No. 4531 Maandag 9 Juli 1900. 25ste Jaargang. QagBlaó voor eSfiooró- en Suid-sXollanó. 4t p»ï^sï De Regeering en de Ongevallen-verzekering. 10 ^«id Het Noodlot. B i T iN L A K D' BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem f 1,10 1,40 2,80 0,03 China. Duitschland. Rusland. Frankrijk. llHIMVr. ABONNEMENTSPRIJS. Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post Voor het buitenland Afzonderlijke nummers Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS. sgsnsaa mat JÊSs^sa 3 Bm l si-. ■llTMAiN ITEKDRaT AGITE MA NON AGITATE PBTJS DER ADVERTENTIEN. Van 1-6 regels50 Cents. Elke regel meer71ft Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant. 111 "0 Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale Publicité Etranglre, G. L. DAB BB <$- Co. JOBN., F. JONES Succ. Paris 315is Faubourg Montmartre Het gaat moeilijk om met alle rnen- schen goede vrienden te blijven. De waar heid hiervan zal de Regeering zeker on dervinden, nu zy getrscht heelt door ver schillende wijzigingen in haar Ontwerp- ongevallenwet de tegenstanders in voor standers te herscheppen. Volgens onze mee ning zal zij weinig succès inoogsten met dit nieuwe voorstel. De tegenstanders kun nen zich natuurlijk even weinig vereeui- gen met het veranderde ontwerp, als de voorstanders genoegen kunnen nemen met de daarin gebrachte nieuwigheden. Dit spreekt immers van zelf. Wie ge wichtige bezwaren had tegen de voorge stelde Rijksverzekeringbank, vindt die be zwaren niet uit den weg geruimd door de wijzigingen der Regeering, en, zoo dit al mogeljjk ware, dan zou dit een reden zijn voor vroegere voorstanders om zich thans tegen het ontwerp te verklaren. Eene wet kan tijdens haar behandeling door de Staten-Generaal verschillende toe voegingen krjjgen of met onderscheiden wegla'ingen worden gewijzigd, doch ten slotte, indien zy wordt aangenomen, kan er van gezegd worden, dat zy is tot stand gekomen door het gemeenschappelijk over leg van Kamer en Regeering. Maar met de Ongevallenwet is het iets geheel anders De meerderheid der Eerste Kamer heeit er zich niet mede kunnen vereenigen, om dat ejj bezwaar had tegen het stelsel, waarvan de Regeering was uitgegaan. Zjj heeft niet aangedrongen op enkele veran deringen, maar verwierp de wet in haar geheel, wyl die wet door haar niet ge acht werd te zijn in het algemeen belang. 't Is derhalve eene illusie, wanneer de Regeering meent, dat haar gewjjzigd ont werp zou kunnen voldoen aan de meer derheid, die het voor enkele weken ver wierp. Wordt de gewijzigde wet toch goedgekeurd dan beschouwen wjj dit louter als een toeval, gelijk de Tweede Kamer het Leerplicht-ontwerp ook door een toeval heeft goedgekeurd. In deze meening worden wjj versterkt door hetgeen deze week een der meest Regeeringsgezinde organen schreef. De Arnh. Ct. betoogde, dat de Reg6ering zich eene zonderlinge illusie schiep, wan neer zjj meende met haar nieuwe voorstel nu een stelsel te hebben voorgedragen, dat slechts in het oorspronkelijke ontwerp behoefde te worden ingevoegd om binnen betrekkelijk korten tjjd eene wet te doen tot stand komen, «waarby de belangen FEUILLETON. 16 Vervolg.) Uc had den sleutel in mjjn z»k en ik opende haar. Op hetzelfde oogettblik hoorde ik plot- «eling buittn de deur schreden, die zich snel verwijderden, er had dus iemand voor gestaan en dat kon alleen hjj sjjn, die zooeven het hnts verliet. Ik opende de deur en ging de straat op- f08D Eaar rechts keek, zag ik Ludwig S ein- ®d een langen zwarten mantel over de schouders geworpen en liep met snelle schreden. Hg keek om, als om zich te overtuigen, dat er iemand uit het hui, was gekomen, onze blikken ontmoetten elkaar, hjj wendde het gel*»1 baaetlf af 8n Teraneld® zijn schreden. Ik zag bem zoo lang na, tot hg om den hoek van de straat verdween en keerde toen in huis terug. *JT w*(wn werkelijk herkei-1 an inslrnctie met nadrnk. vioeg de reenter Gij eergist u niet 1 De -tide men steekt de reehterh&nd omhoog. «g God, hfj was het, dat kan ik be- ;w„en. Ik ken hem to goed om mij te ver» -assen. Zijn gang, zijn hofding, ajjn blik, alles «tarnden overeen. Anna richt haar gebukte houding omtoog, li staat langtBRtn van fc&ar slct). op. niet waar, Abel, zegt zij wcat. deze velache beschuldiging ver- van duizenden buigers zoozeer betrokken zijn.» En het blad verwondert zich nog meer over die zonderlinge illusie, omdat de Regeering weinig meer gedaan heeft dan, in hoofdzaak zelfs woordelijk en nauwelijks toegelicht, het vroegere amen dement der heeren Lohman,Kuyper en De Visser over te nemen, dat door den Minister L e 1 y vooral was bestreden op grond van zjjn technische gebreken. Wie de onaannemelijkheid der «nieuwig heden» wil aantoonen, zou dan ook, vol gens het blad, zelfs kunnen volstaan mst eene bloemlezii g uit de redevoeringen waarmede van de Regeeringstafel de on aannemelijkheid der amendementen van de heeren De B e a u f o r t c. s. en L o h- m a n c. s. in het najaar vau 1899 betoogd, is,en thans zal de Regeering die heb ben te verdedigen! Hoe men ook verder moge oordeelen over zulk eene wijze van doen, practisch meent bet blad ze niet te kuuDen noemen. Ook wij achten eene dergelyke hande ling niet practisch dit woord opgevat in de beteekenis van: nuttig in het alge meen belang. Het moge uit het oogpunt van party-politiek misschien practisch hee- ten om te trachten aan het roer te blij ven de Regeering moest er zich boven verheven achten aanleiding te kunnen ge ven tot een dergelyke uitlegging van haar gedragslyn. Indien de Regeering had volstaan met de verklaring dat van haar geen nieuw ontwerp was te wachten, nadat de Eerste Kamer het oo>spronke!ijk voorstel had ver worpen doch dat zij in die verwerping geen aanleiding vond om terug te treden, dan zou dit een logisch standpunt kunnen genoemd worden. Maar niet logisch en ook niet practisch was het om te komen met een ontwerp, dat ver genoeg afweek van het oorspronkelijk om de voorstanders te veranderen in tegenstanders, doch niet ver genoeg om de tegenstanders te hervormen in voorstanders. Hoe dan ook, de zucht om allen te vol doen, heeft aan de Regeering parten ge speeld. Wat heeft zij nu te doen, wanneer de meerderheid der Eerste Kamer de wet nogmaals afkeurtof wanneer er in de Tweede Kamer eens niet meer eene meer- derheid voor te vinden is Zal zy dau nog maals eene poging moeten doen om de te genstanders te bevredigen Dit zou toch de cons'.quentie van haar thans aangeno men houding moeten medebrengen. Doch misschien heeft ook de oud minis ter mr. Van Houten niet geheel en al ongeljjk by het aangeven, in zyn jong- sten «Staatkundigen Brief,» van de rede geven, ik ik kan het niet. O God, wat zjjt gjj allen onbarmhartig jigens mjj ge worden Met starenden blik ziet zjj nu den een, dan den ander aan, daarna velt zjj al# machtoloo# op haar stoel terug. Zjj i# echter niet bewusteloos, haar wjjdge- opende oogen glanzen koortsachtig en staten opwaarts, haar bleeke lippen trillen. ^Dna k°riEEt nog eenmaal vorder ik van u, doe der wa&rheid hulde, beken, looche nen kan u toch niet meer baten. Zjj hoort den rechter van instructie haar op plechtigen toon die woorden toevoegen, zij antwoordt niets, scuudt slechts moede het hoofd. Een dof gebrom, een onderdrukte verwen- schiüg ontsnapt den mc-nd van den rechter van instructie. Toornig staat hg op en legt zjjn hand op den rechterschouder van Anna. Het arme mei'j8 krimpt onder die aanraking ineen, als had haar een adder gestoken. Anna DöriDg, in naam der wet neem ik c vev»nven, omdat vn ernstig verdacht zjjt van medeplichtigheid aan dezen moord. Zjj zegt niets, zinkt zonder een enkele klacht ineenthans is zjj bewusteloos. O! wee, wat heeft zjj gedaan, zucht Tb i- hoe h e o ik mjjn vertrouwen misplaatst 1 nendie de Regeering hebben geleid tot het indienen van een nieuw ontwerp. De heer Van Houten gelooft, dat de oor zaak der verwerping door de Eerste Ka mer ook schuilt in suggestiën van sociaal democratische of liberaal-democratische zijde, die met meer welwillendheid werden aangehoord dan bedenkingen van andere zijden. Deze fout der Regeering kan zij volgens hem, niet meer goedmaken door thans te wenden en het oor meer bijzon der naar die andere richtingen te luisteren te leggen. Immers is by wetgever den ar beid de ovettuiging der Regeering het on misbare kristallisatiepunt der meeningen. Is in dat middelpunt weifeling, dan komt er moeilijk iets van terecht. Dus ook deze fcitaatsman twyfalt aan het gelukken van de poging der Regeering om eene meerderheid voor de Ongevallenwet te vinden, Mr. Van Houten, die terecht besluit met te zeggen, dat de Regeering het«Elck wat wils» tot wachtwoord heelt gekozen, wyst o. a. nog kortelyk op deze «nieuwigheid,» dat de Staat de bedryfs- onkosten der Rijksverzekeringbank voor zyn rekening zal nemen, wat in het oor spronkelijk ontwerp niet werd voorgesteld. Voor het Demen van deze zeker niet ge ringe uitgaaf ten laste der belastingschul digen heeft mr. Van Houten te ver geefs naar een goeden rechtsgrond ge zocht. Wy nemen dit laatste gaarne aan, om dat er meer zaken zyn in dit s'uk sociale wetgeving, waarvoor moeilijk een rechts grond is te vinden tenzij men da vage verdediging mocht willen voeren dat de verzekering tegen ongevallen eeu Dationale zaak «waarbij de belangen van duizen den burgers zoo zeer betrokken zyn,» dat andere belangen daarbij op den achtergrond behooren te treden. Maar met groote woor den wordt werkeljjk geen dienst bewezen aan ons volk. Men kan een jjverig voor stander wezen van eene ongevallen-verze kering voor den werkman, doch zich niet vereenigen met het stelsel der Regeering, dat op de sociaaldemocratische theorie: de Staat zorgt voor alles en allen, is ge bouwd. Hierover gaat toch eigenlijk het geschil. Het is de toenemende Staatsbemoeiing vooral, die velen huiverig maakt om den socialen arbeid van deze Regeering te aan vaarden. De tegenstand school bovenal in de beteekenis, welke de Staat zou hebben in deze nieuwe organisatie. Wellicht zou voor een nieuw ontwerp van deze Regee ring 1,1861 sympathie hebben bestaan, wan neer zïl bet aandeel van den Staat in de Ongevallen-verzekering had beperkt. Maar Zjj is tan i haar toe. Wet® Mjj ia bet alsoi ast ia bevrjjd, iaad ia ontdekt. Toch weent Thérèze. slang, fluistert de luitenant daarom niet, lieve Tbérèse. sójjn berst van een iwsren u het geneim 'van deze mis De rechter van instructie wendt zich tot Paul y0n Dablen. __Gjj »jji door dat mei.je schandeljjk beleedigd geworden, i too dat niet verhoeden en kan u slechts mga leedwezen daarover uitspreken. Tot e verdere aanwezigen gaat hjj voort: i verzoek n( zrwjjgt over de verdenking, die dit mBlije op den luitenant heeft trachten te werpen. Gij hebt u thans overtuigd, hoe ongegrond deze aanklacht W&B. En daarop weder tegen den officier W)1 u een bewjj» geven van mjjn ongeschokt vertronWeE eü drssg u derhalve de arrestatie op van den moordenaar Ludwig Stein. G? weet ^®'ke stappen gjj te doen hebt om die te yolnrengen. Voer hem onder sterk ge- Jeide Miereen. Id tegenwoordigheid van zjjn slachtofier wil ik hem ter verantwoording roepen. Ik dank u, najjnheer de rechter. Met deze woorden drukte de luitenant hem hartelijk de hand. Théièie staat 0p, „j, de beminde afscheid van haar wil nemen. Geleid mij naar mijn kamer Paul, zee-t lig legt haar hand op ajjn arm en voert he'.: weg. Op haar kamer gekomen, drukt hij haar aan het hart, ziet haar lang en vol liefde en tee derheid in de iramige oogen. Gjj hebt mjj niet verloochent,, toen er zulk een vreeaeljjke verdenking tegen mjj werd uitgesproken zegt hjj met weemoedige, bevende stem. Op j a oogenblxk leerde ik de heilige vrouwenliefde in c; haar uitgestrektheid ken- dan zou zij haar geheele beginsel hebben moeten verloochenen. En dit zou toch te veel zyn gevergd, zelfs van een radicaal Kabinet. Het Chineesche leger maakt front tegen over de troepen der Europeesehe Mogend heden en Japan. China kan 1.725.000 man in het veld brengen. Het actieve leger bestaat uit 205.000 manwaarvan er 175.000 zeer goed zyn uitgerust, geoefend en gewapend. De reserve bedraagt 689.000 man, waarvan 88.000 te I'eking; 95.000 man liggen te Sjantoeng en in de pro vinciën grenzende aan de hoofdstad ter- wjjl 506.000 man over de andere provin ciën van bet Rjjk zjjn verdeeld. Bjj dit aantal heeft China nog 858.000 man gen darmes, militie en meer of minder gere gelde troepen. Het leger telt 60.000 cavaleristen, de meesten hebben echter geen paarden. De artillerie en infanterie is in de laatste ja ren gewapend met de nieuwste kanonnen en Mausergeweren door Engelsche en Duitsche firma's geleverd. Na den oorlog met Japan, heeft China met kracht zyn leger op Europeesehe ma nier gewapend en gedrild. De Chineesche gezant te Berlyn heeft aan keizer Wilhelm zjjn leedwezen uit gedrukt over den moord van Baron V o n Ketteler en heeft beloofd dat er vol doening zal gegeven worden. Tot bevelhebber der eerste marine divisie, welke door Duitschland naar China wordt gezonden, is schout-by-nacht G e i s z- 1 e r benoemd, die inspecteur bjj de marine artillerie was. Elk schip dezer divisie heelt 150 matrozen meer aan boord dan ge- woonlyk noodig zyn. Japan. De Japanners hebben reeds 15.000 man naar China gezonden en zy mobiliseeren nog 50.000 man die binnenkort worden ingescheept. Een groote Japanschs troe penmacht is te Peitang-Ho, noordelyk van Takoe ontscheept. Volgens de Daily Express moet er oneenigheid bestaan tnsschen de Russische en Japansche troepen te Takoe. Slechts door de kaïmte der Japansche officieren kon eene botsing voorkomen worden, toen de Russen aanspraak maakten op een ver overde torpedoboot, welke doordeEngel- schen aan Japan was afgestaan. Uit Sc. Petersburg zyn 18 officieren vertrokken om de wachtposten by den Oost-Chineeschen spoorweg met kozak ken te versterken. He Birmingh im Post deelt mede dat de Czaar in persoonlyke briefwisseling is met koningin Victoria. H. M. moet groote waardeering koesteren voor e vre- nen. Die:baar meisje, waardoor kan ik u be- Door tronw, fluistert zjj. De schaduw des doods verduistert heden nog ons geluk. He laas, #rme grootpa i ga, ga, volbreng uw plicht- Zjj dringt hem zacht naar de deur. Eerst drukt hg haar nog een kus op het reine voorhoofd, daarna verlaat hjj haarf Zg treedt aan het venster, drukt het gloei- end g- aat tegen de koude ruiten, ziet hem in -e Da' oogen zenden haar nog een hefdergken afscheidsgroet toe. Een teedere glimlach plooit haar lippen. DE MARKIES- Langen tjjd blijft Th^e, een marmerbeeld geljjk, aan het venster «taan, ze schgnt mets BteÜÜ! Geef u niet te veel aan de vertwijfeling Isn hooggebouwde, kfacp'ige grj daar met deo hoed in de hand. D als sneeuw omkranst een breed geia get erkende trekken en een volle, z baard bedekt KA ondergedeelte - koolzwarte oogen glinsteren vol glci Mijnheer de markies Marine Thérèse zonderling verrast. Hij legt den hoed or. de tofel. delievende gevoelens van den Czaar. Dat do Czaar onder zulke omstandigheden de gelegenheid heeft aangegrepen, om aan de Koningin te schrijven en dat nog geen nieuwe Minister van Buitenlandsche Zaken in plaats van Murawiew is benoemd, mag men, voegt het blad er by, als zeer veel belovend voor het voortduren van het Europeesch concert in China be schouwen. Wy zijn het niet «ens met het Engel sche blad en gelooven eerder dat het Chi neesche concert door valsche tonen uit elkaar zal spatten. In den Franschen Senaat interpelleerde de heer Fran k-C hauveau de Re geering over het ontslag van den chef van den generalen staf,generaal Delanne, en maakte Wa 1 d e ck-Rou sseau er een verwyt van, dat het leger uit zyn ver band werd gerukt. W a 1 d e c k-R o u s s e a u antwoordde dat de gebeurtenis waar F ra n k-C h a u- v e a u van sprak, vooral ernstig was op zichzelf, niet zoozeer in haar gevolgeD. Generaal A n d r heeft het recht gehad, te doen wat hy gedaan heeft. Indien de verplaatsing van eenige officieren het le ger uit zyn verband rukte, in welken toestand zou het leger dan verkeeren! De Minister-president toonde aan dat nit geen bepaling kan voortvloeien dat de chef van den generalen staf niet ondergeschikt is aan den Minister van oorlog, die altjjd het laatste woord moet hebben. Niet da verdediging van het leger heeft men op het oog, maar men wil invloed op het leger uitoefenen. Daartoe stelt men allo middelen in het werk. Men zou beter doen, aan de verbetering van bet leger mede te werken, zich bezig te houden met zjjn behoeften. Wy zullen toonen zoo eindigde de Minister dat wij ons niet laten bangmaken Evenals in de Fransche Kamer be haalde W a 1 deck-Roasseau in den Senaat eene overwinning. Eene motie van M o r e 11 e t, behelzende dat de Senaat de verklaringen en beslui ten der Regeering goedkeurt, werd aan genomen met 164 tegen 91 stemmen. De Senaat besloot daarop, met 153 tegen 90 stemmen, de rede van W a 1 d e c k-R o u s- s e a u te laten aanplakken. Gisteren in den morgen is het Boeren- gezantschap, na een uitstekende zeereis met de Aquitaint, te Havre aangekomen. De heeren en mevrouw Fischer die haar man op zyn reizen vergezelt, wa~ ren zeer welvarend. Om negen uur gingen de heet L e y d a, de Transvaalsche consul-generaal te rarys (de heer J. Pierson), de beer aul- i a t, president van het Franse e comité voor de onafhankelijkheid der Boeren, de vice-president (de oud-minister ft a m- baud;, de ingenieur Lé on«n andere leden vau het comité, benevens de Hollands^116 commissie van ontvangst te Havre, aan boord van de Aquitaine en boden Pr®c^* tige bloemen aan. De heer Paoliat hield een gloeiende rede waarin hy verze Ik zag u aan het venster toen ik binnengaan en gjj merktet mijn «r cI>i deur, gg hoordet treden_ mV miïn^vrÖP0Ïhei<**reu'e' veruain de vreeseljte tijding, men vertelt het al op de t geheimraad dood, mgn vriend ver moord, uw arme grootpapa. Ik kon mjj zoo ieta vreeseljjks niet voorstellen, ik snelde hier heen, mjjn eerste gedachte gold n, zoo jong, too schoon en nu geheel verlaten, zonder ge leider op uw levensbaan. De smart schjjnt zjjn stem te verstikken zijn oogen worden vochtig. Hjj vat haar handen wat zjjB dje jjz;g kond. Zjjn oogen rusten onafgewend op haar sd">on bleek gelaat. Het is haar alsof dfe oogen een geheimzinnigen invloed op h&ar uitoefenen. Een onaangenaam gevoel overvalt i»ar> zoo sterk, dat haar smart verdringt, baar kart trilt als stond zjj voor een groet, ongekend gevaar. Kfai

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1900 | | pagina 1