NIEUWE
kfragêlaó voor eS&oorè- en oEuió-éCoUanó.
Amsterdamsche Brieven.
bpitenland.
No. 4476.
Dinsdag 1 Mei 1900,
25ste Jaargang.
De Verloren Zoon.
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt
iagelijkt, behalve Zon- en Feestdagen.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem:
/1,10
c 1,40
2,80
«0.03
Van 16 regels..50 Cent
Elke regel meer71/»
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte^
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
Redacteur-Uitgever, W. KüPPÏRS.
28 April 1900.
Luisterrijk schittert de lentezon. Stroomen
gouds stort zij uit over de hoofdstad des
Rijks, die hare Vorstin eert. Geloop en
gewoel langs de straten. Den Dam gevuld
met een ontelbare menigte, in gespannen
verwachting de Koninginnen te zien, zich
verdringende om een gunstig plaatsje te
bemachtigen, ten einde de geliefde Konin
gin W i 1 h e 1 m i n a goed te kunnen aan
schouwen. Al de ramen van alle gebouwen
rondom den Dam, tapissés de faces humaines,
langs het Damrak eene onafzienbare
menigte langs beide zjjden. Er heerscht
eene bljjde stemming. De bereden poli
tie rjjdt op en neer, maar heeft eigenljjk
niets te doen. De vlag waait op de
Beurs en op da Oude Kerk. In Zeemans-
hoop, op den hoek der Kalverstraat drukt
een al te zeer verlangende een groote ruit
stuk, zoodat de stukken rinkelend naar be
neden storten. Gejuich hoedenge-
zwaaiHare Majesteiten rjjden uit. De
vlag van het Paleis waait op 't Paleis. Nog
een paar minuten. Daar opent zich het
middenvenster boven het balkon en de
Koningin, in 't wit gewaad, een lentezon
nestraal, vertoont zich aan hear volk, dat
juichend baar begroet
En 'tis alom levendig in de stad. De
Dam voortdurend vervuld met eene opge
wekte drukte. Is er een rjjtoer in het
verschiet, dan krioelen reeds een aur en
langer van te voren de straten en grachten,
waar langs de Koningin moet komen van
eene opgeruimde menigte, die gaarne een
half uur, een uur geduld oefenen om een
oogenblik het lieftallig gelaat der Koningin
te kunnen aanschouwen, Haar te kunnen
toejuichen en dan soms zich spoeden om
op eene andere plaats Haar nogmaals te
kunnen begroeten.
En zoo gaat het dag aan dag, zoolang
de Koningin hier vertoeft.
Het is treffend, hoe het volk hangt aan
FEUILLETON.
Vervolg)
Hjj had zulke wonderbare dingen beleefd
zulke geheimzinnige beloften gekregen, dat hjj
heden, nu de oploasing van alle raadsels nabjj
was, hem als het ware de bereiking van, zjjn
doel werd gemakkelijk gemaakt als voelde hij
j0r onzichtbare vleugels omhoog heffen.
Zqn^ nart was vol van jubelende gedachten,
maar juist als wij meenen, dat ons niets meer
kan tegenloopen, komt de bittere teleurstelling.
Het gelux is een schelmachtig meisje, dat
hen bespot, die op haar lachen afgaan, en
dengene verrast die zich om haar niet bekom
mert. Wie haar denkt vast te houden, ontsnapt
sjj, en die naar haar grijpt, fopt zjj,
en die bare
belofte voor bindend houdt, keert zij schouder
ophalend den rug toe. De mensch mag hier op
aarde niet eens van den boom vruchten vorde
ren, die hjj geplant en opgekweekt heeft, het
loon van den arbeid wordt hem dikwjjls genoeg
door tegenspoed ontnomen, hjj zal er aan ge-
wend worden, nooit zoo vast op de toekomst
te rekenen, als was hjj meester van zijn lot,
bjj zal altjjd van een hoogere macht afhangen.
De teleurstellingen, die het deel zijn onzer
verwachtingen, vormen de leerschool van ons
karakter, daaiin toonen zich onze fouten, teleur
stellingen harden den goeden mensch en als
wjj dan terug zien op het pad dat wij hebben
de KoniDgin, hoe deze de harten harer
onderdanen als stormenderhand heeft in
genomen
Wat is het, dat de harten der menigte
neigt tot haar, de jeugdige telg van den
Oranjestam Is het enkel hare lieftallig
heid, haar bigden lach, hare vorstelijke
verschijning Is het enkel, omdat zij de
laatste is van het vorstelijk geslacht, met
wie Nederland zoo lange jaren verbonden
was in lief en leed 1
O, neen. Er is nog heel iets anders. Diep
in het gemoed des volks zetelt nog steeds
de liefde voor het gezag, de eerbied voor
deD persoon, die de drager is van dat ge
zag. En wee dengenen die pogen de
liefde, dien eerbied te verminderen, te doen
verdwijnen. Zij bewijzen aan het volk, aan
het land een slechten dienst, zij zaaien een
zaad, dat heillooze vruchten brengen zal
Eerbied toch voor het gezag is een der
eersteik zoude wel willen zeggenhet
noodzakelijkste vereischte voor het heil der
maatschappij. En wanneer werd meer dan
thans het gezag ondermgnd, wanneer werd
meer dan thans het gezag aangerand, be
spot
Kinderen staan op tegen de ouders. Nau
welijks den kinderschoenen ontwassen sto
ren zij zich slechts weinig meer aan de ver
langens, de wenschen hunner ouders en zjjn
zij eenmaal zoo ver dat zjj in staat zjjn
ongeveer hun eigen brood te verdienen, dan
is er bijna geen sprake meer van, zich naar
hun wil te schikken zich als de onder
danige de tot gehoorzaamheid verplichte
beschouwen.
Dienstboden, en werklieden kennen geen
gezag meer toe aan hunne meesters
het geld alleen regelt hunne verhouding;
voor zoo veel arbeid, zoo veel geld en daar
mede schjjnt zoowat alles gezegd.
Maar wat zoekt men voorbeelden daar
alleen, en wat staat men verwonderd, dat
in de lagere standen de eerbied voor het
gezag verdwjjntwanneer men soms per
sonen uit de hoogste standeu van welke
afgelegd, dan verbleekt dikwjjls de herinnering
aan het stralendste gelukdat wjj hebben
beleefd, bjj de bevrediging over den strjjd met
de vertwjjieling, welke wij glansrjjk hebben door
staan. De teekening van den strjjd is het juist,
die ons belangstelling voor het leven van an
deren inboezemt, en die daarom den schrjjver
bijzonder moet doen uitkomen. Het is geen spel
der fantasie met het geduld des lezers wanneer
wjj de teleurstellingen schilderen, welke onze
held beleefd heeft, de verdichting moet altijd
bjj de werkeljjkheid achterslaan, men is niet
eens in staat, het afwisselende beeld ran zijn
eigen leven uit de herinnering geheel en al in
zjjne gaheele verscheidenheid in geheel'zuivere
tonen terug te geven. Daarom kunnen wjj ook
alleen aanduidingen maken en moeten het ver
der aan den lezer overlateD zich de gevoelens
te schilderen, die Max bij het wieed ontwaken
uit zjjn droom, overvielen, toen hem de portier
van 't paleis van Starhemberg zeide, dat Graaf
Guido, pas van een rit was thuisgekeerd en dus
moeiljjk te spreken was.
nDe Gravin,// vertelde de man verder, //is in
Klooster-Neuburg.waar zjj bjj prinsesLiechtenstein
op bezoek washeden nacht in de handen
der Turken gevallen, men heeft haar bediende
vermoord, de Graaf heeft zelf de ljjken gezien.
l)it bericht bevatte gruweljjk nieuws. Max
stond daar als verstjjfd van schrik en ontzetting-
De Gravin was op bezoek bjj de Prinses geweest,
het vreeseljjk lot dat haar had getroffen, was
dus ook over Maria gekomenMax had, toen
hem het geroepdat het klooster op den
Kalhembarg in brand stond, wekte, de vuurzee
men in de eerste plaats erkenning van het
gezag zoude verwachtenvoorbeelden ziet
geven van beknibbeling, van miskenning
van dat gezag, om alleen hun eigen wil,
hunne eigen inzichten te volgen
Engeland.
Het Catholicisme in Engeland gaat met
reuzenschreden vooruit.
In 1814 waren er in Engeland 160,000
katholieken, Ierland en Schotland niet mee
gerekend. Dezen werden bestuurd door 4
apostolische vicarissen en hadden 400 pries
ters die allen in stilte leefden en zelfs
geen onderscheidend kleed durfden dragen.
De kerkgebouwen mochten niet eens een
kruis dragen en van de H. Mis durfde men
in 't publiek niet spreken. Thans is het
getal van 160,000 bijna vertienvoudigd, tot
anderhalf millioen. Er zijn nu 17 bisschop
pen, waaronder één aartsbisschop en 3000
priesters. Kardinaal Vaughsn schat het
getal bekeeringen tot de Katholieke Kerk
tegenwoordig op 600 per maand, en er is
bijna geen enkele familie, die niet één of
meer bekeerlingen onder haar leden telt.
De katholieken zijn vrij in de uitoefening
van hun eeredienst en mogen zelfs vrij in
processie over straat gaan. De kerkeljjke
waardigheidsbekleeders worden in het open
baar leven erkend en geëerdzoodat kar
dinaal M a n n i n g en thans kardinaal
Yaughan bij openbare plechtigheden
meermalen eereplaatsen innamen. In het
Hoogerhuis zijn niet minder dan 41 zetels
door katholieken bezet, en gewoonljjk zetelt
er ook in het kabinet een katholiek, zoo
als thans de Hertog van Norfolk.
Transvaal.
De Boeren van Transvaal, heelt de heer
W e s s e 1 s een der gezanten die thans te
's Gravenhage is, gezegd, zullen zich nooit
onder Engelsch gezag onderwerpen.Zjj zgn
te zeer gehecht aan hun geboorlegrond,
en het is juist deze gehechtheid die eene
definitieve overwinning van Engeland on-
moge.'gk zal maken.
Om meester van Transvaal te blijven,
al komen er meer Britsche [soldaten dan
er bewoners van het land zjjndan nog
zullen de Boeren zich niet overwonnen ge-
wel gemerkt, hjj had ook gezien, hoe op een
andere plaats de vlammenzuilen omhoog scho
ten maar hij wist niet dat Maria zich daar
bevond. Had hjj dat kunnen denken, hjj was
terstond op een paard gesprongen en er heen
gereden, om ze te redden of met haar te ster
ven.
Zjjn lichaam had gesidderd van smart, deel
neming en woede, bjj het zien van het vunr,
en de gedachte, dat weerloozen werden vermoord
door ruwe barbaren en nu trof hem het verwjjt,
dat hjj niet ter hulpe was gesneld. Al was dit
plan ook een gedachte van waanzinnigen over
moed geweest, het scheen hem nu toe, als had
hjj tegen God gezondigd, door deze dwaasheid
na te laten
Hjj had werkeloos toe gekeken, toen het
firmament meer en meer was gekleurd door het
vuur en ginds had Maria's angstgeroep gillend
weerklonken zonder dat er een helper was toe
gesneld, geen die het zwaard voor haar had
getrokken 1
Het scheen hem toe, als was de vloek oyer
zjjn bestaan uitgesproken, als was hjj niet meer
waard de lucht in te ademen of het beeld van
Maria in zjjn oogen te zien.
Hjj stond daar als een beschonkene, die niet
wist, waar hjj was, zich niet dorst bewegen, om
dat hjj voelde, dat zjjne leden hem wal eens den
dienst konden weigeren.
De portier monsterde hem met een aohter-
dochtigen blik, bjj begreep niet, hoe de vreemde
ling het versohrikkeljjke bericht van de gravin
zoo verpletterend kon treffen, als was hem, niet
den Graaf de vrouw ontroofd.
ven, ook niet al zouden de Engelschen op
iedere hoeve een compagnie soldaten plaat
sen.
De handelsbetrekkingen met Europa
big ven bestaan, daar het gouvernement al
de oorlogskosten kan betalen. Het Trans-
vaalsche volk zal natuurljjk door den oor
log verarmd worden, doch de sociale rgk-
dom van het land zal in niets verminde
ren. De economische uitslag van den oor
log zal voor Engeland het verlies der Afri-
kaansche markt zgn.
België.
De Koning heeft Zaterdag in het kasteel
van Laeken den Japanschen Erfprins ont
vangen, die vervolgens de garden-partij heeft
bjjgewoond.
Italië.
Prinses S t e p h a n ie. Vooraleer Rome
te verlaten heeft de gravin Lonjay ver
scheidene gehooren gehad bij kardinaal S e-
r a p h i n ofV anutelli, die vroeger nun
tius te Brussel en te Weenen was #n die
in betrekkingen gebleven is met den Ko
ning der Belgen en keizer Frans Jozef.
Duitschland.
De Regeering heeft 20.000 Mark be
looning uitgeloofd voor de ontdekking van
den moordenaar van den gymnasiast W i n-
t e r te Konitz en bovendien 6000 Mark
voor het aanbrengen van de nog ontbre
kende deelen van het lijk en de kleeren
van den vermoorde. Er is verder geen orde
verstoring voorgevallen en ook schgnen de
berichten omtrent de eerste buitensporig
heden bjj nader onderzoek nog al over
dreven.
De Norddeutsche Allgemeine Ztg. be
vat de volgende officieuse nota
«Men heeft in de buitenlandsche pers
getracht de aanwezigheid van den Dnitschen
Rijkskanselier te Parijs in verband te bren
gen met het plan, dat de Keizer zou heb
ben om zich naar die stad te begeven ten
einde de Tentoonstelling te bezoeken. Wjj
constateeren dat dit volslagen verzonnen
bericht van allen grond ontbloot is.»
Van het Oorlogsterrein in Zuid-Afrika.
Het lig inderdaad gebleken dat de Boeren
Lord B o b e r ts weer te slim zjjn geweest, Hjj
zond onder het bevel van verschillende gene-
''Höbt u dan de Gravm gekend?* vroeg hjj,
»ot behoort ge tot de mannen van Lobkowiss?"
//Lobkowisriep Max op een smarteljjken
toon.
//Ja, zoo heette hare vrienden die vriendin
stond aan haar zjjde, maar hjj, die gezworen had,
voor haar te sterven bleet tusschon de muren,
hjj had. er zich niet om bekommerd, of zij in
gevaar was.*
De oogen van Max waren strak voor zich uit
gericht als was hjj krankzinnig en de portier
moest uit deze, voor hem onverstaanbare woor
den besluiten,dat hjj een ijlhoofdige voor zich had.
//Ga naar huis,# zeide hjj, //de Graaf is voor
lieden van uw slag niet te spreken.*
//Daar hebt ge geljjk in,// klonk het als een
smarteljjk zelfverwjjt nit Sundackers borst, en
hjj wilde in zjjn vertwjjfelicg, in zjjne smart aan het
bevel gehoor geven, toen Wlaska Barkoi, welke de
trap afkwam, hem zag en, een vreugdeschreeuw
uitstootend, op hem toe jjlde.
Wlaska, die men in het paleis een onderkomen
had verschaft, had van de bedienden de verschrik
kelijke tjjding vernomen en daarop te vergeefs
getracht in de kamers van Guido te komen. De
Graaf, die zich in zjjn kamer had opgesloten, wilde
niemand .zien. Tevergeefs had zjj aangeklopt. De
oude dienares van het geslacht wilde dan bekom
merde troost inspreken, zjj wist niet waarom,
maar zjj voelde, dat zjj den besten troost had
de profetische gave welke haar nooit had bedro
gen zeide haar, dat zjj de ontvoerde weer in
het huis zonden zien, voor het licht in haar
oogen uitdoofde.
(Wordt vervolgd.)
EAIRIMSCM
[RMT
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem
PRIJS OER ADVERTENTIBN.
AGITE MA NON AG-IT ATE.
59