N I E W fi
HDagSlaó voor &Sooró* on SLuió-óCollanè.
Een onverdacht getuigenis.
No. 4085
Zaterdag 14 Januari 1^99
23ste Jaargang,
Zijn Zwanenzang.
BUIT K N L A N D.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderljjke nummers, i
Dit blad verschjjnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
/1.10
1,40
2,80
0.03
Van 16 regels50 Cem
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS.
Wij lazen onlangs in een buitenlandsch
dagblad over de Zusters van barmhartig
heid de volgende herinnering, welke over
waard is in wjjder kring openbaar gemaakt
te wordente meer omdat dit getuigenis
komt van een zijde, vanwaar wel eens an
dere woorden omtrent dergeljjke onder
werpen worden vernomen. Wjj lazen dan
het volgende:
Ik heb over deze Bruiden des hemels niet
altijd zóo gedacht als tegenwoordig. Ook
mjj was de moderne gedachtengang niet
vreemd, die hen als schepsels beschouwde,
welke «hun roeping gemist hebben.» He
den echter beken ik dat elk dezer ver
schijningen in mjj een gevoel van innige
vereering opwekt. De verandering van deze
mijne inzichten had plotseling plaats en
wel op de eenvoudigste wjj ze die denk
baar is.
Op zekeren keer bezocht ik een armen
schrjjver -collega, die doodeljjk ziek lag in
een ziekenhuis. Hjj lag in de algemecne
ziekenzaal, en mjj kromp het harte ineen,
toen ik den armen vriend in deze zieken
huis-atmosfeer aanschouwde. De zieke vriend
echter schikte zich in zijn lot.
Daar werd plotseling ons gesprek on
derbroken; want één der Zusters trad op
den zieke toe, om hem het voorgeschreven
geneesmiddel toe te reiken. Nooit in mjjn
leven zal ik de liefdevolle, bijna gelukkige
uitdrukking vergeten, welke zijn vaal aan
gezicht, dat reeds geteekend wa3 door den
dood, bij den aanblik van deze verschijning
aannam. Toen de Zuster na eenige troost
volle woorden wederom was heengegaan,
fluisterde mjjn zieke vriend mjj toe: «Deze
Zusters zjjn Engelen, wezenlijke Engelen.
Wanneer ik des nachts niet slapen kan,
dan zie ik hen daar, midden in de zaal,
breien en waken, en dan gevoel ik mjj ge
lukkig, want ik weet dat vol liefde en barm
hartigheid een oog gevestigd is op ons,
arme zieken. God moge hen zegenen!»
FEUILLETON.
9. (Vervolg.)
„Voor ongel«kkigen zeker,// viel Maud hem
in de rede.
„Ja natuurlijk, daarmee verontschuldigen de
vrjjpostigen zich altijd Ongelukkig .zjjn
de armen het alleen
Deze toespraak bracht een donkeren blos op de
wangen der zieke. Marackzy bemerkte het, op
kalmer toon vosr hij voort:
„Ik was vol medelijden, daarom heb ik h».ar
uit ons beider naam iets voor die weeskinderen
gegeven
//Ah, was het voor kinderen?// vroeg zjj met
nadruk. „Wat moet het droevig zijn, hen te zien
ljjden Men zo» zjjn leven geven om hun één
laat te besparen Kindertranen dringen door
tot in het moederhartEn toch, wat zijn
zjj nog te benjjden, de ouders, die hunne kin
deren mogen behouden, al moeten zij ze ook
vaak bedroefd zien. Ach, die lieve zwakke schep
seltjes, ze zjjn zoo spoedig terneergeslagen zjj
worden ons zoo licht ontnomen 1
En weer dacht Maud aan haar lieveling, dien
ze niet had mogen koesteren en vertroetelen met
kracht verzette zjj zich tegen deze droevige
herinnering, die haar reeds zoovele tranen had
afgeperst, nogmaals verhief zjj met moeite hare
stem.
//Stenio,* zeide zjj, //gjj moest voor die kin-
Sinds dezen droeven winter-namiddag
begou ik belangstelling te koesteren voor
deze heilige vrouwen overal, waar ik hen
bij hun verheven werk zag, toonden zjj zich
als voorbeelden van een plichtsbetrachting,
welke met niets kan worden vergeleken
omdat die plichtsbetrachting inderdaad alles
overtreft, wat door een mensch kan wor
den gevorderd of verwacht, en dat wel zon
der aanspraak te maken op belooning of
dankzjj volgen en gehoorzamen louter
het gevoel van liefde, en dit gevoel van
liefde vervult hen in de hoogste mate met
zelfverloochening.
Daar bestaan ongetwjjfeld ook verhe
vene voorbeelden van plichtsbetrachting,
buiten de kloosterzusters-orden. De voor
name dames, die in den oorlog de gewon
den en gekwetsten verplegen die doch
ter van een Engelsch geestelijke, die vóór
eenige jaren op het eiland der melaatschen
rondreisde om aldaar zich te wjjden aan
de verpleging van deze ongelukkigen
die kapitein van een Duitsch schip, die bjj
het woeden van een storm alles in het
werk stelde om de passagiers te redden,
en dan onder hoera-geroep op zjjn Keizer,
met zijn wakkere manschappen in den die
pen schoot der wateren verdween - die
geneesheeren, die bjj besmetteljjke ziekten,
met verachting van hun eigen leven, zich
toewjjden aan de behandeling van de zie
ken, zooa's in den jongsten tjjd de genees
heeren in het pest-hospitaal van de stad
Weenenzjj allen zjjn stralende toonbeel
den van verheven menschenliefde. Maar
geen van deze enkele voorbeelden evenaart
de toewjjding en offervaardigheid der kloos
terzusters, die, gebonden door den strengen
kloosterregel, de verpleging van zieken zich
tot taak gesteld hebben. Stil, rusteloos en be
scheiden leven en sterven zij daar heen, bjj-
na onopgemerkt; en toch hebben zjj het ver-
bevensteen hoogste volbracht,wat menschen
volbrengen kunnen, een triomf van de
eeuwige liefde in dit aardsche dal van jam
meren en zonden, een zegepraal van het
dertjes iets doen meer nog, dan gjj reeds
gedaan hebt, indien het u te zwaar valt, lieve
man, vraag ik het u in naam van onzen engel,
dien wij verloren hebben Hjj zal geluk
kig zija, als hij ziet dat wij de arme kindertjes
weldoen t
Uitgeput zonk Maud in de kussens terug en
snikte luid. Stenio en Daisy waren verschrikt
opgesprongen.
„Lieve Maud, ik zal uw wensch vervullen
alles wil ik voor u doen zou ik u iets
kannen weigeren En het valt mij niets
moeieijjk Mjjn tegenzin, mjjn moedeloosheid,
alles zal ik overwinnen, ik zal spelen, ik beloof
het a
„Weer verscheurde een hevige hoestbui Mauds
borstzjj had te veel van hare zwakke krachten
gevergd. Na een oogeublik echter fluisterde zij
terwjjl zjj Marackzy's hand aan haar brandend
voorhoofd bracht
//Heb dank, lieve Stenio. Luister, niet alleen
voor de kinderen, maar ook voor mjj zult gij
spelen Sedert lang heb ik u niet meer
gehoord O, ik weet wat gjj aanstonds
zeggen wilt? Gjj wilt voor mjj alléén spelen, gjj
wilt mjj een genot schenken, dat vorsteljjke
personen tevergeefs hebben afgesmeekt, niet
waar Doch zóó verlang ik het nietNeen,
te midden der toejuichingen, onder de gespan
nen blikken det duizenden betooverde toehoor
ders wil ik u hooren, wil ik uw roem genieten!
Dit zal mjj aan de dagen herinneren toen ik
jong, krachtig en vol hoop wal toen alles
mjj toelachte
Opnieuw orerstemde een snjjdende hoest hare
goddelijke in den mensch, een bewjjs voor
den adel van de menschelijke natuur, wan
neer zjj gelouterd wordt door het geloof
en door de liefde.»
Wat hier over de Zusters van barmhar
tigheid gezegd is, kan gezegd worden over
alle onze Katholieke zieken-zusters. Vraag
het aan lieden, die uit ondervinding kunnen
spreken; zjj zullen u de heerljjkste loftui-
l' tingen op onze Liefdezusters, die zich met
de opvoeding der jeugd en het verplegen
van zieken bezig houden, verkondigen.
België.
Het Nieuws te Brussel deelt mede, dat
de eerste lijst van inschrijving waarmede
gisteren was begonnen, om Z. H. den Paus
eene som geld aan te bieden, zeven duitend
vijj honderd en vijftien franks bedroeg.
Te Aalst hebben de Liberalen, So
cialisten en Daensisten een anti-katholiek
verbond gesloten.
Frankrijk.
De Regeering der Fransche Republiek,
heeft, bevreesd voor het uitbreken van on
lusten te Parjjsaan de spoorwegmaat
schappijen gelastom het noodige mate
rieel gereed te houden tot het vervoer van
troepen naar de hoofdstad. Het garnizoen
te Atrecht moet tot vertrek gereed zjjn. Ook
in andere garnizoenssteden van het Noorden
zjjn bevelen gegeven om op het eerste be
richt marschvaardig te zjjn.
Italië.
Te Campobasso heeft zich eene 103-ja
rige weduwe, MariaCherchitelli ver-
giitigd. Deze oude zelfmoordenares heefteen
briefje achtergelaten, waarin zjj de drjjf-
veer harer wanhopige daad opgeeft. Daar
zjj niet meer van het leven genieten kon
en verplicht was altjjd te zitten daar hare
beenen het lichaam niet meer dragen kon
den, had zjj een einde aan haar leven ge
maakt. Zjj was zes maal gehuwd geweest
en heeft 16 kinderen gehad waarvan nog
twee in leven zjjn. Op haar 70ste jaar trouw-
j de de thans zoo vreeseljjk omgekomen vrouw
voor de zesde maal.
bartstoohteljjke woorden. Stenio ging naast het
ledikant zitten, nam de dooreohjjnende, verma
gerde hand der ljjderes in de zjjne, en terwjjl
hjj er een vurigen kus op drukte, sprak hjj
angstig en met tranen in de oogen
„Lieve Maui, vermoei u toch niet
ik zal doen wat gjj verlangt Gjj weet
niet, hoe gelukkig ik ben, nu ik, ten koste
van zoo weinig moeite, u zooveel genoegen kan
verschaffen
Zjj knikte met het hoofd, een engelenlach speel
de om haar mond, en haar oogen straalden weer
van geluk, Nog hield zjj Stenio's hand in de
hare en zoo sluimerde ze in.
VII.
De geheele muzikale en nieuwsgierige „beau-
monde// van Dieppe was in de concertzaal der
„Bains-Chauds// vereenigd. Er heerschte eene
tropische hitte en de in het wit geklcede dames,
opgetooid als voor een hofbal, spreidden als
zoovele schitterende vlinders hunne bontgekleurde
waaiers uit en bewogen ze ongeduldig heen ,en
weder.
Sedert eenige dagen was Maud naar het „hotel
des Bains-Chauds// in de door hare zuster be
woonde vertrekken overgebracht. Daar wachtte
zjj in de grootste spanning het oogenblik af,
waarop zjj den Stenio van voorheen wellicht
voor het laatst zou hooren. Een paar dagen wa
ren sedert die moeieljjke verhuizing verloopen,
zeiden wjj in die korte tusschenpoos scheen
de hoop op Stenio's schitterend succes, de ver
wachting welke zjj van zjjn succes koesterde,
Volgens de Vossische Zeitung moet
Z. H. de Paus voornemens zijn de uitgaven
van den Heiligen Stoel zooveel mogelijk
in te krimpen. Door het afnemen der St.
Pieterspenning en de aanzienljjke offers,
welke Z. H. Leo XIII zich heeft getroost
wegens de wjjzigingen in de Pauseljjke
buitenlandsche politiek, ter bescherming
van kunsten en wetenschappen, ter onder
steuning van arme kerken en geesteljjken,
g6esteljjke instellingen en vereenigingen
enz. zijn de gewone inkomsten niet toe
reikend gebleken. Het vaste kapitaal is
dus moeten worden aangesproken.
Er zal nu naar getracht worden de St.
Pieterspenning weer te brengen op zjjn
vroegere hoogte van 3 a 31/» millioen frank»
en als dat niet mocht gelukken, zal op uit
drukkelijk bevel van Z. H. op verschillende
takken van dienst bezuinigd moeten worden.
DuitBeMand.
Keizer Wilhelm heeft een onderhoud
gehad met prinsH erbertvonBismarck.
Graaf Guido Henkei von Don-
nersmarck is in den prinsenstand ver
heven.
Gisteren-ochtend heeft de Keizer in de
nieuwe garnizoenskerk te Potsdam een gods
dienstoefening bijgewoond, naar aanleiding
van het vijftigjarig jubileum van den Kei
zer van Oostenrjjk als chef van het naar
hem genoemde regiment garde-grenadiers.
Na den dienst voerde de Keizer het regi
ment naar het park van het paleis, waar
parade gehouden werd. Uit naam van kei
zer Frans Jozef overhandigde de Oos-
tenrijksche luitenant-veldmaarschalk Von
Steininger medalje-linten voor de vier
vaandels van het regiment en verschillen
de medaljes voor de officieren. Daarna las
kolonel VonSchwartzkoppen, de com
mandant van het regiment, een eigenhan-
digen brief van keizer Frans Jozef voor;
ten slotte hield de Keizer nog een toespraak
de muziek speelde de volksliederen od er
gingen hoeraatjes op voor de beide Keizers.
Keizer Wilhelm heeft aan kolonel Von
Schwartzkoppen de Pruisische kroon
orde, tweede klasse, verleend.
De zaak-Dreyfus.
De heer DeEeinach en de administrateur
en de directeur van de Siècle zjjn door mevrouw
Henry tegen 27 Januar voor het Hof van
een ommekeer te brengen in haar zwakken toe
stand.
Zjj herkreeg nieuwe krachten en bracht het
op den bewusten dag zoover, dat zjj met weinig
hulp den afstand aflegde, welke hare slaapkamer
van het salon dichtbjj de concertzaal scheidde.
Nu lag zjj daar op een rustbed uitgestrekt, zjj
wilde getuige zjjn van het succes, dat haar ge
liefde man wachtte, zjj wilde hare trotsehe droo-
men verwezenlijkt zien
Van af het oogenblik, waarop Marackzy som
ber en bleek voor het publiek optrad, waarop
hjj de eerste aecoorden aan zjjn geliefd speeltuig
ontlokte, heerschte er een ademlooze, plechtige
stilte.
Stenio scheen niets te zien, niets te bemerken
van hetgeen om hem heen veorviel, hjj volgde
slechts den demon der muziek, die hem in
duizelingwekkende vaart medevoerde. Hjj ging
als het ware op in de stukken, die hjj dien
avond ten beste gaf. Nu eens plooiden zich zjjn
lippen tot een bitteren glimlach en straalden
zjjne oogen met een ongekend vuur, dan weer
scheen hjj te luisteren naar de taal, welke het
instrument tot hem sprak, naar die geheimzin
nige, zoetvloeiende taal Zjj sprak hem
van eindeloos geluk, van feesten, roem en schat
ten van het bljjde herstel zjjner dierbare
Maud 1
Langzamerbend echter trok een schaduw boven
zjjn hoog voorhoofd samen zjjn oogen
werden somber en dof, de allegro's, de luchtige,
opgewekte harmonieën gingen ongemerkt in diepe
droevige klanken over.
(Slot volgt.)
iiil
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
AGITE MA NON AGITATE.
l
loeKOn
