JN I E W E
In den regen.
No. 5098
Vrijdag 23 Mei 1902.
27ste Jaargang
gevolgen van een
misdaad
8 UI TB NL AND.
ABOHHHMEirTSPBIJS
Per 3 maanden tooi Haarlem it;
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummer*I I
Dit blad verschgnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
BUBBAU: Sti Janstraat Haarlem
fiW
«1,40
«2,80
c 0,08
PBIJ8 DBB ADVHBTHH T1HH j
Van 16 regels 50Cen*«
Elke regel meer7</t*
Groots letters worden berekend naar plaatsruimte
Dienstaanbiedingen 25 Cents per adverten'ie h Contant
AGKTB MA HOST AGITATE.
Eed acte ur-U itgever, W. KflPPK E8.
Amsterdam, 20 Mei 1902.
Van den Hemel stormt bg neder, dan
eens in koude, dikke stralen en hard neder
kletterende druppels, die haast deuken
slaan in den hoed en de hand pgnlgk doen
terugtrekken, waarop zg ngdig nederslaan,
dan weder in fgne, mieserige straaltjes, vies
en tui', het stof meesleepend uit de lucht,
doordringend door de kleeren, tot op de
huid, groezelig koud, vervelend, het hu
meur bedervend en alle vroolgkheid ver
jagend met zgn natten adem.
Zoo Btroomde de regen neder,de beide Pink
sterdagen en dagen daarvoor en nu nog,
wegspoelende alle schoone plannen van uit
gaan, van genot in Gods heerlgke natuur,
tusschen groene weiden, in boschrgke
streken, waar het jeugdig loof in zachte
tinten het oog bekoort en de ontwakende
natuur het hart met verjongde slagen'doet
kloppen. Neen, tegen zulke doodende,
vieze natheid is het krachtigste goed hu
meur niet bestand, zelfs de jaarlgks in
grooten getale naar de Meer stroomende
kermisgangers vonden het wel wat al te
veel gevorderd om bestand geecht te wor
den tegen zulk hondenweer. En toch zgn
die Amsterdammers voor geen kleintje ver
vaard. Dit jaar echter bleven zg voor
het grootste gedeelte met Pinkster-twee
in de stad overdag de koffiehuizen vullend,
's avonds de lokalen der publieke verma
kelijkheden.
Vreemden waren er ook in de stad. Le
den vooral van de zangvereeniging, die
aan den edelen wedstrgd der kunst kwa
men deelnemen, die de zalen van het Pa
leis van Volksvlijt vulden met harmoni
sche klanken, en het hart met verhevene
en weldadige gevoelens, de toehoorders
voor eenige oogenblikken ontvoerende aan
al het lage, het stoffelijke, het aardsche.
Meur ook andere vreemden waren er,
fevillbton.
(Vervolg.)
17
Zijn vrouw zag hem aaa met oogen die van
angst fonkelden.
Vraag dat niet, zeide zij, vraag daar nooit
naar. Er zou ons een ongeluk treffen.
Om haar een weinig tot kalmte te brengen,
drong haar echtgenoot er niet verder op aan.
Maar ook hij was gejaagd, zenuwachtig, on
gerust.
Hij opende het venster «n ademde met volle
teugen de verkwikkende morgenlucht in.
l)it bracht hem weer tot kalmte.
Hjj vond zjjn vrees belachelijk, kinderachtig
en schaamde zich voor zich zelf dat hij zich
door zulk een sprookje schrik had laten aan
jagen, toen er eensklaps een zachte kreet over
zijn lippen kwam.
Tusschen het groen van den tuin bad bij
een small* schaduw gezien, die snel voorbij
gleed en aanstonds weer verdween.
Er was een man in den tuin, in zijn
afgesloten tuin, hij was over den muur ge
klommen.
die ook zongen, maar met wanluidend
keelgeschreeuw. Ook buitenlui waren er
naar de hoofdstad gekomen. Zg meer ge
hard tegen de luimen en nukken van weer
en wind, niet schroomend voor een nat
pak en beslikte kleeren, waren toch in
bonte rgen van jongens en meisjes het
jaarlgksch Pinksterbezoek aan de stad ko
men brengen.
Ziet, daar dwalen zg langs de straten
in troepen van twintig of meer, gierend
en schreeuwend tegenhoudend of voort
sleurend, beslikt, de bevuilde witte rok
soms afzakkend in het slijk, hoed of pet
schuin óp het hoofd, het haar verwilderd
langs de slapen, de oogen glinsterend van
den genoten alcohol, gillend nog van de
pret, die men smaakte in het pas verla
ten drankhuis en voorthossend naar een
ander, waar men weder stampen, springen
en drinken zal. Zoo'n troepje is walgeljjk
en dubbel walgelgk als men het ontmoet
op een viezen regenachtigen dag, waar
op het hart toch al weinig tot vergeven
geneigd is en men onwillekeurig terder
de afstootende, dan de vroolijke egde van
zoo'n hospartij opmerkt.
De vroolgke zgde Ja, men leekt
er wel eens om maar toch, is het niet
treurig, als men zoo eene zeker niet te
misguunen en niet misgunde leestvreugde
in liederlijke losbandigheid ziet ontaarden,
wanneer de verderfelijke alcohol bezit heeft
genomen van den mensch, hem een dier
gelijk gemaakt heeft, dat zjjne schande
voortdraagt langs de straten en dar op
de dagen waarop de christenheid de her
denking viert van de stonde, toen de H.
Geest uit den Hemel nederdaalde om de
harten der menschen te vervullen met
het vuur der goddelijke liefde, met dat
vuur, dat alles reinigt en heiligt, toen
Hg nederdaalde om, zooals de Goddelijke
Verlosser had gezegd, den menschen alle
wjjsheid te leeren? Ja, diep treurig is het
en wanneer zallen uit onze Holiandsche
steden die walgelijke straattooneelen ver-
Zonder antwoord te geven op de angstigi
vragende blikken van zijn vrouw en Annette
snelde hjj de kamer uit, de trap af en riep
alle bedienden bij elkaar.
Hulp! Hulp! riep hij. Er is een dief
in den tuin.
Men volgde hem. Een uur, twee uur lang
doorzocht men den tuin in alle richtingen,
geen prieel, geen boschje werd overgeslagen.
Men ontdekte niets, zelfs geen sporen van
over klimming op de muren en Gabriel Vernon
geloofde, dat hij zich vergist had en schaamde
zich tegenover zijn bedienden over dit loos
alarm.
Toen hij uitgeput en bezweet in de kamer
van zijn viouw terugkwam, vond hij Marie-
Amelie en Annette met gevouwen handen.
Beiden mompelden
Mijn God 1 mijn Godbescherm ons
Wend de Jgevaren van ons af, die ons bedrei
gen.
De jonge moeder vroeg aan haar man
Hebt ge hem gezien?
Neen, niets. Het is dwaasheid, een her
senschim.
Mevrouw Vernon en haar kamenier her
ademden.
Drie maanden zijn er voorbij gegaan.
De geheimzinnige man, die zooveel ontstel
tenis had te weeg gebracht in het huis
van Gabriel Vernon, was niet weer verschenen
en ieder had hem vergeten. De rust was in
de gemoederen teruggekeerd.
Men liep tegen het einde va* Augustus.
dwjjnen waarbjj koning Jenever zgn scep
ter zwaait en het dier den mensch van
den troon stoot
Amerika.
Een windhoos die uit den hoek van
Texas over de Vereenigde Staten is ge
komen heeft in al de groote steden ver
woestingen aangericht. Er zgn meer dan
200 dooden, een groot aantal menschen
zgn gekwetst.
In de stad Goliad alleen zgu minstens
100 dooden en een grooter getal gekwet
sten. Drie kerken en een honderdtal hui
zen zgn vernield. De storm duurde slechts
enkele minuten over een lengte van 300
meter ging alles voor den grond.
De Amerikanen zgn niet bijzonder
verheugd over het geschenk (een stand
beeld van Frederik den Groote), dat
Keizer Wilhelm hun met vrg grooten
ophef heeft toegezegd.
De Ministerraad is, naar men zegt, het
nog niet eeus over het al dan niet aan
nemen.
In de bladen vraagt men, wat de Ame
rikanen eigenlgk te maken hebben met de
zen vrg despotischen Frederik den
Groote eu een New-Yorkschblad verklaart
ronduit, dat men dat beter deed, het beeld
maar niet te Washington te plaatsen.
Maar President Roosevelt is vóór
de aanneming van het geschenk en, vol
gens een gerucht zou hg voornemens we
zen, op eigen verantwoording bet stand
beeld te laten plaatsen.
Frankrijk.
De Fransche premier Waldeck-
Rousseau voelt zich den grond onder
de voeten wegzinken en moet reeds te
kannen gegeven hebben, voor de hervat-
f,inging van denparlementairen arbeid te wil
len aftreden. Het praatje gaat, dat ook de
overige ministers zullen aftreden. L o u b e t
en WaldeckRouseau, spraken af,
dat de zaak openbaar gemaakt zou wor
den, zoodra de heeren uit Rusland terug
komen. Op zgn vroegst zal den 28sten
Mei het ontslag van het Ministerie offi
cieel bekend gemaakt worden.
Marie Amelie, geheel hersteld van haar
ziekte, had haar frissche kleur en haar vroo-
lijkheid terug gekregen. Men sprak er reeds
van, naar Parijs terug te keeren en maakte
plannen voor den winter. De kleine Marianne
groeide voor-poedig en zag er allerliefst uit
met haar blonde krullebol. Zij had de helder
blauwe oogen harer moeder. Het kind werd
algemeen vergood. De grootvader, die te Parijs
woonde, kwam dikwijls naar haar zien en was
verzot op haar. De vader en de moeder over
stelpten haar met liefkozingen en alle bedien
den waren even bezorgd voor haar, en zagen
haar met vreugde en verrukking opgroeien ge
lijk een schoone plant, die men met teedere
liefderijke zorgen kweekt.
Het was een heerlijke nazomer, vol zonne
schijn te midden van dit gioene land, lachen
de weiden, lommerrijk geboomte en geurige
bloemen genoot men het leven met volle teugen.
Overdag was men den ganschen tijd met het
kind in d.n tuin en liet het slapen in haar
wagentje in een boschje, terwijl men beurte
lings bij haar waakte, en somtijds glimlachte
de kleine engel in haar slaap. Dan zag zij er
uit als een cherubijn en wanneer de moeder
haar zoo zrg glimlachen, vouwde zij de han
den en zonk schier in aanbidding voor haar
op de knieën. De vader had het kleine wezen
dat hem geschonken was door de vrouw die
hij zoo teeder beminde, onbeschrijflijk lief en
wanneer men bedacht dat het kind ziek kon
worden, sterven, dan doorliep een koude ril
ling de leden der ouders. Aan zulk een vree-
selijk ongeluk konden zij niet denken, zich
Spanje.
Koning Alfonso XIII, heeft Dinsdag te
paard en vergezeld van de vreemde vor
stelijke personen te Madrid aanwezig, een*
revue gehouden over de cadetten van het
leger en de marine van het garnizoen der
hoofdstad.
Na de revue werd de Koning door
eene lichte ongesteldheid getroffen, die
toegeschreven wordt aan de hitte der laatste
dagen en de inspanning, die de feesten
met zich brachten.
Engeland.
De Daily Mail heeft zich door haar cor
respondent nit Bloemfontein de dwaasheid
laten seinen, dat het zeer wel mogelijk is
dat D e W e t in Engeland komt, om bjj
de kroningsfeesten de nieuwe Transvaal-
Kolonie te vertegenwoordigen, wanneer de
vrede gesloten is.
Deze correspondent voegt hier aan to«
dat D e W e t zeer populair is in Pretoria
en dat hg, bg zgn vertrek naar de comman
do's van de Engelsche soldaten meekreeg
twee zadels, twee pakken en zes-en-dertig
flesschen whisky.
Op het eiland Guernsey woont een
dame. die den leeftgd van 112 jaren heeft
bereikt.
Zg is tachtig jaren geleden gehuwd en
sinds drie-en-vjjftig jaren weduwe.
De oude dame is volkomen gezond, naar
lichaam en geest.
Duitsohland.
Volgens een gisteren in den Proisischen
Landdag ingediend wetsvoorstel omtrent
Polen, zal de regeering het voor koloniën
in West-Pruisen en Posen ter beschikking
gestelde fonds van 200 op 350 millioen
Mark verhoogen bovendien zal aan de Re
geering 100 millioen Mark ter beschik
king worden gesteld om in West-Pruisen
en Posen landgoederen tot gebrnik voor
domeinen, of Btukken grond voor bosschen
aan te koopen.
Te Berljjn is het 3e Internationaal
CoDgres voor Luchtscheepvaart geopend.
Het zal duren tot 25 Mei.
Bu8laxid.
Bg het feestmaal in het Keizerlgk pa
leis te Tsarskoje Selo ter eere van den Pre-
zooveel smart niet voorstellen. Een kreet der
kleine, een lichte hoestbui bracht het geheel*
huis in rep en roer.
Op zekeren morgen, tjjdens het dejeuner,
sliep Marianne in haar wagentje. De moeder,
die haar nog had gezien, voordat zg aan tafel
ging, stond direct na het dejeuner op, vol on
geduld om haar in haar slaap te bewonderen,
en d aderde op haar teenen het boschje, waarbjj
zjj vermeed het zaad onder haar lichten tred
te doen kraken.
Met zachte hand school zjj de takken uit
een, haar oogen schitterden reeds in afwach
ting van het heerljjk schouwspel dar slapende
kleine, maar er wachtte haar een teleurstelling.
Het wagentje was ledig,
Is Marianne re*ds ontwaakt? fluisterde
iWaarom heelt de min mjj dat niet
gezegd
Zij keerde naar huis terug, teleurgesteld
maar zonder ongerustheid.
Zij ging in de kamer hjj haar echtgenoot
zitten.
Ik heb haar niet gezien, sprak zjj, de
min heeft haar zeker opgenomen.
Zij schelde.
Annette trad binnen.
Is Marianne al wakker? vroeg zjj,
Ik geloof het niet.
Zjj is niet in haar wagentje.
Annette keek verbaasd op.
Niet in haar wagentje? herhaalde zijl
Neen.
[Wordt temlfA)
kfragêlaó voor eSïooró- @n Stiió-JCollanó.
