NIEUWE kfragêlaó voor eS&oorè- en oEuió-éCoUanó. Amsterdamsche Brieven. bpitenland. No. 4476. Dinsdag 1 Mei 1900, 25ste Jaargang. De Verloren Zoon. Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. Voor het buitenland Afzonderlijke nummers Dit blad verschijnt iagelijkt, behalve Zon- en Feestdagen. BUREAU: St. Janstraat Haarlem: /1,10 c 1,40 2,80 «0.03 Van 16 regels..50 Cent Elke regel meer71/» Groote letters worden berekend naar plaatsruimte^ Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Redacteur-Uitgever, W. KüPPÏRS. 28 April 1900. Luisterrijk schittert de lentezon. Stroomen gouds stort zij uit over de hoofdstad des Rijks, die hare Vorstin eert. Geloop en gewoel langs de straten. Den Dam gevuld met een ontelbare menigte, in gespannen verwachting de Koninginnen te zien, zich verdringende om een gunstig plaatsje te bemachtigen, ten einde de geliefde Konin gin W i 1 h e 1 m i n a goed te kunnen aan schouwen. Al de ramen van alle gebouwen rondom den Dam, tapissés de faces humaines, langs het Damrak eene onafzienbare menigte langs beide zjjden. Er heerscht eene bljjde stemming. De bereden poli tie rjjdt op en neer, maar heeft eigenljjk niets te doen. De vlag waait op de Beurs en op da Oude Kerk. In Zeemans- hoop, op den hoek der Kalverstraat drukt een al te zeer verlangende een groote ruit stuk, zoodat de stukken rinkelend naar be neden storten. Gejuich hoedenge- zwaaiHare Majesteiten rjjden uit. De vlag van het Paleis waait op 't Paleis. Nog een paar minuten. Daar opent zich het middenvenster boven het balkon en de Koningin, in 't wit gewaad, een lentezon nestraal, vertoont zich aan hear volk, dat juichend baar begroet En 'tis alom levendig in de stad. De Dam voortdurend vervuld met eene opge wekte drukte. Is er een rjjtoer in het verschiet, dan krioelen reeds een aur en langer van te voren de straten en grachten, waar langs de Koningin moet komen van eene opgeruimde menigte, die gaarne een half uur, een uur geduld oefenen om een oogenblik het lieftallig gelaat der Koningin te kunnen aanschouwen, Haar te kunnen toejuichen en dan soms zich spoeden om op eene andere plaats Haar nogmaals te kunnen begroeten. En zoo gaat het dag aan dag, zoolang de Koningin hier vertoeft. Het is treffend, hoe het volk hangt aan FEUILLETON. Vervolg) Hjj had zulke wonderbare dingen beleefd zulke geheimzinnige beloften gekregen, dat hjj heden, nu de oploasing van alle raadsels nabjj was, hem als het ware de bereiking van, zjjn doel werd gemakkelijk gemaakt als voelde hij j0r onzichtbare vleugels omhoog heffen. Zqn^ nart was vol van jubelende gedachten, maar juist als wij meenen, dat ons niets meer kan tegenloopen, komt de bittere teleurstelling. Het gelux is een schelmachtig meisje, dat hen bespot, die op haar lachen afgaan, en dengene verrast die zich om haar niet bekom mert. Wie haar denkt vast te houden, ontsnapt sjj, en die naar haar grijpt, fopt zjj, en die bare belofte voor bindend houdt, keert zij schouder ophalend den rug toe. De mensch mag hier op aarde niet eens van den boom vruchten vorde ren, die hjj geplant en opgekweekt heeft, het loon van den arbeid wordt hem dikwjjls genoeg door tegenspoed ontnomen, hjj zal er aan ge- wend worden, nooit zoo vast op de toekomst te rekenen, als was hjj meester van zijn lot, bjj zal altjjd van een hoogere macht afhangen. De teleurstellingen, die het deel zijn onzer verwachtingen, vormen de leerschool van ons karakter, daaiin toonen zich onze fouten, teleur stellingen harden den goeden mensch en als wjj dan terug zien op het pad dat wij hebben de KoniDgin, hoe deze de harten harer onderdanen als stormenderhand heeft in genomen Wat is het, dat de harten der menigte neigt tot haar, de jeugdige telg van den Oranjestam Is het enkel hare lieftallig heid, haar bigden lach, hare vorstelijke verschijning Is het enkel, omdat zij de laatste is van het vorstelijk geslacht, met wie Nederland zoo lange jaren verbonden was in lief en leed 1 O, neen. Er is nog heel iets anders. Diep in het gemoed des volks zetelt nog steeds de liefde voor het gezag, de eerbied voor deD persoon, die de drager is van dat ge zag. En wee dengenen die pogen de liefde, dien eerbied te verminderen, te doen verdwijnen. Zij bewijzen aan het volk, aan het land een slechten dienst, zij zaaien een zaad, dat heillooze vruchten brengen zal Eerbied toch voor het gezag is een der eersteik zoude wel willen zeggenhet noodzakelijkste vereischte voor het heil der maatschappij. En wanneer werd meer dan thans het gezag ondermgnd, wanneer werd meer dan thans het gezag aangerand, be spot Kinderen staan op tegen de ouders. Nau welijks den kinderschoenen ontwassen sto ren zij zich slechts weinig meer aan de ver langens, de wenschen hunner ouders en zjjn zij eenmaal zoo ver dat zjj in staat zjjn ongeveer hun eigen brood te verdienen, dan is er bijna geen sprake meer van, zich naar hun wil te schikken zich als de onder danige de tot gehoorzaamheid verplichte beschouwen. Dienstboden, en werklieden kennen geen gezag meer toe aan hunne meesters het geld alleen regelt hunne verhouding; voor zoo veel arbeid, zoo veel geld en daar mede schjjnt zoowat alles gezegd. Maar wat zoekt men voorbeelden daar alleen, en wat staat men verwonderd, dat in de lagere standen de eerbied voor het gezag verdwjjntwanneer men soms per sonen uit de hoogste standeu van welke afgelegd, dan verbleekt dikwjjls de herinnering aan het stralendste gelukdat wjj hebben beleefd, bjj de bevrediging over den strjjd met de vertwjjieling, welke wij glansrjjk hebben door staan. De teekening van den strjjd is het juist, die ons belangstelling voor het leven van an deren inboezemt, en die daarom den schrjjver bijzonder moet doen uitkomen. Het is geen spel der fantasie met het geduld des lezers wanneer wjj de teleurstellingen schilderen, welke onze held beleefd heeft, de verdichting moet altijd bjj de werkeljjkheid achterslaan, men is niet eens in staat, het afwisselende beeld ran zijn eigen leven uit de herinnering geheel en al in zjjne gaheele verscheidenheid in geheel'zuivere tonen terug te geven. Daarom kunnen wjj ook alleen aanduidingen maken en moeten het ver der aan den lezer overlateD zich de gevoelens te schilderen, die Max bij het wieed ontwaken uit zjjn droom, overvielen, toen hem de portier van 't paleis van Starhemberg zeide, dat Graaf Guido, pas van een rit was thuisgekeerd en dus moeiljjk te spreken was. nDe Gravin,// vertelde de man verder, //is in Klooster-Neuburg.waar zjj bjj prinsesLiechtenstein op bezoek washeden nacht in de handen der Turken gevallen, men heeft haar bediende vermoord, de Graaf heeft zelf de ljjken gezien. l)it bericht bevatte gruweljjk nieuws. Max stond daar als verstjjfd van schrik en ontzetting- De Gravin was op bezoek bjj de Prinses geweest, het vreeseljjk lot dat haar had getroffen, was dus ook over Maria gekomenMax had, toen hem het geroepdat het klooster op den Kalhembarg in brand stond, wekte, de vuurzee men in de eerste plaats erkenning van het gezag zoude verwachtenvoorbeelden ziet geven van beknibbeling, van miskenning van dat gezag, om alleen hun eigen wil, hunne eigen inzichten te volgen Engeland. Het Catholicisme in Engeland gaat met reuzenschreden vooruit. In 1814 waren er in Engeland 160,000 katholieken, Ierland en Schotland niet mee gerekend. Dezen werden bestuurd door 4 apostolische vicarissen en hadden 400 pries ters die allen in stilte leefden en zelfs geen onderscheidend kleed durfden dragen. De kerkgebouwen mochten niet eens een kruis dragen en van de H. Mis durfde men in 't publiek niet spreken. Thans is het getal van 160,000 bijna vertienvoudigd, tot anderhalf millioen. Er zijn nu 17 bisschop pen, waaronder één aartsbisschop en 3000 priesters. Kardinaal Vaughsn schat het getal bekeeringen tot de Katholieke Kerk tegenwoordig op 600 per maand, en er is bijna geen enkele familie, die niet één of meer bekeerlingen onder haar leden telt. De katholieken zijn vrij in de uitoefening van hun eeredienst en mogen zelfs vrij in processie over straat gaan. De kerkeljjke waardigheidsbekleeders worden in het open baar leven erkend en geëerdzoodat kar dinaal M a n n i n g en thans kardinaal Yaughan bij openbare plechtigheden meermalen eereplaatsen innamen. In het Hoogerhuis zijn niet minder dan 41 zetels door katholieken bezet, en gewoonljjk zetelt er ook in het kabinet een katholiek, zoo als thans de Hertog van Norfolk. Transvaal. De Boeren van Transvaal, heelt de heer W e s s e 1 s een der gezanten die thans te 's Gravenhage is, gezegd, zullen zich nooit onder Engelsch gezag onderwerpen.Zjj zgn te zeer gehecht aan hun geboorlegrond, en het is juist deze gehechtheid die eene definitieve overwinning van Engeland on- moge.'gk zal maken. Om meester van Transvaal te blijven, al komen er meer Britsche [soldaten dan er bewoners van het land zjjndan nog zullen de Boeren zich niet overwonnen ge- wel gemerkt, hjj had ook gezien, hoe op een andere plaats de vlammenzuilen omhoog scho ten maar hij wist niet dat Maria zich daar bevond. Had hjj dat kunnen denken, hjj was terstond op een paard gesprongen en er heen gereden, om ze te redden of met haar te ster ven. Zjjn lichaam had gesidderd van smart, deel neming en woede, bjj het zien van het vunr, en de gedachte, dat weerloozen werden vermoord door ruwe barbaren en nu trof hem het verwjjt, dat hjj niet ter hulpe was gesneld. Al was dit plan ook een gedachte van waanzinnigen over moed geweest, het scheen hem nu toe, als had hjj tegen God gezondigd, door deze dwaasheid na te laten Hjj had werkeloos toe gekeken, toen het firmament meer en meer was gekleurd door het vuur en ginds had Maria's angstgeroep gillend weerklonken zonder dat er een helper was toe gesneld, geen die het zwaard voor haar had getrokken 1 Het scheen hem toe, als was de vloek oyer zjjn bestaan uitgesproken, als was hjj niet meer waard de lucht in te ademen of het beeld van Maria in zjjn oogen te zien. Hjj stond daar als een beschonkene, die niet wist, waar hjj was, zich niet dorst bewegen, om dat hjj voelde, dat zjjne leden hem wal eens den dienst konden weigeren. De portier monsterde hem met een aohter- dochtigen blik, bjj begreep niet, hoe de vreemde ling het versohrikkeljjke bericht van de gravin zoo verpletterend kon treffen, als was hem, niet den Graaf de vrouw ontroofd. ven, ook niet al zouden de Engelschen op iedere hoeve een compagnie soldaten plaat sen. De handelsbetrekkingen met Europa big ven bestaan, daar het gouvernement al de oorlogskosten kan betalen. Het Trans- vaalsche volk zal natuurljjk door den oor log verarmd worden, doch de sociale rgk- dom van het land zal in niets verminde ren. De economische uitslag van den oor log zal voor Engeland het verlies der Afri- kaansche markt zgn. België. De Koning heeft Zaterdag in het kasteel van Laeken den Japanschen Erfprins ont vangen, die vervolgens de garden-partij heeft bjjgewoond. Italië. Prinses S t e p h a n ie. Vooraleer Rome te verlaten heeft de gravin Lonjay ver scheidene gehooren gehad bij kardinaal S e- r a p h i n ofV anutelli, die vroeger nun tius te Brussel en te Weenen was #n die in betrekkingen gebleven is met den Ko ning der Belgen en keizer Frans Jozef. Duitschland. De Regeering heeft 20.000 Mark be looning uitgeloofd voor de ontdekking van den moordenaar van den gymnasiast W i n- t e r te Konitz en bovendien 6000 Mark voor het aanbrengen van de nog ontbre kende deelen van het lijk en de kleeren van den vermoorde. Er is verder geen orde verstoring voorgevallen en ook schgnen de berichten omtrent de eerste buitensporig heden bjj nader onderzoek nog al over dreven. De Norddeutsche Allgemeine Ztg. be vat de volgende officieuse nota «Men heeft in de buitenlandsche pers getracht de aanwezigheid van den Dnitschen Rijkskanselier te Parijs in verband te bren gen met het plan, dat de Keizer zou heb ben om zich naar die stad te begeven ten einde de Tentoonstelling te bezoeken. Wjj constateeren dat dit volslagen verzonnen bericht van allen grond ontbloot is.» Van het Oorlogsterrein in Zuid-Afrika. Het lig inderdaad gebleken dat de Boeren Lord B o b e r ts weer te slim zjjn geweest, Hjj zond onder het bevel van verschillende gene- ''Höbt u dan de Gravm gekend?* vroeg hjj, »ot behoort ge tot de mannen van Lobkowiss?" //Lobkowisriep Max op een smarteljjken toon. //Ja, zoo heette hare vrienden die vriendin stond aan haar zjjde, maar hjj, die gezworen had, voor haar te sterven bleet tusschon de muren, hjj had. er zich niet om bekommerd, of zij in gevaar was.* De oogen van Max waren strak voor zich uit gericht als was hjj krankzinnig en de portier moest uit deze, voor hem onverstaanbare woor den besluiten,dat hjj een ijlhoofdige voor zich had. //Ga naar huis,# zeide hjj, //de Graaf is voor lieden van uw slag niet te spreken.* //Daar hebt ge geljjk in,// klonk het als een smarteljjk zelfverwjjt nit Sundackers borst, en hjj wilde in zjjn vertwjjfelicg, in zjjne smart aan het bevel gehoor geven, toen Wlaska Barkoi, welke de trap afkwam, hem zag en, een vreugdeschreeuw uitstootend, op hem toe jjlde. Wlaska, die men in het paleis een onderkomen had verschaft, had van de bedienden de verschrik kelijke tjjding vernomen en daarop te vergeefs getracht in de kamers van Guido te komen. De Graaf, die zich in zjjn kamer had opgesloten, wilde niemand .zien. Tevergeefs had zjj aangeklopt. De oude dienares van het geslacht wilde dan bekom merde troost inspreken, zjj wist niet waarom, maar zjj voelde, dat zjj den besten troost had de profetische gave welke haar nooit had bedro gen zeide haar, dat zjj de ontvoerde weer in het huis zonden zien, voor het licht in haar oogen uitdoofde. (Wordt vervolgd.) EAIRIMSCM [RMT ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem PRIJS OER ADVERTENTIBN. AGITE MA NON AG-IT ATE. 59

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1900 | | pagina 1