NIEUWE fbagêlaó voor <s3tooró- on 3*uió-<JCoilanó. Oorlog of vrede No. 4780 Donderdag 2 Mei 1901 ^6ste Jaargang. De Bruid. BUITENLAND, Afzonderlijke nummers«0 08 Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen, BUBSiïïSt. Janstraat Haarlem i Van 16 regels50 Cent Elke regel meer71/% Groote letters worden berekend naar plaatsruimtef Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie k Contant Red a c te ur-0i t ge v er, W. KüPPERS. Met onze naburen in vrede te leven doordat wij de eeuwige beginselen van recht vaardigheid en barmhartigheid opvolgen en aan onze medemenschen doenwat wij wenschen dat zg ons doen, ziedaar de leer van het Christendom. Diezelfde leer belooft ods dat wig vrede met ons zei ven zullen hebben, wanneer wg onze hartstochten aan ons verstand, en ons verstand aan het ge loof onderwerpen. Als Vrede-vorst wilde de Christus niet slechts aan den mensch afzonderlijk, maar aan de geheele menschelijke maatschappij den vrede brengen. Vóór Christus' geboorte was oorlog de gewone regel en vrede een uitzondering op dtze wereld. Zóó geregeld werd er oorlog gevoerddat in het Boek der Koningen een bepaald jaargetijde als de tjjd van het oorlog-voeren genoemd wordt. In het heidensche Rome werd in vredestijd de tempel van den afgod Janus gesloten en alleen in oorlogstijd geopend. Van den regeeringstgd van Tullus Hos- tilius, den derden koning van Rome, tot de regeering van Augustus Cae sar - een tjjdperk van 650 jaren was de tempel van Janus slechts gedurende zes jaren gesloten. Niettegenstaande oorlogen niet meer zoo dikwgls voorkomen en op humaner wgze gevoerd worden, dan in de heidensche tijden zijn we toch nog verre verwijderd van den algemeenen wereldvrede. «Eere zg God in den hoogen en op aarde vrede aan de menschen van goeden wil:» zoo zongen de Engelen boveh Bethlehem's velden, toen de Verlosser der wereld werd geboren. Niettegenstaande deze woorden reeds 'ojj- kans 2000 jaren over de wereld weerklin kenen het Christendom de heerschende godsdienst in Europa is heeft het einde van de 19e eeuw niets anders dan bloed vergieten aanschouwd. Wanneer we van een krijgstocht lezen, dan volgt onze verbeelding met zekere be- FEUILLETON. Vtrvolg.) Gilli moest lacher, toen zjj in haar gedach- tenloop tot dit slot gekomen was. Zij strekte zich vergenoegd uit, legde de handen onder het hoofd en neuriede het lied van de sneeuwroos: »Op de stiile hoogten, Diep onder de sneeuw Toen zjj aan de regels gekomen was „Diep in het hart Sluimeit een bloempje, Zeer lief, en rjjk aan echoonheidu Verstomde zjj, en zjj vroeg zich zelve af, wat dat voor een bloempje kón zjjn. Zjj had dat al- tjjd zonder nadenken gezongen. Nu kwam voer den eeisten keer deze vraag bjj haar op 1 Zjj bleef mtt open oogen liggen droomen Buiten in de keuken zat Wolfraad bjj het vnur, dat hjj weer opgestookt had en begon van berkenhout een pjjl ts snjjden voor den boog. Een scherp geslepen tand van een hooivork zette bjj er op els puit. GabeuiteniïSm uit vervlogen tjjden kwamen bem bjj di zen arbeid weer voor den geest, het *as nht de ee sta pijl, die uit eijne handen hwana. Bielden uit sjjne jüugd en uit de jaren, die hjj met krjjgvoeren had doorgei r ich' om- haakten in hem. Daar hief hjj het hoofd op langstelling de krijgshaftige daden van groote, onversaagde strgders. Wg hooren met zekere belaugstelling het wapengeklet ter, de zegekreten van de overwinnaars en de krijgsmuziek. Wij worden meegesleept door de geestdrift van de strgders. Maar wg nemen doorgaans te weinig notitie van de jimmerklachten der gewonde soldaten, die op het slagveld in hun bloed baden. We denken doorgaans te weinig aan de zieken en gewonden in de gasthuizen en gevangenissen. We denken doorgaans te weinig aan de treurende echtgenooten en moeders, die in den vreemde om hun dier baren weenen. Mannen, die de gelegenheid hadden van nabij de vreeseljjke ellende gade te slaan, welke door den oorlog werden veroorzaakt, hebben onomwonden verklaard, dat zij hoop ten nooit meereen oorlog te aanschouwen. Eén hunner aarzelde niet, de uitspraak te doen«Oorlog is de hel Is het geen schanddaaddat de eene natie eene andere natie met wapengeweld haar weiten, haar regeering en haar po litieke instellingen opdwingt, ten einde han delsbelangen te handhavenjuist alsof koop waren en geld eene grooter waarde hadden dan menschenlevens Is het geen gruwel daad, dat een groot eD machtig volk een klein volk beoorloogt en wil berooveu van diens land Voorwaardit is eenvoudig weg roof op groote schaal. Het oude Romeinsche keizerrjjk was vóór 2000 jaren onverpoosd en rusteloos bezig met het uitbreiden van zgn grenzen. Het hield daarmee niet op, dan toen het ge heel Europa en het toenmalige Asië en Afrika onder het jak gebracht had. Maar de dag der vergelding kwam en uit het Noorden rokten de wrekende legerorden aan en verwoestten het ten val neigende kei zerrijk. Cicero verhaalt ons, dat, toen eens een zeeroover vóór Alexander den Groote gebracht werd en de veldheer den zeeroover wegens diens misdrjjven ter zee tot strenge rekenschap dwong, de gevan- en keek naar den wand, waar aohter Gitli's ka mertje l,g en een eigenaardig lachje speelde om zijne mond. Hjj zag naast den haard veeren liggen, die in den pjjl stak. Hiermede had het zieke meisje gespeeld, voor za inge sluimerd was. VIII. Sedert twee dagen hield Haymo el weder verbljjf op zjjne Alpen. Des avonds laat had hjj zijne jachttent bereikt. Walti, dien hjj in de tabjjbeid van het kruis aangetroffen had, had den jager in de schemering voor een wildstroo- per aangezien, en veel lust getoond, om een pjjl op hem at te schieten. Doch tjjtjjds nog herkenden zjj elkander. Den ganschen weg over naar de hut, bad de knaap wat te vertellen. Voor hem was iedere schrede een avontuur geweest. Toen zjj bjj de woning aankwamen vonden zjj Severin ronkend op het hooibed liggen. Zjj maakten hem wakker. Hjj lachte vergenoegd en wreef zich de oogen uit Het volgende oogenblik keek hjj met begee- rige oogen rond. Haymo, dacht hjj, had wel op den goeden inval kunoen kome-, een kruik versterkend bier, of eene flescb wijn mede te brongen. Maar dat viel den tuinman tegen. In plaats daaraan moest hij zich met een dronk soho n water ver genoegen, en water dat kon hjj ni<t et-Ds in zjjne schoenen velen, nog veel minor lu zjjne maag. gene uitriep«Gjj zijt een grooter roover en moordenaar dan ikwant terwijl ik slechts weinigen gedood en uitgeplunderd heb, hebt gg geheele volken vermoord en beroofd«Alexander de Groote breid de de grenzen van zgn rgk over een groot gedeelte van Asië uit, maar korten tjjd na zgn dood viel dat rgk even spoedig ineen, als het ontstaan was. De vrienden van den vrede zjjn er groote- lijks over bezorgd, dat het christelijk Euro pa tegenwoordig gelijkt op één groot leger- heir. De volken van Europa zijn tot de tanden gewapend en leven in wederzgdsch wantrouwen naast elkander. En hun le gers nemen bovendien nog voortdurend in omvang toe, in stede van verminderd te worden. Zoodra eene natie haar krijgstoe rusting verbetert, volgt de nabuur ommid- dellijk dat voorbeeld na,teneinde ingeval van nood zich te kunnen verweren. Vol gens betrouwbare statistieken bedroeg de militaire sterkte ten jare 1887 veertien mil- lioen man. De kosten ter onderhouding van deze legers bedroegen toenmaals jaarlgks meer dan 1500 millioen guldens, en te genwoordig kosten de staande legers van Europa jaarlgks meer dan 2500 millioen guldens. Waaneer we deze krijgstoerus tingen zien en daarbg bedenken, hoeveel jongelingen in hun beste levensjaren aan fami'ie en vreedzamen werkkring worden ontrukt, dan zou men gaan gelooven, dat de Europeesche regeeringen hoofdzakelijk erop uit zgn om verwoestingen aan te richten en niet om welstand te bevorderen. Elke christelijke natie op deze aarde heeft haar eigen vlag en strijdt onder uitverko ren aanvoerders en onder haar eigen strijd kreet. Maar er is één banierwaarvoor zg allen zich moeten buigenhet is de banier des kruises. Er is één aanvoer der, dien zij allen moesten lofprijzen en huldigen, n.l. de Christus, de Vrede-vorst. Mochten toch alle heerschers dezer aarde dien Vorst der rechtvaai digheid volgen. Mochten zg van dat goddelgke orakel lee- Maar hit scheen hem toch den slaap niet uit de oogen te houden, want eecige oogenblik- ken later snoikte hjj lnider dan ooit. Haymo en Walti hadden bjj den hatrJ hun nachtleger weer opgeslagen, met het glimmende kolenvuur tussehen hen in. Buiten ruischte nog elsjjd de Töhu. Walti? vroeg Haymo nadat zjj geruimen tjjd gezwegen hadden op fluisterenden toon. Slaapt gjj al De knaap richtte zich op. Walti, ik wilde u wat geven, voor gjj weg gaat. Wat wilt gjj van mjj hebben De adelaarsveer van uwe mnts, sprak de knaap, zonder zich te bedenken. Gjj zult za hebben, neem ze er morgen vroeg maar af 1 Maar nn moet gjj mjj cok een pleizier doen. Zeg op maar, wat? Weet gjj, waar Gitli woont? De dochter van den molenaar? Neen, de zuster van den stoker uit de zoutziederij. O, die, ja wel, waarom? Ga dan morgen neer hasr toe en vraag harr, waarom zjj in de kamer van den rentmees ter geweend beeft. Wat moet ik hasr vngen? hernam Welti, wien de zaak niet recht duideljjk wat. Gjj moet haar vragen, waarom zjj van morgen geweend heeft, toen zjj bjj mijnhe-r Schlu t-man in de kamer was. Z g baar masr, dai ik hit weten will En als ik op Sierre- Maandag naar het dorp kom, kunt gjj mjj haar aatwooid overbrengen, begrepen 16D, dat volken zoowel als individuën voor alle door hen gepleegd onrecht verantwoor delijk zgn en dat, hetgeen zg zaaien, zg ook zullen oogsten. Mocht toch de pasbegonnen nieuwe eeuw een nieuw tijdperk van vrede worden, zoo dat Isaïas' voorspelling vervuld werd «Zg zullen hun zwaarden in ploegscharen ver anderen en hun speren in zeisen geen volk zal het zwaard tegen een ander volk trek ken, en er zullen geen oorlogen meer ge voerd worden». Frankrijk. In de Fransche Republiek krijgen de werklieden langzaamaan genoeg van de werkstakingen. De helden, die de werklie den in een opgewonden toestand trachten te houden hebben onder de mijnwerkers een algemeene werkstaking willen organi- seeren. Er werd stemming gehouden en de uitslag ervan heeft bewezen, dat de werklieden te Liévin, Lens en Billy-Mon- tigoy zich verklaarden tegen werkstaking. Ook te Decazeville, Saint Etienne en het Departement Nord en Pas de-Calais ver klaarden de werklieden aan den arbeid te zullen bljjven. In plaatsen als Monteceau- les-Mines en Carmaux, waar de vlag der socialisten waait, heeft de meerderheid der mjjnwerkers zich voor de werkstaking ver klaard. Een zeer groot getal mijnwerkers heeft zich van stemming onthouden. Zg ver klaarden vlakaf, dat zg het werk niet zul len staken. In een opgeslagen artilleriekamp te Saint-Jean de Brévelay, waar zes batterjjen van het 35ste regiment vereenigd waren^ ontstond brand. Zeven kanonniers en een gendarm vonden den dood in de vlammen. Verscheidene soldaten werden gekwetst. Italië. Volgens de Gazêtta di Venezia heeft de minister Z a n a r d e 11 i het scheidsrech terschap aanvaard in de werkstakerquaestie te Genua. Het blad voegt er aan toemaar Z a- n a r d e 1 li zal ten gunste der stakers moeten beslissen, omdat de uiterste linkerzijde der Walti knikte toestemmend. Maar ik kan wel raden, waarom zjj geweend heeft. De rentmees ter Z'l weer boos geweest zjjn en haar bjj de ooren getrokken hebben. Ja, dat doet hjj gaarne. Daar weet ik van mee te praten. Geenwend legde hjj het hoofd weer op zjjn buit, dat hjj opgerold had «n nu voor kussen gebruikte. Maar ca eenige oogenblikken richtte hjj zich weer op. Haymo W at ia er Nu weet ik, welke Gitli de ware ia l Zoo lachte Haymo. Zeker wel, en grinnekend van pleizier legde de knaap zich weer op 't eene oor. Het dnurde nu niet lang meer, of beiden waren in diepen ilaap. Den volgenden morgen, nog voor het aanbre ken van den dag, verliet Haymo de hnt, om de ronde te doen over zjjn jachtgebied. Hij had zjjne gasten gaarne een vriendeljjk woord tot af scheid gezsgd, maar zjj sliepen beiden zoo rus tig, dat bjj het jammer vond, hun gezonden slaap te vexs'oren. Hij nam de adelaarsveer van zjjne muts en stak ze op Walti's hoed. Daarna .ging hjj. Toen hjj dis avonds in zjjne hnt terugkeerde, waren de beide vogels reeds lang gevlogen. Hay mo stak niet eei s het vuur aan, zoo moe was hjj. De beide nachten, die hjj op de steenen ge- I slapen had, zaten hem geducht iD de leden en hjj had zich deren dag metr geplaagd dan te voren. Wordt vervolgd.) ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Haarlem 1,10 Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40 Voor het buitenland 2,80 PRIJS DER AD VERTE NTIEN, AGITE MA NON AGITATE 21.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1901 | | pagina 1