N I E I E Rotterdamsche Brieven. No. 40CO Dinsdag 8 November 18 ff 8. 23«t* barging. Verdwenen. BUITK i\ JiAJN' 1) België. Frankrijk. Duitschland. LïMSfHïtOBRUT. kfragBlaó voor cfl/ooró- on 3/uió-óCollanó. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. Voor het buitenland Afzonderlijke nummers Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. BUEEAÏÏ: St. Janstraat Haarlem; /1,10 «1,40 «2,80 «0.03 ttjmrawiB AGITE MA NOW AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN, Van 16 regels 50 Cens Elke regel meer7Vi Groote letters -worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS. 5 Novembtr1898. 'tis in den laatsten tjjd bier druk ge weest met de leziogende lange winter avonden geven daartoe dan ook gereede aanleiding. Vooral van «stichtelijke» lezin gen hebben mijn goede stadgenooten naar hartelust kunnen genieten. Vooreerst dan de lezing in het Verkooplokaal, gehouden door niemand minder dan den befaamden dominee Quast van Utrecht. Deze lezing ging natuurlijk uit van de Rotterdamsche afdeeling der Algemeene Protestantenver eeni- ging. Men had bovengenoemde zaal met voordacht gekozen, omdat ze eene groote schare kan bevatten; alle plaatsen waren bezet door zeker soort publiek, dat houdt van een hartig woordje en van werken met grof geschut. Daaraan heeft het dan ook bjj dominee niet ontbroken zjjn eer waarde verstaat de kunst om het Roomsche spook zoo griezelig mogelijk te laten rond spoken, zoodat de goê-gemeente ervan zat te rillen en te beven, ze behoefden er waarlijk niet voor naar «'t schellingkie» te gaan als er een «draak» vertoond wordt. Voor muziek was natuurlijk gezorgd: een Oranje-zangkoor gaf tusschen de bedrjjven door wat verademing door het zingen van eenige stukjes merkwaardig toch, dat kij zulke gelegenheden altjjd een Oranje kleurtje wordt aangebrachtmaar dat doet dan ook altjjd goed, het pakt! IJselijke tafereelen heeft dominee opge hangen van de Ultramontaansche gruwe len in Spanje, Italië, Oostenrijk, etc., 't was om kippenvel van te krjjgeneen bur gerjuffrouw was zoo «veraltreerd» van al die «narighedens,» dat ze «stjjf van 'r zelve viel,» vertelde een oud moedertje bjj 't uitgaan. Lang zoo zielescbokkend niet was de FEUILLETON. 33. Vervolg.) Ik geloof, zeide zjj zacht, eD het was of de herinnering aan al het doorgestane leed weer bjj haar opkwam, dat zij bet huis niet zjjn binnengedrongen om mjj te zoeken. Zjj had den gehoord dat gij zeer rijk waart en het ge zicht van de ladder die tegen het nieuwe bjj- gebouw stond, was voor hen een te groote 'er- zoeking. Ik geloof dat zij kwamen met het doel om te stelen, want eenige dagen te voren had den zjj de kamer tegenover uw huis gehuurd. Zjj hadden bjjna geen geld meer, en hoewel zjj nog wat verborgen hadden in den kelder van het oude huis in Vermont, durfden zjj de stad niet uitgaan om het te halen. Toch was mjjn broeder later wel genoodzaakt dit te doen. Tot hun groote verbazing zagen zjj mjj in uw huis. Zjj stonden op het dak van het bjjgebouw, en openden juist het blind dat ik voor het open raam had toegemaakt eenige minuten voor ik ter ruste ga, zet ik altijd een raam open toen ik uit mjjn stoel opstond, waarin ik bad zitten mjjmeren, het gas opdraaide en mjjn haar begon los te maken, waardoor zjj mjj natuur lek herkenden. Onmiddellijk lieten zij een zetter signaal hooren, dat ik helaas maar al te goed kende, en zij geboden mjj het licht uit te doen om veilig naar binnen te kunnen komen. In het eerst was ik te zeer ontsteld om over de gevolgen mjjner daad na te denken, en met een onbestemd idéé dat zij mjjn verbljjf hadden ont dekt en gekomen waren om mjjn raad of hulp te vragen, deed ik wat zjj zeiden. Onmiddellijk redevoering ter gelegenheid van de her denking der hervorming door dominee Groene weg en voor de leden van den Nederlandschen Protestantenbond. Dit was dan ook geen publiek om met de Turksche trom te bewerken; hier moest een fijn rbe- torisch schoteltje worden opgedischt. Dat ging dominee Groenewegen dan ook best afalleen was 't maar jammer, dat dominee de ingrediënten zoo wonderlijk dooreen haspelde 't had nu een vreemd smaakje gekregen. H uss in gezelschap van Calvijn en Luther, dat ging nog maar wat doen daarbij in 's Hemelsnaam Geert Groote en Thomas a Kempis? Ten slotte voegde spreker aan deze zonderlinge combinatie nog toe Gustaaf Adolf, Spinoza, Bach en Rembrandt. Is't wonder, dat de rhetorische delicatesse mis lukte Thomas a Kempis hand aan hand met Luther; het voorbeeld van kloostergehoorzaamheid en nederige onder werping met den oproerigen, boosaardigen monnik't Kan niet dwazer, (me dunkt iets voor Braakensiek). Toch heeft do minee eene groote waarheid verkondigd, eene waarheid als eene koe, die echter door L u t h e r-vereerders nog al eens wordt over 't hoofd gezien: Luther had zijn gebreken. Maar spreker haastte zich er bij te voegen, dat die gebreken meer nut hadden gehad dan de deugden van duizend anderen. En deze gebreken waren het middel ter be reiking van het schoone doel«eene nieuwe belichaming van de Christus-geestMen zou haast zeggen, dat hier het doel de middelen moest heiligen anders volgens de Jezuïetenhaters, een specifiek Jezuïetisch systeem Enfin, dominee had succes De heeren predikanten hebben in den laatsten tijd wèl hun best gedaan, hun ge hoor te stichten en te verlichten. Daar is nu b. v. dominee Sillevis klommen zij naar binnen en stonden hunne forsche gestalten voor mjj, spookachtig verlicht door het zwakke schijnsel van een ver verwjj- derde straatlantaarn. Wat verlangt gjj? vroeg ik, meteen stem, waarin ik r.auweljjks de mjjne herkende. Waarom komt gjj op deze wjjze in den nacht en door een venster, vjjftig voet boven den grond, bij mjj insluipen Zjjt gjj niet bevreesd dat men u zal betrappen en terugzenden naar de gevan genis, waaruit gjj zijt ontvlucht? Hun antwoord deed mjj het bloed verstijven, en bracht mij tot het besef, wat ik gedaan had door twee ont snapte veroordeelden toe te staan een huis bin nen te treden, dat niet het mjjne was. Wjj moeten geld hebben, en wij zijn voor niets bang, nu gjj hier zjjt. En zonder acht te slaan op mjjn schrik en ontsteltenis, vertelden zjj mjj zeer bedaard dat zij bjj mjj in de kamer zouden wachten totallesinhuis sliep, en dan zou ik onge- twjjfeld wel den weg wjjzen paar de zilverkast of wat nog beter was, naar de brandkast of waar bet ook was dat de beer Blake zjjn geld be waarde. Ik begreep dat zjj in de meening ver keerden dat ik dienstbode was, en liet hen eerst in dien waan. Maar toen zij mij, in een plotselinge uitbar sting van woede, omdat ik mjjn hulp weigerde, op zjjde stieten eu naar de deur liepen met het blijkbare doel om na»- beneden te gaan, ver gat ik in mijn ai.,;* alle voorzichtigheid en smeekte hun driDgend niemand in huis eenig leed te doen, omdat zjj in het huis waren jvan mjjn echtgenoot. Natuurlijk miste deze beken tenis hare uitwerking niet. Zij bleven staan, maar slechts om mij met vragen te overstelpen, tot dat zjj de geheele waarheid wisten. Ik kon geen grooter dwaasheid begaan hebben dan hen zoo in mjjn vertrouwen te nemen. Oogenblikkeljjk kwam bjj hen het Smith, die sprak over Jean deLabar- die, den apostaat óok een dankbaar onderwerp. Deze man, wiens wonderbare lotgevallen bepaald interessant zijn, had het ongeluk als zevenjarige, veelbelovende knaap te vallen in de handen der Jezuïe ten, die niet nalieten zijn talenten te ex- ploiteeren. Maar nu komt het wonderbare; als negen en twintig jarig man, priester en jezuïet geworden, maakte hij voor t eerst kennis met den Bijbel en met den H. Augustinus! D't had hij aan de Hugenoten te danken ook met de schoon heden van Calvijn's instituten maakten deze lieden hem vertrouwd en tengevolge van een en ander viel hij af en werd Calvinist? Volstrekt niet: Jansenist, wat den Hugenoten evenwel niet beletten hem tot hun prediker te beroepen. Na velerlei omzwerving te Genève aan geland, vertoont dominees held zich we derom in een allerwonderbaarst licht: bij ontvangt eene ingeving, die hem wederom den reisstaf doet cpvatten. Eindelijk ver schijnt deze dubbelganger van den wande lenden Jood ook in ons land, maar de oude, slimme Voetius, die toch z'n han den al vol had aan de Coccejanen, achtte dit nieuwe licht «gevaarlijk voor de kerk» waarvoor, dunkt me, dan ook wel re den was. Dominee vertelde nog veel meer van de wonderbare lotgevallen van zjjn held, maar 't is nu al opzienwekkend ge noeg. Die Jezuïeten toch 1 Altijd heeft men gedacht, dat ze zoo door en door doorkneed waren in de H. Schrift, natuurljjk met het doel die naar welgevallen te kunnen ver draaien en vervalschen, al naar 't in hun kraam te pas kwam en nu blijkt uit dominee's rede dat ze, na 22 jaar van Je zuïeten-exploitatie te hebben ondergaan, er nog geen letter van gelezen hebben 1 plan op om gebruik te maken van mijne ge- jjeime verbintenis met zulk een rjjk man, door mjj met zich te nemen en hem geld af te persen. De zilverkast en zelfs de brandkast werden betrekkeljjk onbeduidend in hun oogen. Thans was naar hunne meening een zaak, die bun wonderen beloofde, om mij te ontvoeren en met mjjn geluk tot inzet, met mijn echtgenoot te onderhandelen en z;ch zoo van belangrjjke som men meester te maken. Zjj wilden alle gevaar trotseeren om dit te beproeven. Maar hiertegen kwam ik tot hun groote verbazing in verzet, want zij konden maar niet beg-jjpen, dat er nog iets was waarop ik meer prijs stelde dan op" geld. Tevergeefs sprak ik hen van mijn liefde; tevergeefs dreigde ik dat ik hunne plannen en hun verblijf zou verraden. De goudmjjn, die zij stellig geloofden onverwacht ontdekt te hebben, belooofde te veel, om er zoo gemakkeljjk afstand van te doen. Gjj moet met ons medegaan, zeiden zjjindien niet gewillig dan met geweld, en tegelijk grepen zjj mjj aan, wierpen een stoel omver, en rukten een gordijn af, dat ik had vastgegrepen. Toen wilde ik hen toonen, dat ik mjj niet door mishandelingen van dien aard liet dwingen dat ik zelfs niet vreesde mjjn bloed te zien vloeien en dat zij slechts hun tjjd verbeuzelden, als zjj wilden beproeven mjj met geweld te ontvoeren. Ik bracht mijzelve de wond aan den arm toe, waarvan het litteeken zoo straks uwe aandacht trok. En dit maakte indruk ten minste in zoo verre dat zjj mjj niet meer aanraakten. Intusschen waren bedrei gingen, voornamelijk tegenover u, V8n dien aard dat zjj mij waarlijk beangst maakten, en ik ten slotte gevoelde dat mjj niets anders zou over blijven dan hen te volgen. Ik zocht eenige zaken bjj elkander, waarop ik den meesten prijs stelde, zooals mijn trouwring en een photografie van uzelven, mijnheer Blake, die mevrouw Daniëls Om zulke ontdekkingen te doen is eene scherpzinnigheid als die van Ds. Sillevis Smith onmisbaar! Geluk ermee! De koninklijke familie is uit Ostende te Laeken gearriveerd. Prinses Clementine is ongesteld en zal nog eenigen tijd in de badplaats verblijven. De Gravin van Vlaanderen is uit Parjjs te Brussel aangekomen. Volgens de Independance Beige heeft de persoonlijke dienstplicht nu kans om te worden voorgesteld. Na herhaalde gesprekken met dsn Koning en na raadpleging van verschillende opper- officieren, met name luitenant-generaal Re- nard, chef van den genenden staf, heeft, naar men zegt, de heer Vaudenpeere- boom, Minister van Oorlog ad interem, een wetsontwerp uitgewerkt, waarbij de plaatsvervanging door den persoonlijken dienstplicht vervangen wordt, met beperking daarentegen van den diensttijd tot acht maanden voor de infanterie. Het jaarljjksch contingent zou twintigduizend man worden. Te Parijs zijn Vrjjdag in het hotel «Ürouot» aan den Boulevard des Italiens, de meubelen verkocht van de bureaux van Cornelius Herz, den Panama-zwende laar, onlangs in Engeland overleden. Zij hebben 5000 franks opgebracht. Sommige Parpsche bladen verzeke ren, dat de instructie tegen kolonel Pic- quart is gesloten en dat er termen zijn gevonden om dezen officier niet te vervolden en hem uit zijn gevangenis te ontslaan. Het Ministerie van oorlog heeft evenwel verklaard, dat nog geen beslissing in de zaak-Picquart genomen is. Tusschen Duitschland en Turkjje is eene overeenkomst gesloten waarbjj keizer W i 1- helm sultan Abdul Hamid de onaan- zoo goed geweest was mjj te geven ik zette mjjn hoed op, deed mjjn mantel aan, en zeide dat ik met heu mede zou gaan omdat zjj dit van mjj vorderden. Ik had de kracht en den moed niet hen langer te wederataan. Zelfs toen gjj onverwacht voor mjjn deur stond, gaf mjj dit niet de geringste hoop. Wat zou het baten of ik het geheele huis in opstand bracht Mjju zoo tiouw bewaard geheim zou er door worden ontdekt, en het leven van mjjn echtgenoot er zeker door worden in gevaar gebracht. Bovendien moet wij wel bedenken dat zjj mijne naaste bloed- verwanten waren, dat ik hen dus moeiljjk kon verraden, tenzjj zij bepaald een misdaad wilden begaan. Voor de meeste vrouwen zou het zeker een moeilijke laak zjjn geweest uit Ret venster te ontvluchten, doch mjj viel dit zoo moeieljjk niet. Zooals gjj weet, ben ik vrjj wel in het wilde opgegroeid, eu eeD ladder van veertig voet af te dalen, was voor mjj betrekkelijk een kleinig heid. Maar wat mjj moeieljjk viel, wat ik ver- sehrikkeljjk vond, was mg'n voeten zwaar als lood en wat mjj bjjaa krankzinnig maakte dat was, dat ik losgerukt werd van een leven van stillen vrede, om terug te keeren naar eene om geving vol zonde en bederf. Ea dit was de oorzaak dat ik, op straat gekomen, een poging deed om te ontvluchten. Ik slaagde et in mij uit de banden van mijo vader en broeder los te rukken en de poort te bereiken die bjj uw huis behoort doch daar zag ik de oogen van hem, wiens ongenoegen ik 'net meest vreesde, mjj gestreng van de andere zijde aanzien. Met schrik bedenkende dat hjj nooit geweten had en nooit mocht weten, dat ik zoo lang mot Lem in hetzelfde huis had gewoond, jjlde ik terug en viel weer in de armen van mannen, wien ik zoo juist ontvlucht was. (Wordt vervolgd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1898 | | pagina 1