BINNENLAND.
Amerika.
wederzjjdsche hulp aan jonge journalisten van
verschillende landen.
Nadat voor het volgend jaar Rome als plaals
van bijeenkomst was aangenomen, sloot de vice-
president van deze zitting, Jules Claretie
het Congres. Niet echter dan nadat een der
Fransche leden den wensch had geuit dat men
deze Congressen eens wat anders zou gaan in
richten en wat minder tijd aan feesten zou be
steden. Dit is een zeer juiste klacht, die reeds
na het Congres van Stokholm is geuit en die
ditmaal in elke aangesloten vereeniging ernstig
behoort te worden overwogen. Het wordt hoe
langer hoe gekker. Wij zjjn nu toch waatljjk van
alle oorden der wereld naar Lissabon gekomen
om ongeveer 3 x 1 Vi 4i/s uur te verga
deren.
Nog iets anders trok veler aandachtde mok
kende ontevredenheid tegen de Fransche hege
monie op deze Congressen, welke zich in aller
lei min of meer duidelijke teekenen uitte. Dat
de Fransche overheersching sterk is, bljjkt wel
het best uit het aantal Fransche leden 64 op
een totaal van 203. Terwjjl er maar 43 Portu-
geezen waren die dan toch na de Fransche, na
tuurlijk verreweg het sterkst vertegenwoordigd
waren.
Vanmiddag hebben wij, nadat het Congres
definitief gesloten was, iets werkelijks interes
sants gezieneen Portugeesch stierengevecht.
Het is maar een schaduw van het Spaansche,
daar de stier met leer omkleede horens heeft
en niet gedood wordt, maar al heeft het dus
veel van het gemoedeljjk-banale, dat my hier in
veel dingen reeds trof, toch blijft het voor een
vreemdeling curieus genoeg. De Arena is een
w\jde cirkel omgeven door een outzagljjk ge
bouw van rooden baksteen dat buiten de stad
ligt.
De zitplaatsen zijn, voor zoover ze zich niet
in het overdekte, omringde gebouw bevinden
van steen, zoodat menigeen zich een kussen
huurtde overige zitplaatsen zjjn klapstoelen
of in de loges gewone stoelen. Het geheel ziet
er zeer primitief maar wel soliede uit, en de
kleurige damasten en zijden draperieën die uit
de loges hangen, doen heel goed. Van de 9000
plaatsen die dit gebouw bevat, waren er heden
middag allicht een 6000 bezet.
Nadat een tweetal ruiters, de caballeiros, op
mooie paarden gezeten en in Oud Portugeescne
kleedjj gestoken wat voor het publiek hadden
geparadeerd (de Koning en de Koningin waren
ook aanwezig) verdwenen zjj weer en in hun
plaats kwam een viertal mannen te voet, de
banderillos eveneens in ouderwetsche kleurige
kleeding.
Twee van hen droegen wijnroode doeken, de
twee anderen elk twee puntige, met vele ge
kleurde papiertjes versierde stokjes, Ean van deze
gewapende banderillos plaatste zich midden in de
arena om den stier op te wachten, die in den
stal reeds wis kwaad gemaakt.
Een deur in de omheining ging open en op
eens rende met wilde sprongen een mooie zwarte
stier binnen. Hij stoof recht op den man af, die
hem met een vluggen stap ontweek en de twee
puntige stokjes den stier tussehen de schouders
plantte. Dat gebeurde zoo nog een paar malen
waarna de stier werd weggeleid, doordien men
een troep ossen met klokken om den nek in de
arena dreef welke de stier dan van zelf volgde
als ze werden teruggedreven.
Dan kwam er weer een ruiter, die hetzelfde
te paard deed wat de banderillos te voet hadden
gedaan. Maar er bleven altjjd een paar bande
rillos, met roode doeken in de nabyheid om
den stier af te leiden als hjj wat al te hard
nekkig den ruiter achtervolgde en ook om hem
op te hitsen. Sommigen van deze kerels waren
verbazend stoutmoedig en ontsnapten vaak maar
even aan de horens. Dan ging er een kreet op
in het rond en er weerklonk een ruischend handy
geklap en een stotmsuizend gejuich. Maar als
de banderillos het publiek mishaagde, dan werd
hy uitgefloten en uitgejouwd, dat de lucht er
van daverde. Wie een bijzondere gunsteling van
het publiek was, zag soms, als hij voor de om
geving boog, een hoed van den eenen of ande
ren bewonderaar voor zich neerzjjgen, dien hij
dan met een handigen zwaai terugzond.
Een enkele maal er werden zoo twaalf
stieren //opgevoerd// werd tot slot een schjjn-
voorstelling van den toreador gegeven, die met
zijn spada den stier moest dooden.
Hier bleef het echter slechts bij manoeuvree
ren met een felrooden doek en een stokje. Soms
was er een komisch slot. Er kwam dan een troep
van tien of twaalf kerels binnen die den stier
omringden en hem uitdaagden totdat een van
hen zich tussehen de horens liet vallen, waar-
Da de anderen den stier overmeesterden. Dit was
niettemin een lang niet ongevaarljjk grapje; als
de man zich in plaats van tussehen de horens,
er op liet vallen, dan kon hy, al was het ook
op het stompe leeren omhulsel leeljjk terecht
komen. Het is onlangs nog gebeurd dat iemand
op die manier een paar ribben brak.
Daar de stieren niet meer dan een keer of
drie gebruikt worden zjjn ze altjjd zeer wild.
Sommige dieren loeiden en sprongen zoo woest
tegen de omheining op dat ze er haast overheen
tuimelden.
Ttgen de anarchisten. De Europeesche Mo
gendheden zjjn druk in de weer om perk en
paal te stellen aan het drjjven der anarchisten.
Men wil deze gevaarljjke menschen met po
litiemaatregelen dwingen om naar het land hun
ner herkomst terug te keeren, om ze daar on
der streng politietoezicht te stellen, 't Zal dus
een groote lastpost worden voor Italië, waar
de meeste anarchisten gekweekt worden.
Als de Mogendheden eens onderzochten waar
om de anarchisten moordend optreden, dan zou
den zjj wel spoedig tot de ontdekking komen,
dat van uitroeiing der anarchisten of terugdry-
ven naar hun eigen land geen sprake kan zjju,
zoolang van boven af de leer wordt verkondigd:
//Geen God, geen meester
Nu God op den katheder wordt weggecjjferd,
is het eene dwaasheid te trachten het anarchisme
aan banden te leggen. Hoe goddeloozer het
volk wordt gemaakt, hoe sterker het anarchisme
zich zal ontwikkelen.
Waarom zou de mensch, die zich hier op
aarde tot een ellendig bestaan ziet gedoemd, als
na dit leven geen eeuwigheid bestaat, dat be
staan voortslepen, terwijl anderen zich in weelde
en genot verlustigen De ongelukkigen, die in
de neutrale of godsdienstlooze school hun God
verloren hebben, zjjn diep te beklagen.
-v
Edam, 3 October. Een elftal jongens van de
eerewacht Kléin maar Dapper zjju gisteren on
der geleide van de schrjjvers van bet gedenk
boek hier aangekomen om den burgemeester H.
J. C a 1 k o e n een exemplaar van dit werkje
a>n te bieden. De jongens, die kranig werden
aangevoerd door den 13 jarigen //luitenant// F.
W. van Wijk, werden feesteljjk ingehaald en
op het Raadhuis welkom geheeten door den
Burgemeester. Terwjjl den heeren geleiders de
eerewjjn werd aangeboden werden dejoDgensop
poffertjes onthaald. Er werd een bezoek gebracht
aan het museum, waar de heer W. J. T u jj n
de jeugdige gasten rondleidde. Na een gemeen-
schappeljjken maaltjjd in het Dam-Hotel werd
per tram de terugreis aanvaard. De jongens
werden uitgeleid door de autoriteiten en de
eerewacht Jong Edam, die ook bjj de aankomst
aan de tram was.
Haarlemmermeer, 3 October. Gisteren zjjn
in deze gemeente drie personen door de po
litie gearresteerd die een bewoner van Sloter-
djjk met hazardspel f 45 afhandig had gemaakt.
De gearresteerden zjjn ter beschikking van den
Burgemeester van Sloterdjjk gesteld.
Delft, 3 October. Burg. en Weth. dezer ge
meente hebben bjj den Gemeenteraad een voor
stel ingediend, strekkend om eene 3 pets. lee
ning te sluiten van f 158,000.
Purmer, (N.-H.), 3 October. Door het bestuur
van het waterschap De Purmer is overgegaan
keraar den soldaat tien lire had geleend
en hem daarvoor eene schuldbekentenis van
800 peseta's had doen teekenen, wat heel
makkelijk was, daar de soldaat lezen noch
schrijven kon en alleen zijn naam kon
krabbelen.
De majoor verscheurde de schuldbeken
tenis en liet den woekeraar de kazerne
uitranselen.
Te New-Tork heeft zich dezer dagen
het volgend geval voorgedaan:
Kort geleden vond de politie aldaar een
aan stukken gesneden lijk van een jong
meisje in het water geworpen. Een bewo
ner van een der naburige dorpen meende
in het lijk zijne dochter te herkennen, die
plotseling verdwenen was zonder eenig
spoor achter te laten.
De ouders treurden over hun kind, vrien
den zonden bloemen en het lijk zou juist
van de Morgue naar de ouders gezonden
worden, toen de vermiste jonge dame ge
zond en wel voor den dag kwam. Zy was
weggeloopen, stil getrouwd en kwam juist
van de huwelijksreis terug, alles zonder de
arme ouders een woord te laten weten en
hen doodkalm in ongerustheid latende, zoo-
als Amerikaansche jonge dames wel meer
doen. De politie is nu weer even ver van
de wijs als vroeger en bovendien door deze
episode eenige dagen opgehouden.
Het eiland Kreta.
Vier der Groote Europeesche Mogendheden
hebben den Sultan van Turkjje een ultimatum
gezonden om binnen veertien dagen alle Turk-
sche troepen van het eiland Kreta terug te trek
ken. Voor deuitvoaring van de overige eischen
is dan Tuikjje een maand toegestaan.
Weigert de Turksche Regeering aan deze eischen
gevolg te geven, dan zal geweld gebruikt worden.
De nota der Mogendheden is zeer kort en
zeer cathegorisch. Uitgaande van de stelling,
dat de aanwezigheid der Turksche troepen op
het eiland gebleken is onnoodig en zelfs gevaar-
ljjk te zjjn, wjjl zy het herstellen der orde be
letten en de invoering van een geregelden toe
stand bemoeiljjken, dringen de Mogendheden
aan op de terugroeping van alle Turksche troe
pen. Zoolang zjj er zijn, is geen oplossing der
Kietenser quaestie denkbaar. Daarom verlangen
de Mogendheden dat op Zaterdag 15 October
de Turksche troepen het eiland zullen hebben
verlaten.
In Konstantinopel neemt men het ultimatum
zeer kalm op en de Sultan denkt er niet aan
zjjn troepen terug te roepen. Zeer nieuwsgierig
zjjn wjj dus of de Mogendheden op het eiland
Kreta aan 't vechten zullen gaan tegen de Tur
ken onder Edhem-pacha, dan wel of zjj een
maritieme demonstratie in den Bosporus zullen
houden. Dit laatste is hoogstwaarschjjnljjk te
wachten. Wjj zullen zien of het quaertet meer
uit zal voeren dan het geheele orkest.
De zaak-Dreyfus.
Over de meetings die Zondag door de voor-
en tegenstanders van Dreyfus te Parjjs zou
den gehouden worden, vernemen wjj dat de po
litie met bijzonderen tact is opgetreden.
Natuurljjk bevatten bladen als Aurore klachten
over de mislukte meetings, en de Pressencé,
Vaughan en Morhardt zeggen in hun
protest het volgende:
//Toen wij ons aan de zaal hebben vervoegd,
om kalm en wettig de uitvoering van een con
tract te eischen (het huurcontract van de zaal)
heeft de politie ons met geweld verhinderd, ge
slagen, mishandeld en ten slotte gearresteerd.
Men heeft ons drie uur in het politie-bureau
gehouden, waar wij een daad van ongehoorde
ruwheid hebben bjjgewoond, begaan door agent
No 253. Deze heeft een persoon, die reeds ge
arresteerd was en zich in de handen van ver-
Ik geloof niet dat gjj den heer Blake be
hoeft lastig te vallen om naar boven te gaan,
stamelde zjj, en zag Grjjce aan.
Ik ben overtuigd, wanneer gjj hem zegt
dat de gordjjnen waren gescheurd, de stoel om
ver lag, het raam openstond en
Maar Grijce liep de trap reeds op met den
heer Blake, die juist voor dit verzet geprikkeld
scheen.
O God! prevelde zjj, wie zou dit voorzien
hebben. En in hare buitengewone opgewonden
heid mjjn vertegenwoordigheid vergetende, snel
de zjj my voorbij naar boven, waarheen ik haar
spoedig volgde.
III.
DE BUREAU-LADE-
Toen ik binnenkwam stond de heer Blake
midden in de kamer en volgde achteloos de be
wegingen van Grjjce's vinger, die hem de ver
schillende zaken aanwees, welke onze aandacht
hadden getrokken. Hij had nog altijd zjjn hoed
in de hand en scheen voor mevrouw Daniëls,
die zich in een heek der kamer had terugge
trokken, een ontzag inboezemende en indruk
wekkende verschijning te zjjn.
Een gedwongen vertrek, zooals ge ziet,
sprak Grjjce, zjj had zelf geen tijd haar kleede
ren'te pakken, en plotseling bukte hij zich en
trok een der bureau-laden open, terwjjl zijn
achtelooze toehoorder onverschillig bleef toezien.
Doch op hetzelfde oogenblik hoorden wjj een
onderdrukten kreet en trad mevrouw Daniëls
op ons toe.
Ik verzoek u, heeren, smeekte zjj, terwjjl
zjj zich voor de bureau plaatste, om te voor
komen dat er nog meer laden geopend werden,
te willen bedenken dat een fatsoenljjke vrouw,
scheidene agenten bevond, met een stok' een
slsg toegebracht, dat een bloedende wonde ont
stond.//
De Nette Freie Presse uit Keulen geeft een zeer
interessant verhaal over nPetit Bleu//. Het blad
zegt dat kolonel Schwartzkoppen zelf
erkent, er de schrjjver van te zjjn, waarvoor
overste Picquart thans gevangen zit als heb
bende dat stuk valscheljjk gefabriceerd.
Kolonel Schwarzkoppen zou dien met
verdraaide hand thuis geschreven hebben, maar
ijlings geroepen zjjnde aan het Duitsche gezant
schap, had hjj het geschrevene in zijn zak ge
stoken, en aan den concierge ter hand gesteld,
om naar het telegraaf-bureau te brengen. Deze
persoon stond in dienst van den Generalen Staf.
Hjj verscheurde het papier in kleine stukjes,
om het gemakkelijker te kunnen wegstoppen, en
deed het toekomen aan het informatie-bureau
van Oorlog. Zoo kreeg Picquart het in han
den zonder stempel van het telegraaf-bureau,
geljjk ook getuigd is.
De Droits de VHomme zegt, dat het verhoor
van kolonel Picquart afdoend de echtheid
van het Petit Bleu aantoonde en de beschuldi
ging door den militairen rechter van instructie
moreel is opgegeven, doch Picquart wordt
ook vervolgd wegens verraad en samenspanning,
op een aantal documenten, welke volgens de
bewe/ing van het blad door kolonel Henry
zjjn ver/aardigd. Het blad tart omtrent de be
wering van deze vervalschingen elke tegenspraak.
Het voegt er aan toe, dat het plan van generaal
Zurlinden, gouverneur van Parjjs, Picqu
art met gesloten deuren te doen veroordeelen,
een aantal geruchten oratreDt de regeering voed
sel zou geven, Waarvan het resultaat dreigend
zou zjjn.
Betreffende de zaak-Dreyfus deelt het blad
mede, dat de heer M a n a u het requisitoir op zjjn
laatst Woensdag aan den heer L o e w zal doen
toekomen. Aan het eind van de volgende week
zal een raadsheer-rapporteur benoemd worden.
Het 5e Internationale perscongres.
Van den gedelegeerde van den Ned. Journal
listenkring te Lissabon dd. 29 Sept.
Het uitstapje naar Gintra heb ik toevallig
niet kunnen meemaken, maar ik denk nog eens
op myn gemak, als de anieren naar Porto gaan,
het Portugeesche Paradijs te bezoeken. Wat de
receptie ten Hove betreft, die was nog al onbe
duidend. In het Ajuda-Paleis, (een der drie,
welke de Koning hier heeft) een groot, vuilwit,
verveloos gebouw, dat op een der hoogste heu
vels van Lissabon ligt, hield het vorsteljjk paar
een felicitatie-cour. De journalisten werden het
eerst ontvangen. Daar de aanvankelijk ontwor
pen voorstelling door de gezanten in de war
liep, werd het een eenvoudig défilé. Ieder gaf
de Koningin de handkus en den Koning een
handdruk en daarmee was het uit. En watein-
deljjk het avondje van gisteren te Cascaes aan
gaat, dat was genoegeljjk maar ook niet meer.
Cascaes, het Zandvoort van Lissabon, ligt een
half uur sporens van de hoofdstad aau zee, dicht
bjj Cabo Raza. Wjj zaten op een esplanade,
hoorden wat drageljjke muziek eu zagen een
ordentelijke illuminatie van de kust (die daar
een baai vormt) benevens een vuurwerk dat uit
sluitend uit vuurpjjlen en gekleurde bommen
bestond. Op de reede lag één verlicht schip.
De terugkeer was het mooist. Met een trein
vlak langs de zee die van den Atlantischen ho
rizon de helderste maanstralen op haar golven
kwam aanspoelen
Van morgen weer aan het nuchtere werk.
Het belangrjjkste in deze sluitingszitting was het
rapport van de heeren Bataille en Oekes
omtrent het professioneel onderricht van jour
nalisten. De heer Bataille had hiermede meer
succes dan met zjjn rapport van gisteren, het
zeer gematigd en voorzichtig gestelde voorstel
werd met algemeene stemmen aangenomen.
Het beoogt de instelling van cursussen in de
journalistiek geljjk er reeds een to Heidelberg
met veel succes werkt en gelijk er een te Parijs
zal worden tot stand gebracht, (naar de heer B a-
taille mededeelde) maar daarnevens de ver-
gemakkeling van practische bekwaming door
zooals dit meisje was, niet gaarne zou toestaan
dat hare kleederen op deze wjjze aan vreemden
werden tentoongesteld.
Grijce schoof dadelijk de lade weer toe.
Gjj hebt gelijk, zeide hijvergeef de ruwe
maniereu van een min of meer verhard uitvoer
der der wet.
Zij drukte zich nu bjjna tegen de bureau aan,
alsof zjj die met haar magere, doch krachtige
gestalte wilde beschermen, terwjjl hare oogen
met een bjjna woeste uitdrukking op den heer
des huizes bleven rusten, alsof hjj het was en
niet de detective, wiens vrijpostigheden zjj vreesde.
De heer Blake beantwoordde dien blik
niet.
Als ik nu alles gezien heb, zeide hjj, ga
ik heen, want men wacht mjj. De zaak schjjnt
ernstiger te zjjn dan ik dacht, en als gjj het
noodig oordeelt handelend op te treden, laat u
dan in geen enkel opzicht door mjjn grooten
afkeer van publiciteit weerhouden om te doen,
wat gjj meent dat uw plicht is. Wat mjjn huis
betreft, het is ter uwer beschikking onder toe
zicht van mevrouw Dauiëls. Goede morgen. Ea
terwjjl hjj met voorname vriendelijkheid onze
buigingen beantwoordde, vertrok hjj.
Mevrouw Dauiëls liet een diepen zucht hoo-
ren en verwjjderde zich van de bureau. Grjjce
bukte zich weder en trok de lade uit, die zij
zoo zichtbaar in bescherming had genomen. Al
les lag zorgvuldig bedekt onder een net uitge-
spreiden handdoek. Wij namen dezen weg ea
zagen een met zorg gevouwen japon van donker
blauwe zjjde, naar allen schijn elegant gemaakt,
een kraag van de fjjnste kant ik weet ge
noeg van die zaken om er over te kunnen oor-
deelan waarop een gouden doekspeld stak
van buitengewoon en zeer ongemeen maaksel.
Een bundel van naar het scheen verwelkte ro
zen lag bovenop.
Wjj beiden stonden verbaasd en zagen onwil
lekeurig mevrouw Daniëls aan.
Ik heb geen verklaring te geven, zeide deze
met een kalmte die een sterk contrast was met
hare opgewondenheid, toen de heer Blake in de
kamer was. Het is buiten twjjfel dat deze zaken hoe
kostbaar ook werkeljjk aan het meisje behoord
hebben. Zij bracht ze mede, toen zy hier kwam,
en dit bevestigt slechts wat ik reeds heb be
weerd dat zjj geen gewoon naaistertje was, maar
een meisje dat betere dagen gekend heeft.
Met een zacht hm en nog een blik op de
donkere blauwe japon en den fijnen kraag legde
Grijce er weer zorgvuldig den doek over heen
en sloot zachtjes de lade zonder dat een van
ons een enkel voorwerp ook maar met den vinger
had aangeraakt. Kort daarop verliet hjj de kamer.
Ik zag hem niet terug voor ik toevallig be
neden kwam, en hem zeer stil de zitkamer van
den heer Blake zag verlaten.
Terwjjl hij mij ontmoette, glimlachte hjj en
begreep wel of hjj mjj dit wilde te kennen ge
ven of niet, dat hjj een leiddraad had gevonden
of dat hjj zich althans een inzicht in de zaak
had gevormd waarmede hjj min of meer vol
daan was.
Wat een prachtig vertrek, fluisterde hjj,
terwjjl hjj naar de kamer wees, die hjj juist had
verlaten; jammer dat gjj geen tjjd hebt er ook
eens een kijkje te nemen
Is daar werkeljjk geen tjjd voor? antwoord
de ik, terwjjl ik mevrouw Daniëls achter mjj de
trap hoorde af komen.
Volstrekt niet, en wjj spoedden ons te
zamen naar den tuin.
Maar mjjne nieuwsgierigheid, die eenmaal was
opgewekt, liet mjj niet met rust. Terwjjl Grjjce
beneden met de meisjes schertste en op deze
wijze in een minuut meer te weten kwam dan
een ander in een uur zou hooren, verwjjderde
ik mjj ongemerkt en trad die kamer binnen.
Ik was bjjna stom van verbazing. In plaats
van een weelderig vertrek, dat ik verwacht had
te zien, trad ik in een eenvoudige, sober ge
meubileerde kamer die zoowel voor bibliotheek
als studeerkamer scheen te dienen. Er lag zelfs
i geen karpet op den gewreven vloer, slechts een
i vacht, die vreemd genoeg niet in het midden
van de kamer lag of zelfs niet voor den haard,
maar aan een kant, vlak onder een schilderjj,
j die reeds bjj den eersten oogopslag mjjne aan
dacht had getrokken, als,het eenige in de kamer,
dat de moeite waard was er naar te zieD. Het
was het portret eener vrouw, schoon, fier en in
nemend; een moderne schoonheid, met oogen, die
fonkelden onder weelderige lokk.'n van het don
kerste zwart, dat schoon uitkwam tegen den roo
den kraag van een sortie, die zjj zich om de
schouders had geslagen. Een zuster, dacht ik bij
mjjzelfhet is te modern om zjju moeder te
kunnen zjjn. En ik trad naderbjj om te zien of
ik ook eenig spoor van geljjkenis kon ontdek
ken tussehen de fijne trekken van deze fiere
brunette en het meer karakteristieke gelaat van
den koelen heer des huizes, dien ik nog zoo
kort geleden ontmoet had. Het kwam mj) voor
dat de schilderjj wat ver van den wand hing
en dat de smakeloosheid van de ljjst aan de
schoonheid van dit inderdaad prachtige kunst
werk schade deed. Ik vond er ook geljjkenis in
ol meende die althans te vinden in de oogen,
die van dezelfde kleur waren als die van den
heer Blake, maar met meer hartstocht en uit
drukking. Toen ik mjj omwendde om te zien
of er nog meer in deze kamer viel op te mer
ken, zag ik tot mjjn verbazing mevrouw Daniëls.
met ontsteld gelaat achter mjj staan.
(Wordt vervolgd.)
