NIEUWE
HDaaBlaó voor xffiooró- en SCuid-eXollanó.
Het Dreyfus-syndicaat.
No- 4287.
Vrijdag 15 September 1899
24ste Jaargang.
li UITKNLAND,
77,
Lompenkoopman.
Engeland.
België.
Transvaal.
HiilLLEMStni: C0DR4IT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem 1,10
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor het buitenland 2,80
Afzonderlijke nummers0.03
Dit blad verschjjnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
PRIJS DSa ADFESTENTIEN.
Van 16 regels50 Cent
Elke regel meer
AGITE MA NON AGITATE.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte;
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Redacteur-Uitgever, W. K P P E R S.
De macht van het geld speelt in de D r e y-
f u s-zaak een groote rol en wie dit loochent
moet wel met blindheid geslagen zijn.
De verdedigers van D r e y f us loochenen
het bestaan van een syndicaatdat mil-
lioenen en millioenen heelt ten koste gelegd
om de in eer herstelling van kapitein D r e y-
fus te bekomen. En toch is het voor ge
heel Europa duideljjk dal van verschillende
kanten voor de beweging ten gunste van
Dreyfus strijdkrachten zijn gebruikt die
alleen door geld onder de wapenen konden
geroepen worden.
Het valt toch niet te loochenen dat de jood-
sche bankiers, die in Frankrijk machtig zijn,
er op gesteld waren om de vlek die op de
natie zat, te doen verdwijnen. D r e y 1 u s'
vtroordeeling noemden ze een schandvlek
ken van het joodsche ras. Zjj hebben hun
geldmacht in 't werk gesteld en zij hebben
waarlijk getoond, dat men met geld, zoo
niet alles, dan toch veel vermag.
De in 1894 veroordeelde kapitein Drey
fus was in Frankrjjk zelf reeds bijoa ver
geten, en eensklaps werd de vraag gesteld
Zou hij wel schuldig zijn Die vraag werd
met zooveel geweld opgeworpen dat alle
andere quaesties er voor moesten wijken.
Frankrijk werd in twee kampen verdeeld,
en kosten noch moeiten werden gespaard om
lawaai te maken voor den banneling op
het Duivelseiland. Al hooger en hooger ste
gen de hartstochten en traden strjjders op
om het vuur van twist en tweedracht aan
te blazen. Men schrok voor niets terug
voor geen omwenteling, voor geen burger
oorlog, enkel dacht men aan den éénen man
om hem uit zijn kluisters te bevrjjden. Voor
de gebroeders DeGraeve, wier onschuld
bekend was, werd niets gedaan wat op eene
sensatie makende beweging gelijkt. Voor
welken anderen veroordeelde zal men ooit
eene D r e y f u s-beweging in het leven kun
nen roepen
Men moge het bestaan van een opzette-
FE 1LLET ON.
VADER BAMBRIQUET
OP IiE
63 Vervolg.)
//Neen, neen!// zeide zij eindtljjk, met de
hand over het voorhoofd strijkende, als wilde
zjj eene onaangename gedachte verdrijven, //vader
zal niet doof zijn voor mjjne gebeden. Zjjn onge
luk zal hem gevoelig maken voor det van an
deren
Al sprekende liet zij hare hand rusten op een
geopenden, doch onvoltooiden brief, die op de
tafel lag. Aanstonds herkende Eliza het schrift
van haren vader Bambriquet was ongetwijfeld
nog bezig geweest met schrijven, toen de huis
houdster hem in zijne werkzaamheden gestoord
had, om hem tot het uitstapje over te halen.
Deze brief was aan een zaakwaarnemer gericht
en moest bij de overige stukken gevoegd wor
den ondanks de spelfouten, waarvan het epistil
wemelde, las Eliza ongeveer het volgende
„Ik hoop, mijnheer, dat ditmaal alles in orde
zal zijn ik verbied u dan ook, het geringste
uitstel toe te staan, of ik ontneem u mijn prak
tijk, en u weet, dat zij u veel opbrengt. Deze
lieden mogen niet ontzien worden, ik stel n
verantwoordelijk voor het minste tijdverlies, mor
gen moet Salviac in de gevangenis zjjn, en het
hotel te koop staan Ik wil over mijne
tegenstanders zegevieren, al zou het nog mijn
ljjk opgericht D r e y f u s-syndicaat looche
nen, men kan niet ontkennen, dat het geld
in deze beweging zijn rol heeft gespeeld
en dat zonder geld Dreyfus thans nog
op het Duivelseiland zou zitten.
De Dreyfusards mogen het luide verkon
digen dat zij strijden uit een gevoel van
rechtvaardigheid, dat zij strjjden voor recht
en waarheid en dat zg alleen eu voor niets
anders werken dan voor de zegepraal van
de waarheid en het recht, dan zullen wij
ons veroorloven zooiets eene bittere spot-
i ternij te noemen.
Zjj strjjden voor niets anders dan voor
een enkel persoon, kapitein Dreyfus, we
gens landverraad veroordeeld.
En wij spreken aldus met het volste recht.
Immers, wie zijn de maonen in Frankrijk
die den strijd voor de bevrjjding van Drey
fus hebben aangebonden, die op eens zich
als de verdedigers van de verdrukte onschuld
opwierpen, hebben zij nooit te voren on
recht zien plegen, viel nooit een heiliger
recht dat met voeten werd vertreden te
verdedigen Het machtige Fransche geld-
jodendom wij spreken hier niet over de
Israëlieten in Frankrjjk die in de samen
leving als rustige burgers leven en achting
verdienen de zwendelaars der Spoorwe
gen en Panama-helden, waarvan de namen
geljjk staan met leugen en bedrog, staken
de hoofden bjjeen, 't waren zjj hoofdzakeljjki
de godsdiensthaters van alLerlei aard, die
ook met joodsch geld het Journal de Peuple
der socialisten en anarchisten steunen, die
ten strjjde trokken voor z. g. waarheid en
recht.
Maar toen de gebroeders De Graeve,
ruw en met geweld in de gevangenis werden
gesleurd, zwegen ze, ze zwegen toen de on
schuld bekend werd en ze zwegen, de dap
peren, toen priesters en kloosterlingen gru-
weldadig werden belasterd en de zusters
van liefde werden verdreven uit de hospi
talen, toen ze werden weggerukt van de ster
venden, van de ougelukkigen die de handen
uitstaken naar hulp. O, het is een bittere
gansche vermogen kosten, breng de zaak spoedig
tot een goed einde en vraag geen genade voor
hen, want ik zweer u dat niemand ter wereld
in staat is, mjjn eenmaal genomen besluit aan
htt wankelen te brengen.//
Meer stond er niet in dien brief, doch Eliza
wist ;reeds genoeg, nu was zjj ervan overtuigd,
('at al hare pogingen vruchteloos zouden zjjn.
Eensklaps stond zjj op.
//Wat moet ik aanvangen?// zeide zjj tot zich
zelf. //Ik moet hen toch redden Ik heb het
beloofd \u
Eenige oogenblikken bleef zjj besluiteloos
staan, plotseling liep zjj naar den haard, ver-
wjjderde de asch, blies het vuur aan, daarop
wierp zjj de beide bundels in de vlammen.
Eliza deed dit alles zonder aarzelen, zonder
erbij te denken, alsof zjj vreesde het gewicht
van deze daad te beseffen. Zoolang de talrjjke
processtukken brandden, bleef zij bjj den schoor
steenmantel staan, een soort geestdrift verhel
derde haar gelaat en deed haar oogen schitteren.
//Zjj zjjn goed geweest voor mjjzeide zjj
opgewonden, //deze voorname, trotsche prins
heeft mjj zjjne hand geboden, hjj heeft mjj zjjn
titel en naam willen schenken, san jmjj, .de
dochter van een man, dien hjj haat en veracht!
En die goede, lieve Cécile is mjjn vriendin,
mjjne beschermster geweest, zjj heeft mjj hulp
geboden, toen ik der wanhoop nabjj was
welnu, heden heb ik mjjn schuld vereffend 1
Om hunnentwil vernietig ik een vermogen en
trotseer den toorn mjjns vaders
De papieren waren door het vuur verteerd
nu echter sloeg zjj hare handen voor het gelaat
spot waar de Fransche Dreyfusards schreeu
wen om waarheid en recht.
Waar zijn de ouden onder a die de Ita-
liaansche rooverbenden de Pauseljjke Staten
lieten inpalmen, zijn toen geen onschuldigen
vermoord door de lage intriges van uw ge
nootschap: de vrijmetselarij? Hebt gij niet
uw moordende hand gelegd op de eeuwige
stad Rome, was dat verdedigen van recht,
was het niet de grootste rechts-verkrachting
die ooit bedreven is, en hebt gjj nu nog
niets anders dan smaad over voor den Ge
vangene van het Vaticaan?
Gjj juicht wanneer in Frankrjjk de kloos
ters en kapellen worden gesloten, de zusters
en broeders uit de scholen worden gejaagd
en de goederen worden aanges'agen docr
milddadige christenen voor godsdienstige
doeleinden bestemd. Is dat verdedigen van
waarheid en recht?
Gij hebt juichtonen doen hooren toen
de schoolbroeder Flamidien te Ryssel,
wederrechtelijk werd aangehouden en gij
hield zelfs niet op hem te belasteren en met
hem priesters en kloosterlingen tot zijn on
schuld, niet door u bewezen, maar daarom
toch niet minder plechtig erkend werd.
Wij zoudeD honderden zulke gevallen
kunnen aanhalen, waarin de vijanden der
clericalen de klaarblijkelijkste rechtsmisken-
tingen en wetsverkrachtingen toejuichen
als zij gepleegd worden tegen Rome en de
kinderen der Roomsche Kerk.
Wij misgunnen kapitein Dreyfus zijn
vrijheid niet. O neen, men geve den man,
die geleden heeft, aan vrouw en kinderen
terug, maar men houde op met zelfs han
del en nijverheid te benadeelen. Men houde
op, met schelden op hen die het waarach
tige recht en de vrijheid liefhebben, daar
toe echter mist het D r e y f u s-syndicaat
het recht.
Helaas, hoe gaat het in Frankrijk en
overal in onzen karakterloozen tjjd? Zjj, die
het eene eer moest zjjn te spreken, zitten
zwjjgend neder.
o—
en viel op een stoel neder, doodelijk ontsteld
over hetgeen zij gedaan had.
In hare onbekendheid met de wetteljjke vor
men was Eliza overtuigd, dat hare vrienden,
nu deze processtukken vernie igd waren, ge-
vrjjwaard zouden zijn voor verdere vervolgingen.
Zooals wjj reeds zeiden, had zjj gehoor gegeven
aan eene oogenblikkelijke opwelling. Toen de
eerste opgewond-nheid voorbjj was, beschouwde
zjj de daad dan ook met een geheel ander oog.
Had hare gehechtheid ran den prins, aan
S>lviac en de zjjnen haar niet te ver gevoerd?
Had zjj niet de vermogens haars vaders op het
spel gezet, door hem in de onrnoge ijkheid te
stelleD, van zjjne rechten tegenover twee voor
name schuldenaren gebruik te maken Men
vertelde wel, dat hjj schatrjjk was, maar wie
wist het? Konden de ontzettende vei liezen, die
bij op ééu dag geleden had, niet zijn ondergang
ten gevolge hebben En wanneer zjj daarbjj
dacht aan de verschrikkelijke woede, dia zich
van hem zou meester maken, wanneer bjj zich
beroofd zag van de middelen tot eene Eng
vooruit beraamde wraakoefening, dan sidderde
zij van angst.
Zjj had reeds zooveel te ljjdeD gehad van de
ruwe behandeling haars vaders, dat zjj zeer goed
begreep, wat haar te wachten stond reeds meende
zjj hem te zien, dreigend en woedend, reeds
meende zjj hem te hooren razen en tiereD.
Een oogenblik scheen zij besloten, de terug
komst van Bambriquet niet af te wachten; zg
gevoelde, dat zjj nimmer den moed zou hebben,
hare medeplichtigheid in het misdrjjf te ontken
nen, en wilde daarom den welverdienden ver-
Over de Drey f u s-agitatie tegen den in
1900 te houden Wereld-Tentoonstelling
te Parjjs, zijn in Engeland de gevoelens
zeer verdeeld. De meesten lachen met een
boycot wegens de D r ey f u s-zaak. De Ko
ninklijke Engelsche Commissie houdt zich
onzijdig en ontraadt overhaaste besluiten.
Het eerste Engelsche troepenscbip ver
trekt a. 8. Zaterdag vau Bombay naar Zuid-
Afrika met het veldhospitaal.
Treurig is het ia het land der Belgen
gesteld met de eenheid der Katholieken
daar zooals overal is men door omstandig
heden, die zoo in het leven voorkomen, ver
deeld. De minister DeSmetdeNayer,
staat voor een moeilijk geval. Le een wil
dit en de andere dat en hij zal nog heel
wat moeilijkheden ondervinden om hetre-
geerings-outwerp der kieswet er door te
krijgen. Gelukkig is hjj de man niet, om
halverwege te blijven stilstaan.
Te Brussel beeft een bende van om
streeks 200 personen een D r e y f u s-be-
tooging gehouden voor de woning van den
Frauschen Gezant in de Belliardstraat.
Zij jouwden den Gezant uit en schreeuw
den: Vive Dreyfus! Vive la Justice! Abas
GérardAnderen riepen: «Weg met den
beschermer van den spionWeg met den
Etat-major
Ruim een kwartier huilde en brulde de
bende voor de woning van den Gezant-
In de Transvaal weigeren veel Engelsche
werklieden te vertrekken, anderen verkla
ren geen kiesrecht te begeeren, nog anderen
zeggen dat ze niet tegen de Boeren willen
vechten.
Hardnekkig blijven er ongeloofeljjke ge-
ruchteo gaan, dat Sch rei nereen staats
greep in den zin heeft, die zou strekken
om de Kaapkolonie onafhankelijk te ver
klaren en een anti-Engelsch bondgenoot
schap met de Boerenrepublieken uit te roe
pen. Daarom zou aan Mil n er zjjn gelast,
het ministerie Schreiner weg te zenden
en de dictatuur in te voeren.
De Engelsche nota die Chamber-
wjjtingen ontgaan. Doch éene gedachte hield
haar terughoe zou men den diefstal verkla?
ren, wanneer zij niet aanwezig was, om te ver
tellen, wat zjj gezien had. Bovendien was het
dringend noodzakeljjk Bambriquet voor zjjne
oneerljjke huishoudster te waarschuwen, en in
ieder geval zou hij de troostwoorden van zjjne
eenige dochter ia deze omstandigheden niet
kunnen ontberen.
Eliza besloot das te bljjven, legde de, overal
verspreide papieren weder op de schrjjftatel en
nam weder bjj bet vuur plaats, gelaten de ge
volgen van hare zelfopofferende daad afwach
tende.
XXXVI.
Op deze wjjze verliepen twee nren. Bjj het
minste gerucht beefde Eliza en sprong zjj doods
bleek overeind, doch eerst tegen het vallen van
den avond hield een rjjtuig voor de deur stil,waar
uit zjj opmaakte, dat het beslissende oogenblik
gekomen was. Sidderend begaf zij zich naar het
vensterhet was inderdaad haar vader, die
brommende van ongeduld de binnenplaats over
liep, terwjjl juffrouw Lapiquette achter bleef
om den koetsier te betalen en nog wat met
vrouw Erichard te babbelen, hare gewone ver
trouwde.
Op het oogenblik, dat Bambriquet binnentrad,
in een lange overjis gehuld en zjju wandelstok on
der den arm, liep Eliza hem tegemoet en barstte,
zonder een woord te kunnen spreken,in tranen uit.
(Wordt vervolgd
