[EÜWE agSlaó voor tffiooró Collanó President Kruger en keizer Wilhelm. No,. 4058. Donderdag 6 December 19ÖÖ, 25ste iaargaag. B IT J T E L A H D. taf feüillbton. De pleegzoon, Frankrijk. Rusland. Duitschland. ABOSSBMENTSPBIJS Per 3 maanden voor Haarlem 1,10 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p- 1,40 Voor het buitenland l2,80 Afzonderlijke nummers«0.08 Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen; BUBfiAUSt. Janstraat Haarlem) PHIJS DSB ADVSHTSSTTISEÏ Van 16 regels Eike regel meer 59 Cent 71/. A&ITB MA SOB AGITATE. Groots letters worden berekend naar plaatsruimte! D i e us ta n b iedingen 25 Cents per advertentie h Contant Redacteur-Uitgever, W. K fi P P E R 8. Nu president Kruger in Daitschland officieel met complimentjes aan de deur is gezet, keurt de bevolking over het alge meen het gedrag van keizer Wilhelm ten zeerste af. De populariteit van Kru ger, zegt de Berljjnsche correspondent van de N. Rott. Ct., is er niet alleen machtig door verhoogd, maar het volk heelt een sterken afkeer gekregen van al wat En- gelsch is. De regeeringsgezinde liberale bladen trachten zoo stilzwijgend mogelijk over de afwij/.ing van den grijzen Staatsman heen te loopen of trachten ze te verontschul digen als een politieke noodzakelijkheid. De Kreuz-Zeitung werpt alle uitvluch ten, die gezocht zjjn om president Kru ger niet te ontvangen, ter zijde, en zegt onbewimpeld, «dut de weigering niet gele gen kan zjjn in het nalaten van een eisch vau de etikettegeen jacht- of andere planueu zjjn er in6de gemoeid. Met Zjjue Majesteit de Keizer zal zeker het geheele Duitsche volk diep betreuren, dat de reeds gemaakte plannen geen wijziging meer ge- doogen waardoor de ontvangst van Kru ger mogeljjk werd. «Zuivere etikette-kwesties kunnen op het al- of niet ontvangen van Kruger geen invloed hebben gehad al was het alleen omdat men op de handelingen of de nala tigheden van den eersten Boer uit Trans vaal op het gebied van de hofetikette toch moeieljjk den maatstaf van een oppercere- moniemeester kan toepassen. De reis van Kruger gaat eenvoudig niet door, om dat de Keizer tengevolge van de reeds ge maakte plannen niet in de gelegenheid is, Kruger te ontvangen. Wjj herhalen de betuiging van ons diep leedwezen erover dat de omstandigheden niet veroorloven nu reeds aan het eerwaardig hoofd van het dappere Boerenvolk een bewjjs te geven hoe krachtig ook in de hoofd»tad van het Duit- sche Rijk de harteljjke genegenheid is die het Duitsche volk jegens hem en zijn ge trouwen bezielt. Wjj voegen er den wensch aan toe, dat het ditmaal niet doorgegane bezoek slechts uitgesteld isdat het bin nenkort aan Berljjn mag vergund zijn, pre sident Kruger een trouwhartig en har- teljjk welkom te bereiden.» Vervolg.) 43 Be weigering klonk even bestemd als koel, en de jonge griaf moest dat voeleD. Hjj kwam snel eer.ige schreden nsdcrbjj en vroeg op kalf lniden toon 1 Mjjnheer Dernburg, wat hebt gjj tegen ■sjj? Ik f NieteHoe komt gjj op deze vraag, mijnbeer de graaf f Heeds nwe aanspraak toont het mjj. He denmorgen noemdet gij mjj nog Victor en ont- vingt gjj mjj met de gewone goedheid en vrien delijkheid. Ben ik in die weinige uren voor u dan een vreemdeling geworden Ik vrees, dat er een andere invloed werkzcam geweest is, dien ik wel raden kan. Dernburg fronste het voorhoofd, de toespeling op W'ildenrood, die maar al te duideljjk was, deed hem onaangenaam aan, maar hij was ge woon, den rechten weg te bewandelen. Waarom sou hjj ook langs omwegen trachten te ervaren, wat hij weten wilde? Hjj keek in het ronde, open gelaat van den jongen man, dan sprak hjj langzaam Ik laat geen invloed op mjj uitoefenen en het is mijne gewoonte niet, iemand onge hoord te veroordeelen en zeker u niet, Victor, dien ik reeds als knaap gekend heb. Nu gij de zaak zelf ter tprake brengt, mag ze tusschen ons Zoover de Kreuz-Ztiiung, en ondeugend stelt de Deutsche 1 ageszeilung de vraag, of koningin V i c t o r i a of haar minister Lord Salisbury in Berlijn ook niet ontvan gen zouden worden, els zij nu een bezoek kwamen brengen. Gelukkig, zegt het blad, heeft Kruger zoowel als de gansche wereld, dezer dagen het onweersprekelijk be wijs gekregen, dat het Duitsche volk en de Duitsche regeering in deze een geheel ver schillenden weg uitgaan. De Reichsbote is na de weigering om K r u g e r te ontvangen niet gerust en wan trouwig ten opzichte van het vroeger vaak genoemde Duitsch Engelsch geheim verdrag over Afrikaen eischtdat dit aau den Rijksdag zal worden overgelegd. De hou ding van den Keizer jegens Kruger is in de steilst genomen tegenstelling met die van de geheels natie, wat voor het vader- landsche en monarchistisch gevoel in de hoogste mate pjjnljjk en bedroevend is.Nooit, laat de Reichsbote er op volgen, is een Staats hoofd zoo door alle volkeren even harte lijk en geestdriftig begroeit als president Kruger van de Zuid-Afrikaansche Re publiek. Als woordvoerder ter verdediging van de regeeringspolitiek en ook van de af- wjjzing van Kruger komt vooral de National-Zeitung in aanmerking, die o.a. zegt: «Kruger weet heel geed wat bij wilhet is hem niet te doen om hoera geroep, adressen en bloemeD, maar hierom, dat de bevolking van de landen, die hij opzoekt, zoo mogeljjk bij de regeeriug aan drang zal oefenen tot een voorstel tot scheidsrechterlijke uitspraak aan Engeland. Toen Duitschland in 1896 door het tele gram over Jameson's tocht zich veel te ver waagde ten gunste van de Boeren, verklaarde Frankrijk zich in Londen be reid, in geval van een oorlog met Enge land samen te gaaD.» De National Zeitung vindt het nuttig, zich den «politieken sa menhang» voor den geest te halen en zegt ten slotte Blechts te kunnen herhalen dat; wie het goed met de Boeren meent hun moet aanraden zich tot Eugeiaud te wen den, om zoo gunstig mogelijke voorwaar den te verkrijgen voor het eindigen van «den nutteloozen, ver derf el jj ken oorlog.» De Vossische Zeitung zegt, dat de be stierders van onze buitenlandsche politiek wel geen bezwaar zulleu hebben om de redenen van hun handelwijze aan de volks- opgehelderd worden. Wilt gjj i»jj eeuige vragen beantwoorden Ik verzoek u daal om. Gjj zjjt ïoo lang van uwe gsboor'eplaats verwjjdord gebleven en hebt iu jaren Eckaid- stein niet betreden. Hoe komt dut Dat lag in persoonljjke fsmiheRangelegea- heden- Die gjj liever wilt verzwjjgsn dat zie ik wel. Neen, mjjnheer Derriburg, voor u wil ik ze niet verzwjjgen 1 De verhouding tot miju broe der was nooit bjjzonder vriendelijk eu na den dood van onzen vader is die pijn'jjk geworden. Koenresd ia de oudste, de Majoraatsiiser, ik ben van hem afbenktljjk en kan ronder zjjne hulp mjjn militairen rang niet behouden. Hij heeft mjj dat dikwjjls genoeg laten voe len en op zoo'n kwetsende wjjre, dat ik er de voorkeur aan gtf niet naar mijne geboorteplaats terug te keeren. Men kon het den jongen grasf aanzien, dat deze verklaring hem zwaar viel, en toch zeide hij zjjneu toehoorder daar niets nieuws mee. Men wist in den heelen omtrek, dat beide broe ders op gespannen voet met elkander stonden maar de voornaamste schuld daarvan gaf men aau den oudsten. De Majoraatsheer, die nog altjjd ongehuwd was en slechts cenige jaren meer telde, dan Victor, ging door voor hoog moedig en heerschzuchtig en zjjne gierigheid was voor niemand eene onbekende zaak. Hij was dan ook niet bemind. Demburg wist dat ook, sprak er echter geen enkel woord over en vroeg slechtsEn toch zjjt gij nu gekomen vertegenwoordiging mëe te daelen en ver beeldt zich, dut misschien «de fanadeke uitbarsting van den Eugelschen-haet in Frankrijk» ertoe heeft bjjgedragen om die bestierders te nopen allen schijn zelfs te vermijden, alsof de ontvangst van Kru ger iu Berlijn een manifestatie tegen En geland was. De overmatige ijver van de Boerenvrienden kan, meent ze, de plannen van Kruger hebben geschaad; overal weerklinkt het roepen om scheidsrechter lijke uitspraak. Maar de Fransche regee ring denkt er niet aan, die voor te stel len zou Duitschland zich dan er toe lee- Den, door zulk een voorstel Engeland te verbitteren en de Franschen in de kaart te spelen 1 «Conspuez les Anglais heeft men bij het begroeten van Kr u g e r heftig geroepen, maar de Duitsche politiek, zegt de Vossischeheeft geen reden om de En- gelscben te bespuwen, als ze tenminste de Duitsche belangen behartigt. Juist die schreeuwers hebben misschien de ontvangst van Kruger veijjdeld, daar zij aan de ontmoeting met den Duitschen Keizer een vjjandig karakter tegen Engeland poogden te geven. Üit de verdediging der Regeeringsbladen blijkt duideljjk met welke laffe argumen ten zij komen aandragen. Al werd Kru ger door dea vertrouweling vau keizer Wilhelm II de boodschap gebracht, dat Z. M. hem niet wilde ontvangen, de be volking van het Duitsche rijk en de onaf hankelijke pers, wil wel dat de Machtheb ber van het Rijk Kruger ontvangt, en keurt het gedrag van keizer Wilhelm ten sterkste af- Ernst von Wilden bruch roept Kruger in een gedicht welkom toe. Het J laatste couplet luidt: r/Wie Peutschland einst urn die Freiheit «tntt, vOhm Paul, wir denken dartn, „Drum, wenn du betest, wir beten mit vHerr Gott, erhöre den M&nn.// Uit een telegram, dat Paul Kruger aan den Duitschen Keizer heeft gezonden, is duideljjk gebleken, dat de President hoopt nog in Berlijn te komen om Zjjne Majes teit te ontmoeten. Zeker wacht hem dan van wege de bevolking een ontzagwekkende ontvangst. President Kruger moge zich nog illu sies scheppen, steunende op zjjn goed recht en mannentrouw, in Betlijn is dat niet te Dat geschiedde op uitdrukkeljjk verlan gen van injja broeder. Die vaste plannen met u voor heeft 1 Victor schrikte op en het bloed steeg hem naar bet gelaat. Demburg zeg hem scherp ea uitvorschend aan, terwjil bij vervolgde Gij hebt itker al ge raden, wat ik meen. Ik wil openhartig tegen u ajjn, maar verwacht dan ook een eren rond borstig antwoord. Men zegt, dat gjj door uw broeder, graaf Koeuraad, naar Eekardstein te ruggeroepen zjjt, om nwe betrekkiugen met Odensbetg te gelde te maken. Victor kromp big de laatste woorden in een. Hoe 1 Mjjnheer Dernbusg Victor, ik vrasg u, is dat zco De jonge man sloeg iu pjjoljjke verlegenheid de oogen neer, Gig stelt de vraag op eene wijze. Die geen ontwijken mogeljjk ms&kt. Ja of neen 1 Gjj üchjjnt rnjjne werving ala een bslee- diging op te nemen, zeida Victor zonder de cogen op te slaan. Mjjn God, is het dsn zoo'n zware misdaad, als men met zutke gedachten vroegere betrekkingen uit onze jeugd weder aanknoopt Ja, ik kwam hierheen om het geluk te vor- overen, dat mij reeds in de drooman mjjner jeugd als eene schoone toekomst voor ocgen zweefde. Welk kwaad steekt daar iu Gjj hadt op mjjn leeftijd misschien hetzelfde gedean. Maar niet op bevel van een ander 1 ant woordde Demburg op sujjdenden toon. En ik kon bjj rnjjne werving, een heel ander lot aan- vindeu. Daar heerscht het recht van den sterkste. Zeker heeft de schrjjver gelijk, die zegt: Men kan den helm van Lohengrin nog zoo fier dragenals men zooveel Engelsch bloed in de aderen heeft, is het niet mo geljjk, dat men weerstand biedt aan de verleiding, zich aan de zijde van den ster kere te scharen tegen de zwakken. Eu een ander voegt er aan toe «als keizer Wilhelm de onafhankelijkheid der volkeren interesseerdedan zou de tiot8che Keizer weêr het kleine Hertogje vau Pruisen worden de nederige Vazal van de Poolsche Republiek. Wat gaat hem arbitrage aan Te Parjjs hebben tengevolge van de weigering van den Duitschen Keizer om president Kruger te ontvangen, vjjan- dige manifestaties plaats. Voor het En gelsch Consulaat heeft de politie de me nigte uiteen moeten drijven. De Pat ie en de Liberté bespreken den Duitschen Keizer met minachting. Hjj is ridderlijk voor het uiterlijk, schrijft de Li berté maar inwendig is Z. M. een koop man, als Lohengrin gehelmd. De toestand van den Czaar is in de laatste dagen zesr verbeterd. In het gasthuis te Tomsk is een oud soldaat overleden, die den ouderdom van 140 jaren had bereikt. Hjj sprak gaarne en dikwijls van zjjne vrouw die in het jaar 1800 is overleden en van zjjn zoon die in 1810 gestorven is. De katholieke Kölnische Volkszeitung die op een zuiverder standpunt staat dan de Kölnische Zeitung met haar Engelsche strooplikken), deelt mede, dat onder de menigte die president Kruger hun op wachting in het Dom Hotel hebben gemaakt, vele officieren zich bevonden,benevens de op perhofmeester van de Keizerin en de politie- president. Er waren ook veel damesdie bloemen wilden aanbieden, maar zij kon den den President niet bereiken. bieden, dsn jjj mjjnheer de luitenant. De jooga graaf wilde opstuiven, mat moeite bedwong hjj zich echter en zjjne stem antwoord de Gij doet het mjj bitter gavoe'.en, dat ik arm ben. Dat doe ik niet, want armoede is inrnjjn oog geen schande. Gjj deelt slachts in het lot van alle jongere zonen der adelljjke familiën, wier gaheele vermogen in tilels bestest. Maar men zegt, dat uw broeder nog andere dringende redenen heeft om u eene zoogenaamde goede partjj aan te raden. Dat kwetst u, mjjnheer de graaf, het doet mjj leed, maar gjj hebt zelf dit on derhond uitgelokt, en ik niet. Ook dat heelt men n overgebracht en gjj werpt mij dat vol minschtir-g voor de voeten, sprak Victor op bitteren toon. Als ik lichtzin nig geweest ben, dan hoefv mjjn broeder er mjj voldoende voor laten boeten en op dit oogen- blik boet ik het tienvoudig. Nu ju, ik ben niet zonder schulden gebleven, niet kunnen bljjven bjj de geringe middelen die mjj t6n dienste ston den. Het was Koenraad gemakkeljjk geweest, mjj van mjjne verplichtingen los te maken, hjj deed het niet, stelde mjj zelfs voor de moge lijkheid mijn ontslag te nemen, en toen Toen gingt gij op zjjn voorstel in De stem van Demburg had een verachteljjken klank. Ik begrjjp dat volkomen, maar gjj van uw kant znli ook wel begrjjpeu, dat ik mjjne dochter voor zulk eene geldoperatie niet geven wil. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1900 | | pagina 1