NIEUWE
2)agSiaó voor <£fëooró- en Suió-dCollanó.
Werken als het dag is.
No, 4613.
Zaterdag 13 October 1900.
25ste Jaargang.
Het Noodlot.
BUITEN h A N D.
Por 3 maaaden voor H&fttlout 1.10
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. c 1,40
Voor het buitenland 2,80
Afzonderlijke nummers, «0.03
Dit blad verschjjnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
BïïBBAU: St. Janstraat Haarlem:
F HIJS DBH A.D VBHTBItriBN'.
Van 16 regels50 Cea.
Elke regel meer7'^
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte!
Dienstaanbiedingen 25 Gents per advertentie k Contant
Redacteur-Uitgever, W. KOPPERS.
Er is niets beter in staat om over 's levens
woeligheid de ware gedachte in ons op te
wekken, dan een wandeling over den akker
des doods, het kerkhof.
Wjj wandelden er op een stillen namid
dag toen de zon reeds ter kimme daalde.
Bloedrood zagen wij haar dalen als een
vaarwel aan de streken, die ze, den langen
dag door, verlicht had en gekoesterd. Over
bosch en beemd schoot ze haar laatste stra
len langzaam wegzinkend, als wilde ze op
't laatste oogenblik nog doen beseffen, wat
eene weldaad ze verspreidt.
Het gevederd zangerenkoor liet zachtkens
de laatste strofen wegsterven van het avond
lied. Hoog boven ons hoofd wiegden rui-
schend de toppen der boomen. Beneden op
de paden alles stil, rondom ons heerschte
de stilte des doods. Wjj gingen voort tus-
schen de graven, slech's onze eigene voet
stap hoorend, anders niets.
Daar liggen ze neer, menschengeslach-
ten in den koelen schoct der aarde. De aarde
heeft ze opgenomen, zooals ze opneemt de
dorre bladeren door den herfstwind ge
schud van de boomen. Zij, die daar liggen
slapen den slaap des vred';s, zegt ons ge
loof. En ook, zjj wachten er de verrjjz nis
en hunne werken volgen hen.
Heerljjke en troostvolle gedachte, zoo
alleen, in de avondstilte op'n kerkhof. O
de man met de zeis heeft er Diet naar ge
vraagd wie ze waren, 't Kan de oude af
geleefde grijsaard geweest zjjn, die geen
levensvuur meer bezat, die naar hem ver
langde. 'tKan 't pasgeboren kind zijn, uit
moeders armen door de wreedaard opge-
ëischt. Of wel de jonge krachtige man,
wien energie uit de oogen straalde, of de
jonge maagd vol van een ideaal levens
geluk.
De een na den ander zjjn heengegaan.
Hebben zij gewerkt terwijl het dag voor
hen was Dwazen die wij zijn, als wij
niet ieder oogenblik ons de les te binnen
FEUILLETON.
Vervolg.)
Ten (lotte waren al haar kostbaarheden ver
dwenen en nu joeg zjj geheel haar dienstperso
neel de straat op. Tegenover mij klaagde zjj
haar nood en ik troostte haar, terwjjl ik inwen
dig moest lachen. De onnoozele gans vermoedde
evenmin bIb de slimme politie", wie eigenlijk de
dief was. De armband, dien ik aan Adds 1'ö-
ring heb present gegeven, heef. n zeker op het
spoor van den raadselachtigen dief gebracht, is
hel Diet zoo
De rechter van instructie knikt toestemmend
en zegt
Ga voort, hebt gij nog andore personen be
stolen, met wie gjj op vertrouweljjken voet ver-
Leerdet
Ja, mjjnheer de rechter van instructie,
bekende de booswicht zorder een zweem van
schaamte, vooral had ik het op edelgesteente
voorzien. In den loop van den tjjd stal ik een heel
magazjjn voor een juwelier bjj elkaar, dat ik als
de uitdrager en antiquaar Samuel Cohn weer
van de hand zette.
Noem mjj de personen, die door u be
stolen zjjn.
Hoe zou ik al die namen in mjjn geheu
gen kunnen houden, mjjnheer de rechter van
instructie P Wanneer gij ze wilt weten, open dan
mjjn schrjjfbureau, daar zult gjj een boek met
brengen, die de dooden ons leeren, te wer
ken als het dag is.
Maar daar wordt immers gewerkt, ge
slaafd en gezwoegd van den eersten morgen
schemer tot laat in den nacht. Rusteloos,
zonder ophouden.
De een werkt hard, tot't zweet hem pa
relt op zijn voorhoofd, voor zijn dageljjksch
brood, voor zijne vrouw en kinderen.
De ander kent geen minuut verpoozen
hem heeft de goudkoorts aangetast, geld
zucht, de lust naar 't gewin. En altjjd wil
hij meer en altijd grootere schatten bergen
in zjjn brandkast.
Wat een genot nietwaar? per jaar zoo
veel duizenden te kunnen opbergen.
Helaas, hoe soms verkregen Laag als
het sljjk der aarde, noemt zoo'n mensch het
geld zijn heerljjkst geluk. Hjj zet een hooge
borst op, waaruit duideljj^ spreekt hoe hij
geniet. En achter zjjn rug bemerkt hjj im
mers niets van het glimlachje zjjner zoo
straks nog diep buigende en strjjkages
makende medeburgers!
Nog anderen werken en zjjn der vergui
zing van velen ten prooi. Yelen werken hard.
Maar helaas velen werken met het oog
omlaag, weinigen met den blik naar om
hoog geheven, velen verliezen door de be
slommeringen van het leven den Hemel
uit het oog.^En toch, onze werken mogen
niet alleen dienen tot vermeerdering onzer
schatten op aarde, want God zal ons eens
afvragen voor wien, voor wat wjj gewerkt
hebben.
Hebben wij Hem vergeten of hebben wjj
aan Hem gedacht bjj ons werk Hebben
wjj hem ter eere gewerkt of moeten wjj ons
voor Hem schamen
De stilte van het kerkhof leert ons wat
wjj te doen hebben en de zwjjgende stem
van onze dierbaren daar begraven, herinnert
ons«werkt als het dag is
Hoe heerlijk en zalvend voor ons hart
zoo'n herfstwandeling op de plek waar
haat en nijd gebannen zjjn, waar geslapen
iooden band vinden, waar zjj naar volgorde ge
noteerd staan.
Hierna vervolgt hjj weder zjjn verhaal.
Gjj kent de geheime gangen, die tusschen
mjjn drie verblijfplaatsen gemeenschap houden.
Sedert ik als de jood Samuel Cohn optrad,
kon ik slechts enkele uren per dag markies
Marinolli wezen. Derhalve liet ik bjj den beeld
houwer Castan te Berlijn het wassenbeeld af
gieten, dat gjj in het eerste der geheime ver
trekken hebt gevonden. Natunrljjk heb ik zelf
tot .model gediend bjj het boetseeren daarvan.
De bedienden hadden er geen flauw begripjvan
wat er in de kist was, die op zekeren avond
per spoor voor mjj aankwam en door twee be
stellers in een van mijn geheime kamers werd
gebracht.
In de deur van de eerste kamer liet ik een
luikje uiizBgen en niet ongegrond. Wanneer
ik weg was, dan nam het wassenbeeld mjjn
plaats op den stoel voor de schrijftafel in.
Een bediende, die niet aan de deur van zijn
meester luistert en door sleutelgaten kjjkt is,
zooals ge weet een witte raaf. Mjjn bedienden
luisterden en spionnearden, dat wist ik al zoo
lang, en injjn geheimzinnig doen gat hun daar
wel eenige aanleiding toe. Wanneer zjj nu ter
sluiks door het luikje keken, dan zagen zjj het
wassenbeeld san de schrjjfbureau zitten eD dach
ten natuurlijk dat ik het was.
Zoo nam mjjn wassen conterfeitsel in mjjn af
wezigheid mjjn belangen waar, beter dan de
trouwste bediende het had kunnen doen.
De misdadiger zwjjgt een oogenblik en gaat
daarna voort
wordt de zoete slaap des vrede3 want
zij, die gewekt hebben, wacht de verrijze
nis, hunne werken volgen hen.
België.
De Graaf en Gravin van Vlaanderen heb
ben Dinsdag een schitterend diner gegeven
ter gelegenheid van het huwelijk van hun
zoon prins Albert. Vóór het diner werd
het corps diplomatique door prins Al ber t
en zjjn gemalin primes Elisabeth ver
welkomd.
Het diner werd bijgewoond door den
Pauseljjken Nuntius en de Gezanten van
Frankrijk Duitschland Turkije Perzië
Nederland, Rusland, Portugal, Spanje, Ja
pan Rumenië, Brazilië, Mexico, Luxum-
burgEngelandZweden en Noorwegen.
De meeste heeren waren vergezeld van
hunne dames. Nog namen aan het diner
deel een aantal adellijke heeren met hunne
dames en enkele bevoorrechten uit den bur
gerstand o. a. de Voorzitter van de groote
Harmonie en de Voorzitter vandenBrus-
selschen kunstkring.
Na afloop was er groot bal in de Har
monie. Kostbare versieringen waren aan
gebracht in de Beiersche kleuren wit en
blauw tusschen bloemen en groen.
Te 972 uur verscheen de Graaf en Gra
vin van Vlaanderen met het Prinseljjk paar,
vergezeld van den Hertog en de Hertogin
de Vendome, Prins en Prinses Von Hohen-
zollern en gevolg. Prinses Elisabeth,
waarop aller oogen van de talrjjke menigte
uit de hoogste kringen des lands gevestigd
waren, droeg een wit satjjnen toilet en een
schitterende diadeem.
Eenige minuten later verscheen koning
Leopold, de Koningin en prinses Cle
mentine, de Konink jjke familie werd
harteljjk toegejuicht, welke toejuiching ein-
digde met hetLeve prins Albert! Leve
prinses Elisabeth!
Prins Albertopende metmej. Jeannie
De Mot, dochter van den Burgemeester
van Brussel en de Burgemeester met de
Gemaal van den Prins, het bal.
Prinses Elisabeth danste uitmuntend
maar haar galant de Burgervader, scheen
van de danskunst weinig te kennenhij
maakte zulke zonderlinge bewegingen en
verkeerde draaien, dat de Prinses er mede
Nu kom ik aan mjjn tweede groote mis
daad den moord op den geheimraad Von
Bosse.
Ongeveer zeven jaren geleden maakte ik ken
nis met hem bjj de prinses üolgorucka. Ik be
viel hem en hjj noodigdr mij bjj hem san huis.
Weldra gingen wij als vrienden met elkander
om. Ik deed mij dan ook tegenover hem als
een eerbiedwaardig grjjsaard voor.
Ik zag zjjn kleindochter, een beeld.-choon
meisje, toen reeds ia den vollen bloei der jeugd,
het duurde niet lang of ik was dol verliefd op
freule Théière en toch mocht ik tegenover haar
niet meer dan een vaderljjke teedorheid aan
den dag leggen. Zjj was bevalligbetoove-
tend en rjjk, dit laatste vooral was een eigen
schap die haar voor mjj begeerljjk maakte. Zjj
beminde in het geheim haar neef luitenant
Paul Von Dahlen, dat bleef voor mjjn jjver-
zuchtigen blik niet verborgen, en de geheim
raad was niet afkeerig van een echtverbintenis
tusschen henjbeiden. Om een huweljjk tusschen
het paar te beletten, belasterde ik den luitenant
bjj zjjn oom, vertelde allerlei lichtzinnigheden
van hem, schilderde hem af als een,geweten-
loozen don Juan en speler. De loszinnige luite
nant bevestigde mjjn lastertaal, die eigenljjk
niet meer dan een overdrjjviDg van de waar
heid was.
Maar niet alleen freule Thé.èse, maar ook
ht>ar lieftallige kamerkatja Anna Döring had
mijn hartstocht opgewekt. De prachtige, /ee-
bruine oogen van het meisje, zetten mjj in vuur
en vlam. Het zou moeieljjk geweest zjjn voor
mjj, om tusschen de beide meisjes te kiezen,
te doen had, tot groot vermaak van de aan
wezigen. Koning Leopold lachte dat hg
schudde met de verlegenheid van den eer
sten magistraat van Brussel.
Prins Albert met Burgemeesters doch
ter, bracht het er beter af.
Na de eerste quadrille begaf zich de ko
ninklijke familie naar het buffet, waar ko
ning Leopold, de Graaf van Vlaande
ren en prins Albert, volgens de over
levering der Groote Harmonie, ieder een
glas lambiek dronken.Overigens werd cham
pagne gedronken.
Te half twaalf verliet de Koninklijke
familie met de Prinsen en Prinsessen de
Harmonie, onder eene ovatie, zooals haar
nog zelden werd gebracht.
Engeland.
Te Londen is Maandag een hoogen hoed
en een honten pijp verkocht die aan pre
sident K r u g e r zoo smadeljjk verguisd
door de Engelsche Regeering, heeft toe
behoord.
De hoed, die wel 40 jaren oud is, en
waarin de naam van K r u g e r geschre
ven staat, bracht 625 franks op. Voor de
pjjp werd 325 franks betaald.
De minister Chamberlain is te
Burton aan de Trent, toen hjj er een lezing
wilde houden, zeer onaangenaam ontvan
gen. Er werden vuisten tegen hem opge
heven.
Toen het lawaai aanhield, kwam eene
dame hem te hulp. Lady Burton kwam
naar voren en riep«Als gjj niet geko
men zjjt om den heer Chamberlain
te hooren, waarom zjjt gjj dan wel geko
men Men lachte en Lady Burton
overwon. Men luisterde.
DezeEngelscbe minister, merkt de lemp»
op, redt zich altjjd door de vrouwen. De aan-
deelen in wapenfabrieken staan op naam
van zjjn eigen vrouw. Hg laat zjjn wel
sprekendheid redden door de vrouwen van
anderen.
China.
Uit China komt het bericht dat de Kei
zerin-weduwe ernstig ongesteld is teTayen-
Foe en dat de Keizer thans de vrjje hand
heeft in de Staatszaken. Hfl zou een drie
tal aanvoerders der Boksers hebben lateu
onthoofden. Prins K w a n g, hertog T s a i-
1 a m en prins J i n, zijn tot levenslange
wanneer Thérèse niet als rjjke erfgename de
voorkeur had gehad.
Zooals ik reeds zeide had ik het grauwe slot
met hypotheek beladen, niemand zou er nog
duizend thaler op gegeven hebben en ik durfde
nauweljjks meer te hopen, de geheime bewaar
plaats van de geldswaardige papieren van den
markies te ontdekken. Dientengevolge smeedde
ik een vermetel plan. Ik moest mjj de sobattea
van den geheimraad toeëigenen en het zekerste
middel daartoe was met zjjn kleindochter te
trouwen. Om kort te gaan, op zekeren dag,
toen de geheimraad in een bjj zonder goeden
luim was, deed ik hem in allen ernst aanzoek
om de hand van zjjn kleindochter. De onde
man keek mjj eerst verwonderd aan, toen barstte
hjj in een schaterlach nit en zeide
Neen, beste vriend, dat is een dolzinnig
idee. Hoe ouder hoe gekker.
Uiermee was mjjn aanzoek onherroepelijk
afgewezen.
Tbé-èse zou dus niet mjjn vrouw wor
den, maar toch moest ik geld hebben, veel
geld. Na rjjp beraad besloot ik het mjj te ver
schaffen door den geheimraad te vermoorden
en wel op dezelfde wjjze als Marinelli. Ik was
zjjn hnisvriend en had gelegenheid te over om
onopgemerkt alle voorbereidende maatregelen te
nemen. Dat er op mjj geen verdenking zon val
len, daarvan was ik overtuigd.
[Wordt vervolgd.)
lEMSÏ
C0CR1
ABONITEMEIÏTSPBIJS
AGHTE MA HOW AÖITATB.
99
