NIEUWE
&ag6laó voor *3%ooró~ on Suió^Collanó,
'tMasker af!
No, 5158.
Zaterdag 2 Augustus 1902.
2?ste Jaargang
gevolgen van een
misóaaó.
ÖÜITEML AND.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Haarlem f 1,10
Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. 1,40
Voor het buitenland 2.80
Aixoaderljjke nummers. «0.08
Dit blad verschijnt
dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen.
B tJBBA.trSti Janstraat Haarlami
AGITE MA XTON AGITATE
PRIJS DER ADVERTENTIBN
Van 16 regels50 Cents.
Elke regel meer7 l/t
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant
Redact eu r-U itgever, W. KüPPERS.
Wy zouden haast deu hoed afnemen
voor de handige wjj ze, waarop de Stads-
Editie zich met een Jantje van Leiden,
thans van de zaak tracht af te maken.
Och, zjj had de vroegere onheuschheden van
de redactie der Nieuwe Baarl. Courant, al
lang vergeten en dat moet wel waar zijn,
want zjj had zelfs vergeten,dat die onheusch
heden toen van haar kant kwamen in een
zeer feilen en vrjj onbekookten aanval op
den Hoofdredacteur, waarvoor zjj op hu
moristische wjjze werd op de vingers ge
tikt. Ook ons entrefilet van Maandag 28
Juli, als terugslag op de zoogenaamde
«verklaring» van de handelwijze der Fran-
sche Regeering, eene verklaring, die door
elk nadenkend lezer wel als eene «ver
ontschuldiging» of eene «vergoelijking»
zal opgevat worden, of meent de Stads-
Editie dat hare lezers niet zoo diep door
denken? wettigde een aanval als die
in haar nummer van Maandag volstrekt
niet, een aanval, waarvan de toon aan
straattaal deed denken en dien wjj ons
wel wachtten in denzelfden tcon te beant
woorden.
Om er zich nu uit te redden bljjft de
StadsEditie zich op hare neutraliteit ver
heffen, die haar voorschrijft haren lezers
de zaken van verschillende kanten te doen
beschouwen, al gevoelt zjj zeer goed, dat
het met die neutraliteit erbarmelijk ge
steld is en dat zjj ook in de kwestie van
de uitdrijving der kloosterl ngen en zus
ters in de oogen harer lezers wel dege-
ljjk partjj gekozen heeft, wat uit hare
woorden en haar toon, c'est le ton qui
fait la musique, al zeer gemakkeljjk op
te maken is. Wjj, ten minste, veroor
loven ons de vrjjheid de lezers der Stads
Editie te rangschikken onder het denkend
deel der natie, dat behoorljjk overweegt
wat het leest en meenen daardoor heu-
scher te handelen dan de StadsEditiedie
FEDILLETON.
ons blad, een partyblad noomende, dat wjj
ons volstrekt niet schamen te zjjn (wjj
dienen de Roomsch Katholieke zaak naar
ons beste vermogen en uit volle overtui
ging) schjjnt te veronderstellendat wjj
trachten onze lezers onder voogdjj te hou
den en hun oordeel binnen de perken van
onze
(Vervolg):
82)
Hij was vol vertrouwen in de voorspelling
van Judas MarforiGjj zult van hier gaan, en
hjj was overtuigd dat de dag der bevrijding
eenmaal zou aanbreken en dat men hen van
hun rotsen zou komen afhalen.
Maar die dag bleef zoo lang uit. De onge-
lukkigen zagen er niet meer uit als menschen,
maar als spoken.
Gelukkig waren zij in het regenseizoen en
hadden zjj dusgeen gebiek aan drinkwater, maar
•dit seizoen, hoewel het lang duurt ia Guyana,
zou toch eens ten einde geraken en dan zou
de zon alles verbranden, dan zou de dorst, een
nieuwe kwelling, hun ljjden doen verergeren.
Wanneer de droge dagen aankwamen, dan wa
ren zij verloren, reddeloos verloren.
Op zekeren morgen, toen Judas Marfori uit
een verdooving, tengevolge van zijn zwakheid,
ontwaakte, zeide hij terwijl hjj hen met zijn
bijna gebioken oogen aanzag:
lk. zal dezen dag niet overleven, ik voel
dat de dood nadeit.
Anseline en Rigobertsidderden van angsten
naderden hun metgezel.
De Stads-Editie nu, heeft medelijden met
die arme Katholieke lezers en komt hen
te hulp. «Zie, zegt ze, ik ben een neu
traal blad, Uwe eigene katholieke courant
laat U de zaken slechts van ééne zjj de zien
en tracht U dom te houdendie courant
is een partyblad, wel van Uwe eigene par
ty, maar toch een partyblad en dus....
is het wel noodig, dat ik U te hulp kom
en U eens wat beter inlicht, anders zoudt
gjj nog heelemaal dom bljjven. Mjj kunt
gjj gerust vertrouwen ik ben neutraal,
o zoo neutraal, en wil waarljjk niets an
ders dan U de oogen openen en U de za
ken van alle kanten laten beschouwen.»
Stel u gerustcollegade Katholieken
zjjn niet zoo onberedeneerd, als gij schjjnt
te veronderstellen. Over het algemeen lezen
zij meer met-katholieke bladendan de niet-
katholieken of neutralenkatholieke bladen
lezen. Yoor die is het echter misschien niet
noodig, dat zjj de zaken ook eens van een
katholiek standpunt beschouwen.
Intusschen zullen de katholieken wél
doen uw oordeel over hun verstand ad no-
tam te nemen. Het zal ban echter met
hun bekrompen verstand wel niet al te
moeieljjk vallen uwe hooggeprezen neutra
liteit op hare volle waarde te schatten en
in te zien, dat men nog niet neutraal
als men het zegt en dat zoogenoemde neu
trale bladen wel eens heel wat meer par
tijdig zjjn, dan een blad, dat er voor uit
komt een partjjblad te wezen.
Wjj ten minste begrjjpen niet, hoe een
blad zich «neutraal» kan noemen en er
toch in zake den toestand in Frankrijk
een eigen opinie op na kan houden, welke
opinie in hare zoogenoemde «verklaring»
Deze wendde zich tot Anseline
Gij zjjt, evenals ik, een slachtoffer der
onrechtvaardigheid, der ongeljjkheid van de
maatschappij. Zweer mjj, geheel te zullen leven
voor de wraak en voor de haat, en gij zult
mjjn opvolger zijn.
Anseline keek strak voor zich uit.
Hij dacht aan zjjn dochter, de voorspelling,
die de stervende hem eens gedaan had.
In het ongeluk gestort door hen, die haar
hadden moeten beschermen, kwam hem weer
voor den geest, en terwijl hij met een plechtig
gebaar de hand uitstak en er een somber vuur
in zijn oogen schitterde, zeide hij
Ik zweer honderdvoudig het kwaad te
vergelden, dat men mjj en mjjn dochter heeft
aangedaan.
Goed, zeide Judas Marfori, zoo wil ik
het hooren. Zal niets u weerhouden?
Niets.
Geen medelijden, geen zwakheid
Niets, antwoordde Anseline, terwijl de
aderen in zjjn gelaat opzwollen, allen die mjjn
kindk waad berokkend hebben,allen die met hem
in betrekking staan, allen, allen zjjn gevloekt,
en zullen bloedige tranen weenen. Ik heb te
veel geleden.
Terwijl hjj deze woorden sprak, welden er
tranen op in de oogen van den ongelukkige.
Judas Marfori gaf een goedkeurend teeken.
Hjj vervolgde:
Om zich te wreken op een geheele familie
of zelis op een enkel man, moet men met de
geheele maaeschappjj worstelen.
Om het even, zeide Anseline woest, ben
maar al te duidelijk doorschijnt. Het is
deze wjjze van doen, dat aanhoudend rond-
loopen met een masker van neutraliteit
voor het anti-roomsche gelaat, die ons aan
zet telkens en telkens weer naar de pen
te grijpen. Dat masker moet af. Ons be
valt een eerljjke, openlijke strjjd met on
gemaskerd gelaat, geen gehuichelde neu
traliteit, waarmede men het publiek zand
in de oogen tracht te strooien.
En daarmede zij het debat met de Stads-
Editie gesloten, maar wat de zaak zelve
betreft, behouden wjj ons voor er in een
paar hoofdartikelen op terug te komen en
ons standpunt tegenover de houding der
liberale en neutrale bladen in zake den
toestand in Frankrjjk nader uiteen te
zeiten. Tot morgen dus.
België.
Naar aanleiding van den uitslag der
Provinciale verkiezingen, erkent het socia
listenblad Le Peuple den achteruitgang
der party.
Sedert de jongste straatoproeren, zegt
het blad in een vlaag van rechtzinnigheid,
zjjn vroegere voorstanders onverzoenljjke
vjjacden geworden van de socialisten.
Maar er is nog een andere zaak die Le
Peuple niet meldt, en die voorzeker den
beslissenden slag gegeven heeft, n. 1. dat
den werklieden, die zich in de strikken der
werklieden lieten vangen, de oogen geopend
zijn en thans begrjjpen, dat het socialisme
niets anders is dan leugen en bedrog. Die
werkliéden hebben zich voor goed van de
socialistische party afgescheiden. En wat
de liberale party betreft, hare macht is
voor goed gebroken. Al wat de liberale
party nog deftigs telt, wil niets met de
omverwerpers meer te maken hebben.
Engeland.
Als zeer interessant nieuws wordt me
degedeeld dat het Alfred de Roth
schild gelukt is de Boerengeneraal
LucasMeyer, met Lord Kitchener,
aan een diner te vereenigen. Een aantal
ik niet tot eeuwigdurenden strjjd veroor
deeld E Wie zal mjj in eere herstellen Wie
zal mij gelooven Ik ben geschandvlekt, ver
worpen, ik kan slechts met verworpelingen ver-
keeren.
Goed.
Elke weg is voor mjj afgesloten. Elk licht
is mij ontzegd. Wanneer ik van hier ga, zal ik
reeds rondtasten in het duister, Zal ik mjj niet
over dag mo ten verbergen, en slechts bij nacht
uitgaan, gelijk een wild dier?
Zult ge er niet voor terug schrikken,
zeide Judas, alleen met verworpelingen om te
gaan
Ben ik geen verworpeling, zooals zjj P
Mij op te volgen, hun opperhoofd te
zijn?
Ik zal alle3 doen, wanneer ik mij slechts kan
wrtken.
Zij zullen u helpen.
Dan zal ik hen dank zeggen.
De grijsaard had zich halverwege opgericht
van het leger waarop hij rustte.
Hij vervolgde:
Gjj zult een onbeperkte macht hebben.
Gij zult over een legeh van het kwaad gebie
den. Schatten zullen ter uwer beschikking staan.
Met één gebaar, met één woord, zult gjj de
machtigsten doen beven. Kom
Anseline naderde nog dichter.
Toen gaf Judas Marfori met steeds zwakker
wordende stem, zijn aanwjjzingen omtrent de
geheime bergplaatsen in Frankrjjk, omtientde
ontsnapten of ontslagen galeiboeven die in
de voorsteden van Parijs woonden, door de po-
autoriteiten waren mede aanwezig en een
aantal artiesten deden zich hooren,
Deze gebeurtenis, zegt de Petit Bleu, zal
eenige verwondering wekken, niet slechts
by K r u g e r, maar ook by S t e y n en
de generaals Botha, DelaReyen
De Wet, als zjj in Europa aankomen,
en ongetwyfeld heeft LucasMeyer niet
begrepen, welke uitlegging kwaadsprekers
aan hêt geval zouden geven.
Frankrijk.
In Bretagne schynt de oppositie der
bevolking het sterkst in opstand te zullen
komen tegen het optreden van den Minis
ter-president C o m b e s. De houding der
bevolking belooft daar niet veel goeds
voor de kerkvervolgers, en dat men het
te Parys in den Ministerraad begrepen
heeft, is af te leiden naar het genomen
besluit, om datum en uur der decreten
voor Bretagne bestemd tot het laatst toe
geheim te houdeD, om zoo weinig mogelyk
bloed te doen vloeien. Vloeit er echter
eenmaal bloed in Bretagne dan kan de
dwingeland Combes, verzekerd zyn het
sein te hebben gegeven tot een algemeen
verzet. Hjj kan er verzekerd van zyn, dat
de scholen, die gesloten zyn, door het
Fransche volk zullen geopend worden
koste wat het wil.
De figaro heeft by welirgelichte
personen e:n onderzoek laten doen naar
de oogstverwachting voor dit jaar in
Frankrjjk.
Het koren staat uitstekend. De oogst is
zeker niet minder dan 132 millioen hec
toliters. Daar het verbruik in het afge-
loopen jaar 128 millioen hectoliter bedroeg,
behoeft men dus dit jaar geen koren in
te voeren.
De wynranken zullen dit jaar een oogst
geven van nauwelyks 40 millioen hecto
liter, een derde minder dan verleden jaar.
De planten hebben veel te ljjden gehad
van het koude weer en ziekten.
De Fransche Regeering heeft aan de
Inpecteurs van onderwys opgedragen uit
te zien naar lokalen in de nabyheid van
de scholen die gesloten zyn opdat aan het
einde der vacanties alle kindereu onder dak
gebracht kunnen worden, zoolang er nog
geen nieuwe scholen gebouwd zyn.
Te Parys loopen op dit oogenblik al
8000 kinderen zonder onderwys rond.
litie bespied werden, zich verborgen in don
kere verdachte huizen en die hem allen zon
den herkennen en gehoorzamen. Die mannen
zouden de onderdanen, de dienaren van Anse
line worden. Judas Marfori bracht zjjn macht
over hen op Anseline over.
Te Parijs aangekomen zou hjj hen allen bjj
elkaar roepen, hen zjjn macht doen kennen en
hij zou hun opperhoofd, hun bankier zjjn. Wan
neer zjj hulp of raad noodig hadden, dan zou
den zjj bij hem komen. In ruil daarvoor zou
den zij hem beschermen en hem dienen in zjjn
werk der vergelding. Met de hulp van al die
verknochte, onversaagde mannen zou Anseline
een schitterende wraak kunnen nemen.
Anseline, die slechts leefde voor de wraak,
was gelukkig zich met zulk een macht bekleetd
te zien, want het was inderdaad een onbeperkte
macht die men hem verleende en door die
macht zou hij allen, die Claire benadeeld had
den, kunnen straffent. Zjj, die hem hadden be
drogen en die zjjn zelfopoffering beloond
hadden met ondank en verraad. Max Chateau-
roux was rijk en machtigom het even, hjj
zou hem met gelijke wapenen bestrijden en
wanneer het waar was, dat khjj Claire in het
ongeluk had gestort, wee dan, driewerf wee
over hem.
Ziedaar wat Anseline dacht, wat hjj sich
voornam te doen met de erfeniB, die hemdoor
zjjn lotgenoot werd nagelaten: de wraak, «en
onverbiddeljjke, vreeseljjke wraak.
(Wordt vervolgd.)
liiiLiisciicipiiiT.
TTTHr.Pl.
