NIEUWE
HDagêlaó voor cfiooró
il JL I
en Suió-óCollanó.
Het beste Erfdeel.
No. 4782
Zaterdag 4 Mei 1901,
26ste Jaargang.
De Bruid.
BUITENLAND,
pbijs Dsa ADvaaTBisrriaEf.
Frankrijk.
Rusland.
Duitschland.
v ABOBWBMEWTSPBIJS
Per 3 maanden voor Haarlem 1,10
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor het buitenland J 2,80
Afzonderlijke nummers<003
Dit blad verschjjnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen,
BüEEAÏÏ: St. Janstraat Haarlem!
Van 16 regels I i 50 Cent
Elke regel meer7*/j
Groots letters worden berekend naar plaatsruimte!
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant
AGITE MA NOW AGITATE. Redaoteur-(Jitgever, W. KüPPERS.
«Stroom voortgjj lustig flikkerende
Theems.
Een goed man heeft aan uwe oevers ge
wandeld, even lustig, rustig en aangenaam
als gjj.
En als gij, wist hjj van geen morren,
noch pruttelen geljjk gij schraagde hjj den
moede, en drenkte den dorstige en weer
kaatste den hemel in zijn aanschjjn.
Ik zal uw volle bedding met geen nut-
telooze tranen meer vermengen.
Daar is een stroom, welks wateren de
stad van onzen God vervrooljjken en aan
welks zjjde hjj thans rust.
Goede Christenmenschen, die in vervolg
van tjjd langs deze plaats zullen varen,
op uw vriendel jjken stroom gedragen, zul
len wellicht naar dezen oever wjjzen, zeg
gende bier woonde Thomas More.»
Maar 't zjj ze het doen of niet, de stem
me des volks, de vox populi, is een wei
nig betrouwbaar iets, wie zou op haar adem
willen leven
Zjj begroette Paulus als Mercurius en
daarna met steenen en wierp hem uit hare
stede, meenende dat hjj dood was.
Haar gunsteling van heden, kan wat
haar betreft zich morgen aan zjjn gor
delriem verhangen.
Zoo zal het zjjn, zoolang de wereld staat,
en de plagen en kwellingen, waarmede
men er ieder eedleren geest zoekt te over
weldigen, strekken alleen om zjjn macht
te openbaren, zich boven den zwaren druk
der omstandigheden te verheffen.»
Zoo, lezer! spreekt Margaretha
More, de dochter van den martelaar! h o-
m a s More, aan het einde van haar dag
boek.
Martelaar was Thomas More, om
dat hjj, toen Engeland zich van de Moe
derkerk losscheurde, hjj de rjjkskanselier
van 't rijk der Britten, den aardschen ko-
FE V1LLBT ON.
28.
Vervolg.)
hi
Moe Gitli moe
Hjj moe.t er om lachen, dat hjj zoo iets den
ken kon. Maar plotseling verstomde hjj. Boven
Uit het Rotsdal had hjj een geluid gehoord
't was, of een losgeraakte steen naar beneden
viel. Liep daar iemand P list was niet waar-
achjjnljjk. Zeker had eene gems of een steen
bok den steen losgesprongen. Waarom zich aan
stonds zoo bezorgd te maken P
't Was nu geheel dag geworden. Een roode
gloed kleurde het woud. en de toppen der ber
gen blonken in het licht der opkomende zon,
of zjj goud en zilvererts waren. Toen Haymo
den zoom van bet kruiswoud bereikte, ging hjj
eenige oogenblikken op een rotsblok zitteD, om
»at uit te rusten en keek met lachende oogen
Daar de opkomende zon.
Hjj wilde van vrjugde juichen, masr hjj be
dwong zich met geweld, want in het Steendal
aan zijne voeten een duizend pas van hem af,
Bag hjj op eene helling, waar de sneeuw reeds
Verdwenen wat, eeuen steenbok weiden. Hg
wilde bet ditr, dat zich aan het jonge groen
ta goed deed, niet verschrikken.
Roerloos bleef hjj naar htt wild zitten staren.
Hjj z»g, hoe het langzaam vcorlging om zjjn
karig voedsel te zoeken. Maar plotseling hief
bet dier den kop op met de prachtige horeEs
ning minder ten gelieve en ten gerieve wilde
zjjn, dan den Hemelsche.
Martelaar, omdat hjj, die met oppermacht
bekleed en met aardsche schatten verrjjkt
had kunnen zjjn, liever niet wilde verlie
zen den kostbaarste aller parelen, het hei
lig geloof en het reine geweten.
En Mar garetha, was de dierbaarste,
de liefste zjjner dochters.
Eén was haar leven één haar denken»
één haar ljjden met het leven en denken
en ljjden van haar vader.
Zjj was mét hem, waar ze kon.
Zjj werkte voor hem en zjjue bevrjjding,
wat maar kon.
En toen eindeljjk na een proces vol val-
sche slangenlistigheid, vol omgekochte ge
tuigenissen, dat dierbaar leven van den
grooten Engelschen rjjkskanselier den beul
ten prooi was geschonken, toen plengde
deze waardige dochter wel vele heete tranen
den dierbaren vader ter eere, maar zjj toonde
toch verheven te zjjn boven de dingen
dezer aarde, zjj toonde te bezitten der ware
Christen-ouders erfdeel, de deugd.
Want wat spreekt er een overweldigend
en grootsch gevoel uit die weinige woorden,
waarmede Margaretha haar dagboek
besluit.
Eerbiedvolle liefde voor den werkeljjk
grooten man en waarachtige bewondering
legt zjj aan den dag, voor zjjne edele eigen
schappen.
Wat was hjj vrooljjk altjjd, wat hulp
vaardig voor ieder die maar tot hem kwam,
wat recht verheugd en bigde met de bljj-
heid der kinieren Gods.
Och, als men hem aanzag, als men zijn
gezicht bekeek, dan was het of een hemel
daarop zjjn heerlijkheden deed uitspreken.
En nu ze aan dien hemel denkt, aan de
glorievolle stad, het eeuwig Jeruzalem, ja
't is wel waar, goede menschen zullen haar
vader prjjzen, maar of ze 't doen of niet,
wat deert 't haar
Zjj voor zich, ze gaat op in zalig ziels-
het scheen gevaar te bespeuren angstig
voortsnellend zocht het beschutting achter den
naastbjjzijndeu rotswand maar voor het dezen
nog bereikt had, stortte htt neder, sloeg met
de pooten in de luchtrichtte zich weer op
en verdween in een lager gelegen kloof.
Haymo sprong verbleekend op dat ging daar
niet zuiver toe Met ééa ruk had hij den boog
in de handen en eeu enkele spong en hg stond
verborgen tusschen het krenpelhout, dat buiten
het woud de kruishoogte bedekte. Behendig
als eene slang «loop hjj tusschen het s raikge-
was door, en als hjj tusschen de laatste heesters
een blik in de kloof kon slaan, begon zijn hart
sneller te kloppen en zijne handen beefden van
toorn en opgewondenheid.
Hjj zag, dat een man in boerenkleeding, met
zwart gemaakt gelaat, den geschoten steenbok
naar een nanstbjjzjjnd boscbje tlaepte.
Ha, heb ik u eindelijk, dtefsiste de
jager tusschen de tanden hij beefde niet langer
meer, sis hjj den boog spande en dan pijl er
op legde. Zgne handen waren a's staal en jjzar.
Hjj br.icht het wapen aan zjjDe waDg, maar tus
schen de dichte twjjgen was hjj niet zeker van
zjjn schot. Zonder eenig geraas ttond hjj op om
voort te sluipen, tot aan den zoom van het
bcschje. Daar stood het kruis. Hjj kon zich
achter het breede hout verschuilen en hij was
zeker van zijn schot.
Nu had hjj de laatste takken bereikt, daar
hief hjj het wapen op maar eene koude
rilling giDg hem door het heit, Het levensgroots
beeld van den, Verlasser zag van het kruis op
hem neer.
verrukken, als ze bedenkt wat heerlijke
eigenschappen, wat blaoke parels geest en
hart haars vaders sierden.
En de wereld is immers zoo standvastig
in haar opvatten en haar oordeelen, zij is
immers zoo in alles het echte teeken der ver
gankelijkheid, van het voorbjjgaan.
Nu vol roem en geprezen, straks vol
schande gehoond nu rozen aangeboden in
bedwelmende geur, in rgksten overvloed,
straks de walgelijkheden van alles, wat maar
aardsch kan heeten en kastjjding met strie
mende geeselslagen.
Neen gjj wereld, gg zgt mg het aan
zien niet waard en als gg ergens voor dient,
dan is het om mijn deugd te bestendigen»
te vervolmaken, te louteren, zooals het edel
metaal in het vuur zich slechts zuiveren
laat en het staal door de vlammen wel ge
hard wordt, maar niet verteert.
Gij vaderveeg weg van uw voorhoofd
dat fronsengij moedertil af van uw
hart dien zwaren last, als gg zorgvol de
toekomst uwer kinderen bedenkt.
Hebt gg hun geleerd, dat niet rijksdaal
ders of guldens den waren rijkdom uitma
ken, maar verdiensten te hebben voor den
Hemel
Hebt gg hun voorgehouden, dat men-
schelijke eerbetuiging, dat gebuig en diep
groeten hier op aarde niet de ware groot
heid vormen, maar geacht te worden in het
oog van den Hemelschen Vader?
Hebt gg hun gezegd, niet eenmaal maar
voortdurend, niet met woorden alleen maar
ook met daad en voorbeeld, dat zingenot
en aardsche genietingen niets waard zjjn,
vergeleken bij de zoetheid van een rein
geweten
Wees dan gerustSluit dan kalm, nis
Hg u roept de oogen toe, legt dan bedaard
het moede hoofd neder, want gij laat uw'
kinderen het beste na, wat gij hun geven
kunt, het erfdeel van ware Christen-ouders.
M. C.
Haymo deed zich geweld aan, om er niet
naar te kijken, maar hjj kon de oogen niet van
het heilige beeld afhouden, met ernstige, droef
geestige oogen scheen het hem aan te staren,
het was, of het leefde in zjjne frissche kleuren,
het roode bloed scheen zoo pas uit wonden
gevloten het het was den jager, of de
groote blauwe oogen begonnen te aschi,teren,
alsof de mond zich opende en op zichten ver
wijtenden toon sprak-: Haymo! WLt gjj op de
zen gewjjden dag moordeD, deze dag, die voor
alle menichen eene ure van geluk en verzoening
zjju mort? Doe het niet, Haymo, doe het niet!
De boog zonk in Haymo's handen neer en
de pjjl viel van de pees. De jager nam hem
met bevende hand op.
Dan liep hjj met onhoorbaren tred de helling
afde wilddief die in het dichte hout met het
geschoten dier bezig was, hoordo hem niet ko
men. Haymo zag den boog van den roover op
den grond liggenHjj nam hem op en slinger
de het wapen met een kraebtigen zwaai tusschen
de rotsen. Daar sprong de itrooper op entoen
hjj den jager zag, werd hjj door eene duizeliDg
bevangen. Hjj sloeg met beide handen in de
lucht.
Wie zjjt gjj vroeg Haymo op atrangen
toon.
De aangesprokene zweeg, hjj beefde en keek
strak voor zicb.
Haymo beproefde hem ta herkennen maar
vergeefs.
De jager was nog niet met de menschen in
het dal bekend. Slechte enkelen had hjj een
paar malen ontmoet. De wilddief had haar en
In het kolendistrict Pas-de-Calais heb
ben de mgnwerkers besloten onder geen
enkel opzicht het werk te zullen staken.
Zij hebben in een Manifest aangekondigd,
dat zjj niets te doen willen hebben met
de socialistische mgnwerkers van Monteau-
les-Mines, die besloten hebben hardnekki
ger dan ooit de werkstaking voort te
zetten.
Het werkliedensyndicaat der mgnwer
kers besloot aan de mgnwerkers een rond
schrijven te zenden waarin uiteen gezet
wordt, dat, nu van de 160.000 mgnwer
kers honderd twintig duizend niet aan de
stemming deelnamen, het niet de verant
woordelijkheid voor een algemeene werk
staking op zich kan nemen. Daarom noo-
digt het de mgnwerkers uit den arbeid
niet te staken. Dat syndicaat had het wel
anders gewild.
De socialistische afgevaardigde B a s 1 y
is voorzitter van het syndicaat, hij heelt
een gevoelige nederlaag geleden nu 75
percent der werklieden niet meer naar
hem luisteren en er den brni van geven
om zich nog langer voor den opruiërs-
wagen te laten spannen, den arbeid te
staken en vrouw en kinderen honger te
laten ljjden.
In Russisch Polen zijn 600 personen
aangehouden waarvan 200 zijn opgesloten
in de Citadel van Passau, verdacht deel
nit te maken van een samenzwering.
Te Dambrova heeft de Gouverneur huis
zoekingen laten doen, met het gevolg, dat
zeer belangrijke papieren zjjn gevonden.
Personen uit alle standen der samenleving
zijn in het complot betrokken. De kozak
ken bezetten den omtrek van Sielle, Dam-
breva en Sossovice, waar de staat van be
leg is afgekondigd.
In Duitschland maakt men zich vrooljjk
met de verdachtmaking van den heer
K r u p p in Le Matin. Een schrgver be
weert in het blad niets minder alsdat
de gzerkoning K r u p p gedurende de ten
toonstelling te Pargs, er vóór en na zelfs
baard ook vol roet gesmeerd en het gezicht zoo
zwart gemaakt, dat Haymo's vorschende oogen
nauweljjks een enkelen trek er van in 't geheu
gen konden prenten.
Kom, gebood Haymo en wees met de hand
de richtiDg aan.
De gevangene vooraan en de jager met ge
spannen boog achter hem, kwamen zjj de helling
af. Haymo volgde met fonkelende oogen elke
beweging van den roover.
Halverwege bleef de gevangene staan. In zjjn
sombere oogen stond vertwjjfeliog te lezen.
Jager het was de eerste maal
en ik heb het nit nood gedaan.
Ga voort
Jager Ik heb vrouw en kind
zjj zullen omkomen I
Door uwe schuld I
Een doffe zucht ontsnapte aan de borst van
den manzijn hoofd viel neer en met zwaren
stap ging hjj verder.
Nu waren zjj op de Kruishoogte gekomen.
Weder wendde de gevangene zich om met een
onheilspellenden gloed in de oogen en hjj vroeg:
Wat er met mjj gebeuren?
Wat met de anderen gebeurd is, die de
den, wet gjj deedt.
Jager, heb medeljjden met mjjne vrouw
en mjjn kind, laat mjj ontvlochten 1
Al wilde ik ik mag niet 1 sprak
Haymo en zjjne stem klonk minder gebiedend.
Ik heb gezworen mjjn plicht te doen, en kan
ik dien eed breken
[Wordt vervolgd.)
