NIEUWE
ïïagèlaó voor <2fiooró* en S5uió*%Xollanó.
Engeland's veroordeel.
No. 4856
Zaterdag 3 Augustus 1901,
26ste Jaargang.
De Bruid.
BUITENLAND,
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Haarlem 1,10
Voor de oyerige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor het buitenland 2,80
Aixonderljjke nummers«0,03
Dit blad verschijnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen-
BUBEAU: St: Janstraat Haarlemi
PBIJS OBB ADVBBTBBTTIHW.
Van 16 regels 50 Cent
Elke regel meer
77»
Ghroote letters worden berekend naar plaatsruimte^
Dienstaanbiedingen 25 Gents per advertentie k Contant
AGITB MA NOW AGITATE.
Redacteur-Uitgever, W. KüPPKRS.
De strijd, die Engeland voert in Zuid-
Airika, is door FrederikHarrisonin
Daily Nem merkwaardig geschetst.
Deze Engelschman zegt, ik ben noch
Klein-Engelschman, noch een Boer, noch
een cosmopoliet, maar een patriottisch En-
gelschman, die weigert elke dwaasheid en
misdaad toe te juichen, waartoe de regee-
rende demagogen het volk drgven.
De heer Harrison kenschetst het ver
branden der hoeven als «een barbaarsche,
wraakzuchtige, stelselmatige poging, om
een dapperen vijand te vernietigen door
het land te verwoesten, dat men niet heeft
kunnen veroveren door sluw geweld en
lage intriges. Hg wgst er op hoe schan
delijk vrouwen en kinderen in ellende ge
dompeld worden. Hg noemt de EDgelsche
manier van oorlogvoeren in Zuid-Afrika
schending der flaagsche Conveptie, dub
bel infaam, omdat ze wordt toegepast tegen
over burgers, die het bestaan van hun land
verdedigen. Een onzinnige dwaasheid noemt
Harrison 't te vechten tegenover een
volk, dat Engeland wil inlijven. De Zuid-
Afrikaansche oorlog is zóó vernederend voor
het EDgelsche volk, dat elke waarachtige
Britsche soldaat het volste recht heeft om
zoo'n slachterswerk, waartoe hg verplicht
wordt, te weigeren.
De schrijver betoogt, dat de vreeselgk-
heid van dezen oorlog juist is de omstan
digheid, dat de aard van de onderneming
zulke heftige en onwettige maatregelen
bjjna onvermijdelijk maakt. Twee vrge en
trotsche volkeren van Europeesch ras te
onderwerpen en in te lijven is een schen
nis, d<e niet beproefd is na de verdeeling
van Polen.
Wegens de uitgestrektheid van het land,
de moeilijkheden van de zaak en de be
wonderenswaardige hoedanigheden van de
Boeren patriotten, is de oorlog tegen de
Boeren eene zeer gevaarlijke onderneming.
Het feit, dat zg van hetzelfde ras, van de-
FE Ü1LLBTÖ~N.
Vtroolg
De boot kwam aan den oever. Wolfraad rtapte
bit, drukte den knecht, zonder een woord ta
Spreken, de hand, en verwijderde zich met snelle
achteden. Hjj ademde vrjjerer wb» iets als
troost in »jjn bedrukte ziel neergedaald. Waar
hjj ook ging overal licht en zonnetchjjn.
De brnine weiden, waarop de dauw nog glin
sterde, de met spinnewebben overtogen stoppel
velden, de gele planten en boomen, de witte
straatweg ;de rondvliegende draden in de lucht...
alles schitterde.
Uit boerenwoningen en hutt6P, zag men io
het uitgestrekte dal, de blauwe rookzuilen op-
Vtjjgen.
In de verte, lusschen slanke dennetoppen,
fonkelden de vergHlde krnisen op den toren en
het dak van het klooster, en daarachter, als een
leniachtige grentateen van het kloosterland, ver
hief zich de Unterberg, Op wiens hoogste top
pen reeds een weiuig sneeuw gevallen was zoo
teer en fijn alsof de roodachtige steenen witte
bloesems gedragen hadden.
Niet ver van den meeroever bleef Wolfraad
Verwonderd staan. Daar was een nieuw, prachtig
hnis uit den grond verrezen het stond tnsschen
hoornen en midden op eene weide, waarom eene
Van teenen gevlochten heining gemaakt was. De
®M»te verdieping wa» van iteenen opgetrokken,
zalfde afkomst zija als de Afrikaanders
van de Kaapkolonie, maakt^een burgeroor
log en rebellie bjjna onvermjjdeljjk.
De heer Harrison zet vervolgens
uiteen hoe deze oorlog is ontstaan n. 1.
door valschheid en laster. Hij valt Sir A I-
fred Milner thans Lord Milner
heftig aan, omdat hij zich tot het werk
tuig heeft gemaakt van Rhodes, c. s.,
omdat hg zijn regeering en zjjn volk misleidde
door valsche verslagen en opruiende taal,
omdat hg de regeeriüg, met wie hg moest
onderhandelen, beleedigde en toen hij zag,
dat nog een uitweg mogeljjk was, dezen
sloot en den oorlog onvermjjdeljjk maakte.
Toen brak de oorlog uit en het is slechts
•ene verkiezingsmanoeuvra in des heeren
Harrison's oogen om te beweren dat
de Boeren den strjjd begonnen. Toen zjj
Engeland gewapend zagen en de bedrei
gingen in officieele stukken lazen, was hun
inval in Natal slechts een strategische zet,
geljjk een man, bedreigd door een troep
gewapende roovers, den eersten slag geeft
om zich te verdedigen.
En dan leest hjj Engeland de les in de
volgende bewoordingen
«Niet alleen worden wjj als volk geruï
neerd, vernederd en gehaat gemaakt, maar
wjj worden de risee van de geheele we
reld.
«Soldaten, die de wet der volkeren heb
ben geschonden en het terrein van hun
zoogenaamde overwinningen hebben ge
maakt tot een woestenjj, worden ingehaald
als redders van het vaderland. Generaals,
die verpletterende nederlagen hebben ge
leden, over wie de geheele wereld zich vroo-
ljjk heeft gemaakt, ögureeren op bazars
en tuiDpartgen als helden en van den he
mel gezonden aanvoerders.» De heer Harri
son ontkent volstrekt niet den moed van
soldaten en officieren, maar «pralen met on
machtige pocherjj over een veldtocht die een
lange reeks van nederlagen is geweest, van
teleurstelling, van misrekening, van rampen
en eeuwigdurende betreurenswaardige inci-
de tweede vervaardigd uit dennenhout. Op den
nok van het houten dak waa een klein denne-
boompje opgerioht met linten versierd, als een
bewjjs van de voltooiing van het huis. Naast
deze woaing stond een tweede gebouw, eene
schuur met een stal er in.
Een hetle gioep arbeiders was bezig, om het
bouwterreia op te luimen. Tusschen al het leven
hoorde hjj telkens een bevelende stem, die de
stoker meende te herkennen.
Zeker, zeker, dat .moet hjj zjjn, sprak hjj
bjj zich zeiven en volgde met somberan blik
den man, wiens zwart gewaad nu escs hier, dan
weder daar in alle hoeken en kanten zichtbaar
werd en weder verdween, zoo vol jjver was hjj
bjj den arbeid.
Op den straatweg stond een wagen, die met
overblijfselen van de bouwmaterialen beladen
werd. Een van de knechten, die etukken hout
en steen naar den wagen droegen, vroeg Wolf
raadWien behoort dit huis
Aan het klooster. In Juni stond er nog geen
steen van en kjjk nu het gebouw eens
aan I
De knecht nam hem van het hoofd tot de
voeten op en knipte met de oogen. Wie zijt
gjj toch?
Wolfraad ging weg, zonder antwoord te ge
ven achter zijn mg hoorde hjj den knecht nog
zeggen
Bjj mjjn zid, dat is waarachtig de stoker,
die door den beer verscheurd werd
Hoe dichter Wolfraad bjj het dorp kwam,
hoe sneller zjjn hart begon te kloppen. Uit de
verte zocht hjj al naar den gevel van zijn huis
denten, is meer het werk van dwazen dan
van Engelschen, die Napoleon hebben
verslagen en Europa hebben gered.
Het slot van H a r r i s o n's artikel luidt
«De oorlog is nu uit, zeggen dag na
dag bevelhebbers, ministers en hun vrienden
van de pers. Deze leugen verontrust ons,
want wjj zien er de voorspelling in van
een nieuwe staatkunde van woede en bar-
baarschheid. Maar alles is nog niet voor-
bjj- Wjj zjjn nog niet boven den doode-
Ijjken slag, die deze oorlog Eogelaod heeft
toegebracht, noch het vergif, dat de open
bare meeuing heeft verpest, noch de vlek
op Engelan's eer in de oogen van heel de
beschaafde wereld, noch de ellende over
Zuid-Afrika gebracht.
«En er is nog iets dat niet voorbjj is.
Dat is het nationaal bestaan der Boeren
republieken, die nog niet voor altjjd ten
onder zjjn gebracht en ik zeg het als
patriotisch Engelschman nooit ten onder
gebracht zullen worden.»
België.
In geheel België is een kreet van ver
ontwaardiging opgegaan over het gedrag
der socialisten in de Kamer van Afgevaar
digden. Een hoop uilskuikens, zegt een
Brusselsch blad, heeft men als volksverte
genwoordigers naar de Kamer gezonden,
om daar tusschen fatsoenlijke menschen
schandalen te gaan plegen. Men spreke
hier niet van parlementaire voorrechten
van de onschendbaarheid der Kamerleden,
indien volksvertegenwoordigers als citoyen
Furnémont zich werkeljjk onbeschoft
gedragen tegenover de waardigste mannen
des lands.
De Belgische socialisten toonen zich niet
anders dan als kwaadwillige rustverstoor
ders die men uit elk deftig gezelschap de
deur wijst.
Zware boeten wil men gesteld zien op
elke overtreding in de Kamer tegen het
gezag van den Voorzitter en op elke be-
leediging tegeu de Kamerleden.
De heeren W oeste, Tack, Helle-
putte, Delbeke, Levie en deBroc-
kjj vond hem niet en een bange zorg over
viel hem, toen hjj naast het dak van den Egge-
hofdoor, waar andera de ma. mos bedekte ge
vel van zjjn huisje opstik, een aantal nieuwe
planken gewaar werd. En hoe dichter hjj bjj
kwam, hoe grooter oogen hjj opzette. Wa» dat
zjjn huis nog?
De leeman wanden wit bepleisterd, het dak
met nieuwe planken hersteld, geen aeheeve ra
men meer, allaa vernieuwd en verbeterd en het
hui» een goed a'.uk grooter geworden, want het
kleine achuuitje, waar de geiten stondeD, was
in eea termen stal veranderd. En wat was dat
roode daar in .den tnia P lieve Hemel, twee
grazende koeien
Wolfread werd bleek en begon te beven. Na
begon hjj te begrjjpen, hoe de zaken stonden.
Zjjn leen was aan een ander gekomen, die het
Destje moei opgeknapt en prettig ingeiiobt
had.
Met wankelenden tred volgde hjj den straat
weg; Daar zag hjj de doodenplank van zjjn
kind.
Kijk, die heeft hjj toch laten staan 1
Maar ie stond scheel, alsof er tegen aan ge
reden wa».
Wolfraad zette ze weer recht en stampte de
aarde vast, waarin ze stond.
Mariele I
Hjj staarde naar de letters van den naam,
die door den regen bjjna geheel nitgewischt
waren. Toen schreed hjj met gebogen hoofd ver
der. Hjj maakte eenen omweg, om niet voorbjj
de zoutziederij te komen. Nu stond hjj aan den
voet van den Nonnenberg, voor den tuinmuur
q u e v i 11 e hebben het volgende voorstel
tot herziening ~van het reglement der Ka
mer neergelegd
Art. 35bis. De tgdelgke uitsluiting
kan door den Voorzitter uitgesproken wor
den tegen de leden der Kamer, die door
geroep, geflait, aanhoudende onderbrekin
gen of rustverstorende betoogingen de be
raadslaging der vergadering een beletsel
zgn. Zg kan op dezelfde wgze uitgespro
ken worden tegen elk lid der Kamer, dat
zich ten opziehte van een zgner collega's
plichtig maak'; aan gewelddaden.
Frankrijk.
De heeren Léon Osadet en Gé-
raait Richard hebben in het Velo
drome in het park-des Prinses te Pargs
geduelleerd, wegens een artikel in Petite
Repuhlique waardoor eerstgenoemde zich
beleedigd achtte.
Het duel werd door verschillende perso
nen bggewoond waaronder verscheidene fo
tografen.
Bg den derden uitval werd Léon D a u-
d e t aan de rechterpols gewond. Bloed
was gezien en onmiddellijk werd het ge
vecht gestaakt. Aan de eer was voldaan.
Men drong om den gewonde heen, die
voortdurend glimlachte en grooten lust
scheen te hebben het gevecht voort te
zetten. Maar de vingers aan de rechter
hand waren opengescheurd en voor den
arm dreigde gevaar. De doktoren ver
klaarden, dat het gevecht niet voortgezet
mocht worden.
De aanwezigen konden opnieuw adem
scheppen, want men had gevreesd, dat het
duel aau een van beide strjjders het leven
zou kosten.
Men omringde den heer Léon Dan-
d e t en drukte hem de niet-gewonde hand.
«Het is niets,» zeide hjj op eenvoudigen
toon.
De vrienden van GéraultRichard
wenschte hem geluk met zgn overwinning.
Italië.
Het oude liedje als IaBge Hein komt!
Naar men ons bericht, heeft de familie
C r i s p i, den Aartsbisschop van Napels
verzocht den zieke op zgn sterfbed te ko
men bezoekeu.
Te Rome en op andere plaatsen in
Italië zijn schokken van aardbeving ge
voeld.
van het kleine klooster, en trok aan de bel.
Een dienende zniter deed open.
Wat wilt gjj?
I» Sef nog hier 8ef van Palier
Ik zon haar gaarne willen spreken.
De snater knikte en aloot de denr hjj hoorde
haar over de krakende kieseliteenen weggaan.
Na eene poot naderden langzame schreden, en
Sef vericheen op den drempel.
Zjj verbleekte van ichrik en vreugde. Zwjj.
gend reikten sjj elkaar de berende handen en
keken elkaar aan, met tranen in de oogen.
Eindeljjk haalde Sop ba diep adem. Goddank
Palzer, dat gjj er weer sjjt.
Ja, 8ef, met recht Goddank.
Hemel, wat een tjjd heb ik beleefd.
Zoo, Sef.
Hjj trok haar zachtjes voor de deur weg.
Toen zetten zjj zich aan den voet van den maur
neer, en lieten de voeten boven de graeht han
gen. Zjj keek hem met bezorgde blikken aan.
Zjjt gjj na weer volkomen beter
Zeker, zeker tot op dat na I H|
wierp een blik op zgn lammen arm. Die wordt
ook nooit meer ander* dien moet ik wel
hebben
Eene huivering voer haar door de leden, toen
zjj met de vingeri over den lammen arm streek
en de beenige knoken voelde. Gernimen tjjd
zwegen beiden.
Maar gjj iprak hg eindeljjk. Hoe gaat
het met n? Ik meen, dat gjj er nog wat bleek
ui ziet.
(Wsrdf vervolgd.)
HÜRLEHSCHECOGfiilT.
•6.
