NIEUWE
Amsterdamsche Brieven.
No. 5157.
Vrijdag 1 Aognstus 1902.
27ste Jaargang
©0 gevolgen van een
misóaaó.
o i ten land.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden root Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p.
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers. i
Dit blad versohgnt
dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
BUS1AÏÏ: Bti Janstraat Haarlem»
f 1,10
«1,40
«2.80
«O.OS
AGITE MA NON AGITATE.
PBIJS DEB ADVEBTENTIHN
Van 16 regels50 Gents.
Elke regel meer7ty|
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant
Redact eu r-U itgever, W. EüPPERS.
30 Juli 1902.
Juist zooals ik gedacht had. Het zal
nog wel een tjjdje duren, eer het Rijn
water in Amsterdam gedronken wordt.
Het plan was heel mooihet Rijnwater
kon behoorlijk gefiltreerd zeer goed met
het duinwater vermengd tot drinkwater
gebruikt worden, maar die bacteriën,
dat gevaar voor de gezondheid enz.
en water uit zandgronden, vandeVeluwe
was toch eigenlijk veel beter. Dus
eerst maar eens geprobeerd, of het daar
niet te krjjgen is. Men zal boringen gaan
doen op de Veluwe, men zal onderzoeken,
welke onderzoek handen vol geld zal kos
ten, om eindeljjk waarschgnlgk toch
bjj Vader Riju te lande te komen. Want.
op de Veluwe is men er zoo erg niet op
gesteld, schjjnt het, zjjn water maar weer
af te staan. Men vreest en terecht, dat
men den landbouw er al te veel schade
door berokkenen zal. Trouwens, die vrees
is volstrekt niet ongegrond. Wanneer men
eens langs den duinkant gaat vragen aan
de boeren, hoe hunne weiden en lande
igen hebben geleden door den aanleg
der duinwaterleiding en het onttrekken
van het water aan den grond, die er zoo
groote behoefte aan heeft, dan zal men
begrjjpen, dat de Veluwe-boeren moord
en brand schreeuwen om het dreigende
gevaar .En bestond er nu geen ander middel
om de Amsterdammers aan goed drink
water te helpen, dan zou men nog zeg
gen: «Wat het zwaarste is, moet het
zwaarste wegen,» maar thans 1Mij dunkt,
op de aangenomen houding van den Ge
meenteraad in deze kwestie, zoude men ge
rust het gezegde kunnen toepassen«le
mieux est l'ennemi du bien,» «het betere
is de vjjand van het goede.»
Een heerljjk bewgs heeft dezer dagen
de Amsterdamsche brandweer weder ge-
FEÜILLETON.
Vervolg).
81)
Toen greep een naamlooze angst haar aan.
Zjj zou sterven. Daar sterven, eenzaam, verla
ten, zonder haar kind te hebben weergezien,
zonder te weten waar het was, of het zelfs nog
leefde. Het was haar alsof zij schimmen op haar
kamertje zag, en hoewel het helder dag was,
werd zij bang. Toen de nacht kwam, groeide
haar vrees nog aan. Daarbij leed zij duldelooze
pijnen, werd haar lichaam door koorts gemar
teld, haar bor.t door de hoest verscheurd.
Drie dagen en drie nachten bleef zij zoo lig
gen, zonder iets te eten, zonder iets te drin
ken dan een teugje koud water, en zonder dat
er iemand bij haar kwam.
Eerst op den morgen van den vierden dag
klopte de portierster bjj haar aan. Zij was niet
alleen, een man vergezelde haar, een man met
vreemd voorkomen, grijzend haar en baard,
gebronsde gelaatskleur, groot, forsch gebouwd
en oogen die met buitengewonen glans schit
terden.
Toen hij het ellendige vertrekje zag, waarin
de ongelukkige lag te sterven, deinsde hij vol
ontzetting terug en Claire zag hem met verba-
geven vau haar uitmuntende inrichting,
van hare kracht en haar vermogen.
Die in den nacht van Try dag op Zater
dag te ongeveer twee uur van den kant
der Tilanus-straat deni ontzettenden
brand der Amstel-brouwerij aanschouwde,
en in die vreesaanjagende vuurzee staar
de, die vlammen zag oplaaien ten hemel,
vernielend en verslindend om zich zag
grijpen, voelde zich den angst om het
harte slaan en met recht den twjjfel bjj
zich opkomen, of menschelijke kracht in
staat zoude zijn, die vuurzee te bedwin
gen en binnen de perken te houden, waar
in zjj toen woedde. Niemand der toe
schouwers zou het verwonderd hebben, in
dien al de gebouwen der Amstel-brou-
werjj met de belendende huizen eene prooi
der vlammen waren geworden. In den be
ginne toch scheen het, alsof al het water,
dat er ingeworpen werd uit een zestigtal
stralen geen invloed uitoefende op het
vernielend element, alsof het water het
vuur slechts voedde en den brand met
feller gloed deed uitslaan. Maar de dap
pere mannen der brandweer omringden
den boozen vijand, als het ware, met een
muur van nederst'oomend water, zjj slo
ten hem io, in zijn meest vjjandig ele
ment en onder den druk van 16.000,000,
zegge zestien millioen Liter, ingeworpen
water, werd de kracht van het vuur ge
broken, vernietigd. Te vier uur was men
den brand meester, en die den volgenden
morgen weder de plek van het onheil be
zocht, moest bekennen, dat hg bjj het aan
schouwen van den nachteljjken brand veel
grooter ramp had verwacht.
Gelijk meermalen reeds gebeurde, wordt
onze goede stad weer eens bezocht door
een troep Arabieren, Bedouiën, negers,
enz. Bezienswaardig is het, voor wie cog
nimmer zoo'n gezelschap zag, iets nieuws
is het niet. Voor een tiental jaren huisde
er een zelfde soort ensemble ook buiten
de Weesperpooit en vertoonde dezelfde
ruiterkunsten en dansen, terwjjl nog voor
zing en vrees aan, terwijl zij zich afvroeg, wat
men van haar wilde.
De portierster was het bed van Claire, een
ellendige stroozak in een hoek op den grond
genaderd en vroeg
Gig heet immers Claire Monnier?
Ja, juffrouw.
Ja, dan zijt gij het, naar wie men vraagt,
deze heer moet u spreken.
Zij ging heen.
De man kwam naderbij. Zij gelaat stond
somber, hij sp-ak, geen woord en toen Claire
nieuwsgierig de oogen naar hem opsloeg, zag
zij groote tranen langs zijn wangen vloeien.
Die man was Anseline.
Twee weken lang bleef Anseline met zijn twee
lotgenooten, Judas Marfori en Rigobert ver
borgen in de spelonken van het Duivelseiland.
Bij dag durfden zij zich niet te vertoonen
zij voedden zich met mosselen en visschen die
zij gedurende den nacht vingen, verbleekten
en vermagerden vreeselijk en geleken na eeni-
gen tijd meer op drie schimmen dan op drie
menschen. Judas Marfori vooral zag er afschrik
wekkend uit. Zjjn lichaam was niet meer dan
een geraamte en hij rilde van koude en koorts.
Zijn oogen waren diep in hun kassen terugge
zonken en zijn hoofd, met vooruitstekende
beenderen, waarover het gele vel strak gespan
nen stond, geleek inderdaad op een doodshoofd.
De ongelukkige liep niet meer, hij sleepte zich
met moeite voort.
Soms bleef hij dagen lang in een half slapea-
den toestand, zonder zich te bewegen, zonder
een paar jaren, in het Paleis voor Volks
vlijt een troep Derwischen dezelfde ake
lige voorstellingen gaven van glas en vuur*
eten, zich verwondden, enz., en dat ter af
wisseling van zéér poëtische voorstellin
gen op het tooneel gegeven door Japan-
sche en Siameesche vrouwen. Voor jongens
en meisjes acht ik het bijwonen van die
voorstellingen niet aanbevelingswaardig,
het opvoedende karakter van het ver
toonde en van de wjjze van vertoonen is,
m. i. negatief.De schoonheidszin wordt
er volstrekt niet door bevorderd, want de
voorstellingen zjjn ruw en schreeuwerig en
bevredigen, dunkt me, meer d8 nieuwsgie
righeid dan de weetgierigheid.
Frankrijk.
Minister Combes meent de kiezers in
het departement Compiègne bij den neus
te kunnen nemen nu een verkiezing voor
de Kamer moet plaats hebben tusschen
kolonel B o u g o n, katholiek, en N o 1,
ministerieele candidaat, door de sluiting
der vrije scholen aldaar niet lastig te
vallen. Hij heeft bevel gegeven de ver
volgingsmaatregelen uit te stellen tot na
de verkiezing.
De voornaamste leden der Fransche
academies hebben schrifteljjk bjj de Re
geering geprotesteerd tegen de geweld
pleging die plaats heeft tegen de religieu-
sen. Twee der voornaamste officieren van
de Fransche marine,admiraal DeBeau-
monten admiraal S e r v a n zullen onge
vraagd word.en gepensionneerd. Men weet
niet waarom
De rechtbank te Beziers heeft pastoor
Jorduin, aalmoezenier van het wees
huis te Nizas, bg verstek tot 6 dagen ge
vangenisstraf en 500 francs boete veroor
deeld, omdat hg voor de school van het
weeshuis de toelating niet gevraagd had,
lie volgens de plechtige verklaring van
W a 1 d e c k-R ousseauin de Kamer,
niet noodig was. De geestelijke T a s a n
van hetzelfde gesticht, werd door genoemde
rechtbank veroordeeld tot 8 dagen gevan
genisstraf, omdat hij den vrederechter had
willen belatten de school te verzegelen.
een woord te spreken en geloofden Anseline
en Bigobert hem reeds dood, maar dan opende
hij eensklaps de oogen en een droevige glim
lach vertoonde zich op zijn gelaat, waarop de
dood zijn stempel reeds had afgedrukt-
In dien toestand was het alsof Judas Mar
fori een fantastisch leven leidde, zijn oogen
aanschouwden visioenen, die voor zijn vrienden
onzichtbaar waren en voorspellende woorden
ontsnapten aan zijn mond.
Ik, zeide hij meermalen, zal bier blij ven.
Mijn horoscoop heeft het voorspeldWanneer
mijn vlucht niet in eens gelukt, zal ik
tr bij ten onder gaan.
En ge zult hier niet alleen blijven, zeide
Rigobert, want wij zullen evenmin als gij van hier
gaan.
Judas schudde bet hoofd.
Gij, gij zult van hier gaan.
Ik?
Gij beiden. Het goud is machtig.
Als wij door middel van het goud van
bier moeten gaan, zeide Bigobert, terwjjl bij
zijn zakken omkeerde, dan zal er niet veel van
terecht ko.men.
Judas Marfori antwoordde niet.
Hij vergenoegde zich met op voorspellenden
toon, die ondanks alles indruk maakte op An
seline en Rigobert en hen hoop deed koesteren,
zijne woorden te herbalen
Gij zult van hier gaan.
Zij wenschten zoozeer aan hun bevrijding te
gelooven, dat zij zich overtuigd hielden van de
waarheid van hetgeen hun vriend zeide, en de
zekerheid van eenmaal te zullen ontsnappen,
Engeland.
De uitgestelde kroningsfeesten hebben
een aantal processen in het leven geroe
pen tusschen exploitanten van estrades,
tribunes en plaatsenhuurders.
De laatsten vragen teruggave van het
geld voor de plaatsen, terwjjl de recht
banken hnn volkomen ongelgk geven, om
dat de exploitanten niet gegarandeerd had
den dat de kroning op 26 Juni zon plaats
hebben. Het pnbliek is woedend over deze
beslissing. Het vindt, dat, evenals S a I o-
m o, de rechters de verliezen, voortkomende
uit het uitstellen der kroning, tusschen
de beide partgen hadden moeten ver
doelen.
Voor den 9en Augustus huurt het pu
bliek nu, tengevolge van die qnaesties,
geen plaatsen meer dan onder voorwaarde
dat men hun den geschreven waarborg
geeft, dat de kroning zal doorgaan. Velen
geven deze garantie, tal van exploitanten
weigeren dit echter ook, en het gevolg is
dat het verhuren van plaatsen zeer moei-
Ijjk gaat en dat de kroningsstoet wel eens
langs «stoelen en banken» zou kannen
trekkem
Koning Edward wandelt met be
hulp vau een stok over het dek van zjjn
jacht.
De Daily News vermeldt het gerucht,
dat de Koning den nacht vóór de kroning
zou logeeren bjj een deken van West-
nister Abdey, waardoor hg de noodza-
keljjk om aan den optocht deel te nemen
zou vermgden.
Duitschland.
Te Zoppot, een badplaatsje aan de Oost
zee, zgn twee dames bg het baden ver
dronken. Beiden waren dochters van een
rijksambtenaar te Dantzig, 23 en 19 jaar
oud.
Het jongste meisje werd met deu stroom
meegevoerd, haar zuster kwam haar te
hulp, met het gevolg, dat beiden naar de
diepte gingen. Toen het badperBoneel te
hulp snelde was het reeds te laat.
De National Zeitung deelt mede, dat
keizer Wilhelm van Duitschland de
gast van den Czaar van Rusland zal zjjn,
van den 6en tot den 8sten Augustas, op
de rede van Rsval, ter gelegenheid van de
Russische vlootmauoeuvres.
verliet hen niet, ondanks dat zjj alle redenen
hadden om te vreezen, dat zjj hier zouden sterven.
De tijd verstreek.
Alles bleef bij hetzelfde.
Overdag zoele regen, 's nachts een koude
die hen deed klappertanden en waartegen zjj
niets hadden om zich te beschutten.
Niets nieuws.
Geen zwak schijnsel van hoop.
Geen schip dat in het gezicht van het eiland
kwam.
De zee om hen heen, een onafgebroken een
zaamheid en in de verte de grauwe rotsen van
het Koningseiland, dat voor hen slechts bedrei
gingen inhield.
De uren kropen voort, zoo langzaam als
eeuwen, aan den tijd scheen geen einde te ko
men. Een diepe neerslachtigheid, een sombere
moedeloosheid maakten zich van hen meester.
De hoop, die Anseline staande had gehouden,
verdween, de hoop Claire, zijn dochter weer te
zien. Deze hoop was het licht zjjns levens,
maar ook dit licht doofde langzamerhand uit
en liet hem geheel in het duister. Geen be
richten waren er mogeljjk en sign ongerustheid
ging alle perken te buiten. Terwjjl hjj hier leed,
leed Claire in Frankrijk en het was hem niet
mogelijk haar ter hulp te snellen.
Van dejdrieJotgenooten was Rigobert de eeni-
ge, die niet dacht. Hjj bracht zjjn tjjd zoo
goed mogelijk door en wanneer hjj niet te veel
van honger en koude leed, wanneer hjj zich
flink verzadigd had aan mosselen en visch,
was hjj weer even vroolijk als altjjd.
[Wordt vervolgd.)
HitmiHsrumiiimT.
ffraaêlaó voor eSHooró- en Suió-^Collattó.
HUE ND
