No. 5216
Vrijdag 10 October 1902.
27ste Jaargang
voor <3%ooró- on 3/uió-éCollanè.
Gemeenteraadsverkiezing.
F. M. Baron VAN LIJNDEN.
De Katholieke Nederlanders
te Brussel.
©0 gevolgen van een
misdaad.
P. M. Baron CAJS' IJJND8N.
B I T JÜ ft L Ai\ it
ABONNEMENTSPRIJS.
BUREAU: St. Jansstr&at. Haarlem
FEUILLETON.
Frankrijk.
Italië.
Oostenrijk-Hongarije.
Engeland.
Belgie.
Per 3 maanden voor Haarlem1,20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post >1,50
Voor het buitenland 2,90
Afzonderlijke nummers 0,03
Dit blad verschjjnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
KRUIEND
PRIJS DER AD VERTEN i IER.
Van 1—6 regels g0
Elke regel meer7yg 9
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
AGUE Ml NON AGITATE
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale PuhVcitéEtrangire
G.L. DAÜBESfCoJOHNB. JONES SuccParis 31te Faubourg Montmartre
Tegenover den candidaat der Sociaal -
Democratische party, Mr. P. J. T r o e 1-
s t r a bevelen wjj de kiezers dringend
aan a. s. Vrijdag trouw ter stembus te
gaan en bun stem uit te brengen op den
heer
Wjj doen dat te meer nu Mr. Troel
stra zich weer dapper weert om zijn
socialistische stellingen den kiezers te ver
kondigen.
Nu is 't wel waar, dat Mr. Troel
stra uit overtuiging socialist is, maar 't
is niet minder waar, dat bjj behoort tot
dat groote wereldhuisbouden, waarin aan
houdend ruzie heerscht over het overhoop
willen werpen van het bestaande, om op
de puinen het rjjk der socialisten te ves
tigen tot een party waar godsdienstzin
en vroomheid gehuicheld worden, een partjj
verderfeljjk voor den goeden gang van
zaken, veel verderfelijker dan de hevigste
vjjanden der Kerk zjjn, die rondweg voor
hun ongeloof uitkomen.
Het socialisme als partjj genomen is
een groote huichelaar.
De socialist spreekt anders dan hjj doet.
Die zegt, dat men evengoed socialist kan
wezen en toch zjjn geloot bljjven waar
nemen, bedriegt. Neutraal, zegt de socia
list, zjjn wjj in zaken van godsdienst, maar
zjjn daden geven van het tegenovergestelde
-bewjjs. Van tjjd tot tjjd komt de aap in da
socialistische bjjeenkomsten uit de mouw
en komt de ware toon bovenklinken.
Niets anders dan huichelarjj verkon
digen zjj op dit gebied. De socialist ver
foeit den godsdienst. Een fjjn staaltje van
huichelarjj werd onlangs weer geleveid
door het socialistenblad Le Peuple in Bel
gië. Ziende, dat de razende godsdiensthaat
een aanzienljjk deel der werklieden voor
de socialistische party deed verloren gaan,
schreef een der leiders het volgende
«De strjjd tegen het geloof en den gods
dienst der katholieken, de aanvallen legen
de prie ders, paters en nonnen,zullen geens
zins de ontwikkeling der werkende klasse
verhaasten.
«AUeen het kapitalisme is onze vjjand.
Wjj zullen het bestrjjden en overwinnen,
niet met de Kerk, de priesters en de kloos
terlingen aan te vallen en te beleeligen,
maar met de werklieden in te blazen de
princiepen van het socialisme en ze in
onze inrichtingen voor te bereid n tot een
broederljjker, een menschlievender leven.
140
Vervolg)
Tvon vroeg:
Hoe zijt gij liier gelomen?
Ik ben gisteren aangekomen.
Wat komt gij doen?
Ik wilde u zien?
Mij zien, mompelde de oude Bretagner
op bitteren loon.
Ja, vader, ja, ik kon niet langer ver
van u leven. Men had mij geschreven dat gij
ziek waart.
Ziek Ik Wie heeft u dat geschre
ven
Pennaik.
Zoo, Pennaïk u
Ik heb hem g schreven, vader, om hem
tjjding van u te vragen, en bjj heeft mij ge
antwoord.
Ge stelt dan nog eenig belang in mij
Joennic begon weer te weenen.
Hoe kunt ge zoo tot mij spreken, va
der t snikte zij. Gjj weet wel dat ik u lief
heb, dat ik nooit heb opgehouden n lief te
hebben.
Eerst en vooral moeten wjj ons bekom
meren met het lot van de werklieden, tot
welken eeredienst of tot welke party zjj
ook bebooren.»
Dis lieve, beste, die brave socialisten,
niet waar
Neen, waarljjk, ze zijn n'et zoo kwaad,
is men allicht geneigd te zeggen, als men
niet let op waf een ander socialistisch blad
Vooruit zegt. Dit orgaan van de partij die
niets dan ontevredenheid en ellende brengt
onder de werklieden, gaf het volgende te
lezen
«Denkt er aan dat ieder kind, aan het
Katholiek Onderwijs ontrukt, een soldaat
te meer is voor de toekomst en met de
wapenen in de hand strijden zal voor
de verlossing van onzen maatschappeljj-
ken Stand.»
En toen, ook kort geleden, een onge
lukkige priester in Frankryk de kap over
de haag geworpen had en zjjn eed ver-
loochénd en zjju God verlaten had, klonk
het ia hetzelfde blad der broederljjke,
godsdienst niet-hatende socialisten
«Weldra zullen er geen andere meer
overbljjven dan misdadigers en domhoof-
den.
«De misdadigers aan niets geloovende
van hetgeen zjj preeken en leeren, die
met een licht hart hunnen toestand aan
vaarden en niettemin voortgaan met de
hersenen van zwakken en onwetenden te
verstompen; de domboofden die alles ge-
looven zonder tegenspraak, wat men bun
wjjsgemaakt en geleerd heefc.
«Ziedaar het soort menscben dat nog
met geschiktheid het priesterkleed kan
dragen
Kan men zich nu grooter huichelarij
voorstellen dan door het socialistenblad
Le Peuple wordt verkondigd, nu Vvoruit
bewyst wat de neutrale godsdieustzin dei
socialisten te betaekenen heeft. Zij hebben
niet altjjd dezelfde meening, dat bljjkt
ook op hun congressen, waar zy elkan
der heel broederljjk in hat haar zitten.
Een man dan te kiezen die tot deze partjj
behoort, raden wjj den kiezers ter sterk
ste af.
Stemt dus allen met ons den heer
De Katholieke Nederlanders te Brus
sel woonach'ig, hebben zich bjj het over-
ljjdsn der diep betrsurde Belgische Ko-
Wanneer men zijn vader lief beeft, dan
verlaat men hem niet om den eerste den beste
te volgen. Eu hij, hij is toeb niet hier, wil
ik hopen
Neen, vader, ik ben alleen.
Laat hjj nooit komen Laat hjj nooit
komen riep de grijsaard uit terwijl hij drei'
gend zijn stok ophief.
Zjjn oogen fonkelden onder de zware, saam
getrokken wenkbrauwen.
Hjj zal niet komen, vader, zeide Joen
nic.
Ik heb slechts twee liefdes gekend, die
voor uw moeder, en die voor u. De dood
heeft mij de eerste ontnomen, die man ont
rukte mij de tweede. Ik weet niet of ik den
dood nog niet verkies Uw moeder blijft mij
ten minste nog over, ik weet waar zjj is, op
welk plekje der aarde, terwijl gjj.
Ik vader, zeide Joennic, ik heb nooit
opgehouden aan u te denken. Mijn wensch,
mijn geluk zou zijn, mjjn leven bij u door
te brengen, wanneer gij er in toestemt..
Waarin? vroeg Yvon Kernadec, wiens
st#m nog ruwer klonk.
Ons te vergeven.
Toen de jonge vrouw deze woorden sprak,
zag zjj haar vader met teederen, liefdevollen,
blik aa-, haar glimlach lokte hun en ondanks
zicbzelven bleef de oude Bretagner een oogen-
blik onder de bekoring, maar weldra weer
stond hij die en zeide
Dien man, nooit
Joennic sprak niet meer.
Zij zag dat alles vruchteloos was, en toch
ningiu niet onbetuigd gelaten.
Op eene zeer Christelijke wjjze ga
ven zy bljjk dat zy oprecht deelea in
het groot verlies, dat hun tweede vader
land door dit droevig verscheiden heeft
Verleden Zondag is in de Magdalena
Kerk door Mgr. Y a n Winkel eene
plechtige H. Mis opgedragen voor
de zielerust van wijlen H. M. de ge
liefde Koniagin der Belgen en dit wel
onder een toeloop van honderden Ne
derlandera te Brussel en in de voorsteden
woonachtig.-
Onder da Nederlandsche Notabiliteiten
werden opgemerkt Baron Generaal d e
Pos s on en Baron van Asbeck, at
taché aan het Neierlandsch gezantschap
en vertegenwoordiger van Zijne Excellen
tie Jhr. van Pestel, Ridder v. d.
Schueren, Le Bron de Veseela,
g-pensionneerd Schout bij nacht, en vele
andere hooggeplaatste landgenooten.
Na het Evangelie heeft Mgr. v. Win-
k e 1 een kort stichten 1 woord tot zijne
landgenooten gericht en de betreurende
Koningin voorgesteld als een model en
een navolgenswaardig voorbeeld van vurig
geloof en d ep doordrongen godsdienst
zin.
Dat echt Christelijk geloof, zoo sprak
de gewyde redenaar met vuur en klem,
was haar levensregel van de wieg tot het
graf en steeds de leiddraad van al hare
handelingen, dat echt christelijk geloof
was tsvens hare troost en opbearing bjj
de rampen en teleurstellingen die zy als
Koningin en moeder met onderwerping
heeft verduurd.
Als bljjk van geloof naderde zjj ook
meermalen door het jaar en zelfs zeer dik-
wjjls tot de H. H. Sacramenten met de
grootste stichting en na de H. Communie
geheel en al met haren God vereenigd,
zocht die Christelijke vrouw kracht en
sterkte, moed en troost bjj Hem, dieeen-
maal heeft gezegds «Komt al en tot my
die belast en beladen zjjt en Ik zal ver
kwikken» Dig op dsg ook, zoolang het
Hare verzwakte krachten eenigszins toe
lieten, woonde die oprechts galoovige Vor
stin het H. Sacrificie der Mis bjj en sticht
te alle omstanders door hare innige gods-
viucht en d:epen eerbied in het huis van
God. In de kerk toch bleaf zjj voortdu
rend geknield en een der hofdames die
meende dat hare gezondheidstoestand zulke
moeilijke houding niet mser veroorloofde,
antwoordde zjj met Christeljjken eenvoud:
«Het past dat men in tegenwoordig,
beid van den Koning eene eerbisdige hou
ding aanneemt, waarom zou ik dan voor
wilde z:j haar vader zoo uiet laten heengaan
Zjj wilde niet heengaan zonder een woord
van liefde, van vergiffenis van hem gehoord
te hebben.
Zij bewoog zich niet en bleef diep geroerd
voor hem staan.
Eensklaps stortte zij haar hart uit in deze
woorden, die zij t) midden van tranen en
snikken uitsprak.
Wij zouden u zoo lief gehad hebben
Wie vroeg Yvon, die kampte tegen de
ontroering, die z ch ook van hem me ster
maakte. Die man!
Ik en mijn dochter je,
't fs waar, zeide de grijsaard iets zacht
moediger, gij hebt een dochter.
io> lief, zoo schoon, ik heb h~ar Yvonne
genoemd.
Yvonne? herbaalde de Bretagner
Zij zou met u wandelen, wanneer zij
grooter was geworden. Zij zou zoo gelukkig
zijn aan uw knieën te spelen. Zij is blond
zooals mijn m eder Was, zooals ik. En zjj
heeft blauwe oogen, zij gelijkt op ons.
Gelijkt zij niet op dien man.
Op haar vader. Neen, iedereenzegt.dat
zij op mjj lijkt.
't Is goed, zeide Ivon, die onverschil
ligheid veinsde, maar ondanks zichzelf was
ingenomen, ik zal haar rien, ik zal haar zien
wanneer «ij grooter is.
Hij verwijderde zich, zonder een woord meer
te spreken tot Joennic, die onbeweeglijk
op dezelfde plaats bleef staan, met knikkende
knieën en een gebroken hart.
mjjn God en Schepper, den Koning der
Koningen ook niet eerbiedig zyn
Spreker haalde nog andere stichtende
staaltjes aan uit bet het leven van die
Christeljjke Vorstin die eene bljjrende
getuigenis afleggen van haar vurig
geloof en d:ep doordrongen piëteit.
Het slot ongeveer was Et perillam
defunctius adliuc logniten, door dat geloof
spreekt zy gestorven nog tot ons. Want
dat verheven voorbeeld van geloof en
godsvrucht wekt niet alleen bewondering,
stemt niet alleen tot nadenken, maar
dringt inzonderheid ons allen tot Christe
lyke navolging.
Deze merkwaardige rede maakte op
allen, zelfs op de aanwezige Protestan
ten, «en dnpen en overweldigenden in
druk.
De Zangvereeniging der Nederlandsche
Werkliedenvereniging heeft tjjdens deze
godsdienstige plechtigheid op zeer ver
dienstelijke wyze eene meerstemmige
t Miser er e> en Gesu Salvator mundiuit
gevoerd.
Zondag-namiddagna de begrafenis
ran Emile Z o I a, hebben in verschei
dene «traten van Parys ergerlyke toonee-
len plaats gehad tnsschen nationalisten
en socialisten die elkander uitjouwden
Meu werd handgemeen
Er werd zoo hevig gevocht-m dat de
militaire macht by herhaling moest char
geeren om een eind* te maken aan die
kloppartijen.
Een troep socialisten trok naar de kerk
van het H. Hart te Montmartre om daar
de vernielzncht bot te vieren. Onder het
zingen van de Carmagnole en van de
Internationale, ging het er op los. De
politie dreef de bende bjj aankomst, met
de sabel uiteen geduchte klappen wer
den uitgedeeld.
De krans, die ex kapitein Drey
fus op het graf van Z o 1 a had gelegd,
i« door de politie er af genomen.
De Kerk vervolgers in de Fransche Re
publiek hebbende zusters Asso uptionni»-
ten van Nantes voor de rechtbank ge
daagd omdat zy hun klooster niet op den
bepaalden tjjd hadden verlatn en
voortgingen met kostelooie verz )rging van
arme zieken in hun woningen, Dat dit
liefdewerk door het volk wordt gewaar
deerd, u gebleken toen de zusters zich
naar het gerecht8gebouw begaven. Eene
talrjjke menigte werklieden vergezelden
dereligieusen juichend langs den weg. De
beslissing van den Rechter is nog niet
bekend
Te R >me zyn dieven de woning van
prins Colonna, burgemeester der s'ad,
binnen gedrongen. Zjj hebben de brand.
Yvon Kernadec vervolgde zijn wandeling
het dorp in.
Eenige buurvrouwen, die het gesprek van
verre hadden gezien, naderden Joennic.
- Hij is niet te verteedereu, die oude
brombeer, mompelden zij.
Joennic begon te weenen en snelde weg
zonder te antwoorden.
Zij sloot zich op in baar kamer in het ho
tel, somb r en neerslachtig en ging den ge-
heelen da? niet meer uit. Zjj was diep be
droefd, wist niet waartoe zij zou besluiten,
vroeg zich af of zij nog in dit gevloekte land
moest blijven of er zich voor altijd van ver
wijderen, Zij dacht aan baar dochter, aan hasr
kleine Yvonne, die ver van hear was, onder
de hoede van een vreemde. Wanneer haa' eens
een ongeluk trofNog nooit had de arme,
jonge vrouw zich zoo terneergedrukt gevoeld,
Haar vader zou haar nooit vergeven, dat zag
zij wel in, haar echtgenoot was door gevaren
omringd. Zij hield niet op met schreien, haa"r
oogen baadden in tranen.
Ook buiten heerschte diepe zwaarmoedig
heid, de lucht was grauw, de boomen door
den herfstwind ontbladerd, aan den horizon
vertoonden zich dreigende regenwolken, de
zee was geel en onstuimig, liet een eentonig,
somber gebrul hooren en beukte met groote
golven het strand. Het was treurig weder,
Tegen den avond werd er bescheiden op
haar deur getikt.
Joennic sprong verichrikt op, droogde haas
tig haar oogen en vroeg:
Wie is daar:
kast met een inbond van 15.000 frank»
weggehaald.
De politie weet nérgens van en zjj heeft
de schelmen nog niet kunnen achterhalen.
Over het bezoek van keizer Wil
helm en da Czaar van Rusland aan
het Italiaansche Hof wordt nog gemeld
dat deze twee Souvereinen ook Z. H. den
Paus zullen bszoeken.
Naar gebruik zullen zjj zich naar hnn
respectieve gezantschapshotel* begeven en
van daaruit het Vaticaan bezoeken.
Vieeseljjke stormen hebban Bohemen,
Tyrol en Hongarjje geteisterd. Geweldige
sneeuwstormen joegen alles voor zich uit
of bedekten wat in d«n weg was. In den
omtrek van Ausséa, werd een herder on
der de sneeuw bedolven, de man is van
koude gestorven.
Een tweetal boer«n zjjn dood gebleven
door de koude. Zjj zaten nog op hunne
kar en hielden de tengels in hunne ver-
stjjfde handen, toen voorbijgangers zagen
dat het nog slechts ljjken waren.
Te Londen i» men zeer verwonderd over
de koppigheid van koning Leopold van
België, over het tweede hnweljjk van zjjn
dochter S t e f a n i e weduwe van den
Oostenrjjkschen Kroonprins.
Men heeft te Londen eene'geheel an
dere opvattingwant is niet de dochter
van koningin V i c t o r i a,prinses Louise,
gehnwd met een markies Lome, later
verheven tot hertog van Argyll, en, is d«
dochter van dezen Koning van Engeland,
prinses Louise van Wales, uiet gehuwd
met een hertog van Fife?
De stamboom der L o n y a y's is tea
zeer oude en hecht* en het voorgeslacht
van den gemaal van prinses Stephanie
van België, graaf Elemer Lonyay
is meer dan daizend jaar ond en «tarnt
af van een der zeven hertogen van Hun
gary*. Alvorens in bet hnweljjk te tredea
met een Belgische Koningsdochter warem
er verschillende L o u y a y die met
Koninkljjke families geparenteerd waren
i.i de XlIIde eeuw met de Hongaarsch*
Koninkljjke familie, in die eenw was een
Lonyay groothertogin van Transylva-
nië, in de X 7.1e eeuw was een L o n y a y
ve maagd met koning Stephanu»Bg-
t o r y.
In Hongarjje laat men bovendien de
vrouwen hun titels behouden wanneer
zjj in het huweljjk treden met echtgenoo-
ten, die een lageren titel voeren zoo is
het ook in Engeland, in Italië, in Spanje,
vroeger ook in Frankryk.
Te Brussel «troomen de giften toe voor
de verdrukten in Zuid-Afrika. De Burge
meester en vele raadsleden stelden giste
ren de Boerengeneraal» belangrijke «om
men ter hand.
De Brusselsche Pers en het Pro-boer-
(Lmité vergaderden gUteren om t« be-
Ik, Pennaik.
Zij uitte een kreet van verbazing eu vr«u?d«
Pennaik.
Snel opende zij de deur.
De man trad binnen, met zijn breedgtran-
den hoed in de h»nd.
Ja, ik ben het, mejuffrouw.
Hij verbeterde terstond
Vergeef mij, merrouw.
Kom, kom, zeide de jonge vrouw, voor
u ben ik noch mevrouw, noch mejuffrouw ik
ben nog altijd de kleine Nick, die u niet ytr_
geten heeft.
fs het waar, mejnf mevrouw.
Ja, mijn goede Pennaik, ja.
Ik kom halen.
Mij halen P riep Joennic uit, die haar
ooren niet durfde gelooven.
Namen, uw vader. Hjj wil niet, dat gij
vannacht in dit hotel zult «lapen. Gjj moet
u hier wel vervelen.
O ja, vooral
Vooral nu tjj zoo hard voor u geweest
ii, ja, ik weet het.
Hjj beeft er dan ook wel berouw van, want
zijn hart is bet«r dan men denkt, alleen het
uitwendige is ruw.
Dus, zeide Joennic, wier hart overvloei
de van eindelooze vreugde, hij zendt u hier-
he»n.
Hjj, en kom spoedig, want hij wacht u
met ongeduld.
Wordt vervolgd)
