NIEUWE ïïagBlaó voor tSHooró* en &uió~<Xollanó. Het 50-jarig herdenken v.|h, herstel der Kerkelijke hiërarchie in Nederland. No. 5132. Donderdag 3 Juli 1902. 27ste Jaargang ©e gevolgen van een misdaad. BDITiüJVLAJïD. h. p, p. Dit blad verschjjnt dapeiyia, behalve Zon- en Feestdagen, BUREAU: Stï Janstraat Haarlem, f 1,10 1,40 «2.80 «9.GS Van 1 6 regels50 Cents. Elke regel meer71/» Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant Redacteu r-U itgever, W. KüPPERS. IV. België was van Nederland gescheiden en de hardnekkige tegenstand van koning Willem bad niet mogen baten. De Ko ning legde de kroon neder en W i 11 e m II besteeg dien ia de volle kracht van den manneljjken leeftijd. Willem II was in zjjn optreden veel mannelgker, in zijne verhouding tot de katholieke Geestelijkheid veel voorzichtiger dan zjjn vader. Hjj erkende den goeden in vloed van de R. K. Kerk op dat volk. Bjj de protestanten stond hg niet al te hoog aangeschreven en beschouwde de Kerke ljjke Hiërarchie der RoomscheKerk als een veel hechter en machtiger steun voor de maatschappelijke orde dan de Republikein- sche inrichting der Protestantsche kerken. Geen wonder dan ook dat de Roomschen zjjn aankomen aan de regeering gaarne zagen en van hem en door zjjne bemid deling de vrjjheden hoopten te verkrggen, welke voor de Katholieke Kerk eene le venskwestie zjjn. In de eerste plaats trachtte men meerdere vrjjheid te verkrggen op gebied van onderwjjs en daar W i 11 e m II inzag, dat door den tegenstand der pro testanten eene nieuwe, vrjjzinnige onder wijswet niet tot stand zou komen, deed toch al wat in zjjne macht was, om aan de bezwaren zjjner katholieke onder danen te gemoet te komen. Het erkennen van de vestigingen der Redemptoristen en Kruisheeren in het zui den van ons land iD 1842 wekte niet wei nig den toorn op der Calvinisten, maar toch niet in zoo hooge mate dan het voor nemen van dea Koning, die het goed recht der katholieken erkende op eene kerkre geling, zooals die door hunne kerk was feuilleton. Vervolg BI.) Galuchon ging heen. Anseline wachtte met begrijpelijken angsten ongeduld op zijn brief en toen hij eindelijk vernam, dat zijn dochter verdwener was, dat Max. Chateauroux zelfs geen berichten omtrent haar geven kon, werd hij bijna krankzinnig van woede en wrevel. Hij liep heen en weer in het cachot van Martori, die hem den brief ter hand had ge steld, zijn oogen waren met bloed doorloopen, het schuim stond hem op de lippen en wel tienmaal herhaalde hij dezelfde woorden He ellendeling de ellendeling. Hij heeft mijn. dochter verlaten! Hij had mij gezworen haar te zullen beschermen en hij heeft het niet gedaan. Ge moetu wreken, zeide vader Judas. Ja, ja, ik zal mij wreken, verpletterend zal mjjn wraak hem treften. Ge moet u wreken op hem en op de an deren, hernam Marfori. Ja, de wiaak. Dat is voortaan mijn le vensdoel, het eenige wat ik begeer. vastgesteld, om de kerkeljjke Hiërarchie in Nederland te herstellen en om, ten einde daartoe te geraken, een Concordaat te sluiten met den Paus, waarvoor onder handelingen geopend werden tusschen den Minister van R. K. Eeredienst en den pau- seljjkeninternuntius,Mgr. Cappaccini- Er kwam een storm opzetten in den lande. Wjj behoeven niet te herhalen van welke soort argumenten men zich bediende om het volk op te zetten tegen het gehate voornemen van den Koning, noch welke sermoeren hij van de protestantsche leeraren had aan te hooren, noch op welke mees terlijke wijze mannen als Broere het voornemen des Konings verdedigden. De tegenstand bleef zoo ernstig, dat alle po gingen om het Concordaat van 1827 in gewjjzigden vorm in te voeren, op niets uitliepeD. Eene kerkregeling voor de katholieken die een geheel en al provisioneel karak ter droeg, trad er voor in de plaats. Bjj deze kerkregeling werd bepaald, daar de benoeming van een bisschop van Am sterdam onmogeljjk bleek, dat de noorde lijke provinciën onder het bestuur bleven van den Vice-Superior der Hollandsche zending, dus onder het onmiddellijk be stuur van den Paus. De Bisschop Mgr. v a nC u r i u m oefende alleen de bisschoppe lijke functiën uit van het toedienen van het H. Vormsel en het H. Priesterschap. De beide zuideljjke provinciën werden verdeeld in Apostolische Vicariaten, nameljjk het apost. Vicariaat Limburg met den pastoor van Roermond J. A. Paredisaan het hoofd, gewgd tot bisschop vanHerene i. p. i., het vicariaat 's Hertogenbosch onder Mgr. denDubbelden, bisschop van Emaus i. p. i. met Mgr. Z wjj sen, bisschop van Gerra, i. p.i. als coadjutor met recht van op volging het Vicariaat van B 'eda, aan welks hoofd stond Mgr. Van Hooi donk, bisschop van Dardanée, i. p. i. Door deze regeling was zeer ze ker een beslissenden stap verder gezet op Juist zoo. Alle menschen zijn monsters. O dat ik de geheele maatschappij met een slag kon ver nietigen, mompelde de ongelukkige vader. Maximilienhemmijn dochter Komaan, komaan, zei Judas Marfori, gij wordt mijner waardig. Gij zult mijn opvolger zijn. Ge zult rijk en machtig wezen. Een ge heel leger van bandieten zal onder uw bevel staan en u blindelings gehoorzamen. Het kwaad dat men u heeft berokkeud, znlt ge honderd voudig vergelden. Honderdvoudig, ja, zeide Anseline. Ik zal hem treffen in zijn vermogen, in zijn kin deren, in alles wat hem dierbaar is. En hem niet alleen, de geheele maat schappij, die u, een eerlijk man, naar de ga leien heeft gezonden. Ik heb haar omtrent mijn schuld mis leid, zeide Anseline, dien het ongeluk nog niet zoo geheel verbitterd had. Gij zult ook wel zoover komen, hernam Judas Maifori met een sarcastischen glimlach om den mond. Gij zult ook wel zoover komen wanneer de maatschappij zich stelt tusschen u en den man, ditn gij wilt straffen. O niets of niemand zal mij tegen mijn wraak kunnen beschermen. Dat zullen de rechters, de politie doen. Ik zal alles trotseeren. Ziet gij wel? Wraak, onverzoenlijke wraak. Mijn doch ter opsporen. ClaireHet eenige wat mij hier op de wereld overblijft, het eenige wat ik be min den weg tot het volkomen herstel der bis schoppelijke Hiërarchie. Toch zoude deze zich nog een dozjjn jaren laten wachten. Intus3chen begonnen zich ernstige stem men te doen hooren voor herziening der Grondwet in een meer vrijzinnigen geest. Ook de Koning was daartoe genegen maar toen men zijns inziens te ver wilde gaan in de besnoeiing der koninklijke macht en daarin eene beleediging zag van zjjn open, ridderlijk karakter, aarzelde hij. Toch ver klaarde hij eindeljjk in de Troonrede van 18 Sept. 1874, dat volgens zjjn overtui ging het tijdstip gekomen was, waarop de noodzakelijkheid van de herziening der Gropdwet was gebleken en waarschijnlijk was het een geluk voor den Staat, dat het besluit tot herziening der Grondwet werd genomen vóór de Februari-revolutie te Parijs uitbrak. De herziening kwam tot stand en waar schijnlijk onder den druk van de tijdingen uit dea vreemde, waar overal revolutiën uitbraken, in veel vrijzinniger geest dan het plan was geweest der mam en van het Behoud. Zij kwam tot stand, niette genstaande den hevigen tegenstand van de orthodoxe partjj door de samenwerking der Liberalen en der Katholieken,die vol gens eene uitdrukking vam Mgr. Broere «eene politieke persoonlijkheid waren die vrgheid vorderde.» Zij regelde de verhou ding der kerkgenootschappen en van de Katholieke Kerk, niet het minst door de opheffing van het Placet 3) op veel vrij zinniger wjjze dan zulks ooit had plaats gehad. Yoor echter de organipke wetten, die een uitvloeisel waren van de herziene Grondwet, tot stand kwamen, stierf W i 1- 1 e m II plotseling te Tilburg. Zgn zoon en opvolger bleef zgn vertrouwen schen ken aan de mannen, die zjjnen vader in den laatsten tijd zijner regeering hadden ter 1. Door het Placet werd gevorderd, dat geene enkele Bulle van den Paus mocht afgekondigd wor den, alvorens daartoe de koninklijke toeslemming was verkregen. Om dat te kunnen, moeten wij van hier. Ja, ja, tot eiken prijs, al moesten wij honderdmaal ons leven wagen Ik wil mij wreken. Ik wil mijn dochter weerzien. Daarop begaven de beide rampzaligen zich met vernieuwden ijver aan de toebereidselen voor hun vlucht. Anseline was nog ongeduldiger dan Judas Marfori, en deze mompelde met voldoening, wanneer hij zijn makker geestdriftig en in het vuur van den hartstocht zag voortwerken. Dat is de man, dien ik hebben moet. Die man zal mijn waardige opvolger zijn. Het uur was gekomen. Op een der donkerste avonden van het regen seizoen, dat te Cayenne drie volle maanden duurt, zat een man op een der reusachtige rotsen, die het Koningseiland omringen. Bloots hoofds, een bruin buis los om de schouders geslagen, druipnat van hoofd tot voeten, scheen hij met zijn blik de vallende duisternis te willen doorboren, terwijl zijn oor gretig elk gedruisch opving. Het was hem aan te zien, dat hij in spanning wachtte naar hulp en ver lossing. Hjj was kort van gestalte, zijn breede schou ders duiden een buitengewone lichaamskracht aan, zijn tint was gebronsd, zijn hoofd groot en zijn geheel uiterlijk getuigde van wreedheid en vermetelheid. De regen viel bij stroomen neer en de lucht werd gaandeweg geheel zwart. De regen scheen hem niet te deren, integen deel, zij kwam hem goed te stade, daar met zulk weer de wachters zicb niet naar buiten bege- zjjde gestaan. Het in 1849 opgetreden li berale ministerie over Thorbecke, dat den anti-revolutionairen woordvoerder der oppositie mr. GroenvanPrinsterer durfde antwoorden «Wacht op onze daden» was van oordeel, dat de tijd gekomen was om deBisschoppeljjkeHiërarchie >n de Ne derlanden te herstellen. Het herstel der Ker keljjke Hiërarchie in Groot Britanniëin 1851 doorP i u sIX,al werd er spoedig daarna eene soort van Wet tegen de Bisschoppen uit gevaardigd om wat olie te werpen op de hoogopslaande golven van anti-papismus, bleef niet zonder uitwerking in Neder land. Van katholieke zjjde werden adres sen gezonden aan den Pans met het eerbie dig verzoek, dat het Zjjne Heiligheid mocht behagen de Kerkeljjke Hiërarchie in Ne derland te herstellen. De Pans nam deze verzoekschriften in ernstige overweging en belastte den pauseljjken internuntius te 's Gravenhage Carolus Belgrado met het aanknoopen der onderhandelin gen. Deze diende den 9den December 1851 bij den Minister van Binnenlandsche Zaken, VanSonsbheek, een nota in, waarin hij verklaarde, dat Zgne Heiligheid bet tijdstip gekomen achtte om in Neder land de kerkeljjke Hiërarchie te herstel len. De Regeering toonde zich bereid daartoe mede te werken, mits de Paus dan de be palingen van het Concordaat van 1827 en 1841 van weerszjjde als niet langer bindend wilde beschouwen, waarop Mgr. B e 1 g r a do in zgne nota van 17 Sept. 1852 aan deD Minister van Binnenlandsche Za ken, namens kardinaal Antonelli de verklaring gaf, dat de Paus door het feit zelf der herstelling van de kerkeljjke Hiërarchie al de verbintenissen aangegaan krachtens de overeenkomsten van 1827 en 1841, beschouwde als te zgn vervallen. Slot volgt.) Engeland. De Prins van Wales hield gisteren een ven, tenzij zij iets verdachts hooren. De zee, die aan zijn voeten de rots be- spoelde, wierp hem de vlokken schuim in het gelaat. Zij was nog tamelijx kalm, maar hnnr dot gebrul kon als een ernstige bedreiging be schouwd worden, dat die kalmte slechts de voorbode van een storm is. De man luisterde scherp toe. Nog niets. Voortdurend dezelfde geluiden van zee en wind. Geen enkele stem, geen enkel teeken. Toch was hij wel op de plaats waar hjj zijn moest. Hij had zich niet vergist. Waarop wachtte hij dan nog MeD had niet te veel aan den geheelen nacht, om het ruime sop te kiezen en bij het aanbreken van den dag bui ten het gezicht der kust te zjjn, De man, die daar zat te wachten, was een galeiboef wegens moord ter dood veroordeeld, maar wiens straf in levenslangen dwangarbeid veranderd was, Zij, op wie hij wachtte, waren Anseline Mon- nier en Judas Marfori. Er was afgesproken dat de drie rampzaligen, met nog een vierden medeplichtige, die zich in een kreek in de rot sen met een boot verborgen had, dien nacht zouden ontsnappen. Judas Marfori, die zooals men weet, on danks zijn eenzame opsluiting, in gemeenschap met de overige gevangenen stond, had eenige helpers verkozen. (Wordt vervolgd) ui a TS-DTTQ npp A T\TTTHTJrninWT'T'n'HJ 9 ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maasden toot Haarlem Voor de ovefig» plaatsen in Nederland Voor liet buitenland Itaonderljjke nummer»i llNX.'KfNDRAT AGITE MA NON AGITATE PRIJS DER ADVERTENTIEN

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1902 | | pagina 1