No, 5228
Vrijdag 24 October 1902.
27ste Jaargan,
®ag6laó voor tffiooró- en Suió-éCollanè.
Sursum Gorda.
©e gevolgen van een
misdaad.
AG-JU.Ö ma jnon agitate
B U li' K N LA i\ IJ
rUMAIiJSbAMD.
BUREAU: St. JansBtraat. Haarlem
Duitschland.
Rusland.
Frankrijk.
Italië.
De werkstaking in Frankrijk.
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 8 maanden voor Haarlem f 1,20
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post>1,50
Yoor het buitenland »2,90
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
TIEND
PRIJS DER AD VERTEN! IER.
Vaa 16 regels 50 Cents
Elke regel meer71/, j>
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie a Contant.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Génerale PublicitéEtrangère
G.L. DAL BE Co JO HNBJ ONES Succ. Paris Slbts Faubourg Montmartre
Er gaat een jjzige wind door de wereld.
De denkbeelden der Fransche revolutie,
ontwikkeld uit de ideeën van de Fransche
Encyclopedisten hebben ruim een eeuw
deze geest der volkeren gevoed en hunne
heillooze vruchten hebben verstand en
hart vergiftigd.
Het «Ecrasez l'in/ame, van Voltaire
heeft laide geklonken over de wereld en
heeft weêrklank gevonden De geheime
genootschappen hebben alom den strpd
aangebonden tegen God en Godsdienst
tegen altaar en troon. De moderne weten
schap heeft trouw de hand geleend aan
de machten der duisternis. Zp heeft God
trachten te stooten van Zjjn troon om de
menschelpke rede op dien troon te plaat
sen. Zjj heeft het jonge geslacht het kin
derlijk geloof en eene alwpze Voorzien g-
heid ontnomen en, de heerlijke hoop op
eene eeuwige vergelding en eene geluk
zalige eeuwigheid gedood in de harten
der menschen. Het zaad van den twijfel
en van het ongeloof heeft overvloed ge
en wrange vruchten gedragen het hart,
dat niet meer geloolt is koud en onver
schillig geworden voor al het bovenna
tuurlijke. Geen God en geen eeuwigheid
meer en geene vergelding hiernamaals.
Met den dood is alles afgeloopen. AD het
graf zich sluit, is alles voorbjj. Met dit
aardsche leven houdt alles op en men
leeft dus slechts voor de aarde.
Het menscheljjk hart is onverzadigbaar.
Het vraagt voortdurend naar geluk, naar
rust. Geen wereld kan het verzadigen.
Zjjn God en de eeuwigheid alleen zouden
zjjne wenschen vervullen. De hoop op eene
eeuwige zaligheid, waar het aanschou
wen en het bezit van Zijn Fchepper al zjjn
wenschen zoude bevredigen, gaf rust aan
het hart. Het streven naar die gelukkige
eeuwigheid gaf dan zijn werken eene
hooge wgd'ng, gaf ootmoediu voorspoeden
kracht iartegenspoed. Nu /pn die heerljjke,
verheven idealan weg en 't hart dat smacht
naar bevred giog zoekt andere. Nu htt
aan de andere zjjde van het graf niets
meer vindt dan het wiet, nu richt het zjjn
streven op al datgene, waarin het,
't zjj voor langer ol korter tijd, op deze
wereld voldoening en tevredenheid meent
te zullen kunnen vinden. Het eeuwige
genot des hemels, is met zjjn geloof in
den Eeuwigen Vergelder verdwenen, nu
zoekt het genot op de wereld en al wat
dat genot verschaffen kaD. Macht en goud
op de eerste plaats, eer en g ootheid en
heerschappij over anderen, daarnaar slre-
FEOILLETON.
(Vervolg).
152
Er ging geen dug voorbij, zonder dat zij
beiden, i'. de hoop op een toeval, een bezoek
brachten aan de Tuilerieër, e kaden, het
Bois-de-Boulogne, het Palais-Royal en de
groote mag zijnen, en alle kinderen die langs
hen heen gingen gedragen op den arm der
moeder o' van een kindermeid en die onge
veer denzelfden leeftijd hadden als de kleine
Marianne, werden door hen gade geslagen.
Herhaalde malen reeds had de moeder zich
te vergeefs verbied, had zij gemeend haar
dochter te herkennen en weldra haar vergis
sing moeten inzien, maar nog nooit was zij
zoo zeker geweest dat zij zich niet bedroog,
dat het wel h lar dochter was, die zij voor zich
bad.
Joennic werd doods'leek.
De min wankelde, haar knieën knikten
van angst.
Zjj poogde zich een weg door de omstan
ders te banen, zich te verwijderen, maar Ma-
ris-Amélie belette het haar en klemde zich
aan haar vast.
Een inspecteur van politie kwam naderbjj,
ven de hoogere lager der maatschappij
vrjjheid, geljjkheid, meer loon, meer
vrjjen tjjd tot meerder genat, daarom
vragen de lagere klassen. De heer tracht
van zjju ondergeschikten te trekken wat
mogelpk is, de knecht w rkt voor loon
en voor loon alleen. Want met het ge
loof en de liefde tot God, verdwjjnt mede
de naastenliefde uit hooger beginsel en al
bljjft voor het individu de neiging be
staa/i tot weldoen, waar bjj armoede en
ljjden ontmoet, voor de groote maatschap
pij geldt de stelregel«Ieder voor zich.»
In twee kampen staan hare leden te
genover elkander geschaard: «Zp, die be
zitten en dat bezit voortdurend trachten
te vermeerderen en zp, die niet bezitter,
maar door harden arbeid in hunne be
hoeften moeten voorzien en nu trachteu
tot meer bezit en daardoor tot meerder
genieten te geraken.
En in dien strjjd wordt geen kamp ge
geven. Stuiten onmacht of berekening
hem al eens voor een poos, weldra ont
brandt hjj weder op nieuw. De hartstocht
immers bevredigt slechts voor een oogen-
blik en doet id het volgende oogenblik
zich met verdubbelde begeerlijkheid gel
den.
Waar zóó het t igenbelang op den voor
grond treedt en dat moet gebeureD, waar
geen hooger doel het werken en streven
heiligt, daar kan het niet anders of een
ijzige koude moet door de wereld gaan
en geen weldadige s'roomvan innig me
deleven met anderen stort warmte in de
harten der meuseheD, die toch broeders
zjjn in Christus onzen Heer.
Wie in den strjjd des levens rust en
bernstiug wil vinden, die werke met het
oog gericht op heigeen hem na dit leven
wacht. Slechts hp, die gelooft aan eene
vergelding na dit lezen, kan barusien in
al de onrechtvaardigheid, ei al het on
verklaarbare van wat de wereld thans te
aanschouwen geeft. Bjj weet, dat de Heer
leeft en zal vergelden.
tSursum Cordazegt hp tot de zpuen,
«Verheit uwe haiteu tot God. Werpt al
uwe zorgen op Hem. Hp zal u geleiden
en rust doen dalen in uwe ziel. Hp zal
u eene eeuwigheid invoeren waarin gjj
alles zu't leeren begrijpen, wat u hier
raadselachtig voorkwam en waar de god-
deljjke zangen ruischen van den eeuwigen
Vrede.»
Gisteren was het in den Duitschen Rjjks-
dag bp de beraadslagingen over dj mini-
trachtte de nieuwsgierigen te doen doorloopen
en de twee .vrouwen mee te nemen naar een kan
toor van het magazijn.
De min beschermde het kind dat zij droeg
en riep
Die vrouw is krankzinnig I Lie vrouw
is krankzinnig I
Joennic zeide niets,
Opnieuw was er twijfel in haar opgeko
men.
Zij wist niet wat te denken, wat te ge-
looven.
De stem van die moeder sneed haar door
het hart.
Marie-Amélie wendde zich tot haar.
Gjj weet wel dat dit kind het uwe niet
is, I'et is mijn kind, mijn dochter, die mij
ontstolen is.
En daar Joennic, zwijgend, bevend, doods
bleek bleef staan, ging zij heftig voort
Antwoord danGij weet wel dat het
uw kind niet is
Joennic was half bewusteloos.
Geen woord kwam over baar lippen.
Het schemer'e haar voor de oogen.
De min antwoordde voor haar
Zij herhaalde, gewend tot de personen die
zich om haar heen verzamelden, met nieuws
gierige oogen toezagen, verzot op zulke schan
daaltjes
I ie vrouw is krankzinnig Dit kind is
do dochter van mijnheer Hector de Mauvrat,
Ik ben, van haar geboorteuur af, haar min ge
weest en nooit heb ik haar verlaten.
Inderdaad, stamelde Joennic eindelijk,
mumrechteo van rogge en tarwe die ten
einde 1 epen; zeer rumoerig.
Aan het einde, bij het sluitei van de
beraadslagingen, hield de rijkskanselier
Von Bul ow eene lange redevoering
om te doen uitkomen hoezeer hjj den
landbouw wilde behartigen.
Daarna werd het voo stel van Wan
gen h e i ra c. s. (van de uiterste agras-
riërs) betreffmde een minimum-recht van
71/2 mk. voor rogge bij hoofdeljjke stem
ming met 289 tegen 44 stemmen en met
5 onthoudingen verworpen.
Het amendement van Bei m betref
fende een minimumrecht voor rogge van
6 mk. wordt bjj gewone stemming tegen
een gedeelte van het centrum en een
gedeelte von de conservatieven eveneens
verworpen.
Daarentegen wordt het amendement
van de tariefcommissie, strekken ie om
het voorgestelde minimumrecht voor Togge
te verhoogen van 5 tot 5'-/s mk. per 100
kg., bjj hoofdelijke stemming, m«t 187
tegen 152 stemmen en 5 onthoudingen
aangenomen.
Post 1 vau het tarief ontwerp, waarbjj
het gewone invoerrecht op rogge door de
commissie was vastgesteld op 7 mk. (in
plaats van 6 mk iu het regeeringsont-
werp), wordt bij gewone"stemming, over
eenkomstig de besluiten vau de commissie,
goedgekeurd.
Het minimum-recht voor tarwe wordt,
overeenkomstig de voorstellen van de com
missie, met 194 tegen 145 stemmen en
5 onthoudingen vastgesteld op 6 mk.
(tegen 5'/s mk. in het regeeringsortwerp
Bp gewone stemming wordt eveneens
post 2 (tarwe) volgens de redactie van
de commissie (71/* mk.) goedgekeutd.
De Russische Regeering heeft in Fin
land wederom den knoet doen voelen.
Twaalf Finsche ambtenaren, die zich niet
Rus rich gezind hebben gedragen, zjjn
«wegensinsubordinatie» in den dienstont-
slagen van hnn ambt.
Aan de Universiteit te Helsingfors
zullen leerstoelen in de Rusrische Staats
wetten eu de geschiedenis der Russische
wetgeving worden ingesteld.
De Universiteitraad dringt er op aan,
dat de colleges in die vakken door Fin
nen in het Finsch of het Zweedsch ge
geven zullen worden, maar alles te
vergeefs 1 Russisch en niet anders dan
Russisch zulleu de Finnen moeten worden
onder den vredeÜeveuden Ni col aas,
a'leenheerscher van het Czarenrpk.
Dat onder de/e omstandigheden de
emigratie steeds toeneemt is waarlpk niet
te verwonderen. Maar geen onderdanen
schpnen de i heerscher nog liever dan niet
met geweld gerussificeerde.
Zooals te ver vach'en was is de Fran
sche Rugje ing iu openbaar conflict ge
komen met de Bisschoppen der Republiek.
Een vau de vier Bisschoppen M^r. L e
Nor Jez te Djjon. die het mau fest ten
dit kind ia mijn dochtertje. Ik ben mevrouw
de Mauvrat. Men kin er naar onderzoeken.
En ik, zeide Marie-Amelie, ik houd vol
dat het mijn dochter ia, mijn kind dat men
mij heeft ontstolen.
De inapectenr nam de beide dames bij den
arm en zeide
Komt hier, dames, op mijn bureau daar
kunt ge n nader verklaren.
Gabriel Vernon, die geloofde dat zijn vrouw
zich bedroog, g,.-lijk reeds zoo dikwijls was
gebeurd, dat zij zich door een gelijkenis liet
misleiden, trachtte haar tot kalmte te bren
gen, haar mee te nemen, baar te nttrekken
aan de nieuwsgierigheid der menigte, die al
meer en meer augroeide.
Joennic liet alles begaan, zi) was als ver
doofd, niet bij machte weerstand t bieden,
scheen de speelbal van een boozen droom en
begreep niet wat er om baar voorviel
De min, die al haar koelbloedigheid had
hernomen, klemde Yvonne vast tegen zich
aan en stootte met de ellebogen ruw om zich
heen.
Gij ziet wel, zeide zij tegen de omstan
ders, dat die vrouw krankz nnig is. Dit kind
is de dochter van mijnheer de Mauvrat, dat
kan bewezen worden. Het is geen gestolen
kind. Een gestolen kind, die lie reling
Zij kuste het kind herhaaldelijke malen en
drukte het in haar armen.
Xk ben haar min, ik weet het wel.
Men nam haar mee, ondanks haar tegen
stand, naar het bureau van den inspecteur.
Deze deed de deur dicht.
gu nste der kloosters door de Aartsbisschop
pen en bisschoppen aan de Kamers
gericht, niet heeft onderteekend, schrp'ft
iu de Semaint religieuss, dat hjj de ver
volging der kloosters afkeurt, maar denkt
dat het manifest der bisschoppen gevaar-
'jjke gevolgen kan hebben voor de gees
telijkheid enden godsdienst. Daarom wei
gerde hjj te teekenen.
Minisfer president Combes heeft
het manifest der Fransche bisschoppen in
den ministerraad gekenschetst als een
daad tegen het Concordaat en de Kerk-
vervolge s besloten het, als in strjjd met
de wet, aan den Staatsraad voor te leggen.
Te Orleans heeft de Kardinaal-aai ts-
bisschop van Autun, van den preekstoel
gewezen op de kerkvervolging. Z. D. H.
is door de Fransche regeering verzocht
de vopr haar beleedigende woorden te
loocheneu. Kardinaal Perrand heeft
de regeering genoemd«het ministerie
van bederf.»
K~izer Wilhelm van Duitschland
heeft aan het Vaticaan doen weteD, dat
indien zjjne bezighedeo het hem toelaten,
hp zpn a. s. bezoek aan Rome zal doen
samenvallen met de 25ste verjaring der
verkiezing van Z. H. Leo Xllf, die op
2 Maart 1903 za1 gevierd wordeu.
De pelgrimstocht, door kardinaal Fer
rari voir de Italianen georganiseerd,
schpnt allerwege daar te lande voldoe
ning verwekt te hebben, te meer wpl de
Italiaansche regeering den pe'grimstocbt
schpnt aangegrepen te hebben als eene
goede gelegenheid, om haar oud recht,
bot beschermen van de Katholieken in
den Levant, weer te laten gelden. Kar
dinaal Ferrari vereenigde, alvorens
Jeruzalem binnen te trekken, de Turksche
autoriteit in en de leden van b et consu
laire corps in zjjne tent waarvan de Ita
liaansche vlag waaide, ter wpl de muziek
bet Italiaansche volkslied speelde. Wel
trachtte de Fransche consul zich het recht
tot bescherming der Katholieken in tien
Levant te verzekeren, doch, met goed
keuring van kardinaal Ferrari heeft
de Italiaansche consul in een reds ver
klaard dat de Italiaansche Katholieken
geen andere dan de Italiaaosche bescher
ming moeten inroepen. De Porte, die ook
reeds vroeger het protectoraat van Ital
over de Katholieken heeft verzekerd,
steunt ook thans de Itaiaansche Regee-
ring.
In de Fransche Kamer van afgevaar
digden voerden de socialisten T h i v rier
en B r i a n d het woord over de werk
staking-u in de steenko'.endistricten. Hun
praatjes kwamen hierop ne^r zp keurden
af, dt>t de troepen werden afgezosden, de
werkstakers moest men volle vrijheid la
ten, de werkstakers word-ra beschouwd
als misdadigers.
Dj Regiering moet daartegen ingaan
en waarborgen nemen dat bare agenten
zich aan geene buitensporigheden over-
Kotnaan, zeide hij, verklaart u thans
nader, dames, er moet epaald een misverstand
zijn
Marie-Amelie snikte:
Men heeft mij mijn dochter ontroofd.
Maar dat heelt mijn mevrouw niet ge
daan, zeide de min, mijn m-vrouw is geen
kinderroofster.
Taarna wendde zij zich tot Joennic.
Maar Verdedig u dm toch mevrouw,
zeg dat dit kind het uwe is.
Joennic antwooidde niet.
Zij was er niet zeker van.
Zij gevoelde iets, waarvan zij zichzelf geen
rekenschap wist te geven en dat haar deed
twijfelen
Ja, verklaarde zij eindelijk, dat kind is
het mijne
Marie-Amélie plaatste zich met dre gende
oogen voor haar.
Het s mijn kind, zeg ik u, het is m_n
dochter. Gij durft zelfs het tegendeel niet te
beweren, want gjj weet wel, dat ik de waarheid
spreek.
Ik mevrouw, stamelde Joennic
Durft ge volhouden, dat gij dit kind
ter wereld hebt gebracht, dat gij haar moeder
zijt P
Zeker mevrouw, en ik begrijp niet
Het is waanzinnigheid, zeide de min,
maar wij zijn bekend, wij kunnen bewijzen 1
Ik spreek niet tegen u, zeide de moe
der van Marianne, maar tegen mevrouw. Laat
zij antwoorden.
Het gelaat van Joennic was zoo droevig,
leveren. Kortom, volgens den socialist
B r i a r d zou men wel doen de gendarmen
en de troepen in verzekerde bewaring te
brengen en aan de werkstakers volledige
vrijheid van haudelen te laten.
Te Duinkerken hebben de dok
werkers die bezig waren met de
vreemde schepen met kolen te lossen,
het werk gestaakt, tengevolge van de
bedreigingen hunner makkers. Talrijke
gendarmen zpn iu de stad aangekomen.
Het dokwerkerssyndicaat vaa Duinkerken
beeft tot algemeene werkstaking beslo
ten het lossen der schepen is gestaakt.
Uit Rpssel zpn Dinsdagmorgen ten 9
ure, twee escadrons van het 17e jagers te
paard naar Lens vertrokken.
Uit solidariteit met de werkstakende
mijn we kers hebben niet alleen de haven
arbeiders in de zeesteden Marseille en
Duinkerken, maar ook die van Calais het
werk neergelegd. Dinsdag weigerden zp
verder kolenschepen te lossen en slechts
«gele» arbeiders bleven nog aan het weik.
De schepen voor den Kanaaldienst heb
ben voorloopig voorraad genoeg, doch de
Eugelsche invoer van kolen zal niet meer
geregeld kunnen plaats hebben.
la Duinkerke gaat het hard tegen hard;
ecu comité werkgevers heeft tot den lock
out besloten en de stakers probeeren na
hun kameraden tot de algemeene staking
over te halen. Er werd zelfs gevochten
en een partp koopmansgoederen werd in
het water geworpen. Er is om cavalerie
gevraagd, daar m9n aanrandingen op de
vrijheid van den arbeid vreest.
Een teleurstelling. Het werk der Socialis
ten om een algemeene werkstakrog in het
leven ts roepen in de steenkolenmijnen
van Frankrpk, België, Engeland en Dnitsck
land ia mislnkt. Het plan bestond om op
een gegeven oogenblik een algemeene
werkstaking in alle steenkolenmijnen van
Europa uit te roepeD.
Daar zat echter geen ernst bp 't werk.
Immers, de leiders der socialisten weten
zelf wel, dat zulke werkstakingen eene
hersemclrm eene onmogelijkheid zijn;
zp weten, dat de patroons zich door be
dreigingen niet laten misleiden.
Het arme volk wordt er echter maar
voor gezet, men leeft op crediet en zoo
worden ie mpnwerkers, die zich bjj de
leegloopers aansluiten, diep in de schulden
gejaagd.
De werkstakers in de steenkolenmjj oen
jageo den prps der steenkolen omhoog ten
prolpte vau de mijneigenaren en zelf
gaan zjj belast met schalden den winter
in. Dat is een vooruitzicht waaraan wp
slechts medelijdend kunnen denken.
De belangen van den werkman, daar
bekreunen de leiders der werkstakingen
zich niet om zp kennen alleen hun eigen
belang.
Vanjlag\ 'lot dag. De heer Charles
B o i sjs e v ari n,den toestand van den Duit-
schen' Keizer tegenover de Boerengene -
raals "besprekende, vraagt:
er welden zulke bittere tranen in haar i ogen
op, dat Gabriel Vernoa er door getroffen
werd.
Wees toch bedaard, lieve, zeide hjj
tegen zijn vrouw, ziet ge dan niet dat me
vrouw geheel ontsteld is I
I aarna wendde hij zich tot Joennic
Vergeef het haar mevrouw, men haeft
haar dochtertje gestolen en nu meent zjj het
in het uwe te herkennen. Het is niet de
eerste maal.
O 1 ik begrjjp het, m-nheer, zeide Joen
nic zachtzinng, ik begrjjp haar smart en ik
neem haar die vergissing dan ook niet k»a-
lijk, maar dit kind is wel mjjn dochter, zjj
heet Y vonne en i t hen mevrouw de Mauvrat.
Hier zjjn mjjn naam m adres
Zij nam een visitekaartje uit haar zak.
Daar kunt ge er onderzoek naar doen,
Gabriel Vernon nam het kaartje aan.
Ve-geef ons, mevrouw, zeide hjj, ik twjj-
fel er niet aan.
Hij we dde zich tot zjjn vrouw die op een
stoel was neergevallen en krampachtig zat te
snikken met het gelaat in de banden ver-
borgea.
Gjj ziet dat ge u opnieuw bedrogen
hebt
Zjjn vrouw sloeg de oogen op.
Neeu.
Welja, ik verzeker het u, trouwens, wjj
kunnen er ons van overtuigen.
Wordt verrolgd).