No. 5232
Woensdag 29 October 1902,
27 ste Jaargan,
De jongste benoemingen.
©0 gevolgen van een
misóaaó.
B 1 K N' L A !M
ABONNEMENTSPRIJS.
Per 3 maanden voor Haarlem
Voor de overige plaatsen in Nederland franco per post
Voor het buitenland
Afzonderlijke nummers
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve Zon- en Feestdagen.
Redacteu r-U i t g e v e r, W. KÜPPERS.
BUREAU: St. Jansstraat. Haarlem
f 1,20
1,50
2,90
0,03
Wegens den feestdag van
Alle Heiligen op a. s. Za
terdagverzoeken wij hen, die hunne ad-
verten tién in het Zondagsch nummer wen-
schen geplaatst te zien, deze thans een dag
vroeger in te zenden, dU8 Uiterlijk Don-
derdagarond, daar a. s. Zaterdag geen
nummer van ons Blad zal verschijnen.
Ronduit gezegd: 't wil ons maar niet
duideljjk worden welke gedragslijn de
Regeering nu eigenlijk volgt bp belang
rijke benoemingen.
't Is een overbekend feit, dat de anti
liberale Nederlanders door hou «meer ver
lichte» landgenooten slechts spaarzaam
met ambten bedeeld zjjn. Al herhaal de-
lpk is dit met duidelijke en welsprekende
statistieken aangetoond, zoodat wp kan
nen volstaan met aau die onbillijkheid te
herinneren.
Gelet op het te veelvuldig voorbijgaan
van geloovige sollicitanten en benoemba
ren door de liberalen, zou het geen won
der wezen als de huidige Regeering van
den stelregel uitging: nu zullen wp eens
bp benoemingen met geljjke munt betalen
en bp voorkeur partpgenooten «geschikt
en bekwaam» vinden. Dit geschiedt «chter
niet. Onze Regeering betracht integendeel
bp benoemingen de billijkheidniemand
die dit zal tegenspreken of afkeuren.
Maar ook de billijkheid heeft een grens.
En nu wil 't ons voorkomen, dat die grens
in den jongsten tjjd overschreden is.
Gaan wp eens even een paar maanden
terug. Er viel toen te bezetten een zetel
in den Hoogen Raad, waarvoor dit col
lege, als gebruikelijk, een voordracht in
diende van zes personen, waaru:t dan de
Tweede Kamer een drietal kiest ter voor
dracht aan de Koningin. Men zag toen
evenwel gebeuren, dat de christelijke meer
derheid in de Kamer een ander rechts
geleerde dan bp 't zestal voorkwam als
nommer één plaatste op haar voordracht
een handelwijze, die heel veel gerucht
maakte in 't land. Die nommer één be
hoorde n. 1. tot het geloovig deel der
natie, welk deel de Hooge Raad hp het
doen zpner keuze geheel over 't hoofd had
gezien. Geen verwjjt kan echter de Ka
mermeerderheid t'effen zij was eerstens
in haar recht, want afwijken van de voor
dracht stond haar vrp tweedens had zp
groot geljjk met te kennen te geren, dat
in 's Lands hoogste rechtscollege de ver
schillende richtingen van den lande meer
onpartijdig moesten vertegenwoordigd
worden.
FEUILLETON.
156
{Vervolg).
Anseline geloofde wel, dat hij voor dien
tijd Marchand terug gevonden of althans be
richt vernomen zou hebben, waardoor hij het
kind van Marie-Amelie op het spoor kon ko
men.
Max keerde naar zjjn huis terug. Hij bad
de kleine niet meegenomen, maar haar nog
voorloopig onder de hoede der kermisreizigers
gelaten. Hij wilde het kind niet aan Anseline
vertoonen votrdat deze zjjn belofte zou ver
vuld hebben, maar hij ging terstond naar het
bureau van de „Petit-Journal// en liet daar in
het eerstvolgend nummer de overeengekomen
adveitentie plaatsen «Gevonden M. C.„
Van daar kwam hij thuis, het hart vol hoop
toen Gabriel Vernon en Marie Ameliebijhem
kwamen na het voorval, dat wij hebben ver
haald. De opgewondenheid van Marie-Amelie
was nog niet bedaard. Zij had haar dochter
gezien daar was zij zeker van, en te vergeefs
poogde haar echtgenoot haar tot kalmte te
brengen, haar tot geduld aan te manen. Mor
gen zou men alles w«ten, niets gemakkelijker.
In weiaig woorden bracht men Max van
De desbetreffende Hooge Raadsbenoe-
ming heeft dan ook na eenige ver
traging wegens bedanken van den eerst-
voorgedragene - in den geest der uit
spraak van de Kamermeerderheid plaats
Bij een volgende benoeming die van
Raadsheer in het Hof te Arnhem, ging
de Regeering zelve indien geest te werk.
Bp da voordracht van drie personen, door
het Gerechtshof ingediend, ontbrak een
anti-liberaal rechtsgeleerd".
Buiten die voordracht om werd toen
een medestander van het Kabinet benoemd
wat natuurlpk weder veel gerucht
maakte, doch geen afkeuring verdiende.
Immers het Arnhemsche Hof bestond tot
dusverre uit louter liberalen, wat niet
overeenkomstig de rechtvaardigheid is.
Juist om boven alle verdenking verheven
te kunnen zpn moet een rechtscollege in
zijn samenstelling toonen, dat bp de be
noeming zpner leden geen bekrompen partp
geest had voorgezeten.
Met die twee benoemingende eene
voorgeschreven door de nieuwe meerder
heid, de andere verricht door de nieuwe
regeering, achtten wp den nieuwen weg,
bp benoemingen voor de hoogere staats-
collegiën te volgen, voor goed ingesla
gen eerst zorgen voor een meer even
redige samenstelling dier lichamen.
Wat zagen wp evenwel den laatsten
tpd geschieden. Vooreerst werd de libe
rale oud-minister L e 1 j benoemd tot gou
verneur van Suriname, welke benoeming
wp echter buiten bespreking laten, omdat
genoemde kolonie een bestuurshoofd be
hoefde met zeer speciale begaafdheden.
En dat de Rf geering die gaven wist te
erkennen in een politieken tegenstander
strekt haar tot eer.
Maar op deze koloniale benoeming volg
den er twee, die wp allerminst kunnen
toejuichenten eerste werd tot lid van
den Raad van State aangewezen den oud
minister Cortvande rLinden;ten
tweede werd met het curatorschap over
de Leidsche Universiteit begiftigd insge-
lpks een liberaal, de oud-minister en ex-
gouvorneur Ppnacker flordpk.
Ziedaar twee benoemingen, die ons in
hooge mate bevreemden. In den Raad
van State om hiermede te beginnen
hafden, na het verscheiden van den
libera'en mr. Hubrecht nog zitting
negen liberalen, drie katholieken, een con
servatief en een anti-revolutionair. Men
zal toegeven, dat zulks geenbillpke ver
houding is. Zeker, wp willen dadelpk
aannemen, dat de Staatsraden zich boven
de partpen stellen dat zp bp de advie-
het voorgevallene op de hoogte en deze vtr-
telde van zijn kant wat hem gebeurd was.
Al dat geluk, al die vreugde tegelijk.
Er viel nu niet meer aan te twijfelen.
Marianne zou hun terug gegeven woi den en
allen waren vol hoop.
Helaas, den volgenden dag wachtte hun een
teleurstelling.
Het kind, dat Marie-Amelie als het hare
had erkend, was wel deugdelijk bewezen de
dochter van Hector de M au vrat en Joennic
Kernadec zijn vrouw te z"'n. ?ij heette Yvonne
en was op den burgerlijken stand ingeschreven
en gedoopt. He min, die in huis was, had
haar niet verlaten, er was dus geen vergissing
mogelijk, Marie-Amelie had zich dus nogmaals
door een gelijkenis laten misleiden Zjj keerde
ontmoedigd van Asnières terug maar nog niet
overtuigd, ofschoon haar echtgenoot alles deed
om haar te overreden,- dat het kind van mijn
heer de M au vrat niets gemeen had met het
kind, dat hun ontstolen was.
Anseline bleef dus slechts over en men zag
zijn komst met des te meer verlangea tege
moet, daar alle andere hoop verdwenen v as
en men nog slechts op hem kon rekenen.
Max verwachtte hem niet voor den avond
Anseline ging overdag niet uit.
Marie-Amelie had haar vader niet willen
verlaten. Zij wilde er bij zijn wanneer die
man kwam. Zij wilde de eerste zijn, die be
richten omtrent haar dochter vernam, waar
zjj heen moest snellen om haar in de armen
te drukken en met kussen te bedekken.
Max durfde aan dat verlangen geen weer
PRIJS DER ADMERTENTIEN.
Vau 16 regels 50 Cents
Elke regel meer7t/s
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Dienstaanbiedingen 25 Cents per advertentie k Contant.
aguve ma non aqitatk
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Génerale Publicité, Etrangère
G.L. DAL BE Co JOHN., b. JONES Succ. Paris 31 bis Faubourg Montmartre
zen, welke zp aau de Kroon uitbrengen,
alleen letten op het waarachtig landsbe
lang. Maar dit is toch gren reden om
het college zoo exclusief samen te stellen.
Hier was alzoo voor onze Regeering een
goede gelegenheid, om in de samenstel
ling van ons voornaamste staatslichaam
eenige verbetering te brengen, een gele
genheid, die wellicht niet meer voorkomt,
want de Staatsraden hebben zitting voor
het leven. Algemeen was dan ook de
verwachting, dat een partpgenoct der Re
geering zou worden benoemd, ea nie
mand zou daar iets op hebben kunnen
aanmerken. Maar zietdaar stuurt het
Christelpk Kabinet weder een liberaal
naar den Raad van State. )s het wonder
dat de liberale pers, de onpaitpdigheid
der Regeering miskennend, meesmni't
«de Regeeringspartij ken onder de haren
geen geschikten Staats raad vinden.» De*
ze geringschatting wijzen wp beslist van
de hand, geloochenstraft als zij is door de
feiten. Wp hebben b. v. een krachtig
Ministerie, dat zich uit e:gen kring ter
stond waardig wist aan te vullen, ter-
wpl in menig college uitstekende anti
liberale geleerden zijn aau te wijzen,
waarbp stellig een Staatsraad ware te
vinden geweest. De Regeering schijnt
evenwel den specialen«wettenmaker»C o rt
v. d. L i n d e n in het adviseerend college
gewen8cht te hebben, met het oog op de
belangrijke ontwerpen die in voorbereiding
zpu ontwerpen, die geen copiën worden
van buitenlandsche wetten, gelijk het vo
rig Ministerie ze leverde, 't Moge waar
zpn, maar 't is voor ons toch geen reden,
om ingenomen te zpn met de benoeming
van den heer v. d. Linden.
Evenmin, ja nog veel minder zpn wij
dit met het curaforschap vau den heer
Ppnacker Hordpk. 'tWil ons voor
komen, dat de Regeering hier heeft la
ten voorbijgaan een welk ime gelegenheid
om het Cnristelpk element te versterken
in het college, dat toezicht houdt op de
Leidsche Hoogi-school. De benoeming van
een geestverwant tot curator zou weliswaar
het onderricht niet op stel en sprong
verand-rd hebben maar 't zou toch voor
de toekomst bp de voordrachten voor
nieuwe professoren o.a. van groot nut
hebben kunnen zpu, indien in het col
lege van curatoren ook eens een andere
stem gehoord werd dan thans weder die
van den liberalen oud-ministe*. Bovendien
zou een benoeming meer inden geest van
de twee, welke wp in den aanvang be
spraken, in den lande de overtuiging heb
ben versterkt, dat de Regeering, binnen
de grenzen van billijkheid, onpartpdig-
stand te bieden. Hij zou Anseline alleen ont.
vangeD, opdat deze geen achterdocht zou heb.
ben, daarna zou bij zijn dochter roepen,
wanneer Anseline besloten was te reggem
waar Marianne was.
De avond was nauwelijks gevallen, toen er
bij Max heftig aangescheld werd.
Deze zat met zijn dochter en zijn schoonzoon
te wachten en aïïe drie riepen tegelijk
Daar is hij
Een rilling voer elk door de leden, maar
vooral Marie-Amelie was zoo hevig ontroerd
dat zij een onmacht nabij was.
Haar kind, baar dochter zou haar terugge
geven werden!
Zij stond mei moeite op, ondersteund door
haar echtgenoot, om naar de aangrenzende ka
mer te gaan, terwijl Max den bediende, die
had opengedaan, tegemoet snelde en tot hem
zeide, voordat deze den tijd had om den be
zoeker aan te dienen
Liat binnen komen, breng dien man
terstond hier
Gabriel Vernon en zijn vrouw waren heen
gegaan zonder een woord te zeggen, laatstge
noemde kon zich nauwelijks staande houden
en was te zwak om te spreken,
Max bleef alleen.
Anseline trad binnen met wankelende schre
den, met een uitdrukking van smart en wan
hoop in zijn blik, in plaats van de vreugde,
die hij had moetin gevoelen.
Max merkte dit treurig uiterlijk aanstonds
op en z..g hem angstig aan.
Wat beteekende datP
heid eu rechtvaardigheid, Diets onbeproefd
laat om de eeuig goede en ware begin
selen zooveel mogelijk te propageeren.
Frankrijk.
In het departemeut Finistère heeft de
Prefect een verbod uitgevaardigd, waarbp
het Bretousch dialect van de kaDsels werd
verboden van alle kanten is hier tegen
geprotesteerd, o.a. door den heer C a-
d o u r,lid van den algem.raad van Finistère
en burgem. van Blouescat is een open brief
geschreven tegen het verbod, waarin hp
zegt te weigeren het bevel te laten uit
voeren.
Bp de onthulling van het standbeeld
van De Villeboi s-M a r e u i 1 te Nan
tes heeft ook het woord gevoerd de Fran
sche oud-minister van oorlog K r a n t z.
De redevoering, die de heer Pi er so a
namens de drie Boerengeneraals uitsprak,
eindigde aldus «De naam De V i 11 e-
b o i s-M a r e u i 1, gegrifd in het hart van
alle kinderen van Transvaal en Frankrpk,
zal eeuwig verbonden blpven aan de roem
rijkste geschiedenis-bladzpden.»
De Parijsche politie wordt verweten
dat zp de beruehte familie Humbert beeft
laten ontsnappen eu uu geven de bladen
een verhaal hoe de bankier B o u I a i n e,
die honderden personen heeft opgelicht,
er van door is gaan.
De bankier verkoos natuurljjk niet, als
bp verhoord moest worden, in de gewone
gevangenis te gaan zitten. Dat doen
menschen van zpn stand, toch niet En
aangezien een wet in Frankrpk toestaat
aan gevangenen, die 't doen kunnen, om
onder bijzonder geleide van twee agenten
in een gewoon rijtuig de reis te maken,
maakte B o u 1 a in e daarvan gebruik.
Zoo ook de laatste maal toen hg naar
den rechter commissaris moest. De bankier
ging binnen en de agenten wachtten.
Eindelijk kwain hg terug, verrukt.
Weldra zal hg vrij wezen, als hg 150,000
fr. cautie deponeert. Dat goede nieuws
moet natuu'ljjk aan de vrienden meege
deeld worden en hoewel de wet na
tuurlpk van een dergelijke uitbreiding van
het gegeven verlof niet spreekthierte
gen hebben de beide agenten, die zich
zelfs al een fl nke fooi zien toegestopt,
geen bezwaar. Naar een vriend dushp
naar boven, de agenten beneden de wacht
houden.
Een kwartier wachten en daar komt
hp terug wat een eerlijk man, die B o u-
1 a i n e toch Dan naar een nieuwen
vriend, weer gewacht en weer te
ruggekomen. Het vertrouwen wordt al
sterker bp de agenten, die van oordeel
zpn dat iemand, die toch zoo gauw weer
vrp zal wezen, natuurlijk niet zal vluch
ten. Daarna een afspiaak van een da
metje, een fjjn dametje natuurlijk met
oesters en champagae vau 't fpnste merk.
Hij is immers bankier! Doch dan
wordt 't tpd om weer naar de plaats
van bewaring te gaan. Geen bezwaar
van des bankiers kant, doch eerst nog
Hij durfde den man er niet naar vragen, en
wachtte, met beklemd hart, tot deze zou
sprekeD.
Anseline zeide op bitteren toon
Gij zijt geslaagd, nietwaar
Ja.
Voor de eerste maal in mijn leven ben
ik genoodzaakt mijn woord te breken.
Max voelde het bloed in zijn aderen verstij-
ve -, zijn hand beefde zenuwachtig.
Hoe dat? vroeg hij.
Ik weet niet waar het kind is. Ik heb
niets meer van haar vernomen.
Max uitte een kreet van wanhoop.
O mijn God I
Hij dacht aan zijn dochter, aan de '.mart die
haar op nieuw trof.
Marie-Amelie had het ongetwijfeld reeds
gehoord, want zij snelde het ver rek binnen,
gevolgd door haar echtgenoot, die haar te ver
geefs trachtte te weerhouden.
Zij riep
Mijn dochter is verlorenMijn dochter
is dood misschien
Toen hij haar zag, toen hjj haar angstkreet
hoorde, sidderde Anseline,
H jj stamelde
lk heb alles gedaan wat ik kon.
Mane Amelie zag hem en snelde woedend
op hem toe.
Maar waarom hebt gij mij haar ontsto-
lev? zeide zij. Waarom hebt gij mij mijn kind
ontnomen? Mijn dochter had niets jegens u
misdaan
't Is waar, mompelde Anselineik hen
even eer. viieud voor een oogenblikje
maar opzoeken doch jawel, ditmaal
verschijnt de heer3 o u 1 a i n e niet meer
en als de beide bewakers ongerust be
ginnen te worden en gaan onderzoeken
dan blpkt er een achteruitgang te be
staan en de vogel gevlogen te zpn. Met
dit gevolg, dat thans niet de heer Bon-
1 a i n e maar de heeren B e a u f i 1 s en
F e g e r, de beide bewakers zitten te
brommen.
Duitsohland.
In den Duitschen Rpksdag worden de
besluiten van de commissie voor de tol
tarieven telkens met groote meerderheid
aangenomen en toch is 't te vreezen, dat
de wet schipbreuk zal lpden. De meeniDg
wint veld, dat het wetsontwerp bij gebrek
aan een regeeringsmeerderheid zal vallen
1 en wie het in den val meesleept, zal de
tjjd leeren. Het offer zal wel zpn graaf
V o n B u 1 o w zooals zpn voorganger
VonHohenlohe, de dupe van het
kanaalwetsontwerp geworden is.
Het tuberculose-congres te Ber-
ljjn heeft Zondag z£ne werkzaamheden
geëindigd. In zpne slnitings-rede heeft de
Pruisische Minister vau Onderwijs zpu
groote tevredenheid te kennen gegeven
over het gelukkige resultaat der confe
rentie en verklaard dat het Pruisische
Gouvernement van haar kant ook met
groote zorg zich de verkregen resultaten
zou ten nutte maken en de practische toe
passing zien te verkrpgen van de beslis
singen door de conferentie genomen.
Dr. Brouardel bedankte ook na
mens zpne medeleden en bracht hnlde
aan de organisatie der sanitaire inrich
tingen en welwillendheid, die het Congres
bij haren arbeid van alle kanten onder
vonden had, waarna het Congres voor ge
sloten werd verklaard.
Engeland.
Het groote feestmaal in de City
den Koning en de Koningin aangeboden,
werd bpgewoond door 1800 personen.
Onder een kostbaar baldakpn waren de
vorstelpke gasten gezeten. De Lord Mayor,
die den Koning in de Gothische biblio
theek opwachtte, hield een toespraak. Ver
der werd aan tafel niet gesproken behalve
de gebruikelijke heildronken op den Ko
ning, de Koningin, de Koninkljjke fami
lie, den Lord Mayor en het City bestuur
welke door een heraut van wapenen wer-
deD ingesteld en staande aangehoord. Door
mevrouw Albany werd het «Godsave
the King» gezongen en daarna door alle
aanwezigen nagezongen.
Een klein incident had onmiddellpk na
het vertrek van het doorluchtige gezel
schap plaats; een begin van brand ont
stond in een der torens van het gebouw.
De brand was zelf niet ernstig maar de
brandweer rukte met alle beschikbaar
materiaal uit en was zóó ijverig in het
blusscken van den brand, dat zg nogal
wat schade aanrichtte.
In de St. Paul's Kathedraal.
Zondag is een dienst gehouden in de
te ver gegaan. Ik ben er voor gestraft.
Oriep Marie Amelie buiten zichzelve
uit, gij zult mij haar teruggeven. W at hebt gjj
met haar gedaan?
Ja, mijnheer, zeide Gabriel V ernon, thans
zijt gij in onze macht, wij weten wie de mis
dadiger is. u
Ik ben m macht, zeide Anseline
treurig, gij kunt met mij doen wat gij
wilt.
Vooreerst zullen wij u doen gevangen
nemen, kinderdief! zeide Marie Amelie.
Op die wijze zoudt gij de eenige kans
verliezen om uw dochter terug te krijgen,
want ik alleen kan haar eenmaal weervinden,
maar daarvoor moet ik vrij zijn,
Maar, vroeg de moeder, wat is er dan
gebeurd
lk had haar toevertrouwd aan een man,
die man is verdwenen.
En gjj weet n et wat hij met ons kind
gedaan heeft t
Neen.
En gij hebt hem met teruggevonden
lk heb overal naar hem gezochtSedert
<'at oogenblik besteed ik mjjn dagen en mijn
nachten om hem op te sporen. Niets
Dus gij weet niet waar mijn kind ge
bleven is, vroeg Marie Amelie. Gij weet niet
of zij lijdt of zij ongelukkig ie, of zij nog
leeft?
{Wordt vervolgd
mm
tO RUT
kfraaëlaó voor <3ïooró- on
TOTTBXTï
