N w E fbagêlaó voor tffiooró- en oLuió-óCollanö. Rotterdamsche Brieven, No. 3010 Zaterdag 18 Juni 1898 23ste Jaargang. Mislukte opvoeding, BUITENLAND, Per 3 maanden voor Haarlem ƒ1,10 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40 Voor het buitenland2,80 Afzonderlijke nummers 0.03 Dit blad verschjjnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen. BUBEAV: St. Janstraat Haarlem. Van 16 regels50 Cent Elke regel meer7'/t Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS. XLIII. Aan bet slot van mjjn vorig schrijven beloofde ik iets te zullen vertellen van de Vierjaarljjkscbe Tentoonstelling van kunst werken van levende meesters in het gebouw der Academie van beeldende kunsten en technische wetenschappen. Onze groote meesters, Israels, Maris, Mesdag zijn er vertegenwoordigd met mooi, knap werk, hoewel niet van 't aller mooist wat zjj te geven hebben, en dan is er heel verdienstelijk werk van N e u h u y s en van Blommers en van Van der Waay en van nog heel veel anderen. Eigenljjk is het, zooals trouwens al tijd op die groote schilderijen markt, doodeljjk vervelendzeven zalen met doe ken dicht tegen elkaar hangendeene Weemakende veelheid van wemelende kleur- plakkaten met vergulde lijsten er omheen, die den bezoeker den moed beneemt om alles consciëntieus te gaan bekjjken een 'euzenwerk Ik ben er dan voornamelijk op uit ge gaan om esns te zienwat door Haar- leinsche artisten alzoo wordt geëxposeerd. Uit den catalogus bemerkte ik al dadelijk, dat voornamelijk Haarlemsche dames heb ben bjjgedragen om den luister der Rotterdamsche expositie te helpen verhoo- gen. De nummers van den catalogus vol gend vind ik eerst no. 13 «Rozen» van mej. C. Balvré: zoo 'n heel angstvallig-zorg- zaam gedaan dilettanten-gedoetjezoo 'n naarstigljjk gepeuterd tentoonstellingswerk je, een heel lief schilderijtje van een bloe- menschilderende, deftige dame. Dan no. 21: «In den koestal» van mej. M. Bekouw, ook een heel consciëntieus werktwee koeienkoppen, uitvoerig gedaan in pastel, wel wat droog van behandeling waar toe de materie in handen van wie ze nog niet vol-machtig zjjn wel aanleiding geeft. Dan komt H elena Von Borse Ie n met een wel aardig vruchtenstilleventje, FEUILLETON. JULIUS. Vervolg.) Wanneer nu die wonderbare stem door de ruimte beenstroomde, eindeloos teer en gevoelig, eindeloos betooverend en meesleepend, dan heerschie een doodsche stilte onder de toehoor ders en als bet scherm viel, was de zangeres overladen met bloemen en lauwerkransen. Vele bekenden kwamen haar gelukwenschen. Bit liet haar onverschillig en zij had geen ant woord op de huldebetuigingen haar gebracht. Voor haar oogen verrees de gebroken gestalte Van den ouden man, haar vader, die zijn halve leven zou gegeven hebben om één triomf van zijn geliefd kind te kunnen bjjwontn. Nu was zjj toch dat geworden, waarvoor hij haar be stemd had. Zjjn zegen rustte niet op haar. Zij had hem achteloos verlaten, om wille van een geluk, dat haar ontrouw werd. Bevend kleedde zij zich voor het twoede be- drjjf en de oude Tilly bewonderde in stilte hare meesteresse zelden had zjj er zoo schoon uitgezien in het welriekend, witte kleed. Be zangeres wierp nauweljjks een blik in den spiegel. Wat beteekende dat vreemde stekende gevoel in den hals? Opnieuw trad zjj voor het voetlicht, maar ®»et kloppend hartzjj gevoelde geen kracht niet zoo onbeholpen-stijl gearrangeerd als die van vele andere dilettanten, ernstig op gevat en geschilder! met geduldige vol harding van goed werk willen leveren, geen streven naar gewilde artistiekerigheid, naar groot-doen, maar kalm gedaan liefheb berij werk, zonder kunst-pretenties. No. 51 van den catalogus is eene pen- teekening van Mej, Jacoba Bosscha: «Aan het Spaarne.» Na lang zoeken heb ik ze gevonden, heelemaal onderaan in een hoekje van de zaaldaar is veel verdien stelijks injdeze teekening, veel, dat van kun nen getuigtde kerk, hóog-wit boven de buizen van de gracht, de tonige inkijk in 't smalle straatje, veel, dat mooi gezien en knap gedaan is, met al heel wat tech nische vaardigheid. Maar wat mij in deze teekening geweldig heeft gehinderd, dat zijn de schraal-stakerige boomentakken dwars over 't water, als deze takken in de natuur dan zoo erbarmelijk stokkerig, zoo weinig karakteristiek waren, waarom heeft de teekenares ze dan zóo met fotrogra- fische nauwgezetheid gecopieerd Het is immers artistenrecht in zoo'n geval te han delen naar eigen koninklijk goedvinden Nu passen ze niet in het milieu van het werk, tenzij men ze beschouwe in verband met de poppe-menscbjes en het peuterig paard-en-wagentje op de gracht dings- kes of ze zoo pas uit een dertig-cents speel goeddoos zijn te voorschijn gekomen. Maar afgezien daarvan bezit het teekenwerk vacn mej. Bosscha wel verdienstelijke quali- teiten. Rest mjj nog van de dames Mevr. C. C. J. van Trigt-Hoe ven aar met «Wes terdok te Amsterdam,» een met snoezig- lieve kleurtjes netjes gepenseeld werk, poes lief, strooperig-mooi en zoeteljjk-prentjes- achtig: een aardig kleursnuisterijtje voor 'n keurig salonnetje. Natuurlijk heb ik hier welstaanshalve de dames-artisten laten voorgaanvandaar dat het werk des heeren Jan Striening) Haarlemmer van geboorte, tegenwoordig genoeg in zich om in te zetten desniette genstaande begon zij eD liet de stem zwellen. Plotseling klonk een heesche, schrille wanklank uit haar keel de stem brak af en de zan geres zonk bewusteloos ineen. Woedde den geheelen nacht door een vreese- lijke storm, zong de wind een klagend lied, ook in het hart der jonge vrouw, die op een rustbed lag uitgestrekt, stormde het hevig en bang. PLt morgenlicht, dat door de gordjjnen brak, wekte haar uit de onrustige sluimering, haastig sprong zjj overeind en greep naar de schel. Het scheen haar lang te vallen, voor iemand kwam, want ODgeduldig liep zij de ka mer op en neer in haar lang, wit nachtkleed, ondanks de koude, die er heerschte. Eindeljjk kwam Tilly en verschrok, toen zij zag, hoe hare meesteres beefde en rilde. //Ga spoedig naar den dokter, vraag hem dadelijk bjj mij te komen, hoort gjj //Wil ik mevrouw niet eerst helpen bjj het aankleeden //Ik zal het vandaag alleen doen, ga maar vlug! Hjj moet mjj de waarheid zeggen," duisterde de bleek uitziende vrouw. „Wat zeide de dokter gisteren-avond over mjjn toestand, Tilly? Verberg niets voor mjj, ik moet het weten Haar gezicht toonde zulk een weemoedig augstigen trek, uit hare groote, schitterende oogen sprak zulk eene wanhopige spanning, dat de oude gezelschapsjuffrouw met moeite hare tranen kon weerhouden, toen zjj antwoord de, dat de dokter niets beslist geuit, maar een boofdleeraar aan de Academie alhier, achter aan komt. Vele Haarlemmers, die reeds op jaren komen, zullen zich nog wel herinneren dit type van den vrooljjken, geestigen, levens- lustigen Sint Lucasgilde-broeder, wien de zeventiend'eeuwsche, vilten hoed zoo wèl stond op de krachtig stoer-Hollandsche artistenkoptype van een sterk, forsch ge slacht van welgedane, vroolijk levende Hol landera uit onze gouden eeuw,wier krachtige, van zelfvoldaanheid en kern-gezonde le venslust stralende gelaatstrekken zijn ver eeuwigd op onze regenten- en gildestukken door de grootmeesters, die de roem zijn der Hollandsche schilderschoolOnze jonge re artisten onderschei len zich niet meer door hunne vreemde kleedjj als schilders, als musici en dat vinden we goed en zoo als het behoort. Maar in dit ook door uiter lijkheden zich-8childer-toouen van sommi gen onzer oudere kunstenaars is voor ons niets belachelijks; hun schilderachtige kleedjj is als 't ware saamgegroeid met hun niet meer in onze fin-de-siècle-wereld passenden persoon, met heel hun karakter, hun ar- tist-zjjn. Want een volkomen los-zjjn van, een hoogmoedig zich stellen boven den wisse lenden kunstsmaak van alledag, eene groote oprechtheid kenmerkt het werk van dezen schilder, een vol-krachtig willen zjjn zich- zelt-alleen, zich-zelf-genoeg in vreugde- bewustzjjn van te maken mooie dingen, ze te koesteren en te volmaken meer en meer, zuiverder en zuiverder met ootmoedig ge duld, met innige teederheid en groote liefde En nu moge men ze geschon ken hebben zjjne sympathie aan het werk van jongeren, die van goeden wille zijn, zullen eerljjk-bedoeld werk van andere schilders weten te waardeeren. Duitschland. Keizer Wilhelm heeft opnieuw ge toond als een zelfstandig vorst ware ver- zeer bedenkeljjk gezicht getrokken had. Baarna jjlde zij heen, de heete tranen verbergende, die over hare wangen rolden. Be zangeres deed een ochtendjapon aan en trad dan in het salon, waar haar prachtige, kostbare pianovleugel stond. Driftig wierp zjj het deksel open, speelde een paar volle accoor- den en begon een harer lievelings-aria's //O gelukzaligheid \e Bat was de heerljjk zui vere stem, die zoo dikwijls het publiek in be geestering had gebracht. Hooger en hooger liet zjj de stem zwellen, jubelend en juichend daar, plotseling weder die heesche toon o, welk een groote smartUit haar mond golfde bloed en andermaal viel zjj bewusteloos op den vloer. Zoo vonden haar de dokter en de oude Tilly. Bit keer had de dochter van den musicus haar laatste lied gezongen. III Wederom was het avond. De regen kletste op de straten neder en de allerlaatste bladeren der noteboomen vielen ritselend op de kleine gepleisterde plaats voor eene in eenvoudigen stjjl gebouwde villa. Uit de hooge vensters van de beneden-verdieping straalde een zacht licht naar buiten het eenige teeken, dat het huis bewoond was, want rondom heerchte doodsche stilte. Binnen in de eenzame kamer zat een deftig heer voor een schrjjttafel. Zjjne pen gleed haastig over het papieraf en toe boog hjj zjjn hoofd naar de openstaande deur vau het aangrenzend vertrek. Eens ook stond hjj diensten te beloonen. Hjj heeft prins H o- h e n 1 o h e die veel te verduren heeft gehad van de aanvallen der agrariërs, tot groot-commandeur met de ster van de huisorde ven Hohenzollern benoemd. Met deze onderscheiding heeft de Keizer op nieuw zjjn vertrouwen inHohenlohe's persoon willen uitdrukken. De grootste po litieke beteekenis heeft het verleenen van de orde van den Zwarten Adelaar aan den commandeerenden admiraal v. K n o r r, daar dit de eerste maal is dat «jeze hoogste Prui sische orde aan de marine ten deel valt het is van 's Keizers zjjde ook een erken ning van het uitstekend optreden van de marine te Kiaotjou, Port-au-Prince, etc., en het zal ook wel moeten dienen als een aansporing voor het geval dat de marine binnenkort weer handelend zou moeten op treden. Uit een ander oogpunt trekt het de aan dacht dat de Keizer aan de polytechnische scholen te Aken, Charlottenburg en Han nover het recht verleend heeft om zich in het Pruisische Heerenhuis te laten vertegen woordigen, dat sedert lang aan de univer siteiten toekomt. De geheimraad SI a by, hoogleeraar te Charlottenburg, die herhaal- deljjk voordrachten met demonstraties voor den Keizer gehouden heeft, ontving van den Keizer zelf de telegrafische mededee- ling dat hjj benoemd was tot lid van het Heerenhuis. De Keizer zegt in dat tele gram dat deze onderscheiding hem verleend is «als waardeering van de plaats die de technische wetenschap aan het einde dezer eeuw heeft veroverd, en uit diepen eerbied voor de exacte wetenschappen in het al gemeen.» Door de tusschenkomst van keizer Frans Jozef van Oostenr jjk zjjn de laatste moeilijkheden betrekkelijk het hnweljjk van den broeder der Keizerin van Duitschland met prinses Dorothea van Saksen-Co- burg uit den weg geruimd. De verloofde Hertog Ernest Gunter, heeft de belofte afgelegd, dat de kinderen, die uit dit huwe- ljjk zullen geboren worden, katholiek zul len zjjn. Frankrijk. Reeds in ons vorig nummer hebben wjj melding gemaakt dat de anarchist Etié- vant ter dood is veroordeeld. In den nacht van 19 Januari heeft deze booswicht getracht een politie-post in een op, nam de lamp in schreed behoedzaam iu de zijkamer. Hjj boog zich over een bedje, waar in twee kinderen sluimerden. Het waren aardige, bekoorljjke kleinen. De vader dekte hen zorgvuldig en keerde weder aan zjjn arbeid terug. Onvermoeid gleed ander maal de pen over het papier. Het gezicht van den man had iets strengs en terugstootends, dat hem ouder derd schjjnen, dan hjj was. Be vastgesloten mond, de onberispeljjk gevormde Grieksche neus en het dikke, zwarte haar, slerk met grjjze doorweefd, gaven hem een gedistin geerd voorkomen jammer evenwel, dat zjjne oogen met zulk eene jjsiga gevoelloosheid iedere vriendelijke toenadering afwezen. Derhalve heette hjj ook in zjjn kringen oen norsche, stuursche, onvriendelijke man. Voor eenige jaren scheen het, wel is waar, anders te zullen worden. Zijn gelaat, zoo onveranderlijk s reng, scheen zachtere trekken aan te nemen de koude oogen glinsterden van levenslust en zijne stem klonk welwillend, en voorkomend. Te dien tijde verraste hjj zjjne bekenden intieme vrienden bezat hjj niet door hun zjjne jonge, schoone vrouw voor te stellen. Nie mand had van eene verloving of huweljjk kennis gekregen, niemand had de jonge vrouw vroeger gezien of haar eenvoudigen, burgerlijken naam gehoord. Maar juist dit geheimzinnige maakte haar interessantmen nam haar in de voorname kringen op als eene blijde verrassing en hare geestrjjke gesprekken, hare -too verachtige stem ontbraken weldra in geen enkel voornaam salon. Wordt vervolgd.) I44RLEIHSCUE C0ER41T. ABONNEME NTSPBIJS PRIJS DER ADVERTENTIES. ■4b AGITE MA NOW AGITATE. 5 DOOR

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1898 | | pagina 1