NIEUWE
IbagBlaó voor c Woord-oEtuió-dCollanó.
Rotterdamsche Brieven.
Fo> 4141
Dinsdag 21 Maart 1899
23st« Jaargang.
Onthuld,
BUITENLAND,
Per 3 maanden voor Haarlem 1,10
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,4#
Voor het buitenland <2,80
Afzonderlijke nummers0.03
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUBEAÏÏ: St. Janstraat Haarlem:
Van 16 regels50 Cent
Elke regel meer7'/i
Grooto letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Red ac t e ur-Ui t ge v er, W. KüPPERS.
18 Maart 1899.
Met bet mooie lenteweerals de zucht
tot schoonmaken en opruimen en vernieuwen
vaardig wordt over schier alle menschen
als de nijvere Hollandsche huismoeders het
schoonmaak-materiaal gaan nazien en in
orde brengen zooals dit vóór den strijd
een krijgsman zgne wapenen doet be
ginnen de bouwplannen weer levendig te
worden in de hoofden van sommige Rot
terdammers bouwplannen niets meer of
minder omvattende dan een nieuw stadhuis,
nieuw postkantoor en dito beursgebouw. In
sommige bladen wordt op dit aambeeld nu
en dan eens duchtig gehamerd, als uiting
der niet al te bescheiden verlangens van een
deel der burgerij en van sommige heeren
architecten dietuk op lauweren reeds
lang met ontwerp-teekeningen in den zak
rondloopen. Maar dezulken zijn menschen,
ontgroeid aan de oud-vaderlandsche spaar
zaamheid die Rotterdam ten koste van
ettelyke millioentjeshet aanzien willen
geven van eene wereldstad. Mooi idee
jammer dat die verwezenlijking ervan zoo
duur is
Het concert- en operaseizoen begint nu
zoo zoetjesaan op zjjn eind te raken; voor
ons, Katholieken, had het dit einde reeds
bereikt met Vastenavond, anderen hebben
nog een tjjdje kunnen genieten.
Te genieten is er hier dezen winter op
kunstgebied anders niet heel veel geweest.
Rotterdam teert op de glorie van zijn naam
als kunstlievende stad hoelang reeds
Ook van onze Katholieke vereenigingen gaat
onder dit opzicht te weinig kracht ten goede
uit: men loopt rustig het oude sukkel
gangetje Hoe komt het, dat ik op
eens aan uw jongen, bloeienden St. Bavo-
kring te Haarlem moet denken? Is het om
dat bij, nu weder in den laatsten tjjd, zoo
vele bljjken van krachtig, frisch leven geeft?
Oók daarom en omdat ik in verband
hiermede en met het feitdat de Kring
FEUILLETON.
(Vervolg.)
Amanry was reeds op het rjtuig geklommen
en had zjjn dochtertje, dat nog steeds gerust
sliep, er in gelegd. Toen gaf hjj de paarden,
die door het la^ge wachten ongeduldig gewor
den waren, een zweepslag en vertrok spoorslags
in de richting van Amiens.
Gaspard, die onbeweeglijk op dezelfde plaats
was bijven staan, hoorde na eenige oogenblik-
ken nog slechts het ratelen van het rijtuig en
aiet lang daarna had ook dit geraas opgehouden.
Wat Amanry in zjne armen droeg, had de knecht
door de dikke duisternis niet goed kunnen
onderscheiden.
De vluchteling had meer dan negen uur voor
zich, eer jijne ontspanning ontdekt kon worden
en met zulke paarden, als hj voor het rjtuig
had, hoopte hj, indien zja rit door geen enkel
ongeluk vertraagd werd, voor het aanbreken
van den dageraad zooveel voorsprong op zjne
vervolgers te hebben, dat deze hem ook met de
vlugste paarden niet meer zouden kunnen inha
len. Met stem en zweep zette hj zjae krachtige
rossen aan, die met schuim en zweet bedekt
den grond onder hunne hoeven deden dreunen.
De storm en de regen waren ondertnsschen
wat bedaard, en een koude en droge wind had
de sombere wolken verjaagd, de maan en de
sterren schitterden aan den hemel.
alom zoo hooge waardeering en zoo ster
ken steun vindtomdat hg opgericht is
onder aanroeping van Haarlem's Schuts
patroon Sint Bavo, van den Kring verwach
tingen durf koesteren voor de Katholieke kunst
oneer dagen. Heerigke roeping voor eene
Katholieke vereeniging, heerlijk middel tot
geestolijke opbouwing harer leden bevor
dering van den bloei der Katholieke kunst!
Ja, van den zoo menigmaal en zoo schit
terend gebleken geestkracht, van den heili
gen ijver der heeren Bestuurderen van den
Katholieken Kring *St. Bavodurf ik zóo
schoonezóo stoutmoedige verwachtingen
wel koesteren voor onze muziek, onee poë
zie, kortom voor de kunst van vaderland-
sche Katholieke artisten.
Moge het Bestuur van den Kring het niet
beschouwen als een vooruitioopen op zijn
plannen als ik deze hoop hier, in de Cou
rant van Haarlem's Katholieken, vrgmoe
dig durf uitspreken, als ik durf voorstellen:
geef den leden te genieten de werken van
Katholieke dichters,gezegd bjj voorkeur door
Katholieke sprekers laat onze jonge dich
ters aan het woord komen niet en dit
verklaar ik met den meesten nadruk
omdat wat wg bezitten van de ouderen zou
moeten onderdoen voor der jongeren kunst
maar omdat de eersten lang reeds hóóg staan
in de waardeering van het Katholieke volk,
de laatsten daarin nog komen moeten en
dit wel gaarne willen want ook zjj heb
ben gedicht voor dat volk, om begrepen,
niet om voorbggegaan te worden. Of zou
den we van onze levende Katholieke dich
ters geen verzen bezitten, van onze proza
schrijvers geen mooie fragmenten, geschikt
om bij dergelgke gelegenheden met succes
te worden voorgedragen Hoewel ik liever
geen namen noem, wil ik ditmaal toch om
mijne bewering te staven er enkele noemen:
waarlgk mooie verzen bezitten we van E d u-
ard Brom, Binnewiertz, Donders
en van vele anderen.
Zoo ook op muzikaal gebied als op de
uitvoeringen van den Kring eens bij voor-
Het sloeg vjf uur op de oude kerkklok van
een klein dorp, en in de verte bemerkte men
aan den horizon reeds de donkere schaduw van
de stad Amiens en de klokketorens die tegen
den lichtblauwen hemel uitkwamen.
In plaats van zjn weg naar de stad voort
te zetten, sloeg Amaury ter reshUrzjde een
landweg in, die zeer modderig en hier en daar
met plassen water bedekt was. 81echta met moeite
konden de paarden hier voortkomen.
Na een moeieljken rit van tien minuten
hield het rjtuig voor eene groote boerderj stil,
die omringd was door boomen en aan den weg
grensde. Amaury stapte af, nam Tvonne in
zjae armen, richtte zich naar de deur, en liet
driemaal achtereen den zwaren klopper neer
vallen, op de staldeur, die van binnen met een
jzeren boom gesloten was. Deze drie slagen
klonken lang en plechtig door de heele boer
derj heen.
Terstond hoorde men binnen verschillende
geluiden er werd geroepen, geschreeuwd, tegen
de meubels gp-'-o''"», deuren open- en toe
gedaan.
Vóór een raam op de eerste verdieping ver
scheen het hoofd van een man en eene stem
vroeg
Wie is daar
Zjt gj daar, vader Martial? antwoordde
Amanry.
W ie zjt gj vroeg dezelfde stem. Ik
herken u niet.
Herkent gj den zoon van uw ouden
grondeigenaar niet meer, den burehtgraaf Van
Oharlery t
keur liederen werden gezongen van onze
Katholieke componisten en dichters om
maar weer eens een voorbeeld te geven
één uit vele: de mooie composities van
uwen talent vollen stadgenoot PhilipsLoots
op woorden van Binnewiertz, Julius
Flens, (Lenteliedjes, Tranendichtjes) en
voorzeker heeft de energieke Directeur van
een uwer (gemengde) kerkkoren, de heer
Andriessen, wel cantaten, kleine koor-
werkjes geschreven, waarvan hg waarschijn
lijk wel bereid gevonden zou worden met
groote en kleine zangers eene uitvoering
te komen geven; immers, het is ter berei
king van een overscboon doelde bloei
der Katholieke kunstWerd zoo eene uit
voering dan nog eens opgeluisterd door zoo
genaamde clevende beelden,» dan zou ze
zeker groote aantrekkelijkheid hebben. Maar
ook zonder dit ware ze een schoon deel
van het programma van een gezelligen
Kring-avond dal door enkele nummer
tjes, aan den meerstemmigen kerkzang ont
leend, met veel succes kon worden ver
rijkt, als men een koor als dat van den heer
Andriessen te zijner beschikking heeft-
En als ik nu de namen noem van enkele
talentvollen onder uwe stadgenooten, ge
schiedt dit om er op te wijzen, dat men
d.kwijls in zijne onmiddellijkenabijheid heeft,
wat somtijds ver gezocht wordten als ik
gver voor de werken van katholieken, bedoel
ik niet die der andersdenkenden uit te sluiten,
maar onze kunst recht te doen wederva
ren bij geloofsgenooten en óok aan de over
zijde, want daarop heeft ze recht.
Is het nu al te vermetel om te vertrou
wen, met deze korte pleitrede voor Katho
lieke kunst te hebben gesproken in den
geest van Katholieken als de leden van den
<St. Bavo-kringwien ongetwijfeld de bloei
dier kunst ter harte gaat
Want daarvan getuigen de moeiten en
zorgen, welke de Oprichter zich getroost
heeft tot het schenken van eene zoo schoone,
het Katholieke leven verrgkende Vereeni
ging aan Haarlem's Katholieken.
Lieve Hemel, zjt gj het, mjnheer Amau
ry? Ik kom onmiddelljk.
Toen sloot hj het venster. Er werd een ge
stommel met een paar groote klompen op de
trap gehoord en spoedig werden de grendels
voor de deur weggeschoven. Deze draaide knar
send op hare hengsels om en het ronde, open
hartige gelaat van een boer, die van verwonde
ring en verstomming geen woord kon uitbren
gen, kwam door de deur kjken.
Voordat de pachter zja bezoeker binnen liet,
stelde hj bj het schjnsel eener walmende lamp,
die hj in de hand hield, een onderzoek in, of
hj den rechten persoon wel voor zich had.
Goede Hemelhernam h j, 't is toch waar,
mjnheer de burchtgraaf, gj hier 1 Wat verschaft
m j de eer van uw vroegtjdig bezoek Maar
kom toch binnen.
Martial, mjn tjd is kostbaarik kan u
slechts een paar woorden zeggen Gj hebt
altjd den zoon van uw ouden meester gekend,
als een eerl jk man, is 't niet, die tot geen enkele
slechte daad in staat was
Mjnheer de burchtgraaf, antwoordde de
boer, ik weet niet, waar gj heen wilt, maar ik
zou niet aarzelen voor de heele wereld getuigenis
af te leggen van uw eerljkheid en deugd
Daar dank ik u voor, brave Martial, sprak
Amaury, terwjl hj de hand van den eerljken
boer krachtig drukte. Luistor nu ik ben voort
vluchtig en genoodzaakt Frankrjk te verlaten
Gj, mjnheer de burchtgraaf! sprak de
pachter van verrassing een paar stappen terug-
Ik zal u niet zeggen waarom, dat zou m j
Italië.
De Kardinaal-staatssecretaris R a m p o 1-
1 a, heeft in de Osservatore Romano een schrjj-
ven geplaatst waarin Z. Ex. namens den
Paus zgne erkentelijkheid uitdrukt voor de
groote volksbetooging ter gelegenheid van
het Te Deumdat in de St. Pieterskerk
heeft plaats gehad om God te danken voor
het herstel van Z. H. Leo XIII. Door die
betooging, zegt de Kardinaal, hebben de
Romeinen getoond met hart en ziel de in
nige verbintenis te handhaven aan de H.
Stoelzoowel in de gelukkige als in de
ongelukkige tijdsomstandigheden.
Duitsohland.
Te Berlijn hebben de patroons van het
bouwvak zich vereenigd tot een tVerdedi-
gingsbond». Deze Vereeniging is uitsluitend
opgericht met het doel, onmiddellijk en
krachtdadig op te treden tegen de onrecht
vaardige eischen die zich de sociaal-demo
cratische agetaroren aanmatigen. Niet min
der dan 21 patroonsvereenigingen zjjn tot
dien algemeenen patroonsbond toegetreden.
Er zal eene strenge controle worden gebon
den over de werklieden of zjj al of niet
tot de sociaal-democratische woelgeesten
behooren.
frankrijk.
In de Fransche Republiek wil men een
voorstel in de Kamer brengen om de jaar
wedde der Afgevaardigden te brengen van
9000 op 15000 franks.
De senator Joseph Favre, heeft
zich als Dreyfusard op een zeer ongema
nierde wijze uitgelaten over de officieren,
die lid zjjn van de Ligue de la Patrie
Frangaise. Hg viel ook het Leger en de
Geestelijkheid aan en dat heer won zich
zoo op, dat bij op een stoel viel en zjjn
scheldrede niet kon vervolgen. Dinsdag zal
hg zjjn rede voortzetten.
De kruideniers te Parjjs zjjn boos
geworden door Esterhazy's opmer
king in zjjn schrjjven aan Eduard Dru-
m o n t dat hjj geen kruideniershart heeft
maar het hart van «en condottieri. Hun
ljjforgaan IJépicier, dat zich ten taak stelt
de belangen van den krcideniersstand te
verdedigen, heeft naar aanleiding daarvan
tegen den majoor een vinnig entrefilet ge-
te veel ophouden, en iedere minuut, die ver
loopt, kan mj het leven kosten. Maar wat gj
ook over mj vernemen moogt, stel vertrouwen,
in den eed, dien ik hier voor God afleg, #mjn
geweten is zuiver.»
Toen sloeg hj zjn mantel op en werd het
kind zichtbaar, dat door het gevoerde gesprek
wakker was geworden en nu verschrikt in het
rond keek.
Martial, ging Amaury voort, hier is mjn
kind. Ik weet, dat gj een medeljdend, maar
bovenal een vertrouwd man zjt. Ik draag er u
de zorg voor op. Ik kan het in mjn verban
ningsoord niet met mj meenemen, noeh die ver
pleging schenken, welke het behoeft. Wilt gj
voor haar een vader zjn, haar met den nwen
als een dorpsmeisje opvoeden f
Geef hier, mjnheer de burchtgraaf, geef
hier riep Martial bewogen uit, terwjl hj de
hand er reeds naar uitstak. O, wat een lief kind
is het 1 Zj zal de plaats innemen van
onze kleine Jeanne, die wj door den dood ver
loren hebben Wees maar gerust, mjnheer
de burchtgraaf, wj zullen haar verzorgen, be
minnen, vertroetelen, alsof het ons eigen kind
was want zj is het klein dochtertje van uw
edelmoedigen, diep betreurden vader, onzen wel
doener, aan wien wj alles te danken hebben,
wat wj bezitten.
Dank, duizendmaal dank, mjn beste Mar
tial, sprak de vluchteling met tranen van aan
doening in de oogenZweer mj nu, bj
het heil uwer ziel, dat gj aan niemand, zelfs aan
uw vrouw niet zeggen zult, wie de vader van
dit kind is. (Wordt tertiolgd.)
44RL1M8CHE CODftill.
ABONNEMENTSPRIJS
AGITB MA NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN,
32