NIEUWE IbagBlaó voor c Woord-oEtuió-dCollanó. Rotterdamsche Brieven. Fo> 4141 Dinsdag 21 Maart 1899 23st« Jaargang. Onthuld, BUITENLAND, Per 3 maanden voor Haarlem 1,10 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,4# Voor het buitenland <2,80 Afzonderlijke nummers0.03 Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. BUBEAÏÏ: St. Janstraat Haarlem: Van 16 regels50 Cent Elke regel meer7'/i Grooto letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Red ac t e ur-Ui t ge v er, W. KüPPERS. 18 Maart 1899. Met bet mooie lenteweerals de zucht tot schoonmaken en opruimen en vernieuwen vaardig wordt over schier alle menschen als de nijvere Hollandsche huismoeders het schoonmaak-materiaal gaan nazien en in orde brengen zooals dit vóór den strijd een krijgsman zgne wapenen doet be ginnen de bouwplannen weer levendig te worden in de hoofden van sommige Rot terdammers bouwplannen niets meer of minder omvattende dan een nieuw stadhuis, nieuw postkantoor en dito beursgebouw. In sommige bladen wordt op dit aambeeld nu en dan eens duchtig gehamerd, als uiting der niet al te bescheiden verlangens van een deel der burgerij en van sommige heeren architecten dietuk op lauweren reeds lang met ontwerp-teekeningen in den zak rondloopen. Maar dezulken zijn menschen, ontgroeid aan de oud-vaderlandsche spaar zaamheid die Rotterdam ten koste van ettelyke millioentjeshet aanzien willen geven van eene wereldstad. Mooi idee jammer dat die verwezenlijking ervan zoo duur is Het concert- en operaseizoen begint nu zoo zoetjesaan op zjjn eind te raken; voor ons, Katholieken, had het dit einde reeds bereikt met Vastenavond, anderen hebben nog een tjjdje kunnen genieten. Te genieten is er hier dezen winter op kunstgebied anders niet heel veel geweest. Rotterdam teert op de glorie van zijn naam als kunstlievende stad hoelang reeds Ook van onze Katholieke vereenigingen gaat onder dit opzicht te weinig kracht ten goede uit: men loopt rustig het oude sukkel gangetje Hoe komt het, dat ik op eens aan uw jongen, bloeienden St. Bavo- kring te Haarlem moet denken? Is het om dat bij, nu weder in den laatsten tjjd, zoo vele bljjken van krachtig, frisch leven geeft? Oók daarom en omdat ik in verband hiermede en met het feitdat de Kring FEUILLETON. (Vervolg.) Amanry was reeds op het rjtuig geklommen en had zjjn dochtertje, dat nog steeds gerust sliep, er in gelegd. Toen gaf hjj de paarden, die door het la^ge wachten ongeduldig gewor den waren, een zweepslag en vertrok spoorslags in de richting van Amiens. Gaspard, die onbeweeglijk op dezelfde plaats was bijven staan, hoorde na eenige oogenblik- ken nog slechts het ratelen van het rijtuig en aiet lang daarna had ook dit geraas opgehouden. Wat Amanry in zjne armen droeg, had de knecht door de dikke duisternis niet goed kunnen onderscheiden. De vluchteling had meer dan negen uur voor zich, eer jijne ontspanning ontdekt kon worden en met zulke paarden, als hj voor het rjtuig had, hoopte hj, indien zja rit door geen enkel ongeluk vertraagd werd, voor het aanbreken van den dageraad zooveel voorsprong op zjne vervolgers te hebben, dat deze hem ook met de vlugste paarden niet meer zouden kunnen inha len. Met stem en zweep zette hj zjae krachtige rossen aan, die met schuim en zweet bedekt den grond onder hunne hoeven deden dreunen. De storm en de regen waren ondertnsschen wat bedaard, en een koude en droge wind had de sombere wolken verjaagd, de maan en de sterren schitterden aan den hemel. alom zoo hooge waardeering en zoo ster ken steun vindtomdat hg opgericht is onder aanroeping van Haarlem's Schuts patroon Sint Bavo, van den Kring verwach tingen durf koesteren voor de Katholieke kunst oneer dagen. Heerigke roeping voor eene Katholieke vereeniging, heerlijk middel tot geestolijke opbouwing harer leden bevor dering van den bloei der Katholieke kunst! Ja, van den zoo menigmaal en zoo schit terend gebleken geestkracht, van den heili gen ijver der heeren Bestuurderen van den Katholieken Kring *St. Bavodurf ik zóo schoonezóo stoutmoedige verwachtingen wel koesteren voor onze muziek, onee poë zie, kortom voor de kunst van vaderland- sche Katholieke artisten. Moge het Bestuur van den Kring het niet beschouwen als een vooruitioopen op zijn plannen als ik deze hoop hier, in de Cou rant van Haarlem's Katholieken, vrgmoe dig durf uitspreken, als ik durf voorstellen: geef den leden te genieten de werken van Katholieke dichters,gezegd bjj voorkeur door Katholieke sprekers laat onze jonge dich ters aan het woord komen niet en dit verklaar ik met den meesten nadruk omdat wat wg bezitten van de ouderen zou moeten onderdoen voor der jongeren kunst maar omdat de eersten lang reeds hóóg staan in de waardeering van het Katholieke volk, de laatsten daarin nog komen moeten en dit wel gaarne willen want ook zjj heb ben gedicht voor dat volk, om begrepen, niet om voorbggegaan te worden. Of zou den we van onze levende Katholieke dich ters geen verzen bezitten, van onze proza schrijvers geen mooie fragmenten, geschikt om bij dergelgke gelegenheden met succes te worden voorgedragen Hoewel ik liever geen namen noem, wil ik ditmaal toch om mijne bewering te staven er enkele noemen: waarlgk mooie verzen bezitten we van E d u- ard Brom, Binnewiertz, Donders en van vele anderen. Zoo ook op muzikaal gebied als op de uitvoeringen van den Kring eens bij voor- Het sloeg vjf uur op de oude kerkklok van een klein dorp, en in de verte bemerkte men aan den horizon reeds de donkere schaduw van de stad Amiens en de klokketorens die tegen den lichtblauwen hemel uitkwamen. In plaats van zjn weg naar de stad voort te zetten, sloeg Amaury ter reshUrzjde een landweg in, die zeer modderig en hier en daar met plassen water bedekt was. 81echta met moeite konden de paarden hier voortkomen. Na een moeieljken rit van tien minuten hield het rjtuig voor eene groote boerderj stil, die omringd was door boomen en aan den weg grensde. Amaury stapte af, nam Tvonne in zjae armen, richtte zich naar de deur, en liet driemaal achtereen den zwaren klopper neer vallen, op de staldeur, die van binnen met een jzeren boom gesloten was. Deze drie slagen klonken lang en plechtig door de heele boer derj heen. Terstond hoorde men binnen verschillende geluiden er werd geroepen, geschreeuwd, tegen de meubels gp-'-o''"», deuren open- en toe gedaan. Vóór een raam op de eerste verdieping ver scheen het hoofd van een man en eene stem vroeg Wie is daar Zjt gj daar, vader Martial? antwoordde Amanry. W ie zjt gj vroeg dezelfde stem. Ik herken u niet. Herkent gj den zoon van uw ouden grondeigenaar niet meer, den burehtgraaf Van Oharlery t keur liederen werden gezongen van onze Katholieke componisten en dichters om maar weer eens een voorbeeld te geven één uit vele: de mooie composities van uwen talent vollen stadgenoot PhilipsLoots op woorden van Binnewiertz, Julius Flens, (Lenteliedjes, Tranendichtjes) en voorzeker heeft de energieke Directeur van een uwer (gemengde) kerkkoren, de heer Andriessen, wel cantaten, kleine koor- werkjes geschreven, waarvan hg waarschijn lijk wel bereid gevonden zou worden met groote en kleine zangers eene uitvoering te komen geven; immers, het is ter berei king van een overscboon doelde bloei der Katholieke kunstWerd zoo eene uit voering dan nog eens opgeluisterd door zoo genaamde clevende beelden,» dan zou ze zeker groote aantrekkelijkheid hebben. Maar ook zonder dit ware ze een schoon deel van het programma van een gezelligen Kring-avond dal door enkele nummer tjes, aan den meerstemmigen kerkzang ont leend, met veel succes kon worden ver rijkt, als men een koor als dat van den heer Andriessen te zijner beschikking heeft- En als ik nu de namen noem van enkele talentvollen onder uwe stadgenooten, ge schiedt dit om er op te wijzen, dat men d.kwijls in zijne onmiddellijkenabijheid heeft, wat somtijds ver gezocht wordten als ik gver voor de werken van katholieken, bedoel ik niet die der andersdenkenden uit te sluiten, maar onze kunst recht te doen wederva ren bij geloofsgenooten en óok aan de over zijde, want daarop heeft ze recht. Is het nu al te vermetel om te vertrou wen, met deze korte pleitrede voor Katho lieke kunst te hebben gesproken in den geest van Katholieken als de leden van den <St. Bavo-kringwien ongetwijfeld de bloei dier kunst ter harte gaat Want daarvan getuigen de moeiten en zorgen, welke de Oprichter zich getroost heeft tot het schenken van eene zoo schoone, het Katholieke leven verrgkende Vereeni ging aan Haarlem's Katholieken. Lieve Hemel, zjt gj het, mjnheer Amau ry? Ik kom onmiddelljk. Toen sloot hj het venster. Er werd een ge stommel met een paar groote klompen op de trap gehoord en spoedig werden de grendels voor de deur weggeschoven. Deze draaide knar send op hare hengsels om en het ronde, open hartige gelaat van een boer, die van verwonde ring en verstomming geen woord kon uitbren gen, kwam door de deur kjken. Voordat de pachter zja bezoeker binnen liet, stelde hj bj het schjnsel eener walmende lamp, die hj in de hand hield, een onderzoek in, of hj den rechten persoon wel voor zich had. Goede Hemelhernam h j, 't is toch waar, mjnheer de burchtgraaf, gj hier 1 Wat verschaft m j de eer van uw vroegtjdig bezoek Maar kom toch binnen. Martial, mjn tjd is kostbaarik kan u slechts een paar woorden zeggen Gj hebt altjd den zoon van uw ouden meester gekend, als een eerl jk man, is 't niet, die tot geen enkele slechte daad in staat was Mjnheer de burchtgraaf, antwoordde de boer, ik weet niet, waar gj heen wilt, maar ik zou niet aarzelen voor de heele wereld getuigenis af te leggen van uw eerljkheid en deugd Daar dank ik u voor, brave Martial, sprak Amaury, terwjl hj de hand van den eerljken boer krachtig drukte. Luistor nu ik ben voort vluchtig en genoodzaakt Frankrjk te verlaten Gj, mjnheer de burchtgraaf! sprak de pachter van verrassing een paar stappen terug- Ik zal u niet zeggen waarom, dat zou m j Italië. De Kardinaal-staatssecretaris R a m p o 1- 1 a, heeft in de Osservatore Romano een schrjj- ven geplaatst waarin Z. Ex. namens den Paus zgne erkentelijkheid uitdrukt voor de groote volksbetooging ter gelegenheid van het Te Deumdat in de St. Pieterskerk heeft plaats gehad om God te danken voor het herstel van Z. H. Leo XIII. Door die betooging, zegt de Kardinaal, hebben de Romeinen getoond met hart en ziel de in nige verbintenis te handhaven aan de H. Stoelzoowel in de gelukkige als in de ongelukkige tijdsomstandigheden. Duitsohland. Te Berlijn hebben de patroons van het bouwvak zich vereenigd tot een tVerdedi- gingsbond». Deze Vereeniging is uitsluitend opgericht met het doel, onmiddellijk en krachtdadig op te treden tegen de onrecht vaardige eischen die zich de sociaal-demo cratische agetaroren aanmatigen. Niet min der dan 21 patroonsvereenigingen zjjn tot dien algemeenen patroonsbond toegetreden. Er zal eene strenge controle worden gebon den over de werklieden of zjj al of niet tot de sociaal-democratische woelgeesten behooren. frankrijk. In de Fransche Republiek wil men een voorstel in de Kamer brengen om de jaar wedde der Afgevaardigden te brengen van 9000 op 15000 franks. De senator Joseph Favre, heeft zich als Dreyfusard op een zeer ongema nierde wijze uitgelaten over de officieren, die lid zjjn van de Ligue de la Patrie Frangaise. Hg viel ook het Leger en de Geestelijkheid aan en dat heer won zich zoo op, dat bij op een stoel viel en zjjn scheldrede niet kon vervolgen. Dinsdag zal hg zjjn rede voortzetten. De kruideniers te Parjjs zjjn boos geworden door Esterhazy's opmer king in zjjn schrjjven aan Eduard Dru- m o n t dat hjj geen kruideniershart heeft maar het hart van «en condottieri. Hun ljjforgaan IJépicier, dat zich ten taak stelt de belangen van den krcideniersstand te verdedigen, heeft naar aanleiding daarvan tegen den majoor een vinnig entrefilet ge- te veel ophouden, en iedere minuut, die ver loopt, kan mj het leven kosten. Maar wat gj ook over mj vernemen moogt, stel vertrouwen, in den eed, dien ik hier voor God afleg, #mjn geweten is zuiver.» Toen sloeg hj zjn mantel op en werd het kind zichtbaar, dat door het gevoerde gesprek wakker was geworden en nu verschrikt in het rond keek. Martial, ging Amaury voort, hier is mjn kind. Ik weet, dat gj een medeljdend, maar bovenal een vertrouwd man zjt. Ik draag er u de zorg voor op. Ik kan het in mjn verban ningsoord niet met mj meenemen, noeh die ver pleging schenken, welke het behoeft. Wilt gj voor haar een vader zjn, haar met den nwen als een dorpsmeisje opvoeden f Geef hier, mjnheer de burchtgraaf, geef hier riep Martial bewogen uit, terwjl hj de hand er reeds naar uitstak. O, wat een lief kind is het 1 Zj zal de plaats innemen van onze kleine Jeanne, die wj door den dood ver loren hebben Wees maar gerust, mjnheer de burchtgraaf, wj zullen haar verzorgen, be minnen, vertroetelen, alsof het ons eigen kind was want zj is het klein dochtertje van uw edelmoedigen, diep betreurden vader, onzen wel doener, aan wien wj alles te danken hebben, wat wj bezitten. Dank, duizendmaal dank, mjn beste Mar tial, sprak de vluchteling met tranen van aan doening in de oogenZweer mj nu, bj het heil uwer ziel, dat gj aan niemand, zelfs aan uw vrouw niet zeggen zult, wie de vader van dit kind is. (Wordt tertiolgd.) 44RL1M8CHE CODftill. ABONNEMENTSPRIJS AGITB MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIEN, 32

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1899 | | pagina 1