUITENLAND,
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem f 1,10
Voor de overige in plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor het buitenland2,80
Afzonderlijke nummers0.03
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
B IJ B E A TJ St. Janstraat Haarlem.
AGITE MA NOW AGITATE
PRIJS DEB ADVERTENTIEN.
Van 1—6 regels5m9en'1
Elke regel meer"It
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Redacteu r-U i.t g e v e r, W. K P P E R S.
XLI.
Eindeljjk hebben de heeren leden der
commissie tot voorbereiding van de inhuldi
gingsfeesten goed geacht, de burgerij in
kennis te stellen met de grootsche feest-
plannen, zoolang door hen in alle stilte
en gewichtige geheimzinnigheid naarstig-
lijk bedacht, beredeneerd en voorbereid.
Nu, dit mocht dan ook wel met het oog
op het korte tijdsverloop, dat ons nog
scheidt van de vreugdevolle en heugelijke
gebeurtenis.
Op de laatst gehouden vergadering ten
raadhuize nadat de heeren leden elkan
der hadden begroet en behoorlijk plaats
genomen kwam de burgemeester voor
den dag met de mededeeling, dat hp en
de secretaris zich de vrijheid hadden ver
oorloofd de pers ter vergadering te noo-
digen, opdat de burgerjj zou kunnen ken
nis nemen van en zich alvast verblijden
in de heerlijkheden, welke de goede zorg
der commissie had goedgevonden haar te
bereiden. Maar voegde de president
eraan toe mochten de andere heeren
soms bezwaren daartegen hebben en liever
de zaak nog wat stilhouden, dan hadden
ze maar te spreken en de heeren der
pers zouden wel zoo beleefd zijn stilletjes
te verdwjjnen of ook mondje dicht te
houden. Doch dit voor journalisten zoo
zware offer werd, dank zjj de goedwillig
heid der vergadering, niet van hen ge
vraagd: de pers kon dus bljjven om den
volke de komende heerlijkheden in geuren
en kleuren voor te stellen. Op den 31sten
Augustus a. s. kunnen we dus genieten
van: ten eerste: klokkengelui om de lang
slapers uit de veeren te roepenten
tweede: reveille, wat heel mooi kan wor
den,voor de liefhebbers van militair muziek-
lawaai; ten derde volksspelen, muziek en
uitvoering van kindercantaten; voor kin-
derrumoer en kindergezang hatende sterve
lingen zal er gelegenheid bestaan in ver-
F EU ILL ET O N.
121.
{Vérvolg.)
//Ik ben slechts eenvoudig «gent, vervolgde
Conrlande.dat wil «eggen een werktuig, terwijl
u het gerecht vertegenwoordigt, dat straft. Mor
gen «al ik u weder komen bezoeken. Zou uwe
wonde n veroorloven met mjj mede naar Garches
te gaan Het «al ongetwijfeld een gebeurtenis-
volle dag zjjn. Is u sterk genoeg daarsan weder
stand te bieden?#
//Het heilig belang der justitie gaat voor
alles, mijnheer Courlande. Morgen kunt gü op
elk uur van den dag op mij rekenen.#
«•Dank u, mijnheer de Rechter.#
Courlande verliet nu den heer Moraines en
ging te voet van Versailles naar Garches terug.
Hn moest eens goed nadenken over hetgeen
hem te doen stond, want zijns ondanks was
het mannetje niet gernst. Montmayeur jwas bij
zonder sluw en nu vreesde bij dat een laatste,
onvoorziene list hem nog zou redden.
Sedert geruimen tjjd had hij reeds aan George
de Montmayeur gedacht. Hij vermoedde dat
George, «ooals de beide zusters hem reeds ge
zegd hadden, met de misdaad bekend was.
Zjjn stilzwijgen maakte hem medeplichtig, doch
dit vond zijn ooizaak in den ziekeljjken toe
stand, wasrin de jonge man zich bevond.
In ieder geval bleef hij een fatsoenlijk man.
Hjj beefde voor zjjn broeder, doch zjjn geweten
schillende kerken te gaau genieten van
het meer statige en kalme orgelspel; dan
krijgen we de veelbesproken historische op
tocht met de aristocratische Manègeleden als
hoofdpersonen, wat geen klein financieel
voordeel oplevert, aangezien deze heeren
zich natuurljjk op eigen kosten van de
noodige, kostbare costumes voorzien. Ten
slotte vuurwerk en Venetiaansche nacht
Venetiaansche nacht! Hoe heeft zoo een
fantastisch idee kunnen rjjpen in de nuchter
denkende hersenen onzer krenten- en vet-
handelaars! Burgemeester had tenminste
bezwaren tegen deze benaminghp zag er
zeker een gevaar in voor de onschuldige
fantasie der jeugdige Rotterdammers;
't klinkt ook zoo geheimzinnig, zoo weel
derig-erotisch Maar de heeren, die onge-
i twpfeld reeds lang en moeizaam hadden ge
peinsd op een geschikter, minder fantastisch
klinkenden naam, vonden dat het nu zoo
maar bljjven moest; niemand kon tenminste
den burgemeester een beter woord aan de
hand doen, zelfs niet de op taalkundig
gebied onbegrensde vindingrijkheid der aan
wezige heeren onderwijzerszoodat het
Venetiaansche nacht blijven zal tenzij
burgemeester zelf, wien dat ongelukkige
woord nogal dwars scheen te zitten, op een
lumineus idee mocht komen
Hebben de lezers der Nieuwe Haarlem-
sche Courant wel eens gehoord van Zeven-
dedags-adventisten Voor ons was deze
secte en haar optreden bier bepaald eene
noviteit. In sommige bladen was bekend
gemaakt dat deze lieden een soort van
Wederdoopers, wier leerstellingen aan die
der Apostelen doen denken eene gods
dienstoefening met doopplechtigheid zouden
houden in de open lucht. De Rotterdammer
is nieuwsgierig van aardgeen wonder dus
dat het tuintje, een particulier eigendom,
vrjjwillig voor de operatie afgestaan, vol
menschen was; een kleine schaar cgeloo-
vigen» en heel veel belangstellende toe
schouwers, die ook brutaalweg de omlig
gende tuintjes der arbeiderswoningen vulden.
moest in opstand komen big de enkele gedachte
aan dit misdrijf en aan de vreeseljjke gevolgen,
welke het na «ich kon sleepen.
Courlande wis', dat Montmayeur zich dien
dag naar Parijs moest begeven. Hij maakte
van diens afwezigheid gebruik om naar de
fabriek te gaan. Slechts eenmaal was hjj daar
geweest en wel om Lucienne den brief te
brengen, zoodat George hem niet kendi.
Deze ontving Courlande beleefd, meenende
dat hjj over handelszaken kwam spreken.
«Mijnheer,# zeide hij, „het spijt mg, dat u
juist komt op een dag, dat mjjn broeder naar
Parjjs is. Hjj is degene, die de fabriek bestuurt
en met hem alleen zoudt gjj met vrucht kunnen
sprekan. Wat mjj betreft, ik ben ziekelijk,
mjjn gezondheidstoestand verbiedt mij reeds
sedert jaren elke bezigheid.#
„Ik kom niet over zaken spreken, mjjnheer.#
„Ah!# riep George verwonderd uit,
«En ik wenschte ook geen onderhoud met
den heer Jan de Montmayeur, maar juist
met u.#
«En waarmede kan ik u van dienst zijn
Courlande zweeg eenigen tjjd. Zjjn hart klop
te hoorbaar, want hij speelde hoog spel en de
mogelijkheid bestend dat hjj verloor.
Zjjne aarzeling was echter niet van langen
duur.
«Zeg mij in de eerste plaats, mijnheer of wij
ons alleen bevinden,# zeide hjj. «Hetgeen ik
u heb mede te deelen is van geheel teederen
aard. Kan niemand ons hooren?#
«Niemand, mijnheer,# antwoordde George
meer en meer verwonderd.
Toen begon eene handeling zóó dwaas
ik zeg dit niet met het doel om te pro-
faneeren, maar in waarheid: 't was aller
dolst. Een vierkante kuil van bijna een
meter diep ongeveer en 'n paar meter
breed was gegraven in 't midden van het
tuintje, daarin was water gegoten. Na ge
zang, gebed en preek kwam een tiental
doopelingen vau beider geslacht in aller
zonderlingst plechtgewaadde mannen in
ondergoed; wit hemd, dito pantalon, sok
ken de vrouwen in een wijd, bruin gewaad.
De predikant begeleidde de doopelingen:
zijneerwaarde droeg voor deze plechtigheid
een luster jasje dood gewoon. Met held
haftige onversaagdheid liet hij zich neer
in de kuil't Maasnat stond hem boven de
knieën. Hoewel in de lentewas 't een
koude gure dag, zooals er in den laatsten
tijd zooveel voorkwamen. Toen begon
doopen een voor een stapten de doope
lingen, mannen, vrouwen en jongens naast
den prediker in 't kille natdeze greep
hen met de eene hand bij de handen, met
de andere bp den kraag en dan plons,
kopje onder in 't water dominee had
stevige vuisten
Zoo kwam de een na den ander «ge
doopt» boven water, hoestend en proestend,
druipnat, vooral de vrouwen allerjammer-
lpkst om aan te zien, sommige een flauwte
nabp. Toen allen «gedoopt» waren, stapte
de voorganger bedaard uit de kuipde
slachtoffers der «plechtigheid» haastten zich,
in een nabijgelegen huis schoon goed aan
te trekken en zich wat af te drogen; met
gezang werd een en ander besloten. Ik
vermeld dat hier als een klein staaltje van
de vele dwaasheden, waartoe onze arme
dwalende broeders reeds zpn vervallen, van
de allerbespottelpkste uitersten, waartoe zij
kunnen geraken die gebroken hebben met
de leer en de verheven plechtigheden der
eenige-ware Kerk. Wat de omstanders be
treft, op geen van hen heeft deze vertooning
een andere dan lacbwekkenden indruk ge
maakt, zoodat van bekeeringen tot de secte
„U kent mij niet, mjjnheer, maar ik heb een
aanbeveling."
„Welke?#
„Ik ben een vriend van juffrouw Lucienne.#
«Nu, dat is al een uitstekende aanbeveling,
maar ik begrijp niet.#
„Ik ben eveneens een vriend van juffrouw
Claudine" ging Courlande onverstoorbaar voort.
George werd beurtelings bleek en rood.
Courlande had met een bijbedoeling gespro
ken. George begreep zulks en gevoelde zich
daardoor eenigssins beleedigd.
„Komaan, mjjnheer,# merkte hij droogje» op,
«nu zjjt gjj reeds vjjf minuten hier zonder tot
nog toe te hebben verklaard.
„Het doel van mjjn komst? welnu, luister dan.#
Na nog eens goed te hebben nagedacht,
begon hjj
„Bemint gij juffrouw Claudine
„Mijnheerriep George opstaande.
„Word niet boos. Ik ben uw vriend. Ik was
genoodzaakt u op dit standpunt te plaatsen
alvorens verder te gaan. Daarom herhaal ik
Gij bemint juffrouw Claudine, du» in alles wat
op haar betrekking heeft, stelt u een groot be
lang, en het kan u niet overschillig zjjn of
het haar goed of Biecht gaat.#
„Wat is uwe bedoeling?#
„U te waarschuwen juffrouw Claudine
verkeert in gevaar.#
«In gevaar?" En de arme man was eens
klaps zoo ontdaan, zoo terneergeslagen, dat
Courlande wel begreep hem te zullen dooden,
wanneer hjj hem zonder voorbereiding de nieu
we misdaad zijns broeders mededeelde.
dezer Adventisten onder onzer stadgenoo-
ten Goddank wel geen sprake zal zijn.
Spanje.
Het nieuwe Spaansche Kabinet is aldus
samengesteld S a g a s t a minister-presi
dentLeon Castillo, Buitenlandsche
Zaken; Groiszard, Justitie; generaal
Correa, Oorlog; admiraal A un on, Ma
rine Puigcerver, Financiën; Gap de-
pon, Binnenlandsche Zaken; Gamazo,
Openbare Werken en Onderwijs; Romero
Giron, Koloniën.
De heer Sagasta is ad interim belast
met het beheer van het Ministerie van bui
tenlandsche zaken, totdat de heer Castillo
zal zpn aangekomen.
Frankrijk.
Te Lyon is aan het station aan gelds
waardig papier gestolen tot een bedrag
van 800.000 franks.
Te Parps zullen twee journalisten duel-
leeren. De hoofd-redacteur van Le Jour,
de heer M. Vervoort, heeft zpn getuigen
gezonden aan den heer Victor Simond
directeur van de Radical.
Amerika.
De President der Vereenigde Staten, de
heer Mc Kinley moet volgens de Daily
Mail in bepaald levensgevaar verkeeren
en zeer uitgebreide voorzorgsmaatregelen
zpn genomen. Talrpke verdachte indivi
duen moeten hem aan het Witte Huis te
spreken hebben gevraagd.
Volgens een dépêche uit Washington
aan de Eclair heeft de Commissie van bui-
tenlandiche zakeii van de Amerikaansche
Kamer besloten tot het anneieeren van
Hawaï, wegens de groote strategische waar
de van dezen eilandengroep en overeen
komstig de leer van Monroe.
Spanje en Amerika.
Generaal Blanco, de bevelhebber van het
eiland Cuba heeft het garnizoen van Havana
aangekondigd, dat ean machtig Spaansch eska
der met versterkingen en levensmiddelen de
Amerikaansche vloot had misleid en Havana na
derde.
Het Spaansch eskader dat te Cadix vertoeft
is gereed om zee te kiezen. Het zal einde Mei
«Welk gevaar bedoelt gjj vroeg George met
doffe stem.
„Dat weet gjj toch zelf zoo goed als ik. I»
juffrouw Claudine dan niet sedert geruimen
tijd ongesteld. Zjj wordt niet spoedig beter
dus is zjj nog in gevaar.»
Doch Georgs was naderbjj gekomen, Hjj greep
Courlande bij beide handen, welke hij met
kracht drukte, uitroepende
„Spreek. Waarom aarzelt gij Dat is niet
hetgeen gjj zeggen wildet. Claudine gaat voor
uit haar wonde is bijna genezen. Welk
gevaar dreigt haar?"
George was zoo ontroerd, dat Courlande spjjt
begon te gevoelen to zjjn gekomen en zien ern
stig ongerust maakte.
Nu moest bij echter tot het laatste toe vol
houden, daar George hem niet zonder voldoen
de verklaring zou laten vertrekken.
„Ik ben er niet geheel zeker van, of uw
broeder niet de eene of andere onvoorzichtig
heid ten opzichte van haar begaat.
„Waar»chjjnljjk stelt hjj geen al te groot ver
trouwen in den Duitschen dokter, die haar tot
nogtoe verpleegd heeft. Daar uwe broeder ge
leerd is en in al de geheimen der scheikunde
ingewjjd wil hjj misschien de genezing be
vorderen. Doch hoe bekwaam uw broeder ook
rjjn moge, hjj zou zich vergissen en hetgeen
hij voor een geneesmiddel houdt, kon wel eene
tegenovergestelde uitwerking hebben."
Wordt vervolgd.)
1I4IRLÏMSCHEC0ÏMIT.
„„TTfi nmo a TVTrxn-Dnmp.TffrnTWKr
