No. 4058
Maandag 12 December 1898.
23ste Jaar
$)ag6laó voor zfflooró- en SCtiió-eJCollanó.
Verdachtmaking.
Meisjesdroomen.
15 U IT K N L A N I)
■\i)
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
f 1,10
1,40
2,80
0,03
HfeN
*e»'T°w zitterK"
Duitsohland.
Spanje.
Frankrijk.
lIw
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het baitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschjjnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
MAIN 'JXEN DRlJv
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 16 regels50 Cents
Elke regel meer7'^,»
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
HooJdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale Publicité Etrangère
AGIÏE MA NON AGITATE Q. L. DAUBER Co. JOHN., F.JONES Succ., Parts 31 lis Faubourg Montmartre.
Het is gewoonlijk dezelfde staatkundige
richting, die jaarljjks bij de behandeling
der Begrooting van Justitie in de Tweede
Kamer de Regeering meent te moeten on
derhouden over haar beleid uit rechterlijk
oogpunt. Dat beleid wordt immer van die
zijde afgekeurd en dit nog wel zoo streng,
dat er al heel weinig goeds van onze jus
titie overblijft. De woorden cklasse-justi-
tie> en dergel jjke vernemen wg wel niet
meer, maar de smadelijke en beleedigende
toon, waarop de sociaal-democraten ge
woon zjjn te spreken van de rechterlijke
macht, is nog dezelfde gebleven van voor
korten tgd.
Als wij hierop wijzen, doen wjj dit om
in het licht te stellen, op welke manier
de sociaal-democraten propaganda trachten
te makén voor hun zaak. De heeren
Troelstra en Van der Zwaag we
ten, dat bij ons volk het rechtsgevoel niet
sluimert. Zjj weten, dat niemand zou kun
nen dulden, dat in ons land daden van on
rechtvaardigheid werden gepleegd. En
ook weten zjj, dat de minste twijfel aan
het rechtmatige van een gewezen vonnis
velen in opstand brengt tegen degenen,
die geroepen zjjn om dat vonnis te vellen.
Nu doet zich het geval voor, dat de
Leeuwarder Rechtbank een drietal perso
nen tot zware gevangenisstraffen heeft
veroordeeld, omdat zjj schuldig worden
geacht aan de veel besproken inbraak te
Britsum. Te recht of ten onrechte mee-
nen sommigen uit de omgeving dier per
sonen, dat zjj de inbrekers niet kunnen
zjjn en anderen zich aan het feit hebben
schuldig gemaakt. Doch de rechterlijke
autoriteiten willen daarvan niet weten,
omdat volgens hun oordeel bet vonnis
juist is geveld, en de gebroeders Bo-
g e r h u i s wel degelij k de sch uldigen zjj n
Wjj, die vertrouwen hebben in de rech
terlijke macht, ook al erkennen wjj dat
ook rechters kunnen dwalen, stellen ons
tevreden met de verzekering, dat de ge
broeders Hogerhuis schuldig zjjn
vooral na het herhaald rechter] jjk onder
zoek in deze zaak. In ons oog staat de
justitie bjj ons te lande zoo hoog, dat zjj
geen partjjdig vonnis zal vellen en ook
dat zjj haar ongeljjk zou erkennen, wan
neer later gebleken was, dat de rechter
lijke aut riteiten zich hadden vergist. Wjj
twijfelen er geen oogenblik aan, dat alles
zou worden aangewend om de thans ge
detineerden voldoening te geven, wanneer
het later onderzoek had aan den dag ge
bracht, dat zjj niet schuldig waren. Tot
nog toe heeft ie Nederlandsche justitie
F EU1LLETO N.
25.
{Vervolg).
Het meisje beefde. Zóó had zjj hem niet meer
hoorcn spreken sinds den tjjd, waarop hjj haar
voor 't eerst had leeren kennen. Zjj waagde
het niet, hare blikken op te slaan, en onvast
klonk hare stem, toen zjj antwoordde
uO neen, niet het minste I#
Waarom zou zjj ook bevreesd zjjn, wanneer
hjj zjjne hand om de hare klemde
In zjjne stem lag weer die teederheid, welke
haar vroeger zoo had aangegrepen. Nu. in de
ure des gevaars, was Valerie voor hem weder
het zorgelooze kind geworden, dat hjj uit 't
noodweer gered bad, dat de armen om zjjn
hals had geslagen, toen zjj bij hem zat op het
voortsnellende paard.
«Gig zjjt een moedig meisje, een echtsolda-
tenkind fluisterde hjj liefdevol.
Na weinige «ogenblikken was het gevaar ge
weken. Velen, welke reeds naar den uitgang
gcsVw-md waren, keerden terug en hernamen
iinnne plaatsen zjj, die waren opgestaan, gingen
zeide u n •kchts een onnoodig alarmgeroep?//
koet haa wion het n*et weini8 moeite ge-
M ej u ffro'uEleonora gerust te stellen,
vrouw.// ert, u zjjt een moedige jonk-
Max Beaufort had 'a meisjes tand weer
geen reden gegeven om aan hear onpar
tijdigheid te twijfelen of zelfs baar onbe
vangenheid te verdenken, en wij scharen
ons dus iu de zaak-Hogerhuis met
volle overtuiging bij hen, die het rechter
lijk vonnis willen doen eerbiedigen.
Maar de gebroeders Hogerhuis zijn
partijgeuooten van de heeren T roei stra
ea Van der Zwaag tn vaudaar wel
licht hun bijzondere belangsie'ling in het
lot der veroordeelden. Nu er zich twijfel
heeft voorgedaan aan de rechtvaardigheid
van het vonnis, achten deze heeren zich
in de eerste plaats geroepen om dien twij
fel te versterken en beproeven zjj hetbe-
wjjs voor de onschuld der gebroeders H o-
g er huis te leveren. Zulk eene agitatie
kunnen wij niet overeenbrengen met den
eerbied, dien wij aan de justitie zjjn ver
schuldigd. Indien het duidelijk was ge
bleken, dat andaren zich hadden schuldig
gemaakt aan de bewuste inbraak, zouden
ook wij niet in gebreke blijven om ons
te scharen bij hen, die oin recht vragen,
maar het tegendeel is gebleken. Hat nader
gerechteljjk onderzoek heeft tegen de ge
vangen broeders nog bezwarender getui
genissen opgeleverd dan reeds bekend wa
ren, terwjjl geen aanwijzingen omtrent de
schuld van anderen aan den dag zgu ge
komen.
Waar dit nu vaststaat, is het in ons oog
eene opzettelijke beleediging van de rech
terlijke macht om aan te dringen op ver
nietiging van het vonnis der gebroeders
Hogerhuis. Er kan hier evenmin sprake
zijn van misverstand als van verkrachting
van het recht. Voor beide vermoedens be
staat geen schijn van grond. Alleen moed
willige verdachtmaking is het dus, wan
neer men aan onze justitie van de Ho
ger huis-zaak een grief maakt. Iu niets
hebben de rechters zich de minste fout te
verwijten en het aandringen op herziening
van het vonnis heeft dau ook geen ander
doel dan om de rechterlijke macht bjj de
groote menigte in een slecht daglicht te
stellen.
De sociaal-democraten speculeeren op
de zucht van de menigte naar schandaal.
Zjj weten, dat naast het gevoel van recht
vaardigheid bjj het volk zich ook de on
deugd der schandaalzucht gemakkelijk laat
opwekken. En van deze beide eigenschap
pen tracht de sociaal-democratie partjj te
tfekken ter bevordering van hun zaak.
Alles wat tot nog toe hoog en verhe
ven was, trachten de sociaal-democraten
neer te halen. Met den godsdienst zijn ze
begonnen door dien belachelijk te ruaken
en als nutteloozen ballast aan het volk
voor te stellen. Het koningschap wordt
losgelaten, toen hij bemerkte, dat geen gevaar
meer te duchten viel. Lachend wendde zich
Valerie nu tot Dallas
Waarom noemt gjj mjj moedig? Ik heb
nooit vrees gekend."
//Ik beefde aan al mijne ledematen,// riep
de Gravin, //ik begrijp niet, hoe gij zoo rustig
kondt blijven zitten met het kalmste gezicht
ter wereld."
//Zjj is een echt soldatenkind, Nelly,// her
haalde Max met zichtbaren trots.
Hoe klopte 's meisjes hart bjj die woorden
Gravin Eleonore echter scheen wrevelig ge
stemd. Zjj was bljjde, toen het stuk ten einde
was.
//Zjjt ge nu tevreden, dat we naar huis kun
nen terugkeeren plaagde haar Max, terwjjl hjj
Valerie hielp bjj het aantrekken van haar mantel.
„Ja en ik ben verheugd, dat Lawford
hier niet tegenwoordig is geweest, zoodat
„Als w« hier nog laDger staan te praten,//
aldus onderbrak haar de officier, wieu deze
wending van het gesprek verdroot, zal mevrouw
Langley opgernst worden en gaan denken.dat
wjj baar nichtje hebben weggetooverd. Zjjt gjj
gereed, Nelly
//Ja, ja. Gjj, soldaten, wilt allea zoo spoedig
klaar zien. Mjjn God, dat gaat immers niet."
Een weinig gekrenkt verliet de Gravin ein
delijk hare loge. Max volgde haar aan Valerie's
arm. Men bracht het jonge meisje naar hare wo
ning terug daarna rolde het rijtuig naar het
westeljjk gedeelte der stad, waar mevrouw Beau-
fort woonde.
a» Zeker yóór den herfst zal Vnlerie met L*w-
door hen ook voortdurend bestookt, zg het
dan meestal in bedekte termen. Bet leger
vindt in de sociaal-democraten de vinDigste
vijanden. De maatschappelijke loestanden,
gelijk die in den loop der jaren werden
gevormdachten zij van nul en geener
waarde. Ea nu moet de rechterlijke macht
het ontgelden.
Waren het voorheen de politie agenten
op de straat, die door de volgelingen der
sociaal-democratie werden gemolesteerd, in
den laatsten tijd is het de justitie-zeif, op
wie de laagste aanvallen zijn gericht. Juist
in hetgeen de justitie het meest te tref
fen is, haar strikte rechtvaardigheid en
onbaatzuchtigheidondervindt zjj van de
zijde der sociaal-democraten de laaghar-
tigste beschuldigingen. In den naam der
vrijheid en van het recht werpt men met
slijk naar de rechters en tracht men de eer
der justitie hier te lande te bezoedelen.
Op deze wijze trachten nu onze sociaal
democratische Afgevaardigden hun partij
te dienen. Men zon er de schouders over
kunnen ophalen en het gesnork der sociaal-
democraten kunnen nemen roor wat het
is. Maar men mag niet vergeten, dat on
kruid veel sneller opwast dan het goede
zaad en dat de woorden, die in de Kamer
door sociaal-democraten werden gespro
ken, door de volgelingen als de grootste
wjjsheid worden beschouwd en tot grond
slag worden genomen voor de propaganda
in het klein.
Daarom zouden wjj het eene verstandige
daad noemen van den Voorzitter onzer
Tweede Kamer, indien hij aan de sociaal
democraten het woord ontnam, indien zjj
bij hun redevoeringen overgingen tot be
leediging van Staatkundige en maatschap
pelijke instellingen eu van de personen,
die daaraan volgens hun geweten en over
tuiging hun beste krachten wijden.
Het gaat toch niet aan, dat in de Volks
vertegenwoordiging de rechterlijke macht
wordt beschimpt en gehoond. De rechten
van den Afgevaardigde van het volk zijn
onbeperkt. Het volk-zelf wil, dat de Over
heid wordt geëerd, want het kan geen
ontzag hebben voor personen die iu hun
qualiteit door de Volksvertegenwoordigers
worden gesmaad.
De vrijheid van spreken behoort in ons
Lagerhuis te worden beperkt. De leden
behoeven geen slot op den mond te heb-
1 ben en zg moeten de bevoegdheid bezitten
om werkelijk gegronde cr tiek te oefenen
op het Regeeringsbeleid. Maar het gaat
t' ch te ver, wanneer die bevoegdheid wordt
misbruikt tot verdachtmaking en beschul
diging.
Hier komt nog bjj, dat het optreden
ford gahuwd zjjn, begon de Gravin, terwijl zij
zich in de kussens van het rijtuig liet terug
vallen.
„Valerie zal wel verstandiger wezen Lawford
zal misschien een goede echtgenoot voor haar
zijn en al hare weuschen bevredigen. Maar of
zjj zich gelukkig zal gevoelen Als hjj de man
barer keuze was dan, ja dan
Max Beaufort bevoud zich met zjjne schoon
zuster alleeD, iets dat zelden placht te gebeu
ren toevalligerwijze spraken zjj wederom over
Valerie Herbert en baar aanstaand huwelijk
met Asthon Lawford. De officier htd namelijk
een brief van mevrouw Eanshaw ontva-gen,
waarin de laatste vroeg, of het werkelijk, waar
was, dat de kleine, lieve Valerie eene harte-
lcoze coquette was geworden.
vlk wil maar hopen, dat het meisje uwe liefde
niet gewonnen heeft" aldus sloot mevrouw
Fanahaw haar brief, //want n bent er waar
lijk: de man niet naar, om gelukkig te leren
aan de zijde eener lichtzinnige coquette.//
„Gelukkig? neen,// mompelde hjj in zich
zeiven. //De vrouw, die ik mjj tot echtgenoote
zal verkiezen, moet ik niet alleen kunnen be
minnen, maar ook kunnen achten Helaas, ware
ik slechts bij machte mjjne verkleefdheid aan
Valerie uit mjjn liait te rukken. Doch dat is
me onmogeljjk! Zij i» een deel van aaijn eigen
ik, en ondanks mij zeiven zal ik haar liefheb
ben tot mjjnen laatsten harteslag.//
Nog stond hjj peinzend daar, toen de kamer
dienaar Asthon Lawford aankondigde. Men be-
groette den nieuw/aangekomene 0p de harte-
Igkste wjjze, en gravin Leonora wiet weldra
van die lieden in de Kamer een beslist
nadeeligen invloed uitoefent op den eer
bied voor het gezag. Tegelijk met de ge
ringschatting van den godsdienst bij een
deel van ons volk, is de eerbied voor het
gezag verzwakt en wordt dit in de hand
gewerkt door de wijze, waarop bedoelde
Kamerleden maenen hun mandaat te moe
ten vervallen. Nu weten wij wel, dat de
Overheid niet in staat is om het volk te
gebieden respect te hebben voor het ge
zag, evenmin als de godsdienst met ge
weld mag worden opgedrongen, maar toch
kan de overheid eischen, dat door Kamer
leden dat gezag niet moedwillig wordt
aangerand en bespot.
Gelijk wjj zeiden, moest de Voorzitter
de afbrekende critiek der sociaal-demo
craten in de Kamer niet langer dulden,
en, wanneer hij thans de macht niet be
zit om daaraan een einde te maken, dan
zou het naar onze meening overweging
verdienen om het reglement van orde der
Tweede Kamer te herzien en er eene be
paling in op te nemen, welke het ver
dacht maken van onze Staatkundige in
stellingen verbiedt. Dat reglement van
orde werd samengesteld in een tijd, toen
men nog niet vermoedde, dat in onze Volks
vertegenwoordiging mannen zouden wor
den opgenomen, die hun bevoegdheid mis
bruikten tot het plegen van smaad en hoon.
Een vorige maal juichten wg het toe,
dat bg de behandeling der Staatsbegroo-
ting gelegenheid was om het algemeen
Regeeringsbeleid te bespreken, maar wij
hadden natuurlgk niet op het oog de schan
delijke verdachtmakingen, waaraan de soci
aal-democratische Afgevaardigden zich de
afgeloopen week hebben schuldig gemaakt.
Wij kunnen bij deze gelegenheid geen
auderen wensch uitspreken dan dat de
kiezers in de districten die tbans door
een sociaal-democraat in de Kamer zijn
vertegenwoordigd, bg eene volgende ver
kiezing het maudaat zullen toevertrouwen
aan mannen, die niet in verdachtmaking,
maar in opbouwende critiek hun kracht
zullen vinden en alzoo werkelijk de be
langen zullen dienen, die hun bg hun af
vaardiging naar het Haagsche Binnenhof
zijn opgedragen.
Eenige in Duitschland der Kerk vijan
dige bladen, hebben het lafhartige plei-
zier te spotten met den nieuwen voor
zitter van den Rijksdag, graaf Bellen
strem, en wel omdat de Graaf geheim
kamerheer is van den Paus en een voor
vechter van diens wereldlijk gezag.
wes het toeral, was het list het gesprek
op Valerie Herbert te brengen. Men kon het
Lawford aanzien, dat hjj norsch en wrevelig
gestemd was.
«Waarom zjjt u zoo slecht geluimd vroeg
de Gravin plotseling op den man af. „Valerie
heeft u toch geen blauwtje laten loopen, toou
gjj haar om 't jawoord vroeg?//
Hjj kleurde, toch luidde zjju antwoord vrjj
kalm
//Neen, want ik heb haar in 'i geheel nog
niet gevraagd, maar het is mij nu duidelijk,
dat, ofschoon ze mjj niet ongenegen scbjjnt,
ik haar eerst op alle mogeljjke en onmogelijke
wjjzen mjjne liefde moet bewjjzen. Maar er is
niemand, die zich zoo lang als een speelbal
laat gebruiken van ellendige meisjesgrillen
De Gravin lachte heimelijk.
//Inderdaad,// antwoordde zjj langzaam, //zjj
speelt hare rol van coquette werkelijk meesterljjk.//
„In alle geval wil ik haar eindeljjk eens
gaan duidelijk maken, dat ik niet laDger raar
haar pjjpen wil dansen.//
„Ik raad u echter aan, het meisje niet al te
ruw te behandelen. Zij bezit een ijzeren wils
kracht en is zóó verwend, dat ik werkeljjk be
gin te gelooven, dat zjj niet weet, hoever de
grenzen van eene ernstige levensbeschouwing
zich uitstrekken.*
«/Zeker, ik heb haar te lief om haar bittere
verwjjten voor de voeten te werpen, maar
ik ben geen schoolknaap. Ik hoop evenwel haar
hart en hare hand spoedig te verwerven. Wjj
zullen zien.//
Toen Asthon Lawford eenige oogenblik ken
In het Centrum, tot welke partij graaf
Bellenstr e m behoort, lacht men recht
hartelijk met de afgunst en den nijd die de
vijanden van het Pausdom ten toon sprei
den. Enkele bladen zijn boos, omdat kei
zer Wilhelm in zijn troonrede niet ge
sproken heeft over den dood van prins
Von Bismarck, terwijl de Keizer zelfs
over allerlei nesterijen sprak.
De Duitsche Rjjksdag heeft Donder
dag zijn bureau geconstitueerd. Tot vice-
presidenten werden gekozen de conser
vatief dr. V o n F r e g e en de afgevaar
digde Schmidt van de vrijzinnige volks
partij. Singer vereenigde zestig stem
men op zich, een afgevaardigde had op
Ahlwardt gestemd.
De uitslag van de verkiezing van acht
secretarissen wordt Maandag bekend ge
maakt. Tot quaestoren werden benoemd
de afgevaardigden Rintelen en Münch.
De President herdacht verschillende
overleden afgevaardigden en hield daarop
eene warme lijkrede op Von Bismarck
die door de afgevaardigden staande werd
aangehoord en van alle banken werd toe
gejuicht. De socialistische afgevaardigden
hadden bg den aanvang der rede de zaal
verlaten.
De eerstvolgende zitting van den Rgks
dag heeft Maandag plaats. Dan komt on
middellijk de begrooting aan de orde.
De Amerikanen zullen, na het sluiten
van de vredes-voorwaarden, den Spanjaar
den teruggeven de op Cuba, Portorico en
de Philippgnen aanwezige kanonnen en
munitie. Voorts zullen de Amerikanen zorg
dragen, dat de Spanjaarden, die op de Phi-
lippijnen door de inboorlingen gevangen
wotden gehouden worden vrijgelaten en
ze op hun kosten terugsturen, terwijl de
goederen die de geestelijkheid op de Phi-
lippijnen heeft, haar zullen worden gelaten.
Maar de Amerikanen hebben geweigerd
den Hertog van Veragau, den nakomeling
van Columbusde inkomsten die hij uit
Cuba kreeg, verder te betalen.
Wanneer de vredesvoorwaarden getee-
kend en door de Cortes en het congres ge
ratificeerd zijn, zullen de beide landen diplo
matieke agenten benoemen en zal er on
derhandeld worden over een handelsverdrag.
Woensdag hebben de vrouwen in Frank
rijk gebruik kunnen maken van hun kies
recht om Rechters te kiezen voor de han
delsrechtbank. Men had meer belangstel
ling verwacht voor deze quaestie die de
vrouwen onmiddellijk raakt.
De vrouwen hebben zich echter zeer on
verschillig getoond en haar invloed is bg
de stemming niet merkbaar geweest. In
enkele arrondissementen heeft geen enkele
vrouw de moeite genomen zich op de kie
zeressen-lijsten te laten inschrijven en in
vele andere hebben slechts een paar vrou
wen hare stemmen uitgebracht.
Slechts in het arrondissement waar de
dames de la Dalle resideeren hebben de
vrouwelijke kiezers zich goed geweerd.
later vertrokken was, wendde zich de Grarin tot
haar schoonbroeder met de woorden
„Die arme man Valerie behandelt hem toch
inderdaad zeer slecht.//
„Och watHjj is een groote praalhans, die
met zjjn geld alles denkt te kunnen koopen!*
riep Max toornig uit.
Het is inderdaad geen dagelijksch werk,
eenbrief te schrijven, waarin men iemand
ten huweljjk vraagt Dat ondervond Astbon
Lawford.
Hoeveel brieven hjj al verscheurd had, was
moeiljjk te zeggen reeds den geheelen middag
bad bjj voor zijn schrijflessenaar doorgebracht,
vóórdat hjj er ia slaagde zjjne gedachten behoor
lijk ten papiere te breDgen. Maar eindelijk
kwam hjj hiermede toch klaar, en zond zjjn
bediende met den brief naar mevrouw Langley's
woning.
Valerie was juist van de wandeling terug
gekeerd, toen haar het schrjjven gewerd. Zij
stak den brief ongelezen in haar zak, om met
hare vriendinnetjes,welke haar vergezeld hadden,
nog wat te kunnen keuvelen.
Eerst na verloop van ongeveer een uur was
zjj alleen, en met bevende vingeren verbrak
zij het cachet. Langzaam las zjj den brief, nu
verbleekend en naar adem hijgend, dan vuur
rood en de lippen op elkander geklemd. As
thon Lawford deed zich iu dit huwelijksaan
zoek meer ats een man van uiterst fjja gevoel
kennen, dan waarvoor Valerie hem gehouden
had. Hjj smeekte haar, de zjjne te worden en
verzekerde haar. dat hjj haar grenzeloos lief-
