NIEUWE QagBlaó voor cföooró- en S/uió-éCollanó. Amstenhmsche Brieven. No. 4203 Woensdag 7 Juni 1899 24ste Jaargang. De Zwerfstee. BUITENLAND, Per 3 maanden voor Haarlem 1,10 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40 Voor het buitenland i 2,80 Afzonderlijke nummers0.03 Dit blad verschjjnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen. BUREAU: St. Janstraat Haarlem: Van 1—6 regels 50 Cent Elke regel meer7'/s Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant i Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS. 5 Juni 1899. Het zal wel moeielijk kannen ontkend worden dat na den verloren slag van 1897 de toestand der Katholieken heel wat min der rooskleurig was dan na de overwinning van '88. Toen wachtte ons de herziening der Schoolwetdie zich niet al te lang liet wachten, nu kregen wij de wet op den per soonlijken dienstplicht en wacht ons nog de leerplicht. Geen wonder, dat er wel iets drukkends, iets dofs hangt in de lucht der katholieke politiek, dat er weinig opgewekt heid heerscht in den boezem van vele kies- vereenigingen, dat velen, die vroeger met hart en ziel deelnamen aan de beweging en den strijd bij de stembus er geen hart meer toe gevoelen en den boel maar den boel laten. En dat zal er niet beter op wor den zoolang het gehaspel en de tweedracht in de katholieke partij voortduurt. Het komt in mjjn hoofd niet op te be slissen aan welke zijde het recht is in de verschillende punten van verdeeld zijn; men kan zijne innerlijke overtuiging niet rin- geloorenmaar ten zeerste is het te betreu ren, dat voortdurend de overtuiging van Dr. Scbaepman in strpd is met die van bijna alle andere katholieke Kamerleden. Bij de vraagstukken van den persoonlijken dienst plicht en van de beschermende rechten, zoo wel als bjj dat van het stemrecht, scheid de hij zich af, en ook thans, nu de kwes tie van den leerplicht aan de orde is, zien wij die afscheiding zich weer herhalen. Een gevolg daarvan is dat in de katholieke pers dezelfde verdeeldheid heerscht en wel dra gaat die strijd over in het volk. Wan neer men goed besefte, hoe verlammend die aanhoudende tweedracht, of laat ik een zacht woord gebruikendie voortdurende verschilsmeening, werkt op alle machten die vóór en bij de verkiezingen worden inge spannen, hoe ze alle feu sacré uitdooven en hoe vele goede, krachtige elementen zich daarom en daarom alleen in den strijd te- FEÜ1LLETON 15 Vervolg) Scholastic» trachtte te vergeefs om dezen re- deneerstroom tegen te houden en bekeek met eene engelachtige tevredenheid op het gerimpelde gelaat, de nieuw gemunte goudstukjes. Zoo, zoo, knikte de pastoor scktilksch, was dat uw geheim, zusje Ja, antwoordde zij eenvoudig, dit geld is voor Else. En daarvoor hebt ge uwe mooie linnen lakens moeten verkoopen, en dat nog wel zonder mjjn voorkennis? Waarom had ik u moeten waarschuwen Omdat ik het u verboden zou hebben. Waarom Waarom? wel, waarom zoudt ge 't linnen verkoopen, waaraan ge zoo gehecht zijt, zuster Had ik mjjn horloge dan met? Bjj zooveel verheveue eenvoud, sprongen Ber nard de tranen uit de oogeu, en hij moest zich afwenden, om de ontroering die zich van hem meester maakte, te verbergen Nu, we zullen uw horloge misschien nog wel noodig hebben ook, want er zal nog veel voor die ongelukkigen te doen zjjn, 't is u toch goed, dat ik de beesten in onzen stal herberg Zeker, en de rest moet ik Zondag in de preek maar klaar spelen. Kom aan, besloot rugtrekken, meo zoude misschien wat voor zichtiger zijn eu niet bij elk vraagstuk van eenig belang met het devies «vrije kwesties- te koop loopen om het recht te kunnen laten gelden eene andere meeniüg te ver kondigen, dan bijna alle andere Katholieken in den lande. Dat ten minste kan men wel reeds nu met besliste zekerheid voorspellen, al zou ik dan het verwjjt oploopen ook al in de toekomst te willen kijken, dat de tegenwoor dige sl rijd over den leerplicht, onder de Katho lieken zich zal laten nagevoelen bij de stembus en indien er geen einde komt aan dat voort durend gehaspel, indien er steeds bij elke kwestie van aanbelang al is zij dan ook precies geene kwestie, die een katholiek be ginsel rechtstreeks raaktafscheiding en verdeeldheid heerschen, dan is het niet mo gelijk, dat de stembus van 1901 een ander antwoord geeft dan die vrn 1897. Nu heb ik mij onwillekeurig laten mee- sleepen en waar ik van het bondgenoot schap met de Anti-revolutionnairen wilde spreken heb ik meer over onze eigene zaken gesproken. Nu, waar 't hart van vol is, loopt de mond over en men moge er eens ernstig over nadenken. En nu het bond genootschap. Niet ten onrechte is dezer dagen in dit zelfde blad al eens gezegd en ook ik zeide het in een mijner brieven over deze zaak, dat het bondgenootschap met de Anti-revolu tionnairen wellicht het eenige middel is om tot een andere politiek te komen. Immers met de hedendaagsche liberalen is tot geen band meer te geraken. Zij komen al langer zoo meer in het radicale vaarwater. Er mogen er onder hen zijn, die voor hun per soon alle achting verdienen in het verre van kwaad meenen die zelfs inziendat het den verkeerden kant opgaat, de libe rale Ministers, en ook Borgesius mogen nog zoo eerlijke lui zijn en heusch geen kwaad bedoelen en niemand in zijn gods dienstige overtuiging willen kwetsen en zelfs de Bijzondere school een liefdevol hart toe dragen wij kunnen met die lui niet de pastoor, ik hoop dat de goede God vandaag tevreden met ons zal zijn. Juffrouw Scholastic» drukte haar broeder de hand, wenschte Bernard goeden avond en begaf zich naar haaT slaapvertrek. De jeugdige advocaat bleef alleen in den tuin achter. Met langzame schreden doorliep hjj de kron kelpaden van den geurigen bloemhof, en ademde met volle teugen de vredige kalmte van dit stukje paradijs in. Nog eens had hij dit stille genot mogen smaken, en wel, toen hij voor tien jarei, eveneens den vacantietjjd bij zijn oom mocht doorbrengen. Alles was nog onveranderd. De rozenstruiken slechts waren hooger en voller geworden, de witte haren van den eerwaardigen grijsaard, zoo mogeljjk, nog witter. Ziedaar alles Van zich zeiven moest bij echter getuigen dat alles zeer veranderd was. Destijds was hij nog een wilde schooljongen, wiens vreugde bestond in het najagen van vlinders en in het visschen van kikvorschen uit den vijver, nu was hij een jorgeling vol levenslust maar ook vol poëzie, en met eene neiging tot ernstig nadenken. Zijne moeder was reeds vroegtijdig weduwe van een ambtenaar wiens betrekking zjjn geheele ver mogen uitmaakte, en van haar kant bezat de jonge weduwe slechts luttel weinig. Grootmoedig als altijd haddeD pastoor Deschainps en Scho lastics er het hunne bijgedaan ten einde Bernard's moeder in staat te stellen om in Parijs te wo nen, en aan haar kind eene goede opvoeding te geven. De goede geestelijke had wil is waar gaarne gezien, dat Bernard den priesterlijken stand ge- j meegaan, het stelsel deugt niet en het 1 stelsel sleept de personen mede, al langer hoe verder. En dat bondgenootschap was vooral den Anti-revolutionnairen niet onvoordeelig.Het bezorgde hun langzamerhand geen gering aantal zetels in de Tweede Kamer en in 1888 steeg dat aantal tot eene zeer res pectabele hoogte. Alsof het den Anti- revolutionnairen bij den strijd om die zetels te doen ware! Wel natuurlijk, waarom an ders Men strijdt toch bij de stembus niet pour les beaux yeux de la reine? Maar wel om denChristelijken beginselen macht en invloed te verzekeren bij de regeling der Staats zaken. Juist, maar doe het nu eens zonder zetels in de Kamer. En bovendien waar een zetel te veroveren of te behouden viel, daar streden de Anti-revolutionnairen met prijzenswaardigen ijver en voorbeeldige vol harding maar waar zoo'n zetel in de handen moest vallen van een katholiek of liberaaldaar was hun werkzaamheid al weinig getuigend van groote kracht en niet zelden werd die macht aangewend ten voor- deele van den liberaal, die er toch al heel weinig toe zou bijdragen om den Christe- lijken beginselen macht en invloed te ver zekeren enz. Dus om de zetels ging het en dat maaktedat de verkiezingen van '92 en vooral die na de ontbinding der Ka mer ten gevolge van den val van het kies- voorstel Tak al bitter weinig naar den smaak was der Anti-revoluticnnairen. Toen ging het wat al te sterk «bergaf» etc. van het «reculer pour mieux sauter,» daar was al heel gauw het mooie van af. Maar voor ons, Katholieken, ook al heel spoedig van eene regeering met een Mr. van H o u- t en als minister van BinnenlandscheZaken. Dus in '97 weder samengaan, al was het ook niet op zoo'n vaste bedingen. Wat die samenwerking opleverde en waaraan die mislukking te wijten viel, is reeds ge zegd. Maar wat nu, in de toekomst o kozen had, maar daartoe ontbrak het hem aan den noodigen ernst, aan de moedige volhaiding en vooral aan de bovennatuurlijke roeping. Hij bezat een levendige verbeeldingskracht, een gevoelig hart, hjj zou een nuttig lid van de maatschappij worden, maar tot de hoogere volmaaktheid van den priester gevoelde hij zich niet geroepen. De liefde tot zijne moeder was inderdaad buitengewoon sterk, en hield hem van vele dwaasheden terug, zoodat hij zonder in grove fouten te vallen, de moeielijke studiejaren door bracht, en zjjn eenigste eerzucht, zijn grootste verlangen was, om haar een onbezorgden ouden dag te bezorgen, en datgene wat zjj voor hem ten offer bracht, tienvoudig te vergelden. Inderdaad toen Bernard's studiën voltooid waren, bezat zijne moeder nog slechts een onbe duidend pensioentje, en op hem zou voortaan de taak rusten om het huishouden van geld te voorzien. Gelukkig was hjj er in geslaagd om bjj een beroemd advocaat als secretaris in dienst te mogen treden, en nu wilde hjj zich eerst nog wat aan de gezonde buitenlucht vergasten, en bij zjjn oom nieuwe krachten naar lichaam en ziel garen, voordat hij zijne nieuwe betrekking aanvaardde. De Parjjsche lucht had zjjne ziel wel niet bedorven, maar hjj gevoelde dat hjj toch de geestelijke sterking behoefde. Hij wilde de speelplaats der kinderjaren te rugzien, hjj wilde de genrige lucht van velden en beemden inademen hij was het gewoel en de koortsige bedrijvigheid van Frankrjjks hoofd stad ontvlucht. I Frankrijk. In het laatst onzer verlichte eeuw zien wij rare dingen. In de Fransche Republiek geeft men bij de wedrennen van Auteuil den President der Repabliek een pak slaag en straatrumoer in Parijs en elders zjjn er het gevolg van. De minister-president der vrijmetselaars-republiek heeft de militaire gevangenis Cherche-Midi, opengezet voor de generaals Bo isdeff re, Gon ze, P e 1- lieux en Me rei er, allemaal als schavui ten gebrandmerkt. De overste Du Pa tv de Cl am, zit reeds achter slot en anderen zullen volgen. Men zal D r e y f u s redden, zegt Le Siècle maar wij moeten de waarheid redden. Want zij heeft haar verharde vijanden daar zij tegen zich eene samenzwering heeft dié zelfs de moeite niet neemt zich te verber gen. Wij zien helder den plicht voor ons, die ons wacht. Die plicht is, ook niet een enkel détail van de misdaad in 't duister te laten alle sluiers moeten worden opge licht alles wat zich daarachter verbergt, worden vertoond. Licht, licht, overal Het proces D r o u 1 è'd e heeft nog een staartje. De Ministerraad heeft besloten den heer Lombard, advocaat-generaal, die de functie van ambtenaar van het O. M. vervulde tijdens het proces, van zjjn func ties te ontheffen. De Minister van Justitie heeft een pro cedure aanhangig gemaakt om den pre sident van het Hof van Assises Tar diff te verwpzen voor den Oppersten Raad der Magistratuur. T a r d i f f was president van het Hof dat Déroulède heeft vrijge sproken. De tiende devisie infanterie is aan gewezen om te Parijs de negende devisie te vervangen, waarvan de brigade-R o g e t deel uit maakt. België. Het Belgische spoorwegbest uur is onlangs door eene rooklustige dame voor de moeilijke vraag gesteld of in de dames-coupé's al of niet gerookt mag worden. De dame had ondanks hetjprotest van haar medereizigsters, de eene cigaret na de andere aangestoken eu geheel alleen de coupé gevuld met een rook zóó dicht, dat het verbljjl daarin zelfs een man onaangenaam zou zijn geweest. De Bernard wist dat een verbljjf in St. Marie hem meer goed zou doen, dan zes weken aan eene badplaats doorgebracht. Hjj was dus rust en vrede, een ongestoord dolce far niente, eene herleving zjjner overspannen geesteskrachten komen zoeken, en nauweljjks was hjj aangekomen, of hjj stond voor het verrichten eener goede daad. Hjj moest een ernstigen dienst bewjjzen aan den ljjdenden evenmensch, roem en eer zouden er misschien de vruchten van zjjn. Doch aan dit laatste dacht Bernard nietten minste het trad niet bjj hem op den voorgrond Hij zag slechts de tranen van Else en de blozende engelenkopjes harer kinderen, hjj zag niets dan de oprechte eerljjke pachter, die, on danks een leven zonder smet, onder zulk eene vreeseljjke verdenking gebuxt ging. Het was hem inderdaad te moede alsof God zelf hem de verheven taak aanwees, om het ongelukkige ge zin te redden, en hij zou het als een misdrjjf beschouwd hebben, indien hjj geweigerd had, den onschuldige te verdedigen. Als een visioen verrees het geheele pleitgeding voor het oog van den geestdriftvollen jongeling. Hjj zag de gerechtszaal, de dicht opeengehoopte menigte, de ernstige rechters, de gezworenen, en op de bank der beschuldigden, den gebogen man wiens verdediging hjj op zich had genomen. Hjj luisterde naar het getuigenverhoor, naar de rede van den advocaat-generaal, die al de bezwarende punten zoo scherp mogeljjk deed uitkomen, en den beschuldigde onder een vloed van bewjjzen trachtte te verpletteren (Wordl vervolgd.) MMlMSdlE COMMIT. ABONNEMENTSPRIJS AGXTE MA HOW AGITATE. PRIJS DER ADVERTENTIE».

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1899 | | pagina 1