NIEUWE
en SCuió'iXollanó.
Een Engeische correspondent
over de Boeren.
No. 4500,
Woensdag 30 Mei 1900.
25ste Jaargang.
De Verloren Zoon,
BUITENLAND,
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p, 1,40
Voor het buitenland 2,30
Aizonderljjke nummers. «0.03
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUREAU: St. Janstraat Haarlem,
Van 16 regels 50 Cent
Elke regel meer7
Groots letters worden berekend naar plaatsruimte!
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie k Contant
Redacteur-Uitgever, W. KAPPERS.
De Heer Hales, correspondent der Daily
New, schrijft uit het hospitaal te Bloem
fontein eenige bijzonderheden omtrent zgn
gevangenneming, die het navertellen waard
zgn. Hg trachtte met zgn kameraad, een
Australisch oorlogscorrespondent, van nabij
een Boerenpoet weg te galoppeeren
«Eensklaps zag ik mgn makker zgn han
den met een krampachtige beweging om
hoog steken. Hg rees in zgn stijgbeugels
op en sprong hoog van het zadel en toen
ik hem door de lucht zag ronddraaien
bemerkte ik een roode bloedstreep op het
bleeke gelaat en wist ik, dat de dood hem
plotseling overvallen had. Weer knalden
de geweren en het lood was dichter bij
mg dan een vriend in tijd van nood ooit
tgn zal.
Mgn zwarte ponny galoppeerde dapper.
Zou hg mg veilig buiten deze vuurlinie
brengen Eensklaps raakte iets mgn rech
ter slaap, het was geen slag, geen schok,
en een halve seconde behield ik mgn be-
Wustzgn en wist ik, dat ik getroffen was,
de tengels uit mgn onmachtige han
den gevallen waren en dat ik op den nek
v&n mgn paard neerhing met mgn hoofd
onder zgn keel. Toen verdween de geheele
wereld uit mgn oogen in eene wilde ver
warring.
Toen ik weer opzag, bevond ik mg weer
op een zadel, igdende tusschen twee Boe
ren, die mg steunden wanneer ik van den
oenen kant naar den andere rolde. Zg hiel
den stil, een man met een vriendelgk ge
zicht nam mgn hoofd in het holle van zgn
arm, terwgl de andere water in mgn keel
goot. Daarna droegen zij mg naar een scha
duwrijk plekje onder wat struikgewas en
legden mg neer. Een man boog zich over
mÜ heen wiesch het bloeddat op mgn
gezicht gedroogd was en verbond zorg
vuldig mgn gewonden slaap. Ik begon de
FE ILL B TON.
Vervolg)
Achter hem volgde eeu donkere gestalte. Nu
Isi 61 ,eB0ün*n de Tu ken op hen te schieten,
ook vluc°hgteU„gen b°V°n
de vermeende overloopt
Eemge schoten van het bolwerk verdreven de
ruiters, die den Pool eemge pïlen hadden na„
gezonden, maar hg had gelukkig het bolwerk
beklommen. Dat hem de pfjlen niet hadden
getroffen, dankte hjj aan zjjn getrouwen neger,
die, als een levend schild, zgn lichaam had
gedekt. Levenloos, door talr jjke pijlen doorboord,
viel Ithissa van de ladder naar beneden.
«■Vaartwel, edele heerl" riep hjj stervend.
De Pool was gered, en naderde den bevel
hebber.
I,-".? Budif?er> "gï «ijt eerst een
man,* z,tw b, den Hertog geweest?"
nu» 1 1 bericht, maar hjj vertelde
alleen het noodzakelijke, hij was doodelijk ver
moeid en getroffen door den dood van Ithissa.
Hjj las uit de oogen van Guido wat of deze
wecBobte.
//Uw vrouw leeft nog en staat onder de be
scherming van de moeder van Sundacker, de
dingen dnidelgk te zien een blauwe hemel
boven mg, een groep ruwe, geharde kerels,
allen met geweren gewapend om mg heen.
Ik zag, dat ik een gevangene was en toen
ik trachtte mg te bewegen, bemerkte ik
spoedig, dat ik gekneusd was.
Dezellde jongeman met den gekrulden
baard boog weer over mij. «Voel je je nu
iets beter, oude kerel vroeg hg. Ik keek
den man verbaasd aan want hij sprak En-
gelsch als een welopgevoede Engelschman.
«Ja, ik ben beter en ik ben een gevan
gene is het niet «Ja.» «Zgt gij
e n Engelschman vroeg ik. Bij lachte.
«Ik niet,» zei hij, «ik ben de man, die
je omver gekegeld hebt. Wat deed je in
hemelsnaam zoo dom zgn om te trachten
op dien afstand van onze geweren weg te
rgden «Ik meende, dat ik niet wel
kom was.» «Maak er geen grap van,»
antwoordde de Beer ernstig, «dank God lie
ver, dat ge op het oogenblik nog leeft. Het
was Zgn hand, die je gered heeft en niets
anders.» Hij sprak vol eerbied, er was geen
huichelarg in de gevoelens, die hij uitsprak;
zgn gezicht was daar te open, te manne
lijk, te veel zonder vrees voor. «Hoe lang
is het geleden, dat ik omver gegooid ben?»
«Ongeveer drie uur.» «ïs mgn ka
meraad dood?» «Morsdood,» antwoordde
de Boer, «hg werd door een schot door het
hoofd oogenblikkelgk gedood.» «Arme
kerel,» mompelde ik, «en hij zal zeker op
het open veld moeten wegrotten.»
Een blos van verontwaardiging kwam
over het gezicht van den Boer. «Gij hoeft
ons niet voor wilden aan te zien en ge
kunt gerust wezen, uw vriend zal behoor-
lgk begraven worden. Wat was zgn rang?»
«Oorlogscorrespondent.»«En de uwe?»
«Ook oorlogscorrespondentmgn pa
pieren zgn 8rgens in mijn zak.» «Mijn
heer zei nu de Boeren-aanvoerderJ, «gij
zgt geheel als een officier gekleed, gg kunt
ons niet verwijten als op u geschoten wordt,
wanneer gg met een troep strijdenden tot
vlak voor de loopen onzer geweren rgdt.»
gemalin van den Vizier,// zeide hjj zija bericht
onderbrekend.
//Ik breng Sundacker een haarlok van Prinses
Liechtenstein.//
//Man,* riep Gnido bleek als een doode,
terwjjl Leopold juichte en Graaf Rudiger niet
scheen te weten of hjj zijn ooren wel kon
vertrouwen.
„Zjjt gjj wel bij zinnen Zijt gij een toovenaar
of een waanzinnige?//
//Geen van beiden, edele heer, maar het was
een lustige streek, bjj welke mjj God geholpen
heeft, en ik begrjjp haast niet, hoe alles gelukt
is. Maar ik heb werkeljjk een brief van de
Sultane aan Sundacker en de haarlok heb ik
in mijn zak. Ik heb den Hertog van Lotharin
gen en Prins Eugenius gesproken, ik b8b Kara
Mustapha in het lufleljjke voornemen versterkt,
de stad te ontzien, het is om te lachen en te
huilen van vreugde, maar ik ben zeer ver
moeid. De arme neger, dia voor mij gevallen
is, heeft het meeste gedaan. Kolschitzki viel op
dit oogenblik van vermoeienis in bezwijming.
Graaf Rudighr, Guido, Leopold Boe kei en
al de lieden van de wacht, kenden de vermoeie
nis, die den Pool deed verbleeken. Het was
reeds in de weinige weken van belegering zoo
ver gekomen, dat het den officieren van het
garnizoen verboden was op strsffe des doods,
op wacht te gsan zitten of te liggen want het
was hun dan onmogeljjk geweest meester van
den slaap te bljjven.
Reeds waren de bakker jjen van Weenen on
der militaire bewaking gesteld, broodporties
voor de inwoHera en garnizoen vastgesteld, zoo-
«Ik verwjjt niemand iets ik heb het
spel veiloren en moet het ge'ag betalen.»
Waarlijk, zooals de Boer zeide, Gods hand
moet mg beschermd hebben.
Onze Tommy's zullen niet licht iemand
prijzen, indien hjj het niet verdient, maar
dit is wat Tommy Atkins van den
Boer zegt«De Boer in het veld is een
ruwe schobber, hg draagt geen uniform en
weet niet genoeg van exerceeren af om zich
warm te houden maar hg kan op zgn
eigen manier vechten, een manier die niet
de onze is. Maar zoodra hg je getroffen
heeft, handelt hg als een Christen tegen
over je en toont niet den minsten haat.
Hg is als een kokosnoot van de Zuidzee,
van buiten niet veel bgzonders om naar
te kijken, maar wit en zoet van binnen als
je hem kenten wanneer je gewond en
gevangen bent, krgg je een kans, hem te
leeren kennen.»
Rusland.
De Russen te Moskou zullen een zilveren
punchbowl met een dozgn lepels, alles naar
oud-Russisch model vervaardigd, aan gene
raal Cr on jé aanbieden. Door 29.000
Russen werd bijgedragen voor dit geschenk.
De Standard-correspondent te Moskou
geeft over het kunststuk de volgende be
schrijving
De bowl zelf wordt gesteund door een
schilderachtige groepvoorstellende een
bereden Boer, met het geweer op de heup,
op den uitkjjk staand boven op een steile
rots, die uit portier is vervaardigd. De ba
sis van de rots is uitgehold en laat een ge
knielde vrouwen-figuur zien achter een be
schutting, een geweer afschietend op een
geïmproviseerde bedekkingsplaats aan de
andere zgde van het plateau gelegen. Een
jongen is half achter de vrouw verborgen.
De standaard is ovaal, 40 cM. breed
en 35 cM. lang, geheel van zilver ver
vaardigd en rijk geëmailleerd. Het geheele
stuk is bijna één Meter hoog.
Men is niet van plan het kunststuk thans
reeds af te zenden, nu de generaal in ge
vangenschap verkeert, maar het zal eerst
dat de voedingemiddelen, die de mannen noodig
hadden om zich tot den strjjd te sterken, steeds
minder werden.
Het was daarom een offer, dat Graaf Rudi-
ger bracht toen hg bij het zien van den be-
wusteloozen Pool riep
//De man krjjgt een dubbele portie eten en
ik zal hem de beste flesch wjjn uit mjjn kelder
halen, die ik kan vinden. De Graaf had geen
grooter bewijs voor den dienst van den Pool
kunnen geven, dan in deze schjjnbaar geringe
gave lag, want wat voor den soldaat in den
slag de laatste patroon is, dat is voor den be
legerde het laatste glas wijn. De onmacht waarin
de Pool gevallen was, verhinderde hem echter
niet deze woorden te hooren. Toen een dronk
water en een bete broods hem weder hadden
doen bijkomen, keek bjj om zich, als wilde hjj
van de omstanders opmaken, of het werkeljjk
waar was, dat er reeds gebrek in de stad heerschte.
De indruk kon geen goede geweest zjjn, want
toen Graaf Rudiger hem vol verwachting aan
zag, of hij in staat was iets naders te beriohten,
verhief hjj zich en maakte met zjjne hand een
beweging, die beduidde, dat hjj het nieuws niet
kon meededen waar de omstanders bjj waren.
»Ik mag het niet zeggen waar de lieden bij
zjjn,// fluisterde hjj tot Graaf Rudiger, die zjjn
bedoeling had geraden en met hem een weinig
terug was gegaan, //het zoude de burgers kun
nen ontmoedigen ik geloof niet mjjnheer de
Graaf, dat het ontzet spoedig komen zal. De
hertog schjjnt er niet op gerekend te hebben,
dat Weenen zich zoude houden, hjj zal eerst
ijlboden naar den Keizer zenden.*
op de Parjjsche tentoonstelling worden
uitgestald, öf in de Russische afdeeling,
of in het Transvaalsche Paviljoen.
De correspondent van de Daily Mail,
te St.-Petersburg, geeft natuurlijk naar
aanleiding dezer betuiging van sympathie
een hatelijkheid ten beste. Hg meldt, dat
het bedrag, dat voor het geschenk bijeen
is gebracht, f 4800 bedraagt, en dat vele
Russen, die geen sympathie voor de Boe
ren gevoelen, het zonde vinden, dat een
dergelijk kunstwerk, dat geschikt is om
een plaats te vinden in den salon van een
prins, voorbestemd zou zgn om als «koffie
kop» gebruikt te worden.
Engeland.
Nu de Engeische minister C h a m b e r-
1 a i n zich in Amerika den grond onder
den voet voelt wegzinken", heeft hg een
telegram gezonden naar New-York, waarin
hg wijst op de verplichting der Vereenigde
Staten tegenover Engeland, datgednrende
den Amerikaansch-Spaanschen oorlog er niet
tegen op kwamdat Spanje van zgn Ko
loniën werd beroofd. De Britsche Minis
ter wil hebben dat de Amerikanen nu op
hun beuTt sympathie betuigen met den
rooftocht door Engeland in Zuid-Afrika
ondernomen.
Lord Rosebery gooit ook nog een
boontje in het zakjehij schreefdat de
Vereenigde Staten evenveel voordeel van
den oorlog zonden trekken als Engeland.
Het laatste Kjjk moest zich alle opofferin
gen getroosten en had daarbjj de hoop ge
vestigd op den goeden wil en den moreelen
steun der Vereenigde Staten.
Dat men de geheele zaak als een affaire,
een «massel,» beschouwt, konden de Brit
sche Staatslieden niet op meer cynische
wjjze hebben te kennen gegeven.
België.
Volgens berekeningen naar de oificieeleen
niet-officieele cijfers die tot dusverre be
kend zgn, zal de Kamer 84 katholieken
en 68 anti-clericalen liberalen van ver
schillende schakeering en socialisten
bevatten. Christen-democraten zullen niet
meer in de Kamer zgn.
Voor den Senaat zgn nu reeds 47 ka
tholieken gekozen tegen de oppositie. De
verkiezing van de 26 Benatoren die door
de Provinciale Raden worden aangewezen,
„Gjj hebt hem toch gezegd, dat ik op hem
reken, dat ik Weenen niet overgeef?* vroeg
8tarhemberg driftig.
„Ik heb hem gezegd, Weenen zal volharden,
tot de laatste man sterft, maar iederen dag, die
de Keizer talmt met hulp te brengen, doet hem
de edelste burgers verliezen
»Gjj zijt een man, die verdient, dat ik hem
mjjn geheel vertrouwen schenk,* antwoordde
Starhembeig.
//Gjj hebt geljjk, men moet de burgers niets
zeggeD, dat hen kan ontmoedigen, ofschoon zjj
besloten hebben bnn eed getrouw te bljjven.
Maar u kan ik mededeelen, dat ik op geen
beter bericht gehoopt heb. Ik zag het vooruit,
dat de Hertog geen vertrouwen in mjjne
boop had, en de hulptroepen, die de Keizer
zal krjjgen, zich niet znllen haasten, daar
om liet ik nu reeds de levensmiddelen in be
slag nemen.*
De oogen van den Pool straalden.
*Die gedachte heeft n God ingegeven, edele
heer,* sprak de Pool, *en aan de stad gaf,
Hjj in u een redder 1*
„Ieder doet zjjn plicht, gjj hebt meer ge
daan I* zeide Rudiger en drukte de hand
van den Pooltoen liet hjj hem aan Guido
over, die van ongeduld brandde om hem te
spreken.
Wordt vervolgd.)
ICOUBil
ABONNEMENTSPRIJS
Per S maanden voor Haarlem ƒ1,10
PRIJS DBR ADVERTENTIE»,
AGITE MA NOK AGITATE
83
