No. 4380
Zaterdag 6 Januari 1900.
24ste Jaargang.
wagBlaó voor efffiooró- en Suuió'éCollanè.
Drie Koningen.
In twee kampen verdeeld.
na*»*»1 -
B U IT E JN L xi N 1).
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
f 1,10
1,40
2,80
0,03
feuilleton.
DE ERFGENAAM,
Italië.
Zwitserland.
Amerika.
Portugal-
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden roor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
Redacteur-Uitgever, W. KUPPERS.
i v.n 'PM)R.4,7
AG1TE MA. NON AGITATE.
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
Van 1-6 regels5p Cents.
Elke regel meer'1%
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale Publicité EUangére,
G. E. DAB BE Co. JOHN., F. JONES Suec. Paris 31 his Faubourg Montmirtre
Wegens den feestdag der
UB. Drie Koningen verschijnt
de NIEUWE HAARLEMSCHE COU
RANT morgen niet. Het eerstvolgende
nummer worut dus Maandag-ochtend uit
gegeven.
Wij hebben Zijne ster
in het OeHen gezien.
Een nachteljjk duister lag er over de
aarde. Voor afgoden knielde de wereld.
Het kleine getaldat het geloof in deu
waren God had bewaard, was in knecht
schap en diende het volk, dat Jupiter aan
bad en offerde aan de goden, die zjj dien
den met schandelijke spelen. Der Grieken
wijsheid verliep zich in spitsvondigheden
en de redenaarskunst der rhetoren diende
meer de gevatheid en handigheid dan de
wetenschap. In slaverny kromde zich de
eene helft van het menschelijk geslacht
en de aodere helft kende geene hoogere
bestemming van 's menschen bestaan dan
het genot en de voldoening der meest
eischende hartstochten.
De kennis vao den waren God, de eerste
en noodzakelijkste wetenschap, de grond
slag van alle ware kennis was geheel ver
loren gegaan en in tastbare duisternis dool
de de menschheid rond.
«Wjj hebben Zjjne ster in het Oosten
gezien en wjj zijn gekomen om Hem te
aanbidden.»
Aan den Hemel verscheen toen een licht,
een wondervol licht, en verwonderd aan
schouwden de Wjjzen da Ster, die zjj tot
nu toe nimmer hadden bemerkt. Wat moest
die sterre beteekeneu?
Niet hunne wereldsche wjjsheid, niet de
wetenschap uit papyrusrollen opgediept of
uit waarnemingen in hen gerijpt, zou hun
dat leeren. Neen, uit den Hemel daalde het
licht, dat hen verlichtte, uit den Hemel
klonk eene 'geheimzinnige stem, die hen
opriep en voortdreef. Waarheen Niet naar
een Griekschen Areopagus, de rechtbank,
die het hoogste gezag bezat ter handhaving
van godsdienst en orde. Niet naar het Fo
rum van Rome, waar de Romeinsche wjjs
heid pleitte, noch naar het Kapitool, waar
de gebieders der wereld zetelden. De won
derbare Sterre leidde hen niet naar de pa
leizen der koningen, niet naar de gouden
zalen van macht en rjjkdom eo machf,
noch naar de studeerzalen der heidensche
wetenschap, maar de geheimzinnige
stem uit den Hemel bracht hen in den Stal
van Bethlehem, waar in de diepste nede
righeid de God van hemel en aardein eene
kribbe neerlag. Daar vonden de Koningen
de hoogste Wijsheid, daar het Licht, dat
verlicht alle menschen en uit hunue ziel
verdweuen de schaduwen der dwaliog en
der onwetendheid.
Was er ooit grooter verwarring des
geestes over de wereld als thans Hoog
staat de wetenschap en schitterend ziju de
veroveringen, die zjj maakte op het gebied
van de kennis der aardscke zaken, maar
hoe doolt zjj rond in dwaling en duister
nis, waar het betreft de bovennatuurljjke
wetenschap, de hooge, de eenige, de ken
nis van God en Godsdienst en zedelijkheid.
Niet in de gehoorzalen, niet van de leer
stoelen der hoogeseholen wordt ons die
Goddelijke wjjsheid geleer 1, maar dat Licht
daalt in ons neder,wanneer wij het voorbeeld
volgend der Heilige drie Koningin, neder-
knielen bjj de kribbe van den nederigen
Christus, en in diepen ootmoed des harien
luisteren naar de stem van zijn Stedehou
der op aarde. Dan wordt het licht in on
zen geest, dan wordt het helder voor onze
oogen, wjj kennen de waarheid, wy weten,
wat wij hebben te gelooven en hoe wij
moeten handelen te midden der eindelooze
verwarring, die de wereld vervult.
De Leden van den Franschen Senaat vor
men op dit oogenblik een Hooggereehts -
hof met last niet te oordeelen maar te ver-
oordeelen.
Wij willen enkele woorden wjjden aan
het proces van het groot complot, dat voor
den Franschen Senaat ten einde loopten
dat herinnert aan hetgeen voor honderd
jaren in Frankrijk voorviel met den be-
ruchteu Fouqnie r-T i n v i 11 e.
Een zekere M e r y werd toen, zich geen
kwaad bewust, voor de Rechtbank gesleurd
en door F o u q u i e r ter dood veroor
deeld. Men nam den schjjn aan om hem
in verhoor te nemen op deze mauiei
Gjj zjjt toch M e r y Ja, Joseph?
Neen, P i e t e r. Oud 28 jaren
Neen 64 jaren. Geboien te Parijs?
Neen, geboren te Dyon. Priester
Neen, smid.
Men had niet wien men zocht. Dat deed
er echter niets toe. De man werd ter dood
veroordeeld. Een half uur later viel zijn
hoofd op het schavot, zonder dat de on
gelukkige, noch F o u q u i e r relf, ooit
geweten heeft waarvan hij beticht was.
De Fransche Senatoren van thans heb
ben de macht niet de doodstraf met zulke
woeste ongegeneerdheid toe te passen en zij
bezitten ook de wreedheid niet van een
F o u q u i e r-T i n v i 11 e.
Het proces, wat zjj echter voeren, raakt
58
Vervolg
In de dtgenj dat allen met den stervsrd
af wet de toebereidselen voor de begrafenis
bezig waren, dwaalde Vera in d# omatreken on
gemerkt rond ze had Gö'z van verre ge-
zier, doch had hem niet kunnen inhalen. Aan-
een voorbjjkomenden boer vroeg ze, of hjj
geen heer uit de stad ontmoet had, en ze ver
nam, dat het de heer was, die kort van te
voren bjj den rentmeester op bezoek was ge
weest. Ook hsd hjj Les»
reeds in gezelschap
van juffrouw Holdeinnnn gezien.
//MalwioeP ze schrikt', toen ze deze woor
den hoorde. Was mogeljjk, dat de ontwik
kelde man omgang had met een alledaagseh
meisje?
Onmogeljjk zjj bad hem heur hart geschon
ken, dat had Vera lang bespeurd, maar hg kon
in zult «en -»b;» <^een behagen -in-Un hjj
gebruikte haar alleen voor s jjn doel, meer niet.
- Hoe
kant noch wal- De Fransche Regeering heeft
menschen doen gevangen nemen,zonder on
dervraagd te zijn, zonder dat zij zelfs moch
ten weten waarvau zij beschuldigd werden.
Men liet de verdachten niet aan het woord.
Buiten hunne tegenwoordigheid buiten
hun weten zelfs, werden hunne huizen en
kamers opengebroken; huu brieven onder
schept en tegen hen uitgelegd. Zij werden
als landverraders gebrandmerkt.
En toeu de beschuldig len dedeu opmer
ken, dat de Senatoren geen rechters zijn,
werden zij verwijderd, waardoor de be
tichte in zijne afwezigheid kon beleedigd
worden. De getuigen, die ten voordeele der
beschuldigden spraken, werden eveneens
weggezonden en de advocaten die de rech
ters wezeu op huu heilige plicht om voor
aleer uitspraak te doen, eerst de zaak te
leerec kennen, kregen geen gehoor.
Welke getuigen zijn voor het Hoogge-
rechtshot te Parjjs gehoord? Politie-agenten
die komen zeggen. «Ik heb gehoord.
Men heeft rnjj verteld Ik heb het ver
moeden hooren uitdrukkenEu als
de beschuldigden vragen «Yan wie hebt
hebt gjj dat gehoord Wie heeft u dat ver
teld Wie had dit vermoeden Dan ant
woorden de agenten: «Op zulke vragen ant
woorden wjj niet.»
Er wordt geen eed meer afgelegd, bet
woord van den beschuldiger is van kracht,
lasteren en verdachtmaken is geoorloofd.
De advocaat G r o s j e a n van Versail
les werd immers door een politie-agent j
valscheljjk beschuldigd eenige personen aan
zjjn tafel genoodigd te hebben om eene
samenzwering tegen de Republiek te sme
den. Men wilde hem gevangen nemen maar
dat ging niet, de beschuldigde bevond zich
te Spa. Was hjj onder het bereik zijn°r
belagers geweest, dan zou bij zonder com
plimenten zyn aangehouden en opgesloten.
Geen wonder dus, dat Déroulède,
woedend geworden, uitriep: «veroordeel ods
maar, vermits het u, heeren Senatoren,
bevolen is-» Aanstonds bedekten de heeren
van den Senaat bun aangezicht en D é-
roulède kreeg twee jaren gevange
nisstraf.
Wjj zullen Déroulède en Guérin
niet onschuldig noemen aan gepleegde
feiten, maar wij noemen hén meer schul
dig dan zg. door wiens handelingen deze
heeren tot daden overgingen.
Het recht wordt ia Frankrjjk met voeten
getreden, daar wordt komedie gespeeld met
eer en betamelijkheid. Zij, die het recht
moeten uoen heerschen en de wetten des
lands moeten handhaven, geven zeiven het
voorbeeld van plichtschennis en misken
ning van a"es wat de waarborg is van
O'de, samenleving en meuschelijkheid. Een
volk, dat dan ook zulke dingen met on
verschilligheid toelaat, verkeert in een staat
van ontbinding. Maar dat kimt er vau
als men de christelijke zedeleer verwerpt
en de vuist durft opheffen tegenover het
werk van den Almachtigeu God.
Boven dat alles staat het geloovige Fran
sche volk met 'c Credoik geloof in den
Aluiaehtigen God.
Dankbaar toont zich dat volk door het
brengen van hulde aan twee zijner moe
digste zonen, twee onversaagde verdedi
gers der Kerk in de vervlogen eeuw.
Dat christenvolk heeft twee gedenktee-
kenen onthuld roor zjju wakkere strijders.
Voor Z. D. H. Mgr. F r e p p e 1, op den
13en November in de Kathedraal van An
gers en voor den journalistL o u i a Ve u i 1-
lot, den 29tten November in de basiliek
van het H. Hart op Montraartre te Parijs.
Het Fransche volk heeft den lol ver
kondigd van deze dappere Kampvechters,
die èn door hun geschriften èn door hun
woord den dank verdiend hebben van het
nageslacht. Tijdens hun leven waren zjj
van vijanden omringd, maar ook die vjj-
anden h.bben zich genoodzaakt gevoeld
zich niet te ergeren in de openljjke hulde
gebracht aan de welsprekendheid en het
edel karakter van den Bisschop-Afgevaar-
digde, alsook an tr!»nt van den groo-
tjn Journalist mden red van
Univers
Zoolang F rn
eert is redding nabii.
ongeloottegenover het moderne heiden
dom, tegenover de vrijmetselarij, slaan de
grootsehede heroïeke de opofferende
liefde-werken, die Frankrjjk's godsdienstige
instellingen te aanschouwen geven, als het
zegel Gods gedrukt op zyn Keik.
d lagen op dezelfde verdieping als het bureau
ran Hugo. Op de teenen sloop ze door d« gat>g,
zonder iemand te ontmoeten, en gelukkig stond
de deur open. Voorzichtig opende zjj ze en ging
naar de schrjjftafel.
Hare handen beefden, toen ze den sleutel
nam. »De lade rechts» had bjj gezegd. Er
waren er meer de eerste, die zjj opende, bevat
te niets dsn munten en andere zakes van
waarde, ze sloot die weer af Ia de tweede
vond zjj een dik pak papieren met het opschrift:
//Over Gö'z Von Sonneck en zjjn dood.» Met
moeite onderdrukte zjj een vreugdekreet, vatte
het pak ea wilde de lade sluiten, toen ze zich
bjj de hand voelde gevat. //Wat zoek je Ver»?//
vroeg een stem Zs keek op Hugo stond
voor it»81';.
Oik hij had niet knnr.en slapen, arbeil
scheen hem t beste middel tegen de kwellende
gedachten- Bjj h*d veel te schrjjven en tere
gelen, indien ook 00t hjj durfde
niet verder denken Hjj stond dus op en ging
naar zjja bureau en wag gis verpletterd, toen
hjj Vera voor de sehrjjftgfel vond staan.
Langzaam het ze zich voor Hugo's voeten
t neerzinken on s'.a&rde hem m-t groote oogen
1 verschrikt aan- "WiLjw ^rj «tooac a«e
keek baar aan /,3e doo-
is wist nu zeker dat Oö'z nans was-
ie t,,,, riddeE Wat mogelgk was, moest .1 nauwelijks hoornaar.
J*V'Ök beproefd worden, anders vernietigde j Hjj hiefhaarop en 0,ar#WB-
De .„L-tn-rde to in Vera o!?«o-.d /vlk it heb aw gesprek met tante Ka-
Nu V/aarichjjnljjk w*s er j gina over Gö z «omgeboord,» stamelde zg
Btenianil moeite 1
De W w8t hare moede-bewoon- «Je wiidet toch niet de papieren vermengen
waarvan mjjne toekomst afhangt. Vera, Vera,
spreek
Hjj meende dut-, dat zjj om zjjnentwil datr
was. Zou ze hem in die meeting la'en? Neen,
dat kon niet. Het. was slecht» eea droom ge
wrest, die hen had te zsmen gebracht, de breuk
was nu onïer®jjdeljjk.
Hugo begreep haar zwijgen niet en zei
//Vera, vorgett niet, dat men geen onrecht mag
doen, *1 ^on men daardoor de heele wereld
winnen."
„Sp*8t uw vermaningen,// zei ze koelwik
heb er reeds genoeg van je gehoord. Je vergist
ja, wanneer j^ meent dat ik de papieren wou
nemen om je vo ,rdeol te doen. Ik wilde ze
den recbtmatigeu eigenaar teruggeven
Hij dieusde achteruit»D.:n vreemden man
Je kent mjj toch zoover, dat ik het recht van
een ander niet zal miskennen. Masr j® bruide
gom verraden ter wille van een vreemdeling,
Vera
//Vreemd Haar donkere oogen vlamden,
en haar geheel lichaam beefde toein zjj dit uit
liep.
//Vreemd?// Het is Allan Allan Forsyth,
zeg ik ja I Hoor ja het wel?»
ze Ml naij nieU,/' Jij) ruw. «Ver*
klaar ja duideijjk.»
■/Herinnert ge u dan met, hoe oom Grégöire
over hem sprak? Hoe hij vau het concert vertelde,
waarna men Allan in triomf jwilde naar huis
dragen Altsn wist hjj te betcover-za dien avond...
ook ook mjj;* zacht no feeder spraï
zjj de Latste «oorden.
Hugo beet zich op ae lippen en elaar.i»
In Italië loopen in de laatste tijden on
waarschijnlijke geruchten, dat de Engel-
sche R-zgeering pogingen aanwendt de Ita-
liaansche Regeering over te halen, om een
Itaiiaansche troepenmacht te zenden naar
Egypte als tijdelijke vervanging der En-
gelsche troepen, die dan naar Zuid-Afrika
zullen worden gezonden. Uit Ancona wordt
zelfs bericht, dat het zich daar bevindende
legercorps-commando bevel heeft gekregen
aft >?s! ngstroepen naar Bari te zenden, daar
het zich in die provincie in garnizoen be
vindende legercorps naar Egypte vert ekt
ter afljssing van de Engelsche bezetting.
De Italia meldt, dat door het Departe
ment van Oorlog 6000 helmen voor tbn
dienst in Afrika besteld zijn.
tiet Itaiiaansche gouvernement steunt
eaaige oogenblikken in het schoone van aan-
doming trillende ge'aa'. //Eu hjj?» vroeg hjj
aiadeljjk.
//Liefde wekt liefde zei ze blozend.
//Niet altjjd hernam hjj barsch. „Wat is
de reden uwer scheiding?»
//Wat? datgene wat zooveel harteleed
veroorzaak. de geldkwestie. Mjja vadir leefde
toen nog hjj stelde zich tusechen ons,
mijne geheele fsmilie was tegeu mjj Allan
zolf zag ipi dat wjj niet in armoede konden
samenleven ik kende toeimanls mjju eigen
hart niet noeh mjjne eigen kracht
„Ea begon liet spel met een ander, van wien
iets te verwachten was,» zei Hugo spottend.
„Vergeet niet, dat er een paar jaren tus
ichen liggen* verdedigde zjj zich. //Ik waandi
deze lief'e dood dat uit hare wortelen
de liefde tot jou ontsproten was, iets in uv
wezen herinnerde mjj Allan. Ik vergiste^
weldra zag ik dat deze liefde slechts een
beeld was. Ik hoorde van hem, vern»'?.- f
ia nood was zag hem roaddo''" 1B
de stre?k zonder dak. Toen i> flem..
mjja besluit gemaakt d001 lul^ ,</OU
p v -«ri I(i g »nn i»ort/4«n/4o
dus feitelijk Engeland tegen de Boeren
om zijn troepenmacht in Zuid-Afrika te
kunnen versterken.
De postdiligence van Formio naar
Cassio is niet ver van een dorp door een
zestal gemaskerde roovers aangevallen.
De bandieten schoten op den koetsier,
die licht gewond werd aan de wang, nood
zaakten hem tot stilhouden en gelastten
den passagiers een postbeambte, een
ontvanger der belastingen en een pach
tersvrouw hun alle gelden en kost
baarheden te geven, welke zij by zich
hadden.
De ontvanger gaf 1500 lire, welke hij
in een borstzak van zijn jas hal; maar
hij behield 5000 lire welke bij in een
achterbroekzak droeg, welken de roovers
niet opmerkten.
Ook de aangeteekende brieven, welke
de postbeambte in een verborgen zak droeg,
werden niet door de roovers ontdekt.
De gemaskerde mannen gingen Leen met
bun buit en lieten de reizigers verder on
gemoeid.
Het geval heeft ongerustheid gewekt
in deze streek halfweg lusscheu Rome
en Napels welke vroeger een beruchte
rooverstreek was maar waar nu sinds ja
ren niets van dien aard was voorgekomen.
Woensdag-avond is in den tunnel van
Credo, de laatste trein van Gé ière, aan
een groot gevaar ontsnapt.
Toen de trein in het midden van den
tunnel was had eene bergstorting plaats.
De machin:st stopte snel en wist daardoor
eene ontsporing te voorkomen. Met levens
gevaar ging hij een goederentrein, die van
andere zijde kwam, te genaoet en wist
-;i-rte voorkomen.
Het verkeer door den tunnel ie geheel
gestremd over eene lengte van 100 metar;
de herstelling zat gèraimen Jjd ia b
nemen. La
Vallard naar Bellegirue, 1
per rijtuig.
Volgens de New- York Herald za\ de Re
geering der Vereenigde staten haar goede
diensten beschikbaar blijven stellen tot be
middeling tusschen Engeland en de Zaid-
Afrikaansche Republieken.
Op goed gezag kan echter worden me
degedeeld dat de Vereenigde Staten de po
litiek van non-interventie niet zullen laten
varen, tenzij Engeland en Transvaal bei
den een verzoek om bemiddeling mochten
doen.
De houding van Portugal tegenover Eu-
geland en de Zuid Afrikaansche BepabIit"
ken heelt de Minister van Buitenland 'ie
Zaken, antwoordende op een interp^'* e'
uiteengezet. Het standpunt van ?°r u|a^
zei de Minister wa3 d:ttoe
geen der oorlogvoerende par'ije^ ^jg®"
renzo Marques hulp of steun zof
De Minister zeide geene med«e r e
hebben ontvangen van den dq"r, .fj
manschappen of oorlogsmatejj^LLj^l^l^
«Heen, dat ik mjja plan niet I"3 'V03ï
brengen.//
»Goed,// zei hjj afwjjzend. ^®vnr;> u ?3C'1
ah verpletterd. Hjj had b»»' J? bemind,
doch nu wse de «lnier gefS ,.e' kromp
tjjn hart pjjalijk samen, waon zieh de
Iroomen van geluk herinnerd®, en beefde !Ï»e
stem, toen hjj zaeht
wjj in vrede scheiden,,yant dat d1
abcheid voor 't 1^®'' 1 u zoowel »Is
wel duideijjk zv"
Zr aatwoord''®, *1 'j r een e l
troïeine Dn biD haar gekneld, doek dat
hji die i onve,8ehÜhg verbrak «*8 rets, dat
ze aie» j0" ,Tstten de mat), wien scheiden
licht
art mi
weer gelnkkig wo
tingel tijn l«
„Ten koste vai
verraad
nep
j vwRurift b
read Liefde kea
rik d'i» d
>7\ieerd ge dat
coatien al ec Mi
ion, i*
2D redt
Tg our:iEaxg u c
reco.f aoi sc mei ?erKieurd0 ^a,^0 V
-vl, uwe liefde zoo ras «rdw^jJJ i.nfl
scheiding wordt gq zoowel ais ik
lenden band verlos1^»
6 Tl i
ötlOü
IS UCJ9
-«mens, die «9
