No. 5227
Donderdag 23 October 1902
27ste Jaargan
ïïagBlaó voor tSflooró
en SEuió-JCollanó.
Uit Den Haag.
©e gevolgen van een
ntisóaaó.
B 1 Jü N L A i\ 1)
Per 3 maanden voor Haarlem
f 1,20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post1,50
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
Redacteur-Uitgever, W. KÜPPERS.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem
2,90
0,03
De bekende quaestie, gerezen tusschen
de Katholieke Pers en de Roomsche Ka
merclub schjjnt nu allengs een stilzwijgend
stadium in te treden een toestand waar
in ze vooreerst wel eens zou kunnen bljj-
ven, wjjl de club niet gewoon is, veel te
publiceeren.
Ik moet verklaren niet te begrjjpen
wat de meerderheid der R. K. Kamerleden
tot hun zonderlinge beslissing heelt ge
leid. Immers het opgegeven bezwaar, dat
het niet mogeljjk is de verschillende bla
den op gelyken voet te bedienen de
juiste woorden van het club-besluit weet
ik niet meer, maar daar kwam het toch
op neer dat bezwaar kan toch in on
zen tjjd van vlugge correspondentie den
doorslag aiet gegeven hebbee.
't Is waar, er kan eens in een miidag-
bjjeenkomst van de club een beslissing
genomen worden, waarvan het wensche-
ljjk is, dat ze nog dien eigen avond be
kend wordt, opdat er dooi Regeering of
Kamer rekening mede kan gehouden wor
den. Nu m zoo'n spoedeischend geval
zou dunkt 'meer wel wat op te vil
den zyn. Maar er komen by de Club toch
genoeg zaken voordie best het dagje
kunnen wachten, hetwelk met een alge-
meene verspreiding gemoeid is. Nog on
langs zond de club-secretaris aan de gan-
sche clericale pers rond de belichten om
trent htt Kamerleden-adres aan Z. H. den
Paus een zending, waarmede de bla
den wat in hun nopjes bleken, want het
stuk kreeg overal een mooie plaats.
Neendat verspreidingsbezwaar kan
de grondoorzaak der bevoorrechting van
mjjn stedelijk orgaan niet zyn. Er moet
iets anders achter zitten. Wat? Dat is
even geheimzinnig als de quaestie-P a s-
t o o r s.
Inmiddels danken we aan het eigen
aardige club-bes'uit dat zeldzaam geza-
menljjk optreden derNeJerlandscheRoom-
sche dagbladen. Ik vind dat zjj groot ge-
ljjk hebben, ai gun ik De Residentiebode
met wier redactie ik niet graag op
gespannen voet zou komen natuur
lijk van ganscher harte primeurtjes; ik
heb er die courant zelf wel eens eeu je
beiorgd. Maar ik kan n e toch best in
denken in de gemoedsstemming der andere
Roomsche organendie met beslistheid
dit standpunt innemen als de Club eens
een besluit'publiceert, dat er op aan komt,
wil ik niet ermee te moeten wachten tot na
de liberale ochtendkranten, die 't uit De
Residentiebode knippen
Vervolg
Zij vreesde dat men haar zou uitlachen, dat
men aan haar groote moederliefde zou twij
felen,, die zoo spoedig versmoord was bij het
zien van het kind.
De blik, de glimlach der mia hinderde
haar.
Was zij dan krankzinnig?
Wat dacht, wat veronderstelde zijn
Het zou haar dochter niet ziju
Wie kon haar dan verwisseld hebben?
Zjj durfde tegenover de houdiDg der min,
tegenover Hector, geen twijfel meer uitdruk
ken, maar zij gevoelde niet meer in zich dat
brandend verlangen, dat haar aandreef tot
Yvonne en dat eensklaps verdwenen was bij
het zien van het kind, dat daar sliep en
waa in zij .de trekken van haar Yvonne, die
zoo diep in haar heugen gegrift waren, niet
terugvond.
Pet is reeds verscheidene maanden ge
leden dat mevrouw vertrokken is, zeide de
min, en zulke kleine kinderen veranderen
met den dag. Ik kan mij mjjn kind niet meer
Nu is er aanmerking op gemaakt, dat
zij hun protest aan de groote klok heb
ben gehangen. Wat drommel, ze wilden
zich,'volgens mijntribune-verstand, tegen
over hun lezers verantwoorden. «Wy laten
het er niet by zitten,» zoo wilden zjj doen
uitkomen; «als wede berichten niet krjj-
gen is 't onze schuld nie', maar valt de
volle verantwoordelijkheid op de Kamer
club.» En te eer wilden zij m. i. deze
verklaring niet achterwege houden, waar
te vreezen stond, dat de Kamerclub, in
stede van ter wille der kranten haar be
sluit in te trekken, liever die verantwoor-
de^kheid kalmpjes op haar rug zou ne
men.
Ik weet Van de heele zaak geen sik
kepitje meer, dan er van en over gepu
bliceerd is, zocdat ik met blanke nieuws
gierigheid het verder verloop afwachr.
Dezer dagen kon ik by de verkiezing
voor de stakers eens rustigjes thuis blyvan
zonder aan 't consigne der kiesvereeni-
ging ontrouw te worden. Maar ik heb
van fiat privilegie geen gebruik gemaakt.
Toen mijn eerste stemkaart kwam heb ik
die met een zekere wellust verscheurd,
denkendnu ga ik eens lekker niet. Op
den stemdag evenwel vond ik het toch
niet in overeenstemming met mjjn kie
zersplicht, Lisman niet behoorljjk zwart
te maken. En ik toog ter stembus, waar
ik plechtstatig naam, voornaam, geboorte
datum en woonplaats opgaf ten einde een
stembiljet machtig te worden. Ik zal nu
de kaart, die my ter herstemming noo
digt, maar niet verscheuren.
Om even op de Kiesvereeniging terug
te komen, haar besluit, om zich te ont
houden zal mogeljjk cenige verbaziDg ge
wekt hebben, vooral wegens de openhar
tigheid, waarmede de beweegreden erbjj
werd gemeld: We zyu niet klaar met
onze organisatie. Waarom echter doekjes
te winden om de waarhe:d. De districts-
besturen hadden mei gedacht, dat er dit
jaar verkiezingen zouden plaats grjjpen
en daarom, na de inspanLing van 1901,
den arbrii voor een keertje neerge
legd. Dit openlijk en eerljjk te erkenneD
is de eerste stap tot vernieuwde en ver
hoogde activiteit. Al'een is er dit bezwaar
aan verbondenals de katholieken weer
gaan meedoen, zullen de liberalen daar
natuurljjk een teeken in zien dat onze
organisatie perfect in orde is en dan dub
bel hun best gaan doen.
Nu, als de liberalen 't dan mis hebben,
zal 't niet de schuld wezen van onze
jonge Gardedie het stilzitten der Kies
verenigingen duideljjk heeft afgekeurd
door deze week volle adhaesie te schen-
Van 16 regels 50 Cents
Elke regel meer7y,
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentieh Contant.
ken aan de woorden van haar voorzitter
die den staf brak over de laksheid van
de besturen der oude garde.
Volgens mjjn bescheiden meeoing
hoe ouder men wordt hoe bescheidener men
volgens de tegenwoordige begrippen moet
zyn is de Jonge Garde hier te ver ge
gaan in haar jjver. Haar voorzitter, die
zyn meening nitt onder stoelen of ban'
ken pleegt te steken, heeft het de kies
verenigingen reeds in haar eigen verga
deringen gezegd, dat er gewerkt had
moeten zyn. Dit was zjja recht als lid
kiezer. Maar de Jonge Garde moet zich
niet begeven op 't terrein der oude. Z\
streve er naar, op haar eigen gebied door
jjrer en voortvarendheid de ouderen tot
voorbeeld te zyn. Best. 't Bestoken even
wel der ouderen in hun eigen viste
kweekt slechts animositeit, waar volle
harmonie en samenwerking moesten be
staan.Zeer stellig zóu ik dan ook hoewel
evenmin goedkeurend, dat de besturen der
djktr cteu hebben stilgezeten ter ver
gadering de motie Tan den «Gardist,» die.
't critiseeren van het werk der onderen
niet de taak der jongeren achtte, hebben
ondersteund. Dat niemand der «Gardisten»
dit deed bewjjst, welken invloed de voor
zitter heeft, van wiens leiding ik veel
goeds voor de Jonge Garde verwacht, a's
hjj haar niet voert op de banen dergenen,
die van de jonge vereeniging wel gaarne
een desnoods beschamend voorbeeld maar
geen opgedrongen lessen willen verdra
gen.
herinneren, en ik weet zeker dat als ik thuis
kom, ik haar niet herkennen zal.
Misschien, mompelde Joennic.
kij durfde niet langer te twijfelen, want dan
zou zjj h ar echtgenoot en die vrouw van etn
sno d bedrog moeten verdenken.
M et welk doel
Het was te dwaas.
Zij schudde die booze gedachten van zich
af en keek opnieuw in de wieg.
Het zijn wel haar lokken, mompel
de zij.
Omevrouw- kan gerust zjjn, sprak de
min, wij hebben haar niet verruild.
Zi; schjjnt mij dikker toe.
Ja, zij is dik geworden. Zij ziet er heel
goed uit.
Hec'or naderde.
Hij had al zijn kalmte herwonnen.
Wat deert u toch, vroeg hij zijn vrouw.
Her' ent ge uw kind niet
Ik weet het niet,het komt ongetwijfeld door
de ontroering. Ik had mij Yvonne zoo geheel
anders voorgesteld. Als men ver weg is, rorrnt
me n zich denkbeelden.
Zij ging een paar schreden terug, zette haar
hoed at en trok haar handschoenen uit. Zij
was thans geheel kalm geworden, dacht nau
welijks meer aan het kind en was zelfs ver
wonderd over de verandering, die er bij haar
had plaats gehad.
Zij, die er zich zooveel van voorgesteld
had, haar dochter weer te zien, die weken
lang gehaakt had naar het oogenblik, dat zij
haar in de armen zon drukken, die zoo ver-
Duitsehlaud.
Het schjjnt toch waar te zyn dat kei
zer Wilhelm aan officieren en solda
ten verboden had, mêe te doeD aan de
ontvaDgst van de Boerengeneraals te Be-
Ijjn. Ook werd een dergeljjk bevel gege
ven aan ambtenaren en vertegenwoordi
gers der Re^eermg. Officieus wordt voor
de officieren die toch deelnamen aan de
bjjeenkomst in de Philharmonie, ter ver
ontschuldiging aangevoerd, dat het vei bod
hun niet iutjjds bekend wa\
De Neueste A'achriehten spreekt haar
droefheid uit over het keizer'yk bevel dat
dappere en ongelukkige mannen negeert.
De conservatieve Rtichsbote zegt nog
scherper G en Du tsch offic er behoeft
het beneden zjju waardigheid te achten,
in aanraking te komen met deze Generaals
die zoo groote dingen gedaan i ebben.
Zooveel zorg om de gevoel'gheid der
Engelschen niet te krenken, bjj zooveel
onverschilligheid voor wat het Duitsche
volk gevoelt, brengt zeer ernstige on e-
vredenheid teweeg in de ruims e en biste
lagen der natie. Men moest in Regee-
ringskringen n idenken over zulk een ver
bittering
rukt, zoo verheugd was aangekomen, had nau
welijks de lust nu z j haar kind zag, het op
te uemen en te kussen.
Zij verliet de kamer, koel, bijna onverschil
lig geworden.
Yvonne! haar kleine Yvonne, zij was het
die daar lag, die 'laar sliep als een roos met
haar krans van blonde krullende lokken, met
haar zachte ademhaling. Zij had haar gezien.
Zjj kou haar opnemen en omhelzen. Morgen
als zij ontwaakte, zou zjj op haar bed met
haar kunnen spelen.
Door deze gedachten, door deze voorspie
gelingen trachtte zjj zich te verteederen, haar
liefde aan te wakkeren,maarvruchteloos, alles
in haar scheen plotseling koud en ongevoelig
te zijn geworden.
Zij was verschrikt, verward, 'ij hield niet
meer van Yvonne, zij had haar dochter niet
meer lief.
Wat was er dan toch gebeurd
Zij wierp haar echtgenoot een wantrouwi-
gen, vreesachtigen blik toe, nam hem daarna
eensklaps bjj den arm en zeide
Laat ons gaan.
Zij trok. hem mee.
De min zeide voor zich
Zij gaat heen zonder haar dochter te
kussen. Wat zou zjj denken
Verscheidene dage i bleef Joennic ten op
zichte van de gewaande Yvonne, even terug
houdend en onverschillig, maar het kind was
zoo lief, glimlachte haar zoo vriendelijk toe,
dat zij begon te gelooven dat zij een speel-
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale Publicité, Elrangère
G.L. DAL BE Co JOHN., b. JONES Succ. Paris 31 bis Faubourg Monlmarlre
De Kolnische Volkszeitung zegt, dat h-t.
keizerlijk be el niets heeft uitgewerkt
tegen de stemming van het volk, en de
Berliner Zeitung g-dooft, dat het bevel
van d n Keizer tot levendige discussiën
in de Volksvei tegenwoordiging zal leiden.
lntusschen doet de rijkskanselier V on
B u 1 o w zyn best om te doen uitkomen
dat hjj niets persoonlijks tegen de Boe
rengeneraals heeft, terwjjl de National
Zeitung ipot met de Frcnschen die in
ééa week eerst de Boerengeneraals en da -
Lord Kitchener met stormachtige
toejuichingen hebben begroetde eerst-
genoemdenals vertegenwoordigers vaneen
verwant volk, den andere als een vroe-
geren wapenbroeder. Bovendien neemt de
National Zeitung een ingezonden stuk op,
waarin gewaarschuwd wordt tegen het
opnemen van te veel Boeren als kolonisteu
in Duitsch Zuidwest-Afrika.
Italië.
Te Turyn is de nagedachtenis van
E m i 1 e Z o 1 a in een daartoe gehouden
bijeenkomst herdacht. De afgevaardigde
Fradellito voerde er het woord om
Z o 1 o*8 werken te verhee- ljjken. Een tren
rig figuur maakte in deze bjjeenkomst
Mr. Labori, die met geestdrift weid
begroet, toen hjj hulde bracht aan de na
gedachtenis vanZ o 1 a, met te zeggen, dat
door deze huldiging meuFrankrijk hu digde.
Zoo'n optreden had men in kringen bjj
de te Turyu vergaderden niet verwacht.
Engeland.
Te Plymouth is Zondag uit eene me
nagerie een leeuw ontsnapt, het woeste
dier heeft versch llende personen gekwetst.
Urenlang zag men geen mensch op straat,
de wandelaars wareD in de winkels ge
vlucht en memmd dorst de huizen te ver
laten.
Vijfhonderd personen hadden een schuil
plaats gezocht in de overdekte markt,
waarvan de deuren en vensters gebarri-
caleed warden. Men heeft d8n leeuw
teruggevonden in een duisteren hoek van
Winter's Garden, waar de menagerie staat.
De.Engelsche Regeer'ng deelt mede,
dat zjj aan Rusland weigerde, directe
onderhande'ingen te voeren met Afgha
nistan over de grensquaesties, indien zjj
niet vooraf uitvoerige inlichtingen van
Ruslaid ontvangt over dan aard en den
omvang der onderhandelingen en de wijze
waarop die zullen gevoerd, worden.
Er heeft tijdens den oorlog in En
ge'and een commissie gewerkt, die geld
veizamelde om Boerenvrouwen en kinde
ren te kleeden. De commissie herinnert
er in de pers aan, dat zjj nog bestaat, en
vraagt dringend om g'ld. Er is veel noo-
dig om de Boerenvrouwen en kinderen
van het noodige schoeisel en kleeren te
voorzien.
Rusland.
Hevige sneeuws'ormen woeden iu Rus
land de t eiu< n onde gaan groote ver -
tragingen en op sommige plaatsen ligt
bal van haar verbeelding was geweest. In buis
had zij niets ongewoons waargenomen, haar
echtgeuoot, de min, een andere dienstbode
die eerst na den dood van Yvonne in huis
gekomen was, al die menschen schenen rusti»
en vreedzaam.
Daarbij, was het wel waarschijnlijk dat men
getracht zou hebben haar te bedriegen
Wa rom
Joennic lachte zichzelve uit om haar dw as
heid, een dwaasheid die verscheidene dagen
geduurd had zij nam zich voor zich niet
meer te verwjjdcren of wanneer zjj genoodzaakt
was opnieuw te vertrekken, dan zou zjj haar
dochter meenemen op die wijze zou zij haar
trekken niet vergeten en niet geneigd zjjn
haar vjor een vreemde te houden.
Dus was de kalmte in het hart der jonge
vrouw teruggekeerd. Yvonne, of liever Ma
rianne Vernon groeide allerliefst op en Joen
nic kon haar thans niet meer verlaten, bracht
uren door om met baar te spelen. Hector en
de min waren volkomen gerust gesteld, het
gevaar was geweken.
Op dit oogenblik echter had er een voor
val plaats, dat alles dreigde te doen uitko
men.
Op een sehoonen Aprildag had mevrouw
de Mau»rat, die eenige inkoopen voor baar
dochter moest doen, besloten haar mee te ne
men naar de groove magazijnen van Parijs.
Een uur lang dwaalden de beide vrouwen
en het kind door het gedrang in die groote
zalen, toen een kreet eensklaps in haar na
bijheid geslaakt, h lar verschrikt deed omzien.
de sneenw zoo hoog, dat de reizigers niet
verder kuonsn en bnn reis moeten sta
ken. De wiêrkundigen voorspellen een
langen en harden winter en eene koude
zooals er sinds 50 jaar in Europa, niet
meer geheerscht heeft.
Frankrijk.
Niet minder dan 74 Aartsbisschoppen
en Bisschoppen van de Fransche Repu
bliek hebben gezameuljjk bjj den Senaat
en Kamer van Afgevaardigden geprotes
teerd tegen de hat-ljjke vervolgingsmaat
regelen tegen de kloosters en de Katho
lieke seholen door de Regeering der Fran
sche Republiek genomen. Een 5-tal prin
sen der Kerk teekenden bet Protest niet
mee.
Het mooiste van het geval is wel dit,
dan de minister-president Combes en
zjjn helpers niet aan het uitpluizen zyn
of zjj de onderteekenaars van het Protest
al of niet kunnen straffen met de beróoviDg
hunner jaarwedde.
Werkstaking in Beig e.
Het Landeljjk comité van den Belgi
schen mynwerkersbond hield Zondag een
geheime vergadering te Charleroi. Naar
aanleiding daar an deelt het socialistisch
blad *Le Peuplemede, dat er gewichtige
besluiten zyn genomen.
Maandagmorgen werd in al de kolen
mijnen van de Borinage gewerkt. Eakele
Maandaghouders bleven als gewoonlyk af
wezig. Ook in de steenkolenmynen van
het Center werd Maandag overal gewerkt.
Op de socialistische meetings te Quareg-
non en te Patursages, werd hevig gevoch
ten, naar aanleiding van de oneenigh- id
die er heerschte.
In het geheel telt men nu nog te Mo
tignies sur Sambre 540, te Fleurns 320
en te Gii'y 1690 werkstakers.
De werkstaking in Frankrijk
Da werkstakingen in de steenkolenmjj
i en der Fiansche Republiek zyn nog verre
van geëindigd nu 75 syndicaten van de
Conjédération du Travail een manifest
zullen doen verspreiden om een algemeene
staking aan te bevelen. De Regeering zal
de verspreiding, zoo het zich laat aanzien
een oproerig geschrift, trachten te beletten.
De werkstakers zullen trachten te be
letten, dat Engelsche steenkolen in Frank-
ryk worden ingevoerd. Te Calais hebben
de dokwerkers besloten geen vreemde
steenkolen te lossen. Ook te Duinkerken
en Marseille is zoo'n besluit genomen.
Het huis van een mjjnwerker die te
Deneuille aan den arbeid was gebleven, is
gedeeltelijk vernield, de aanvallers zyn
gearresteerd.
Zondag-nacht hebben de stakers pogin
gen aangewend om een trein met steen
kolen, geladen in de buurt van Decase-
ville te doen derailleeren. Maandag-mor-
gtu hebben zjj met steenworpen en re
volverschoten de mjjnwerkers aangevallen,
die zich raar den arbeid begaven. Te Bes-
segers had een botsing plaats tusschen
werks'akers en gendarmes. Verschillende
Een jonge dame, vergezeld van haar echt
genoot snel di op het kind toe, dat de min
in de armen droeg.
De jonge vrouw 9cheen aan een hevige
ontroering ten prooi, zij was doodsbleek,
haar stem stokte in haar keel en met de
handen naar de kleine Yvonne uitgestrekt,
lleLZ1iiijn kind? Mjjn dochter?
De min keek angstig rond.
Joennic begreep niet wat er voorviel.
Zij zag met verwondering naar de jonge
vrouw, die zjj niet kende die zij nooit ge.
zien had, en die haar kind. wilde afnemen.
Zij mompelde:
M evrouw
Eensklaps kwamen haar verdenkingen van
vroeger terug, maar zij verwierp ze terstond
weer. Welk een dwaasheid
Er bleven eenige nieuwsgierigen stean.
Een heer trad naar voren, en trachtte de
jonge dame tot kalmte te brengen.
Deze wilde Tiaar niets luisteren en herhaal
de woest
Het is mjjn kind 1 Het is mjjn doehUrl
Ik herken haar wel
Pet was Marie-Amélie.
Terwijl haar vader, MaximilienChateauroux
moeite deel om het kind van Claire op te
sporen, ten ein e zijn kleindochter terug te
krijgen, doorkruiste Marie-Amélie, wier smart
niet gelenigd werd, met haar echtgenoot ge
heel Parjjs, ging near de drakst bezochte
i punten en zag alle kinderen onderzoekend
aan. {Word* vervolgd]
ABONNEMENTSPRIJS.
FEUILLETON.
151
Eend
ui,...
PBIJS DEB ADVEBTEN1IEN.
ACUTE MA WOIJ AQITATB
