NIEUWE on oLuió-éCollanb. agitb ma kots agitate. Onverdachte getuigenissen. No. 4727 Woensdag 27 Februari 1901, 25ste Jaargang Haar Zegepraal, BU1TENLAN D. Dit blad verschijnt iegelijk»behalve Zon- en Feestdagen. BUBliïïSt. Janstraat Haarlems 2,80 PBIJS DRB ADVBBTBHTIBBi Van 16 regels I t 60 Oedl Elke regel meer 7^/j a Groots letters worden berekend naar plaatsruimte^ Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie k Contant Redacteur-Uitgever, W. K3PPIR8; De Katholieke Kerk is in onze dagen het mikpunt der aa a vallen van geheele leger scharen van vijanden. Vooroordeel, onbe kendheid met de Katholieke leer, lichtzin nigheid en hartstocht vereenigen zich in heimeljjken en openljjken strjjd tegen een instelling, die het waarmerk van haar god delijke stichting duideljjk op het voorhoofd draagt en door den loop harer geschiede nis den grootsten geesten van alle tjjden van oudsher ontzag heeft ingeboezemd, zoo- dat zjj uit vrijen wil of door de macht der feiten gedwongen hun groote be wondering niet konden verhelen. Ook in een legerhoofd van het vrpeinnig, Protestantsche leger van den tegenwoor- digen tjjd, in professor Dr. AdolphHar- n a c k destjjds Rector van de Berl jjnsche Hoogeachoo', is voor haar een onvrijwillige en onverdachte kroongetuige opgestaan. In den vorigen winter hield hjj te Berljjn voor 600 studenten van alle faculteiten een reeks voordrachten over het «wezen des Chris tendoms» welke voordrachten thans in druk verschenen zijn. Eenige verklaringen uit den mond van dezen geweldigen tegenstander der Room- sche wereld-kerk mogen hier als bijzonder van waarde worden meegedeeld. «De Roomsche Kerk,» zegt H a r n a c k, in het begin van zjjn 14e voordracht, «is het meest omvattendehet meest gecom pliceerde, en toch het meest van eenheid stralende beeld, hetwelk de geschiedenis, voor zoover wjj haar kennen, heeft voort gebracht. Alle krachten van den mensche- ljjken geest en van de ziel, en alle elemen taire krachtenwaarover de menschheid beschikt, hebben aan dezen bouw meege werkt.» (Bladz. 155.) Op de vraagWat heeft de Roomsche Kerk verricht antwoordde de Berljjnsche geleerde«Zjj heeft de Romaansch-Gar- maansche volken opgekweekt. Zij heeft aan de jeugdige natiën de christelijke bescha- FE U1LLET ON. 8. (Vervolg.) Het huis werd geheel rustig, de voefstsppen slier ren weg, de deuren werden op het nacbt- slot gedsau, de vsrmoside krijgslieden en de dienstboden waren spoedig in slaap, en het rus- teloose hoofdjs van de dartele Bride lag einde lijk stil op kaar peluw, doch Ereline en Mary bleven waken en de geschiedschrijver sal gebrnik maken van sijn voorrecht om een blik te slaan in de gewijde afsoodering van het maagdelijk slaapvertrek. VTelk een hemelsbreed verschil met het rijke boudoir onxsr moderae freules vormde deze eenvoudige kamer van de hooggeboren jonge dochters van dit verhaslwant adelljjk bloed stroomde in de aderen van Eva en Maiy, en sjj waren in ue weelde en verfijndheden der voor name standen grootgebrachthunne opvoading overtrof die onser hedendaagscke jonge dames. Zjj waren beide seer goed ervaren in het La- tjja, en spraken Spaansch, Eranseh en Engelsch evengoed als hunne moedtrtaal, het Iericb. Zjj waren goed bekend met sndere takken van we tenschap, e* waren daarbjj handig met de naald en bekwaam in al die huishondeljj he bezigheden, die heden ten dage beneden de waardigheid van geleerde en ongeleerde dames geacht worden. Hun slaapvertrek was een toonbeeld van net heid en zindolgkheid, doch het was eenvoudig ving gebrachten niet alleen enkel ge bracht, om ze dan op de eerste trede vast te houden neen, zij heeft hen ook in staat gesteld om verder in beschaving voor uit te gaan en zij heeft zelve dieu voor uitgang in een tjjdruimte van schier dui zend jaren geleid. Tot de 14e eeuw is zij geleidster en moeder geweestzg heeft de ideeën gebracht, de grenzen gesteld en de krachten ontbonden. Tot de 14e eeuw van dien tijd af ziet men, hoe degenen, die zg heeft opgekweekt, zelfstandig worden, en nn (heel goed Waar bljjft dan de Apos- toliciteit van het Protestantisme Red.) wegen inslaan, welke zg niet wil en niet kan volgen. (Zeer juist! Red.) Maar ook dan nog, in de tgdruimte van de laatste zeshonderd jaren, is zij niet zóó achterge bleven als de Grieksche Kerk. Tegenover de geheele politieke bewoging heeft zij zich met betrekkelijk korte tusschenpoozen volko men opgewassen getoond en ook aan de ver- standeljjke beweging neemt zg nog altjjdeen belangrijk aandeel. Zjj is weliswaar niet meer de geleidsterintegendeel zg stremt; maar tegenover de gebreken en omverwerpingen der modernen is haar stremmen niet altjjd een ramp.» Het tweede, wat de volken aan de R. K. Kerk danken, is volgens H a r n a c k het feitdat «deze Kerk in West-Europa de gedachte van zelfstandigheid van godsdienst en Kerk gehandhaafd heeft tegenover de ook hier niet ontbrekende «aanvallen tot Staats- almacht op geestelijk gebied.» (Bladz. 154). Het Katholiek karakter der Roomsche Kerk erkent Rector H a r n a c k onomwon den, ja, hg kenschetst dit karakter juist als één der elementen, welke «de eigen aardigheid der Roomsche Kerk vormen». (Bladz. 155). Haar Apostolisch karakter, d. i. haar his torische samenhang kon hem, als geschied kundige, evenmin ontgaan, en dewijl hg constateert, dat «de belangrjjke opeenvol ging der (kerkeljjke) bedienaren» een voor werp was, waaraan de Roomsche Kerk al io alle opzichten. Reukwatertjes en coeaetieken waren voor de adellijke meisjes onbekende ge heimen. Het voornaamste sieraad in hnnne ka mer waseea groot ivoren crucifix, en daarnaast een houten beeld vsn Oaze Lieve Vrouw van boven tot onder met de sohoonste zomer bloemen getooid prachtige onde gravuren van den H. Franciecus en de H. Clara, de bijzon dere voorwerpen van Eveline's godsvrucht, hin gen aan beide zjjden, en een lampje flikkerde voor een fraai gedreven zilveren doosje, dat eene reliquie bevatte van die schoons en edele Maagd van Assisiö wier voetstappon Eveline soo vurig weoichte te volgen. De beide zusters knieiden voor het beeld der Moeder Gods ne der om hun avondgebed te doen, en het sil- veren maanlicht scheen door het geopende ven ster en verlichtte hunne maagdelijke gelaatstrek ken met een hemelschen glansen toen hnnne gebeden geëindigd waren, gingen de zusters naar bed, niet om te slapen, maar om te praten. Het was eerst toen de kamer duister was, en zelfs de bleeke stralen der maan voor eea gedeelte verdwenen, dat Maiy haar hoofd aan hare zusters borst verborg om haar hart uit te storten. /vEva, wat denkt gjj dat Henry verlangt, dat ik doen zal Hst heef} mjj zoo geschokthjj ver lengt dat ons huweljjk zoo spoedig mogelijk zal voltrokken worden, nog voor dat gjj naar Drog- heda vertrekt, lieve.// *Dat is wel schielijk* Z8ide Eva; «doch ik weet dat hjj er wel goede reden voor zal hebben; Henry is niet zelfzuchtig *0 neen, neen,* zeide Mary, #dat is hjj nooit tijd de pijnlijkste zorg besteedde, zoo er kent hij daarmee de kerngedachten, waar- nit de idee der Apostuliciteit zich ontwikkelt. Dat de Roomsche Kerk één is, heeft hjj in de hierboven reeds aangehaalde woorden gezegd «Zij is het meest van eenheid stra lende beeld, dat de geschiedenis heeft voort gebracht.» Ook haar heiligheid loochent hg niet. «Te allen tijde», zegt hjj op bladzij 166, «heeft zij heiligen gekweekt, voor zoover menschen zóó genoemd kunnen worden, en roept ze tegenwoordig nog te voorsehjjn. Godsvertrouwen, ongeveinsde nederigheid, zekerheid van de verlossing, opoffering van leven ten dienste der medebroeders zjjn bjj haar te vinden; het kruis van Christus nemen talrijke broeders op zich en oefenen tegeljjk die' zelfbeoordeeling en die vreugde in God, zooals Paalus enAugustiusze beoe fend hebben».Harnack zegt verder van haar, dat zg «altgd de oude blgft en altgd nieuw wordt.» (Blz. 160) Rector Harnack vraagt ten slotte, of deze reuzenbouw ook eeuwig zal kunneD blijven staan. «Zal de Ka tholieke Kerk in staat zjjn, zich bjj de toekom stige wisseling der dingen te handhaven? Zal zjj d8 toenemende spanning met het goesteljjk leven der volken trotseeren? Zal zjj den achter uitgang der Romaansche volken overleven?» Wjj antwoorden hierop met die zeker heid van de zegepraal, zooals de macht van een onschokbaar sterke overtuiging, de doortastende, alles overwinnende strenge logica van haar geheelen geesteljjken op bouw en de terugblik op een nu bjjkans twee-duizend-jarige geschiedenis ons die ver- leenenJa, ongetwjjfeld De door God ge stichte Kerk zal, met Gods bjjstand ook in alle toekomstige tjjden haar zending ver vullen en de poorten der hel zullen haar niet overweldigen. Duitsohland. De Domburger Aachrichten waarschuwt den Koning van Engeland zich bjj zjju geweesten toen hjj de zaak begon te bespre ken, en ik hem met tranen antwoordde, of ik ton gasn trouwen, terwjjt het gras op haar graf nog nauwelijks groen is, toen Eva, sprak hjj zoo ernstig, zoo plechtig en toch met znlk een innige liefde voor mjj, dat ik niet wist wat ik hem moest antwoorden.* //Hjj is een edele ziel,//zeide Eva, *dooh vertel mjj eens, lieve, wat hij u gezegd heeft.// //Hjj sprak over dezen veel bewegen tjjd, Ereline hjj zeide dat ons leven iedoren dag gevaar liep, zoowel dat der vrouwen als der mannen, dat hjj het om mjjn eigen veiligheid beter oordeelde dat ik zjjne vrouw werd, en dat onze huweljjksdag niet bljj of vrooljjk zou zjju, maar een, geljjk er zoo menigmaal in de katakomben van Rome gevierd zjjn, terwjjl brui degom en bruid gereed waren voor den brandstapel of het zwaard der dictoreu. Dat nu onze lieve moe der was heetsgegasn.onze huiseljjke kring was ver broken, dat gjj op het punt staat om in het klooster te gaan, onze vader en Gerald op hun post zjjn in het leger, zjjn geest door voortdurende angst over mjj, en over de mjjne hem zou kwellen; het wisse len van brieven is zeer onveilig en zelfs gevaarljjk, en het ontmoeten voor elkaar uiterst moeieljjk.* //Dat is alles zeer waar,* mompelde Eveline *en wat verder, liefste?// „Eu dan doch hier lag Msry haar hoofd op Eva's schouder en begon te weenen. Eveline drukte haar zuster aau haar hart. «Wat nu volgt kan ik gedeeUeljjk wel raden, Maty, doch iedere krjjgsmansvrouw moet daar op voorbereid zjjn.// *Ja, lieve, dat weet ik, stamelde M ry, *msar bezoek aan zjjn zieke zuster, keizerin F r i e d r i c h te Cronberg, niet officieel in Berljjn te yertoonen, nu het Duitsche volk niet ingenomen is met zjjn bezoek. De openbare meening heeft zich bjj de behandeling van het eerbiedwaardig hoofd van een germaanschen broederstam, die eerst zedeljjk tegen Eogeland ondersteund en daarna in den steek gelaten werd, mor rend neergelegd, wjjl de afwjjzing van K r u g e r met den mantel der ouzjjdigheid moest bedekt worden. Wjj gelooven, zegt het blad, dat koning E d u a r d VIIzelf weinig last gevoelt om zich aan een onvriendeljjke ontvangst te Berljja bloot te stellen. Met andeia woorden, het is den Koning van Engeland geraden, voorloopig zich niet aan het Duit sche volk te vertoonen, teu einde zich on aangename verrassingen te bespareu. Koning E d u a r d van Engeland is in den nacht van Zondag op Maandag met een extra-trein omstreeks 2 uur te Keulen aangekomen, te 6 40 was de trein te Frank fort a/M., waar het Engelsche generaal- consulaat zich aan het station bevond. De Koning bleef in den salonwagen en ont beet aldaar. Keizer Wilhelm kwam te 8 nar 50 rniu. aan, de begroeting was harteljjk, daarna stegen de beide vorsten in den En- gelschen salonwagen en vertrokken «enige minuten later naar Cronberg, waar zjj te halftien aankwamen. Zjj werden ontvan gen door de Kroonprinses van Griekenland en de beide prinsen Frederik en Karei van Hessen. Na een allerhartelijkste begroeting volgde onder geestdriftig gejuich van de aan het station en in de straten opgestelde inwo ners de sledetocht naar Friedrichshof. Engeland. Zjjne Em, kardinaal V a u g h a n, heeft aan zjjne geesteljjkheid een brief gerichtg die Zondag in al de kerken van de diocese van Westminster en Southwark voorge lezen is. De Kardinaal drukt daarin den wensch nit, dat de Katholieken in het ge heele rjjk langs constitntioneelen weg sa men zullen werken om den eed van af zwering van de katholieken leerstellingen af te schaffen, welke eed door de vorsten bjj hunne troonsbestjjging wordt uitgespro ken en die, zegt hg, het geloof van 12 millioen loyale onderdanen van het konink- ïk ben zoo kinderachtig, soo lafhartig. Ik keef bjj de gedachte hem, dien ik met geheel m$n halt aanhang, te zullen vsrliessn. Hu dan, Eva, hjj zeide verder, dat het meer dan waarschijn lijk was, dat hjj vroeg of laat zou gekwetst worden en wie zou hem dan in de ure des gevaars beter kunnen bjjstaan dan zjjne vrouw? «Dat is waar, liefste, en ik vertrouw dat gjj eiadeljjk hebt toegeatemd?* *Neen, Eva, niet geheel. Ik weende, en hg, altijd onzelfzuchtig en aleehts bezorgd voor mjj, wilde mjj niet dwingen. Ik zeide, dat ik u sonde raadplegen, en hj antwoorddeJa, laat ons Eve line om raad vragen gjj zult eerst met htar spreken, lieve, en morgen aal ik een onderhond met haar hebben.* Zeg Eva, kan het wel gebeu ren, soo kort na ons emartcljjk verlies, terwjl de graflucht ons huis nog nauwelijks verlaten heefi «Lieve zuster, denk aan hetgeen die bemin de stem sou zeggen, indien zjj tegen ons kon spreken denk aan de laatste woorden, die sjj tot ons sprak. Zou zjj verlangen dat een wersldseh gebruik of eenig menscheljjk opzioht ons in de vervu'ling van onsen plioht son in den weg staan Gjj weet, dat zjj u naar Ierland bracht, opdat gjj de trouwbelofte, die gjj reeds sinds lang aan Henry gedaan halt, in vervulling soudt kunnen brengen indien God haar voor ons gespaard had, zou zjj gezorgd hebben dat nw huweljjk zonder eenig uitstel ware voltrok ken geworden. Ik geloof, dat sjj dit op dit oogenblik nog wenscht.* (Wordt vorUlgd) HDagBlaó voor ABOWWEMEKTTSPBIJS Per 3 maanden voor Haarlem Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. Voor het buitenland I Afzonderlijke nummers. VB4NT.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1901 | | pagina 1