NIEUWE ïïaqèlaè voor ^fHooró* on I De kloosterorden in Frankrijk. No. 5180. Vrijdag 29 Augustus 1902. 27ste Jaargang Se gevolgen van een misóaaó. BÜITENLA N D Voor de overige plaatsen in Nederland fr. p. p. Voor het buitenland Afzonderlijke nummers. Dit blad verschjjnt iagelytcs, behalve Zon- en Feestdagen. BUREAU: St Janstraat Haarlem» f 1,10 1,40 «2.80 «0.0S Van 16 regels 50 Cents. Elke regel meer7% Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie h Contant Redacteu r-U itgever, W. KüPPERS. 't Is na reeds ruim een jaar geleden, dat de Wet op de VereeDÏgingen, met de bedoeling de kloosters te treffen, door den President der Fransche Republiek werd onderteek end. Van toen af aan was het oog der kerk- vervolgers op de kloosters en alle reli- gieuse inrichtingen gericht, teneinde de Roomsche Kerk haar voornaamsten steun te ontnemen. De kloosters in Frankrjjk zjjn verdeeld in drie soorten van vereenigingen. Voor eerst de groote kloosterorden, sinds eeuwen bestaande, en die, op enkele uitzonderingen na, gehoorzamen aan een algemeenen over ste, te Rome resideerende. Zg staan niet on der het gezag van den Bisschop in wiens gebied zjj gevestigd zjjn, Dan volgen de congregaties, minder in getal en bjjna allen aan het gezag der Bisschoppen on derworpen. Ten slotte bestaan er kloos tergemeenschappen communautés die dikwjjls slechts uit een huis bestaan en evenals het grootste deel der con gregaties, geheel aan het gezag van den Bisschop onderworpen zgn. De wet van 1 Juli 1901 maakte voor het meerendeel het bestaau der klooster lingen in Frankrgk onmogelgk. De Re geering en de Kamers wilden de voor rechten niet erkennen, door den H. Stoel aan die orden verleendde wet legde hun bovendien verschillende formaliteiten op, die hunne werkiDg op godsdienstig gebied zonden belemmeren. Wat meer is, al de kloosters, .uitgenomen degenen die reeds van vroeger de toelating bezaten, moesten deze aan de Kamers vragen, en het was van toen af in de Loge vastge steld, dat die toelating aan verschillende orden zou geweigerd worden. Verschei dene dezer Orden hebben het banneling schap boven de dwingelandij gekozen. Anderen hebben zich ontbonden, en hunne leden, van hunne verbintenissen jegens F~E OILLETON. (Vervolg). Zjjn stem schokte in zijn keel en hij kon slechts deze woorden stamelen, die door zijn weede nog half verstikt werden Ik zal u dooden, mijnheer ik zal u doo- den. Zijn vrienden hadden handen vol werk om hem tegen te houden en hem te beletten, den man naar de keel te springen en te verwor- gen. Zijn oogen puilden uit hun kassen, het schuim stond op zijn lippen. Marchand was kalm gebleven. Hij zag alleen een weinig bleek. Met gekruiste armen wachtte hij de verdere g. volgen af. Ir had zich een groot aantal leerlingen, door het gerucht en het luide spreken opmerkzaam gemaakt, om de beide mannen verzameld. Zij wisten niet wat zij er van denken, van gelooven moesten. Marchand sprak van zijn zuster, die door Jacques Chateauroux met onbeschaamde verkla ringen vervolgd zou wordenvan zijn moeder hun orden ontslagen. Zij maken nu deel uit van de gewone geestelijkheid. Tegen deze priesters richt C o m b e s in 't bijzon der zgn haat. Zjj worden op schandelijke wjjze vervolgd en van hun bestaan be roofd. De Fransche Regeering tracht aan de gewezen kloosterlingen te beletten de H. Mis te lezen, biecht te hooren, te prediken, in scholen onderwijs te geven, ja zelfs het geven van bijzondere lessen is hun verboden. Een groot aantal onder hen zgn reeds tot boete en gevangenis straf veroordeeld. Er zgn kloosterorden, die het hebben gewaagd, om in Frankrgk te bljjven en een bewijs van toelating te vragen, ,'t Helpt hun niet, het eene klooster wordt na het andere opgeruimd. De wgze waarop Combes de wet, waarvan Waldeck-Rousseau het vaderschap heeft, uitlegt en toepast, voor spelt weinig goeds. Als men zich nu afvraagt, waarom de Fransche Regeering aldus de kloosters vervolgt, dan vindt men geen ander ant woord danhaat tegen den godsdienst. Vuige laster wordt den kloosterlingen naar het hoofd geslingerd, zg worden be- leedigd en beschuldigd hun dagen in le digheid door te brengen niettegenstaande men weet en weten kan, dat er wel de gelijk gewerkt wordt in de kloosters. Zien wjj niet de Trappisten den landbouw be oetenen en woeste gronden veranderen in weelderige weilanden en bouwgrond Houden de Karthuizers zich niet bezig met de behartiging van de njjverheid evenals de Benedictijnen, die zich daarbjj nog met hunne geleerde uitgaven verdienstelijk ma ken De Mindeibroeders (Franciscanen) en de Predikheeren wjjden zich bjjzonder toe aan de prediking, evenals de Jezuïeten, die bovendien een groot aantal gestichten van onderwijs besturen en een groot contin gent leveren aan de missies, tot bescha ving van de verst gelegen landen. Even- die, toen zij baar dochter in bescherming wil de nemen, door het jonge mensch schandelijk was beleedigd geworden. Verblind van toorn, riep Jacques met luide stem Het is aiet waar, het is gelogen 1 Bij bleef ontsteld en verschrikt staan, en zag met groote verwondering naar den onbe kenden man, die hem ter verantwoording riep, terwijl hij een weinig tot kalmte gekomtn, nog maals zeide: Ik yerzeker u mijnheer, dat ik u met ken, dat ik niet weet wat u zeggen wil, dat ge u vergist. Marchand bleef onverstoo baar kalm en Heet ge dan niet Jacques Chateauroux Zeker, mijnheer. Dan vergis ik mij niet. Maar zeg mij dan tenminste. Hoe uw zuster en uw moeder neeten. Den naam van mijn zuster en mijn moe der Alsof ge die niet wist. Ge wilt den spot met mij drijven, jengmensch. Ik veizeker u. Ge tracht mij te ontkomen. Ik? En dat had ik niet verwacht van iemand, die de eer heeft den degen te dragen. De oogen van Jacques Chateauroux schoten vlammen van toorn. Neen, mijnheer, neen, ik zoek u met te ontkomen, zeide hq, ik ben bereid u voldoe ning te geven, maar ik wilde. zoo werken de paters Lazaristen en die van den H. Geest. En dan de religieuse orden, waarvan de ledep zich bezighouden met de ziekenverpleging, geven zg zich over aan ledigheid? Van de Vronwenorden kan gezegd wor den, dat zij zich bgna alle wgden aan het onderwijs geven in wetenschappen, handwerk en huishouding. Vooral wgden zich de vrouweljjke religieusen aan de verzorging der kleine kinderen en beoe fenen zg de liefdadigheid in de gasthui zen en krankzinnigengestichten, in de ge vangenissen en aan het ljjdensbed van zieken en gebrekkigen, in de paleizen der rijken, maar ook, en wel het meest in de schamele woning der behoeftigen. De Fransche Regeering heeft geen en kele grondige reden om de religieusen te vervolgen en uit het land te jagen. Geen andere beweegreden bestaat er, wjj her halen het, dan haat tegen den gods dienst. Inderdaad, al de kloosterlingen, zoowel mannen als vrouwen, volbrachten trouw hunne plichten als burgers, vroegen geen de minste gunsten, maar bewezen inte gendeel onschatbare diensten aan het land en de koloniën. Baron De Courcel, senator en lid aan de «Académie des Sciences morales et politiques,» betreurt het verjagen der re ligieusen, maar, zegt hg, 't is een vreug de eu een groot voordeel voor Frankrgk te hopen, dat de religieusen spoedig weer zullen geroepen worden om in de wereld de Gesta Dei en de oude natio nale traditiën, welke de Regeering der Fransche Republiek scbjjnt te vergeten, voort te zetten. 't Is een gelnk voor Frankrgk, dat de goeden den moed niet verliezen en de hoop koesteren, dat de «ondste dochter der Kerk,» haar vorigeD roem en luister nogmaals zal herwinnen, en dat, om de rechtvaardigen het land, ondanks de kwaad willigen en boozen, zal gespaard blijven. Dat ik u iets zou zeggen dat ge even goed weet als ik Ik meende dat er minder woorden toe noodig waren om voldoening te krijgen van een leerling van Saint-Cyr. Ik zie dat ik mij vergist heb. De woorden werden op zulk een spottend en toon gezegd, dat zij als een nieuwe beleediging konden gelden. Jacques Chateauroux sprong op. Ik ben tot uw dienst, zeide hij. Later kun nen wij tot verklaring komen, wanneer gij dan nog in staat zult zijn, verklaringen te geven. Marcband glimlachte vol zelfvertrouwen. Daar twijfel ik niet aan Des te beter, zeide het jonge mensch, buiten zichzelven van drift, want ik verzeker u dat ik u niet zal ontzien. Meer verlang ik niet, antwoordde Mar chand. De eer van mijn naam is mij meer waard dan het leven. Onmiddellijk werden de bepalingen voor het duel gemaakt, een ernstig duel, dat niet zou eindigen voordat een der beide partijen buiten gevecht gesteld was. De ontmoeting zou plaats hebben in het bosch van Chaville, dat opkor ten afstand van Saint-Cyr gelegen was, en ter stond. Twee der leerlingen, die bjj de uitda ging tegenwoordig geweest waren, zouden ge tuigen zijn van Marchand, die den tqd niet had twee vriend n op te zoeken, vervolgens, d ar zich officieren aan den ingang van de school vertoonden, ging de groep uit elkaar. Een uur later zouden allen present zijn op de plaats, die aan alle jongelui der school goed bekend was. Twee leerlingen hadden op Frankrijk. Le Petit Parisieneen blad dat vol- strekt niet tot de katholieke partjj be hoort, zegt «De geautoriseerde kloosterorden had den recht te gelooven, dat de antorisa- tie geldig was voor al hare dochterhui zen. Zoo had de heer W aldeck Rous seau verklaard als eerste minister, al* bekwaam rechtsgeleerde, als voorsteller der wet.» Wanneer Le Petit Parisien dat schrjjft, wie gat dan den Franschen minister-pre sident het recht om den persoonlijken eigendom'te schenden. Wie gaf den rechts- verkrachter de brntaliteit van knische, deugdzame kloosterzusters, die den Staat niets kosten, die een volg verig leven leid den tot opvoeding der jeugd, die aan de kinderen alle maatschappelijke en gods dienstige deugden leerden, die ze onder worpenheid leerden aan 't wettig gezag, die dat deden, grootendeels voor niets, uit hnn eigendom te jagen? Vreeseljjk moet de straf zgn, die Frank rgk zich op den hals haalt, omdat de ge weldplegers de kinderen uit de handen der zusters rukken om ze ten prooi te werpen voor satan's muil. Dat deed de Bretanjers, het innig godsdienstig volk der zee, in verzet komen. Duitsohland. Keizer W i 1 h e 1 m zal op den geboor tedag van koning Edward naar Enge land gaan. De kruiser Prins Beinrichen de tor pedoboot Sleipner» hebben bevel ontvan gen 5 November reisvaardig te zgn om de *Hohenzollern>met Keizer Wilhelm aan boord, naar Engeland te vergezellen. Keizer Wilhelm zal twee of drie dagen vóór den 9en November, Koning Edwards geboortedag, in Engeland aan komen Behalve den minister van Oorlog B r o- d r i c k veldmaarschalk Roberts en generaal Keil y-K e n n y, zullen lord Lansdal e en ongeveer twintig Britsche officieren de Keizermauoeavres in Duitsch- land bjjwonen, de vier eerstgenoemden als gasten van Keizer Wilhelm. zich genomen voor de degens te zorgen. Een uur later was elk prompt op zijn tjjd. De plaats van samenkomst was bepaald aan den ingang van het bosch, op een open plek, door dicht kreupelhout voor nieuwsgierige blik ken bedekt. Het was prachtig weer. Be zon scheen heerlijk op het dichte loo- verdak en duizenden vogels zongen in het ge bladerte, terwijl de krekels in het gras een vroolijk geluid deden hooren. Zoo snel mogelijk koos men de wapens en mat de plaatsen. Iedereen had haast. De leer lingen wilden den trein niet missen, waarmee zij naar Parijs moesten, om hun vacantie door te brengen. Jacques Chateauroux brandde van verlangen te weten, wie de man was, die zoo dwaas twist met hem gezocht had, want na het gevecht, zoo beiden dat overleefden, zou hjj hem zeker niet langer opheldering weigeren .Het jongemensch kon zich maar niet begrjjpen, wat de oorzaak van dien twist was. Hoe hij ook zjjn geheugen raadpleegde, geen naam schoot hem te binnen, die hier eenige betrekking op kon hebben. Om het even, hjj was beleedigd, in het ge laat geslagen. Zelfs al was het een misverstand, dan w&i die beleediging toch zoo zwaar, dat bloed al leen er voldoening voor kon geven, altoos vol gens de verbeelding der in dergeljjke kringen heerseliende dwaze begrippe*. (Wordt vervolgd) H U RLE (01 Kt IT. TVRT.TR TYHVR ATVWKi'R'ini'.WTIHN ABONNEMENTSPRIJS Per S maanden tooi Haarlem HEN AGITE MA NON AGITATE. PRIJS DER ADVEHTENTIHN 104. Watf J o.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1902 | | pagina 1