No. 4140.
Maandag 20 Maart 1899.
23ste Jaar
Li Li
ïïagölaó voo
en Suuió-éCollanè.
Een ongelukkig wetsvoorstel.
Onthuld,
BU I T JS JN L A j\ 1)
BU8EAÜ: St. Jansstraat. Haarlem.
Spanje.
Amerika.
België.
China.
Duitschland.
frankrijk.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlemf 1,10
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,40
Voor het baitenland 2,80
Afzonderljjke nummers 0,03
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
C
AGITE MA NON AGITATE
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 1—6 regels50 Cents
Elke regel meer7^f,
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale Publicité EtTu. qère
G. L DAUBEfyCo. JOHN., F.JONESSux., Pans 3lit*Fuibourg Montmartrt.
Het fioancie 1 beleid van onzen Minis
ter van Financiën werd in den jongsten
tijd druk besproken. Aanleiding daartoe
gaven de voorstellen, door hem gedaan om
s lands inkomsten te vermeerderen. Alson-
vervalscht liberaal mocht de Minister niet
denken aan inkrimping der uitgaven, aan
hesparing van overbodige weelde bij de
Departementen van zijn co'lega'smaar
moest hij integendeel die opdrijving der
lasten van den Staat goedkeuren en boven
dien zorgen dat de noodige gelden er
kwamen.
Dat was voorwaar geen eenvoudige taak,
vooral uiet, omdat de wijze, waarop door
hem aanvankelijk de belastingheffing was
geregeld, niet toelaat, dat aanzienlijke ver
hooging der inkomsten uit de belastingen
wordt verkregen.
Bp het opmaken der Stnatsbegrootirg
voor dit jaar bleek dan ook, dat geen even
wicht was te verkrijgen tusschen de in
komsten en uitgaven. Vandaar 's Ministers
voorstel om den accijns op wijn en gedis
tilleerd te verhoogen. Door verschillende
onvoorziene omstandigheden verbeterde
echter de financieele toestand zoodanig, dat
de Minister tot groote voldoening van
velen de voorgestelde accijnsverhooging kon
intrekken. Dit laatste zal in 't bijzonder
den Minister zeer aangenaam ziju geweest,
omdat daardoor ook de grief verviel, dat
hij de Begrooting sluitend moest maken
door nieuwe heffingen voor te steil- n.
Toch tan den Minister het verwijt niet
ontgaan, dat bjj voortdurende toeneming
van 'a lands inkomsten door hem onvol
doende is gelet op de omstandigheid, dat
de uitgaven in nog sterker mate vermeer
derden. Den belasting-specialiteit mr.P i e r-
so n had zulk» niet mogen overkomen.
Maar grooter lout op ziju zoudenregis-
ter is het nieuwe voorstel dat hij heeft
ingediend tot navordering van Vermogens
belasting. De Minister is bij dit ontwerp
uitgegaan van de onderstelling, da de Ver
mogensbelasting op schrikbarende wijze
wordt ontdoken, hetgeen volgens hem zou
blijken uit de opgaven voor de Successie
belasting, die door da erfgeuamen van de
betalers der Vermogensbelasting worden
gedaan. Het bleekdat de opgaven voor
de Successie-belasting dikwijls niet in over
eenstemming waren met die voor de Ver
mogensbelasting. A s eenige oorzaak daar
van beschouwt de Minister valsche opgave
voor laatstgenoemde heffing gedurende nist
minder dan de vijf laatste levensjaren van
den overledene.
De Minister heeft met die onderstelling
FEUILLETON.
31
Vervolg.)
Gaë'an was wanhopig bjj begon te gelooven,
dat de poging om te ontsnappen mislukt was.
Toch bleef bjj nog eenige oogenblikken staan.
Wjjl hjj echter niets hooide, verliet bjj zijn post,
aan eene smartelijke teleurstelling ten prooi,
maar vast besloten later in den nacht nog eene
laatste poging te wagen.
Hjj was nog nauwelijks een kwartier vertrok
ken, toen eensklaps de deur, waarvoor hjj zoo
lang had staan wachten, openging en de stem
van den gevangenbewaarder gehoord werd, die
zeide
Mijnheer de vrjjheer, zijt gjj daar?
Niemand antwoordde.
Hjj i» er niet, hernam de gevangenbe
waarder, terwjjl hjj zich tot een man wendde,
die hem volgde maar ik had hem ook gezegd,
om acht nur hier te zijn en het is nu reeds
over negenen
/v'er?*»te, inspectie, waardoor wij zoo'n kost
baren tijd en -diben. Maar vlucht toch
maar, mjjnbeer de bu.chtgraaf, vlucht toch, gjj
zjjt vrjjGjj emmert u toch Dog al de
mlichtingen, die iV-*u gegeven heb?
Ren rjjtuig wach u on den weg naar Amiens
op tien pas van Je h verg//Het witte Paard.»
tiaar ga dan toch.
En Amaury Van Charlery bij den arm ne-
eene groote fout begaan. Hij mag natuur
lijk de meening zijn toegedaan, dat de door
hem uitgevonden belastingheffing aanlei
ding geeft tot ontduiking en valschheden.
Deze meening zal voor hem zelve natuur
lijk niet bijzonder vleiend wezen, maar hij
kan niet geheel ongegronde vermoedens
hebbendat er velen zijndie den fiscus
trachten te misleiden. Daar is echter wei
nig aan te doen wanneer de wet op de
Vermogensbelasting die bedriegers niet
s'ratbaar stelt.
't Is echter minder te doen om de men
sehen, die te weinig belasting hebben be
taald, te straffen voor hun vergrijp dan
wel om van hen of hun erfgenamen voor
de schatkist te krijgen wat er nog van te
halen is. En daarom stelt de Minister voor
die ontduiking der Vermogensbelasting
geen strengere strafbepalingen voor, maar
verklaart hij, dat, wanneer er ontduiking
is geweestdoordien de opgave voor de
Successie-belasting hooger is dan die voor
de Vermogensbelastingde erfgenamen
moeten bloedeD.
Wat heeft de Minister echter voorbij
gezien Dat er voor het verschil tusschen
Vermogens- en Successiebelasting honder
den andere redenen kunnen wezen dan de
oneerlijkheid van den erflater. Wij kunnen
die hier niet alle opsommen, maar wijzen
slechts op de groote wisselingen, waaraan
de aanzien'ijke vermogens door lal van oor
zaken onderhevig zijn. Het is volstrekt
geen zeldzaamheid, dat de eigenaars van
groote vermogens op eenige tienduizen
den guldens na hun bezit niet kunnen op
geven. Het zal dan ook tot de buitenge
woonheden behooren, wanneer de opgaven
voor Successie eu Vermogensbelasting
overeenstemmen.
Doordien de Minister hier uitsluitend
denkt aan tekortkoming, ot liever oneer
lijkheid aan de zijde van den belasting
betaler, welke oneerlijkheid door niets be
wezen wordt, en vervolgens die beweerde
oneerlijkheid als basis aanneemt voor de
betaling eener boete door andere menschen
dan die de oneerlijkheid zouden hebben
gepleegd, begaat bij eene fout, welke des
te grooter is, omdat zij voortvloeit uit
'8 Ministers eigen belastingwet.
Het is niets meer dan eene fictie, wan
neer de Minister aanneemt, dat met de
Vermogensbelasting is gesmokkeld, i: dien
de opgave voor de Successiebelasting hoo
ger is. De Minister handelt hier met de
belastingschuldigen, gelijk een rechter zou
doen, indien deze een beschuldigde toe
voegde «Gij zijt een moordenaar! Bewijs
mij, dat ge geen moord hebt bedreven.»
De beschuldigde zon daarop den rechter
mend, stiet hij hem driftig de straat in en sloot
toen de deur achter hem toe.
Toen Amaury van den gevangenbewaarder
het plan ter ontvluchting, dat zjjne vrienden
voorbereid hadden, vernam, stortte hjj tranen
van vreugde en hoop. De ontroering, die hem
aangreep, was zoo hevig, dat zij elke beweging
in hem scheen veilamd te hebben, en dat hij
zich als 't ware werk'u'gljjk door den gevan
genbewaarder had laten leideD, door een aantal
gangen en langs omwegen, die deze uitgekozen
had, om niet door andere bewakers ontmoet
te worden. Maar toen hij buiten de muren van
dit vreeseljjk verblijf was, toen hjj het licht
der lantarens zag schitteren en het woelige
leven der groote wereldstad in de verte hoorde,
toen hij de friesche buitenlucht voelde, kwam
hij weder tot zich zeiven en hjj begon recht
uit te loopen, terwijl hjj als een kind in de
straat rondsprong.
Na een kwartier zoo rondgeloopen te hebben,
waarin zjjne eerste vervoering van vreugde wat
bedaard was, vertraagde hij den pas, toen bleef
bjj staan, alsof hjj zijne gedachten wilde ver
zamelen om beter over zjjn tegenwoordige toe
stand na te kunnen dei ken.
Eensklaps hervatte Amaury zjjn snellen loop
door de modderige en eenzame straten.
Het weder was koud en somber de kille
Novemberwind joeg de wolken in woeste vaart
door het luchtruim eu bjj tu9schenpoozen viel
de regen in stroomen neder. De weinige voor-
bjjgangers verhaastten den tred door den neer
vallenden regen en rukwinden, die door de
straten gierden.
kunnen toevoegen «Ik heb nieD te be
wijzen, maar u moet bewijzen, dat ik een
moord op mijn geweten heb!»
Hier komt nog bij, dat behalve deze
omkeering van den bewijslast de Minister
iemand beschuldigt, die zich niet meer
verdedigen kan, omdat hij reeds is over
leden. Het geval komt dus ongeveer hier
op neder, dat van een overledene zijn erf
genaam moet trachten te bewijzen, det
de eerste geen dief is geweest
Wat zegt men nu van zulk eene wet
geving Men zou haast gaan denken dat
de Minister vóór de samenstelling van dit
wetgevend product een lesje was gaan ne
men in de logica bij den Leidschen hoog-
leeraer Bolland, die zoo ongeveer ge
woon is om de orde der dingen om te
koeren en dit als de hoogste en nieuwste
wjjsheid uit te kramen. Hoe anders kan
de Minister er dan toe gekomen zijn om
wetsontduiking te gaan constateeren, waar
•l ïoveri andere oorzaken kunnen samen-
wei ken tot het verschil tusschen de op
gaven voor de bedoelde belastingen.
En nu zwijgen wij nog over de moreele
zijde van deze quaestie. Iemand, die zijn
geheele leven eerlijk is geweest, kan na
zjjn dood door den fiscus als oneerlijk
worden gesignaleerd. Niemand kan het
voor den overledene opnemen, omdat de
oorzaak van het besproken verschil ge-
woon'ijk slechts door den gestorvene zou
zijn te verklaren. Zijn nagedachtenis is
bevlekt en niets kan deze vlek uitwisschen.
Waar misdadigers bij hun dood van zelf
ontheven zijn van verdere straf, wordt de
overleden belastingplichtige gebrandmerkt
door den fiscus en dat brandmerk zal
nimmer verdwijnen!
Het is mogelijk, indien ten minste de
wetsvoordracbt haar weg naar het Staats
blad vindt, dat de heer P i er so n hierme
de de opbrengst der Vermogensbelasting
aanzienlijk doet stijgen. Want de meesten
zullen door de bedreiging van na hun dood
voor een falsaris te worden aangezien, zelfs
hooger aangifte voor de Vermogensbelas
ting doen dan strikt noodzakelijk is, alleen
om te ontkomen aan de mogelijkheid, dat
hun vlekkeloos leven ra hun dood door den
fiscus wordt bezoedeld.
Maar wij vragenIs zulk eene pressie
van overheidswege eerlijk? Is zij bestaan
baar met onzen volksaard? En mag op een
fictie een belastingwet worden gebaseerd
Die vragen kunnen niet anders dan ont
kennend beantwoord word- n, ook door hen
die niet het geluk hebben te zijn aange
slagen in de Vermogensbelasting. Het geldt
hier toch niet in de eerste plaats de finan
cieele quaestie maar een b-ginselbelang.
XXIV.
Volgen wij Amaury in rijn snelleD loop door
een doolhof van straatjes en steegjes, die bjj
na elkander doorliep alsof bjj vreesde bekend
te worden.
De weg, dien hjj nu volgt, leidt naar
?ij i ho el.
Hij loopt uit op den boulevard Montmartre.
Van Charlery bljjft voor zijne deur stilstaan
en kijkt onafgewend naar een der verlichte
vensters. Daarna loopt hjj om de woning heen,
en gaat naar het poortje, dat in den tuinmuur
is aangebracht. Hjj duwt k achtig met den
schouder tegen deze deur, die onder den druk
bezwijkt. Dan gaat hjj den tuin door en door
een breed keldergat, dat enkel van een licht
traliewerk voorzien is, hetwelk hjj verbreekt,
sluipt hjj het huis bi-nen, beklimt de trap
naar zijn vertrek, neemt er eenige papieren,
die hem in den vreemde van dieast kunnen
zjjn, voorziet zich van een pistool en gaat ver
volgens naar de kamer van Vanina.
Hjj opent behoedzaam de deur, die niet ge
sloten is en staat nu in het vertrek zonder
dat de burchtgravin, die na zooveel slapelooze,
in onrust doorgebrachte nachten, vaat ingesla
pen is, wakker wordt. Nu de rechtbank een
maal uitspraak gedaan hid, was zjj niet lan
ger bevreesd voor haar eigen lot.
Toen Amaury zag, hoe kalm zijne vrouw
sliep, moest hij zich bedwingen, om niet in ver
ontwaardiging uit te barsten.
Dicht bjj Vanina lustte de kleine Yvonne in
haar wiegje, zoo kalm en zoo iU9tig, alsof zij
Waar bij de reeds bestaande belastingen
het geweten der betalers herhaaldelijk op
de proef wordt gesteld, omdat de verlei
ding dikwijls zoo groot is, daar komen wij
er tegen op, dat ook de eer van overle
den belastingschuldigen buiten hun toedoen
kan worden aangetast.
Is het den Minister te doen geweest om
de Vermogensbelasting nog jrroductiever te
maken dan zij is, dan bad hij zijn toevlucht
wel kunnen nemen tot andere maatrege
len. Die zouden misschien ook afkeurens
waardig zijn geweest, maar zeker niet zoo
immoreel en onrechtvaardig als het thans
aangeboden voorstel.
Geen wonder dan ook, dat de glorie van
prof. Pier son als fiaancieele specialfieit
gaat verbleeken. De bewondering voor zijn
talenten als beheerder van 's lands geld-
mid elen maakt plaats voor vrees omtrent
d-' toekomst onzer belasting-wetgeving. De
kortstondige roem van mr. Pi er son is
te duur gekocht met de averechtsche wijze,
waarop de gelden voor 's lands dienst bij-
eengehaald moeten worden. Doch zijn naam
heeft bij voor goed verspeeld doordien
hij in zijn laatste ontwerp gemeend heFft
ter vermeerdering der belastingopbrengst
den naam der belastingschuldigen ook na
hun dood aan smaad te mogen blootstellen.
I
Een hevige orkaan heeft de stad Va
lencia en haar omstreken geteisterd. De
vele aanwezige kleinere rivieren zjjn der
mate aangezwollen, dat het grootste ge
deelte van de aan land - en tuinbouwpro
ducten zoo rijke provincie Valencia op een
menigte plaatsen 2 a 3 meter onder wa
ter staan, waardoor grootendeels de rijke
oogst is verwoest. Tengevolge van een en
ander zijn de plaatsen Alcira en Carca-
jente, centra van exportatie, van alle ver
keersmiddelen verstoken, terwjjl vele Va
lencia omringende gemeenten en de pro
vincie Castellon, een dergelijk lot deelen.
De in vollen gang ziji.de belangrijke
verzending van chinaasappelen en andere
voortbrengselen uit die streken is verlamd;
op de meeste lijnen is de spoorwegdienst
gestaakt, en van uit zee worden tul van
noodlottige berichten aangebracht.
Vooral de ettelijke duizenden landlieden,
die geen ander middel van bestaan heb
ben, worden door deze ramp ten aller-
zeerste getroffen.
De Amerikaausche millionnairs sprei
den eene weelde teii toon die alle beschrij
ving te boven gaat. De heer Gould, zoon
van den handwerksman, die in Amerika
de bergen goud heeft bjjeengescharreld,
heeft zich in zijn paleis te Lafcewood een
monumentale trap laten bouwen in den
een schoonen droom drcomde. Amaury beschouw
de haar met tranen in de oogen en al het ver
driet en de smart die bjj den laatsten tijd ver
duurd had, kwam hem voor den geest
Wat zou er van haar worden, als dit kind
aan zoo'n moeder bleef overgeleverd
Zou dit onschuldige schepseltje niet even
slecht worden als zjj, die haar het levenslicht ge
schonken had Bovendien zon zjj in het oog
der wereld de dochter van een moordenaar zjjn,
en waarschjjnlijk zou zjj eens de geschiedenis
van de veroordeeliug van haar vader vernemen,
wiens aandenken baar dan afschuw zou inboe
zemen. Eu in naam van dit kind zou de gewe
zen zangeres de goederen van den markies Van
Sassenage opeischenl Maar als Yvonne verdween,
als zjj medegenomen werd, dan zou zjj niets
van den moord vernemen, waarvan haar vader
beschuldigd werd. Vanina zou geen aanspraak
meer kunnen maken op het vermogrn van zjjn
oom, dat Y*oane bjj hare meerderjarigheid,
wanneer zjj zich bjj de rechtbank bekend maak
te, zou erven. Tot zoo lang zou het onder het
beheer dar rechtbank blj|ven.
Al deze gedachten verdrongen zich in den
overspannen geest van Amaury, met de snelheid
van deu bliksem, Toen scheen hjj plotseling
tot een besluit te komen. Hjj-nam zijn kiod
voorzichtig uit zijn wiegje, wikkelde het in
eene deken en verliet het huis, zooals hjj er
gekomen was.
De burchtgravin was niet ontwaakt.
Yvoune tegen zich aan klemmende, om haar
tegen de koude te beschutten, snelde hjj naar
em huu-rijtuig, dat nog op den Boulevard stond,
stijl vau Lode wijk XIV, waarvan de
leuningen, de kandelabers en vele andere
versieringen uit louter goud bestaan. Deze
trap kost 950.000 dollar (2.375.000 gul
den.) Een andere Amerikaansche Crcesu*
heelt besloten zijn huis een misschiet,
minder kostbare, maar even eigenaaidige
trap te geven. Op een reis door Italië
weid hij voor den prijs van 150.000 gul
den eigenaar van een blok marmer van
zeer buitengewone schoonheid. MeteDorme
kosten werd het blok Daar Amerika over
gebracht en nu zjjn bekwame kunstenaars
te New-York bezig, uit dit blok aen rij.
ke ijk met smaakvolle decoraties voorziene
trap te beitelen. De leuning dezer trap is
van goud en iedere trede kost ongeveer
6.500 gulden.
De lijst van inschrijvingen om Z. H.
den Paus eene som geld aan te bieden door
de Belgische Journalisten gsopend, heeft
reeds de som van 171 772.99 franks bij
eengebracht.
Het bericht als zou prinses Louise
van Coburg, in het sanatorium bevallen
zijn van een zoon, wordt te Brussel ten
stelligste gelogenstraft.
De Koningin van België grat nog
steeds vooruit en wint, hoewel heel weinig,
toch in krachten. H. M. hesft het bed
verlaten. Dagelijks komt Dr. Fhiriar
haar nog bezoeken.
De EuropeescheMogendheden zjjn China
heel vriendschappelijk aan het verdeelen.
Den 31 sten December jl. hadden ze reeds
genomenEngeland negen z. g. vergun
ningen, samen 4.500 kilometers Chineesch
grondgebied Rusland, drie, met 2,5000
kilometers Duitschland, twee, van onge
veer dezelfde grootteBelgië eene ver
gunning van 1.200 kilometers (len spoor
weg Peking—Haxkow)Frankrgk, drie
vergunningen met 2.000 kilometers en de
Vereenigde Staten van Noord-Amerika
eeDe vergunning van 490 kilometers.
Wat eene vergunning beteekent weten
onze lezeis. Tot China zeggen de vrede
lievende Europeesche Mogendheden Wilt
ge niet geven dan zullen wij nemen.*
Te Berlijn heeft dezer dagen in de ka
pel «Grauen Schwestern» een zeer indruk
wekkende plechtigheid plaats gehad. Daar»
werd eene H. Mis van requiem opgedragen
ter gedachtenis van den sterfdag voor de
■/ielerust van den on vergefelijk en Dr.
Windthorst. Ongeveer 50 Centroms-
afgevaardigden uit den Duitschen Rijks-
eu Landdag woonden de H. Offerande bij.
Eindelijk wordt de Regeering der i r
sche Republiek te Parijs gedwongen z
met het Rijsselsche schandaal te bemoei
Wjj bedoelen niet met het schandaal
aldaar een jeugdige knaap .s vermoo
maar met hef schandaal, dr gewetenloó
Rechters plegen tegenover een zenuwach
tigen schoolbroeder.
sprong er in, verborg zoo goed mogeljjk zjjn
last en riep tot den koetsier
Spoorslags naar de poort St. Denis. Hie
zjjn vjjf franks voor u.
Twintig minuten daarna stapte hij op de
aangewezen plaats uit zjjn rjjtuig. In een oogen-
blik was hij in de duisternis verdwenen en
had de herberg //Het witte Paard// bereikt,
waar hjj het rijtuig noest vinden, dat zjjne
vrienden te zijner beschikking gesteld hadden
Gelukkig was de koetsier van den vrjjheer
van Aubreu 1 op bevel van zijn mees'er, op
zijn post gebleven, ondanks den wind en den
regen, die hem van koude deed huiveren.
Gaspard, zeide de burchtgraaf tot den
koetsier, die van vermoeienis en slaap bjjna
niet meer kon bljjven ziiten, hier ben ik,kom
vlug van den bok af. Zeg aan mjjnheer van
Aubreuil, dat alles in orde is, en dat ik voor
bet aanbreken van den dag wel niets te vree
zen zal hebben. Ik zil bet rjjtuig, zooals over
eengekomen is, in //de Gouden Mand// te Brugge
achterlaten, waar uw heer het zal komen terug
halen. Vaarwel
Zoodra ik op Belgisch grondgebied gekomen
zal zjjn, zal ik aan mjjnheer van Aubreuil
schrjjven, indien ik er ten minste met Gods
hulp in slaag daar behouden aan te komen.
Twjjfel daar niet aan, mjjnheer de burcht-
graaf, antwoordde de brave GaspardGod is
met u, en hij zal u ia uwe vlucht bescher
men Maar wat een geluk wat een geluk
Wat zal mjjn meester blij zjjn. Ik begon reeds
aan den goeden sfloop der zaak te wanhopen.
Wordt vervolgd t
