No. 3059. Woensdag 17 Augustus 1898. 23ste Jaars:aiu{. HbagBlaó voor cffooró' en SLuiè-éCollan& agïte ma non agitate Sociale Wetgeving. Bedrogen geluk,. B U IT K NL AN 1)> BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem. België. Engeland. Uuitschland. Italië. Frankrijk. Oostenrij k-Hongarije ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlemi 1,10 Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,40 Voor het baitenland 2,80 Afzonderlijke nummers 0,03 Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS. 3; V. j «TM MAIN HENDMÏ71 PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 16 regels. 50 Cents. Elke regel meer 71/,» Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Con tant. -*r* Hoojdagenten voor het Buitenland'. Compagnie Générale Publicitè Etrangère G. L. DA UBE df Co. JOHN., F.JONES Succ., Farts 31 it's Faubourg Montmartit Het is bekend, dat de Regeering, om het verwijt te ontgaan, dat zjj niets zou hebben tot stand gebracht op sociaal ge bied, aan de Staten-Generaal een wets voorstel heeft gedaan tot verzekering van werklieden tegen de gevolgen van onge vallen in bepaalde bedrjjven. Bij dit ont werp is men uitgegaan van het beginsel van Staatsverzekering, waardoor alle par ticuliere maatschappijen zijn buitengeslo ten, terwjjl de belanghebbenden, patroons en werklieden, geheel buiten de organi satie der verzekering staan. Dit is in korte woorden het beginsel, dat de Regeering ten grondslag heeft ge legd van haar ontwerp. Reeds bp opper vlakkige beschouwing blijkt hieruit, dat men weder eene echt-liberale wet zal krp- gen, indien de Staten-Generaal zich met het voorstel vereenigen. Eene echt liberale wet, zeggen wp, om dat, laten wp de ongevallen-verzekering zelf voor een oogenblik buiten het dabat, het feit, dat de Regeering de verzekering bp particuliere maatschappijen wil buiten sluiten, alweder het bewps levert, hoe deze liberale Regeering de meening is toege daan dat alleen de Staat bp machte is om de onderlinge maatschappelijke verhou dingen naar wensch en naar eisch to regelen. Daarom vooral noemen wp deze wet een echt-liberaal product. Kan men dan bp de liberalen niet inzien, dat die Staats- heerschappp ons ten slotte tot het socia lisme moet voeren Gevoelt men dan niet, dat die voortdurende uitbreiding der be voegdheid van den Staat, dat telkens die per ingrppen der overheid in de maat schappelijke betrekkingen, en dat hoe lan ger zoo meer regelen door de ambtenaren van den Staat ons brengt tot de toepas sing der socialistische beginselen, waarbij elk individueel optreden en elk particulier initiatief voor goed onmogelpk zal wezen? En dan ook, hoe kan het volstrekt bui tensluiten van de belanghebbenden bp die werklieden-verzekering van de patroons en de werklieden, in overeenstemming ge bracht worden met de eischen der vrij heid, waarover de liberalen altijd zoo den mond vol hebben Is het niet alsof de Regeering tegen de belanghebbenden wil zeggen, wat de Fransche afgevaardigden hp den vrede van Utrecht in 1713 tot de Hollanders zeiden«Wp handelen bp u, °ver u en zonder u?» Als de wet wordt aangenomengelijk ze door de Regeering is ingediend dan is een eerste stap gezet op den weg om FEUILLETON. 41. Vervolg.) Dun hoewel hjj al zijne krachten moes^ inspannen om de geleden nederlaag te vergeten, moeBt hjj zich iederen dag meer achter zjjn stjjven hoogmoed verschansen, om met eenig 8Ucces aan zjjn eigenliefde diets te maken, dat de overwinning nabjj was. De Baron bezat een °ngelukkig humeur. In zjjn jeugd had hjj al te. vlot geleefd, zjjn verderen leeftijd verbitterde hfl zelf. Zjjn vaderljjk huis haatte hjj, zijn paleis lQ de stad stond leeg, zjjne kleine dochter *erd opgevoed door hare grootouders hij zelf hidde een reizend leven. Doelloos zwierf hjj °P de wereld rocd, van tjjd tot tjjd eenige *eken in zjjn geboortestad doorbrengend. Lang hield hjj het nooit uit. Zoo was hij in Maart J'hgetrokken en had hjj beloofd in jaren niet |er"g te komen. Hjj wilde naar Egypte en zijne familiejuweelen bij den bankier Édel- hein, geborgen. Deze firma gaf hem ruimschoots eredietbrieven en hield de juweelen tot pand. Voor deze éiai» met het familiewapen der Ostens stond thans Wolfgang. Hij opende ze een voor een en lie de steenen in het licht schitteren. Het was e ne zonderlinge bezigheid, welke hem echter niet scheen ie verheugen, want duister bleef zjjn blik als voorheen. Èin- deljjk zette hjj ook het laatste étui op zijn plaats met een half onderdrukten vloek. „Dat de verhouding van een patroon tot zijn werklieden geheel te laten regelen door den Staat, totdat het natuurlijk eenmaal zoo ver zal komen, dat de patroon in zijn werkplaats een ambtenaar van den Staat zal moeten dulden, die alles zal te vertel len hebben en de geheele vrijheid van een patroon zoowel als vaa zijn werklieden aan banden zal leggen. Komt het echter eenmaal zoover dan durven wp wel te verzekeren dat het aantal patroons niet heel groot meer zal ziju, want achtereen volgens zullen zij wel den strijd tegen het socialistisch drijven hebben moeten opgeven. Van deze beschouwing kan men zeggen, dat zij pessimistisch is. En wij geven dit gaarne toe, mits men ons toegeeft, dat de door de Regeering aangeboden wet wel de gelijk de bedoeling heeft om tusschen den patroon en den werkman een macht te stelleu, die in bet vervolg van tijd de on derlinge verhouding van werkgever en werknemer geheel zal gaan beheerschen. Men zegt van liberalen kant, dat men de beide partpen, die in onzen tijd dikwerf vijandig tegenover elkander staan, den werk gever en den werknemer, tot elkander wil brengen, Men beweert, dat men het kapi taal en den arbeid met elkander wil ver zoenen, dat men door eene rechte omscbrij. ving van ieders bevoegdheden tot eenede- gelijke samenwerking tot heil der maat schappij, wil komen. Maar de liberalen, die zoo denken en spreken, bedriegen zich zeiven, Zij zien voorbij, dat juist dat reglementeeren en dat aan banden leggen zoowel de ontwikkeling van het kapitaal als van den arbeid moet tegenhouden. Zij vergeten, dat liet kapitaal zich hoe langer zoo meer uit de nijverheid zal terugtrekken, wanneer men niets anders doet dan het moeilijkheden in den weg leggen. En de liberalen begrijpen niet, dat de beperking der arbeidsvrijheid zekerlijk ook tot een crisis moet leiden, die nood lottige gevolgen zal hebben. Of wp dan de verzekering van werk lieden tegen de gevolgen van ongevallen geheel verwerpen? Volstrekt niet. Wp wenschen kortelpk te omschrijven, hoe wij ons die zouden voorstellen. Wanneer de npverheid hier te lande tot grooteren bloei kon komen, mede door eene verstandige bescherming van Staatswege, daa zouden er ongetwijfeld betere tijden voor de werklieden aanbreken. Wij vfee- zen er niet voor, dat die vooruitgang en kel ten gunste der patroons zou wezen, maar gelooven wel degelijk, dat ook de werklieden daarvan zouden profiteeren. De loonen zouden aanmerkelijk stpgen, niet afgedwongen, maar vrpwillig, en bij de duivel juist thans den Baron terugvoert.// Hoe klonken deze gemompelde woorden door de onderaardsche leegten, mat steeg Wolfgang naar boven, ging door het kantoor naar zijn vertrekken, waar eene behaaglijke warmte hem ontving. Hjj blies de kaars uit en viel gebro ken in een der leunstoelen het moede hoofd in de bevende band gestut, geleek hjj thans een beeld der vertwijfeling. Hij vermocht het ongeluk niet in de oogen te zien. Het eenig doel van zijn doen en laten was tot nu toe geweestin de wereld, die hij de zijne noemde, schitteren en alle mogelijke genoegens smaken. Dat alles nu was voorbij, zijn toestand was vreeselijk, zijn angst ontnam hem alle tegen woordigheid van geest. Na een kort overleg met zijn boozen geest en de grondwaarheden zijner jeugd was hij besloten, dat het beter was, op de hoogte zijns tegenwoordigen bestaaus zich een kogel door het gemartelde hoofd te jagen dan met deu dubbelen smaad van ar moede en schande neorgernkt te worden in die kringen, welke ia het zweet huns aanschjjns hun eerlijk stuk brood moeten verdienen, doch waarin hij met ondragelijke jaloezie zou op blikken naar hen, die nog genieten konden van het leven, het leven en het spel. Al zijn spelen zoowel aan de beurs als aan de groene tafel zijner club, waren uit gespeeld. Hij kon die gedachte niet verdragen. Om een arbeid te beginnen, tevxeden te zijn met een bescheidener bestaan, daartoe ontbrak hem de moed, hij kende slechts deze lafheid vluchten, waar worstelen hem wachte. Hij wilde sterven, om alle smart te ontvlieden. de voortgaande ontwikkeling van denhand- werksstand zou bij den werkman het besef levendig worden dat hp' als onafhankelijk man heeft te zorgen voor moeilijke tijden» zoowel voor ziekte als voor den ouden dag. Die zorg zou hem volstrekt niet drukken, omdat hp voldoende loon ontving om de kosten, welke die zorg zou veroorzaken, te dragen. En de werklieden, die dan door hun bezigheden meer dan anderen aan het gevaar blootgesteld waren, zouden voor zeker niet aarzelen zich eene kleine uit gave te getroosten, ten einde, wanneer hun een ODgeluk bij hun werkzaamheden over kwam, gewaarborgd te zijn, dat zij niet op de algemeene liefdadigheid behoefden te steunen. Aldus stellen wij ons eene werklieden- verzekering voor tegen de gevolgen van ongelukken. En zulk eene verzekering is minder denkbeeldig dan die, welke de Re geering thans heeft voorgesteld. Ja, zeggen de liberalen, op dit oogen blik worden de door een ongeval getrof fenen meestal aan hun lot overgelaten. Zij verwachten geen verbetering zonder wet telijke regeling en achten daarom Staats- tusschenkomst alleszins gerechtvaardigd. Maar zij zien alweder voorbij, dat een niet gering aantal werkgevers reeds thans hun werklieden tegen de gevolgen van onge lukken verzekert. En al erkennen zp zulks, dan beweren zp, dat die patroons hiertoe niet uit eigen beweging overgingen, maai er door de een of andere omstandigheid toe werden gedwongen. De zuiverste toestand is dat de werk lieden in staat worden gesteld zich zeiven te verzekeren. Zij zijn de meest belang hebbenden en er dus bet eerst toe aangewe zen om er voor te zorgen. Het voogdij schap van den Staat zal veel kwaad stich ten. De onafhankelijkheid van den werk man gaat geheel te gronde. Hij zal allengs de knellende banden gaan gevoelen en het scboone gebouw van vaderlijke zorg voor den handwerksstand,dat de Stoat heeft opgericht, zal door den werkmau zelf wor den vernietigd. Dit werd ook, blijkens bet Yoorloopig Verslag der Kamer, door verschillende le den van dat Staatscollege gevoeld. Zij ver oordeelden de volstrekte centralisatie, die aan het wetsontwerp ten grondslag ligt en drongen aan op meer invloed voor de belanghebbenden, en het volgen van een stelsel, dat leidde tot bet doen opkomen van de noodige organisation uit de be drijven zeiven in den geest der Duitsche Berufsgenosseoschaften. Men ziet, dat de door ons ontwikkelde bezwaren ook wel in den boezem der Twee- Neen, geen kracht vond hij tot den strpd. Zijn willoos verleden want had hjj ooit anderen wil gevolgd dan dien zijner hartstoch ten P had hem ontzenuwd. O dat verleden, hoe pijnigde hem dit opnieuw Dacht hij in 't geheel aan vrouw en kinderen niet? Toch wel, doch hij verborg zijn verwrongen gelaat in zjjne handen. In zijn verblind egoïsme wilde hij niet verder denken dan aan zijn eerste besluit 1 //Een zelfmoord zal mij redden van mjju lijden.* Zijn geest klemde zich aan deze redtneering, want waar de grondbeginselen der éénige waar heid zijn verdwenen in een rusteloos jagen naar genoegens, daar heeft het gezond verstand alle rechten verloren. Dan gebeurt het, dat de lafte mensch bjj den hartstochteljjken lust naar genoegens, welke hij niet meer kan bereiken, bij de vrees voor rampen, welke hij niet kan ontwijken, versto ken van een licht, dat zjjn verstand verheldert, van eene hoop, die zijn harte sterkt, tot zelf moord zjjne toevlucht neemt, als tot een mid del, dat hem bevrijden zal van al zjjne vjjanden zoc vlucht ook de laffe soldaat van het slagveld. Zoover was Wolfgang gekomen, hjj zon nog slechts op middelen, om het best zijne plan nen te verwezenlijken. Zjjn sidderende hand gehuwde de pistolen hjj kon mis schieten en een dergelijk schot kon hem nog smartelijk worden, misschien menschelijke hulp te vroeg doen toeloopen. Hjj wilde den schijn tot het laatst toe bewaren en meende eindelijk een de Kamer zijn ontwikkeld, maar toch naar onze meening niet krachtig genoeg. Als men aandringt op invloed voor belangheb benden in de organisatie der verzekering, dan gevoelt men, dat het verkeerd is om den werkman er buiten te plaatsen. Maar, volgens onze overtuiging, zal het niet vol doende zijn om bij de verzekering den werkman slechts eenigen invloed te geven. Neen, hp moet zich zelf kunnen verzeke ren bij moet zelf in staat worden gesteld om in moeilijke tijden de vruchten van zpa arbeid te kunnen plukken. Eerst dan zal hp er hart voor hebb n en sal hp zich gelukkig kunnen gevoelen in het bewustzijn geen aalmoes te moeten ontvangen. Doch eene ongevallen-verzekering, gelpk de Regeering thans aanhangig heeft ge maakt, leidt tot niets dan den «socialis- tischen heilstaat.» Wp hopen niet, dat het ooit zoover komt, maar moet dit toch het geval wezen, dan zal men ondervinden, dat de werkman geen waardeering kan toonen voor een gebouw van wettelijke maatregelen, waaraan hij niet heeft mogen medewerken en dat hij daarom niet als voor hem bestemd kan beschouwen. Wij verwachten dan ook niets van de sociale wetgeving der liberalen en kunnen derhalve geen sympathie koesteren voor de werklieden-verzekering, die ons thans wordt aangeboden. De Belgische Regeering ontving een treurig bericht. Een boot aan de Belgische bezetting van Redzjaf behoorend, is op den Nijl door Derwisjen aangevallen. Van de vier Europeanen die er in zaten, werd er een gedood en een ander zwaar gewondtwee officieren sprongen in den Nijl, maar ver dronken. Dat Engeland een machtige vloot beeft die de wateren van den Oceaan doorploegt geven de volgende cijfers aan. Het kapi taal wordt geschat op niet minder dan ruim 13y2 milliard gulden. Telt men er de waarde der gezamen lijke schepen bp, dan stijgt het bjjna 15 milliard. Uit deze cijfers ziet men, wat de handel voor Eugeland beteekent, daar de waarde hunner bezittingen in Engeland slechts op 2 milliard geraamd wordt, zoo dat de Engelscnen bpna achtmaal grooter vermogen op zee, dan op het land hebben. Te Hamburg is eene inschrijving ge opend tot bet oprichten van een gedenk- teeken voor den overleden prins V o n B i s- marck. In vier dagen tijds heeft de in schrijving reeds 70,814 Mark opgebracht. afdoend middel te hebben gevonden. Hjj nam een fleachje uit de geheime lade zijner scbrjjftafel, inhoudende een aterk en snel werkend vergift, dat hjj voor jaren reeds in Parijs had gekocht voor mogeljjke gebeurte nissen, „Ik zal met deze druppels mijn gewonen, thans verdubbelden slaapdrank mengen en men zal wanen, dat ik als offer van het laatste ben gevallen. De daad bjj het woord voegende mengde hjj haastig den drank toen hjj deze echter aan zjjne lippen wilde brengen, hui verde hij. De natuur de zucht om te leven verzette zichgeen vrome herinneringen uit jonger tjjd echter waren het welke zich reddend tusschen hem en de zonde stelden, want hij had geene. Daarentegen had de geest der wereld hem met onverbiddelijke conse quentie tot een volkomen gebrek aan beginselen gevoerd. Hem had in dit duister oogenblik slechts het licht der waarheid, het licht des geloofs kunnen redden. Eens, toen in den sehoonsten tjjd zijns levens dit geloof in den vollen glans hem bestraalde, had hjj een oogenblik dien hellen glans met verbazing aanschouwd zjjn oppervlakkige geest schuwde echter alsdan zjjne diepte. Hjj had niet waarachtig kunnen gelooven zonder zjjn leven te veranderen. Het geloof zou hem hebben gedwongen in zich zeiven te blikken, zijn neigingen te regelen, zjjn lusten te bedwingen, dat had hjj niet gewild. Liever blind en verblind de waarheid niet erkennen, die in zjjne onmiddelljjke nabijheid eene ziel lonterde en staalde 1 Geen wonder, dat hjj die In de nabpheid van Ponte Decime, te Genua, zijn twee treinen, een passagiers- en een goederentrein in volle vaart tegen elkaar gebotst. Er zijn '14 dooden en 20 gekwetsten onder de verbrijzelde waggons vandaan gehaald. Te Livorno hebben acht arme fa milies de tijding ontvangen, dat een oom, zekere Alchivolti, die zestig jaar ge leden naar Amerika was vertrokken en se- dert zeven jaar aldaar overleden, hun een fortuin heeft nagelaten van dertien millioen. Het was wel hoog noodig dat Z. H. door de laatste encycliek zich deed hooren. Niet minder dan 1600 van de 4900 ka tholieke vereenigingen waren opgeheven en op 28 katholieke couranten had het tirannengezag zijn voet gedrukt. Het heet nu, dat niet de Paus de En cycliek heeft gemaakt, maar dat dit het werk is van de Jezuïeten. O! die ondeu gende Jezuïeten hebben het weer gedaan. Met zoo'n bericht de wereld in te zenden maakt de Frankf. Zeitung zich belachelijk. De Vesuvius spuwt weer vrij hevig. In den grooten krater hebben van tijd tot tijd zware ontploffingen plaats en de dichte aschwolken stpgen omhoog. Te Messina Milazzo en Reggio di Calabria zijn aard schokken waargenomen. Te Parijs liep gisteren het gerucht, dat een aanslag was gepleegd op de Russische Ambassade. Het geheele geval had echter niets te beteekenen, er had niets anders dan eene gasontploffing plaats gehad, waar bij een man in de Ambassade werkzaam, ernstig was gewond. De gravin Pourtal;ès, die tr.oi haren echtgenoot, gezantschaps-gecret&ris te Tokio, naar Parijs terugkeerdeis in een 500 meters langen tunnel, bjj Rouaan, uit het portier van het spoor wég-rijtuig gevallen. Vergezeld van den stations-chef liep de heer Pourtalós den tunnel doorwaar hij zijne vrouw in volle bewustzpn terug vond zij had eene zware wonde aan het hoofdmaar haar toestand levert geen gevaar op. Te Illouardel (kanton St. Renan) in Bretagne, hebben kerkdieven na offerblok ken geledigd en kostbaarheden ontvreemd te hebben, de kerk met petroleum in brand gestoken. De kerk is eene prooi der vlam men geworden. Dinsdag-nacht heeft een laag sujet te Chambort-Longessaigne den pastoor der gemeente laten roepen, onder voorwendsel, dat hij op sterven lag. Toen de Priester kwam, sprong de kerel op hem toe, greep hem bp de keel en poogde hem te worgen. De geestelpke, die om hulp, riep werd gelukkig uit de handen van zjjn aanran der ontzet. De redder van den geestelpke die met den woesteling aan het vechten geraakte, kwam er met twee gebroken ribben af. De drijfveer van de aanranding is onbekend. De troon der Habsburgers wordt onder waarheid welke hjj honderden malen had be spot en beschimpt, thans in het laatste oogen blik evenmin wilde erkennen. //Dwaasheid, dwaasheid,// sidderde het van zjjne vale lippen. «/Die drank bevrjjdt me van alles, brengt diepen slaap, een smarteloozen slaap voor eeuwig.* En snel ledigde hjj het glas tot den laatsten druppel Ongeveer een uur later rolde Edelheim's equipage door de atraten en bracht do moede balgasten huiswaarts. In vrooljjk gesnap naderde Else met hare dochter de gewone woonver trekken. Plotseling schrok Edith en luisterde. „Wat was dat, mama Hoordet gjj dien doffen toon miet? Het klonk als vreeseljjk kleunen.* En eer de moeder kon antwoorden, liet ze er snel opvolgen *0, in papa's kamer is licht.* De bediende, die vooruitliep, ving de laatste woorden op. „Mjjnheer is voor anderhalf uur reeds tehuis gekomen. Evenwel is hjj nog niet gaan slapen, want hjj heeft Martin nog niet het teeken ge geven, dat hjj kan gaan slapen Voor den bediet.de scheen zulks verwonder lijk, daar hjj ongevraagd er gewag van maakte; Else verbaasde zich ten zeerste en ging regel recht naar de kamer van haren man. (Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1898 | | pagina 1