N 1 E W E
Hbaaèlaó voor eSfSooró' on SLiüè-öCollanö.
Brusselsche Brieven.
No. 3047
Dinsdag 2 Augustus 1898
23ste Jaargang.
Bedrogen geluk,
BUIT h IN L A iND.
Amerika.
Rusland.
illLlMSCHI C0EK41T.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem j 1*10
Voor de overige plaateen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor het buitenland2,80
Afeonderljjke nummer»0.03
Dit blad verschijnt
dagtlijktbehalve Zon- en Feestdagen.
BÏÏEBAÏÏ: St. Janstraat Haarlem:
AGITE 3CA NON AGITATE
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels 50 Cenv
Elke regel meerTl/t
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Redacteu r-U itgever, W. KüPPBRS.
(Fa» onzen Belgischen Correspondent
XLVI.
De zoogenaamde nationale feesten z|jn
voor dit jaar weer achter den rug. Veel
bjjzonders valt er niet over te zeggen, want
gewoonlijk i9 het programma, dat van het
eene jaar tot het andere al weinig ver
andering aanbiedt, wel heel lang maar ook
zeer dor van inhoudalles wat men maar
eenigszins op dat program kan plaatsen
wordt er op gezet om het toch maar zoo
belangrijk mogeljjk te doen schjjnen, en
toch is het, wel beschouwd een mager beestje
en in 't algemeen heeft niemand er veel
aan. Maar er moeten nu eenmaal nationale
feesten zijn, op het gemeentebudget is er
eenmaal een som voor vastgesteld en nu
moet dat geld dan ook maar op. Waar er
eigenlijk het nationaal karakter van die
feesten in sit, kan ik me maar niet goed
begrijpen, want behalve te Brussel wordt
er nergens notitie van genomen en zelfs
in de hoofdstad is dat gedeelte van het
programma, hetwelk een nationaal kleurtje
heeft, al zeer gering.
Als een onafscheidelijk bestanddeel van
die nationale opgetogenheid, werden alle
jaren de overgebleven oud-strijders van 30
door de stad gereden en de oudjes hadden
altjjd een klein succes waar ze voorbjj kwa
men, maar hun aantal begint verschrikkelijk
te dunnen. Het vorige jaar telde ik er nog
tien of twaalf, dit jaar nog maar drie en
hun uiterlijk toonde genoegzaam aan dat ook
zjj waarschijnlijk wel hun laatsten tochtje
mee hebben gemaakt. De betooging naar
de «Martelaarsplaats» zal dan van zelf ook
een gedeelte van haar aantrekkelijkheid gaan
missen zoodat het nationaal karakter van
de feesten weldra geheel sal verdwenen sjjn
en er niets meer overbljjft dan eene reeks
zeer platts en weinig beteekenende volks-
-vermakeljjkheden, waarvan de vervelende
eentonigheid slechts wordt afgebroken
door een opgewekten roeiwedstrjjd op de
FEÜ1LL ETON.
30, Vervolg.)
Ja'et de onbenevelde reinheid van een vroom
en kinderlijk-^eloovig gemoed eo de warmte
m onverschrokken geest wee. de jeugdige
Leo de epo'.ternjje>n zjjn» vaders zoo beslist eras-
t£ af dat des. de lasteringen op zijne lippen
ÏiW. bedwong en hjj zijne blikken voor de
stralende oogen des knaaps moest neerslaan.
"Goed," pleegde hij dan met minachtend s.hou-
derophalen te antwoorden, "goed, een sik
zön meening. Maak van den knaap wat ge wilt,
Else voed h.m op naar Uwe manier van
denken - later, al. de jongen grootar is gewor-
den en verstandiger, zal hjj vanzelf inzien, hoe
hn zich beeft laten beetnemen."
Och het was den handelsraad eigenlek vrij
onverschillig hoe zich het inwendige leven zijns
zoons ontwikkelde, zoo hij slechts voor het uit
wendige een goede verschijning maakte Daar
hij met dergelijke redeneeringen zich zelf tarra-
den stelde, deed hjj zijne gemakzucht verde.
geen geweld aan, liet zijne edele en ontwikkelde
gade de opvoeding zijner kinderen over en voelde
■zich van een drukkenden last bavrijd.
Schijnbaar ging hij steeds weer op in zijne
■zaken steeds zeldzamer werd zijne tegenwoor
digheid in de huiskamer. Be kinderen groeiden
des te frisscher op onder moeders goede leiding.
JLeo's geest ontwikkelde zich bnllant. Be uit»
Willebroeksche Vaart of door een of ande
ren wedstrijd die echter even goed op een
anderen datum kon gehouden worden en
in geen verband staat met nationaliteit of
wat dies meer zjj.
Eene bijzonderheid viel evenwel dit jaar
bp deze nationale feesten op te merken
n.l. dat de Koning had te kennen gegeven
dat hij bij alle feesten en plechtigheden
zou tegenwoordig zjjn, zooals dan ook wer
kelijk het geval is geweest. Toen men zijn
verwondering hierover te kennen gaf, moet
de Koning ten antwoord hebben gegeven
dat hjj nu overal bij wilde tegenwoordig
zjjn omdat hij zeker was nergens een hoog
geplaatst gemeente-autoriteit te zullen ont
moeten. Met die «autoriteit» kan niemand
anders bedoeld zjjn dan de burgemeester
Buis, die op bet oogenblik op reis is naar
den Congo, waar hjj de opening van den
spoorweg zal bijwonen. De liberale bladen
hebben natuurljjk gezegd dat de Koning
zoo iets niet heeft gezegd en dat alles een
uitvindseltje was vau die infame clericale
bladen zjj voegen er zelfs bjj dat de Koning
een zeer lieven en harteljjken brief aan
burgemeester Buis hesft geschreven die
openbaar zal gemaakt worden zoodra de
burgervader weer van zjjn Congo reis zal
teruggekeerd zjjn. Wat daar allemaal van
aan is, durf ik niet te beslissen, maar 't is
in elk geval zeer opvallend dat de Koning
overal tegenwoordig was en waar de ste
delijke overheid natuurljjk voorzat. Nu bur
gemeester Buis heeft het er niet naar ge
maakt om bij den Koning in een goed
blaadje te staan zjjn openljjk partij trek
ken voor de socialisten bjj de verkiezingen,
zjjn raad aan de liberalen om voor de Roo-
den te stemmen liever dan voor de clerialen,
moet zeker geen aangenamen indruk op
den Koning gemaakt hebben bovendien
moet Z. M. naar men zegt, ook niet bjj-
zonder ingenomen zijn met de veranderin
gen die het Gemeente-bestuur in de stad
en vooral in den omtrek van de Konink
lijke Plaats laat aanbrengen waar men
spanningen der wereld trokken hem weinig aan,
misschien ook omdat alles zoo gemakkeljjk voor
hem te genieten was. De gedachten aan eene
rjjke erfenis, aan een kampen en wroeten om
geld en goed kwam niet bij hem op, tot schrik
van grootvader Edelheim. De oude man, die ia
zjjn jeugd slechts gespeculeerd, geschacherd en
bedrogen had, begreep de onverschilligheid Diet,
welke zijn kleinzoon voor aardsche schatten aan
den dag legde. Zjjn zoon was toch ook fijn en
voornaam opgevoed, had evenmin in dezelfde
branche gewerkt als zijn vader maar toch,
hij had het geld weten te waardeeren en den
glans, den roem en de eer, welke men zich voor
blinkende goudstukken kan koopen. De klein
zoon echter was er thans even onverschillig voor,
als toen hjj in zjjn jeugd een schitterend Kerst
misboompje boven blinkend goud had verkozen.
Hem lichite een andere ster voor dan de tjjk-
dom zjjn eenige dorst was dorst naar weten
schap enkel voor haar klopte het jeugdige hart
met volle geestdrift. Hjj wilde studeeren. Zjjn
vader haalde de schouders op, doch liet hem
begaan. Hjj wist immers dat ook op deze loop
baan roem en eer waren in te oogsten welke
beide hjj zoozeer wenschte voor zijnen naam,
dat ook deze weg voerde naar een glanspunt,
dat in zijne schittering ook den vader kon be
stralen.
De verbeeldingskracht van den ouden Edel
heim, alias Ettel, vermocht zoo hoog niet te
stjjgen. Hij jammerde over het vaste besluit van
den stjjfhoofdigen knaap en als bjj onder //zjjne
lieden" sprak van Leo's plannen, vergat hjj
nooit er bjj te voegen. "Voor zjjn brood behoeft
noals ik vroeger reeds schreef, een geheele
wjjk heeft afgebroken om er nieuwe moderne
straten te maken. Nogmaals, wat van dat
alles waar is, valt moeilijk te zeggen. Bo
vendien schrijft men aan den Koning vaak
zooveel plannen en gezegden toe waarvan
de Hollandsche bladen zich de echo's ma
ken en die geheel uit de lucht gegrepen
zjjn, dat men verstandig doet zjjn oordeel
op te schorsen tot dat de waarheid zich
duidelijk heeft doen kennen.
We zitten nu volop in den komkommer
tijd en het nieuws is buitengewoon schaars;
overal zjjn de vacantie's ingetreden de
Kamers hebben reeds sedert geruimen tjjd
hare zittingen geëindigd zoodat ook zelfs
geen Parlementair schandaaltje wat afwis
seling brengt in de platheid en eentonig
heid van het seizoen.
De liberale bladen kuDnen de schitte
rende processie van 't H. Sacrament van
den 17de nog maar niet goed verkroppen.
Nadat zjj tevergeefs getracht hadden het
canaille op te hitsen tot wanordelijkheden,
komen zjj nu, God betere bet, de les lezen
aan Katholieken, aan geestelijken, aan Bis
schoppen en de Hemel weet wat al niet
meer. 't Is 't oude, afgezaagde deuntje. Al
die pracht van goud en edelgesteenten, al
die rjjkdom van vanen en banieren, at die
rjjk gekleede Bisschoppen e* prelaten, is
dat wel overeenkomstig het Evangelie en
de armoede van den Stichter van het Chris,
tendom. En ware het geld, voor al dien
rijkdom bssteed, niet beter aangewend voor
de armen, enz. enz. Dit laatste verwjjt is
al even oud als het Christendom en J u das
beklaagde zich er immers reeds over dat
die kosteljjke balssm zoo werd waggegooid
en dat men beter zou gedaan hebben het
gsld er voor aan da armen te geven. Maar
al die Judas- en andere klaagliederen
baten den liberalen niet; de processie is
schitterender geweest dan ooit en slechts
bjj groote uitzondering waagde een kliekje
geusjes het om te fluiten bij het voorbjj-
niet te studeeren, hjj doet het slechts uit
liefhebberjj.//
Trouwens, ieder wist het. De oude Ettel had
een aanzienlijke som bijeengeschraaptnaast den
huize Reichenau verhief zich esu fabriek, door
een plaatsbekleeder van Wolfgang Edelheim ge
ëxploiteerd. Van de vroegere adellijke familie
leefde er niemand meer. Rafael verwjjlde in
vreemde landen, de kleine Annette was de glide
geworden van een jong adelljjk officier en bjj
de joDge Barones leefde in het nieuwe en vreemde
vaderland hare zuster Irmeogard.
In het oude vaderland leefde nog slechts
Gerhard en Elis als vrouw van den rjjken han
delsraad Edelheim.
De oude Ettel had den roem van zjjnen zoon
nog beleefd, vol zinneljjken trots had de weid-
sehe titel in zi;ne ooren getrild edoch, hjj
had er «iet lang pleizier van. Kindsch, verzwakt
door ouderdom hsü de plotseliage dood zijner
Judith de laatste sprankel van zjjn levensgeest
gedoofd vrjjwel werd hjj door den eeuigen zoon
geignoreerd, die, als heer en meester optreden
de, alles naar zjjn welbehagen regelde, en lachte
om de klachten des ouden man». Al zijn geld
bezorgde hem weinig verlichting, want steeds
beeldde hjj zich in, in drukkenden nood te
verkeeren.
Beangstigd door schrikbeelden van jammer
en ellende stierf hij en werd met enorme pracht
begraven. Alle eer werd hem aangedaan, welke
de eerzuchtige zoon voor zjjn naam passend
achtte en onder de golvende menigte, die rond
het graf nieuwsgierig was toegestroomd, was er
misschien geen enkele, die «eggen dorst"Dat
trekken der processie. Trouwens die pro
cessie van 't H. Sacrament van Mirakel is
den liberalen altjjd een doorn in 't oog.
Onder de zedepreekers van vandaag vind
ik ook den naam van Paul Hymans
vermeld, dezelfde meen ik die een popu
lair werk over Brussel heeft geschreven
«Bruxalle» a travers les ages» en waarin hjj
zijn best doet om de gebeurtenis van het
Mirakel te ontkennen en waarin hij vooral
veel medelijden aan den dag legt voor da
Joden, die het feit bedreven, en daarvoor
den vuurdood ondergingen. Dat medeljj-
den kan nu wel uit eon nationaliteitsgevoel
voortkomen, en het verklaart dan ook ge
noeg waarom mijnheer Paul Hymans de
processie van 't H. Sacrament niet zonder
bittere herinneringen kan aanschouwen en
niets liever misschien zou willen dan dat
«overbljjfsel van bjjgeloof en onverdraag
zaamheid» zoo spoedig mogeljjk te zien ver-
dwjjnen. Vi.orloopig zal zjjn wensch nog
wel niet vervuld wordeD integendeelhet
Eucharistisch Congres heeft er een nieuw
tijdperk van grooteren luister voor geopend,
en trots mjjnheer Hg man» en alle libe
ralen zullen de Brusselaara hun geloof aan
het Mirakel en hun vereering voor het H.
Sacrament bljjven behouden en aan den
dag leggen.
De Amerikaansche Regeering zal geen
wapenstilstand met Spanje sluiten. Zjj zal
echter de vredesvoorwaarden klaar en dui-
deljjk den Spanjaarden doen kennen, zoo
dat alle beraadslagingen overbodig zullen
zjjn, Spanje zal dan maar moeten aanne
men of weigereD.
Men meent een moordaanslag op den
Czaar te hebben ontdekt.
In een te Moicou nieuw gebouwde kerk
welke door den Ozaar binnenkort zou wor
den ingewjjd rond men een electriscbe
draad in den muur ingemetseld, welke in
is de oude Ettel, die zijn rjjkdom heeft gekre
gen onder tranen sn zuchten, vloeken en ver-
wenschingen van hen, die hij ruineerde.// De
tjjd was immers ook over zjjne kuipcrjjen geva
ren, had de herinneringen verzwakt zoo niet
uitgewischtslechts in één hart stonden ze gegrift
met brandende letteren. Else vergat hare ont-
dekkiog van den oorsprong der Kdelheimsche
schatten nimmer. Hetgeen ze als jonge vrouw
had vernomen en later menigmaal bevestigd
had gevonden, keerdo dikwjjls in hare gedach
ten terug, terwijl zjj hare kinderen zag opgroeien
in verkwisting. Het was haar een ware verlichting
des harteD, te zien, hoe weinig de zinnen van
haren zoon aan geld waren gehecht, hoe zjjn
wenschen en streven een geheel andare richting
namen. Zjj steunde warm zijne gevoelens, zjj
billjjkte zjjn beroepskeuze ze was er trotsch
op, en vol vreugde liet ze hem nsar de Uni
versiteit vertrekken. Hjj was in het derde Se
mester of liever, het derde Semester had hjj
geëindigd, want hjj bevond zich juist op reis
naar huis. Geen enkele vacaDtie verzuimde hjj,
tante Gerty te bezoeken ook thans vinden we
hem daar.
Hjj was intusschen niet de eenige gast daar.
In de hooge tuinmaker vaD het vriendeljjke
huis resideerde nog een andere jonge man, slechts
weinige jaren ouder dan Leo. Ernst echter sprak
uit zjjn trekken. De gelukkige zorgeloosheid van
Leo zocht men tevergeefs bjj Jozef Dorner
evenmin was hjj als gene een gezellig prater.
De geheele inrichting van het vertrek verried
het atelier van den jongen beeldhouwen.
(Wordt vervolgd. J
