No. 4386
Maandag 15 Januari 1900.
Mste Jaargam
iDagGlaè voor cftooró- en SLuió-éCollanó.
De voorlezeres van Keizerin
Eugenie.
V
B i TE E L A N 1).
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem.
feuilleton
DE INDISCHE 00M,
Portugal.
Servië.
Rusland.
Engeland.
Duitschland.
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlemf 1,10
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post 1,40
Voor het buitenland 2,80
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KUPPERS.
MMSTl fcMj
AGITE MA NON AGITATE.
PRIJS DER AD VERTEN TIEN.
Van 1—6 regelsSolents
Elke regel meer
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale Publicité Etrangere
G. L. DA UBE f Co. JOHN., F. JONES Succ. Paris 31/n.s Faubourg Montmw
Dezer dagen is op zeer hoogen leeftijd
overleden de zuster van wijlen generaal
Bourbaki, Mme. Lebreton, die ge
durende de laatste jaren van het Keizer
rijk voorlezeres was van Keizerin Euge
nie. In tegenstelling met zooveel laffe vlei
ers, die, na jarenlang de meest onderda
nige buigingen te hebben gemaaktde
zwaar beproefde souvereine op het oogen-
blik van haar val schandeljjk in den steek
lieten, verdient de nagedachtenis van Mme.
Lebreton eene tienvoudige hulde van
wege de onwrikbare trouw waarmede ze
tot aan haar laatste levensuur de gewe
zen Keizerin der Franschen heeft ter zijde
Zulke trouwe vrienden zijn uiterst zeld
zaam en we behoeven ons dan ook niet
te verwonderen dat Mme Lebreton ons
geschetst wordt als eene beschaafde zeer
bescheiden en goedhartige vrouw. Haar
groote hoedanigheden kwamen eerst vol
komen tot haar recht op den morgen vaD
4 Sept. 1870 teen de tjjding van de ver
plettering by Sedan als met een bliksem
slag een einde maakte aan een Regeerings-
vorm, die, wat mannen als Victor Hugo
ook beweren mogen, ruim 18 jaren popu
lair was geweest. Reeds om 6 uur 's mor
gens bad de Keizerindie zich op de
Tuilerieën bevond en den ganschen nacht
geen oog had gesloten, zich gekleed en
daarna de Mis bijgewoond. Om 8 uur pre
sideerde zij, gekleed in een zwartzijden
japon, waarover ondanks de warmte een
schoudermanteltje was geslagen, haar laat-
sten Ministerraad die bijgewoond werd o.a.
door generaal Trochu. Men herinnert
zich hoe de krijgsoverste nog denzelfden
dag zjjn degen aanbood aan de republi
keinen
Na afloop van den Ministerraad werden
verscheidene deputaties door de Keizerin
ontvangen in de Salons der ïuilerien, die
in een volslagen staat van wanorde ver
keerden en wier fauteuils met overtrekken
waren bedektdaar het Hof den zomer
doorbracht te St. Cloud. De depêches luid
den van oogenblik tot oogenblik onrust
barender en toen eindeljjk het bericht kwam,
dat de volksmenigte het «Corps legislatief»
(tegenwoordig Chambre des Deputes) was
binnengedrongen bezworen de Ministers
hare Majesteit zich ten spoedigste te ver
wijderen. Op dat oogenblik diende men de
gezanten van Oostenrjjk en Italic aan, die
zich ter beschikking stelden van de Kei
zerin ten einde haar te beschermen. «Tout
2.
Vervolg
Vervolgen» lispelde zij nog vele liefdevolle
woorden, zoo als alleen eene stervende moeder
tot haar kind kan spreken, die woorden wer
den bjj Dora in al de treurige omstandigheden
die zjj na dien nacht doorleefde, nooit uit het
geheugen gewischt.
Nog eene laatste bede voor het welzjjn van
haar kind, steeg uit bet moederhart ten hemel
op daarna werd alles stil.
Men hoorde geen 8Dder gerucht, dan dat,
wat de wind, die vensterruiten deed rammelen,
veroorzaakte.
Op de vleugelen van den stormwind snelde
het oude jaar ten einde, en toen de sneeuw
tegen de ruiten sloeg en door de reten van
het aan vuur ontbrekende kamertje drong,
est fioiroept de beklagenswaardige
vrouw uitdie zoo zwaar gestraft werd
voor de lichtzinnigheid waarmede ze het
oorlogsvuur bad aangeblazen, en zich naar
haar privaatvertrek begeeft, een reishoed
opztfc, een langen mantel omslaat, terwijl
ze door het venster de menigte ontwaart
die reeds den tuin binnenstormt.
Op bevel van generaal M e 11 i n e t wordt
op st.aanden voet de standaard, die de aan
wezigheid der Keizerin aankondigt, omlaag
gehaald, terwijl een van de hofdames, Mme.
De laPoëze, haastig komt aangeloopen
met een presenteerblad, waarop eenig koud
vleesch met toebehooren en een glas wijn
met water. Want de Keizerin had in de
voortdurende agitatie nog geen gelegen
heid gevonden om iets te gebruiken. Staan
de en in allerijl at zij een weinig, knoopte
een zware voilette over haar hoed, kuste
Mme. De la Poëze voor het laatst en
volgde daarop Mme. Lebreton. De Piins
van Metternich en ridder Nigra ston
den op haar te wachten evenals de ad
miraal Jurien de la Gravière en
kapitein C o n n e a u. Men ging naar be
neden langs de trap die leidde naar het
perron vaD den Keiz9rljjken Prins, dat
uitkwam op de Place du Carousel, van
waar men te voet het rjjtuig van Prins
Metternich hoopte te bereiken, dat
op de SainekaJe stond te wachten.
Doch juist op dat oogenblik drong de
menigte den tuin binnen aan den kant
van de Place du Caroussel, zoodat aan
een vluchten aan deze zijde niet meer te
denken viel. De Keizerin klom de trap
weer op, ten einde een uitweg te zoeken
door de galerijen van het Louvie, terwijl
zij, om onopgemerkt te blijven, alleen
maar vergezeld werd door Mme. Lebre
ton en de beide gezanten. De voorleze
res had de grootste moeite om den sleu
tel te vinden van de deur die do gemeen
schap afsloot tusschen Tuilerieën en Lou
vre, want bedienden waren nergens meer
te zienzjj hadden bevel gekregen om
hun livrei uit te trekken en het paleis
te verlaten. Door de galerijen heen be-
reikte men de «place St. Germain l'Auxer-
rois», die reeds vol liep met menschen.
Prins Metternich en ridder Nigra
verwijderden zich een oogenblik om op
de kade het rijtuig te zoeken van eerst
genoemde, zoodat keizerin E u g e n i e en
Mme. Lebreton alleen bleven wachten.
Doch op hetzelfde oogenblik ontstond
er een geweldig gedrang, waarbij de Kei
zerin herkend werd door een straatjougen,
die uitriep «Tiens, voilii rimpéiahice
Gelukkig was de menigte niet kwaadaar
dig gezind het was een prachtige dag,
en zette zich bibberend van koude naast de
armoedige legerstede, fluisterend richtte zjj eene
smeekbede tot God, terwjjl de moeder zacht
insluimerde.
Eerst toen zjj gansch verkleumd was, ktoop
Dora in het bed, sloeg liefdevol hare beide
armen om den hals der moeder, vleide haar
hoofdje tegen de moederljjke borst en sliep in.
Maar hasr betchermcngel waakte en be
lette dat het kind verkleumde, terwjjl zjj aan
de zijde der doodc moeder liggende, van den
hemel droomde.
Het was de eerste dag van het jaar. Ia de
straten der groote stad lag de meeuw, die nog
door geen menschenvoet was batreden, g-'n;
sterend en boog op een gestapeld. In de hui
zen der rjjken en voornamen brandden groots
knetterende vuren, en de heilwensch veel gems
in het nieuw ingetreden jaar,// klonk alow. even
alsof er geene ongelukkigen, geene dakkamers
waren, waarin de snerpende koude, tot de scha
mele armoede en tot den aan gebrek lijden den
ouderdom doo rong, even aisot er n-- mit
de stemming was «tnalgré tout» opgeruimd
en de val van het Ke'zerrijk ging zoo
zacht mogelijk in zijn werk. Toch behoefde
er op zulk een oogenblik slechts een ruwe
kerel of een zot tusschenbeide ie komen
om het +ooneel in een oogwenk te ver
anderen. Want men stjpe zich zulk een
toestand voordie Souvereine, gescheiden
van al haar natuurlijke beschermers, ge
tuige van de ineenstorting van haar we
reld, die twintig jaar alle macht in han
den had gehad, en die zich al'een met
hare voorlezeres onder de opgewonden
volksmenigte bevindt, waaruit de kreten
opgaan «Déchéance, déchéanee 1» Was
niet alles mogelijk op dat netelig oogenblik?
Mme. Lebreto u nam echter een kort
besluit, dat waarschijnlijk Eugenie het,
leven heeft gered. Zij wenkte een fiacre,
liet de Keizerin instappen en maakte zich
gereed om hetzelfde te doen, toen de Vor
stin vroeg«Ou allons nous, Mme. Le
breton?» Want eerst buiten baar pa
lei» wist die Keizerin in 't ongeluk ook
zelfs geen steen te vinden om haar hoofd
te doen rusten; doch eene voorlezeres, bijna
eene ondergeschikte, heeft altyd wel een
of andere kennis. «Ik ken een zekere me
neer B e s s o n» zeide Mme. Lebre
ton «die in den Fauborg St. Honoré
woontwe zullen zien ol die thuis is
Het adres werd aan den koetsier gege
ven, die, opgetogen over al do drukte op
straat, met stralende facie op den bok
zat en nu en dan met de zweep deftig de
revolutie salueerde, die langs zjjn ram
melkast streek.Onze lutemodon vermoedde j
in 't minst niet welke «bourgeoises» hij j
kruide.
De heer B e s s o n bleek echter uit te j
zijn hij was waarschijnlijk de straat op
gegaan, ten einde de vreedzame revolutie
te zien en zoo kwam men terecht bij een
Amerikaansch tandheelkundige, dr.E vans,
die meermalen op de Tuilerieën zijn zor
gen had besteed aan het Keizerljjk gebit.
Hij stelde zich onmiddellijk ter beschikking
van de Keizerin, die vanwege haar zenuw
achtige toestand lang niet gemakkelijk
wasde beide dames bleven in zijn wo
ning overnachten en den volgenden dag
verliet Mme. Lebreton de hoofdstad
per spoor en de Keizerin per rijtuig in
gezelschap van dr. Evans. Op het oogen-
bjjk dat zij aan den stadswal aangekomen,
een wachtpost van nationale gardes pas
seerde, stak onze gevatte Amerikaan zijn
hoofd uit het portier en riep met zijn
hoed zwaaiend: «\ive la République
pa garde?, waarschijnlijk vermoedende dat
ze hier te doen hadden met een verwoed
republikein, die in bekoorlijk gezelschap
uitdronk, herinnerde zjj zich de arine weduwe,
die men gisteren aan hare weldadigheid had
aanbevolen.
//Herbert,// zeide zjj tot haren broeder //wilt
gij mijn geleider zijn en uw eerste nieuwjaars
bezoek met mij gaan afleggen
z/Zakerik denk dat gij op het oog hebt,
mjj naar een of ander zolderkamertje of naar
een vochtig kelderverblijf te brengen ik kom
hierin volkomen met u overeen en vind het
zelfs uitmuntend van u bedacht, om de eerste
uren van een nieuwen jaarkring san de armen
te wjjden.,,
Een half nur daarna kraakte de vermolmde
trap, die naar het kamertje vaD de arnae ont
slapen weduwe leidde, onder de voeten van
broeder en zuster.
De jongeling klopte hard op de deur, maar
zjjn kloppen bleef onbeantwoord, na een weinig
gewacht te hebben, lichtte hï "e klink op eD
trad binnen.
Er glinsterde geen vonkja in «en haard. De
koude noordenwind had in den schoorsteen se-
j een rijtoertje ging maken, lieten hem on-
I gehinderd door.
De Ke:zerin weende een groot gedeelte
van den tocht en daar zij geen bagage
had en slechts een paar geleende zakdoe
ken rijk was, stapte Evans van tijd tot
tijd uit om in eene sloot een zakdoek te
spoelen die vervolgens buiten 't portier
te drogen werd gehangen.
On Ier een woedenden storm scheepten
Keizerin Eugenie en Mme. Lebreton
zich des nachts naar Engeland in op een
pleiziervaartuig. Gedurende den overtocht
uitte de ongelukkige Vorstin meer dan
eens den wensch dat het broze jacht in
de baren mocht ondergaan. «De dood te
midden van het gebulder van den orkaan»
zoo sprak zij «sehjjnt mjj zacht
niemand weet iets van onze reis af zoo
wij vergaan zal men tevergeefs vragen
wat er van ons geworden is Men weet»
dat die treurige wensch niet is vervuld en
dat de Keizerin behouden aanlandde in En
geland, waar Mme. Lebreton, die haar
op zulk een tragisch oogenblik gezelschap
had gehoudeD, eerst dertig jaar later van
haar zou worden gescheiden door den niet
te vermurwen dood. L.
In de Kamer van Afgevaardigden stelde
franco, de leider van de conservatieve
minderheid, den Minister van Buitenland-
sche zaken een vraag omtrent een overeen
komst tusschen Engeland en Duitschland
voor de leening met de douane-ontvangsten
in de koloniën als waarborg. De Minister
verklaarde, dat de Portugeesche Regeering
geen meedeeling had ontvangen van den
tekst van de overeenkomst, maar op het
oogeublik dat zij tot stand kwam, hadden j
de Engelsche en de Duitsche Regeering i
verzekerd, dat zij heiüg van plan waren
de onaantastbaarheid van de Portugeesche I
douanes te eerbiedigen.
In het land van den jeugdigen koning
Alexander gaat het er nog zeer ruw
aan toe. De ex-koning en verkwister M i-
1 a n is een lastpost voor het land en maakt
den toestand er niet beter op. Het volk is
zeer ontevreden en geen wonder, bij den
jongs ten aanslag op M i 1 a n werden men
schen die part noch deel aan den aanslag
hadden, gevangen genomen, zooals nu weer
blijkt met het te Belgrado loslaten van
een 20-tal personen. Deze ongelukkigeD,
wier eenige font was, dat ze tot de radicale
party behoorden, hebben vijf maanden
doorgebracht in kleine smerige holen. Een
honderdtal van hun geestverwanten zijn
thans nog nog in gevangenschap, in het
gezelschap van misdadigers van de ergste
soort.
Dora's voorhoofd. Die aanraking deed haar ont
waken, zjj richtte zich op en keek verward om
zich heen.
Eensklaps begreep zjj de verschrikkelijke wer
kelijkheid.
//Moeder is dood!// riep zjj onder een tra-
Deavioed uit, //nu beu geheel alleen en ver-
!en Ach moeder, lieve moeder, waarom hebt
gS mjj niet medegenomen!//
De jongeling vatte medeljjdend en hevig
ontroerd de kleine bjjna verkleumde handjes
van Dora in de zjjnen, wreef die zacht en
trachtte het arme kind te troosten.
Zjjne zuster riep de bewoners der aangren
zende kamer te hulp, zij vernam naar de bloed'
verwanten der arme wees, en zeide, dat zjj r"or
haar zou zorgen tot de tante zoa kom'4 om
het kind te halen. W a
Onder toezegging dat zjj den "ag
zonden komen om bjj de teraard^f*
het Ijjk tegenwoordig te zjjn, 'öfW' ea zlCrt
broeder en zuster.
Terwijl Dora des b-t J-
Te St. Petersburg is een nihilist, zek
I w a n Wolf gearresteerdonder
sehuldiging van samengezworen te hebl
tegen het leven van den Czaar.ln's m''
woning zijn compromitteerende stokken
ook wapenen gevonden. Te Warschau 2
niet minder dan 22 personen aanged
als intellectneelengevangen genome
eveneens op aanklacht van satnenspanni
tegen het openbaar gezag.
Het Parlement zal tegen het einde de
maand worden bijeengeroepen. Men v
wacht menige onstuimige vergadering
de oorlog in Zuid-Afrika ter sprake koi
De Engelsche Regeeriüg is belet
voedingsmiddelen bestemd voor Zuid-Af
ka, welke niet bijzonderlijk voor verbr
door troepen in actieven dienst beste'
b'ijkeu, als oorlogscontrabande te beech
wen. Meel bijvoorbeeld zou bezwaarl
onder contrabande begrepen kunnen wi
den, tenzij het feitelijk geconsigneerd v
voor militaire doeleinden; deze vrijd<
echter zou zich niet uitstrekken tot at
kelen als b. v. vleesch in blikken. De
de Regeering besloten heeft aan Eng
sche schepen niet toe te staan met d
vjjand handel te dry ven, kan het Ame
kaansche meel dat onlangs te Port Eli:
beth op een Engelsch schip ia beslag
genomen, enkel naar Delagoa-baai, n
bestemming voor Transvaal, vervoerd wi
den in een vreemd schip, over welks ha
del met den vijand Engeland g00n ma(
heeft, tenzij voorzoover het oorlogsconti
bande geldt.
De Loodenscbe correspondent v
de «ind. Beige* verneemt dat een aan
parlementsleden en andere booggeplaat
personen zich vereenigd hebben tot e
commissie die een ondersoek zal 7iag
naar de houding van enkele ambtenai
aan het departement van koloniën ten c
zichte van den inval vandr.JameS(
in de Z.-A. Republiek. De zaak zal o
in het Lagerhuis worden ter sprake
bracht.
De nieuwe stoomboot die 'e Stettin
tegenwoordigheid van den Keizer is
water gelaten van de Hamburg^.me
ka-lijn, heeft den naam van Deutschla
ontvangen.
Het schip is op een öa het grootste,
Duitschland bezit, nl. 23.000 tonneD; alk
de Britsche Oceanic is grooter. De Deud'
land heeft echter een sneller vaart»
knoopen in het uur. Het schip kan
passagiers vervoeren en heeft een eetr-
voor 365 personen.
De Kölln. Zeitung rekent °'s T.°
het getal troepen uit, dat door
naar Zuid-Afrika werd gezou^"
eerste gedeelte van den oo'^
in het tweede gedeelte 81het de,
50.000 man voor het front; za| T
gedeelto, dat nog moet beg'°,-N
geland over 150 000 te he
ben. De Köln. Zeitung, eeo
Engelsche neigingen, &ee° 3rv
bruid, zjjne bevinding '\ai8° a
kamtr je, hjj sprak haar d°?da ffi°eC
en van het meisje, da' el5u r' hare arm
dige kleeding beroofd de sterz®'
moeder te verwarm®0,
Ella Grey had »offlS 200 lets dergeW
zien, en menig®0 het gr.*»»»
van zulke oa^ukkigen gestort, maar no
was do g®da®h'fl. °P *eike wjjze «I *>mgl»
kon verrat hij haar opgekomf0,
Eefl* i uitgehong0fde
aW^ Bïdea Weed gegeven, °P eea &nd<s
l-Jr een in lompen gehulden knaap
pond klontjes, daarmede had echter alles op
houdenen toen Herbert zij® verhaal h»d
ëindigd, vroeg zij glimlaohecd
'/Dat was eene romantische oaUr~:JQl>
waar?,,
Herberts gekat drakie tel
bemerkte dit en begon nu te richt-
op Dora betrekking hadden, o£ h.
Zjj vroeg hoe oud het
- - .1 r
ÖSSltt
eön
>cht an
