N 1 E U W E
Provinciale Staten.
Jhr. Mr. J. W. G. Boreel van
flogelanden,
Mr. W. A. 't Hooft
Mr. W. S. 1. Van Waterschoot
van der Gracht.
Havana, Cuba's hoofdstad.
No. 3006
Dinsdag 14 Juni 1898t
23ste Jaargang.
Mislukte opvoeding,
BUIT KNLAN D,
7 V,
Frankrijk.
China.
MRLÏMSC
HDagBlaó voor tdflooró^ en Sfruió
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschynt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
/1,10
«1,40
c 2,80
«0.03
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels50 Cent
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
AQ-ITE MA NON AGITATE.
Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS.
Bij de verkiezing van drie leden voor
de Provinciale Staten op Dinsdag 14 Juni
(dus morgen) bevelen wij dringend aan de
drie periodiek aftredende leden, die door de
Roomsch Katholieke Kiesvereeniging zyn ge
steld, n. 1. de heeren
ea
De stembureaux zijn geopend van
des voormiddags acht tot des namiddags
vijf uur.
Het klimaat van Havanade hoofdstad
Van Cuba, is zóó eigenaardig bevoorrecht,
dat men daar ter plaatse hoogst zelden
Vensterramen van glas aantreft en noch
tans niet het geringste verlangen naar een
haardvuur bespeurt. De temperatuur van
den dag, tusschen de morgen- en middag
oren, zwenkt in de maanden December, Ja
nuari en Februari bjj een heerschenden
noordenwind tusschen 18 en 24 graden
Celsius.
Niets lieflijker dan een heldere Februari-
nacht te Havana, wanneer behalve het ge
sternte van het Noorden reeds vele ster-
rebeelden van den zuidelijken hemel zicht
baar worden en uit de heldere, blauwe tro
pische lucht te voorschijn stralen!
De natuur-eigenaardigbeid van het land
schap van Havana is wel niet grootsch en
indrukwekkend, doch ongetwijfeld vroolyk
en lieflijk.
De rijkdom van palmen, de verschillende,
FEUILLETON.
DOOR
JULIUS.
I.
Tegen de zonnige glooiing van een heuvel,
niet ver van een dier stille, onbeduidende stad
jes, waaraan de provincie Limburg zoo rjjk is,
lag een kleine, verwilderde tuin. Vervallen mu
ren, voorheen kunstig en met smaak aangelegde
bloembedden, waarin nu braamstruiken en bran-
denetels welig groeiden, omringden een klein,
slecht onderhouden huis. Wind en regen hadden
hun rechten doen geldenmenige pan was uit
het scheeve dak geslingerd, van de witte kalk-
laag der muren was weinig meer zichtbaar, zelfs
de wijnstok, dien men wellicht tot bedekking
van dit verval tegen de muren had geplant,
Was niet opgebonden, de weelderige ranken hin
gen achteloos omlaag zij droegen in den
herfst ook nooit veel zoete druiven, want nie
mand besnoeide den wijnstok in het voorjaar.
Naast het huis stond een krachtvolle lindeboom,
groot en majestueus, ongehinderd in zjjn pracht,
«1 namen ook het onkruid en het verval rond
om hem de overhand.
Als het waaide, zweepte de boom zijne lange
Ukken tegen de stotfige vensters en wanneer
deze bij zonnig weder geopend waren, hingen
zjjne bladeren en bloesems binnen de kamer
nu eens als struikgewas, dan weder als
boomeu zich vertoonende, cactussen, de
Mangos en Anonen de edelste der vruch
ten, zooals zij genoemd worden de
oranje- en citroenboomen, de sago- en brood-
vruchtboomen, de granaat- en oleander
struiken, zoowel a's vele andere planten
van de warme luchtstreken, geven aan den
omtrek van Havana een geheel eigenaar-
digen, veelkleurigen tooi, welke door den
buitengewoon zachten adem der atmosfeer
nog verhoogd wordt. En daarbij denke men
zich het heerljjke, blauwgroene en visch-
ryke Antillen-meer, welks brandend golven-
spel aan Campo de la Punta een even vroo-
lijken als prachtigen aanblik verleent; de
heerljjke haven van Havana met haar wie
gelend woud van scheepsmasten en bonte,
lustig wapperende vlaggen, de groote me
nigte van huizen, de citadellen en forten,
welke alle heuvels in de nabijheid van de
haven bekronen, en daarboven de donker
blauwe koepel van den tropischen hemel,
met lichte wolkjes gedrapeerd; en dan
zal men de bekoorlijkheid beseffen van een
beeld, hetwelk weliswaar niet te vergelij
ken is met Rio de Janeiro, maar toch on
getwijfeld het meest schitterende van alle
stadsgezichten in geheel West-Indië vormt.
Havana is door de breede lanen of wan
deldreven in twee groote helften verdeeld.
Het buitengedeelte der stad extra muros
is van jonger dagteekening en luchtiger,
heeft breeder straton en gemakkelijker trot
toirs, terwijl het binnengedeelte der stad
(intra muros) ouder en levendiger is, om
dat juist daar het bedrijvige leven zich
vereenigt. De MammoD, die de wereld
beheerscht, toont ook daar zijne macht.
Aanzien, invloed en levensgemak zijn in
Havana nog méér uitsluitend dan ergens
anders, aan rijkdom verbonden. Men ver
keert reeds onder zekeren druk, wanneer
men geen eigen, gemakkeljjk ingericht huis
bezit; en men heeft werkelijk te lijden,
wanneer men niet zijn volante bezit, d. i.
een klein rijtuig zonder koetsiersbok, met
het eenige schoone en poëtische aan deze
woning.
De omgeving was in harmonie met het in
wendige van het huis. In het voorportaal hing
het behangsel in flarden aan den muur, stroo-
halmen slingerden over de grauwe ateenen van
den vloer en, onordeljjk ter zijde geschoven,
lagen gebroken, bestoven gereedschappen oude
kleedingstukken hingen aan groote, roestige
spjjkers kortom de indruk, weikeu dit ge
zicht op een vreemdeling maakte, moest verre
van weldadig en aangenaam zjjn.
En wie waren de bewoners
Wanneer men op een heerlijken voorj rara-avond
zacht door de kleine poort van den tuin over
het bemoste pad sloop en zich achter den dik
ken lindeboom schuil hield, dan kon men hen,
die in deze wanorde leefden, zien.
In de kamer, welker inrichting het karakter
van het geheele bezit niet tegensprak, zat voor
een zeer oud kLtier een afgeleefde man, die
het gezang van een schoon, jong kind bege
leidde.
De man geleek eene ruïoe eens menschen-
levens overoud in zijne verschjjning van het
hoofd tot de voeten bij den eersten blik zou
men moeielijk kunnen zeggen of tjjd en kom
mer oorzaak van dit verval waren, dan wel de
dikke stoflaag, die de meubels der kamer be
dekte en elk zjjner bewegingen in een wolk
hulde.
De lange, rijk geplooide kamerjapon hing
fladderend om de groote, magere gestalte en
onder de borstelige wenkbrauwen fonkelden
schitterende, donkere oogen, het eenig levende
twee wielen en een vluggen neger voorop,
op den zadel van bet paard gezeten.
De trottoirs zijn in de oude stad zóó
smal, dat twee personen niet eens, zonder
zich te keeren, voor elkaar kunuen uit
wijken. Nimmer hebben wij een paling
om zijn gladheid en buigzaamheid méér be»
nijd dan te Havana intra muros. De rijders
in de volante zijn er oneindig beter aan
toe. Van hunne liooge zitplaatsen staren
zij, in snelle vaart voortrijdend, met een
zeker gevoel van medelijden op de arme
voetgangers, welke zich draaien en keeren
naar beide kanten. De voorname dames
vertoonen zich, enkel in hun rijtuig, op
de straat. De sennoras en senoritas treden
niet eens de winkels binnen, maar blijven
vóór de winkels in hun rijtuig zitten en
laten zich mode-artikelen of wat zy ver
langen, bij hun rijtuig op de straat brengen.
Schoone huizen, prachtige winkels, equi
pages en wandelaars vindt men wel in alle
groote steden van de beschaafde wereld
maar een zóó bonte en schitterende bloem
lezing van opgetooide dames, als men op
Zon- en feestdagen te Havana ziet, treft
men niet eens in de eerste hoofdsteden van
Europa aan. Die Zondags-promenade is
het groote rendez-vous van alle schoone
dames uit den gegoeden stand. Rijkdom,
mode en opschik ontvouwen daar de veel-
kleurigste pracht van toiletten. De lief
lijkheid van het klimaat veroorlooft ook des
winters onder den blooteu hemel dezelfde
lichte kleederen te dragenals in het
noorden in goed verwarmde zalen op de
bals gedragen worden.
Wordt vervolgd.)
De nieuwsgieiigheid in zake het E mile
Zo la-proces is er geheel af.
Dit schijnt het Drey f us-syndicaat te
verdrieten en om wat leven iu de brou
werij te brengen heeft de uit het Fransche
leger verwijderde kolonel P i c q u a r t gespro-
aan den man, die kleur noch bloed meer scheen
te bezitten. Toch had deze grprard eene langa
loopbaan vol afwisseling achter zich, een leven
rijk aan verwachtingen en rijk aan teleurstellin
gen, een leven rjjk aan schitterende beelden van
velerlei gestalte. Zjjne ziel had steeds vurig ver
langd naar het hoogste vergankelijke, wat ons
bestaan ons bieden kan, hij had den droom ge
droomd, die duizenden bedriegt, „den droom
van een toekomstig kunstenaarsgeluk,// die nim
mer waarheid werd.
En nu zijn leven vergeteD en bjj zelf hopeloos
was had hjj toch zijne begoochelingen van
weleer niet opgegeven, nog zag hjj voor zich die
wonderbare Eata morgana, zjj leefde heerljjkar
dan ooit te voren bij hem op, in het dierbaarste,
dat hem God gelaten had, in zij na goudblonde,
lieve, kleine dochter. Wel mocht het een won
der heetendat zij tusschen al die stof en
wanorde, uit die armoede en dat gebrek, waar
in de oude musicus van dag tot dag meer ver
zonk, zoo teer en rozenkleurig, zoo sterk en
frisch had kunnen opgroeien.
Een wonder noemde de oude man zjjn kind
en hjj herhaalde het meermalen tot haar, wan
neer hij haar begeleidde bij haar zang.
De stem zjjner dochter was dan ook machtig
cn vol, gelijk de klank eener klok, verschalkend
en zoet, jubelend en klagend, zooals aan nachte
gaal en leeuwerik eigen zjjo. Ja, haar stem had
een tooverklank en haar toekomst zou met rozen
getooid zijü, walker doornen hjj gevoeld had
zoo hoopte hjj. Als hjj haar eersten triomf ge
zien zou hebben, dan wilde hjj gaarne sterven,
dan had hij het schoonste bereikt, waarvan hij
ken. Hij heeft tot een van zijn vrienden
gezegd«Als het revisie-proces van Drey
fus geopend wordt, zal ik spreken, maar
op deze voorwaarde, dat de zitting met
open deuren wordt gehouden. En wat ik
zeggen zal, zal zóó duidelijk, zóó helder,
zóó afdoend wezen, dat er geen twijfel
meer mogelijk is, zelfs niet voor degenen
die 't meest tegen den veroordeelde van
1894 zijn ingenomen
DuitBOhland.
Naar de Cohurgsclie Zeitung meldt, zal
het huwelyk van hertog Ernest G u n-
ther van Schlesweg-Holstein, broeder van
Duitschland's Keizeriü, met prinses Do ro
th ée, dochter van piins Philip van
Coburg in de Katholieke Kerk van Co-
burg voltrokken worden.
Hevige onweders met stortregens ver
gezeld van hagelslag, hebben de Rijnpro
vincie geteisterd. Op verschillende plaatsen
sloeg de bliksem in, een enkele maal wer
den ook menschen gedood. Het spoorweg
verkeer tusschen Keulen en Bingerbrück
was ten gevolge van eeno bergstorting op
de lijn langen tijd gestremd.
In Hessen bleef op enkele lynen het ver
keer twee uur gestremd, doordat een wolk
breuk den dijk had beschadigd. In Stein-
bacb werd de dorpsstraat door het hemel
water anderhalven meter diep omgewoeld.
Bij Herrenberg in Wurtemberg is een
schaapherder met 43 schapen en een hond
door den bliksem gedood. Wolkbreuken
hebben de velden en weilanden op vele
plaatsen zelfs een meter diep onder water
gezet.
Er loopt eeD gerucht, dat Duifsch-
land een Europeesch Congres zal bijeen
roepen tot het houden van eene bespreking
over de Philippynen. Dé^ Duitsche Gezant
te Madrid moet reeds zeer drukke bespre
kingen houden met den Spaanschen Mi
nister van Buitenlandsche Zaken.
Vermakelijke menschen zijn toch de Chi-
neezen, voor geld kan men van de lang
staarten alles gedaan krijgen, dat bewijst
het geval met den onlangs overleden ge
neraal Yang te Shanghai.
Generaal Yang was de schoonvader van
Li-Hung-Chang, een der rijkste lieden
van de stad, en zijn vermogen was op de
vroeger droomde, dan was zjjn leven, zjja hopen
niet vergeefech geweest.
Het meisje, het voorwerp van zijn trofschen
droom, spon zich een eigen, niet minder stralend
toekomstbeeld en schiep zich een rp phantastisch
leven naast den ouden diepzinnigen vader in
het eenzame, verwaarloosde huis.
en vromen invloed der moederliefde had
het meisje niet gekend het kind kende zelfs
niet den naam der moeder want haar vader
had haar nooit gesproken over de liefde eens
kinds jegens de moeder.Zijn echt met eeneschoone,
lichtzinnige danseres had tot de bedrogen ver
wachtingen zjjns levens behoord. Zjj was gestor
ven, nadat zjj nog eenige donkere schaduwen
meer op zjjn weg had geworpen, en hjj treurde
niet over haar.
De arma kunstenaar had gean liefdevol hart
zjjn geheele wezen leefde in és-n gevoel, een
hoop wat in het verleden lag, was zonder waar
de voor hem, het was vergeten.
Hjj zou wellicht reeds lang aan verzwakking
gestorven zijn, had niet de gedachte aan de
toekomst van het kind zjjne zenuwen in leven
dige spanning gehouden. Het meisje hart een
jeug.l, zoo gelukkig, zoo vrij, zoo vroolp, zoo
zonnig en werkeloos, zoo zonder gedachten aan
ernst en plicht, zoo bemind en op de handen
gedragen, alsof het leven geen droeve uren telde.
Want, was ook de omgeving woest en smaak
loos in de oogen der wereld de kleine vond
er schatten van rpdom en vreugde in.
Wordt vervolgd.)
