NIEUWE
en Suió'dCollanó.
Het is volbracht.
No. 4462.
Vrijdag 13 April 1900,
25ste Jaargang.
De Verloren Zoon.
BUIT E N L A N D.
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor het buitenland .l.at!.»>> 2,80
Afzonderlijke nummers. <0.03
Dit blad verschgnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
BUBSAÏÏ: St. Janstraat Haarlem.
Van 16 regels50 Cent
Elke regel meer
71/,
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant
Redacteur-tJitgever, W. KAPPERS.
Toen de Zaligmaker hangende aan het
kruis op den berg van Calvarië de woor
den sprak «Het is volbracht. Vader in
uwe handen beveel ik mijnen geest,» werd
het grootsche werk der verlossing voltrok
ken, de verlossing van geheel het mensch
dom uit de zedeljjke slavernij, doch tot wel
ken prjjs De prps was de dood van den
God-Mensch.
Op datzelfde oogenblik werd de natuur
tot in haar grondveste geschokt, de zon ver
duisterde, de aarde beefde, de steenrotsen
spleten van elkander en de graven gingen
open. Wonderbaar waren die teekens waar
door de honderdman der Romeinen zich
rouwmoedig op de borst klopte en uitriep
wjjzende op den Gekruiste «Deze is waar
lijk de zoon Gods.»
Het licht van Gods genade had den Ro-
meiDSchen krijgsman getroffen en hjj zag
en beleed de waarheid doch de overige
menigte bleef verblind en hardnekkig in
hare boosheidzjj wilden den Zoon Gods
niet erkennen en huldigen, omdat Hij haar
geene aardsche maar enkel hemelsche goe
deren beloofde, omdat Hjj haar onderwees,
dat de menschen hunne plichten moeten
volbrengen, omdat Hij hun leerde, dat zjj
de beproevingen des levens geduldig en met
vertrouwen op God moeten verdragen.
En die menigte, welke destjjds een Zalig
maker op den Calvarieberg te midden van
zjjn ver&chribkeljjk ljjden beschimpte, is
ook thans nog aan het woord,
Wjj hooren dat op de straat en wjj hoo-
ren dat in openbare bijeenkomsten wjj
lezen dat in tijdschriften en in couranten.
Hoe weinig zjjn er die zich onderwer
pen aan de beproevingen, welke God hen
zendt Hoevelen zjjn er niet die morren
over de rampspoeden des levens, die zelfs
God durven lasteren omdat Hjj hen ver
biedt, hunne slechte driften te volgen en
hen niet alle wereldsche vermaken naar
hartelust laat genieten.
FEUILLETON
Viroolg)
Het deed hem leed, dat hjj Max zoo had toege
sproken,maar naar zjjn innige overtuiging, verdien
de hjj het, en Bockel was niet de man, die uit
goedmoedigheid een woord terug nam, dat wel
is waar hard, maar naar zjjn meening niet on-
reohtvsardig was. De houding welke Max aan
nam, was echter daartoe ook niet geeigend, om
zich tot zulk een goedheid te laten verleiden,
Max moest uit zjjn woorden opmaken, dat hem
het afslaan van de aanbieding, zjjn schoonzoon
te worden, beleedigde, dat Bockel dus dien
wensoh had gekoesterd, en dan was het noodza-
keljjk dat hjj het huis van den meester verliet.
Maar het smartte hem diep, dat Bockel hem
juist ia zjjn heiligste gevoelens beleedigde, een
geheim aanroerde, door hem in zjjn volste ver
trouwen medegedeeld.
De meester wees hem de deur als een vreem
deling, die zjjn vertrouwen niet waardig was,
op een onvriendeljjke manier, als speet het hem,
dat er een innige verstandhouding tusschen hen
had bestaan.
/.Meester Bockel,// antwoordde hjj, //ik zal
nooit vergeten, dat ik mjj in uwen familiekring
als tehuis heb gevoeld, maar het woord dat
gjj hebt gesproken, toont mjj de weinige liefde
die ge voor mjj hebt gevoeld.
//Ik weet, dat ik voor uw huis te gering ben,
Ondanks al de wonderteekenen die de
waarheid van den Katholieken Godsdienst
bewjjzen, die ons duidelijk aantoonen, dat
wij niet voor het aardsche leven, maar voor
het eeuwig gsluk hiernamaals geschapen
zijn, blijven de volken verblindt en hard
nekkig in de boosheid. Het volk wil genie
ten en niet lijden, het volk wil gelukkig
zijn op deze wereld en zich ongestoord
overleveren aan 's menschen driften, om niet
te luisteren naar de stem van 't geweten. Het
is daarom dat zooveel menschen ongeloovig en
ongodsdienstig zijo het is daarom dat zoo-
velen zelfs de Kerk haten en vervolgen,
omdat zij vreezen de waarheid te moeten
erkennen, maar het is ook daarom dat velen
de katholieke bladen verachten die in ve
lerlei besprekingen hun geweten wakker
schudden. En toch hoe verkeerd doen zulke
menschen. Indien zjj luisterden naar de
waarheden van den godsdienst, iniien zij
de leer der Kerk ter harte wilden nemen, in
dien zjj de beteekenis van onze godsdienst
plechtigheden wilden overwegen en volgen,
wat al troost zouden zij niet Tinden in hun
lijdenwat al steun in hunne beproevin
gen, wat al kracht tegen de onvermijdelijke
rampspoeden des levens
Vooral de kerkelijke plechtigheden der
Goede Week spreken met onweerstaanbare
kracht tot het hart van den mensch. Zjj
leeren ons hoe bitter de Zaligmaker voor
ons geleden heeft.
Het is volbrachtDeze woorden over
wegen wjj morgen namiddag in het ster
vensuur van den Zaligmaker. Het is vol
bracht Dat wil zeggen het werk der ver
lossing van het menschdom is volbracht.
Leven wjj dan zoo dat wjj ons de over
vloedige genaden, welke de Zaligmaker door
Zjjn ljjden en Zjjn dood over het mensch
dom heeft uitgestort, deelachtig maken. De
overwegingen van het bitter ljjdtm des Hee-
ren zullen ons de boosheid der zonden lee
ren kennen en verafschuwen om met ver
trouwen op te zien tot Hem die de men
schen heeft lief gehad tot in den dood.
maar ik wist niet dat ik te trotsch was.
//Ik ga. Laten wjj niet in kwaadheid van el
kander icheiden./z
Bockel had alles verwacht, behalve dat Max
zjjn ontslag zoude aannemen, zonder de bede,
hem te houden, tot een dag zjj oer afreis, hij
had het met deze woorden niet ernstig gemeend,
en nu scheen het hem juist, alsof M»x zijne
overjjliDg benuttigde, om hem aan zjjn woerd
te houden. Afgezien er van, dat hjj zulk een
arbeider niet gaarne miste, dat Max bij verschei
dene bestelde werkzaamheden niet te ontberen
was, want hjj had verscheidene werken, alleen
hierom kunnen aannemen, wjjl Max tegeljjk goud
bewerker en wapensmid was, moest het plotse
ling vertrek van een beroemden gezel, die bjj
hem geleefd had als een lid der familie, het
grootste opzien baren.
Hjj kon de zware oorzaak van het geval niet
noemen zonder zich schande op den hals te ha
len, zonder zjjne dochter in opspraak te brengen;
anders wist hjj, dat alle leden der familie hem
over deze zaak nog bitterder verwjjtea zouden
doen, dan hjj zich zelf deed.
Dat alles wist echter ook Max, en toch, of
misschien juist daarom toonde hjj zich zoo
barsch 1 Wilde Max dat hjj zjjn woorden terug
nam, en zich tot een bede verdeemoedigde, of
was hij door de gunst van den Keizer zoo over-
moedig geworden, dat de werkplaats van den
meester niet meer voldoende was, evenmin als
diens dochter Die bitterheid, die achterdocht
maakten Bockel blind. Hjj nam de hem aange
boden hand niet.
//Daar gjj zoo met het ontslag ingenomen zjjt,
Herdenken wij dan bet mysterie van den
Calvarieberg op waardige wijze, opdat voor
ons de schatten van genade die voortsprui
ten uit de passie Oazes Heeren, niet ver
loren gaan.
Duitschland.
Reeds lang verkropt men zich te Berlijn
over de anti-Duitsche houding van de Times,
die in de Norddeutsche Allgemeine Zeitung
in een vrij kras artikel, naar men zegt
afkomstig van het Ministerie van Buiten-
landsche Zaken, wordt tereeht gezet.
Over het verwijt van de Timesdat de
Regeering met haar strenge Duitsche pers
wet voor majesteits-beleediging, toelaat,
dat leden van het Engelsche koninkljjk
huis in spotbladen worden aangevallen
wijst de Norddeutsche het Engelsch blad
er op, dat de Duitsche strafwet eerst dan
bij beleedigingen van het hoofd van een
vreemden staat toegepast kan worden, wan
neer wederzijds de vreemde staat zich op
dat stuk tot strafrechtelijke vervolging ver
bindt en wanneer de vreemde Regeering
uitdrukkelijk vervolging verlangt. Het een
noch het ander is met Engeland het geval.
Het scherpe officieele stuk zegt ten slotte,
«dat de T imes in den laatsten tjjd een on
gewone mate van tendentieuse onwaarheid
in haar berichten en haar oordeel over
Duitsche toestanden aan den dag legt.»
Verscheidene Berlijnsche bladm dringen
er op aan om den Tüwes-Correspondent,
den heer Saunder s,als een lastige vreem
deling uit Berlijn te verbannen en het land
uit te zetten. De Journalistenkring deelt
die meening niet, nu Saunders smacht
naar zoo'n martelaarschap om dan te Lon
den als een slachtoffer van Duitsche ge
weldenarij een rol te spelen.
De Berljjnsche spotbladen nemen een
loopje met den Prins van Wales nu
hg een pleizierreisje naar Kopenhagen heeft
gemaaktin plaats van als koninklijken
prins deel te nemen aan den oorlog. De
Engelsche eer eischt, dat hij zich naar het
oorlogsterrein begeeft.
Frankrijk.
In de Franscïe Kamer van Afgevaar
digden heeft de Minister van Buitenland
dat ge op hetzelfde oogenblik wilt gaan,» zeide
hij, //zoo speel geen komedie. Ja, ik heb er u
aan herinnert, dat ge geen tehuis hebt, nu schijnt
ge er echter trotcch op te zjjn geworden, dat ge
misschien buiten de deur
Meester,// riep Max hem in de rede vallend
en zijn oogen vlamden, //houd uwe teng in be
dwang scheuk het vertrouwenmaar acht
minstens het ongeluk. Ik duld geen hoon
Max had deze woorden zoo luide geroepen,
dat de zonen van Boeket, die reeds bemerkt
hadden, dat er iets bjjzonders was voorgevallen,
aankwamen loopen, ook Aloisia verscheen aau
den ingang van de voorkamer.
//Het ontbreekt er nog maar aan, dat ge de
hand tegen mjj opheft,// sprak dc meester half
in toorn en half in vertwjjfeling.
//Meester Bockel,// sprak Max, //gjj miskent
mjj zeer.//
Daarmede verwjjderde hjj zich ras, om iedere
verklaring te vermijden, welke -de verbaasde
blikken der kinderen van Bockel echenen te
verwachten, en jjlde naar zjjn kamer, waar hjj
de deur achter zich sloot.
Bockel verklaarde den zjjeen, dat hjj met Max
eenig ongenoegen had gehad, waarin hjj in drift
had gezegd dat hjj kon gaan, wat door Max,
zcoals het scheen met pleizier was aangenomen.
Geen een sprak een woord. Allen gevoelden
zich onder den indruk van een onverwacht, doch
onafwendbaar ongeluk.
Allen wisten, hoe lief Bockel Max had gehad,
en ieder kon bemerken, dat de wonde onheel
baar was, want ze kenden Max te goed, om te
gelooven, dat hjj gaan kon, als het hem geen
sche zaken geweigerd te antwoorden op
de vraag om inlichtingen van den heer
Berry, over de toestemming van Portu
gal om Engelsche troepen en oorlogsma
teriaal te laten landen te Beira,
De afgevaardigde C a s t e 1 i n zal heden
bij den aanvang der zitting, het verzoek
indienen om de Regeering der Republiek
over deze quaestie te interpelleeren,
Zaterdag-namiddag te 2 uur zal de
Wereld-Tentoonstelling te Parjjs worden
geopend. Hiervan heeft de Voorzitter der
Fransche Kamer namens den Minister van
handel aan de Afgevaardigden, door voor
lezing van een schrjjven van dien Minister
kennis gegeven.
De Afgevaardigden zjjn officieel nitge-
noodigd, daarbjj tegenwoordig te zjjn.
De toegangsprijzen voor Oud-Parjjs zul
len zijn 1 fr. overdag en 2 fr. 's avonds,
uitgezonderd Zondags, wanneer de prjjzen
verlaagd worden en Vrjjdegs, waarop zjj
verdubbeld znllen worden.
Volgens de Matin zjjn er 1100 wagens
met koopmansgoederen, voor de tentoon
stelling bestemd, die buiten Parijs worden
opgehouden, daar de commissaris-generaal
P i c a r d een verbod heeft uitgevaardigd,
dat goederen slechts zullen mogen worden
toegelaten van 11 tot 18 April.
Engeland.
De Iersche troepen zgn te Gosport in
botsing gekomen met het Engelsch Nort
hampton regiment, naar aanleiding van het
relletje, waarbjj Iersche lotelingen de rui
ten van hun kazerne stnk hadden gesla
gen en toen door Engelsche troepen tot
de orde waren terug gebracht. In deze
vechtpartij, die in de cantine ontstond,
werd eeist geslagen, toen met steenen ge
gooid en eindeljjk met de bajonet ge
vochten. Verscheidene soldaten werden
gewond waaronder twee zwaar.
Italië.
Toen Dinsdag het Bóeren-Driemanschap
uit Zuid-Afrika te Napels aan wal trad,
stormden de correspondent van Daily News
met een 20-tal verslaggevers er op los
om inlichtingen te ontvangen. Maar Dr.
Muller vertelde den heeren, dat niemand
de Afgezanten kon interviewen, hetgeen
niet verhindert, dat ettelijke Londensche
bladen min of meer fantastische interviews
onafwijsbare noodzakelijkheid geboodAloisiu
gedachte, kwam de waarheid het meest nabjj,
dat verried de bleekheid van haar wangen, en
het krampachtige trekken van haar lippen.
Max verliet tegen den avond bet huisna
verloop vau een unr kwam hjj terng en zoekt
Bockel op.
//Meester,// zeide hjj, //ik heb lang nagedacht,
hoe of ik uw huis kan verlaten, zonder de nieuws
gierigheid der menschen te lokken, welke toch
niet mogen weten, waardoor of wjj van elkander
gescheiden zjjn. Graaf Guido van Starhemberg,
heeft mjj dezer dagen zjjn bescherming aange
boden, wanneer ik ze noodig mocht hebben. Hjj
heeft mij daarom nu een onderkomen bezorgd,
waar ik het werk van den Keizer ongestoord
kan maken. Indien het n naar genoegen is, zal
ik daar het werk voleindigen, waartoe ge mjj
noodig mocht hebben."
Meester Bockel drukte geroerd de hand van
Sundacker, hjj zag hoe onrechtvaardig zjjn ach
terdocht was geweest, die hij in een opkomende
drift had gekoesterd, hjj had den tjjd genomen,
om over het gebeurde eens goed na te denken,
en was tot de overtuiging gekomen, dat Max
goed had gehandeld door te gaau, want hjj
mocht na dit geval met Aloisia niet meer on
der een dak verwjjlen.
DERTIENDE HOOFDSTUK.
Wjj laten weder een paar jaren voorbjjgaan, en
sommen alleen in 't kort de gebeurtenissen op,
die onze lezers kannen interesseeren.
Wordt vervolgd.)
H4ARLIMSC1IE COdftilT.
HfragBlaö voor
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem f 1,10
PBIJS DBB ADVBBTBWTIBW.
AGITE MA WOW AGITATE.
41
DBEIGBNDE WOLKEN,
