NIEUWE
IbanÊlaè voor &looró~ en Ebuió-aCol/anó.
Feestgave voor Z. H. den Paus.
Amsterdamsclie Brieven.
£o 5009
Dinsdag 4 Februari 1902
26ste Jaargaig
FED ill mt on.
MEVROUWVANSERGY
BUIT E L A N D.
AJBOBTK"BMBNTSPBIJS-
Per S maanden yoor Haarlem t
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. P- P*
Töor het buitenland S i M
Huidtrljjke nummers
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUBSiïï: Sts Janstraat Haarlem»
/1.10
«1,40
«2,80
«OcOS
PBIJ8 DBB A S V BB TB B TIBET;
Van 1—6 regelsSO Cents
Elke regel meer71/»
Groots letters worden berekend naar plaatsruimte^
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie 1» Contant
AGITE MA WOW ASITATE.
Eedac teur-üitgever, W. KflPPISS.
Vorige opgave
Als elk die 't kan ééa galden geeft
Die niet kan, minder Hem gedenkt
Die rjjk is geeft al naar vermogen
Dan wordt de uitkomst niet bedrogen.
N.
Hulde aan Z. H. Paus Leo XIII
van N. N
Van C. en H
N.
Ter eere van den H. Joseph
Ter eere van den H.Joseph voor
een zalig sterfuur
f 16.25
1.00
0.50
2.50
2.50
0.50
5 00
i 30.75
1 februari 1902.
Hg liep op een sukkeldrafje langs de
straat, en kwam op zjjne breede schoenen,
die water schepten, langs mg henen strg-
ken. «Zoo, loopt mgnheer ook met kran
ten riep hg mg gr jjnslachend toe. «Dat
baantje geeft ook al niet veel, mijnheer
Ik had namelijk een klein vierkant
klokje in een stuk of wat kranten gewik
keld onder den arm. Het ding had ge-
werkstaakt en moest naar den reparateur
en daar ik de stad in moest, zou ik tmaar
even bg den horlogemaker aanreiken. Van
daar de vergissing van den couranten e-
steller, te eerder te vergeven, daar ik om
het nattige koude weer de handen diep m
de zakken van den overjas gestoken en
om den wind, den hoed zoo ver mogeljjk
in ds oogen had getrokken. Mjjn dravend,
sjokkende loop met opgetrokken schou
ders en het pakje onder den arm hadden
den naast mg loopenden verlokt in mg
•en collega te zisn.
«Zoo,» was zjjn antwoord, «gaan de za
ken niet best? Weinig te verdienen?»
«Excuseer, mgnheer, ik dacht dat U ook
met couranten liep?»
Ttrvols
Hï kerkende in hen den onderwijzer, den
vriend zjjns veder». ven wien hjj de eerste gro
beginselen in het onderwijs had g«h»d-
Hij heette (Jauaiin en deze vertelde hem,
Robert, nedet beiden elkeer mt vroeger tijd
hidden herkend, zijn droevigen levensloop.
Ben mijnheer van Versom had hem in ton-
Robert beeteedde siuds dien aan den ouden
heer zïne baste krachten en 't moeht hem ge
lukken binnen betrekkelijk korten tgd van zgn
ziekte te doen bantellen.
Van dezen dag af nam Robert den ouden
Cautiin tot zieh e* verliet hem niet meer. Men
moeit de waardigheid van den man sien te
redden. Robert wiat het zoo aan te leggen, dat
de arme onderwijzer na mijn herstel zich weldra
verbeeldde, dat hij aan zijn weldoener gewich
tige diensten bewee» en dut hj) voor hem on-
misbaar waa geworden.
Ze waren voortaan met hnn twecen om van
een vrfi klein inkomen te beitaan maar Ro-
bert meende, dat hij voor den vriend van zgn
«Heeft niet» te beteeksmen, mgn jongen-
Een kwade dag gehad
«Nou, mgnheer, nog niets te eten gehad
vandaag en nog geen slokje ook. Den
heelen dag voor Papuzs gespeeld jen niets,
der mee verdiend. Waarachtig, mgnheer,
ik wou ook wel eens acht dagen in zoo'n
glazen kistje liggen, ik zou het best uit
houden. Ik ben er al half aan gewend.»
D« man was er nog opgeruimd bg. Hg
lachte hard op bg de gedachte, dat hg in
zoo'n kistje zou liggen. Hg had volstrekt
niets van Sneeuwwitje, hg zag er nog al
haveloos uit en het smerige weer maakte
hem ook al niet presentabeler. Het was
werkeljjk een humoristisch idee, dien man
in zoo'n kistjePapuss II.
«Ja mgnheer,» ging hg voort, «was ik
nou maar diamantslijper, dan gingen de
groote dames en heeren ook voor mg op
de viool spelen en zingen. Hebt u het
niet gelezen, mgnheer Alle dagen concert
in het Volkspaleis voor de werkstakende
diamantslijpers. Dat vind ik nou nog eens
aardig, mgnheer. Dan doe je niks en dan gaan
de lui voor je zingen en spelen en dan
•et je toch maar lekker. Dan kan je het
lang volhouden.
«En voor die werkstakers aan den woning
bouw in de Indische wjjk zal ook wel ge
zorgd wordeD, want, zie je, mgnheer, die
zjjn allemaal in zoo'n Bond of Vereeniging,
maar wjj, arme courantenmenschen, wg
hebben zoo iets niet en voor ons zingen
de lui ook niet. Maar enfin
Half lachend en half huilend slofte hg
verder, tevreden, dat hg zgn hart eens
had kunnen luchten, want innerlgk was
hg wel een beetje nijdig op die heeren
en dames, die voor de werkelooze diamant
bewerkers gingen spelen en zingen en op
die stakende opperlieden, die wel konden
werken, als ze maar wilden en voor wie
toch werd gezorgd, terwjjl bg dagelgks langs
de straten liep, en zgn best deed om zgn
brood te verdienen, dat wel veelal droog
zal geweest zgn en waarbg nooit een «hapje»
vader moest doen, wet hg voor zgn vader zelf
redaan zou hebben.
Hij begon nu ook geld te verdienen. Men
ondervond weldra, dat hg al» chirurgijn eene
bewonderenswaardig vaste hand had, waardoor
hem de moeieljjkste operaties schitterend ge
lakten. E»n jaar lang bleef hg de hulp en
somtgds zelfs de medewerker van den genees
heer, die toen voor den voorn aam. te van Parjjs
doorging.
Na dit jaar besloot hij naar Zuid-Amerika
te vertrekken, terwgl hij zgn onden vriend meenam,
die zich verbeeldde, langzamerhand onontbeer
lijk voor hem te worden.
De makker, vao Robirt verwonderden er
zioh niet over, toen zjj van zgn vertrek hoor
den. Zjj. meeaden, dat de puritein, zooals men
hem op de hoogesohool noemde, genoeg had
van het imperialistiaeh despotisme en eene zui
verder atmosfeer ging zoeken onder den hemel
der oude, Spaensche koloniën. Men vergiste
a ch. Robert behoorde tot degenen, dis denken dat
men'ziek meer aan zgn vaderland moet wjjden naar
mate het ongelukkiger es schuldiger sobjjnt.
Hij ging in Amerika geene vrijheid voor zich
zeiven zoekes maar kennis op doen voor de
menschhcid.
Hg bleef er twee jaar, doorlrot er Brazilië,
La Plata, Chili, de republiek Ecuador, leefde
met neger» en elaven, om hunne geheime ge
neesmiddelen te leeren kennen, giog naar de
woestjjn, om de Indianen te bezoeken, de fauna
te bestudeeren en vooral de verschillende soor
ten van vergifhg verzamelde de plantas en
onderwierp ze {aan een nauwkeurig onderzoek.
kon overschieten. Voor hem zong niemand
Had hg wel heelemaal ongelgk
Behalve die twee werkstakingen, waarbg
de stakers waarschijnlijk hun zin niet zul
len krggen weinig nieuws in de hoofd
stad. Alles rustig en kalm. Veel drukte
bjj het «Grand Theatre,» waar Sher
lock Holmes eiken avond de toeschou
wers van ijzing huiveringwekkend doet
griezelen. Heel aangenaam zoo'n griezel-
partg. Buurvrouw, ga je mee uit griezels*
Waar de rcemchen toch hun geld voor
over hebben!
Was het nu nog om eens lekker te
lachen, a la bonne heure!
Ook weenen kan zgo genot meebren
gen. Vraag het Couperus maar eens,
die een geheelen bezoekavond met zgn
echtgenoote elk in een hoek van de kamer
op een causeuse of een fauteuil gedoken,
heel heerlijk hadden geweend, terwgl de
bezoekers onder de warande in stille con
templatie van den heerlijken avond geno
ten 1 Maar uit gaan griezelen 1
En zoudt gij nu wel willen gelooven,
dat het er avond aan avond stampvol is
en nog gekker slat de Engelschen daar
in een bewjjs zien, dat de Hollanders nog
niet zoo erg anti-Engelscbgezind zgn 1 Zou
den zg anders eiken avond naar zoo'n
Engelsch stuk gaan kjjken, door een En-
geHchman geschreven!
He, wat dankt u van zoo'n logica. Om
dat ik nu vind, dat in de kwestie van den
Zuid- Afrikaanschen oorlog de Engelsehen
zich als schurken gedragen en als geïncar
neerde benlen, mag ik geen Shakes
peare, geen B y r o n, geen Charles
Dickens meer lezen, want dan ben ik
niet zoo erg anti-Engelschgezind, als ik
wel degelijk ben. Pas op, Bouwmees
ter, speelt niet meer uw heerljjken S h y-
1 o c k of gjj wordt nog gehoudep voor
den boezemvriend van Milner en Rhodes!
Wg zullen dus maar naar geen Engel-
sche of uit het Engelsch vertaalde treur
spelen meer gaan kjjken, geen Engelsche
Bg tier.o tochten liet bjj den onden Csussin
in de diehtatbjjzjjnde stad achter, terwgl hg
aan hem de classificatie dezer kruiden toever
trouwde. Met hat geld, d;t hjj tjjdens zjjn ver
blijf in de steden verdiende, betaalde hg do
onkosten der reis, die vrjj aanzienlgk waren.
Wg wetea reeds, hoe hg na verloop van twee
jaar door zjjn ouden meester teruggeroepen
werd, die, reeds ljjdende aan de kwaal, waar
aan hjj stierf, zjjne hulp niet ontberen kon.
Robert was nu in het bezit van een zeker aan
tal kostbare ontdekkingen op Mt gebied dor
voornaamste vergiften. Hjj kwam daarom gaarne
naar Frankrjjk terug.
De brave Caussin had bovendien het heim
wee, niet «Heen naar Frsnkrjjk, maar naar zjjn ge*
boortegroodhjj wilde sterren, daar waar hjj
jong geweest wss, daar, waar hjj zjjne schoon
ste herinneringen had achtergelaten. Maar Ro
bert had geen geld geaoeg, om zgn ouden leer
meester te instslleeren, zooals hjj graag gewild
had. Hjj bracht hem echter bjj hunne aankomst
naar de kleine stad, wstr zjj beiden geboren
waren, en bleef er eenige dsgeu met hem om
naar eene woning uit te zien.
Op dei;zalfden morgen van den dag, dat hg
naar Parjjs vertrekken zou, kwam men hem in
alle haast roepen voor een ongeluk. Mgnheer
Van Yersoin, de rjjke grondiigenaar op wiens
aanklacht vroeger de onderwijzer naar Lamfaessa
verbannen was, had den vorigon dag op de
jacht een been gebroken. Alle geneesheeren uit
den omtrek, oordeelden de afzetting noodzake
lijk, en het geval was wanhopig,
Ben der geneesheeren had gehoord, dat een
dassen meer dragen, geen Engelsche boor
den en broeken en geen Engelsche bak
kebaarden laten staan! Laten wg liever
gaan luisteren naar V o n d e 1 heerljjke
verzen, zooals zg Maandag-avond werden
voorgedragen door Neerland'sgrooten too-
neelspeler WillemRoyaarde. Wat
was dat mooiNimmer had ik knnnen
denken dat de zoo hoog geprezen, maar
ook de door iedereen geprezen«Geboorte
kloek van Willem van Nassau», in
1626 door Joost van den Vondel
gedicht, zoo heerlgk, zoo duidelgk, zoo
verstaanbaar kon gezegd wordsn, als dat
Maandag-avond gebeurde. Maar wat een
taal ook is die van Vondel! Wat een
rjjkdom van beelden. Wat een tinteling,
wat een leven! 't Is als vloeibaar, schit
terend goud, neerstroomend onder hst licht
der zoune in kristallen bekers!
Wat is het heerlgk zoo iets te hoore»
en te genieten, te midden van het «onnut
tuig» dat tegenwoordig voor het publiek
met bedorven smaak wordt opgedischtl
Oostenrijk-Hongarije.
Een Weener professor, dr. A n s c h n t z e-
K a m p f, beweert een onderzeesche boot uit
gevonden te hebben, waarmede hg be
weert de Noordpool te kunnen bereiken.
Het mechanisme stelt volgens hem zgn
boot in staat aan den druk van het ge
en het water weerstand te bieden en licht
en lncht te ontvangen.
Om de drie dagen zal hg met dynamiet
de ijslaag laten springen, om den voorraad
lucht te ververschen.
Amerika.
Het blad de Sun te Washington, deelt
mede, dat de Nederlandsche Regeering zieh
op oificiense wjjze met de Regeering der
Vereenigde Staten in betrekking stelde,
naar men meent met het doel, zich steun
te verzekeren ten einde Engeland er toe
te brengen met de Boeren te onderhan
delen.
Twee broeders, die wegen» moord ter
leerling van den beroemden Parjjschen chirur
gijn in de stad was, en mjjnheer van Yersoin,
die zjjne plaats in het graf liefst zoo laat mo-
geljjk kreeg, zeker wel uit bescheidenheid, liet
terstond Robert ontbieden.
Toen hjj de breuk onderzocht had, sohadde
Robert het hooid. Het scheenbeen was gebro
ken en enkele splinters waren zoo diep dooi*
gedrongen, dat de wonde hoogst govaarljjk was'.
1 Gg veroordeelt mjj ook ter dood 1 risp
mjjnheer van Versoin wanhopig nit.
Neen, antwoordde Robert, manr de ope-
ratie is versohrikkeljjk moeiljjk en gevaarljjk
bovendien.
Mjj a heer, hernam de zieke op doffen toon,
ik sal u geven, wat gjj vraagt, ik ben rjjk, ik
beu onmetaljjk rjjk Maar, red mjj 1
Robert bewaarde eeD ooganblik het stilzwe
gen en zeide dan het zal vjjftig duizend franks
kosten, als de operatie gelakt.
Honderdduizend, als gjj wilt, zuektte de
patient 1
Maar gjj moet mjj redden!
Ik hoop hetl
De operatie gelukte, Op den dsg, dat het
laatste verband afgenomen werd, gaf mgnheer
van Yersoin aan Robert vjjftig biljetten van
duizend franks, met een glimlach, die wel wat
pjjnljjks had.
(Wcrrü vsnwfpstj
lilftLllMIKMlIMII
20.