NIEUWE 2hoêlaó voor <3tooró~ en 3£uió~<JCollanó. 2 Recht door zee, A'o. 4138 Vrijdag 17 Maart 1899 &3at$ Jaargniig. Onthuld. BUITKiNLAJN 1), Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. c 1,40 Voor het buitenland 2,80 Afzonderljjke nummers0.03 Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. BUSEAIJ: St. Janstraat Haarlem; Van 16 regels50 Cem Elke regel meer71/» Groote letters worden berekend naar plaatsruimte* Di e as t aa nb iedingen 25 Cents per advertentie a Contant Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS. Onder dezen titel wijst <De Zoomop •en paar Katholieke bladen die hier te lan de aansturen op het woord tvrije kwestie.» Omdat ook wij in de «vrije kwestie» niet graag met molentjes zien draaien, achten wjj zoo'n AmericaDisme al even gevaarlijk als onze Confrater uit Bergen op Zoom en wij laten .hier gaarne zjjn artikel volgen waar hjj zegt «Het ljjdt geen twijfel, of, tot vóór «enige jaren, toen «en nieuwe richting zich ken baar maakte, die met veel lawaai een soort maDgeolie van wetenschap en kennis voor gaf na te houdenwaren de Katholieken het in de meeste kwesties ééns. Zeker in de hoofdkwesties. En er was geen twist hoegenaamd. Toen kwam de «nieuwe richting» en de verdeeldheid begon. Eerst meest over de kieswet. Toen over den dienstplicht. Men begon nu niet met te verklaren, dat de persoonlijke dienstplicht niet streed met •enig Katholiek beginsel. Dat kwam eerst veel later. Men ging behendiger te werk. Men noem de enkel den kamp tegen den persoonlijken dienstplicht «ontijdig». Een fraai woord. Zuiver opportunisme. Later zou men het ronduit zeggen, toen zei men met slimme taktiek de bekam- ping is «ontjjdig». Toch werd op het Katholiek program de persoonlijke dienstplicht geplaatst in 1897. Maar men nam zich van zekere zjjde vóór, zich daaraan niet te houden. Het bleef in de oogen dier broeders een «vrjje kwestie.» Het program was «worst». Men wilde nu eenmaal ministerieel we- zcD, ministerieel vóór alles, dat stond vast. Zoo kwam het op stemmen aan over de beruchte wet. In naam, daar de Katholieke belangen zoo prachtig gered waren door zekere vrijstel lingen, die rechtuit gezegd niet meer dan het allernoodigste gaven en niemand FEUILLETON. {Vervolgd Daar kwam een deurwaarder binnen, die de rechters voorafging, en met bevende stem de antwoorden op <le verschillende vragen oplas. Al deze antwoorden waren bevestigend en met algerneene stemmen gegeven. Van verschillende kanten in de zaal barstten hier kreten tegen los, die echter terstond door den President onderdrukt werden. Amaury Van Charlery werd binuengeleid en de President las hem de uitspraak van de recht bank voor. De veroordeelde luisterde, zjjn gelaat was som ber en in zjjn oog schitterde een zonderling vuur. Hjj stond plotseliDg op en riep uit ffHeeren, eenmaal zult gjj aan God rekenschap moeten geven, van de uitspraak, die gjj zooeven zult doen.// Toen viel hjj weer op de bank neer, ten prooi aan een hevig zenuwtoeval, waarop een toestand van geheele bewusteloosheid volgde. De voorzitter sprakhet doodvonnis nit en zeide, dat de voltrekking er van plaats zal hebben op het plein Eoquette. De burchtgraaf, die nog niet tot bewustzijn gekomen was hoorde niets van dit vonnis en hij werd ommiddelljjk nadat de zitting geSin- digd was, in den gevangen wagen gedragen, die hem weer naar zjjne cel terugbracht. kouden meevallen, daar niemand ze an ders verwacht had, i n n a a m daarvan heette de Wet nu verder voor Katholieken,* van Ka tholiek standpunt,» niet verwerpelijk.'t Was nu een «vrije kweetie» geworden Alsof de persoonlijke vrijheid geen be ginsel ware Alsof tot de beginselen niet meer behoo- ren de knotting van de brutale Staatsal- macht, de decentralisatie tegenover den Al- Staat der Socialisten Maar dien weg wil men, schijnt het, op 1 Dit alles echter mag niet gezegd wor den, want dan begint het geducht te spoken Dan komt direct de «Christelijke liefde» waarschuwen, en wij heetenliefde loos Toch willen wij het rechtuit zeggen. Rechtuit zeggen, dat het wegdoezelen der Katholieke beginselen en opvattingen, het meedraaien met alle ministerieele winden ons, als Katholieken, ergert en dat wij er met klem tegen protesteeren. Hoe minder Staat, hoe beter. Hoe meer persoonljjke vrijheid, hoe beter. Eet plan-Coolen was hiervan eene uiting. Vandaar, de algemeene meening der Katholieke Pers, die dit idee luide prees en toejuichte, is er ons borg voor, vandaar de vreugde over het plan-Coolen in de Katholieke streken en de Katholieke bladen. Dr. Schaepman was van éeneandere meening en heeft zjjn opvatting met zeer onbeduidende redenen tegen den heer Coo- 1 e n verdedigd, leder was daarvan getuige. Zeer wjjselijk is bjj op polemiek niet in gegaan. Dit neemt echter niet weg, dat ieder het spel doorschouwt. Men begiot maar houtweg met te decre- teeren dit of dat is geen Katholieke kwestie, eu dan is men verder vrjj om te zeggen, wat men wil. Deze Amerikaansche taktiek is verderfe lijk, ea stichtte reeds verderf. Wie geen voe ling wil houden met de meening der over- groote meerderheid der Katholieken XXII. Een nog vrjj jong man, van eene hooge ge stalte en met harde en door de zon gebruinde gelaatstrekken had met onafgebroken aandacht de lange zittingen vau dit treurig proces gevolgd. Hjj was voortdurend kalm, men zou haast gezegd hebben, onverschillig gebleven geen spier van zjjn gelaat had bewogen, toen de gansche zaal aan eene geweldige ontroering ten prooi was. Deze man was Lorenzo Mattioli, de moorde naar van den markies Van Sassenage. Na de uitspraak verliet hjj aanstonds de ge rechtszaal, en eenmaal buiten gekomen gaf hjj lucht aan de vreugde, die zjjn hart doorstroomde, en met vluggen tred liep hjj door de straten, waar de lantaarns reeds aangestoken werden. Hjj had het gevoel van iemand, die van eene vreeseljjke onrust bavrjjd is. Sedert den dag vau den moord, had Lorenzo, eooals tusschen hen overeengekomen was, om geen achterdocht op te wekken, de burohtgravin niet meer gezien. Hjj had in de de bjjzonderheden nagegaan van nu. ua.oi^k onderzoek van den dood van den marines en hjj had in stilte gelachen over de vreeseljjke vergissing van het gerecht. Den dag dat hjj las, dat ook de burchtgra vin in staat van beschuldiging gesteld was, greep hem eene hevige ontroering aan. Als dit bericht waarheid behelsde, vreesde hjj zeer, dat Vanina zich verraden en alles aan hat licht bren gen con. Daarom nam hjj raeds maatregelen om niet w i 1, daar hp, zijn verleden getrouw, in alles wil stemmen met de Ministertafel, hij late ons tenminste vrij, te herinneren, dat wij een Katholiek program hebben, en in dit program beginselen te lezan. Met dit program nu is persoonlijke dienst plicht en leerplicht niet te rijmen. Hierin paste echter volkomen het stelsel C ooien, als een middel om aan den geha- teu persoonlijken dienstplicht te ontkomen. Dus er is hier niet enkel sprake van een verschil van meening, maar wel degelijk van Katholieke beginselen,want hetUtrecht- sche program was een beginselen-program der Nederlandsche Katholieken. Doch dr. Schaepman houdt zich daar niet aan, en dit moet worden goedgepraat. Goedgepraat nu zeker ook reeds bjj voor baat, dat een paar Katholieken gaan stem men vóór leerplicht en vóór de tjrannie die de gemeente zal verbieden vrijwilligers te werven Welnuhet moge hard klinkenmaar wij zeggen het nu ook zonder een blad voor den mond te nemen dat is stootend, dat is verderfelijk. Waar gaan wjj heen, als wjj één voor één de beginselen prjjs geven, die te Utrecht werden aanvaard Kwam men dan enkel te Utrecht bijeen om een mooie speech van dr. Schaepman te hooren en door woordenspel begoocheld te worden Als daar de Katholieke beginselen niet werden uitgesproken, waar vinden wjj die dan?? En als zij daar wèl werden uitgespro ken, waarom brokkelen wjj ze dan één voor één af, als ze in de praktgk moeten worden gebracht Dit is eene taktiek, die de toekomst in gevaar brengt. Wij hebben recht hierop te wijzen. Wie niet eerlijk en ruiterljjk Utrechts pro gram wil volgen zegge hetmaar dit geknoei zijn wij moede. Wij begrijpen, dat wjj zullen moeten hoo- bjj ket eerste dreigende gevaar de grenzen over te gaan. Zoo bracht hjj drie dagen in den grootsten angst door. Toen bjj eindeljjk den vierden mor gen met koortsaohtige hand het eerste het beste dagblad openvouwde, las hjj de tjjding, dat de burchtgravin van alle rechtsvervolging ontsla gen was. Hjj herademde, als een man, wien een steen van het hart gewenteld wordt. Toch was hjj niet gerust, voor hij met eigen ooren het doodvonnis tegen Am&ury had hooren uitspreken. In allerjjl bracht hjj het bericht hiervan aan Vanina, die, wetende, dat het vonnis dieu avond uitgesproken zou worden, zenuwachtig in hare kamer op en neer liep, en elk oogenbtik door het raam keek, of zjj Lorenzo nog niet zag komen, zooals hjj haar dien morgen zelf geschreven had. Op dit oogenblik werd er op bjjzondere wjj- ze tweemaal tegen hare deur getikt. Zjj maakte terstond open en Lorenzo, die door de tuindeur was binnengekomen, welke Vanina des middags reeds geopend had, verscheen op den drempel en met een van helsche vreugde stralend gelaat riep hjj op zegevierenden toon uit Alles is afgeloopen 1 de moordenaar is veroordeeld I en bjj deze woorden barstte hjj in een spottenden schaterlach uit. Zoo, was het eenige, wat de gewezen zan geres hierop doodsbleek ten antwoord gaf want al stelde het vonnis tegen Amaury uitgesproken haar ook gerust over haar eigen lot, zij huiver de, toen zjj de veroordeeling van een onschul dige vernam, van den vader van haar kind, dat yoor de oogen der wereld nu voortaan de doch- ren van het «orakel van Bergen-op-Zoom» en andere goedkoope aardigheden meer. Maar duizenden in Nederlands Katholieke kringen zullen het met ons eens zijn. Ons is een steen van het hart na d«ze waarschuwing. Laten wij de mannen der ministerieel- opportunistischepolitiekhun bekomst geven. Wjj willen Katholieke politiek. Trouw aan het program geen praatjesvan niemand.» Duit8chland. Ludwig Bamberger, die de journa listiek als zijn lievelingswerk beschouwde, is op 76-jarigen leeftjjd te Berlijn aan de influenza overleden. Wel was hjj al sedert lang aan 't sukkelen en had hij eenige jaren geleden eene lichte beroerte gehad, wat hem echter niet belette anders dage- ljjks in den Thiergarten, in welks nabjj- heid hij woonde, te wandelen en nog tot zijn laatste ziekbed letterkundige bijdragen voor de pers te leveren. Zjjn laatste werk is het hoofdartikel geweest, dat hjj den lsten Maart in de Volkszeitung schreef, waarin hjj zichzelf en zjjn politieke vrienden verdedigde tegen het verwjjt, door een klein zielig weigerachtige politiek in 1880 ver hinderd te hebben, dat het rjjfe Samoa door financieele middelen in bezit kreeg. Onlangs baarden nog zjjn artikelen in de Nation over de Gedachten en Herinneringen van Bismarck veel opzien. Precies vjjftig jaar geleden moest de jonge journalist Bam berger, wegens deelneming aan den op stand, als politiek vluchteling naar Zwit serland de wjjk nemen. Later woonde hjj in Engeland, België' en Nederland en ten slotte tot 1863 als bankier te Parjjs, van waar hjj als vermogend man na de amnes tie in zijn vaderland terugkeerde om hier weer als publicist eu politicus bjjna onaf gebroken werkzaam te zjjn tot 1893 be hoorde hjj tot het Parlement als een van zijn sieraden, tegeljjk uitmuntende als re denaar en als schrijver. Vooral op oeco- nomisch gebied was hjj als vrjjhandelaar en verdediger van den gouden standaard «en bekend en invloedrjjk man. fljj heeft waarljjk zjjn tjjd niet in ledig- ter van een grooten misdadiger zou zjjn. Begrjjpt gjj wel, hernam Lorenzo, dat, als ik er geen goede orde opgesteld had, de oude gek u netjes zou beroofd hebben van alles, wat hjj bezat, om het aan liefdadige instellingen en andere gestichten te vermaken. Nadat ik hem driemaal mjjn dolk in het hart gestoken had, terwjjl hjj nog sliep, zoodat hjj, zonder het zelfs te merken van het leven in den dood overging, begon ik zjjne papieren te doorzoeken, om te zien, of hjj ook een testament gemaakt had, zooals gjj dacht. Ik had nog geen kwartier ge zocht; of ik legde de hand op een aanteeken- boekja, een soort van dagboek waarin tusschsn verschillende aanteekeningen ook zjjn laatste wil gesohreven was. Ik rukte er deze vervloekte bladzjjde uit, maar in mjjn haast is er een stuk vau het blad aan bij; ren zitten op dit waren deze woorden te lezen Ik vermaak. En juist dit stnkje papier is een der meest onwederleg- bare beschuldigingen tegen den veroordeelde geweest 1 Zoo heb ik, zonder het zelf te willen, op bjjzondere wjjze in mjjn eigen belang ge werkt Ik vreesde echter nog, dat het ware testament, want dat uit het aanteekenboekje scheen slechts eene copie of een ontwerp te zjjn, bjj een notaris zou berusten. Maar nu zijn er reeds twee maanden sedert den dood van den markies verloopen. Bovendien zjjne alle notaris sen door het gerecht ondervraagd, zoodat wjj er zeker van kunnen zjjn, dat het vermogen van den ouden snaak ons toebehoort, deugdeljjk en goed aan ons komt of liever aan nw kind. de eenige erfgename van haar ondoom (Wordt vervolgd,} EIIIIIÜÏT. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem 1,10 AGITB 3SA HOW AGITATE. PRIJS DER ADVBRTENTIEN. 39. s

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1899 | | pagina 1