NIEUWE
ÏDagBlaó voor ciïooró- on Suió-eXollanó.
De levenswijze van den Paus.
No. 4292.
Donderdag 2] September 1899
24ste Jaargang.
U ITtóN LAN D.
c 2,80
«0.03
Lompenkoopman.
Belgis.
frankrijk.
BIARICIISS
C0HRAIT.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen,
BUREAU: St. Janstraat Haarlem.
/1,10
1,40
PRIJS DER ADVERTENTIE»
Van 1—6 regels50 Cent
Elke regel meer71/»
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
AGITE MA NOW AGITATE
Redacteur-Uitgever, W. KüPPERS.
De gezondheid van Z. H. L e o XIII, zoo
meldt men uit Rome, blijft, niettegenstaande
zijn negentig jaren bij voortduring goed.
Een der kardinalen sprak onlangs den
wensch uit, dat het hem gegeven mocht
worden, evenals Paus Clemens XI, alle
kardinalen, die hem gekozen hadden, te
overleven. Paus Clemens liet ter herin
nering daaraan een medaille slaan, met het
opschrift«Niet gij hebt mij gekozen,
maar ik u.» Het zou niet onmogelijk zijn,
dat ook onze thans regeerende Paus zulk een
medaille kon laten slaan, want er zijn sind3
den dood van kardinaal M e r t e 1 nog maar
vier kardinalen over, die medewerkten tot
de keus van Leo XIIIhet zijn de kardi
nalen Parocchi, Lechodowski,
Canossa en Oreglia, en beide laatst
genoemden zijn op dit oogenblik reeds erg
zwak van gezondheid.
Z. H. de Paus zelf koestert het vaste
vertrouwen, dat hem nog vele regeerings-
jaren zullen worden geschonken, en in tegen
stelling met andere menschen, die, op boo-
gen leeftijd gekomen, steeds hetgeen zij vóór
hebbeD, bespoedigen, om de voltooiing nog
te kunnen beleven, is de H. Vader steeds
geneigd, al wat niet dringend noodig is,
tot nader onderzoek en overleg uit te stellen.
Z. H. spreekt dikwij's over de plechtig
heden, die in 1900 zullen plaats hebben en
over de pelgrimstochten, die dan voor het
Jubilé te Rome zullen komenhij houdt zich
bezig met de maatregelen, die door de co-
mitié's der verschillende landen genomen
worden, en met de vermoedelijke uilkom-
sten daarvan.
Allen, die met den Opperherder in aan
raking komen, vinden de voorspellingen van
dr. L a p p o n i, omtrent het lange leven van
Z. H. onlangs in de Vox Urbis gegeven,
volstrekt niet gewaagd.
Natuurlijk draagt ook de levenswjjze, den
H. Vader door zjjn geneesheeren opgelegd,
en het teruggetrokken leven, dat hij leidt
FEUILLETON.
VADER BAMBRIQUET
OF DE
68 Verwig.)
Salviac haastte zich zijnerzijds, zijnen onver-
biddelijken schuldeiecher een wissel te doen
toekomen van een gelijk bedrag, als in de ver
nietigde schuldbrieven vermeld stond.
De prins noch de kunstenaar hadden zulk
eene gunst'ge gelegenheid willen laten voorbij
gaan, om zich voor eenen ondergang te vrijwa
ren, waarmede zij beiden bedreigd werdeu.
XXXIX.
Verscheidene maanden waren verloopen, de
lente was op den winter gevolgd. Het dans-
seizoen was voorbjj, doch tot groote verwondering
der gansche voorname wereld, was het huwelijk
van prins De Z met Hermance nog met
officieel aangekondigd. Den ganschen winter had
de prins zeer teruggetrokken geleefd, doch had
van tijd tot tjjd bezoeken afgelegd bjj de fa
milie De Mbntreville, en zjjn omgang met den
graaf was even vriendschappelijk als vroeger.
Men zag dus met eenige verbazing het tijdstip
naderen, waarop de hoogere kringen gewoon zjjn
Parijs te verlaten, zonder dat er iets met zeker
heid bepaald was omtrent eene gebeurtenis,
welke men reeds zoo lang als aanstaande be
schouwd had.
in zijn paleizen en tuinener toe bij om
zijn leven te verlengen.
De H. Vader slaapt weinigmaar aan
één stuk hij staat vóór zes uur op, en leest
in zijn kapel de H. Mis. Daarna gebruikt
hij een kop koffie met een stukje brood.
In warme dagen gaat bij niet naar zijn tui
nen, maar blijft in zijn bibliotheek, waar
een gelijkmatige temperatuur heerscht, daar
de ruimte groot is en de muren zeer dik-
Om 9 uur beginnen de audiëntiesdie op
het bestuur der Kerk betrekking hebben.
Op bepaalde dagen komen de vertegenwoor
digers der Congregraties hun rapporten uit
brengen en de Pauselijke onderteekenfng
vragen kardinaal R a m p o 11 a wordt el-
ken dag ontvangen. Om twaalf uur hebben
de audiënties plaatsdie aan Bisschoppen
en bijzondere personen worden verleend, en
die gewoonlijk tot balftwee duren.
Dan gaat de H. Vader aan tafel om zijn
eenvoudig middagmaal te gebruiken soep,
vleesch, groenten, een schotel wild of een
duif en vruchten. Gedurende den maaltijd,
die ruim een half uur duurf, ontvangt hjj
zijn particuliere secretarissen Mgr. Mas so
li n i en Mgr. A n g e 1 i n iwaarmee bij
persoonlijke zaken bespreekt.
Niemand kan aan de tafel des Pausen
plaats nemen, tenzij een Keizer of Koning
de gast isdan is alleen de tafel aan de
zijde, waar de Paus zit, een weinig hooger.
Toen vroeger kardinaal P e c c i, zijn eigen
broederhem kwam bezoeken wat bijna
eiken dag onder den maaltijd plaats vond,
nam de Kardinaal plaats op een stoel tegen
den muur en naderde de tafel niet. In tafel
goed en zilver wordt geenerlei weelde ten
toon gespreid. De tafel wordt gediend door
Pio Centra, zijn getrouwen kamerdie
naar, in het zwart gekleed. De schotels
worden aangebracht door bedienden in roode
livreidie ook in de anti-chambre dienst
doen met de sediarii, die den Paus in zijn
draagstoel dragen. Zij zijn ten getale van
zestien met een palfrenier.
De wijze, waarop dit personeel van het
De prins bewoonde in de rue de Grenelle
een hotel, dat door een zjjner voorvaderen ge
bouwd was, toen het geslacht zjjn hoogsten bloei
beieikt had.
Hoewel Alfied een grooten staat voerde tjj
dens zjjn officieel verbljjf te Parijs, was deze
ouderwetsche woning toch te rnim voor hem
en zijne bedienden hjj bewoonde slechts het
hoofdgebouw en liet de overige gedeelten zicht
baar vervallen. Het gras groeide op de binnen
plaats tusschen de steenen, de murm schenen
sedert langen tjjd niet gewit te zjjn. Toch had
dit oude paleis met zijn steenen beeldhouw
werk, zjjn wapenbord, dat boven den hoofdingang
was aangebracht, zjjne honderdjarige boomen,
welker donker gebladerte boven de daken uitstak,
eene ernstige, droefgeestige voornaamheid, die
geheel in overeenstemming was met het fortuin
van den tegenwoordigen eigenaar.
Prins De Z zat in een ruim studeerver
trek, op de eerste verdieping aan de tuinzjjde
gelegen, voor een ichrjjftufel, beladen met sta
pels boeken, papieren. Een grjj aard met een
eerbiedwaardig voorkomen stond eenige schreden
van hem af, in eene eerbiedige houding. Het
was de geheimzinnige bezoeker van de rue de
la Santé. Beiden bewaarden het stilzwjjgen, elk
huuner scheen in diep, ernstig gepeins ver
zonken.
Het was nog vroeg in den morgen, ceu vroo-
lijk voorjaarszonnetje scheen over de daken van
het uitgestrekte gebouw. Bet vertrek, waarvan
wjj spreken, was echter in halfduister gehuld,
dank zjj den klimopranken, welke langs de ven
sters hingen. Langs de wanden waren zware,
Pa iselijk Hof wordt aaDgeworven, is zeer
eigenaardig elke Kardinaal he.Tt op zijn
beurt het recht, bij vacature een zjjner etgen
bedieudeu aan den Paus als sediario of pal
frenier voor te stellen. En de H. Vader
geeft dan een fooi van honderd lire aan de
andere bedienden van den Kardinaal.
Na zijn verheffing tot den troon was Leo
XIII gedurende eenige jaren een weinig
lijdende. Toen bediende hij zich op raad
zijner doctoren van een draagstoel om in
den tuin te gaan, hoewel de kamerdienaar
eerst meende, dat de H. Vader veel te le
vendig van aard was om zich te laten dragen.
Na zijn middagmaal wil Z. H. tot vijf
uur alleen worden gelaten, in welken tijd
hjj gewoonljjk een poosje slaapten dan
houdt hij zich tot acht uur in gezelschap
van een zijner secretarissen met particuliere
briefwisseling bezig. Z. H. wil, dat de stijl
zijner brieven zuiver zij en de woorden wel
gekozen is dit niet het geval, dan brengt
hij vele verbeteringen aan en laat het werk
dikwijls geheel opnieuw doen.
Ook bemoeit hjj zich dikwijls met de bjj-
zonderheden van zijn geldeljjk beheer en
meermalen teekent hij de wissels eigen
handig.
Wanneer de avond valt, begeeft hij zich
naar zijn kapel en bidt met zijn Hofhou
ding den rozenkrans. Dit gebed wordt ge
volgd door een avondmaaltijd, nog eenvou
diger dan die van 's middags. Vervolgens
doorloopt hij de couranten en gaat om 11
uur ter ruste. Op weinige uitzonderingen
na is de levenswjjze van elk prelaat te Rome
aan die des Pausen geljjk.
De H. Vader wil volstrekt niet, dat men
's nachts of in den namiddag zijn vertrek
ken betreedthoewel zulk een beschikking
uiet zonder gevaar ishoudt hjj daaraan
streng vast. Zjju kamer wordt afgesloten
en de kamerdienaar heeft den sleutel bjj zich.
Het handschrift van den H. Vader is,
niettegenstaande zijn hooge jaren, nog flink
breed en hoog. Veel schrijven kan hjj echter
niet meerzijn uitnemend geheugen stelt
ouderwetsche stoelen geplaatst, waarvan het ver
guldsel verdwenen was; een eikenhouten boe
kenkast met glazen deuren bedekte een der
wanden geheel, levensgroote portretten, voorname
heeren uit vroegeren tjjd voorstellende, hingen
langs de overige muren. Een dik tapjjt bedekte
den vloer.
Eensklaps richtte de prins het hoofd op.
//Gebt u mijn brief aan graaf De Montreville
verzonden, mijn heer Duval?// vroeg hij.
//Een knecht heeft hem weggebracht.//
//En de brief voor mjjnbeer De Salviac?//
//Hjj moet eveneens zjjne bestemming bereikt
hebben.
„Goed.// Eg opnieuw boog Alfred zich over
het register, dat voor hem lag. De grjjsaarii
sloeg aandachtig de uitdrukking gade, die op
het gelaat des prinsen te lezen stoml. Het bleef
weder geruimen tjjd stil in het vertrek.
Eindeljjk vatte prins De Z het woord
weder op en zeide verdrietig, terwjjl hjj het
boek ter zijde schoof:
//Grjj hebt geljjk, Duval, mijne positie is nog
hacheljjker dan ik dacht, en ondanks uwe po
gingen om mjjn algeheelen ondergang te ver
tragen. Ik ben vijftig duizend franks schuldig
aan graaf De Montreville, die ik in al de rech
ten heb gesteld van dien van mjjnen vroe
geren schuldeischtr. De ljjfrente van tienduizend
franks, nu voortaan mjjn eenig inkomen, is voor
ongeveer drie jaar verpand; het zal mjj moeieljjk
gaan vallen, mjjn armoede te verbergen
doch ik zal het beproeven. Binnen weinige da
gen zal ik mjjn vertrek naar het buitenland
aankondigen, dan ga ik mjj nogmaals in een
hem in staat alles vooraf te overdenken en
I dan in éen adem aau zijn secretarissen te
dicteereu. De H. Vader houdt niet van on
nutte en beuzelachtige gesprekken hij
zwijgt liever en denkt na.
Zeer erkentelijk is hij allen, die hem be
hulpzaam ziju in het bevorderen der belan
gen van den H. Stoel, die hem zoo zeer
ter harte gaan.
Moge Z. H. nog lang zoo leven.
De hoofd redacteur van Libre Parole de
heer Ed. Drumont, bevindt zich te Brus
sel waar hij eenigen tijd zal verblijven.
De Hertog van Orleans verblijft sedert
Zaterdag te Rames, nabij Antoing aan de
Fransch-Belgische grens.
In den gisteren gehouden Ministerraad is
besloten aan Dreyfus gratie teverleenm.
Die gratie zal binnen enkele dagen worden
afgekondigd.
Dreyfus heeft afgezien van zijn voor
ziening in cassatie bij het Militaire Hof
van Revisie.
Ten gevolge van het wegjagen van
een kameraad en enkele bijkomende grie
ven hebben de mijnwerkers van de mijnen
Couchond, te Grand-Croix, bij St. Etienne,
Zaterdag besloten het werk te staken. Men
vreest, dat de mjjnwerkers van de Com
pagnie de la Peronniére en van de Plat-
du-Gier zich zullen aansluiten.
De senator ScheurerKestner, door
de D r e y f u s-zaak bekend geworden, is te
Parjjs overleden. Hjj was in 1833 te Müli-
hausen geboren. Onder de regeering van
Napoleon III werd hjj wegens het op
den voorgrond treden als revolutionnair tot
gevangenisstraf en geldboete veroordeeld.
In Februari 1871dus onder de derde
Republiek, werd hjj tot lid vau de Natio
nale Vergadering gekozen. In den Senaat,
waarvan hjj sedert 1876 een der secreta
rissen was, stemde hjj in Juni 1877 tegen
de ontbinding van de Kamer van Afgevaar
digden die door den heer De B r o g 1 e
gevraagd was.
De heer ScheurerKestner was een
uithoek van Parjjs schuilhouden, om daar in
ontberingen het noodige geld uit te sparen voor
de uitgeven, die de volgende winter zal rer-
eischen Gelakt mjj dit niet, dan zal ik
genoodzaakt zjjn dit huis te verkoopen, doch
moge het God behagen dat ik hiertoe niet be
hoef over te gaan.
Diep bedroefd verborg hjj het gelaat in de
handen. De oude Duval, zjjn rentmeester, een
van die oude trouwe bedi mden, zooals de vroe
gere aristocratie er bezat, deelde de droefheid
zjjns meesters, een traan biggelde langs zjjne
gerimpelde wangeD.
//Spreek zoo niet, prins,// zeide hij met bevende
stem, //zeg niet, dat uw bejaarde dienaar den
laatsten afstammeling zou kunnen zien vergaan
van een geslacht, waarsan hij sjjn leven gewjjd
heeft. Waarom aldus den moed verloren Uw
inkomen is weliswaar verpand, doch er bljjven
u nog andere hulpmiddelen over, stem er slechts
in toe uwe leef wjj ze tegen den aanstaanden
winter eenvoudiger in te richten, veroorloof mjj
de overtollige bedienden te ontslaan, die u voedt,
schaf de meeste rjjpaardeo at, en wees er vooral
op bedacht, prins, bjj het uitdeelen van aalmoe
zen, dat n niet meer het vermogen bezit van
den grooten Maarschalk, uwen vader, dan zul
len wjj mogeljjk wel een middel vinden
//Genoeg,// zeide Alfred met waardigheid,
„spreek daar niet meer van, mijnheer Duval, u
weet, hoe ik over dit punt denk.//
De rentmeester schudde droevig het hoofd,
zjjn meester vreesde, dat hjj hem verdriet had
aangedaan.
Wordt vervolgd.,)
