NIEUWE ^DagBlaö voor éfëooró- en Siuiè-éCollanó. Rotterdamsche Brieven, No. 4205 Vrijdag 9 Juni 1899 24ste Jaargang. De Zweefster, "DUITEN LAN 1) Italië. België. Frankrijk. Engeland. HiiRLEIHSdlIE flODRilT. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem 1,10 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. c 1,40 Voor het buitenland 2,80 Afzonderlijke nummers0.03 Dit blad verschjjnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. B U R E A U St. Janstraat Haarlem. PRIJS DER ADVERTENTIEN. Van 1—6 regels50 Cent Elke regel meer71/, Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant AGITE MA NON AGITATE. Redacteur-Uitgever, W. KOPPERS. 7 Juni 1899. Eindelijk is dan de zomer gekomen. De heele Meimaand door hebben we verlangd naar mooi weer. naar blauwe lucht en koes terenden zonneschijn en opziende naar de donkere wolken, waaruit regenvlagen onop houdelijk neerzweepteu, hebben we met den dichter verzucht. //Och, onze Noorsche Meihelaas, is arm [aan zonneschijn Maar nu is de lucht blauw en het lieve zonne" licht overglanst de stad, de drukke straten, de rumoerige kaden en het blinkende water, waarlangs de zwaar-bevrachte schepen af- en aanvaren. Ze tooit zich in feestgewaad, onze werkzame stad, wachtend de blijde komst van haar lieve Vorstinne. Op dien vreug dedag zal zij, de altijd werkzame, allen ar beid neerleggen en het kleurige feestkleed zich omhangenverlangende zoo schoon mogelijk te zijn, als de oogen der bekoor lijke jonge Majesteit op haar rusten zullen. Als het weer nu maar blijft zóó stralend zomer-mooi, zoo hóóg-feestelijk als in deze eerste Junidagen O die weerprofeten! Zons verduisteringen en maansveranderingen zul len volgens hen samenwerken om den dag van 9 Juni tot een kritieken te ma ken Gelukkig, dat er in onze stad nogal veel optimistische lui gevonden worden, die zich troosten met de onwederlegbare wa ar- heid, dat ook deze ongeluksprofeten tot de niet zeer gerespecteerde categorie der «brood- eters» behooren. We leven in de hoop, dat de vereenigde macht van zomer en traditio- ueele oranjezon, ten spijt van alle ongeluks voorspellingen eene glorierjjke overwinning zullen behalen. De tooi der verschillende openbare ge bouwen vooral die, waar H. M. zal ver toeven, belooft vorstelijk te zullen worden; met de allerkostbaarste stoffen worden zui len en balcons versierd en baldakijnen van goudbrokaat overhuiven de koninklijke sta tiezetels. Ook particulieren zullen zich niet FEUILLETON. 17 Vervolg.) Die is reed# betaald, goede vrienden. Mogen we zonder onbescheiden te zijn, zjjn naam weten, mjjnheer pastoor Zeker, maar 't ia helaas een nog onbekende rechtsgeleerde, een nieuweling, en daarom juist heb ik uwe gebeden voor dien moedigen jonge ling gevraagd. Wie is het Mijn neef Bernard. Dat is uitmuntend, dat is eene goede keuze, moge God hem daarvoor zegenen. Dat zal God zeker en nu goede vrienden keert huiswaarts en brengt den dag in vredige rust door. Ik heb uwe beloften op- geteekend, en dat geringe boekje zal het gulden boek der parochie zjjn, het boek dat Gods ze geningen overvloedig op aller hoofd zal doen nederdalen Vermoeid en uitgeput keerde de waardige priester in zjjue pastorie teiug. Juffrouw Scholastics die hem aan den ingang van den tuin opwachtte, drukte hem zwijgend de haod, maar Bernard wierp zich in de armen van zjjn oom en nep vol geestdrift uit Wie heeft u zoo leeren spreken Dat zijn geene redevoeringen, geen oratorische kunststuk ken, en toch gevoelen allen zich bewogen, ge roerd, medegesleept Uw eenvoud wordt onbetuigd laten met bloemen en feestge zang van kinderen en volwassenen zal H.M. worden gehuldigd,overal waar Ze zich vertoont; voor de kleinen is eene tribune opgericht achter 't museum-Boymans, van waar H. M., zittende op het rijkversierde balcon van het gebouw het zingen dei- schoolkinderen zal kunnen aanhooren. Ook de uitvoering van een statig feestgezang, vierstemmig a capella, op de melodie van 't oude Wilhelmus belooft prachtig te zul len worden. De woorden van een talent vol stadgenoot, in 17 d'eeuwsch Hollandsch zijn een zeldzaam voorbeeld van welgeslaag de gelegenheidspoëzie. Dat niet alleswat in dit genre gepu bliceerd wordtwerkelijk den naam van poëzie verdient, bewijzen de vele «feestlie deren» die sommige couranten, die in deze mooie zomerdagen om stof verlegen zijn, openbaar maken, doch het doel van de dichters altijd is goed en loffelijk al kan het dan ook de middelen niet «heili gen,» alleen maar verontschuldigen De leden van «Rotte's Mannenkoor onze oudste mannen zang vereeuiging, zullen een welkomstgroet zingen op woorden van Dr. S c h a e p m a n, die ook al lijden onder 't algemeene euvel van gelegenheidspoëzie. De muziek is eveneens van een Katholiek Joh. Verhuist. Met alle respectvoorde talenten van dezen overleden componist moet mij toch de bemerking van 't hart, dat er onder de levtnde, óók onder Katholieke Rotterdamsche toonkunstenaars toch ze ker wel zullen gevonden worden, bekwaam tot het schrijven van zoo een werk het ware, dunkt mij, wèl zoo eigenaardig ge weest, als een onzer musici deze taak hadde aanvaard, 't Is wèl opmerkeljjk datwaar de dichtader onzer gelegenheidspoeëten zoo mildelijk vloeitde muze der toonkunste naars met stomheid geslagen schijntalleen een ondernemend hoofdonderwijzer de bekwame leider van het kinderkoor heeft voor zijn volkje de muziek eener feestcan tate geschreven, waarvan verscheidene repe- verheven, en maakt u inderdaad welsprekend. Wilt ge mjjn geheim weten, Bernard Ja, wijs mjj de bron dier welsprekendheid. Om de armen te bewegen, moet men de armen beminnen, om te overtuigen, moet gjj zelf overtuigd zjjn Den volgenden morgen vertrok Else naar Bennes. In Bains aangekomen, ging de arme vrouw aanstonds naar den medeljjdenden her bergier. Hjj herhaalde zijne dienstaanbiedingen en ont ving haar zoo harteljjk mogeljjk. Else wist dat zjj zuinig moest zjjn met het geld van juffrouw Scholastics, en liet bet dus toe dat de brave man haar tot Bedon bracht, en daar hare plaats in den spoortrein betaalde. Zjj was zeer aangedaan, en wierp een weemoe digen blik in de richting van haar dorpje, ter wijl ze de kleine kinderen aan het hart drukte, die maar niet schenen te begrjjpen, waarom de moeder die vroeger altjjd zoo vrooljjk, nu bjjna onophoudeljjk weende. Bij het afscheidnemen sprak zjj tot den her bergier Groet allen voor mij, Jan Chandon, brengt allen mija dank, want allen, van af den paBtoor tot dea minsten herdersknaap zjjn goed voor mjj geweest. En dan, Jan Chandon, luister ook naar mjjne laatste woorden, ze zjjn droevig, doch he laas, al te waar. Ik ga mijn Calvarieberg beklim men en ongelukkiger, rampzaliger dan ooit, zal ik hier terugkomen ik heb de somberste voorgevoelens, maar ik wil er mij niet door laten meeslepen, ze zouden mjj ontmoedigen en ik heb veel, heel veel zielskracht noodig; mijn titie-uitvoeriugen al prachtig van stapel zijn geloopen. Als we nu maar mooi weer nebben. Overigens, Rotterdam heeft verleden jaar getoond rustig en ordelijk te kunnen feest vieren nu is het van plan het dezen keer ook vroolijk te kunnen doen. In de Itaiiaansche Kamer van Afgevaar digden is een voorstel door de socialisten ingediend aangenomen, n. 1. dat de Presi dent der Kamer, namens de Afgevaardig den aan den President der Fransche Repu bliek den heer L o u b e t, de gevoelens van sympathie zal overbrengen, naar aanlei ding van de gebeurtenissen te Auteuil op jl. Zondag. Bij het leest van Corpus Dommi te Tilighera dioc. en prov. Pavia, deed de pas uit de gevangenis ontslagen priester-jour- nalist Don David Albertario den H. Dienst. Na afloop telegrafeerde hij aan zijn vrienden. «Heden droeg ik den triumfeeren- den Christus over denzelfden weg, dien ik verleden jaar, de handen geboeid heb be treden.» De Katholieken te Brugge verzetten zich, gesteund door de Gazette van Bruggekracht dadig tegen het plan om voor den roman schrijver Georges Rod en bach, een standbeeld aldaar op te richten. Wij, zeg gen de inwoners van Brugge, zijn te goed Christen, dan dat wij een standbeeld zou den willen voor den schrijver van gevaar lijke, wulpsche en slechte boeken. Ook de Vlamingen in het land der Bel gen .komen in opstand nu men een vuilen romanschrijver wil verheerlijken. Te Belfast zijn oproerige betoogingen gehouden. Daar moesten de soldaten ge- heele troepen volks uiteenjagen, terwijl dra gonders klaar stonden om op de menigte in te hakken. Politieagenten, soldaten en officieren werden met steenen geworpen, en gewond. Verscheidene herbergen en win kels werlen door het oproerige volk ver nield. Een half dozijn adellijke arrestanten van jl. Zondag zijn voorloopig op vrije voeten gesteld. Baron vanZuijlen heeft den Pre fect van politie te Parijs doen weten, dat hij heropening verzoekt van de Automo bile-Club die zich niet met politiek bemoeit omdat de Fransche industrie geweld wordt aangedaan. Eene huiszoeking heeft plaats gehad bg den gearresteerden graaf De Dion die tot eenige komische incidenten aanleiding gaf. De vertrouwde bediende wilde den ma gistraat eerst niet laten begaan, maar deze stoorde er zich niet aan en doorsnuffelde kasten en laden. Toen gelastte hjj de brand kast te openen. Dit weigerde de bediende, en graaf de Dion werd uit het politiebu reau gehaald. Na eenig tegenstribbelen hij wilde ook nog met den magistraat po- litiseeren maakte hij de brandkast openr Toen hij zijn secretaris iets toefluisterde, verbood de man der politie den arrestant dat, waarop deze hardop zeide«Ik ver zoek u morgen al mjjn werkvolk, ten ge tale van 800, in hun werkpak te verza melen, en ik verlang dat gij hun zegt, dat hun patroon gevangen zit, omdat hjj Leve het Legerheeft geroepen, en dat zjj het hoofd van den staat om mjjn vrijlating verzoeken. Deze brave lieden mogen geen oogenblik werkloos zijn De magistraat nam een bundel paperassen mee en verliet de woning van den Graaf, die uit zijn huis weer naar de gevangenis werd gebracht. :il»iof nb Sedert 1895 zijn niet minder dan 30.000 Engelschen bekeerd tot den Katholieken godsdienst, dat is dus bijna 9000 per jaar. Deze bekeeringen hebben plaats in voor name protestantsche kringen en onder de leden der protestantsche geestelijkheid. Troebelen in Frankrijk. De troepen te Parjjs in garnizoen worden door die van Bennes vervangen, en generaal Z u r- linden zal, zoo vertelt men, binnenkort als gouverneur van Parjjs worden vervangen. De procureur-generaal mr. Bertrand zou, evenals mr. Lombard, uit zjjn ambt zjjn ont zet en de officier van justitie mr. F e u i 11 o 1 e y moet zjjn ontslag hebben genomen. Het gerucht dat de president der Bepu- bliek, de heer L o u b e t zal aftreden wordt te gengesproken en het blad La Cocarde, dat het arme Evrard, een zwaar kruis wacht hem Wat zegt ge daar? riep Chandon, maar dan zou er geen gerechtigheid meer in de we reld zjjn Toch wel, beste vriend, maar dwalen is menscheljjk. En ge gelooft dan dat Ja, ik geloof dat men dwalen zal. Ik verwacht eene zware beproeving, en aanvaard ze reeds bjj voorbaat. Luister Else, wat er ook gebeuren moge, ik zweer plechtig dat er steeds drie plaatsen aan mjjne tafel zullen zjjn voor de vrouw en de kinderen van den braven Evrard. Ik dank u, Jan Chandon, antwoordde Else eenvoudig terwjjl ze hem de hand drukte. De bel ging. Else moest instjjgen en na een oogenblik snelde de trein voort. Eerst tegen den avond kwam de arme reizig ster aan de regen viel neder en het was koud. Zjj wikkelde de kinderen in haar wollen mantel en vroeg aan een voorbijgaanden werkman of hjj haar eene herberg zou kunnen aanwjjzen. j In welke buurt wilt ge een nacht verblijf hebben? vroeg hjj. Zjj durfde niet te zeggen, dat zjj in de nabijheid der gevangenis wilde wonen, en stamelde verward Ik ben hier onbekend.indien ge mjj. Ik ken niets anders dan mjjn eigen kwar tier een stille buurt, en niet vrooljjs, want ik woon vlak bjj het huis van arrest? Ah zoo 1 Dicht bjj het huis van arrest Vindt ge dat soms akelig Of ik dat akelig vindt o neen, er zjjn zooveel ongelukkigen in de wereld. Weet ge wat, vervolgde de werkman, ge schjjnt nog eene knappe vrouw te zjjn, en uwe kindertjes zjjn bijna zoo lief als de mjjne, want ik ben getrouwd en ziet ge, dan heeft men altijd meer hart voor huismoeders en kleine kinder tjes Welnu, als 't n toelacht, dan heb ik nog eene flinke ruime kamer vrjj, die we wel zouden kunnen verhuren.Komt uw man ook Ja, hij komt ook, maar God alleen weet, wanneer En wat zult ge doen? Kent ge een ambacht Ik kan werken en zal werk zoeken buitendien heb ik wat geld We zjjn brave, eerljjke lieden, maar we zjjn eerder arm dan rjjk, en wat ik aanbied komt uit een goed hart voort Arme lieden herhaalde Else werktui gelijk. Armoede is geen schande, nietwaar Neen, zeker nieten ik geloof dat God het zoo geschikt heeft. trouwens nu herinner ik mij den naam ja, dat komt juist goed, ik moet in uwe straat wonen. De werkman wierp een medeljjdenden blik op de bleeke, jonge vrouw, doch durfde niet verder vragen. Hjj nam de kinderen van haar over, plaatste kleine Willem op zjjn schouder, zoodat 't kindje gierde van pret, en nam Elsa op den arm. De weg was tameljjk lang, en bij ieder ge bouw vroeg Else angstig hoe dat gebouw wel heette. Dat is het gerechtshof! antwoordde de werkman, toen zjj weer vroeg. Else sidderde onwillekeurig. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1899 | | pagina 1