N 1 E U W E
„Ik ben de weg."
No. 4004
Zaterdag 8 October 1808
23stp J&anrang.
Verdwenen.
BUITJflN.L AN D,
Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS.
1.
Frankrijk.
"Duitschland.
KiiRLEHSCHECODRlltT.
Hfragêlaó voor cftoorè- on Suió-<Xollanó.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers.
Dit blad verschjjnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
B U R E A USt. Janstraat Haarlem.
/1.10
«1,40
«2,80
<0.03
AGITE 31A NOW AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEW.
Van 16 regels50 Cent
Elke regel meer7
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Verbeeld u, dat iemand in een diepen
slaap wordt opgenomen, en geplaatst in een
dicht boscb, op een hem onbekenden weg,
verder aan zijn eigen lot overgelaten. Nu
ontwaakt hjj, maar weet niet wat te be
ginnen. Zal hp zich rechts, zal hjj zich
jinks wenden? Hij weet het niet. Destreek
is hem onbekend, de wegen zjjn hem vreemd.
Zal hjj vooruitgaan of achterwaarts om zjjn
huis te vinden? Hjj weet het niet. Tot
overmaat van smart bemerkt hjj, dat af
gronden hem omgeven, waarin hjj ieder
oogenblik-kan nederstorten. Hjj hoort niets
dan het ritselen der bladeren, en nu en
dan de wolven huilen, de leeuwen en tjjgers
brullen. Doodsbenauwd van schrik en angst,
loopt het kille zweet hem langs het voor
hoofd, hjj beeft jover al zjjne ledematen.
Voorwaar, een erbarmeljjke toestandVan
waar zal hem hulp geworden Wie zal hem
redden? Terwjjl hg hjjgt als een stervende,
staat eensklaps iemand aan zjjne zijde, die
hem vriendelijk toespreekt met de volgende
woorden: «Mjjn vriend; ik wist dat gjj u
in dezen treurigen toestand bevondt. Door
xnedeljjden bewogen heb ik deze reis onder
nomen, alleen om u te reddenik ben den
weg, ik zal hem u aanwjjzen, onmogelijk
kunt gjj dwalen, mits gjj uwe voetstappen
zet in de mjjne; ik zal u voorgaan.» Hoe
innig dankbaar is die verdoolde nu zjjn
redder! Hjj herademt, zjjn moed hei leeft,
hjj beeft niet meer, hjj is gerust, maar te
vens hoogst voorzichtig zjjn gids niet uit
het oog te verliezen, en uitermate bezorgd
diens voetstappen te drukken. Deze zoo
ongelukkige maar thans geredde persoon
zjjn wjj lezer. Uit een diepen slaap
dat is, uit het niet zgn wjj genomen en
geplaatst in deze wereld. De wegen, die
wjj moeten bewandelen, zgn ons vreemd.
FEUILLETON.
Vervolg.)
Nu was mjjn eerste werk zooveel mogeljjk
onderzoek te doen naar het intieme leven van
den heer Blake en zjjn familie, en wat ik te
weten kwam was het volgende
Hoewel de heer Blake een man was die wei
nig aandaohc schonk aan huiseljjke zaken, werd
hjj toch telden buitenshuis gezien, uitgezonderd
in gevallen van groot politiek belangdan zag
men hem als spreker optreden voor zjjn kiezers.
Ofschoon men hem wegens zjjn voorkomen, po
sitie en grooten rjjkdom juist bjjzonder geschikt
zou achten voor de samenleving, bleek hjj daar
van niet alleen een afkeer te hebben, maar ging
zelfs zoover om te bedanken voor gezellige di
ners met zjjn meest intieme vriendenAlleen met
zgn politieke partjjgenooten wilde hjj wel eens
aanzitten.
Hjj scheen het gezelschap van dames te ver-
mjjden, want nooit, zelfs niet in de kerk, op
straat of bjj publieke amusementen had hij eene
dame bjj zich. Dit feit zou bij een rijken jongen
man hjj was dest jjds niet ver van de vjjfen-
dertig jaren zeker meer de aandacht getrok
ken hebben als men niet geweten had, dat hjj
tot eene familie behoorde, die wegens hare ex
centriciteit bekend was. Zgn vader, hoewel een
hartstochtelijk liefhebber van boeken, was steeds
onbeleefd jegens ieder, die den naam van Sha
kespeare noemde, zelfs tot op den dag van zijnen
dood wilde hjj in dien dichter niets voortreffe
lijks zien, dan een gelukkige wijze om woorden
bjj elkander te rapen. De oom van den heer
De weg naar ons huis, naar de plaats on
zer bestemming, de weg die ten hemel leidt,
is ons onbekend. Duizenden gevaren, als zoo
vele afgronden omgeven ons. De hartstoch
ten vallen ons aan, als zoovele roovers,
en dreigen ons met den dood. De booze
geesten achtervolgen ons als brieschende
leeuwen. Wie zal ons redden? Wie den
veiligen weg aanwjjzen Geen mensch is
hiertoe in staat, maar Gods eenige Zoon,
gedreven door eene matelooze liefde tot
ons, daalt uit den hemel neder, bekleedt
zich met de menscheljjke natuur, verlost
ons niet alleen uit den zondigen staat, waarin
wij geboren zgn, maar toont ons tevens
den weg, dien wij moeten inslaan om het
hemelsch vaderland te bereiken, en die weg
is Hg zelf: «Ik ben de weg.» Hem moeten
wij volgen, Zjjne voetstappen moeten wij
drukken, Zgn voorbeeld steeds voor oogen
houden om daarnaar onze schreden te rich
ten. Dit vergt de dankbaarheid. Immers,
is het eeuwig Woord des Vaders mensch
geworden uit liefde tot ons, om ons door
zgn voorbeeld den weg naar den hemel te
toonen, dan maakt hjj zich aan de zwartste
ondankbaarheid schuldig, die datgoddeljjk
voorbeeld niet zou willen volgen. Ook de
liefde vergt de navolging van Christus.
Wie zegt, dat hij in Hem verbljjft, moet
ook zelf wandelen, geljjk gene gewandeld
heeft. Naar het voorbeeld van Christus
moet hg geheel zgn gedrag, geheel zjjnen
levenswandel inrichten. Wat zou er van
ons zgn geworden, indien de deur des he
mels geopend, maar de weg, die daarheen
leidt, ons onbekend ware gebleven? Wij
hadden rondgedwaald in de woesteng dezer
wereld, als schapen zonder herder, den
wolven ten prooi. Maar nu is ons door het
voorbeeld van Christus de ware en onfeil
bare weg aangewezen, wij behoeven Hem
slechts te volgen. Hjj heeft u een voorbeeld
Blake droeg allen leden van de rechtbank en
wat daarmede in betrekking stond een onver-
zoenljjken haat toe, en zoo had ook zjjn groot
vader enkele sterk sprekende eigenaardigheden.
Zoo zou dus ook de beer Blake een sterke anti
pathie kunnen hebben bjj voorbeeld tegen vrouwen.
Toch had men mjj in het oor gefluisterd en die
dit zeide was een gewezen politieke collega van
hem, die met hem te Washington was, dat er
een tjjd was geweest, toen hjj zeer werd aange
trokken door mejuffrouw Eveljjn Blake, een nicht
van hem, die later zulk een schitterend huweljjk
deed met een rijken ouden Franschen edelman,
den Graaf de Mirac, dien zjj spoedig door den
dood verloor. Maar het was de moeite niet waard
daar verder over te spreken, want mevrouw de
Gravin was thans vrjj, en te New-York, en stond
klaarblijkelijk met haren voormaligen bewonde
raar niet in de minst vriendschappelijke betrek
king.
Ik herinnerde mjj nu de schilderjj, die ik in
de zitkamer van den heer Blake had gezien, en
vroeg of die dame eene brunette was, toen hjj
hierop bevestigend antwoordde, en er bjj voeg
de dat zjj van een zeer donkere type was, dacht
ik voor een oogenblik dat ik een uitgangspunt
had gevonden; maar liierover met Grjjce
sprak, schudde hjj lacheud het hoofd, en zeide
mjj dat ik dieper zou moeten duiken indien
ik de waarheid wilde opvisschen, die op den
bodem van dezen put begraven lag.
V.
Intusschen waren tot nu toe al onze pogingen
om eenige inlichtingen te verkrjjgen omtreDt
het lot van het vermiste meisje zoo goed als
vruchteloos geweest. Zelfs de advertentiën door
mevrouw Daniels geplaatst, hadden geen resul
taat opgeleverd. Ik begon dus reeds te wanhopen,
nagelaten, opdat gjj zjjne voetstappen zoudt
volgen. Christus doet als het ware gelijk
iemand, die een ander omhangen ziet met
een mantel, waarmede hg geen weg weet,
zelf den mantel aandoet, hem vooruitgaat
en leert hoe hjj hem dragen moet. Immers
de ziel bekleed met het lichaam, dien vlee-
scheljjken mantel, weet niet, hoe zij dien
dragen zal, en nu wordt bet eeuwig Woord
des Yaders zelf vleesch, neemt een lichaam
aan, en leert ons de wjjze, waarop wij ons
in en met ons lichaam gedragen moeten.
Met recht zegt dan ook de H. Bernardus:
«Ik bid u, broeders! en smeek u aller
dringendst, gedoogt niet, dat zulk kostbaar
voorbeeld u te vergeefs gegeven is, maar
maakt u daaraan geljjk.» Hg, die aldus sprak,
strekte hierin ook anderen ten voorbeeld.
Hg had den Heer Jesus, dat goddelijk
toonbeeld, steeds voor oogen, en bejjverde
zich zooveel mogeljjk in alles aan Hem
gelijkvormig te worden. Dit hebben alle
Heiligen gedaan. Tevergeefs ben ik Chris
ten, zeide de H. Malachias, indien ik Chris
tus niet volg. Een zeker Franciscanermon
nik, met name Joannes, had zulken eerbied,
zulke liefde voor zijn H. Vader Franciscus,
dat hg hem in alle» trachtte na te volgen,
overtuigd dat hjj op geene betere wjjze zjju
geestelijken vader eerbied bewjjzen en bljj-
ken zjjner liefde geven kan. De navolging
is het doorslaandste bewijs der liefde. Door
het streven der navolging, zullen wjj het
beste beantwoorden aan het doel der mensch-
wording van Gods Zoon. Immers, daarom
wilde God mensch worden, om als mensch
den menschen een voorbeeld te geven.
Er was een tijd, zooals wij lezen, dat
onderdanen hun koning in alles trachtten
na te doen. De Egyptenaren volgden hun
Koning na in alles, zelfs in dat, wat in
hem mismaakt was. De hovelingen van
Alexander den Grooten hielden hun
toen jnjjn moed plotseling weer werd opgewekt
door betgeen mij ter oore kwam omtrent de zon
derlinge en onverklaarbare houding van mevrouw
Daniël», gedurende deze dagen van onzekerheid.
Ik hoorde dit van Fanny, het aardige dienstmeisje
van den heer Blake met wie ik de kennismaking
had voortgezet, en begon mjjzelf af te vragen of
de zaak wel zoo hopeloos was als zjj scheen.
Als een geest zweeft zij door het huis,
zeide zij. Het is alsof zjj geen minuut stil kan
zjjn. Zij gaat onrustig van beneden naar boven
en van boven naar beneden en brengt ons in
eene angstige en gejaagde stemming. Zjj ziet
doodsbleek en hare handen beven, zoo dat zij
geen bord van de tafel durft nemen. En als
de heer Blake thuis is, dan schjjut het of zjj
steeds het voornemen heeft zjjn kamer binnen
te gaan, maar het gekst is dat zjj daar nooit
toe komt, doch voor zjjn deur op en neerloopt
en als een krankzinnige de handen wringt. Op
etn middag heb ik haar zelfs tot twee malen
toe de hand naar den deurknop zien uitstrek
ken, doch plotseling trok zjj de hand weer terug
alsof zjj bang was zich te braDden en gjj hadt
haar eens moeten zien wegsnellen, toen toeval
lig de deur openging en de heer Blake de ka
mer uittrad. Wat dat alles moet beteekenen
weet ik niet, maar ik denk er het mjjne van,
en als zjj niet krankzinnig is wel enz.
Met zulke feiten voor oogen gevoelde ik, dat
ik nog niet behoefde te wanhopen. Indien ik
een geheim aan het licht bracht, waarbjj een
man als de heer Blake was betrokken, dan zou
mjjn naam voor goed gevestigd zjjn. Eerst had
ik gedacht dat de gebeale zaak zich zou oplos
sen in gewone ontvluchting, een schaking of
zooiets.
Toen dus kort daarna Fanny mjj vertelde dat
de heer Blake een rjjtuig had besteld om hem
dien avond naar het liefdadigheidsbal te brengen,
hoofd op zjjomdat ook hg het deed in
de meening hem daardoor te zullen beha
gen. Deden zjj zulks om aan een mensch,
doen wij zulks om aan een God te behagen.
Christus is het volmaaktste toonbeeld, alles
is in Hem volmaakt. Wjj zgn zgue leer
lingen, wij zeggen Hem te dienen, tnaar
Hjj zegt tot ons«Zoo iemand mg dient,
hg volge mij, Ik ben de weg.»
Een hevige sneeuwstorm woedde Dins
dag op de bergen van de kantons Mont-
louis en Saillagouse in het arrondissement
Prades. Op het gebergte nabij de gemeente
Fourmiguères werden twintig paarden door
een windhoos opgenomen, in eene berg
kloof van honderd meters diepte geslingerd
en tegen de rotsen vermorseld.
Te Chalons en te Cosne zjjn twee
Israëlieten, die voordrachten wilden geven
ten voordeele van Dreyfus, door het pu
bliek uitgejouwd en mishandeld.
Het Congres der sociaal-democratenlte
Stuttgart is zeer rumoerig en vermakeljjk
geweest. Onder de sprekers was ook de
nieuwe afgevaardigde van Berljjn, de
advocaat Heine. Toen kg het woord nam
togen eenige socialistische dames tegen hem
op. Zjj beschuldigden hem van de socia
listische grondbeginselen overboord gewor
pen te hebben en Heine antwoordde, dat
zgn waardigheid hem verbood met helle-
veegen te redetwisten. Vuisten werden naar
hem uitgestoken en de vergadering vierde
een heksensabathMadame Z e t k i n e wilde
het woord nemen doch de vergadering was
zoo onbeleefd haar niet te laten spreken.
Openlgk werd door Be bel en andereu
gezegd dat een revolutie moest komen, om
dat zjj onvermjjdelijk was.
Het einde der vergadering werd gestoord
door het geschreeuw der vrouwelijke so
cialisten. Zjj maakten het zoo bont, dat zjj
op 't laatst buiten de deur werden gezet.
besloot ik hem te volgen, en zoo mogeljj'k te
ontdekken welke verandering er met hem zelf
of in zijne omstandigheden had plaats gehad,
om hem tot zulk een inbreuk op zjjn vaste
gewoonten te verleiden. Hoewel het niet vroeg
meer was, kwam ik toch nog een uur na den
eersten dans in de balzaal aan.
Er was een groote menigte menschen en reeds
driemalen had ik de zaal rondgeloopen voor ik
hem zag. Ik moet erkennen dat ik op dit oogen
blik min of meer teleurgesteld was want in
plaats van hem daar te zien, zooals ik verwacht
had, als het middelpunt van een bewonderenden
kring van dames en heeren, had hjj zich in een
hoek teruggetrokken, waar ik hem met eea oud
politicus hoorde spreken over de verdiensten en
zwakheden van zekeren Smith, die destjjds nogal
tweedracht in de partij veroorzaakte.
Als bjj alleen daarvoor gekomen is, dacht
ik, dan had ik beter gedaan tehuis te bljjven,
en wat met die aardige Fanny te schertsen. En
min of meer ontstemd bleef ik in zjjne nabjjheid
staan,en liet mjjn oog nog eens over de dames gaan.
Plotseling was het of mij het hart dreigdi
stil te staan, terwjjl op hetzelfde oogenblik de
stemmen achter mjj zwegen. Aan den arm van
een heer, klaarblijkelijk een vreemdeling, ging
eene dame voorbjj, in wie ik op het eerste gezicht
het portret herkende dat ik in de kamer van
den heer Blake had gezien. Eenige jaren ouder
dan toen haar portret was geschilderd, had haar
gelaat een zekeren uitdagenden trek aangeno
men, die genoegzaam verried dat de jaren niet
zoo volkomen gelukkig waren geweest alt zjj
waarschijnlijk had verwacht, toen zjj den ouden
Franschen Graaf de voorkeur gaf boven den
knappen Holman Blake. Althans die verklaring
gaf ik aan dien blik van verborgen hoon, die
uit hare donkore oogen straalde, terwjjl zjj naar
den hoek zag, waarde heer Blake stond,toen
