NIEUWE Waaêlaó voor vföooró' en a&uió~*Xollanó. Brieven van een politieken tinnegieter. No. 4598. Woensdag 26 September 1900. 25ste Jaargang. Het Noodlot. BPITEALAN1). Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. Voor het buitenland I e Afzonderlijke nummers Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen. BüBBiU: St. Janstraat Haarlem; /1.10 «1,40 «2,80 0.08 Van 16 regels 50 Gent Elke regel meer71/, Groote letters worden berekend naar plaatsruimte| Die us taan biedingen 25 Cents per advertentie h Contant Redaeteur-Oitgever, W. KAPPERS. 24 September 1900. Als 't hart tot zingen dringt, zoo zing zegt een oud lied, en zoo ongeveer gaat het mij ook met 't maken van inga poli tiek tinnegieterswerk. Nu eens laat ik de pen geruimen tgd rusten en dan weer zou ik haar eiken dag willen opvatten, precies als Dr. Schaepman het nu in zijn Chronica wil doen. Eigenlijk lacht zoo'n Chronica mjj wel toe. Er is waarlijk geen afmattender werk dan dat, wat maar al te veel gevergd wordt van den redacteur van een dagblad, wien geen groote stof noch mede-redacteuren ten dienste en ter hulpe staat. Het publiek verlangt nu dagelijks een interessant blad, maar het hoofd van een redacteur is geen machine dat door stoomkracht of electriciteit voortdurend aan 't produceeren kan bljjven hij moet dus wel eens leentjebuur gaan spelen, waar aan natuurlek zgn confraters gruwelijk het land hebben, ofschoon zij zich zeiven maar al te vaak aan 't zeltde euvel schul dig maken. Of een doctorstitel in de jour nalistiek daarin verbetering zal brengen, betwijfel ik zeer, al meent Dr. K u y p e r er ook al voordeel in te zien voor de jour nalistiek. Ik zou zelfs durven beweren dat de pers er geen haartje beter onder zal worden. Ik heb in mijn leven nogal veel jour nalisten gekend en niet minder veel dag bladen, waarvan eenige nog bloeien, an dere een kwijnend leven leiden en zeer vele reeds lang vergeten enver* geven zgn. Nu is het zonderling, dat on der de overledenen niet weinige onder be handeling stonden van zeer geleerde man nen met academische graden, wat niet be lette, dat zjj toch om zeep gingen, even goed als zulks met ons, arme menschen- kinderen, het geval is. Daarentegen heb ik dag- en weekbladen zien oprichten en FEUILLETON. (Vervolg.) Ook dat is een lengen geweesteen misda diger, die snoodheid op snoodheid stapelt, kan niet tot God bidden. Zjj gist, dat in die kamer de sleutel van zjjn geheimen te vinden is en wil er nasporing doen. Als zjj maar een bondgenoot had, een vriend 1 Zou zjj den muziekonderwijzer Keiler vertrouwen Haar hart zegt neen. Keiler heult met den jood, is waarschjjnljjK ook een misdadiger. Zjj hebben zooveel met elkaar gemeen, in den toon hunner stem, in hun bewegingen, in geheel hun wezen en toch Zjjn Zjj zoo verschillend van aard. Keiler had een zoon van den jood of ook zjjn jongere broeder kunnen zjjn. Opmerkeljjk, dat zjj beiden nog nooit ta za- men heeft gezien en toch zjjn zij vrienden. Anna vouwt het blad op en legt het in een kaa'je. Cohn ia waarschjjnljjk bevriend met een drukker, die niet al te nauw geweten ia en hem de bulletin geleverd heeft. Zoo kan zjj het be staan daarvan verklaren. Op den vloer kraken voetstappen. Keiler komt binnen, zjj herkent terstond zjjn veerkrachtigen gang. Zjj sluit het venster, zet zieh neder en vouwt (o handen in den sohoot besturen door lieden die van een univer siteit evenveel wisten als een kraai van een zangconservatorium, en die toch bloeien en hun eigenaar rijk maken. Het komt er hoofdzakelijk maar op aan om den jui.ten smaak van het publiek te kennen, want laten wij het maar ronduit zeg gen niet de kranten vormen het pu bliek, maar het publiek doet de kranten ontstaan, Om maar een voorbeeld te noe men. Zou de Standaard van Dr. K u y p e r wel bestaan wanneer er geen Anti-revo- lutionnaire partg bestond, en zon Het Volk i wel ooit reden van bestaan hebben gehad wanneer er geen socialisten in den lande waren? Nu zal zoo'n self-made-redacteur wel eens een flater begaan, maar meestal wordt die niet opgemerkt en zooal, dan met een glimlach of hoofdschudden ont vangen. Als ik eens de flaters mocht op noemen die ik zooal in bladen heb aan- getiofien die onder de best geredigeerden geteld worden, dan zou ik een aardig ljjstje opmaken. Zoo werd in den beginne van dit jaar tot tweemaal toe in een on zer hoofdorganen, naar aanleiding van den oorlog in Transvaal een stoute strategische onderneming geljjk gesteld met het over trekken van den Rubico door Cesar. Een dr, journalist zou veronderstel ik, maar zeker ben ik er nog niet van geweten hebben, dat het overtrekken van den Ru bico geen strategische heldendaad van C e- s a r was maar doodeenvoudig een poli tieke daad van het allerhoogst gewicht, zoodat hg dan ook uitriep alea jacta est de teerling is geworpen ik waag het. Zoo'n kleinen flater merkt men niet op maar als een krant verzuimde gewag te maken van een moord of een diefstal aan het andere einde van de wereld, of van een kalf met twee koppen of een kip met drie pooten uit de nabuurschap, dan wordt de redacteur van zoo'n bladal bezit hg ook tien academische titels, door het pu bliek toch voor een grooten sul uitge maakt, die zjjn publiek niet kent. Vader in den hemel, weee mjjn bescher mer. Er wordt geklopt. Zjj antwoordt niet. Zacht gaat de deur open en Keiler vertoont zich op den drempel. Hjj komt haastig naderbjj. Juffrouw Anna I klinkt het haar op weeken, medeljjdenden toon tegen. «rHuichelaar, als ik hem maai eens onder j zjjn blauwen bril kon zien, zoo recht in de oogen.« Zjj denkt dit alleen, zegt evenwel niets, maar zucht diep. Ach, arm meisje, begint hjj op zachten, droevigen toon, wat htb ik gehoord. U heeft een vre6seljjk ODgeluk getroffen. Ik kon het niet gelooven, het wilde er bjj mjj niet ia, dat God ean zoo goedhartig schepsel'ja als gjj zoo zwaar kan beproeven. Wees verzekerd van mjjne innige deelneming. Ik ben nameloos ongelukkig, fluistert zjj. Stein heeft niet verdiend, gjj ook maar een enkelen traan om hem schreidt, herneemt hij, Hoe zjjt gjj door hem verdacht gemaakt hjj heeft u zjjn medeplichtige genoemd en nu is de belooniDg, die op uw aanhouding was gesteld, verdrievoudigd. Drie duizend thaler Dat spoort aan. Men zoekt nu in alle oorden en hoeken. Zjj verafschuwt den huichelaar roet zjjn glad de tong op dit oogenblik zoo diep als nog nooit te voren, maar toch wil zjj daar niets van laten bljjken. Wanneer er nog eenige twjjfel bjj baar I bestaan had, dat hjj met den jood gemeene Ik wil geenszins ontkennen dat de kran ten zonder invloed op de lezers zijn, maar die invloed gaat toch nooit buiten den ge- dachtenkring der lezers. B.v.b. De D r e y- f us-zaak heeft de halve wereld op stel ten gebracht en nu waren, zonderling ge noeg, alle joden, liberalen enz. vóór Drey fus en maar betrekkelijk weinig Katho lieken althans hielden dezen zich veel kalmer en minder hartstochtelijk. Hoe kwam dat zoo? Doodeenvoudig omdat alle libe rale kranten, die voor negen tienden on der joden staan, partij trokken voor den jood en het deden voorkomen dat de «mar telaar van het Duivelseiland» het slacht offer was van de Jezuïeten, de Katholieke Kerk en het leger, dat onder de plak staat van Jezuïeten en Kerk. Natuurlijk slikten de «ontwikkelde van alle vooroordeelen onthevea liberalen» zul- ken onzin als peperkoek. Hetzelfde zien wij met den ooilog in Transvaal, in En geland is iedereen volbloed oorlogsman en in ons land is «Transvaal boven» wat de klok slaat. De invloed der kranten is daaraan niet vreemd, en de suggestie is hier we- derkeerig in alle deelen merkbaar. Ik zou over dit chapiter nog heel wat kunnen zeggen, maar zonder het zelf te willen ben ik zoo allengs van de politiek afgedwaald, en toch had ik daarover nog een hartig woordje te spreken. Dat dan maar later. Frankrijk. Mevrouw Jules Simon is te Parijs overleden. 7ij was een merkwaardige vrouw, niet alleen omdat zij de vertrouwelinge was van haar echtgenoot in al zijn werken, maar zg werkte ook met hem mede en nam het initiatief voor vele instellingen van liefdadigheid. Jaren achtereen was zg pre sidente van de vereeniging voor vakon derwijs voor vrouwen. Toen in 1896 J u- 1 e s Simon stierf, werd zij door het Fransche genootschap tot redding van de jeugd als voorzitster gekozen. zaak maakte, dan was die nu verdwenen. Hjj liegt even onbeschaamd als deze. Daar zal Cohn zieh o?er verheugen, zegt zjj, ik gun hem de belooning. Houd hem toch niet voor zoo slecht, lieve juffrouw Anna, antwoordt hjj. Hjj is van uw onschuld even vast overtuigd als ik. Ik weet wel wat er gebeurd is, hjj is bjj mjj geweest en heeft mjj zjjn nood geklaagd. Gjj zjjt voorne mens u aan de justitie over te leveren, hjj heeft u verzocht dat niet te doen, maar aan hem de aangifte over te laten, opdat hjj de be looning zou verdienen dat is slechts een list van hem geweest. Hjj weet nu echter geen raad meer met u, hjj wil in geen geval u in handen van het gerecht laten vallen en verzocht mjj met u te spreken. Neen, juffrouw Anna, dat voornemen moogt gjj niet ten uitvoer brengen, het zou zinneloosheid zjjn. Zij knikt werktnigeljjk en mompelt: Gjj hebt geljjk. Dus zjjt gjj tot andere gedachten gekomen? roept hjj bljj verrast uit. Opmerkeljjk hoe zjjn stem haar aan die van Cohn herinnert. Ik was half waanzinnig van smart en wist niet wat ik wilde, antwoordt zjj op ver moeiden toon. Ik had mjj reeds in mjjn lot ge schikt, Cohn ging en ik wachtte, tot hjj met de politie zou terugkeeren, maar gjj kwaamt. O I daar ben ik gelukkig over, lieve An na. Hoe hebt gjj kunnen gelooven, dat Cohn werkeljjk naar de politie zou gaan. Zottinne'ja, gjj moogt hem wel om vergiffenis smeeken. Hjj glimlacht en knjjpt haar in de wangen. Max Regis, de burgemeester van Algiers, heeft op het feest van de maires te Pargs weder gevochten. Hg verhaalt aan een medewerker van de Gaulois het vol gende «Ik had een toost gehouden, die warm werd toegejuicht en wilde weer gaan zitten, toen iemand riep«Het is Max Regis. Sla hem dood»Terstond begon een bombardement van ffesschen en andere projectielen. Ik werd niet getroffen maar mgne bu ren wel. Natuurlgk liet ik mg' niet belee- digen. Toen iemand mg wilde grgpen, heb ik mijn stok genomen en op de hoop in- geranseld. Een persoon, die mjjn sjerp wilde losrukken, gaf ik een oorvgg. Plot seling verschenen 20 agenten, grepen mg aan en brachten mg naar een bareau. Om vier uur, toen het feestmaal was afgeloo- pen, werd ik losgelaten. En die heele grap van Max Regis ging verloren in de drukte. Daar waren burgemeesters van groote steden en van dorpen, uit het diepste der provincies, zoo wat 22000 eetgasten gezeten aan 603 ta fels omgeven door 21000 bedienden, het was een reuzenmaaltgd. Zonder stoornis, zonder schokken volgde alles zjjn geregelden gang. De Journalisten hadden er ook hun plaats, vlak bij de table d'honneur waar groote kaarten met het woord Pr esse op ieder der drie rijen tafels stonden. Het moet gezegd, dat Nederlandsche feestengevers eens ter school moeten gaan in het bui tenland over de behandeling der dagblad schrijvers. President L o u b e t, omgeven door zjjn ministers, hield een toespraak die uit dui zenden monden met Vive LoubetVive la République werd begroet. Italië. De Italiaansche Regeering, die het trac- tement van Z. D. H. den Bisschop van Andria heeft ingehouden, omdat de Bis schop niets voelde voor kerkeljjke diensten bjj den dood van koning U m b e r t o, ziet zich zeer teleurgesteld in haar werk. Rjjke giften vloeien den Bisschop toe. Te Rome is op V i s m a r a, afdee- lingschef voor de publieke veiligheid aan het ministerie van binnenlandsche zaken, een moordaanslag gepleegd. Hg is ernstig gewond. De politie meent dat het hier een politieken aanslag geldt. Zjj weert hem met een toornige beweging af en zegt Ga heen. Ik ben zooeven eerat hier gekomen, achoone Anna, merkt hjj aan, voortdurend met een zach ten glimlach. Men wjjat een vriend zoo niet af, laten wjj over de toekomst spreken. Zjj ziet hem eenigszins verwonderd aan. Ja, over de toekomst. Zjjn gelaat wordt weder ernstig. Gjj staat gesignaleerd en moogt het dus niet wagen onder uw naam de wereld in te gaan. Het noodlot heeft nw leven vernietigd. Vertrouw u dus gerust aan mjj toe, ik bied u liefde, gelnk en veiligheid, hetgeen een andere man moeieljjk zon kunnen doen. Zjj houdt zioh bedaard en bestrjjdt met alle kracht haar afschuw, haar haat jegens dien man. Gjj zoudt medeljjden hebben met mjjn toe stand Ga heen, in beveel het u. Vergeef mjj, mejuffrouw, wanneer ik te ver zou gegaan zjjn. Ik heb zeker gefaald, maar er is geen valschheid in mjj. Beschaamd erken ik mjjn ongeljjk en toon mjjn berouw door uw te genwoordigheid te mjjden, totdat gjj mjj self toestaat u weer te zien. Hjj buigt diep voor haar en verwjjdert zioh. Zjj herademt, het is haar alsof de booze zelf van haar geweken is. Een nur later komt Cohn terug. Zjjn gelaat straalt van vreugde, hjj wrjjft zieh vergenoegd de handen. Wordt virvolgi,) iJHsnmo kut. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem PBIJS DER ADVERTENTIEN, - HMft» AGITE MA NON AGITATE. 83

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1900 | | pagina 1