No. 5103
Donderdag 29 Mei 1902,
27 ste Jaargang,
QagBlaó voor <£ftoorè- en Sfuid-eJCollanó.
Het eeuwfeest van pater
Lacordaire.
büitJTnlajnd.
H)e gevolgen van een
mi8Óaaó.
Per S maanden voor Haarlemf 1,10
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,40
Voor het buitenland 2,80
Afzonderlijke nummers0,03
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
Redacteur-Uitgever, W. KÜPPERS.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem
Van 16 regels. 50 Cents.
Elke regel meer7*/»
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentieh Contant.
Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Génerale Publcité Etrangère
G. L. DA tl BE Co. JOHN., b. JONES Succ. Paris 31 bis Faubourg Montmartre.
Wegens den feestdag van den
B. SACRAMENTSDAG
verschijnt de NIEUWE HAARLEM'
SC HE COURANT morgen niet.
Dit feest werd op den 12den Mei
dezes jaarg te I'arijs gevierd met eene
Pontificale H. M:s, opgedragen door kar
dinaal Richard, in de Onze Lieve
Vronwe kerk. Kardinaal Langénieux
van Reims was er ook bjj tegenwoordig
en nog negen andere Fransche bisschoppen.
Eveneens de Fransche Academie en de Balie
van Parijs, waartoe ook pater Lacordai-
r e eens behoorde. Mgr. Touchet van Or
leans, hield de feestrede, waarin Lacor
daire werd geprezen, als een groot
burger van het vaderland en een groot
apologeet tbr Moederkerk.
Pater Lacordaire heeft den strijd
des levens mê 'gemaakt in at 2Ïjn omvang.
Hjj heeft den innerljjhen strjjd gestreden
in z{jn binnenste. Toen hjj als studeot
te Djjon in aanraking kwam met het
moderne leven, toen heeft hjj zich voor
een oogenblik althans laten medeslepen
door de beginselen of liever gezegd de
ontkenningen van het ongeloof. Doch
dat gaf hem geene bevrediging. Hjj haakte
naar iets hoogers, en het groote en het
reine verdween niet uit zijue waardes-
ring. Hjj noemde^toen zjjn eerste H.
Communie zjjn laatste geestelijke vreugde
en twistend met zjjne makkers, open
baarden zich reeds zjjne groote redenaars
talenten- Hjj begon te Parjjs zjjne rechts
geleerde studiën ei zijne toekomst als
pleitbezorger beloofde schitterend te zullen
zjjn. Maar ook met die schoone en
veelbelovende toekomst in het verschiet,
ook bjj ie achting en vereering, welke
hjj genoot, gevoelde hjj zich niet ge
lukkig. Hem ontbrak iets wezeclgks, iets
meer verhevens dan het vergankelijke en
wiipeltur'ge van aatdsche grootheid en
roem. In zjjne ziel heerschte eene diep
gevoelde neerslachtigheid. Hem o .tbrak
het goddeljjke van het Christendom. Maar
die ntêrslaehtigheid zou wjjken, de wee
moed zou verdwjjnen voor de lichtende
stralen der opgaande zon. Gods genade
werkte in hem en in 1824 schreef La
cordaire aan zjjne moeder«ik ben
weer geloovend, een kind der Kerk ik
word priester.s
Maar de inwendige strjjd bleef aan
houden. Hij kwam op een Seminarie, op
recht maar nog vervuld met vele denk
beelden nit vroeger kring. Het was h m
FEU1LLBTON.
{Vervolg.)
n
Max begon er voor le vreezen en het was
een pijnlijke gedachte voor hem, dat die on
gelukkige zijn gehechtheid met zijn leven had
betaald Wanneer Anseline dood was, dan
was hjj gestorven voor hem, gestorven zonder
troost, zonder zijn dochter te hebben weerge
zien. Maar hoe dan ook, hij had het recht
niet, de handen van Claire af te trekken, en
op vastberaden toon zeide hij aan zjjn vrouw,
dat hjj, wat er ook mocht gebeuren, zijn eens
gegeven woord niet breken zou.
't Is goed, zeide de moeder gebelgd,
doe nw kinderen dan maar te kort.
Ik doe mijn kinderen in niets te kort, want
zjjo rijk genoeg om, zonder nadeel voor
-oi l onvelukliita tc kunnen ondersteunen,
ïemande dirg er nie' der op aan maar
van dat oogenblix af wera de verwijdering
tusschen man en vrouw alleDK* ipooter.
En Max beminde haar, hoewel het onver-
drageljjke humeur van zijn vrouw hem som
tijds woedend maakte, zjjn liefde voor haar
daar te eng. Als snorkerig «fougeux»
jonge Franschman waren zjjn ideeën uit
vroeger omgeving voor velen op dat
Seminarie eene ergernis. Ia zijne eerste
priesterschap vond zjjn ontvankeljjk ge
moed teleurstelling in de koude onver
schilligheid dsr j ongelingschap. Hjj be
sloot naar Amerika te gaan om daar
te kunnen werken aan het heil der zielen.
Maar de Jnli-omwenteliug brak nit en
de abbé L a m e n a i s schreef bem
«Bigt liever bjj ons. Hier, ia Uw eigen
land zijn overwinningen te behalen. Strijd
liever met ons> en Lacordaire bleef
in Fraukrjjk.
Iljj treedt op met L a m e n a i s aan het
hoofd van het dagblad L'Avenir, doch in
al te voortvarenden jjrer wijkt hjj min
of meer at van het oude leerstuk. Hjj gaat
naar Rome om eene beslissing uit te lok
ken V8n den H. Stoel. Maar Rome gaf
gteoe beslissing. Het «zwijgen» over de
zaak -werd oj:gelegd en Lacordaire
gehoorzaamde en onderwierp zich.La me-
n a i s verstond het niet en ging voort.
Op eene nieuwe moeilijkheid stuit L a-
cordaire ia zijne wetenschappelijke
verhandelingen over het vraagstuk der
zekerheid. Maar hjj erkent zijn dwaling
en hjj belijdt openljjk de ware leerdat
men door de rede de evidentie kan aan-
toonen der geloofwaardigheid van het Ka
tholieke Leerstuk.
Lacordaire streed voor de vrjjheid,
niet voor de onbeteugelde en onbedwing
bare vrjjhrid, maar voor de rechtmatige
vrjjheid der kinderen Gods, voor de vrij
heid van het Katholiek ouderwjjader
geesteljjke orden en voor de vrjjheid der
Bruid van Christus. Lacordaire streed
en overwon.
Later trad Lacordaire op in de
Notre-Dame te Parijs. Hjj was Domini
caan geworden en droeg het witte kleed
dezer Orde. Duizenden j mgelieden, vooral
studenten, verdringen zich om denjkansel
om de welsprekende verdediging te hoo-
ren van het reeds vergetece H. Geloof en
die duizenden vurige jongelingen werden
door Lacordaire bezield en aanvaard
den op hunn9 beurt met verdubbelden
jj "er den strjjd voor het ware, heilige en
goede. Lacordaire deelde hun mede
van zjjnen geest onder vurige gevoelens
van zjjn hart.
Lacordaire was een groot man, een
veel omvattende geest, een hoogst wel
sprekend redenaar. Groot was de invloed
van pater Lacordaire op zjjne tjjd-
genooten. Groot was Lacordaire bij
-jjn leven, groot in zjjn stervensuur.
Het kruis op zjjn stervend hart, liet hij
bleef nog steeds in hem voortbestaan.
Fernande was op dit tijdstip aanbiddelijk
schoon geworden. Haar vormen waren voller
en ronder, haar gelaat had een doorschijnend
blanke kleur, haar helder blauwe oogen ge
leken een zee van gedachten en droomerij.
Wanneer er menschen waren, dan was zij
beminnelijk, voorkomend, lieftallig en iedereen
was vol lof over haar, maar zoodra zij zich
met haar echtgenoot alleen bevond, trok. haar
gelaat zich weer in een ontevreden plooi en
was zij koel, stroef en onverschillig. Max
voelde dat zij hem niet meer beminde. Bij
bewaakte zijn omgeving met jaloersche zorg,
maar niets in het gedrag zijner vrouw gaf
hem grond tot verdenking.
Intusschen had er iets plaats dat zijnen
reeds zoo donkeren echteljjken hemel, nog
bovendien met een zware onweerswolk be
dreigde.
Op zekeren morgen ontving Max Chateau-
roux een brief waarin hem verzocht werd
Claire Monnier terstond van de kostschool te
komen afhalen omdat men haar daar niet lan
ger houden wilde.
Dit veroorzaakte Max een groote verlegen
heid. Wat moest hij doen? Van den vader
kwam geen enkel bericht en bij de vjjandige
gezindheid zjjrer vrouw viel er niet aan te
denken hanr voor te stellen bij hen in huis
te nemen. Naar Parijs gaa», Claire afhalen en
naar een andere kostschool brengen, kon hij
evenmin doe» zonder het doel van zijn reis
aan zjjn vrouw mee te deelen. En hou zou
zjj die zaak opnemen? Max wist niet hoe hij
na als het sfrjjdtet ken voor de jonge man
nen der toekomst Het teekendat hen
kracht gegeven had, dat ook hen moest
bemoedigen en sterken, dat hun de ver-
zekeiing voorspelde der overwinning.
Turkije.
Tot groote onis'eltenis in Yildiz-Kiosk
is te Tripolis een oproer uitgebroken. De
Sultan heeft den geheelen dag aan de
telegraaf van het paleis doorgebracht en
dejêches met het bestuur vau Tripolis
gewisseld.
De Porte vreest voor een interventie
van de vreemde Mogendheden.
Amerika.
'Een aantal geleerde Amerikanen ziju
aan boord van de Divie gegaan om zieh
naar de eilanden St. Vincent te begeven,
ten eiDde de uitwerking der uitbarstingen
te onderzoeken. Andere geleerden zijn
naar het eiland Martinique vertrokken
om den toestand aldaar ts bestudeeren.
Engeland.
Algemeen meent men te Londen, dat
de vrede zoo goed als vast sfaat. De
berichten uit Zuid Afrika geven allen een
vredelievenden geest te kennen. De stem
ming is er opgewekter en geruststellen
der als voorheen.
De *Echo> zegt, dat zjj uit de meest
vertrouwbare bron uit het Lagerhuis ver
neemt, dat de graanrechten weer iugetrok-
ken zu'len worden en de extra penny
veibooszingop de inkomstenbelasting waar
schijnlijk ook wordt prjj-gegegeu. Het
blad voegt er bjj, datditwjjst op het feit,
dat de vrede feiteljjk verzekerd is.
De Schotten hebben bezwaren geopperd
tegen den naam E d tf a r d VII, door den
Koning van Engeland aangenomen. Schot
land, zeggen zjj, heeft n g nooit c-e i E d-
ward tot koning gehad en nu k'ijgen
wjj in eens een zevenden van dien naam.
De gemeenteraad van Battersea (wjjk
van L mden) wil geen hulde-adres den
koning aanbieden.
Dit besluit ergerde den burgervader
zoo, dat hjj een vergadering belegde om
het bes'uit te vernietigen. Dit voorstel
werd echter verworpen. Toen de burge
meester daarop verklaarde de oude f est
eem missies te zullen ontbinden en nieuwe
aanstellen, betwistten de radicale leden
's burgemeester b voegdheid in deze.
Geheel in stqjd met de vredesberick-
ten zjjn gisteren met extra-'reinen het
35 i en 36e batalj m Imperial Y..omanry
van Aldershot naar Southampton ver
trokken, om van daar met het stoomschip
Sécilia, naar Zuid-Afrika te vertrekken.
Deze bataljons zijn in het geheel 1000
officieren en soldaten sterk.
Denemarken.
Het bezoek van den heer Loiibet,
president van de Franschs Republiek aan
in deze handelen moest. Twee drie dagen lang
bleef hij besluiteloos zonder den briet te be
antwoorden en zonder er tegen zijn vrouw over
te durven spreken, toen men bem op zekeren
namiddag, terwjjl hjj op zijn kamer over het
geval zat na te denken, kwam zeggen, dat er
een dame was, vergezeld van een meisje die
hem te spreken vroeg.
Hij stood driftig op en wilde naar buiten
snellen, toen zijn vrouw hem een-klaps inden
weg trad en vroeg
Wie zijn die dames?
Welke dames?
Twee dames, die naar u vragen, eea jonge
en een oude.
Lk weet het niet, ik ga zien
Wanneer het dat meisje eens was?
Ik weet het niet.
Zij is beeldschoon.
Zoo.
lk hoop toch, dat ge niet zoo onbeschaamd
zult zijn haar hier te laten binnentreden on
der ons dak, het dak van uw vrouw en uw
kinderen
Ik kaa haar toch niet huiten laten
staan.
De dochter van een falsaris
Schaam u, haar dat te verwijten.
Hij ging zijn vrouw voorbij, die hem
met een onrustigen, achterdochtigen, dreigen
den blik nakeek.
Het was inderdaad Claire, de dochter van
Anseline Monnier, die men bij hem bracht.
Daar er geen antwoord kwam van denman,
dien men op de kostschool als haar voogd
het Deensche Hof, moet niet anders dan
het bewjjzen van eene beleefdheid wor
den beschouwd, aan den grootvader van
den Czaar.
President L o u b e t schonk aan prins
JohauvanSonderbur g-G 1 c k s-
b e r g en den minister vau Buitenlacdsche
Zaken Deuntzer, het grootkruis van
bet Legioen van Eer. Koning C h r i s t i-
a a n, vereerde daartegenover den Fran-
schen minister van Buitenlandsche Zakm
D e lc a s s met het grootkruis van de
Danebrog-orde met brillanten.
Duitschland.
Ridder Von Stanck, een schatrjjk
edelman te Lamberg, heeft zjjne vrouw en
dochter met zjjn twee zoons vermoord,
daarna schoot hij zichzelf een kogel door het
hart. De moordenaar was oogenbükke-
lijk dood.
Men dacht aanvankelijk, dat ongeluk
kige speculatie de oorzaak was van dit
ontzettend dramadoch deze veronder
stelling werd spoedig vernietigd bjj de
opening van het t -stament, waarbjj Vo d
Stanck, aan zjjn zuster en broeder eene
som van vjjf millioen kronen nalaat.
Da valer vaD den moordenaar heeft
zich destjjds in dezelfde omstandigheden
en op dezelide kamer gezelfmoord.
De Köln. olks-Zeitung bevat een
krachtig gesteld hoofdartikel tegen de
voorgestelde Polenwet. Het blad wjjst er
op, dat alle pog'ngen in geljjken geest,
die sedert 1886 door de Pruisische regee
ring zjjn beproelJ, tot dusver misluk'en.
De afgevaardigden, behoorende tot het
Centrum, zullen tegen de voorgestelde wet
stemmen, daar deze strjjdig is met de
Grondwet en den Pruisischen belas
tingbetaler zwaie lasten oplegt, zon
der dat ef veel kans bestaat op de bereiking
van het beoogde doelhet terugdringen
van den Poolschen invloed in West-Prui
sen en Pusen.
Te Augsburg is een militaire ballon-
captif van de Muncbener luchtscheep-
vaartafdeeling op een hoogte van 300 me»
ter door den bliksem getroffen. De luite
nant V o n H i 11 e r,die zich in het schuitje
bevond terwjjl de ballon in brand vloog,
wist zich te redden door spoedig te dalen,
hjj brak echter zjjn beide beenenen werd
bovendien zwaar gewond.
De ballon verbrandde geheel en al.
Ook verscheidene soldaten met de ballon-
telephoon b:last, werden ernstig gewond.
Te Berlijn heeft de openbare be-
hanleliog een aanvang genomen van de
vervolging tegen den Directeur van de
Pruisische hypotheekbank S a n d e n, en
?ijn medeplichtigen.
Da boeken van de Bank en die van
hare filialen zjjn naar het Gerechtsge
bouw vervoerd.
België.
De socialist S c h i n 1 e r, socialistisch
kamerlid voor Luik, is aangeklaagd we
gens een amslag te hebben gepleegd te
gen de vrjjhtil van den arbud, tijdens
de werkstaking te Aywaillp.
Een Belgisch gezantschap bestaande
beschouwde, en de directrice haar leerlinge
niet 'anger bij zich in huis wilde houden,
had zij haar onder toezicht van een surveil-
lante, naar mijnheer Chateauroux gezonden.
Ziehier wat er gebeurd was.
Eenige dagen geleden had er op de kost
school een formeele opstand plaats gehad. Pe
meisjes die vonden dat zij niet voldoende ge
voed werden, hadden een aanval op de keu
ken gtdaan, al het porselein en aarde-en glas
werk stuk geslagen en zie i meester gemaakt
van eieren, vleesch, koffie, chocolaad, in e en
woord van alles wat haar voor de hand kwam.
Claiie Monnier, ten rechte of ten onrechte,
werd als aanvoerster van het complot be
schouwd, hoewel zij niet meer schuld had
dan de anderen, maar zij was onbeschermd
van twijfelp chtige afkomst en daarom moest
zij voor alles boeten.
Het meisje stond bedeesd en beschaamd
naast de surveillante en durfde haar oogen
niet opslaan tot den man, die voor haar
zorgde.
Max stond verbluft toen hij haar zag.
Claire was zfeldzaam schoon, een schoonheid
geheel verschillend met die van Fernande,
want zij had bruin haar, een gebronsde tint
en koolzwarte, glinsterende oogen
Max durfde de dames niet in huis te la
te» en wandelde met haar een laan van den
tuin in.
De surveillante legde de redenen bloot die
tot het wegzenden van Claire hadden doen
besluiten, zeide dat de koffers van het me:sje
aan het station te Chartres stonden en dat
uit Baron Du Sart de Bouland
gouverneur van Henegouwen, en generaal
D e 1 e e, is naar Duinkerken vertrokken,
om den President der Fransche Republiek
bjj zjju terugkomst uit Rasland aldaar
namens koning Leopold te begroeten.
Te Gect hebben de jongelui, leden van
de Katholieke wacht, de socialisten die
een betooging hielden tegen den Katho
lieken Kring, op een Hink pak slaag ont
haald, waarna de socialisten het hazen
pad kozen.
Kroonpris Albert van België heeft
aan velen die geen deel nemen aan de
verkiezingen een voorbeeld gegeven door
op den dag der stemming uit Duitsch
land te komen en aan de stemming deel
te nemen.
Frankrijk.
Een kerkvervolger van den eersten rang
mag zeker wel genoemd worden de burge
meester van Walquehal. Dit hser heeft
verboden de H. Sacramentprocessie in zjjn
gemeente te houden. Natuurljjk vervalt
door dit verbod het bloemen strooien op
het pad dat de godsdienstige stoet volgt
en ook het oprichten van praalbogen en
het oprichten van rustaltaren. Da Kerk
vervolger is nog verder gegaan, hjj heeft
zelfs verboden godsdienstige zinnebeelden
te gebruiken om de huizen te Tersieren.
Naar wjj vernemen zal men zich niet
storen aan het verbod van den dwa&B van
Walquehal en zal de processie op
H. Sacramentsdag haren rondgang doen.
De Fransche bladen zjjn het er niet
overeens,dat het bezoek van presidentLo u-
b e t aau koning Christiaant geen po
litieke beteekenis heeft.
Da Patrie verlustigt zich reeds in de
mogelijkheid dat Denemarken tot hetTwee-
voudig Verbond behoort
De Temps noemt het bezoek van den
President der Fransche Republiek eene
bel-efdbeid en een passenden pelgrimstocht
van ben die het Fransch-Russ sch Verbond
vieren naar hen, die dat Verbond begun
stigd hebben.
Een vreeseljjk drama is afgespeeld
in den trein van Parjjs naar Rjjssel. Na-
bjj het station Albert heeft een reiziger
drie revolverschoten gelost op den heer
Henry Fournier, met den moorde
naar in dezelfde coupé zittende. Het slacht
offer viel in de armen zjjner vrouw en gaf
eenige oogenblikken later den geest. Het
noodsein bracht den trein tot stilstand,
terwjjl de condacteurs en eenige soldaten,
die zich in den trein bevonden, den moor
dei aar aan de gendarmen overleverden.
De heer Fournier was 40 jaren
oud. De oorzaak van dezen moordaanslag
is onbekend.
In de zaak Qambert-Craw-
f o r d, is een agent der oplichtersfamilie
te Rjjssel gevangen genomen. Ook is al
daar nog gearresteerd zekere deLeclnse
die een rol in de affaire heeft gespeeld.
Behalve de Minister van koloniën
zjjn alle Ministers uit Parjjs naar Duin
kerken vertrokken, om president L o u b et
met hunne collega's te verwelkomen.
De Minister van koloniën, D e c r a s
zij haar op Gerbandière moest achterlaten.
Zoo kwam het meisje dus geheel ten laste
van Max.
Hij vroeg aan Claire wat zjj voornemens
was te doen.
Het meisje stamelde eenige onverstaanbare
woorden. Zjj wist het niet. Zjj had er reel
spijt van.
Max dacht er zelf» niet aan, haar eenig
verwijt te doen. Hjj was betooverd door de
schoonheid van het meisje en tevens gevoelde
hij, dat zjjn vrouw hem van verre gadesloeg,
dat zij geen oog van hem en Claire afwendde.
Toch kon hij het meisje niet wegzenden.
Er was in den omtrek van Gerbandière geen
enkel logement, de avond viel en was hjj niet
verplicht de dochter van Anseline Monnier
te helpen en te beschermen.
Hjj verzocht Claire, zoolang op e; n bank in
den tuin plaats te nemen en ging toen zjjn
vrouw er over spreken.
Het meisje is van haar kostschool weg
gezonden, zeide hjj, en men brengt haar hier.
Hier?
Ja, en wij kunnen haar den nacht toch
niet buiten laten doorbrengen. Wjj moeten
haar wel huisvesten. Morgen zal ik mjjn maat
regelen nemen.
De dochfer van een falsaris zeide Fer
nande met diepe verachting.
Daar heeft dat arme kiad toch geen.
sehuld aan.
Beklaagt ge haar dan?
Is zij dan niet te beklagen?
{fVordt Vtrwlgd.)
C0GR4MT.
ABONNEMENTSPRIJS.
uendrït:
PRIJS DER ADVERTENTIEN.
AGTTE M4. NON AGITATE.
