NIEUWE
HbagBlaó voor éHooró- en Stuió-dCollanó.
Rotterdamsche Brieven,
No. 4210
Donderdag 15 Juni 1899
24ste Jaargang.
De Zwerfster,
BUITENLAND
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
BUEBAU: St. Janstraat Haarlem.
/1.10
c 1,40
2,80
«0.03
Elke regel meer 4
77.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimten
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Redacteur-Uitgever, W. KöPPERS.
13 Juni 1899.
Het met zooveel vreugde verbeidde feest
behoort weer tot het verledene de stad
heeft haar statiekleed van groen en bloe
men afgelegd, de vlaggentooi van straten
en havens is verdwenen alles heeft zijn
gewoon aanzien hernomen.
't Is wèl een mooie dag geweest voor
Rotterdam de dag van den 9den Juni
's Morgens vroeg lag al een rustige fees
telijkheid over de stad die vol was van
met Oranje getooide burgers en vreemde
lingen, allen in bigde, feestelijke verwach
ting. Bijna niemand heeft er dien dag ge
werkt, nering en bedrijf stonden zoo goed
als volkomen stil, de menigte in kleurig-
zomersch Zondagsgewaad vulde de versier
de straten. Aardig was het af- en aantrek
ken der verschillende vereenigingen, die hun
plaatsen gingen innemen langs den intocht-
weg onder fanfarengeschetter en tromge
roffel trokken ze op, hóóg de kleurige ba
nieren. Van onze Katholieke vereenigingen
waren wel het grootste aantal leden opge
komen, vooral de Volksbondmannen vorm
den een kolossalen stoet. Het was een pret
tig gezicht, onze mannen te zien voo rt-
marcbeeren de Volksbondleden en Zoua-
ven en St. Jozefs*gezellen, voorop de mu
ziek vroolijk, feestelijk, de mooie, statige
vanen triomfantelijk geheven als fiere ver
kondigingen van het Katholiek geloof de
zer mannen. Het doet een Katholiek hart
goed, zoo'n ommegang van eigen vereeni
gingen te aanschouwen in de feestelijk ge
tooide straten der stad, waardoor voor aller
oogen wordt ontplooid het krachtig bloei
end vereenigingsleven onder ons katholieke
volk
Het leek wel of heel Rotterdam was op
gegaan naar het station om de bigde in-
comste zijner Vorstin te vieren, duizenden
en duizenden verbeidden Haar, juichten Haar
geestdriftig toe de fiere klanken van het
Wilhelmuslied stroomden er samen met de
FEUILLETON.
Vervolg.)
Te vergeef, had de advocaat naar eigenaar
van orgel en aap gezocht, en ook zou dat niet
veel gebaat hebben, al kan men veronderstellen
dat vagebonden die met dergeljjke zaken rond
zwerven, niet van de beste soort zjjn, 200
daarin nog niet het bewijs, dat zjj inderdaad
den moord zouden gepleegd hebben.
De brief eindigde 'met eenige vriendelijke
woorden, en met het bericht dat hjj den vol
genden dag in Rennes zou aankomen.
Gjj hebt daar een braven vriend, bemerkte ka
pelaan Gabriel na lezing van den brief.
Inderdaad den volgenden dag kwam Bernard,
hjj nam inzage der stukken, stelde zich aan de
heeren van het gerechtshof voor welke hem met
de meest mogeljjke voorkomendheid behandelden
en den moed van den jeugdigen rechtsgeleerde
bewonderden. Bernard zelf werkte onder een
voortdurend bidden voort, want hjj begreep dat
de taak zwaar was, en dat God bjjna een won
der zou moeten verrichten om den armen Ëvrard
te hulp te komen. Maar hjj vertrouwde op zjjn
goed recht, en op de kracht der onschuld.
Op den vooravond van de opening der debat
ten, bezocht Else voor 't laatst haar echtgenoot.
Zq vond hem kalm, en tot het ergste voor
bereid, dank zjj de woorden en de steun van|
kapelaan Gabriel.
jubelkreten der menigte Langzaam reed
de Koninklijke Maagd aan de zijde Harer
geliefde Moeder door de dichte rijen van
Haar trouwe volk onder 't stormachtig
vreugdedaveren der scharen en 't eerbiedig
nijgen der statige vanen een triomftocht
Een prachtig moment was ook de ver
schijning van H. M. op het balcon van het
Stadhuis: daar stond ze, de slanke, Konink
lijke gestalte in 't witte gewaad tusschen
de reuzige pilaren als de verpersoonlijking
van hóóg-vlekkelooze Majesteit, buigend
naar den volksdrom met de goedertieren
minzaamheid van hooggeboren Vrouwe, met
de zachte liefelijkheid van edele Maagd
En naast Haar de gelukkig glimlachende
Moeder, aanschouwende deze feestvreugde,
hoorende den jubel, die daar ontsteeg aan
duizenden harten, den jubel om Haar eenig,
«innig geliefd kind» Haar Koninginde
vreugde van Haar vorstelgken weduwstaat.
En zeker heeft de eei bied waardige Vrouwe
in Haar hart God gedankt voor het heer
lijke voorrecht, Haar kind geschonken bjj
Zijn gratie te regeeren over een Haar zóó
ganschelgk toegewijd volk als het Neder-
landsche, welks trouw aan zijn Vorstin ook
in deze stad weer zoo schitterend is ge
bleken.
Belangwekkend was ook het bezoek der
Koninginnen aan ons St. Lucia-gesticht voor
verlaten en verwaarloosde meisjes. Harte
lijk was de ontvangst der Vorstelijke be
zoekers door den Zeereerw. Rector; Zijti-
eerw. wees erop, hoe onze lieve Vorstinne,
in navolging van den Goddelijken Verlos
ser, zich bij voorkeur aangetrokken gevoel
de tot de misdeelden, de kleinen en nede-
rigen.
Een der verpleegden had een lange toe
spraak geleerd, waarin ze de Koningin dank
zij voor de eer van dit heerljjk bezoek aan
het verblijf der arrasten onder de armen
een voorrecht, dat geen der kinderen ooit
uit het geheugen zou gaan. Aandoenlijk
zacht klonk het gezang der veriatenen, het
eenvoudig huldelieddoor een der eerw.
Hjj sprak rustig met zjjne vrouw over de
toekomst zijner kinderen, en scheen als 't ware
zjjn zedeljjk testament te maken. Else luisterde
met gevouwen handen, alsof zjj naar de stem
van eeu stervende hoorde.
Toen zjj afscheid genomen had en Else ach
ter de zware kerkerdeur verdwenen was, zakte
Evrard in elkander, de smart ging zijne krachten
bjjna te boven.
Het voorportaal van de gerechtszaal was met
nieuwsgierigen opgevuld.
Reeds een uur vóór de zitting was alles bezet,
terwijl elegants dames hare lange zjjden kleed' -
ren over den steenen vloer lieten sleepen. Alles
was stampvol.
De mensch schjjnt van natuur wreed want
overal waar iets akeligs te zien is, overal waar
geleden wordt, verzamelen zich eene menigte
toeschouwers.
De zaak van den veekooper nu, had veel op
spraak gemaakt, en met algemeene spanning
zag men het vonnis te gemoet.
De vrouwen trokken bijna allen partjj voor
Evrard, het edele gedrag van Else, het schoone
lijdende gelaat dier onversaagde vrouw, deed
hare kunne eer aan, en zjj waren trots op hare
deugd.
Op een gegeven oogenblik trad Else binnen,
terwijl van de tegenovergestelde zijde Evrard
op de bank de beschuldigden plaats nam.
Zij was geheel in 't zwart en droeg op iede-
ren arm een kind.
De gerechtsdienaar gaf haar een laag stoeltje
naast Evrard, zoodat zij, met een van teederheid
Zusters voor deze gelegenheid gedicht, maar
toch trilde er een toon in van bigde dank
baarhei 1 om de hooge onderscheiding, hun
ten deel gevallen.
Toen H. M. de eerw. Moeder Overste be
noemde tot Ridder in de orde van Oranje-
Nassau brak een vroolijk gejuich los, zich
oplossend in 't Wilhelmus van Nassaue
waarmee de Vorstinnen werden uitgeleid.
Des namiddags op 't uur van vertrek pakte
zich de menigte nogmaals samen aan 't
station en voor de laatste maal dreunde het
hoera-gejubel, zwaaiden de hoeden en zak
doeken door de lucht, wuifden de handen
de vertrekkende Vorstinnen een hartelijk
afscheid toe, waarin een «tot weerziens» be
sloten lag: tot weerziens in September!
België.
De ongelukkige dochter van koning Leo
pold van België, prinses Louise van
Co burg, is naar het bekende gesticht van
den gezondheidsraad P i e r s o n te Linden-
hof bij Dresden overgebracht.
Voor eenige jaren moet de Prinses van
een dertig meter hoogen bergweg zijn ge
vallen waarbij zij eene hersenschudding
kreeg. Later kreeg zij den typhus. Beide
veroorzaakten den tegenwoordigen toestand,
waarover reeds veel geschreven en gespro
ken is.
frankrijk.
Het Ministerie der Fransche Republiek
heeft onder het schreeuwen van «Leve de
Republiek door de socialisten den hals
gebroken. Onder ironisch gelach van ver
schillende banken in de Fransche Kamer
viel D u p u y met zijn geheel ministerie van
de groene tafel, want de meerderheid in de
Kamer scheen, toen D u p u y een motie van
vertrouwen wilde gesteld zien, den val van
het Kabinet-D u p u y te willen. In de wan
delgangen der Kamer wordt de ministe-
rieele crisis niet van langen duur beschouwd.
President L o u b e t heeft het ontslag
van het ministerie-D u p uy aangenomen
en de presidenten van Kamer en Senaat
laten roepen om met hen te onderhandelen.
De Temps geeft reeds een opgave van
en wilskracht brandenden blik tot hem op kon
zien.
Eindelijk sloeg het tien uur en werd de zitting
geopend.
De president was bleek en somber de procureur
generaal mat zjjn tegenstander met een venijni-
gen blik.
Nadat de akte van beschuldiging was voor
gelezen, werd Evrard ondervraagd.
Wat hjj zeggen kon, weten wij reeds. Zijne
antwoorden waren eenvoudig en duideljjk hij
beschuldigde niemand, hij kon ook niemand
beschuldigen, want hij had niemand op den
weg naar huis gezien, en was ook alleen met
Bartus in de gelagkamer toen deze hem het
geld gaf.
Toen kwam de beurt aan Else.
Zij stond langzaam op, en met de welspre
kendheid van het hart, schetste zjj vol gloed
en waardigheid, hun gelukkig huwelijksleven,
en het karakter van haren Evrard. Zonder't te
wil'eu was de eenvoudige dorpelinge van eene
onweerstaanbare welsprekendheid, en ieder haren
woorden klonk het publiek te^en, als een be
wijs van Evrard's onschuld.
Toen zjj eindeljjk zweeg, weenden allen, sche
nen allen rondom haar overtuigd.
De andere getuigen, zooals Quillot en pastoor
Deschamps kwamen achtereenvolgens aan 'i
woord, en staafden Else's woorden. En toch
kwam altijd weder dezelfde verpletterende vra»g
boven
Wie had voordeel bij dit misdrijf?
Evrard en Evrard alleen niet alleen door de
goudstukken in den lederen gordel maar door
i twintig personen, die veroordeeld zijn tot
boeten of eenige dagen gevangenisstraf
wegens het roepen van A bas les sergots
Mort aux vaches enz. te Longchamps. Bijna
allen zonder uitzondering ontkenden den
uitroep gedaan te hebben. De meesten be
weerden betoogers ten gunste van L o u b e t
j te zijn geweest.
Spanje-
De Engelsche gezant te Madrid Sir Hen
ry Drummond Wolff, had het dezer
dagen bij de aristocratie aldaar verkorven.
Men zou dien Engelschman eens leeren wat
bedaarder te zijn en daarom spande de
aristrocratie met markiezin delaLugana
aan de spitssamen, om een groot feest,
dat de Gezant te zijnen huize zou geven
te «boycotten».
De gastheer stond machteloos tegenover
dezen vijand en had hij den heer S lv ela
niet in den arm genomen, zoo was zgn
geheele feestviering ongetwgfeld in het
water gevallen. Doch Si 1 vela had als
diplomaat wel voor heeter vuren gestaan.
Hij bracht de Koningin-Regentes op de
hoogte van het complot en wist het zoo
te sturen, dat de Infanta Isabellazelf
het feest zou bij wonen. Bovendien wist
Silvela generaal Martinez Campos
en andere ministers over te halen dien
avond van de partij te zgn, en omdat al
len hun dames meebrachten, was sir
Drummond-Wolff's partjj zoo schitte
rend als maar mogelijk was.
Silvela zal zich echter wel eenige
vijanden onder de Madridsche dames heb
ben gemaakt. En als dames zich met de
politiek gaan bemoeien Dan mo
gen de heeren wel voorzichtig zgn.
Woelingen in Frankrijk.
Het was bepaald vermakelijk in de Franscbe
Kamer van Afgevaardigden toen er Maandag ge
sproken werd over het voorgevallene bjj de wed
rennen te Longchamps, waar de politie nog al
gebruik had gemaakt van haar macht.
De heer L o u b e t, president der Fransche
Republiek heeft het durven wagen onder bescher
ming van duizenden militairen een uitstapje
naar de wedrennen te ondernemen. Hjj bleef er
een half uurtje en reed toen onder sterke be
dekking naar het Elysée terug.
Vrooljjk was hei te Longchamps niet, dejeu-
nesse dorée was niet als voorheen de heldih van
het feest, men zag schitterende uniformen, men
zag den President aankomen beschermd door mi-
't testament dat ten gunste van den kleinen
Willem gemaakt was.
Als in een droom luisterde Evrard naar het
verpletterende woord van den procureur-gene
raal, die het op zjjne eer, op zjjn leven, op zjjn
deugd gemunt scheen te hebben, die hem met
den vinger aanwees als moordenaar en dief en
tegen hem de zwaarste aller straffen eischte.
In den 'beginne was Evrard vrjj kalm. De
duideljjke vragen van den president hadden hem
niet verward, en hjj had niets dan de waarheid
geantwoord, maar toen de procureur-generaal
een voor een de beschuldigingen die op hem
drukten, de bewjjzan en omstandigheden die
tegen hem getuigden, opsomde, toen gevoelde
hjj zich als verpletterd.
Van at dat oogenblik beschouwde hjj zich als
veroordeeld en hjj zou zich niet verwonderd
hebben, indien men hem op staanden voet naar
het schavot gesleept had.
Een jjzige stilte volgde op de rede van den
procureur-generaal, en eene zucht van verlich
ting doorliep de vergadering toen Bernard op
stond om den ongelukkigen pachter te verdedigen.
Hjj begon met zich over het bittere der aan
klacht te verwonderen, enzeide dat de rede van
den procureur-generaal, hoe welsprekend ook,
gevoelloos en wreed was.
Daarna viel hjj stuk voor stuk ieder aange
voerd bewjjs aan, en vocht dapper tegen de
aanklagende bijzonderhedenhjj drong aw op
het gemis van bewjjzen, en op het algemeene
getuigenis van allen die beweerden, Evrard
nooitjmet een wapen in de hand gezien te hebben.
(Wordt vervolgd.)
II A li L E U S !l I) F It 4 V T.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
PRIJS DER ADVERTENTIEN,
Van 16 regels50 Cent
AGITE MA NON AGITATE.
22
