NiEU WE
2)ag6laó voor cföooró- en S&uiè~éCollanó.
Brusselsche Brieven.
No. 3088
Dinsdag 20 September 1898
23ste Jaargang.
Bedrogen geluk.
BUIT h A' L A SS D
71/.
gratis.
Uuitschland.
Italië.
Zwitserland.
Frankrijk.
Oostenrijk-Hongarije.
URLlHSIIinill KUT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem f 1,10
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor het buitenlandc 2,80
Afzonderlijke nummers 0.03
Dit blad verschijnt
dagelijkt, behalve Zon- en Feestdagen.
BUBElïï: St. Janstraat Haarlem.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels 50 Cent
Elke regel meer
AGITE MA NON AGITATE.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Redacteu r-U itgever, W. KüPPERS.
Zij, die zich van aj heden op
dit Blad abonneer enontvangen
de nummers tot 1 October verschijnende,
Fan onsen Belgischen Correspondent.)
XLVIII.
Nu de heerlijk schitterende W i 1 h e 1 m i-
n a-feesten achter den rug zjjn en de dag
bladen zoowel als het lezend publiek weer
in iets anders belang kunnen stellen dan
in feestverslagen, wordt het tpd dat ik
mijne, tijdelijk onderbroken, brieven weer
voortzet. En waar over zou het anders nog
kunnen loopen dan over die heerlijke be
tuiging van nationale vreugde en liefde voor
de jeugdige Koningin, die ons aller trotsch
is en de hoop van Nederland.
De indruk, dien deze feesten hier hebben
gemaakt, is inderdaad algemeen en over
weldigend en men kan met niemand spre
ken, of terstond beeft men het over onze
lieve Koningin en over de buitengewone
geestdrift, de oprechte liefde, de innige
gehechtheid die uit die feesten spreken.
En ik geloof waarljjk dat niet weinig Bel
gen over die groote gehechtheid aan onze
Koningin, dien innigen band tnsschen vors
tin en volk benijden, en men hoort niet
zelden vergelijkingen maken, die geheel
en al in het voordeel van het Nederlandsche
Volk en de dynastie zpn.
De Belgische bladen waren over het
algemeen zeer welgezind in hunne beschou
wingen en de geestdrift der Hollanders
stak ook de correspondenten der Belgische
bladen aan, jammer genoeg dat enkele bla
den hebben gemeend hun verbalen wat
te moeten kruiden met sensatiemakende
berichten over een aanslag die op de Ko
ningin zou beproefd zpn eu waarbjj eene
hofdame de gravin van Limburg-Sti-
rnm zou gewond zijn.
Zoo ver ik heb kunnen nagaan waren
de XXe Sücle en de Soir de eerste om dat
FEUILLETON.
70.
{Vervolg.)
Te oordeelcn naar bun uiterljjlc behootden ze
allen tot de voorname wereld of minsten» tot
den zoogenaamden gegoeden stand, ofschoon men
dit weer aanstonds moest betwijfelen als men
den uitgelaten toon hoorde, die er heerschte, en
het luide, schetterende gelach, door menig dub
belzinnig woord, door pikante anecdoten, fri
vole scherts en lichtzinnige gesprekken uitge
lokt. Het geheel, de karakteriseerende toon, had
reeds lang de grenzen eener gewone betamelijke
vrooljjkheid overschreden en gaf het gezelschap
reeds meer den aard van een drinkgelag.
\ier jonge heeren zaten op de meest noncha
lante wijs roniom een tafel gegroepeerd, waar
ze blijkbaar hadden gesoupeerd. De bektr echter
ging lustig nog rond, d. w. z. glazen met fon
kelenden wijn stonden op tafel en flesschen im
rijk aantal op den grond. Een elk scheen veel j
te hebben gedronken, tenminste al» men de
verhitte gezichten, de glanzende oogen en on
zekere bewegingen zag toch scheen niemand
nog voldaan. Zij moedigden elkander nog ge
durig aan door spreuken en hoogdravende toos
ten. Het meest opgewonden toonde zich daarbij
een Italiaan, jong schilder van Turijn, die uit
een zoo het scheen onuitputtelijke bron van
laffe scherts en prikkelende toespelingen zijnen
berichtje in de wereld te zenden de Etoile
Beige kwam er later mee aan en de Me-
tropole van Antwerpendie van zpn Am-
sterdam8chen Correspondent de bijzonder
heden betreffende de gravin van Lim
burg Stirum had ontvangen, zegt dat
hp volhoudt bij zpn verhaal, al zou het
ook officieel worden tegengesproken. Tegen
zulk een parti-pris helpt geen praten. De
XXe Siècle heeft er nog wat mooiers op
gevonden. Van een hooggeplaatst per
soon in Holland weet het blad dat de Ko
ningin-Moeder toen zp in de Nieuwe Kerk
op de komst der Koningin wachtte, een
briefje ontviug waarin gezegd werd dat men
een bom zou werpen op den voorbijtocht
der Koningin, en dat de Koningin-Moeder
zooals natuurlpk is zeer ontsteld was
door het bericht. Hoe de praatjes in de
wereld komen, is dikwpls onverklaarbaar
en sommige journalisten schjjnen erop uit
te zpn om sensationeele moppen uit te
denken. De Soir heeft zich in dat opzicht
bpzonder onderscheiden. Zoo schreef de ver
slaggever van dat blad, een zekere Fern.
W., dat hp niet naar het vuurwerk aan
bet IJ was gaan zien, omdat alle vuurwer
ken toch gelpkeo. Gelukkig voor hem dat
hp niet was gegaan, want eenige collega's,
die half lam en kreupel terng kwamen
vertelden dat de huzaren op het volk los-
sabelden en dat de politie-agenten elkander
de vrouwen en kinderen als kaatsballen
toewierpen. Aan het postkantoor en de te
legraaf heerschte de grootste verwarring
zoodat de brieven niet geregeld konden ver
zonden worden en de ambtenaren aan de
telegraaf moesten telkens de tarieven nare
kenen om den prps der telegrammen te
kunnen bepalen. De Burgemeester van Am
sterdam had enkel maar een raöut aange
boden om zpn Kamers a la Louis XVI
enz. te doen bewonderen; kortom,die mpn-
heer Fern W. van de Soir heeft den le
zers heel wat opgedischt en de royale gast
vrijheid alom den vreemden journalisten
bereid op eene zeer zonderlinge manier er-
vriend en weldoener, een Fransch edelman, tot
drinken aanzette.
Marquis Eleuret bleef hem niets schuldig,
schitterend bewees hjj, dat het talent vau licht
zinnige causerie aan hem als aan ieder Fransch-
man was geschonken. Zjjn buurman een
Duitsche knaap, nauweljjks den kinderschoenen
ontwassen, hoorde, zooals men pleegt te
zeggen, met mond, ooren en oogen toe, terwjjl
de lust bjj hem onweerstaanbaar werd, eveneens
zjjn geestrjjk talent te toonen doch jammer
lik vertoonde zich zjjn bedorven ziel, zoodra ook
hjj geestig wilde zjjn.
De vierde tafelgenoot was eveneens een Duit-
scher de jonge en veelbelovende beeldhouwer,
Joseph Dorner.
Hp was met den Franschman de oudste de
markies scheen jonger dan hi toch had hi de
dertig reeds ach'er den rug, maar de kunst van
toilet maken deed hem jong schinen.
Dorner toonde zich de kalmste, doch zin
gezicht was bedenkelik rood en zjjn lach klonk
schril en SDi'dend door het brullende bulken
der anderen. Hi sprak in 't algemeen weinig;
hi liet zjjn kameraden praten en hoorde toe,
soms ook staarde bi naar bniten in den Itali-
aanscheu nacht en dronk. Hi behoefde noch
prikkeling noch toosten, hi antwoordde op som
mige met spot.
Het glas met fonkelenden wjjn hief zpn on
zekere hand op en bracht het aan zine lippen,
zoo vaak het hem beliefde en het beliefde
bem dikwi'lt. Toch liet hi het eens een vrjj
langen tpd. rusten. De Eranschman, die voor
gastheer speelde, bemerkte dit, eu zjjn glas in
i kend. Mocht ik tot het pers-comité in Ne
derland behooren, ik zou den naam van
dien mpnheer Fern. W. in een apart boekje
aanteekeuen, en wel zorg dragen dat hp
niet meer in de gelegenheid zou komen om
zulke leugens rond te strooien. De man
heeft trouwens bewezen niet op zpn plaats
te zijn in de kringen, waarin men hem
heeft ingevoerd. Hij zal misschien beter
thuis zpn bp de raóuts die men, op kosten
der burgerp, op het stadhuis te Brussel
aanbiedt en waar men om de champagne,
met de patés op den loop gaat, zpne zak
ken volstopt en zich zoo vlegelachtig mo-
gelpk gedraagt.
Te Potsdam hebben eeuige metselaars
een barak waarin Italiaansche arbeiders
logeerden, met petroleum in brand gesto
ken, uit wraak over deu gepleegden moord
op keizerin Elisabeth van Oostenrijk
gepleegd door een Italiaan. De Italianen
los'en revolverschoten op de brandstichters.
Bp eene huiszoeking iu het bureau vau
het socialisten-blad Nuova Verbo te Par
ma, zpn een aantal papieren in beslag ge
nomen en de hoofd-redacteur werd gear
resteerd.
Deze aanhouding moet in verband staan
met den moord te Genève.
De anarchist Luccheni is gelogeerd
in cel no. 10 van de gevangeuia St. An-
tonius te Genève. Men past hem goed op,
hp krpgt zpn behoorlpk eten en drinken
en brengt den dag met lezen en schrijven
door; hp mag sigaren rooken en wie weet
wat hem nog meer is toegestaan.
De moordenaar is zeer opgeruimd want
hp gaat, nu de doodstraf in het kanton
Genève is afgeschaft, een onbezorgden dag
te gemoet.
De manoeuvres vau bet Franscbe leger
in de hoogte heffend riep hjj
„Een dronk, waarmede allen moeten instem
men. Wat elk onzer het dierbaarste is, het leven.u
De glazen stieten, door onzekere banden sid
derend gericht, luid legen elkaar, klang, kling,
klrrrJozefs glas lag in duizend scherven op
den grond.
Een oogenblik ontstond een doodsche stilte
de jonge kunstenaar was bleek geworden als
een ljjk. Hjj vond geen woord, geen vloek, geen
klank. De Duitsche knaap wille zjjn „esprit//
toonen door een scherts te zoeken op voortee-
kens, doch de Franschman was hem voor.
Hjj had den toestand snel overzien, bliksem-
sael vulde hjj een ander glas en hield het zoo
gracieus voor zjjn ontstelden vriend, als ware
er niets gebeurd. //Uitdrinken tot op den bodem,»
riep hjj lustig en de Italiaan stemde luid jui
chend mede in.
Dorner klonk niet met zjjne vrinden, maar
ledigde het glas in een lange teug. Wild wierp
hjj zich daarna in zjjn stoel en trachtte in dolle
opgewondenheid zjjn schrik te vergeten. Deze
echter week niet. Hjj was plotseling nuchter
geworden, schoon bjj het wilde loochenen. Maar
zjjn vrooljjkhsid was weg. Ken geheime ar:g»t
drukte hem. Zijn gedwongen, schrille lach ver
stomde allengs, hjj zelf vergat, neen, wilde niet
meer drinken, want zjjn hartstocht was voorbjj.
Zijne vrienden gingen voort, zich te verlagen
beneden het redelooze dierzonderling, een
walging vervulde zjjne ziel, hjj vluchtte hrtge
zelschap eindeljjk op een gunstig oogenblik.
Buiten in de vrjje natuur haalde hjj diep
adem en poogde zoo snel mogeljjk weg te komen.
zpn geëindigd met een revue voor den Pre
sident der Fransche Republiek en den Her
tog van Connaught.
Tijdens de revue werd de socialistische
afgevaardigde voor bet Departement Cher,
Breton, door het publiek hevig in het nauw
gebracht, omdat hjj zjjn hoed niet afnam
voor een vaandel. Men riep: Weg met de
joden, weg met de verraders
Aan het banket, sluiting der manoeuvres
gehouden,richtte generaal de Nègrier een
toost tot F a u r e, waarin bjj zeide dat te
geenen tjjde de legerhoofden meer eerbied
hadden voor de wetten en meer bereid wa
ren zich voor elkander op te offeren.
De President verzocht in zjjn toespraak den
hertog van Connaught de Koningin van
Engeland zjjn wensehen voor haar geluk
te willen overbrengen. Daarna richtte hjj
tot de officieren en troepen de gewone ge-
lukwenschen en roemde de weldaden der
eensgezindheid onder de bescherming der
republikeinsche instellingen, een eensgezind
heid, waardoor Frankrijk zpn wereldroeping
zal kunnen vervo'gen.
De hertog van Connaught bedank te en
stak den lof van bet Franscbe leger, dat
een zoo groot verleden heeft. Als Engelsch
officier en als lid van de koninklijke fa
milie smaakte hjj het grootste genoegen
zich te bevinden te midden van de Fran
sche kameraden, die in verscheidene veld
tochten de kameraden van het Eugelsche
leger waren. Hjj hoopte dat Dooit de beide
legers vjjandig tegenover elkander zouden
staan.
Eene indrukwekkende stilte heerscht in
het anders zoo luidruchtige Weenen.
Toen het ljjk der Keizerin van het sta
tion naar den Hofburg werd vervoerd, had
zich eene ontelbare menigte met ondekt
hoofd langs den weg geschaard. Stilzwij
gend stonden daar de menscben met droef
heid op het gelaat, en toen de droevige
stoet voorbjj was, ging de menigte zonder
spreken uiteen.
De lijkkist werd in de keizerljjke kapel
van den Hofburg geplaatst en keizer Frans
Jozef, zpne dochters, zpn schoonzoon en
kleinzoon en aartshertog J o s e p h-A u g u s t
woonden de godsdienstige plechtigheden
bp. Na afloop werden de sleutels der lijk
kist aan den Grootmeester van het Hof
overhandigd, en de kapel werd gesloten.
Dc trotiche palazzi lagen reeds achter lieiu,
een heerlijke brug welfde zich over de Arno-
rivier. Hjj stapte erover eu naderde een der bui-
tenwjjken. Stil en eenzaam lagen de straten voor
hem, geen meuBch ontmoette hjj, zjjne eigen*
gedachten waren zjju straffende gezellen.
Zjjne schreden werden langzamer, naast hem
vloot murmelend een rivier het was een stille,
schoone nacht. Van sneeuw of guren December
wind wist men hier niet. Een zachte wind koel
de aangenaam Joseph's gloeiend voorhoofd, een
looden druk belaadde zjjne hersens, en, schoon
ganscheljjk ontnuchterd, was toch zjjn gang
wankelend, soms onzeker.
Eindeljjk hield hjj stil voor een afgelegen tuin.
Een villa voor lange tjjdcn lachend misschien
en schoon, thans vervallen en verwaarloosd, lag
er midden in. Joseph had aldaar zjjn woning.
Nadat hjj zonder ongelukken naBr binnen was
geklauterd en zjjn zwaar hoofd oenige rust had
gevonden in een diepen slaap, ontwaakte hjj den
volgenden morgen laat. Weer trokken de gebeur
tenissen van den vorigen avond aan zjjn geest
voorbjj; ongeduldig trachtte hjj die schrikbeelden
te verjagen, doch juist dutgene, wat hjj het eerst
poogdo te vergeten, trad uit den chaos van ver
warde beelden en voorstellingen steeds helderder
op en duidelijker
//Naar den duivel met deze sentimentaliteit
door een gebroken glas zal ik mjjn goed hu
meur bederven riep hjj uit, doch ook dit
schelden op zich zelf hielp hem niet over den
zenuwachtigen angst heen, welke hem drukte.
(Wordt vervolgd.)
